::: #สถาปนิกหล่อบอกต่อด้วย ::: ตอนพิเศษ 2 ::: P.26 ::: 08/04/17
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ::: #สถาปนิกหล่อบอกต่อด้วย ::: ตอนพิเศษ 2 ::: P.26 ::: 08/04/17  (อ่าน 265036 ครั้ง)

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
พรตมีแฟน แล้วพรานล่ะ

ออฟไลน์ nicksrisat

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 948
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
มันยังงัยอะ :katai1:

ออฟไลน์ becrazie

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 710
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
ยัยเจ๊โหดนั่นเหรอ :m16:

ออฟไลน์ kyungploy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
โอ่ยยยยยยยยยยยชะนี 555555555555555555555555555555555555555555

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
แม่งอิพี่พรตชอบแกล้งชอบแหย่น้อง ขอให้อกหักแม่งเลยจะได้มาจีบน้องแทน

ออฟไลน์ DeShiWa

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4332
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-9
ไม่ปลื้มนะที่พี่พรตมีแฟน

แบบว่านิสัยก็ไม่ดี(ตัดสินก่อนละ)

คือแบบว่าไม่น่าคบกันมาถึง4ปี

คงรักกันมาก แบบนี้นายเอกของเราไม่แย่เลยเหรอ

ออฟไลน์ PaTtO

  • อาซามิซามะ.. ทาคาบะ4ever
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1638
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-3
เอ๊ะ!?อะไร ยังไง
แฟนพี่พรตไม่ได้โหดนะ หยิ่งไปป๊ะ
อย่างนี้ต้องเลิก!!!

ออฟไลน์ suck_love

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
ลัลลาจนน่าหมั่นไส้อะพี่พรต ขอให้ถูกทิ้ง  :katai3: 555555555555

ออฟไลน์ lnudeel

  • I wanna be a CAT!!
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1466
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-5
แฟนพี่พรตนิสัยไม่ดีอะ :hao3: (หล่อนเอาอะไรไปตัดสินเขาหะ  :hao7:)

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
รู้สึกเกลียดแฟนพี่พรตจังเลยค่ะ นี่ขนาดออกแค่นิดเดียว  :katai4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ❝CHŌN❞

  • เหงา เหงา :(
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-3
เอาแฟนพี่พรตไปเก็บทีค่าา5555

ออฟไลน์ Isunn

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 349
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :hao7:  มาต่อเร็วๆน้าาาา :katai2-1:

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
เดาถูกด้วยค่ะว่าน่าจะแฟนพี่พรต

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
 :L2: มอบให้เป็นกำลังใจ
ความแรงของอดีตแฟน เอ้ย.... พิมพ์ผิด 555.....                                                                                                                                                    แฟนนายพรต นี่ สร้างความรู้สึก ด้านลบ ทันทีที่เปิดตัว
+1 ให้ครับ

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
คิดถึงเรื่องนี้นะ เปิดเทอมหวังว่าจะสนิทกันขึ้นอีก
ว่าแต่แฟนคือคนไหนเนี่ย คนหน้าห้องน้ำ?
รักกันขนาดแล้วนายพรานจะมาวินตอนไหน

ออฟไลน์ AvvyLady

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แฟนพรตนิสัยไม่น่ารักเลย ไม่เอาแบบนี้นะะะ  :ling1: :serius2:

ออฟไลน์ heaven13

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 569
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
ติดตาม ชอบๆเรื่องนี้ค่ะ
พี่พรตมีแฟนแล้ว เสียใจๆ ^^
อย่าดราม่ามากน่ะ

ออฟไลน์ poohanddew

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-2
ติดตามๆด้วยคนจร้า
 :katai5: :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
โถ่...น้องพราน

ออฟไลน์ sweetyYY

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-9
คนที่เดินชนอ่ะนะ -_- ชิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ magic-moon

  • mgKapleGD
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 497
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
    • Pretty Girls from your city for night
หาตอนที่ 7ไม่เจอค่ะ.  รอรอรอ

ออฟไลน์ powl-the-2nd

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 71
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-1


:: CHAPTER 7 ::

 




            วันเปิดเทอมวันแรกเป็นวันสำคัญครับ ผมเชื่อว่าหลายๆ คนยังคงจำบรรยากาศของชีวิตมหาลัยวันแรกของตัวเองได้อยู่ เพราะมันเป็นวันแห่งการกำหนดชีวิตรวมๆ ของเราตลอดการเรียนในคณะ อย่างที่บางคนเคยพูดกับผมไว้ว่าชีวิตในตลอดห้าปีนี้จะตัดสินกันด้วยสองสามอาทิตย์แรกที่เข้ามา

            ผมตั้งสมาธิจดจ่อกับการก้าวเท้าเข้าประตูใหญ่ของคณะซึ่งจะเปิดให้ใช้แค่ช่วงเปิดเทอม คือวันรับน้องที่ผ่านมาต้องอ้อมไปเข้าประตูเล็กตลอด...มันอาจฟังดูบ้าไปหน่อยที่มัวแต่สนใจอะไรแบบนี้ แต่ผมว่าก้าวนี้ก็สำคัญครับ มันต่างจากก้าวอื่นๆ ตรงที่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เข้ามาทางประตูหลักของคณะและในชุดนิสิตอย่างเต็มภาคภูมิ ในอนาคตผมอาจก้าวเข้าประตูอีกเป็นสิบเป็นร้อยครั้ง แต่ก้าวแรกก็เป็นก้าวแรกครับ ไม่มีครั้งไหนจะลบล้างความเป็น ‘ครั้งแรก’ ได้

            บรรยากาศคณะในวันเปิดเรียนแตกต่างจากรับน้องโดยสิ้นเชิง โดยเฉพาะเมื่อผมเดินผ่านบริเวณโต๊ะของรุ่นพี่ก็ได้เห็นทุกคนในชุดนิสิตถูกระเบียบบ้างไม่ถูกบ้างยืนคุยกันเป็นกลุ่มๆ บางคนก็ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะบ้างดีดกีต้าร์บ้าง ท่าทางดูสบายใจจนแค่เห็นก็รู้สึกแล้วว่าทุกคนเห็นคณะเป็นบ้านตัวเองจริงๆ

            “เฮ้ย ไอ้พราน กูไปเช็คห้องมา พวกเราเรียนชั้นสามเว้ย ไปกันๆ”

            อยู่ๆ ไอ้โอมก็เดินเข้ามาขัดจังหวะทำให้ผมต้องยอมเดินไปเข้าห้องเรียนพร้อมมัน วิชาแรกในชีวิตมหาลัยของผมคือวิชากลักการออกแบบครับ ผมว่าฟังดูน่าสนใจแต่รุ่นพี่กลับพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าเบื่อเชี่ยๆ

            “ไอ้โอม เลี้ยวซ้ายเว้ย”

            พอขึ้นมาถึงชั้นสาม ไอ้โอมก็ทำท่าเหมือนจะเลี้ยวไปทางขวาซึ่งผมเห็นแค่ป้ายห้องน้ำติดอยู่ในขณะที่ฝั่งซ้ายเป็นห้องเรียนยาวตลอดทาง

            “เออๆๆๆ”

            ผมกับไอ้โอมเดินตามทางพลางไล่สายตามองหมายเลขห้องไปเรื่อยๆ ตรงทางเดินมีรุ่นพี่ที่คุ้นหน้าคุ้นตาหลายคนเดินผ่านไปมาและมีประตูห้องเปิดอยู่ ผมเลยมองเข้าไปในห้องเรียน เหมือนกับว่าพี่เขาจะมีเรียนใกล้ๆ ห้องที่สอนปีหนึ่งพอดี

            ‘ปึก!’

            “ขอโทษครับ”

            ช่วงนี้ผมเป็นอะไรวะ พอละสายตาจากทางเดินหน่อยเดียวมีอันต้องไปชนอะไรสักอย่างเข้า ผมรีบหันกลับไป และ...แจ็คพ็อตครับ พี่คนเดียวกันกับเมื่อวาน

            “อีกแล้วเหรอ มองทางเป็นรึเปล่า หรือมีปัญหาอะไรกับพี่”

            ...ทำไมแค่เดินชนต้องชักสีหน้าขนาดนี้ด้วยวะ คำพูดไม่ค่อยเท่าไหร่ครับถ้าเทียบกับสายตาที่แสดงออกว่าไม่สบอารมณ์ยิ่งกว่าเมื่อวาน นอกจากจะเป็นสายตาจิกกัดของผู้หญิงที่เห็นได้ทั่วไปจากตัวร้ายในละครแล้ว ยังเหมือนมีจิตสังหารบางอย่างแผ่ออกมาจากสายตาคู่นี้ด้วย และจะว่าไปพอพูดถึงจิตสังหารผมก็คิดถึงใครบางคนขึ้นมา

            ...พี่พรต

            “เชี่ยพราน มึงหยุดเดินหาไรวะ ไปเร็วดิ”

            และผมก็ถูกไอ้โอมลากเข้าห้องเลกเชอร์โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหาห้องเจอตอนไหน เพราะความคิดยังจดจ่อวนเวียนอยู่กับสิ่งที่รุ่นพี่กลุ่มนั้นพูดกันที่ร้านข้าวแกง เหตุการณ์เมื่อวาน และเหตุการณ์ที่เพิ่งเจอมาในวันนี้



            ...หรือว่าเขาคือแฟนพี่พรต


 

 

            พอจบคาบเรียนแล้วก็ถึงเวลาพักเที่ยง การเรียนในมหาลัยแตกต่างจากมัธยมมากพอควร เพราะคาบเรียนนึงแทนที่จะเป็นห้าสิบนาทีแบบปกติกลับกลายเป็นสามชั่วโมง เรียนยันเที่ยงเลยครับ และพอคลาสจบพร้อมๆ กันหลายชั้นปี ทุกคนก็จะหอบความหิวลงมายืนอัดกันอยู่หน้าร้านข้าวซึ่งเล็กมากถ้าเทียบกับจำนวนคนและพื้นที่ว่างในกระเพาะอาหาร

            โชคยังดีที่ผมฝากไอ้โอมสั่งข้าวเอาไว้ตั้งแต่ช่วงพักครึ่งคลาส เลยแค่แหวกฝูงชนไปเอาข้าวที่หน้าร้านเฉยๆ โดยไม่ต้องยืนรอ ผมอาศัยความคล่องตัวเดินแทรกคนนั้นคนนี้จนไปถึงร้านด้วยสภาพค่อนข้างยับเยิน ไม่เคยมีประสบการณ์ซื้อข้าวในคณะมาก่อนก็เงี้ยแหละ

            ผมเกาะขอบเคาน์เตอร์หน้าตู้กับข้าวอย่างเหนื่อยๆ ด้านข้างมีรุ่นพี่ยืนรออาหารอยู่พลางคุยกับป้าขายข้าวเหมือนสนิทกันมาจากไหน ตอนแรกผมไม่ได้สนใจอะไรหรอกแต่เฮ้ย...แต่ทำไมเสียงคุ้นจังวะ

            “อ้าว พี่พรต หวัดดีครับ”

            ผมเอ่ยขึ้นพร้อมๆ กับที่เขาหันหน้ามาแล้วทำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่แล้วป้าร้านอาหารก็ขัดขึ้นมาก่อน

            “ข้าวไก่กระเทียมได้แล้ว”

            พี่พรตรับข้าวมาจากมือป้าแล้วหยิบแบงค์ร้อยส่งให้ ผมแอบเร่งพี่พรตให้จ่ายเงินให้เสร็จเร็วๆ เพราะจะได้มาเอาข้าวของตัวเองสักที แต่แล้วปัญหาดันเกิดครับ เมื่อป้าดันยื่นแบงค์ร้อยกลับคืนให้เสียอย่างนั้น

            “มีแบงค์ย่อยมั้ยลูก พอดีตอนนี้ป้ามีทอนไม่พอ”

            “เอ่อ...หาแปปนะครับ”

            พี่พรตก้มหน้าก้มตาหาเงินในกระเป๋าจนผมชักทนไม่ไหวเอง เลยตัดสินใจหยิบกระเป๋าตังค์ตัวเองมาเปิด ผมไม่ค่อยรู้ราคาข้าวที่นี่เลยหยิบแบงค์ยี่สิบสามใบส่งไปให้ก่อน...ถ้าไม่คืนก็ถือว่าทำบุญเลี้ยงข้าวรุ่นพี่ เพราะถ้ารอพี่หาต่อไปก็คงอีกเป็นชาติ

            แต่แทนที่จะรับไปจ่ายก่อน พี่พรตกลับไม่สนใจแล้วหันไปมองพวกอาหารที่มีคนสั่งไว้ ซึ่งพอทำตามออเดอร์เสร็จป้าจะห่อพลาสติกแปะชื่อคนสั่งแล้ววางกองไว้ริมเคาน์เตอร์สำหรับหยิบส่งให้ทันทีถ้าคนที่สั่งไว้กลับมาเอา พี่พรตมีทีท่าเหมือนทำอะไรไม่ถูกก่อนจะยื่นแบงค์ร้อยกับไปใหม่

            “งั้นจ่ายให้จานที่เขียนว่า ‘นายพราน’ ด้วยครับ”

            ...เฮ้ย นี่เป็นสิ่งที่ผมไม่คาดคิดมาก่อน คนขี้แกล้งแบบนี้เนี่ยนะจะมาซื้อข้าวให้ฟรีๆ แม่งต้องมีเบื้องหลังอะไรอยู่แน่ คงจะจ่ายไปแล้วมาคิดบัญชีอะไรต่อจากนี้อีก นึกแล้วมันไม่น่าไว้ใจยังไงไม่รู้ว่ะ

            “พี่พรต ไม่เอา”

            “เออๆ ถือจานตามกูมาเหอะ”

            แต่ไอ้พี่พรตไม่ยอมเปิดโอกาสอะไรทั้งสิ้น กลับถือข้าวที่ผมสั่งเดินแหวกฝูงชนออกไปเสียดื้อๆ แล้วอย่างนี้ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับนอกจากถือข้าวของมันตามไปด้วย...เพราะนั่นก็ข้าวกูครับ

            จนแหวกฝูงชนออกมาด้วยความยากลำบากแล้วถึงได้เห็นพี่พรตนั่งอยู่ตรงโต๊ะที่ไม่ไกลจากร้านมากเท่าไหร่ ผมไม่รอช้าตามไปหาทันที ก่อนจะส่งจานข้าวที่ถือมาและยื่นแบงค์ยี่สิบเหล่านั้นไปให้เหมือนเดิม และมันไม่รับครับ...

            “กินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย”

            “เฮ้ย ไม่เอา พี่พรตก็ให้เพื่อนกินเป็นเพื่อนดิ แล้วเอาตังค์ไปด้วย”

            ใครจะไปกล้ากินด้วยทั้งที่รู้อยู่ว่าจะโดนแกล้งวะ ผมยื่นแบงค์ไปให้อีกรอบแต่พี่แกก็ยังไม่สะทกสะท้านอะไร แถมยังเลื่อนข้าวที่ผมสั่งมาไว้ข้างหน้าให้ด้วย

            “งั้นกินข้าว ‘เป็นน้อง’ หน่อย”

            เป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมอึ้งเพราะคนๆ นี้...มุกเชี่ยไรครับพี่ แล้วยิ่งมองเห็นแววตาอ้อนวอนที่จ้องมาแล้วยิ่งรู้สึกหมั่นไส้

            “พี่พรตเปลี่ยวมากป่ะเนี่ย”

            “มาก”

            พี่พรตตอบยิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มที่ผมเห็นแล้วไม่สบายใจเลยว่ะ

            “กูไม่รับเงินคืน จ่ายค่าข้าวให้ แต่มึงจะไม่นั่งกับกูเหรอ”

            โห...พูดขนาดนี้ ใครฟังมันก็ต้องไปกระตุ้นต่อมจิตสำนึกอยู่แล้วล่ะวะ

            “เออๆๆๆ ครับๆ กินก็กิน”

            ผมตอบรับด้วยน้ำเสียงประชดนิดๆ แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามพี่พรต รับช้อนส้อมมาแล้วเริ่มตักข้าวเข้าปากโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง แต่ไอ้พี่พรตกลับยังนั่งมองผมกินเรื่อยๆ โดยไม่ยอมแตะจานข้าวตัวเองเลยสักนิด

            “กินเร็วมันทำให้อ้วนนะ”

             เอ่อ...ผมที่เคี้ยวๆ อยู่นี่ชะงักเลยครับ จะเล่นงี้กับผมใช่ป่ะ

            “ไม่กินเลยเดี๋ยวร่างกายดูดขี้ไปเลี้ยงสมองแทนนะ”

            นับเป็นครั้งแรกที่ผมแอบยกนิ้วให้ตัวเองที่ไม่ค่อยได้คิดตอบกวนตีนใครบ่อยๆ ถือว่าทำเวลาได้เร็วถ้าเทียบกับการกวนตีนครั้งล่าสุด...แล้วนี่ผมจะทำสถิติหาอะไรวะ

            “เดี๋ยวมึงโดนๆ”

            พี่พรตพูดปนหัวเราะพลางหยิบส้อมขึ้นมาชี้หน้าผมอย่างคาดโทษ แล้วเริ่มกินข้าวแต่โดยดี แต่พอกินไปได้สักพักพี่พรตก็เงยหน้ามาหาผมอีกรอบ

            “เออ เมื่อวานมึงโกรธเรื่องไรวะ”

            ...ฮะ?!? ผมไปโกรธอะไรพี่วะครับ เมื่อวานผมถามว่าทำให้พี่โกรธรึเปล่า ทำไมวันนี้กูกลายเป็นฝ่ายโกรธได้วะ

            “ไม่ ผมดิ ทำให้พี่โกรธ”

            พี่พรตทำหน้างงๆ และใช้เวลานิ่งคิดอยู่พักใหญ่ถึงจะนึกออก นี่ถ้าเป็นคนอื่นโมโหขนาดนั้นคงจำได้ไปหลายวัน แล้วนี่มันอะไร

            “นึกออกละ วันที่น้องมาด้วยใช่ป่ะ”

            “ใช่ๆ นั่นแหละ”

            “กูไม่ได้โกรธมึงเว้ย คิดมาก”

            พี่พรตพูดแล้วยกส้อมขึ้นมาเลียทีนึงก่อนจะพุ่งตรงมาจะจิ้มหัวผม แต่ผมไวพอครับ หลบได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด...ไม่ใช่เก่งหรอกครับ แค่เตรียมตัวไว้แล้วล่ะว่าจะเจออะไรแบบนี้

            “อย่าเพิ่งนอกเรื่อง พี่โกรธไรวะ”

            พอผมถามแบบนี้ไปพี่พรตเลยนิ่งไปนิดนึงเหมือนกำลังเรียบเรียงว่าจะพูดอะไรต่อ มันเป็นช่วงที่ผมอดลุ้นตามไม่ได้ว่าเขาจะเล่าอะไรออกมาให้ฟัง

            “ไอ้เป้บอกว่ากูเป็นคนบูชาความรัก เคยได้ยินป่ะ”

            “เออๆ เหมือนวันนั้นมีคนพูดเหมือนกัน”

            “นั่นแหละ กูไม่รู้มันเป็นไงนะ แค่รู้สึกว่าไม่ชอบใครมาจับคู่มั่วๆ เพราะกูมีแฟนอยู่แล้ว คือกูจริงจังกับความรักมาก”

            “...”

            “เฮ้ย อย่าทำหน้างั้นดิ มึงไม่ได้ผิด”

             ความจริงจนถึงนาทีนี้ผมไม่ได้รู้สึกผิดอะไรแล้วล่ะครับ แค่มันเหนือความคาดหมายนิดหน่อยพอได้ยินจากปากพี่พรตเอง และพอนึกไปถึงผู้หญิงที่ผมเดินชนเมื่อตอนเช้าก็รู้สึกว่าคนแบบนั้นไม่สมควรได้รับความรักที่จริงจังขนาดนี้ ถึงไอ้พี่พรตจะกวนตีนขี้แกล้งยังไง แต่ผมสัมผัสได้นะ ว่าความรักของพี่เขาแม่งไม่ใช่เล่นๆ เหมือนนิสัย

            “เปล่าๆ ไม่ได้คิดงั้น แค่ไม่รู้จะบอกพลูยังไง”

            ใครจะไปกล้าบอกล่ะว่าผมด่าแฟนเขาอยู่ เลยต้องรีบเบี่ยงประเด็นทันที

            “โห น้องมึงรู้อยู่แล้วมั้ง”

            “ก็ไม่แน่”

            หลังจากนั้นผมก็นั่งกินข้าวของตัวเงียบๆ โดยไม่เปิดประเด็นอะไรขึ้นมาใหม่ ผมอาจดูเป็นคนคิดมากนะ และใช่...ผมคิดมากโดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนหรือคนรู้จัก เหมือนเวลาที่เริ่มสนิทหรือเริ่มอยู่กับใครบ่อยๆ แล้วเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขามีแฟนและรักกันมาก มันอดคิดลึกๆ ไม่ได้ว่ะ ว่ามันเหมือนเรามีความสำคัญลดลง

            “เออพี่ ผมไปละ เดี๋ยวไอ้โอมด่าเอา”

 

 


            การรับน้องช่วงปิดเทอมจะจัดขึ้นหลังเรียนคาบบ่ายจบ รวมกินข้าวเปลี่ยนชุดกันก็กลายเป็นเริ่มหกโมงพอดี และเพราะแบบนี้ล่ะครับ พวกซ้อมกลองที่อยู่ต่อหลังกิจกรรมอย่างผมเลยต้องกลับบ้านสามทุ่ม ยังดีที่วันแรกยังไม่มีงาน ผมเลยมีกะจิตกะใจอยู่ต่อจนถึงตอนนี้

            ผมแยกกับโอมตั้งแต่กิจกรรมเลิกเพราะมันกลับคนละทางกับผม รายนั้นมันมีพ่อมารับถึงหน้าคณะส่วนผมไปบีทีเอส เลยถือโอกาสอยู่ช่วยพี่เก็บกลองก่อนแล้วค่อยเดินออกมาคนเดียว จะกลับพร้อมพี่ก็กลัวว่าเขาจะประชุมรับน้องอะไรกันต่ออีกนาน

            “เฮ้ย ‘นาย’ไปบีทีเอสป่ะ”

            แต่เหมือนผมจะเข้าใจผิด เพราะก่อนจะเดินออกจากประตูคณะก็มีเสียงอันคุ้นเคยเรียกเอาไว้ก่อน ...ขออย่าเลยเหอะ ตอนกลางวันก็อยู่ด้วยกันมากพอแล้ว

            “ครับ”

            “งั้นกูไปด้วย”

            ดูเหมือนคำขอของผมจะไม่เป็นผล เพราะพี่พรตดันจะไปบีทีเอสพอดี เลยกลายเป็นว่าผมต้องเดินร่วมทางไปกับพี่เขาจนถึงสถานี แต่แปลกใจนิดหน่อยที่เขาไม่พูดหรือแกล้งเหมือนที่ชอบทำ สงสัยคงเหนื่อยเกินจะกวนตีนอะไรต่อแล้วล่ะมั้ง

            ผมกับพี่พรตเดินเงียบๆ จนมาถึงสถานี ผมเลยหันไปถามตามมารยาทของคนที่เดินมาบีทีเอสด้วยกัน

            “พี่พรตลงไหน”

            “ไม่เป็นไร มึงไปก่อนเลย เดี๋ยวกูมีนัดต่อ”

            คำตอบของเขาทำเอาผมชะงักไป...สงสัยนัดกับแฟนว่ะ พี่พรตแม่งทุ่มเทจริงๆ เห็นหน้าแล้วก็รู้ว่าเหนื่อย ยังจะฟิตไปเดทต่ออีกนะ

            “โอเค งั้นไปละ”

            “เออ กลับบ้านดีๆ”

 

 


            ในเวลาสามทุ่มสิบห้าบนสถานีบีทีเอส พรตยืนรอ ‘ใครบางคน’ พลางเล่นไอโฟนฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ จนถึงสามทุ่มครึ่ง เขาจึงปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วละสายตาเหม่อมองคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแทน ความจริงวันนี้ไม่ใช่ไม่เหนื่อย แต่ความอยากเจอก็มีมากพอจะลบล้างเหตุผลต่างๆ นานาออกไปได้ เพราะตั้งแต่เธอเข้ามหาวิทยาลัยก็มีเวลาว่างน้อยลง ดังนั้นมันเลยเลือกเวลามากไม่ได้

            และแล้วหญิงสาวคนหนึ่งในชุดนักศึกษาก็ยื่นมือมาโบกขึ้นลงตรงหน้า ซึ่งมันทำให้พรตถึงกับสะดุ้ง ตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างร่าเริงของหญิงสาวคนนั้น

            “พี่พรตอดหลับอดนอนจริงๆ ด้วย”

            และเสียงหัวเราะของเธอก็ทำให้เขายิ้มตาม

            “อืม นี่อุตส่าห์ไม่นอนเพื่อจะเจอใครไม่รู้”

            เธอคนนั้นหัวเราะเบาๆ ใบหน้าเรียบๆ ของเธอไม่ถึงกับโดดเด่นแต่ก็เรียกได้ว่าน่ารัก ยิ่งรวมกับรอยยิ้มแล้วก็ถือว่าเป็นผู้หญิงที่น่ามองคนหนึ่ง

            “แล้วนี่พี่พรตมากับใครอ่ะ”

            “รุ่นน้องน่ะ”

            “เอ๊ะ เดี๋ยว...”

            หญิงสาวมีท่าทางเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถามต่อ

            “ใช่คนที่ถือถังน้ำวันนั้นป่ะ เมื่อกี้เหมือนเดินสวนกันในนั้น”

            เธอชี้ย้อนเข้าไปทางประตูทางเข้าสถานีที่เพิ่งเดินออกมาเมื่อครู่หลังจากนั่งรถไฟมาลงที่นี่ ส่วนพรตเองก็ไม่ได้ฉุกใจอะไรเลยแต่ตอบไปตามน้ำ

            “คงใช่มั้ง”

            “โห ถ้าใช่นี่จะบอกว่าเขาดีมากเลยนะ”

            หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความตื่นเต้นด้วยความคิดว่าพรตคงไม่รู้เรื่องเหล่านี้มาก่อน แต่กลับกลายเป็นว่าพรตไม่ได้ตกใจที่ได้รับรู้ แต่ตกใจที่หญิงสาวเป็นคนเอ่ยปากชื่นชมรุ่นน้องที่คณะออกมา


            “วันนั้นที่ไปคณะอ่ะ มิวได้เจอ”


            “...”



            “เขาบอกทางไปห้องน้ำให้ด้วย”





-----------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็ปั่นทันปีใหม่!! พรุ่งนี้จะไปปฏิบัติธรรม5วัน จะเอาบุญมาฝากนะคะ   :กอด1:
อัพวันที่ 31 พอดีเลย ขอให้ทุกคนมีีความสุขตลอดปีค่ะ สำหรับพี่/เพื่อนถาปัด ขอให้ไม่เดือด เวลานอนเฉลี่ยสี่ชั่วโมงขึ้นไป เก็ทเอ //ฟังดูเพ้อฝันมาก ถถถถถ
 
ปล. ความจริงอาจไม่ใช่สิ่งที่เราคิดว่ามันจะเป็น บางทีคนที่แค่เดินผ่านหน้าเราไปเฉยๆ อาจมีบทบาทต่ออนาคตมากกว่าคนที่เดินเข้ามาคุยกับเราก็ได้ ...ตั้งใจจะสื่อประเด็นนี้อ่ะ

ขอบคุณทุกคนค่าา  :กอด1:

ออฟไลน์ ben

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-3
อ้อ ที่แท้แฟนพี่พรตคือคนที่พรานบอกทางไปห้องน้ำให้นี่เอง นึกว่าจะเป็นยัยชะนีโหดดดนั่นซ่ะอีก
@มิว นี่แลดูเป็นคนดีไม่น่าจะร้าย(ใช่ไหม) ยังไงก็เถอะ เรื่องนี้ไม่มี 'นาง'เอก มีก็แต ่'นาย'เอก นะจ้ะ มิวเลิกกับพี่พรตเหอะไปหาคนอื่น ส่วนพี่พรตเป็นของน้องพรานนนน ฮ่าๆๆๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-12-2014 00:29:57 โดย ben »

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ DeShiWa

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4332
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-9
มาให้กำลังใจก่อนจ้า

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
แฟนพรตคนเดียวกับที่คิด
แต่เรื่องนี้ใครจะเป็นพระเอกล่ะ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
แฟนพรตนี่ให้ฟีลลิ่งต่างกันลิบลับเลยนะตอนที่อยู่กับคนอิ่นกับตอนที่อยุ่กับพรต ตอนที่เจอพรานนี่ดูเหวี่ยงน่าดู
นิสัยสองหน้าแบบนี้หรือเปล่าที่ทำให้พรตไม่รู้ว่าแฟนตัวเองเป็นไงถึงได้คบมาได้ตั้งสี่ปี?

แล้วอะไรกันกับน้องพรานล่ะ  เจอกันตลอด กลัวใจน้องเอานะสิว่ากว่าจะรู้ตัวตาก็มองหาพี่พรตไปแล้ว

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
น้องพรานจะเสียใจไหม? เหมือนน้องจะมีใจให้พี่พรตบ้างแล้วนะเนี่ย

ออฟไลน์ Piima

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 660
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ว้ายๆๆๆๆ ต่อเลยได้ม้ายยย

อย่าให้ช้าไปกว่านี้เลย

ออฟไลน์ PaTtO

  • อาซามิซามะ.. ทาคาบะ4ever
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1638
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-3
อ่อออ คนละคนกัน
แต่ชะนีนางที่เดินชน นางเป็นบ้าป่ะ แค่เดินชนเอง :beat:
มีแฟนแล้ว รักแฟนมาก แล้วน้องพรานของพี่จะไปแทรกได้ตอนไหน :hao5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด