ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม... เตียงเดียวกันวะ?
20
หนึ่งคืนผ่านไปไวเหมือนโกหก..
ใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆ เลยว่ะ วันนี้พ่อแม่ไอ้กันจะมาครับ แต่เห็นมันบอกว่าเค้าไม่มาที่ห้อง แต่ให้ไปเจอกันข้างนอกแทน เราอาบน้ำแต่งตัว ส่วนผมนี่แต่งอย่างหล่อเลยครับ เรียกความมั่นใจเอาไว้ก่อน
"กัน..."
"หืม?"
ผมเรียกมันเสียงอ่อยระหว่างอยู่บนรถ ไม่รู้เหมือนกันครับ ยิ่งใกล้ถึงเวลานัดผมยิ่งตื่นเต้น นี่มันเป็นอีเว้นท์ที่ยิ่งใหญ่และออกจะน่าเสียวอยู่ไม่น้อยเลยนะ กันดึงมือผมไปกุมไว้แน่นก่อนจะก้มลงมาจุ๊บเบาๆ ผมยิ้มให้มัน
ถ้าพ่อแม่มันไม่โอเคกับผมและบอกให้เรายุติความสัมพันธ์นี้ลงล่ะ ?
.
.
.
.
สรุปพ่อแม่นัดที่เซ็นทรัลครับ ในร้านอาหารญี่ปุ่น กันเข้าไปจองโต๊ะแล้วก็สั่งอาหารก่อน
"เฮ่ย ไม่ต้องทำคิ้วขมวดขนาดนั้น เชื่อพี่สิ สบายๆหน่า"
"ถ้าเค้าห้ามเราคบกันล่ะวะมึง "
"ไม่ห้ามหรอก นี่คบกับมึงแล้วกูดีขึ้นนะเนี่ยรู้ยัง? นั่นไง พ่อแม่กูมาแล้ว"
มันพยักเพยิดไปด้านหลัง ผมหันไปเจอกับผู้ชายกับผู้หญิงวัยกลางคน พ่อมันตัวสูงครับ หน้าตาออกทางคนจีน แต่แม่นี่สวยคม แต่งตัวเปรี้ยวกระชากวัยสุดๆ ผมงี้ใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาข้างนอก
"ซีนี่พ่อกับแม่กู นี่ซีแฟนผม"
ผมยืนขึ้นและสวัสดีพ่อแม่ เค้าก็รับไหว้นะครับ พ่อมันทำหน้าเฉยๆ แต่แม่ยิ้มหวานให้ผม ฮ่อย ใจชื้นขึ้นมาหน่อย T-T
"อ่ะนั่งๆ แกสั่งอาหารแล้วใช่มั้ย?"
"สั่งละ"
แล้วกระบวนการสอบสวนก็เริ่มขึ้น... แม่มันถามผมเกือบทุกอย่างเลย ตั้งแต่ครอบครัว การเรียน การใช้ชีวิต บลาๆๆๆๆ ตอนแรกประหม่าหน่อยแต่ตอนหลังผมก็จัดเต็มนะ ฮ่าๆๆๆ ผมนี่ตอบแทบไม่ทันครับ แม่มันไม่ดุเลยแถมยังคุยสนุกด้วยซ้ำ พ่อมันก็ถามบ้างนิดหน่อย
พอกินข้าวเสร็จ ไอ้กันเดินไปจ่ายเงิน ทิ้งผมไว้ที่โต๊ะกับผู้ใหญ่ทั้งสอง
"นี่คุณ พาไอ้ลูกชายไปทำธุระเรื่องรถซะนะ เดี๋ยวฉันไปซื้อของรอ ซีไปกับแม่นะ”
“อ๋อ ได้ครับ”
ผมก็เดินตามแม่ไอ้กันออกจากร้านแบบงงๆ คือเหมือนแม่พาหลบไอ้กันด้วยนะผมรู้สึก แต่ก็ครับ... แม่เดินนำ ส่วนผมเดินตามเงียบๆ จนมาถึงร้านเสื้อผ้าผู้ชาย แม่เดินดูไปเรื่อยครับ แล้วก็หันมาถามผมว่าแบบไหนสวย สีไหนดี ผมก็ตอบไปตามความคิด แม่กันน่ารักกว่าที่คิดไว้เยอะ เยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกเลยด้วย
แม่มันซื้อเสื้อเชิ้ตสองตัว หลังจากนั้นก็พาผมมาที่ร้านกาแฟ ก่อนที่แม่จะเริ่มถามครับ
“ไหนๆก็ได้คุยกันแล้วนะ แม่ถามหน่อย...”
“ครับ”
“ตอนแรกซีไม่ได้เต็มใจคบไอ้กันเหรอ”
เอ่อ... จะบอกยังไงดีล่ะครับแม่ มันยิ่งกว่าคำว่าไม่เต็มใจเลยครับ เพราะผมเนี่ยถูกขืนใจ โฮฮฮฮฮฮฮ แต่ตอบออกไปแบบนั้นก็ดูใส่ร้ายกันเกินไปใช่มั้ยล่า
“อ่อ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นครับ แฮ่ๆ ซีอารมณ์แบบ ไม่ค่อยแน่ใจมันน่ะแม่”
“อย่ามาโกหก แม่รู้หรอกว่ามันทำอะไรกับซีไว้บ้าง อย่าโกรธมันเลยนะ ไอ้บ้านี่ถ้ามันอยากได้อะไรก็ต้องได้ อยากทำอะไรก็ทำ หวงความคิดตัวเองเป็นที่สุด พ่อกับแม่เคยคิดจะวางกรอบให้ แต่มันก็พังกรอบไปหมดแล้ว”
“ฮ่าๆ...” ไม่อยากจะบอกเลยว่าที่แม่พูดมาน่ะจริงที่สุดในโลก
“แล้วแม่รับได้เหรอครับที่ซีกับมันคบกันแบบนี้”
“เฮ้อ แม่ปลงกับมันตั้งแต่มันอยู่อนุบาลแล้วล่ะ ตอนวัยรุ่นมันดื้อมาก เหมือนจะต่อต้านทุกอย่าง พ่อกับแม่ก็เลยคุยกัน บอกว่าพอละ จะไม่ไปวางกรอบอะไรให้มันอีก มันอยากทำอะไรก็ให้มันทำไป แค่อย่าเดือดร้อนตัวเองกับคนอื่นก็พอ”
“ครับ แต่อยู่กับซีมันก็ใจเย็นนะแม่ ไม่ค่อยงี่เง่าเท่าไหร่” ยกเว้นตอนหึง
“ดีแล้วล่ะลูก แล้วนี่ แม่รบกวนอย่างนึงสิ...”
“อะไรเหรอครับ?”
“ถ้ากล่อมมันกลับไปช่วยงานที่บ้านได้จะดีมากเลย”
จำได้มั้ยที่กันมันเคยบอกว่าบ้านมันขายของ จริงๆแล้วของที่ว่าเนี่ยคือรถยนต์ครับ... รวยพอตัวเลยล่ะแหม่ แต่มันก็ดื้อจะไม่สานต่อธุรกิจท่าเดียว แต่ครั้นจะให้ผมกล่อมมันกลับไป ก็ไม่รู้จะทำได้รึเปล่า ผมเองไม่ได้มีอิทธิพลกับมันขนาดนั้นหรอก
“ไม่รับปากนะแม่ แต่ว่าซีจะลองดูครับ”
.
.
.
.
หลังจากกลับมาเจอกัน ไอ้ตัวดีก็โวยวายใหญ่ว่าแม่มันลากผมไปโดยพละการ ไอ้บ้านี่ขี้เหวี่ยงชิบหายเลยว่ะตอนอยู่กับพ่อแม่ เดี๋ยวต้องด่าซะหน่อย
“กลับกันเลยใช่มั้ย หวัดดีครับ”
“อืม รีบๆจบกลับไปทำงานช่วยที่บ้านได้แล้ว” แม่มันว่า
“ผมบอกแบบนั้นเหรอไง?”
“เฮ้อออ เพลียจะคุยกับแก ฉันกลับแล้ว เจอกันใหม่นะซี อย่าลืมที่แม่บอกนะลูก ส่วนนี่แม่ซื้อให้ รับไว้สิ”
“ขอบคุณครับ”
ผมรับถุงเสื้อมาแบบงงๆ ก่อนที่พ่อกับแม่จะขับรถออกไป พอลับสายตา ไอ้กันเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง กอดแน่นจนผมเจ็บเลยอ่ะ
“เป็นไงครับลูกสะใภ้ ถูกใจพ่อแม่กูใหญ่เลยนะ หึๆ”
“ไอ้ห่า ปล่อยสิวะคนมอง!”
มันลากผมมาขึ้นรถ จากนั้นก็ระดมจูบทั่วหน้าไปหมด เป็นบ้าอะไรของมันเนี่ยยยยย
“อี๋ ไอ้เหี้ยน้ำลายมึงเต็มหน้ากูเลย!”
“กระแดะ แค่น้ำลายทำเป็นอี๋ ทีน้ำอย่างอื่นนี่ครางรับ”
“ฮะ? กูเคยทำแบบนั้นตอนไหนวะ ฮึ่ยยยย ไอ้ควาย ถึงห้องก่อนไม่ได้รึไง ปล่อย!”
“หึๆ ไม่ปล่อย บอกกูมาก่อนว่าที่หายไปกับแม่กู ไปคุยอะไรกันบ้าง”
“ก็ไปซื้อเสื้อนี่ไง แล้วแม่ก็เล่าให้ฟังว่ามึงมันเหี้ยและดื้อด้านมากแค่ไหน อื้อออ”
“ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้หายแล้วนะรู้ยัง... โคตรมีความสุขเลยที่มึงเข้ากับครอบครัวกูได้ แต่งงานกันเลยป่ะ?”
“รีบหรอ มึงยังไม่ได้เจอพ่อแม่กูเลยเหอะ เค้าอาจไม่ชอบขี้หน้ามึงก็ได้”
“ถ้าเป็นแบบนั้นกูก็จะฉุดมึงมาอยู่กับกูเลย”
“คิดว่ากูจะยอมรึไง”
“แล้วที่อยู่ด้วยกันตอนนี้ไม่เรียกว่ายอม?”
“เออออ ใช่ซี้ มึงได้กูแล้วนี่” ผมว่างอนๆ
“ได้แล้วแต่ก็อยากได้อีก อยากได้ตลอดไป”
“เดี๋ยวกูบอกพ่อแม่กูเรียกสินสอดแพงๆเลย”
“ตามใจ สำหรับคนนี้ยอมเทหมดหน้าตักครับ...”
----------------------------------------------------------------------
หวานหวาน อิอิ
เห็นหลายคนบอกยังไม่อยากให้จบ ทำไงได้มันใกล้ละน้ออออ ฮ่าๆ แต่ว่าก็ยังมีคู่รองให้ได้ตามลุ้นกันต่อนะคะ
แล้วก็ยังมีอีกสองเรื่อง แวะเข้าไปอ่านกันได้นะฮ้า (ขายของไปอีกกก 55555)
พี่เผลอแล้วเจอกัน ภาควิศวะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42558.0Addicted ติ ด รั ก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43677.0ปล. ถามหน่อยว่าอยากอ่านตอนพิเศษลอยกระทงกันมั้ยยยย? คิคิ
วันนี้ไปแล้วเด๊อ เจอกันคราวหน้า ขอบคุณทุกๆการติดตามจ้า จุ๊บๆ
หัวข้อ: ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม..เตียงเดียวกันวะ? {JETxPUN} บทที่ 5 03-03-60 (อ่าน 590968 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก