The Journey Of Nergal ภาค2 / ตอนที่ 5 --->> 15/9/2014
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: The Journey Of Nergal ภาค2 / ตอนที่ 5 --->> 15/9/2014  (อ่าน 38019 ครั้ง)

ออฟไลน์ cloud9

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



.....................

Journey of Nergal การผจญภัยของนากัล [nc-18,shota]  

Note: นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาอยู่ในหมวด Shotacon (เนื้อหาทางเพศที่มีเด็กเป็นตัวเอก)
มีฉากไม่เหมาะสมสำหรับผู้ที่อายุต่ำกว่า 18  ปี





สวัสดีค่ะ ผู้อ่านที่เคารพ นี้คือ นิยาย ภาคต่อจากเรื่อง The Journey Of Nergal การผจญภัยของนากัล
นะคะ สามารถไปอ่านได้ที่ใน กระทู้นี้ค่ะ
>>> คลิ้ก ภาคหนึ่ง>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=17671.0

หรือจะง่ายกว่า ด้วยการอ่านเรื่องย่อสรุปภาคหนึ่งตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ
-cloud9

The Journey Of Nergal ภาค 2
การผจญภัยของนากัล ภาค สอง


ความเดิมภาคหนึ่ง The Journey Of Nergal

           ย้อนไป 500 ปีก่อนคริสตกาล จากประวัติศาสตร์จริง  ณ กรุงบาบิโลน ซึ่งถูกปกครองด้วยชาติคาลเดียล ยุคเมโสโปเตเมีย ชนชาติคาลเดียนได้ตีกรุงเยรูซาเล็มแตก และอพยพ “ชาวยิว” มาเป็นทาส ในกรุงบาบิโลนตอนกลางของแม่น้ำไทกริส ยูเฟรตีส

   นากัลเด็กชายกำพร้าชาวยิววัย 12 ปี ทำอาชีพเป็นโสเภณีอยู่ในซ่อง แถบท่าเรือ  นากัลมีหน้าตารูปร่างน่ารักและพิเศษกว่าชาวคาลเดียนทั่วไป  คือมีผมบลอนด์ทอง และ ดวงตาสีฟ้าอ่อน นากัล ทำงานเป็นโสเภณีได้สามปีเต็ม  ด้วยอุปนิสัยใสซื่อ แต่ดื้อเงียบ มาดามผู้เป็นแม่เล้าจึงดุและตีนากัลอยู่เสมอๆ
นากัลชื่นชมพี่โจมาร์ เด็กวัยรุ่นชาวประมงแถวนั้น ซึ่งเป็นชาวยิวเหมือนกัน และทิ้งปริศนาคำว่า “เปอร์เซีย”ให้นากัลจดจำไว้
  อย่างไรก็ตาม  นากัลชอบการผจญภัยและใฝ่ฝันออกไปสู่โลกภายนอก  และ มีเศรษฐีแก่ช่วยเหลือเพื่อให้ได้ เข้าร่วมการคัดตัวในวัง   นากัลถูกซื้อประมูลโดย นายทหารเซอซัส  องค์รักษ์ของ เจ้าชายบาลิธ โอรสองค์ที่ 3 ของกษัตรย์ เนบูคัซเนซซาร์ แห่ง แคว้นบาบิโลน     



     นากัลได้เป็น สนมเด็กผู้ชายคนใหม่ของ เจ้าชายบาลิธ ซึ่งพระองค์เป็นคนมีจิตใจเมตตา  นากัลเรียนรู้ชีวิตในวัง  พบปะเพื่อนสนมเด็กด้วยกัน อย่าง เอลลี่ แฝดบากีสและ บากอส พี่เลี้ยงอย่าง เลลาห์ ได้รับการศึกษา  มีความเป็นอยู่สุขสบาย โดยที่เจ้าชายบาลิธเองก็เอ็นดู 
แต่ทว่านากัลกลับสนใจตัวทหารเซอซัสอย่างมาก นานวันก็แปรเปลี่ยนเป็นความใคร่   

      จนกระทั่ง ในพิธีล่าสิงโต ซึ่งกษัตริย์และบริวารยกทัพไป จัดพิธีล่าสิงโตในหัวเมืองอื่น   นากัลได้มีเพศสัมพันธ์กับองค์รักษ์เซอซัส  และ ต้องซ่อนเร้นความลับไว้     

     ระหว่างที่รับใช้ท่านบาลิธ หน้าที่สนม  นากัลก็ได้ล่วงรู้ถึง เหตุการณ์ในอดีต ว่า   เจ้าชายบาลิธเคยมีสนมรับใช้ชื่อ อโดนิส ซึ่งโตมาด้วยกันในวัยเด็ก  อโดนิสเป็นทาสที่ถูกขายมาจากกรีก และมี เรือนผมสีทองเหมือนนากัล   ครั้งหนึ่งที่ เจ้าชายเนนันตาร์ โอรสองค์โตสุด พยายามขืนใจนากัล ก็ได้กล่าวว่า บาลิธสั่งประหารอโดนิส

โดยที่นากัลเองก็ยังไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด  จนกระทั้งถูกส่งไปเรียนเต้นรำกับอาจารย์นอกวัง  ก็ได้รู้ว่า  อโดนิสเป็นชู้กับเนนันตาร์ และ พยายามฆ่าบาลิธ  ส่วนตัวนากัลไม่เชื่อว่าท่านบาลิธสั่งประหารอโดนิส     เพราะจากที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับท่านบาลิธ  นากัลรู้สึกบูชาท่านบาลิธในความใจดี สงบและอบอุ่น

ในขณะเดียวกันความสัมพันธ์ของเซอซัสกับนากัลก็ล้ำลึกขึ้น     นากัลแอบไปหาเซอซัสที่ค่ายทหารบ่อยๆ และลอบมีเพศสัมพันธ์กันอยู่ตลอด โดยปิดบังจากคนรอบข้างทั้งหมด   
     นายทหารเซอซัสเป็นผู้มีปริศนา และมีความคิดเชิงกบฎ  นากัลสงสัยใคร่รู้ในความคิดของเซอซัส แต่ก็ถูกบดบังด้วยการมีเพศสัมพันธ์กลบเกลื่อน   
วันหนึ่งนากัลก็พบว่า ท่านเซอซัสมีรอยสักบนแผ่นหลังเป็นภาษาเปอร์เซีย แปลว่า เสรีภาพ   



นากัลทำงานสนมบริเวณวัง และชอบออกมาเดินเล่นตามประสาเด็ก  ทำให้นากัลก็ได้รู้จัก ทาศยิว วัยเดียวกัน ชื่อ กิล  ซึ่งเป็นน้องชายของพี่โจมาร์  แนะนำนากัลให้รู้จึกทาสชาวยิวมากมาย ที่เชื่อคำพยากรณ์ ว่านากัล
เป็นเด็กใน
 “คำทำนาย ว่านากัลจะเป็นคนเปลี่ยนแปลงให้ ชาวยิวได้รับเสรีภาพ”
 (เนอร์กาล คือ เทพสงคราม ในตำนานแอซซีเรียน ชาวยิวมีความเชื่อว่า เมื่อ เนอร์กาลจะถือกำเนิดขึ้น ในร่างของเด็กชาย ผู้มาจากที่มืดมิด ตราบนั้น พวกยิวจะได้เสรีภาพกลับคืนมา )



 สองเดือนผ่านไป  กษัตริยเนบูคัซเนซซาร์ รับสั่งให้ ท่านบาลิธ  ออกไปกวาดล้างโจรเปอร์เซีย ที่เอคบาทาน่า   หัวเมืองตอนเหนือ ที่เป็นเทือกเขาพายุและอากาศหนาวจัด  นากัลต้องตามเสด็จไปด้วย  ในหน้าที่แสดงตลกรอบกองไฟ

แต่แล้วจู่ๆ ท่านบาลิธก็มีท่าทางประหลาด เหมือนจะล่วงรู้ความลับของนากัลและเซอซัส  ในคืนก่อนออกรบจริง ท่านรับสั่งให้ นากัลและเซอซัสไปที่น้ำตก โดยให้เซอซัสมีเพศสัมพันธ์กับนากัล ต่อหน้าตนเอง และ มีเพศสัมพันธ์หมู่

เหตุการณ์นี้ สร้างความงุนงง และสับสน ให้กับนากัลอย่างมาก อีกทั้งยังทำให้ เซอซัสตัดสินใจ เปลี่ยนแปลงแผนการณ์ลับ ของตนเอง เพราะไม่อยากให้ นากัล ถูกกระทำเหมือนสิ่งของอีกต่อไป

ทว่า ค่ายเอคบาทาน่า ก็ถูกโจรเปอร์เซียยิงเพลิงแตก ในเหตุโกลาหล กิลดึงนากัลออกมาจากค่าย และหลบกองทัพโจรเข้าป่าไป พวกเขาหาทางวิ่งไปที่เรืออพยพ แต่พอขึ้นเรือได้ เรือก็ถูกโจรตีแตกอีกครั้ง  กิลอุ้มร่างนากัลอันไร้สติขึ้นมาถึงฝั่ง พวกเขาเดินทางกันต่อ แต่ก็คลาดกันไป เมื่อนากัลถูก โจรเปอร์เซีย จับไปเป็น สิ้นค้าทาส 

นากัลถูกพาไปที่ท่าเรืออังคิต เพื่อส่งต่อไปยัง เปอร์เซีย และถูกช่วยเหลือไว้  โดย อโดนิส สนมและคนรักเก่าของ ท่านบาลิธ  ซึ่งขณะนี้ เขาเป็นโจรสลัดรับจ้าง ภายใต้กองทัพของเปอร์เซีย ที่ใกล้จะออกรบกับบาบิโลน มีเรือโจรสลัดนามว่า “กังหันแดง”



อโดนิสเป็นพันธมิตรกับเซอซัสมาตลอด และ อธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้ นากัลฟัง ว่า เซอซัส แท้จริงแล้ว เป็นลูกนอกสมรสของ กษัตริย์ ไซรัสมหาราช แห่งเปอร์เซีย 
เซอซัสถูกฝึกมาจากเปอร์เซีย เพื่อเป็นไส้ศึก และส่งมาอยู่ในวัง โดยได้รับการแต่งตั้งสายฟ้าแล็บ ให้เป็นแม่ทัพกองหน้า ของท่านบาลิธ 
 ความสนิทชิดเชื้ออย่างผิดปกติ ของเซอซัส กับ ท่านบาลิธก็ยังเป็นปริศนาอยู่ ว่าท่านบาลิธรู้ความลับหรือไม่?

เซอซัสยังได้มอบจดหมาย ฝากฝังนากัล ไว้กับอโดนิส มีเนื้อความว่า

“ ถึง โดส

ข้าตัดสินใจแล้ว นากัลจะไม่กลับมาอีก …ข้ายอมผิดคำสาบานเลือด แต่ข้าเลือกสิ่งนี้  เจ้าต้องพานากัลกลับไปที่ ไร่ยูเทนส์ บ้านเก่าข้า  ผู้เฒ่าจะดูแลเขา บอกความจริงเขาทั้งหมด ข้าต้องการให้นากัลมีชีวิตที่ดี และเหนือสิ่งอื่นใด มีอิสรภาพ อย่างที่เขาควรได้รับ…
เจ้าจงดูแลเขา ให้เติบโตเป็นคนที่สมบูรณ์  - -นากัลมีชีวิตเป็นทาสมานาน เป็น- -โสเภณี
เขาไม่เคยรู้จัก อิสรภาพ หรือคุณค่าในตัวเอง… แต่ยามเขาโต เขาจะไม่ใช่ของเล่นของใคร อโดนิส ตลอดชีวิตข้าไม่เคยร้องขออะไรเลย ข้าขอเพียงเรื่องเดียว
โปรดเลี้ยงและรักนากัล
ให้เขารู้ว่า เขา นั้นมี คุณค่า มากกว่าทองใดๆในโลก มากกว่าความสุขสมที่ชายใดๆเคยได้รับจากเขา
เขามีคุณค่าด้วยตัวของเขาเอง …ขอให้หัวใจของเขาเป็นอิสระ

บอกนากัลว่าข้าขอโทษสำหรับทุกอย่าง และ ระหว่างข้ากับนากัล มัน ‘จริง’ เป็นสิ่งเดียว ที่จริง เหนือคำลวงทั้งชีวิตที่ข้าถูกต้องอยู่ในนั้น
ข้าไม่ต้องการให้นากัลเป็นเหยื่อสงครามครั้งนี้ ต่อให้เขาถูกกำหนดมาให้เป็น ข้าก็จะเปลี่ยนแปลงมันตอนนี้
บอกทุกคนว่าเขาไม่ใช่เนอร์กาล…ข้าจะหาเนอร์กาลคนใหม่

ข้ารักเด็กคนนี้ 
เซอซัส”


เรือกังหันแดงออกจากบาบิโลนคืนนั้น  และ นากัลก็ไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวทุกอย่าง ด้วยวัยอันน้อยนิด แต่เขาเสียใจมาก ที่จะไม่ได้กลับไปบาบิโลนอีกแล้ว และต้องพรากจาก คนที่รักที่สุด อย่าง เซอซัส



ผ่านไปหนึ่งปี  ในอาณาจักรเปอร์เซีย  อโดนิสพาให้นากัลได้มามีชีวิตอันอบอุ่น อยู่ใน บ้านไร่ และ โรงสีข้าว แห่งทุ่งยูเทนน์ ซึ่งอยู่ในชนบท พื้นที่ราบลุ่ม ของเปอร์เซีย(และเป็นบ้านเก่าของเซอซัส สมัยเขาเด็กๆ) นากัลมีอโดนิสเป็นผู้ปกครองที่รักนากัลแบบครอบครัว อโดนิสต้องไปออกเรือตามฤดูกาลบ่อยครั้ง   แต่นากัลก็มีเพื่อนชาวโรงสีข้าว  อย่าง พี่จาเว็ด เจ้าแท็บ รูจ และ น้องซาวี

      นากัลได้เรียนกับท่านผู้เฒ่า จนอ่านออกเขียนได้ นากัลขี่ม้า ยิงธนูเป็น จนแสงแดดและทุ่งนา ทำให้เขาเติบโต เป็นเด็กหนุ่มที่แข็งแรง หากยังมีหัวใจที่อ่อนโยน หวั่นไหวง่ายต่อความรัก เมื่อปีใหม่มาถึง เขาก็ได้พบกับ คนรู้จัก ที่ไม่น่าเชื่อที่สุด

คือพี่โจมาร์ ชาวประมงชาวยิว ผู้เป็นรักแรกของนากัล พี่โจมาร์ผันตัวมาเป็น ทหารรับจ้างให้กับเปอร์เซีย เพื่อเสรีภาพของชาวยิว นากัลกับพี่โจมาร์ดีใจมากที่ได้เจอกัน แต่ก็ยังรักษาความสัมพันธ์แบบพี่น้องเอาไว้ ด้วยความที่ นากัลเองก็ยังรัก ท่านเซอซัสอยู่
…ที่สำคัญ นากัลเฝ้ารอ ฤดูใบไม้ผลิ ที่ อโดนิส จะกลับขึ้นฝั่งจากทะเล… อโดนิส ผู้เป็นเสมือนครอบครัวที่เขาไม่เคยมี



จบเรื่องย่อภาคหนึ่ง  ต่อจากนี้ คือ ภาคสองของ การผจญภัยของนากัล

ย้อนรอย ตัวละคร

นากัล

ปัจจุบัน คือ เด็กชายอายุ สิบสี่ สูงขึ้นกว่าเดิมตั้งสิบห้าเซ็น และเจ้าตัวภาคภูมิใจมาก ผมทองยาวปะบ่า(เลียนแบบอโดนิสของเขา) ตาฟ้าสวย ผิวแทนเพราะการทำไร่ หุ่นผอมบาง นิสัยร่าเริง กล้าหาญ ขี้สงสัย มองโลกในแง่ดี นากัลยังรักท่านเซอซัสอยู่เสมอ และ สำนึกในบุญคุณของท่านบาลิธ นากัลกำลังเข้าสู่วัยรุ่น ช่างฝัน มีพลังอยากทำสิ่งต่างๆ จน ท่านผู้เฒ่าให้ฉายาเขาว่า เจ้าตะวันฉาย

เซอซัส

เซอซัส ทหารองค์รักษ์ของ ท่านบาลิธ และ แม่ทัพกองหน้า  เซอซัสเป็นชายร่างใหญ่สูง กำยำ มีผมดำขลับยาวลงมาถึงใหล่ ใบหน้าคมเข้ม แววตาดุร้าย (มีแต่นากัล ที่ลุ่มหลงกับดวงตาของเซอซัส ) มักเป็นที่หวาดกลัว เกรงขามต่อผู้คน แต่เป็นคนมีสองบุคลิค คือ ขี้เล่น อบอุ่น ชอบทำอะไรแผลงๆ อีกบุคลิก คือแม่ทัพมือสังหาร อันตราย และ คาดเดาไม่ได้ แท้จริงเขาคือลูกนอกสมรสแห่งเปอร์เซีย และเป็นไส้ศึกอยู่ในวัง

บาลิธ

บาลิธ เป็น พระโอรสที่สาม ของกษัตริย์ผู้ครองแคว้นบาบิโลน เนบูคัซเนซซาร์  บาลิธเป็นชายร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเนียนสะอาด  ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อน มีสันกรามคม และ ใบหน้าหล่อเหลา นากัลกล่าวว่า ท่านบาลิธ มีดวงตาเรียวๆแบบคนฉลาด  เขาเป็นคนมีไหวพริบสูง มักมีท่าทีเรียบเฉย และสงบอยู่ตลอดเวลา ไม่สนิทชิดเชื้อกับใครในวังเลย นอกจากเซอซัส ทั่วไป เป็นคนจิตใจดี มีเมตตา แต่เป็นผู้นำ และ นักรบที่เฉียบขาด เย็นชา และยังไม่เคยแพ้การประลอง หรือ ศึกใดๆเลย

อโดนิส

อโดนิส เป็นทาสที่ถูกขายจากกรีก มารับใช้ เป็นสนมให้ท่านบาลิธ ตั้งแต่ทั้งคู่ยังเด็ก เติบโตมาด้วยกัน อโดนิสถูกกล่าวขานว่า เป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าสวยราวฑูตสวรรค์ คือมี ผมสีทองยาวถึงเอว และ ดวงตาที่หยาดเยิ้ม ยากที่จะมองข้าม ทว่า เขาก็ถูกส่งตัวออกมานอกวัง เนื่องในข้อหา พยายามสังหารบาลิธ ซึ่งยังไม่เป็นที่คลี่คลาย ว่าเกิดอะไรขึ้นแน่
ปัจจุบัน อโดนิสเป็นโจรสลัด ควบคุมเรือ กังหันแดง  อีกทั้งสลัดคราบนายบำเรอออกไปสิ้น โดยมีนิสัย ห่ามห้าว โผงผาง แต่ยังแสดงความอ่อนโยนต่อเด็กๆชาวโรงสี และ นากัล

โจมาร์

โจมาร์ เป็นชาวยิวโดยกำเนิด  อายุมากกว่านากัล 5 ปี จึงได้เห็นเศษเสี้ยวของสงคราม กวาดต้อนชาวยิว ทำให้เขามีความแค้นฝังใจมาก โจมาร์เคยเป็นชาวประมง อยู่ที่ท่าเรือ และเล่นกับนากัล สมัยเขาอยู่ซ่อง ตอนนี้โจมาร์อพยพมาเป็น ทหารชาวเปอร์เซีย ที่มีศักยภาพนายหนึ่ง โจมาร์เจอกับนากัลที่ไร่ยูเทนน์ เขายังเป็นห่วงเอ็นดูนากัลอยู่เสมอ

ไซรัสมหาราช

กษัตรย์แห่งเปอร์เซีย และ พ่อของ ท่านเซอซัส พระองค์มีความฝัน อยากรวมอาณาจักรเมโสโปเตเมีย เข้าด้วยกัน ภายใต้ชื่อเปอร์เซีย เพื่อนำโลกเข้าสู่ ยุคใหม่

====================
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-09-2014 17:38:59 โดย cloud9 »

ออฟไลน์ THiiCHA

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +212/-4
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #1 เมื่อ30-08-2014 03:40:22 »

ในที่สุด ...  ภาคสองก็มา
กรี๊ดดดดดดด !!
Welcome Back จ้า ^0^

ออฟไลน์ sweetbasil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 807
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-3
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #2 เมื่อ30-08-2014 05:07:53 »

รอๆๆๆ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #3 เมื่อ30-08-2014 07:13:57 »

ภาคสองมาแล้วววว
ตามมาติดตามเหมือนเดิมค่ะ

ออฟไลน์ sasa

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1008
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-2
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #4 เมื่อ30-08-2014 08:49:04 »

รออย่างใจจดใจจ่อ  :z2:

ออฟไลน์ Ryoooo

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-2
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #5 เมื่อ30-08-2014 11:05:53 »

มาปูเสื่อรอค๊าา
รักเด็กและยักษ์มากกก

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #6 เมื่อ30-08-2014 12:26:12 »

เข้ามารอจ้า  แต่ขอแว๊บบบบ  ไปอ่านภาค ๑ ก่อนเด้อ

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #7 เมื่อ30-08-2014 12:31:30 »

โอย ตื่นเต้นมากๆ อยากอ่านต่อแล้วจ้า :ling1:

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #8 เมื่อ30-08-2014 13:52:35 »

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ภาคสองมาแล้ว

แต่ขอถามหน่อยนะคะ เจอตัวคนแต่งแล้ว 

คือเราสั่งซื้อเรื่องนี้ไปด้วย แต่หนังสือยังไม่ได้ ทางสำนักไร้กรอบ แจ้งให้ทราบว่า

คุณแก้ไขต้นฉบับบางส่วนยังไม่เสร็จเรียบร้อย  อยากทราบว่า จะเสร็จเมื่อไหร่คะ

คืออยากได้หนังสือแล้วค่ะ เพราะมันนานมากจริงๆแล้ว

ออฟไลน์ cloud9

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-0
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #9 เมื่อ30-08-2014 14:42:50 »

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ภาคสองมาแล้ว

แต่ขอถามหน่อยนะคะ เจอตัวคนแต่งแล้ว 

คือเราสั่งซื้อเรื่องนี้ไปด้วย แต่หนังสือยังไม่ได้ ทางสำนักไร้กรอบ แจ้งให้ทราบว่า

คุณแก้ไขต้นฉบับบางส่วนยังไม่เสร็จเรียบร้อย  อยากทราบว่า จะเสร็จเมื่อไหร่คะ

คืออยากได้หนังสือแล้วค่ะ เพราะมันนานมากจริงๆแล้ว


เอ๋ เราส่งต้นฉบับเสร็จสมบูรณ์ ขายให้ทางไร้กรอบไปตั้งแต่ปี มกราคม ปี 2013 แล้วนะคะ แต่ไม่ทราบว่าทาง สนพ ติดคิวพิมพ์เรื่องอื่นอยู่รึเปล่า อันนี้ไม่ทราบจริงๆค่ะ ขออภัยด้วย
ถ้ายังไงลองส่งเมลล์ไปที่ raikrob(ในPMที่เราส่งไปให้) เพื่อเร่งดูได้ค่ะ เห็นทางนั้นบอกว่าพิมพ์เดือนสิงหานี้แล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ :)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
« ตอบ #9 เมื่อ: 30-08-2014 14:42:50 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #10 เมื่อ30-08-2014 18:17:49 »

ภาค2มาแล้วววววววววววววววว

กรี๊ดดดดดดดดดด

ออฟไลน์ hongzaa

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-2
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #11 เมื่อ30-08-2014 19:08:41 »

จุดพลุ ปรุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ saruttaya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 926
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-6
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 UPDATE 30/8/2014
«ตอบ #12 เมื่อ30-08-2014 19:56:57 »

 :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ cloud9

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-0
Re: The Journey Of Nergal ภาค 2 ตอนที่ 1
«ตอบ #13 เมื่อ30-08-2014 23:13:16 »

ตอนที่ 1  ของขวัญ



“ เด็ก! พออ่านเรื่องนี้จบก็ไปนอนได้แล้วกระมัง ” อโดนิส เดินถือเทียนเข้ามาในห้องนอนเด็กโรงสี  เดินเข้ามาหาผม ซึ่งนั่งจุดเทียนอ่านหนังสืออยู่หน้าโต๊ะ
“ผมก็ง่วงแล้วแหละฮะ…แต่วันนี้ผมยังไม่ได้อ่านเลย” ผมเกาหัวแกรกๆ คันจังเลย ผมยาวๆเนี่ย
“ง่วงก็ไปนอนซะ เจ้าเด็กหัวยุ่ง” เขาขยี้ผมผมกระเจิง  ลูบหน้าผาก  “จะไว้ทำใมนัก ผมเนี่ย…แยงตาน่ารำคาญจะตาย”
“โดสผมยาวกว่าผมอีก ไม่มีสิทธิ์ว่าเลยเถอะ ” ผมแลบลิ้น
“มาย้อนอีก  เจ้านี่”  โดสหัวเราะ ผมเหลือบไปเห็นขวดเหล้าใหม่
“โดสนี่ขี้เมาจริงๆเลยนะฮะ!!” ผมว่า
อโดนิสทำท่าไม่สนใจ
   ขนาดตอนสอนผมอ่านหนังสือ หรือ สอนต่อเรือ ก็ต้องมี “เหล้ากร็อกที่ข้าต้มเอง” อยู่ด้วยเสมอ และพูดย้ำว่าอร่อยนักหนา ทั้งๆที่รสชาติแย่เหมือนน้ำทะเล
“นี่  ข้าคงเหงาแน่ ไม่มีเจ้าคอยวุ่นวาย” ชายร่างสูง ผมยาวทองนั่งปั่บลงที่เตียง “ เจ้าเบื้อก ”
ผมผละจากโต๊ะหนังสือ มองอโดนิสที่นั่งยิ้มบางๆให้ ดวงตาสีเงินของเขาฉายแววอบอุ่น
 “ข้าลงเรือไปรอบนี้ จะนานหน่อย…ถ้าข้าเป็นอะไรไป เจ้าดูแลตัวเองให้รอดล่ะ…นากัล”
“ผมรู้ฮะ” ผมตอบน้ำตาซึม  กระโจนเข้าใส่เอวเขา จนโดสหัวเราะบ้าจี้
 “โดสต้องระวังตัวนะฮะ”
อโดนิสพยักหน้าสัญญา เขาช่วยเปลี่ยนไส้เทียนบนโต๊ะให้  ก่อนจะเอ่ยลาครั้งสุกท้าย
“ข้าไปเตรียมของกับลูกเรือก่อน…อ่านหนังสือไปนะ นากัล พรุ่งนี้ข้าออกเดินทางแล้ว ฤดูใบไม้ผลิ เจอกัน”
      หน้าหนาวนั้น อโดนิสลงเรือไป ร่วมกับกองทัพเปอร์เซีย ในการยึดเมืองบิชาเพอร์ ซึ่งอยู่ใกล้ๆอาณาจักรบาบิโลนเนีย ท่านไซรัสฯ เลือกส่งพวกโจรสลัดไปดักหน้า เพราะไม่อยากส่งทหารหลวงไปเสี่ยง  ถ้าชนะเมืองนี้ได้  เราก็จะได้ทหารเพิ่ม แต่โดสบอกว่าเจ้าเมืองคงไม่ยอมหรอก  จนกว่าจะเห็นเรือโจรสลัดไปจอด ถึงจะยอมยกธงยอมแพ้ให้กษัตริย์ไซรัส


.
.
.
นกพิราบบินว่อนอยู่เหนือท่าเรือกว้าง เป็นจุดดำๆตัดแสงอาทิตย์  ในที่สุดวันที่โดสกลับบ้านก็มาถึงแล้ว ผมดีใจที่สุดเลยแหละ
ผมยืนบนท่าเรือ กับเพื่อนชาวโรงสี ตั้งใจขัดเจ้าม้าบาลี่เสียดิบดี เพื่อให้อโดนิสขี่มันกลับไร่
       อโดนิสเป็นคนห้าว ตัวสูง มีกล้ามเนื้อผู้ชาย ผิวออกแดดไม่สม่ำเสมอ  หากแต่อบอุ่นฮะ…
                อบอุ่นมาก

  เขามักจะมัดผมสีทองไว้ยุ่ยๆเสมอ ดวงตาคมกริบ หน้าตาก็สวยเหมือนผู้หญิง
แต่พอพูดออกมาคำหนึ่ง  ก็ดูไม่สวยแล้ว จริงๆนะฮะ
โดสอย่าโกรธผมเลยนะ  ก็โดสพูดจาแย่จริงๆนี่หน่า แถมกลิ่นเหล้าก็ติดตัวตลอดเวลา ผมละเบื่อ

ที่สำคัญ คือ อโดนิส ก็มีอะไรฝังใจกับการเป็นทาสมาก  เขาเกลียดการพูดถึงเรื่องในวังสุดๆ

 บ้านของอโดนิสจริงๆแล้ว อยู่ที่เกาะครีตฮะ เขาเป็นชาวกรีก ที่ถูกส่งมาเป็นทาสตั้งแต่เด็กๆ  ไม่รู้ว่าระหว่าง บาบิโลนกับกรีกตอนนั้น เกิดอะไรร้ายๆแค่ไหนกับเชลย   โดสสูญเสียบ้านเกิด…ครอบครัว  จนมาเป็นสนมท่านบาลิธ   …แต่ก็ดันมีเรื่องโศกนาฎกรรมเกิดขึ้นอีก….

ผมยังไม่รู้จริงๆ ว่า ทำไมอโดสนิส ถึงคิดลอบฆ่าท่านบาลิธ เพราะโดสไม่เคยพูดเรื่องนี้ ทุกครั้งที่ถาม เขาจะโกรธเป็นฟืนไฟ
เป็นเหตุการณ์ที่แย่ที่สุด เท่าที่ผมเคยเจอจากโดสเลย 


“อย่าพูดเรื่องบาลิธ”
เขาจะตอบแค่นี้  พร้อมขอบตาแดงก่ำ
ตอนนั้นผมยังดื้อดึง พยายามซัก  จนอโดนิสโกรธมาก และ เรียกผมด้วยคำร้ายๆต่างๆนาๆ  เวลาโดสโกรธ แล้วจะพูดจาขยี้หัวใจกันสุดๆไปเลยล่ะฮะ ผมไม่อยากนึกเลยด้วยซ้ำแหละ

ผมก็เลยร้องให้ วิ่งออกจากกระท่อม  หลังจากนั้น อโดนิสก็เมาเลอะเทอะ มากอดผมขอโทษ  ผมยังจำได้…กลิ่นเหล้าเหม็นตลบ แล้วก็นอนทับตัวผมล็อกไว้ พูดงึมงำไม่รู้เรื่อง  ….จนต้องร้องให้พี่จาเว็ดมาช่วยดึงเขาออกไป

แต่แผนฆ่าท่านบาลิธของอโดนิส ก็ไม่สำเร็จอยู่ดี   ไม่งั้นผมจะได้มีวันนี้หรือ  ถ้าไม่ใช่เพราะท่านบาลิธเมตตา…

หลังเหตุการณ์ทั้งหมด
ท่านบาลิธ สั่งให้ท่านเซอซัสเอาอโดนิสออกไปไกลๆ เพื่อหลอกทุกคนว่า “ประหารนอกเมือง”
แต่จริงๆ รับสั่งให้ท่านเซอซัสปล่อยตัว   
ท่านเซอซัสจึงช่วย ให้โดสได้มาอยู่เปอร์เซีย …

…….

         เสียงแตรเรือดังลั่น ดึงสมาธิของผม… ภาพเรือเหมันต์สีครามเทียบท่า ทำให้หัวใจผมสั่น…
  เรือเหมันต์มีร่องรอยเบียดแตกด้านข้าง  ร้าวไปทั้งกาบ  เสากระโดงก็หัก และยังโดนค้ำโดนท่อนซุง  เพื่อไม่ให้มันโค่นลงมา

      พี่จาเว็ด และ พี่แท็บ ดึงหีบว่างๆ ลงจากหลังม้า เตรียมขนของจากเรือ… ส่วนผม ก็สนใจแต่มองหา อโดนิส

“เฮ้!!!! ไอ้หนุ่มเอย!! พวกกูสบักสบอมกลับมาแล้ว  แต่ชนะโว้ย!! ”
พวกโจรสลัดตะโกนทักทายลั่น
“อโดนิสล่ะฮะ??”   ผมวิ่งขึ้นสะพานไป
“เฮ้!!มาช่วยกันขนของก่อนสิ นากัล” พี่จาเว็ดโวยวาย
“นากัลต้องรีบไปหาแม่พิราบก่อนน่ะ เจ้านั้นมันลูกแหง่่ แหงงง่่” แท็บตะโกนขึ้นมา

ผมไม่สนใจพวกพี่ๆแซว ผมวิ่งขึ้นเรือไปอย่างรวดเร็ว  พวกโจรสลัดทยอยกันลงมา ตบหัวผมทักบ้าง
“โดสล่ะฮะ? โดสออกมารึยัง!? ” ผมดึงชายเสื้อโจรสลัดตรงหน้า
สีหน้าของสลัดผู้นั้นไม่สู้ดี เขายิ้มแห้งๆให้ผม

 “คืองี้นะ นากัล- - อโดนิส คือเขา- -” 

“เขาอยู่ไหน!!!?”
“ใจเย็นๆก่อนนะ นากัล… ฟังข้านิด- - สงครามครั้งนี้รุนแรงกว่าที่คิด บาบิโลนจ้างพวกนับรบเถื่อน มาเล่นงานเราด้วยดินเพลิง- -”
“หมายความว่าไงฮะ!!? ” ผมลนลาน ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ผมวิ่งพุ่งไปที่ห้องท้ายเรือของอโดนิสแต่ถูก โจรสลัด เกร็ก ดึงแขนไว้

“อย่าพึ่ง นากัล!ฟังก่อน ! ”
….

“โว้ย!!! ข้าอยู่นี่!! จะอะไรกันนักเล่า เจ้าบ้า!!!” เสียงห้าวๆดังมาจากห้องท้ายเรือ
ผมหันควับ ยิ้มกว้างสุดแก้ม

“โดส” ผมวิ่งเข้าไปกอดเขา  ทันใดนั้นก็เหลือบลงไปเห็นขาของอโดนิสมีผ้าพันเต็ม
“โดส!…ขาของโดส? ” ผมตกใจมาก 
“ ไม่ได้ขาดซักหน่อย  เจ้าบื้อ” เขาตบศรีษะของผมเบาๆ ใบหน้าโดสอิดโรยไปมาก เสื้อผ้าก็สกปรกดำ

แล้วโจรสลัดเกร็กเดินเข้ามา “ให้นากัลพยุงแกลงไปแล้วกัน”
“ไม่ต้อง” โดสสบัดทิ้ง “เรียกไอ้เเท็บมาเอาของข้าลงไปที ไม่มีแรงจะยกว่ะ”

เกร็กทำตามคำสั่ง  โดสจุดใบยาสูบ เอนพิงระเบียงเรือ
  ผมยืนมองจ๋อยๆ เป็นห่วงโดสจังเลยฮะ
“แล้วเราล่ะ เป็นไงบ้าง เตรียมดินหว่านเมล็ดไปถึงไหนแล้ว? ”

“โดสไปโดนอะไรมาฮะ?”

“ ไม่สำคัญหรอก ยังไงข้าก็ชนะ” เขาดึงใบสูบออกจากปาก “มาหอมอีกทีซิ เจ้าบื้อ”
โดสกระชากผมเข้าไปใกล้ แล้วหอมแก้มแรงๆ
 “โดสอะ อะไรกันเนี่ย!” ผมดิ้นอย่างหงุดหงิด “ผมเป็นห่วงนะฮะ ขาไปโดนอะไรมา”
“เดี๋ยวข้าเปิดให้ดู โดนดินเพลิงนิดหน่อย…เดี๋ยวก็หายว่ะ ว่าแต่เย็นนี้ ทำอะไรอร่อยๆให้ข้ากินหน่อยสิ”

โดสอะเป็นแบบนี้ทุกที ชอบล้อเลียนผม ทั้งๆที่รู้ว่าผมคิดถึงมากแท้ๆ

ผมยืนเม้มปากแน่นฮะ  “โดสอะ!”

“เอ้า เม้ม เม้าเข้าไป ” อโดนิสกอดคอแน่น “ข้ามีความสุขจัง ได้กลับบ้านมาแกล้งเจ้า”
เขาเป่ายาเส้นใส่หน้าแกล้งๆ  ขณะที่ผมโวยวายเสียงดัง 

โดสนิสัยไม่ดีเอาซะเลยฮะ…

=====================

พวกโจรสลัดเหนื่อยอ่อนเกินกว่าจะฉลองชัยชนะที่ ตีหัวเมืองให้กับทางหลวง สำเร็จ

พวกผมช่วยกัน ขนของ พาลูกเรือไปที่อาศัยชุมชนเรือ สักพักก็ได้ยินแต่ เรื่องเล่าจากศึกเล็กๆครั้งนี้ ไปตลอดทั้งบ่าย จนในที่สุด ความตื่นเต้นทั้งวัน ก็ได้หยุดลง เมื่อพวกเรา มาถึงบ้านไร่

อโดนิส สวมกอดกับเด็กๆชาวโรงสี น้องซาวีกรี้ดดีใจใหญ่เมื่อเห็นเขา  เธอจูบอโดนิสทั่วใบหน้า แล้วขอให้เขาอุ้ม แต่ผมห้ามไว้ เพราะเห็น ขา ของอโดนิสท่าไม่ดีนัก ทว่าอโดนิสก็ดื้อฮะ
“จะเป็นอะไรไปล่ะ นากัล อุ้มน้องแค่นี้เอง ข้าไหว” เขาแบกน้องซาวีขึ้นหลัง

ผมยืนมอง
“ยังไงโดสก็ต้องแกะแผลให้ผมดูนะฮะ”
“เออๆ รู้แล้วล่ะ แม่” เขาประชด วางซาวีลง ก่อนจะเดินเข้าไปทานอาหารในครัว พร้อมกัน
…………………..

…..


“นี้เรียกว่าน้อยหรอฮะ?” ผมถามเสียงดัง  พี่จาเว็ดที่กำลังนอนเล่นอยู่สะดุ้ง
“แผลแบบนี้ โดสต้องไปหาหมอแล้วล่ะ”
“ก็ เอ็ดดี้ทำแผลให้ข้าแล้ว” โดสนอนยืดยาดอยู่บนเตียงผม ขณะที่ผมเปิดผ้าพันแผลดู  “แค่ให้ข้าพักผ่อนในฤดูใบไม้ผลิ…ฮ้าว~ ข้าก็หายแล้วล่ะนะ เจ้ายิวผมยาว”

“เอ็ดดี้ไม่ใช่หมอ!” ผมท้วง  “ ผมหมายถึง หมอจริงๆนะฮะ โดสต้องไปนะ” ผมก้มดูพิจารณาแผล ดูเหมือนว่า ขาของโดสใหม้แถวๆสะโพก แล้วก็มีแผลบาดลึกตรงต้นขา ที่เย็บไว้บ้างแล้ว แต่ก็มีเส้นเลือดสีแดงกระจายทั่วไปหมด รอยช้ำใหญ่มากเลยฮะ และเริ่มบวมแล้วด้วย ไม่รู้อโดนิสทน เดินไปเดินมา แถมยังปากเสียอยู่เหมือนเดิมได้ยังไง

“แล้วข้าจะไปหาหมอที่ไหน มีทีไหน หึ๊?”
“หมอหลวงไงฮะ!”
“โอ้ยย เขาไม่มาทำให้โจรสลัดหรอก จ้างรบ ก็แค่ให้ทองมา แล้วก็เตะตูดพวกเรากลับรู- -”

 ผมลองแตะลงไปที่แผล ตรงจุดสีดำๆน่าเกลียด

“ซซซซ!!!” อโดนิสสะดุ้งพรวด ยกขาออกจากตักผม

“อ๋า…โดสไม่ปวดแน่…หรอฮะ?? ” ผมเลิกคิ้วยิ้มๆ
“ปวด…สิ ปวดฉี่!” เขากระโดดเด้งขึ้น แล้วเดินไปฉี่ที่ระเบียง ต่อหน้าทุกๆคน  พี่จาเว็ดหัวเราะลั่น โดสเดินเข้ามาต่อยกำปั้นกับเขา

ผมอยากจะขำ รู้สึกอุ่นๆขึ้นมาในอก  นี้ อโดนิสของผม กลับบ้านแล้วจริงๆสินะ  ผมคงไม่เหงาอีกแล้ว อ้ะ ลืมไปเสียสนิท

“เออ พี่โจมาร์…ผมยังไม่ได้แนะนำให้โดสรู้จักเลย… จำพี่ชาวยิวที่ผมเคยเล่าให้ฟังได้ไหมฮะ”

“ทำไมรึ?”
“ผมเจอเขาที่นี้  เขาเป็นทหารของเปอร์เซียแล้ว มันพิลึกมากเลยนะฮะ…ที่เราเจอกันโดยบังเอิญ” ผมตั้งหน้าตั้งตาบอก
“อ๋อ พี่โจมาร์” จาเว็ดพยักหน้าเสริม “เขามาหานากัลทุกอาทิตย์น่ะ เป็นทหารเรือ เดี๋ยวอโดนิสก็ได้เจอ…นากัลเขาชอบคนนี้”

อโดนิสทำหน้าประหลาดๆ เบ้ปาก ก่อนจะพูดว่า

“ทหารอีกแล้ว?”

พี่จาเว็ดขำก๊าก  ผมถอนหายใจเฮือก
“มันไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย” ผมลุกขึ้นไปตีพี่จาเว็ดแรงๆ หวดเข้าไปที่หน้าอกเลย!  “พี่โจมาร์ ก็เหมือน พี่จาเว็ด…เหมือน อโดนิสนั้นแหละ…ผมไม่ได้- -”
“แต่ยังไงเจ้าก็เป็นตัวเมียอยู่ดีแหว๊~ ”

ผมตีพี่จาเว็ดเต็มแรงมือ

“โอ้ย ! อะไรวะ! นี่ เบาๆเซ่ะ เจ้าไม่ใช่นกพิราบน้อยแล้วนะ เจ้าตีข้า ข้าก็เจ็บแล้วรู้มั๊ย ไอ้บ้า” พี่จาเว็ดยังหัวเราะคิกคัก ผมคิดผิดจริงๆที่เล่าเรื่องเซอซัสให้พี่ฟัง

อโดนิสมองพวกเรา เด็กชาวโรงสีเล่นกัน เขายิ้มอย่างมีความสุข
       ========

ดึกวันนั้น  ผมลงไปสวดมนต์กับท่านผู้เฒ่าที่ห้องนั่งเล่น อโดนิสนั่งดื่มเหล้าอยู่บนพื้นหน้าระเบียงบ้าน  สายตามองออกไปที่ดวงดาวแสนไกล
พอสวดเสร็จ ผมจึงเดินตามออกมา

“พายปลาฮะ…มื้อดึก” ผมทิ้งตัวลงข้างๆ ยื่นจานให้
“ในที่สุดก็ได้กินฝีมือเจ้า” โดสยิ้มขอบคุณ  ผมช่วยเขารวบผมสีทองไปด้านหลัง
อากาศตอนนี้เย็นสบายจริงๆ กลิ่นไอดิน…และ ภาพไร่ยูเทนน์เป็นเงาสีน้ำเงิน ใต้ดวงดาวกระพริบ  นี้เป็นกลางดึกของฤดูใบไม้ร่วง ที่ผมมีความสุขจริงๆ
“จะว่าไป ข้ามีอะไรต้องให้เจ้าน่ะ นากัล… ”อโดนิสเอ่ยขึ้น
“อะไรหรอฮะ?”
“เจ้าน่ะ เป็นเด็กที่แสนดีมากเลยรู้มั๊ย…”
ผมอมยิ้ม “เป็นอะไรขึ้นมาเนี่ย โดส”

เขายักใหล่  “ข้าก็ชั่งใจอยู่ว่า ควรจะให้เจ้าดีไหม …แต่ ข้าเชื่อว่าเจ้าโตพอแล้ว… นี่!” เขาหยิบกล่องไม้ ทรงยาว ที่ผมเพิ่งเห็นว่าวางอยู่ข้างๆ ขึ้นมา…เขาวางมันบนตักผม

อโดนิสพูดด้วยเสียงกระซิบ


“ของเซอซัส…ให้เจ้า”


.
.
.
ผมหยุดหายใจ

“ข้ายังไม่ได้เปิดดู…”

“โดส…เจอ- -” เสียงผมบางติดคอ “เจอท่านเซอซัสหรอฮะ?”
เขาส่ายหัว “เปล่า..แต่กล่องนี้ส่งมาจากเขา ถึงเรือกังหันแดง…ข้าไม่เข้าใจเขาเหมือนกัน นึกว่า เขาจะปล่อยให้เจ้าโต…แบบ…ปล่อยเจ้าไป - -เดี๋ยวสิ นากัล!”

ผมคว้ากล่องไม้นั้น แล้วเดินลงจากบ้าน  อโดนิสเรียกตามหลังมา แต่ผมไม่สนใจ โดสรู้ว่าผมโตแล้ว ผมไม่เป็นไรหรอก แค่อยากจะดูของชิ้นนี้คนเดียว

….. ผมเดินสวบๆ มาที่คอกม้า  คบเพลิงถูกจุดไว้เรียบร้อยแล้ว  ผมนั่งลงบนเก้าอี้ไม้
        นิ้วมือสั่นไปเอง ตอนเปิดฝากล่องออก

..
…… มันคือ- -
..

กังหันลมฮะ  กังหันลมสีแดง

        แต่ไม่ได้ทำด้วยไม้… ผมหยิบมันขึ้นมา  ก็พบว่า มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่พิศวงมาก ในวินาทีที่ผมจ้องมอง ราวกับไม่เคยเห็นกังหันลมมาก่อน 

เพราะ กังหันลมนี้ทำมาจากทองคำ… และ สีแดงบนใบพัดที่เห็นคือ พลอยสีแดงเจียระไน..เปล่งประกาย

   ที่สำคัญคือมันขยับพัดได้จริงๆด้วยฮะ
นี้ต้องเป็นช่างที่เก่งที่สุดในอาณาจักร…บาบิโลน
          ผมกำกังหันลมเอาไว้ … ข้างแก้มเปียกน้ำตาลื่นไปหมด
 
  จู่ๆก็เหลือบเห็น รอยแกะสลักฮะ เป็นอักษรตรงด้ามจับ
ผมเอียงมันเพื่ออ่าน
    มันเป็นภาษาเปอร์เซีย …ที่แปลว่า- -

.

“ฮืออ….ฮือ!” ผมทนไม่ไหวฮะ ระเบิดร้องให้ออกมาตรงนั้นเลย  ถ้าพวกม้าจะตื่นก็ช่างปะไร


ผมร้องให้อยู่แบบนั้นจนหอบ
แล้วก็ปล่อยให้ตัวเองสะอึกสะอื้น  จนน้ำมูก น้ำตาใหลลงไปเปียก กังหันทองคำของท่านเซอซัสหมดเลย


“เลอะเทอะหมดแล้ว นากัล”  อโดนิสโผล่มาอยู่ด้านหลัง เสียงร้องผมคงดังไปถึงท่าเรือได้แล้วกระมัง

อโดนิสเดินเข้ามานั่ง สวมกอดผมไว้  เขาไม่พูดอะไรเลย นอกจากกอดอยู่แบบนั้น ฟังผมร้องให้ลั่นทุ่ง


“- -ผมโตแล้วใช่มั๊ยฮะ โดส”
ผมถาม พลางสูดหายใจ

โดสมองตาแดงก่ำ เขาพยักหน้า
“ใช่ ผมโตแล้ว…” ผมสะอื้น
“ทั้งๆที่ผมโตแล้วฮะ-  -แต่ทำไม - -”

อโดนิสพยายามหยิบกังหันลมจากมือผมออก แต่ผมดึงไว้แน่น 
มองข้อความที่ท่านเซอซัสเขียนบนด้ามจับ ว่า

ข้าสุข เมื่อเจ้าสุข ส่องแสงประกาย

“..ทำไม- -ผมยังร้องให้เรื่องนี้อยู่เลย”

==============================
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-08-2014 00:00:07 โดย cloud9 »

ออฟไลน์ dear77

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 249
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
 :o12: เศร้า เมื่อไรโชคชะตาจนำพาทั้งสองมาพบกัน


ดีใจที่มาต่อค่ะ

ออฟไลน์ XL

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
รอร๊อรอ...ในที่สุดก็มา

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ saruttaya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 926
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-6
ถ้าท่านเซอซัสยังไม่พอมา

จะเชียน์อโดนิสแล้วน้าาาา

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
คิดถึงท่านเซอซัส    จะกลับมาไหมนะ

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
เซอร์ซัสรีบกลับมาหานากัลเถอะ สงสารน้อง :mew2:

Anyann

  • บุคคลทั่วไป
ในที่สุดภาค2ก็มาาาาา รอลุ้นว่าโชคชะตาจะพัดพานากัลให้ไปทางไหนต่อค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ jessiblossom

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
มาแล้ว น้ำตาจะไหล :monkeysad:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
สงสารนากัลเบาๆ คิดถึงท่านเซอร์รัสมากเลยสินะ TT

ออฟไลน์ Redz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
นึกว่าคงแต่งจะไม่มาต่อซะละ เอาบาลิธ มาทีๆ  :hao5: :hao5:

ออฟไลน์ 2pmui

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1510
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-6
ภาคสองมาแล้วววว  :mc4:
ท่านเซอซัสทำอะไรอยู่น้า ถ้าช้าไปกว่านี้จะยกนากัลให้โดสแล้วนะ
ชอบโดสจัง

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
นากัลรอเซอซัสมานานมากกกกกกกก
สงสารเด็กน้อย อยากพบอยากเจอคนที่รัก
เมื่อไหร่ท่านเซอซัสจะกลับมา มีคนที่รักรออยู่ตรงนี้นะ

คำผิดที่เจอบ่อยๆ

ร้องให้  >>  ร้องไห้
ใหล     >>  ไหล
ที่นี้      >>  ที่นี่

nonbungsanovii

  • บุคคลทั่วไป
 :mew4: คิดถึงท่านเซอซัสแล้ว

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ jamlovenami

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
อ๊ายยยยย เดี๊ยนคิดถึงทุกโค๊นนนนนนนนนนน

 :hao7:

devil_duel

  • บุคคลทั่วไป
อโดนิสนี่ขั้วไหนกันนะ. แม้นนนแมน. ชอบจังเลย
ร้องให้กะนากัล แต่ยังไงลุงเซอซัสแกกลับมาแน่ๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด