ขอขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาไห้ได้อ่าน
เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ
อยากบอกว่าร้องไห้หนักเลย
โดยส่วนตัวในเรื่องนี้คิดว่าคาร์เรย์น่าสงสารที่สุด
แบบถ้าเป็นเราคงเจ็บปวดมากอ่ะ
เฝ้าบอกรักทุกวันทั้งที่รู้ว่าจะไม่ได้คำว่ารักตอบกลับมา
สิ่งที่คาร์เรย์ทำเพื่อเจนเดย์มันสุดยอดมากๆ แค่มันมาในรูปแบบที่ไม่ถูกต้อง
ถึงชีวิตเจย์เดนจะเศร้าแต่ก็ไม่น่าสงสารเท่าคาร์เรย์
แอบมองว่าเจย์เดนเห็นแกตัวด้วยซ้ำ ที่เลือกความรักของคาร์เรย์
เพราะมันตัวเองไม่อยากเจ็บปวดเหมือนเดิม
แต่รักของคาร์เรย์มันก็มากเกินไปจริงๆ
ถึงจะจากไปทั้งคู่แต่ว่ามีความสุข
ส่วนเลียม ฮ่าๆๆ
เป็นเด็กเวรน่ารำคาญเหมือนเจย์เดนบอกเลย
แต่เป็นตัวสร้างสีสันให้กับเรื่องดี
ไม่เศร้ากับเลียมเท่าไร เพราะเชียร์คาร์เรย์มาแต่แรก
อิอิ