โหหห อ่านสิ่งที่พี่เอย์เตรียมพร้อมไว้รับมือกับคุณแม่ตัวเองเพื่อปิงแล้วหายโกรธไปเยอะเลยอ่ะ ซึ้งใจแทนปิง กระแทกใจมากๆ
ลึกๆแล้วเราคิดว่า(และหวังว่า)คุณแม่พี่เอย์จะมีเหตุผลที่จะไม่เล่นตุกติกกับการทดสอบปิงครั้งนี้
จากที่อ่านเหตุผลของแม่เค้า เราก็พอเข้าใจว่ามันเป็นความหวังดีกับลูกชายจริงๆ ยิ่งเป็นลูกชายคนเดียวด้วย
เลยคิดว่าการแต่งงานกับผู้หญิงมีลูกเต้าตามคนส่วนใหญ่ของสังคม น่าจะเป็นการเพลย์เซฟมากกว่าคบผู้ชายซึ่งผิดครรลองสังคม
แต่ก็อยากให้คุณแม่รักษาคำพูดที่เคยให้ไว้เมื่อสามปีที่แล้วด้วยนะคะ ไม่ใช่สักแต่ว่าพูดๆไปเพื่อซื้อเวลา
ไม่งั้นการทดสอบนี้ตลอดชีวิตมันก็ไม่มีวันสิ้นสุดหรอก แล้วความเจ็บปวดของลูกกับคนรักของลูกที่เสียไปใครจะรับผิดชอบล่ะห๊ะ
อันที่จริง ถ้าเกิดแม่เล่นตุกติกขึ้นมาก็คงสะใจไปอีกแบบดีเนอะ ถึงแม้ว่าถ้ามันไม่เกิดจะดีกว่าก็เถอะ
สะใจตอนพี่เอย์มาเจอปิงกับพี่เชนเมาๆ จริงๆชอบตอนที่ปิงพับแขนเสื้อให้พี่เชนหน้าบริษัทมากกว่า
พี่เชนน่าสงสารอ่ะ ทั้งโดนต่อยโดนเขม่น ตอนที่โดนพี่เอย์ยืนคร่อมใส่ตอนล่าสุดทำเอาเราเกือบจิ้นไปแล้วนะ กร๊ากกก
สงสารน้องปิงตอนร้องไห้ไม่อยากเข้าห้อง ฮือออ น้องฝังใจมากอ่ะ มารออยู่ตั้งสามปีคุณพี่ก็ไม่เคยกลับมา
แต่ก็ดีแล้วล่ะที่คืนดีกันได้ เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอแค่ทั้งสองคนยังจับจูงมือกันแน่นๆเดินไปด้วยกัน แค่นี้สำหรับเราคือพอแล้ว
พี่เอย์น่าเอ็นดูอ่ะมานั่งกินมาม่าดิบ ฮ่าาา ตอนนี้น่ารักมากกก ชอบเวลาปิงพูดหลอกล่อพี่เอย์ ยังกับหลอกเด็กน้อยเลย
ตอนนี้ทำให้เราอมยิ้มได้ตลอดตอนเลย ขอบคุณค่ะคนเขียน หลังจากนี้ก็ต้องไปเผชิญหน้ากับคุณหญิงย่า
ไม่รู้จะเป็นศึกใหญ่อีกหรือเปล่านะ คุณย่านี่เจนเนอร์เรชั่นรุ่นเดอะกว่าคุณแม่อีก ฉันล่ะหวั่นใจจริงๆ
ปล.เชียร์คู่พี่เชนกับพี่ซ่าร์เหมือนกัน ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยโปรดคู่พี่เชนกับกัสเท่าไหร่ค่ะ ฮ่าาา
หัวข้อ: ดอกฟ้ากับหมาวัด(Out Of Reach) 14/03/58 พิเศษ 05 พี่เอย์พี่เชน (อ่าน 1466853 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก