ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม... เตียงเดียวกันวะ?
15
“วิ่งดิ เอ๋วิ่งดิเอ๋วิ่ง!! เร็วกว่านั้นอีก”
“แฮ่ก แฮ่ก พ่องตาย กู แฮก เหนื่อยโว้ย!!!”
ผมปาไม้แบดทิ้งลงกับพื้นเพราะว่าสุดจะทนแล้วจริงๆ ขืนเล่นต่อกูได้หัวใจล้มเหลวเฉียบพลันแน่ๆ นี่ไม่ได้ออกกำลังกายอยู่เนืองนิตย์แบบครูพละนะเว่ย จะได้อึดถึกทน ไอ้สัสนั่นก็แกล้งผมดีจัง ตีโยกไปโยกมา ซ้ายทีขวาที วิ่งไปทางโน้นแล้วก็วิ่งมาทางนี้ พอกันที ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วววววว ผมออกมายืนคูลดาวน์ที่ข้างสนาม ให้หัวใจเต้นช้าลงบ้างเดี๋ยวจะตายห่าซะก่อน
ไอ้กันซึ่งไม่มีคู่เล่นก็เลยจำเป็นต้องออกมา ให้เพื่อนมันซึ่งก็คือไอ้เฟิร์สกับไอ้เก้าเข้าไปเล่นแทน เรามาเล่นแบดกันที่โรงยิมแถวมอครับ จุดประสงค์ของผมคือมาเล่นเอาความสนุก ขำๆไง แต่ที่ไอ้กันตีลูกใส่ผมอย่างเอาเป็นเอาตายมันคืออาร้าย?
“เหนื่อยแล้วเหรอ” มันเองก็เหงื่อเปียกท่วมตัวเลยล่ะครับ หอบนิดๆด้วยเพียงแต่ไม่ได้ดูทรมานเหมือนผม ฮ่าๆ
“ไม่เหนื่อยเลยมั้งไอ้ควาย มึงเล่นให้กูวิ่งขนาดนั้น อาบเหงื่อต่างน้ำละเนี่ย”
“ก็ดีแล้ว เสียเหงื่อบ้าง ปกติเหงื่อออกแค่ตอนอยู่บนเตียง”
“ก็เหี้ยละ - - แล้วทำไมมึงรีบนั่งจังวะ เค้าบอกว่าไม่ให้นั่งตอนเพิ่งเล่นกีฬาเสร็จใหม่ๆนิ เดี๋ยวตูดบาน จริงมั้ยวะ”
“ถ้ามึงนั่งเก้าอี้ไม่เป็นไร”
“หืม?”
“แต่ถ้านั่งบนตักกู บานแน่”
“ตีนสิ!”
ผมรีบเดินหนีเมื่อให้ผะหรัวขี้หื่นทำท่าจะดึงผมลงไปนั่งตักจริงๆ! กูล่ะเพลีย
.
.
.
หลังเล่นแบดจนร่างแทบแหลกเป็นผุยผง พวกผมไปกินข้าวแล้วก็กินนมสดเติมพลัง โคตรจะไม่เข้ากับหน้าสุดๆเลยว่ะครับ เสร็จแล้วเลยแยกย้ายกลับห้อง และก่อนจะแยกกัน ผมได้โอกาสเหมาะๆ ด่าไอ้เฟิร์สไปหนึ่งบทเนื่องจากชอบสรรหาของแปลกๆมาให้เพื่อนมัน เพื่อนมันก็เอามาใช้กับผมนั่นล่ะครับ นั่นล่ะ... พวกมึงต้องโดนด่า พวกมึงทั้งคู่เลย ทั้งไอ้คนให้ไอ้คนรับมันพอกันจริงๆ ไอ้เก้าได้แต่หัวเราะและลากผัวมันกลับไปแบบเงียบๆ
.
.
.
“กัน เสาร์อาทิตย์นี้กูจะกลับบ้าน”
“กลับทำไมวะ”
“บ้านกูนิ แล้ววันเกิดน้องกูด้วย ก็เลยจะกลับ”
“มึงมีน้อง? ไหนๆ เล่าเรื่องมึงให้กูฟังมั่งสิ”
ไอ้กันนั่งพิงหัวเตียง ตาวิบวับจ้องมาทางผมที่กำลังจะใส่เสื้อผ้า แต่ตอนนี้ผมชินกับมันแล้วล่ะ คือจะให้เขินตลอดก็ไม่ไหวหรอกนะ ร่างกายดันเลือดขึ้นมาที่หน้าทุกวันไม่ไหว -/ / /-
“มีพ่อ มีแม่ มีพี่ชาย น้องสาว”
“บางทีก็สั้นไป”
ไฟในห้องถูกปิดลงหลังจากผมแต่งตัวเสร็จ เหลือแค่ไฟโคมที่หัวเตียง ผมสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่ม และไอ้กันก็ตามเข้ามาทันที
“อะไร!”
“นอนกอดเฉยๆนะน้องนิด เล่าเรื่องมึงให้กูฟังซิ อยากรู้ อยู่ด้วยกันมาตั้งนานรู้แค่ชื่อมึงเนี่ย”
“พ่อเป็นทหาร แม่เป็นพยาบาล พี่ชายเป็นทหาร แต่งงานแล้ว กูเป็นคนกลาง เรียนวิศวะและหล่อมาก ส่วนน้องสาวอยู่มอหก”
พ่อผมถึงจะเป็นทหารแต่ใจดีนะครับ แม่ผมสวยมากแถมใจดีอีกด้วย ส่วนพี่ซัน พี่ชายที่เป็นทหารเหมือนพ่อก็ใจดีอยู่แต่ไม่มาก มันไม่ค่อยมาอะไรกับผมหรอก เพราะมันรักไอ้ซายน์น้องสาวคนเล็กมากกว่า ไอ้ซายน์เป็นเด็กผู้หญิงที่เรียนเก่งมหาประลัยแต่ว่ามึนมาก หน้ามึนที่สุดในสามโลก กวนตีนเป็นที่หนึ่ง และมีสกิลการบ้าผู้ชายที่สูงมากในระดับที่ว่าผมอยากจะเชิญกินเนสท์บุ๊คมาบันทึกสถิติให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ถึงอย่างงั้นผมก็รักมันอยู่ดีนั่นแหละ
“อื้อหือ... ลูกทหารซะด้วย พ่อมึงโหดมากแน่เลยว่ะ”
“ใจดีจะตาย กูเล่าเรื่องกูแล้ว ตามึงบ้าง”
กันเริ่มพูดในขณะที่มือลูบหลังผมไปมา
“พ่อกับแม่กูขายของ กูมีน้องสาวคนหนึ่ง น่าจะรุ่นเดียวกับน้องมึงแหละ”
“พ่อแม่มึงโหดมั้ยวะ เค้ารู้รึเปล่าว่าลูกชายตัวเองไม่ชอบผู้หญิง”
“ฮ่าๆๆๆ รู้... กูบอกไปแล้ว”
“แล้ว... เป็นยังไงวะ”
“ก็ไม่ว่าไง บอกว่าแล้วแต่กู ชีวิตกู เค้าไม่คาดหวังอะไรกับกูหรอก ความหวังของครอบครัวคือน้องกูต่างหาก”
“ไอ้บ้า ลูกทุกคนคือความหวังของพ่อแม่ทั้งนั้น...”
“ว่าแต่พ่อแม่มึงล่ะน้องนิด เค้าจะยอมรับมั้ย ไม่สิ เค้าจะรับได้มั้ย”
ผมเองยังตอบไม่ได้เลยครับ ไม่รู้เหมือนกัน บอกตรงๆว่าเดาทางพ่อไม่ถูกเพียงแต่ท่านไม่ได้คาดหวังในตัวผมมากมายนัก เพราะว่าพี่ซันเดินตามรอยไปแล้วไง ผมถึงสามารถแหวกกอมาเรียนวิศวะได้ แม่ไม่น่าจะมีปัญหา อาจจะช็อคหรือวูบนิดหน่อย (มั้ง) ส่วนพี่ซันกับไอ้ซายน์ก็แล้วแต่เลย
แต่เอาจริงๆ ผมกังวลอยู่ไม่น้อยเลย ผมใช้ชีวิตแมนๆเตะบอลครับมาตลอด ไม่มีวี่แววเบี่ยงเบนเลยสักนิด ถ้าจู่ๆโผล่ไปบอกว่ามีผัวแล้ว ครอบครัวผมจะรับได้รึเปล่านะ... กลับบ้านคราวนี้ผมควรจะลองหยั่งเชิงดูสักหน่อย
สงสัยว่าผมจะจมอยู่กับความคิดของตัวเองนานไปหน่อย รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่แขนทั้งสองข้างถูกขึงลงกับเตียง ปลายจมูกกำลังซุกไซ้ไปทั่วซอกคอ ลมหายใจร้อนปัดผ่านผิวจนมันกำลังร้อนขึ้นตามไปด้วย เอ่อ... มึงรวดเร็วเลยนะเดี๋ยวนี้ แป๊บๆจับกด แป๊บๆถอดเสื้อผ้า ส่วนผมเองก็เร็วไม่แพ้กัน ลมหายใจเริ่มติดขัดละครับเมื่อเสื้อนอนถูกถลกขึ้นและยอดอกถูกครองครองด้วยอุ้งปากร้อนชื้น
“ยะ... อย่ากัดไอ้เหี้ย เจ็บนะเว้ย อ๊ะ...”
มันกัดหัวนมผมอ่ะครับ คือมันเสียวนะแต่ว่าเจ็บเยอะกว่าไง T^T แล้วสัมผัสคุ้นเคยก็เกิดขึ้นทั่วทั้งร่างกายของผม กางเกงนอนลอยลิ่วไปตกอยู่นู่น...
ไหนว่าแค่นอนกอด แล้วที่สอดเข้ามาคืออาร้าย
ตอบดิตอบ
“มึง ห้าม... เอาเหี้ยนั่นมาใช้ ไม่งั้น... กู จะ...”
“หึๆ ทาเจลแล้วว่ะ เสียใจด้วย”
--------------------------------------------------------------------------------------
คิดถึงทุกคนค่ะจุ๊บๆ แวะมาส่งทั้งที่งานมากมายเหลืออออเกินนนน คำผ่งคำผิดก็ยังไม่ได้เช็ค
เดี๋ยวจะเอาตอนพิเศษที่ทุกคนรอคอยมาลงให้ตอนที่คอมเม้นท์ครบหนึ่งพันค่ะ อิอิ
ทุกคนรอคอยแบบไหน จงตอบ 55555555555
ปล. ฝากนิยายใหม่ด้วยค่ะ เพิ่งเปิดเรื่องไป ชื่อ Addicted ติ ด รั ก เป็นแนวดราม่า SM ด้วยล่ะ (หรอออออ)
ละก็ พี่เผลอแล้วเจอกัน แวะไปอ่านได้ค่ะ หนุกๆ
วันนี้ก็ไปแล้วเด้อ บ๊ายบาย เจอกันตอนหน้าเด้อค่า
หัวข้อ: ห้องแค่ใกล้ ระเบียงแค่เคียง แต่ทำไม..เตียงเดียวกันวะ? {JETxPUN} บทที่ 5 03-03-60 (อ่าน 665626 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก