วังสวาท
ตอนที่22
[/size]
Part วิน
ผมนายอาชวิน วาริชกานต์ ผู้ชายที่โดนมองว่าเลวและโดนเกลียดมาตลอดจากคนที่ผม เอ่อ รัก รักงั้นหรอ คงเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักคำว่ารัก รักแม้กระทั่งทุกครั้งเขาจะมองผมด้วยสายตาชิงชังแค่ไหน รักแม้จะรู้ทั้งรู้ว่าเขาหลอกว่าเขาก็รักผม แต่ผมไม่เคยคิดโทษเพชร ผมไม่แปลกใจหรอกทำไมเพชรถึงเกลียดผมได้ขนาดนี้ นึกไปถึงเรื่องในอดีต ชีวิตผมโตมาในครอบครัวสูงศักดิ์มีข้าทาสบริวารเยอะ มีหลายคนเข้ามาในชีวิตผมเพราะสิ่งนั้น สิ่งที่ผมมี ไม่เคยมีสักคนที่จะรักและจริงใจแบบที่ผมเป็น ผมเลยกลายเป็นคนรักใครไม่เป็น ใครเสนอมาก็สนองไป แต่ให้ผูกมัดไม่เอา วันหนึ่งผมได้เห็นน้องชายคนเดียวของผมอาทิตย์ น้องชายผู้อยู่ในกรอบเสมอ ไม่เหมือนผมที่เกือบจะนอกกรอบตลอดเวลา ผมคอยสังเกตท่าทีของอาทิตย์ที่มีต่อเด็กในบ้านอย่างเพชร อาทิตย์ไม่ใช่คนที่ปกปิดอะไรเก่ง สังเกตจับผิดนิดเดียวก็พอรู้ว่าอาทิตย์ชอบเพชร น้องชายผมยังอ่อนต่อโลกนัก เขาอาจจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเพชร ผมไม่อยากให้อาทิตย์ยุ่งกับเพชรเลยคอยกีดขวาง ไม่ให้สองคนนั้นสมหวัง แต่การที่ผมเข้าไปกีดขวางสองคนนั้นก็ได้เข้าไปทำความรู้จักกับเพชร เด็กในบ้านคนนี้
เพชรเป็นเด็กที่ฉลาด เจ้าเล่ห์ ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ลับเหลี่ยมกับเพชร เหมือนเราเจอคนที่รู้ทันซึ่งกันและกัน ทำให้ผมรู้สึกสนุกมากกว่าที่คิด แต่เมื่อผมได้เห็นว่าสองคนนั้นจะเลยเถิดกันไป ผมเลยรีบขัดขวาง แล้วได้ปะทะคารมกับเพชร เพชรเป็นคนแรกที่ทำสายตารังเกียจผม เขาเป็นคนแรกที่ไม่ต้องการผม ไม่เสนอตัวให้ผม และเป็นคนแรกที่ปฏิเสธผมอย่างไร้เยื่อใย มันทำให้ผมโมโหมาก เขาทำให้ผมอยากทำให้เขารู้ว่าผมมีดีขนาดไหน และแล้วถ้าผมกลับไปได้ผมอยากจะระงับความโมโหนั้น เพราะครั้งนั้นเป็นสิ่งที่ผมทำไม่ได้ไว้กับเพชร ผมตีตราบาปไว้ให้เขา ผมข่มขืนเขา
ผมคิดผิดว่าหลังจากทำแบบนั้นลงไปเพชรจะหยุด แต่เปล่าเลยเพชรยังเดินเกมส์ต่อ เขาทำเหมือนไม่ใส่ใจผม ทำกับผมเป็นแค่ธาตุอากาศ ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผม ทำให้ผมต้องเรียกร้องความสนใจ ขู่เขาต่างๆนานา ผมไม่อยากจะยอบรับเลยว่าผมติดใจเขา ติดใจเขามาก คิดถึงกลิ่นกาย สายตาที่มองผมมา ช่วงนั้นผมพยายามนอนกับคนอื่นเพื่อให้ลืมเพชร แต่เปล่าเลย มันไม่ช่วยอะไรเลย นอนกับใครก็ไม่มีความสุขเท่ากับเพชร
ทำให้ผมต้องใช่เล่ห์ อัดคลิปเขาไว้ขู่ เพื่อให้เขายอมมานอนกับผมอีกครั้งและส่งอาทิตย์ไปเรียนอังกฤษเพื่ออาทิตย์จะได้ไปพ้นทาง ผมจะใช้เวลาช่วงที่อาทิตย์ไม่อยู่เอาชนะใจเพชร และทำให้เพชรหันมามองผู้ชายอย่างผมให้ได้ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมมีความสุขมาก เพชรน่ารักมาก ยอมผมทุกอย่าง เราสองคนอยู่ด้วยกันอย่างสามีภรรยา ผมรู้สึกอิ่มมากจนผมอยากจะหยุด หยุดเจ้าชู้แล้วมองหาใครสักคนที่ผมเริ่มรักเขา แล้วอยู่กับเขาแล้วมีความสุข แต่เพราะความรักความสุขนี้เองทำให้ผมไม่เคยสังเกตถึงความแปลกของเพชรเลย จนผมโดนกระทืบและล้มในห้องน้ำ ทำให้ผมฉุกคิดว่ามันอาจะเป็นแค่เกมส์ที่เพชรจะทำให้ผมรัก แต่ผมมารู้ตัวตอนนี้ก็สายไปแล้ว เพชรชนะแล้ว ผมเริ่มรักเพชรแล้วจริงๆ
เมื่ออาทิตย์กลับมาทุกอย่างกลับสลายหมดเมื่อผมรู้ความจริงที่ไม่ต่างจากที่คิดไว้ ทุกอย่างเป็นแค่เกมส์ และเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดของเพชร และทำให้ผมรู้ว่าผมมันเลวขนาดไหน แต่จะให้ผมหยุดตอนนี้ผมก็ทำไม่ได้เหมือนกัน ผมรักเพชรไปแล้ว ผมพยายามตัดใจ แต่ผมทำไม่ได้ ผมคอยนึกถึงอดีตแสนหวานของเราสองคน นี้คงเป็นเวรกรรมของผู้ชายแบบผมที่เมื่อรักใครจริงสักคน เขาคนนั้นกลับไม่คิดจะรักผม แถมยังเกลียดผมสุดหัวใจ
ผมมันเลว ผมเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ผมทำไปแบบไม่คิดส่งผลให้คนอื่นขนาดไหน เมื่อความจริงปรากฏคุณย่าจับได้เรื่องเพชรกับอาทิตย์ อาทิตย์รู้ความจริงเรื่องผมกับเพชร อาทิตย์ต่อยผมผมยอมให้เขาต่อย ผมผิดเองที่ยุ่งกับแฟนน้องชาย แต่นั้นไม่เจ็บเท่าไหร่ ที่เจ็บที่สุดคือเห็นเพชรร้องไห้อย่างกับจะขาดใจเมื่ออาทิตย์ไม่สนใจแล้ว เพชรคงรักอาทิตย์มากจริงๆ ผมได้แต่มองคนที่ตนเองรักร้องไห้จะเป็นจะตายเพราะโดนคนอื่นทิ้ง เจ็บจนจุกเลยล่ะ
อีกอย่างที่ทำให้ผมประหลาดใจไม่น้อยคือ เพชรท้อง ! เพชรท้องได้3เดือน แปลว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของอาทิตย์แน่นอน เพราะอาทิตย์เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกได้ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ เด็กในท้องเป็นลูกของผมแต่เพชรกลับปฎิเสธและตอกหน้าผมว่าคนอย่างผมไม่มีวันได้เป็นพ่อของลูกเขา แต่ผมก็ไม่เชื่ออย่างนั้นเพชรเป็นคนรักศักดิ์ศรี ไม่มีทางที่เพชรจะท้องกับคนอื่น เพียงแค่ผมไม่มีหลักฐาน ผมต้องหาหลักฐานมามัดตัวเพชร ไม่อย่างนั้นไม่มีวันหรอกที่คนอย่างเพชรจะยอมรับความจริง
ผมนั่งเหม่อคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา อยู่ๆก็ได้ยินเสียงเคาะประตู
ก็อกๆ
ผมเลยลุกขึ้นไปเปิดประตูเจออาทิตย์ยืนอยู่ ตั้งแต่วันนั้นเราสองคนก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย
“มีอะไรเปล่าอาทิตย์ เข้ามาก่อนสิ”
อาทิตย์เดินเข้ามานั่งบนโซฟา
“ผมถามอะไรพี่หน่อยได้ไหม พี่ทำอย่างนี้กับผมและเพชรทำไม”
มาถึงอาทิตย์ก็ซัดตรงประเด็นเลย
“พี่ พี่ขอโทษ พี่แค่ไม่อยากให้อาทิตย์ยุ่งกับเพชร แต่พี่โมโหเลยพลาดไปข่มขืนเพชร หลังจากนั้นพี่ก็ข่มขู่เพชรต่างๆนาๆ พี่รู้ว่ามันเลวทั้งๆที่รู้ว่าเป็นแฟนน้องแต่พี่ยังทำ อาทิตย์ให้อภัยเพชรเถอะ พี่รับผิดเอง”
ผมมองอาทิตย์ด้วยสายตาขอโทษ อยากให้เขารู้ว่าผมเสียใจจริงๆ
“พี่ทำแบบนี้ไปทำไม พี่รักเพชรหรือไง”
ผมหลบสายตาของอาทิตย์ที่คาดคั้นผม
“ใช่ พี่รักเพชร”
“ผมคิดไว้แล้วละว่าพี่ต้องรักเพชร ผมรู้จักพี่ดี ถ้าพี่ไม่รักไม่สนใจต่อให้มาตายตรงหน้าพี่ก็ไม่สนใจ แต่นี้กับเพชรพี่แค่รู้ว่าเพชรท้อง พี่ก็ยอมเปิดเผยความจริง ยอมยืนให้ผมต่อย เพียงแค่พี่รู้ว่าเพชรท้องกับพี่”
ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยืนนิ่ง อาทิตย์เลยพูดต่อ
“แต่เพชรบอกว่าไม่ได้ท้องกับพี่ เพชรยังมีคนอื่นอีกหรอพี่”
“เปล่านะ เพชรท้องกับพี่ พี่มั่นใจว่าเพชรไม่ได้มีคนอื่น ช่วงนั้นเพชรตัวติดกับพี่ เพชรจะเอาเวลาที่ไหนไม่มีคนอื่นถึงขนาดท้องได้3เดือน”
“งั้นก็แสดงว่าเพชรไม่ได้นอกใจผมสิ”
อาทิตย์สีหน้าดีใจอย่างเห็นได้ชัด จนผมรู้สึกจุก อาทิตย์อาจจะให้อภัยเพชรแล้วกลับไปรักกันก็ได้
“คงงั้น แต่อาทิตย์จะเดินทางเย็นนี้แล้วนี้ คงยกเลิกอะไรไม่ได้แล้ว”
“หึหึ พี่ไม่ต้องพูดกันท่าผมขนาดนั้นก็ได้”
“พี่เปล่า”
“ยังไงก็ช่างเถอะ ผมยอมถอยให้พี่ก็ได้ ต่อให้ผมยอมยื้อทุกอย่างคงไม่ดีนัก คุณแม่ คุณย่าคงไม่ยินดีหรอก ผมยอมถอยให้พี่เพราะเห็นว่าพี่เป็นพี่ชายของผม และยังไงเด็กในท้องก็เป็นลูกของพี่ พี่สัญญากับผมได้ไหม หลังจากนี้พี่จะดูแลเพชรให้ดีที่สุด อย่าทำให้เพชรเสียใจอีก ได้ไหม”
“พี่สัญญา พี่จะดูแลเพชรและลูกให้ดีที่สุด”
ผมตอบอาทิตย์ด้วยเสียงมั่นใจและสายตามุ่งมั่น ให้อาทิตย์มั่นใจในตัวผม
“ก็ดี แต่ถ้าพี่ทำไม่ได้ จำไว้ผมจะมาเอาเพชรคืน”
อาทิตย์มองผมกลับด้วยสายตาแน่วแน่เหมือนกัน
“ไม่มีทาง”
ผมก็สู้ไม่ถอยเหมือนกัน เมื่อได้โอกาสแล้ว
...........................................................................................
หลักจากอาทิตย์ไปอังกฤษผมก็พยายามทุกทางที่จะรู้ความจริงเรื่องพ่อของลูกเพชรให้ได้ ผมนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยจนเพื่อนทักขึ้นมา
“ไอ้เหี้ยวิน เหม่ออีกแล้วสัส ช่วงนี้เหม่อบ่อยไปนะมึง”
เสียงไอ้แอมทักผมขึ้น ตอนนี้พวกผมนั่งอยู่ในผับกึ่งบาร์แห่งหนึ่ง
“มึงมีอะไร”
“ช่วงนี้เป็นอะไร จำศีลหรอมึง หลังๆมานี้มึงแทบจะไม่ยุ่งกับใครเลยนะเว้ย สาวๆโต๊ะนั้นมองมึงจะตาจะถลนออกมาละ”
ใช่ อย่างที่ไอ้แอมบอก ตั้งแต่ผมรู้ใจตัวเองผมก็ไม่ได้ยุ่งกับใครอีกเลย
“กูกำลังจะเลิกล่ะ กูกำลังจะทำตัวเป็นคนดี เพื่อเตรียมตัวเป็นพ่อคน”
“เห้ย มึงไปทำใครท้องว่ะ !”
เสียงพวกเพื่อนผมดังลั่นเป็นเสียงเดียวกัน
“จะดังไปทำไมว่ะ”
“มึงบอกมาเลยมึงไปทำใครท้อง”
ไอ้นัทหันมาคาดคั้นผม
“เดี๋ยวกูบอกพวกมึงแน่ ให้เรื่องแน่ใจกว่านี้ก่อน ตอนนี้แม่ของลูกกูยังไม่ยอมรับกูเป็นพ่อของเด็กเลย”
“ฮ่าๆ ใครว่ะ เด็กว่ะ ไม่เอามึงเป็นพ่อของลูก”
ไอ้บุ๊คทับถมผมทันที
“มึงจำเพชรได้ไหม ที่กูเคยพามา นั้นแหล่ะแม่ของลูกกู”
“ไอ้วิน น้องเพชรยังเด็กนะมึง ทำไมไม่รู้จักป้องกันว่ะ”
ไอ้แอมคงจำเพชรได้เลยทักมา
“กูไม่ป้องกันกับเพชรคนเดียว เป็นคนเดียวที่กูไว้ใจ กูคือคนแรกของเขา กูไม่คิดถึงตรงนี้เลยว่ะ”
“มึงทำแบบนี้น้องเขาจบเลยนะมึง จะเรียนต่อยังไง แล้วจะเอาอะไรเลี้ยงลูก มึงก็ยังไม่จบ”
“เออ กูขอบใจที่มึงเป็นห่วง กูคิดไว้แล้ว กูจะเข้าบริษัทช่วยพ่อทำงาน หาเงินเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย”
“ไอ้เสือวินสิ้นลายแล้วโว้ยยย !!”
เสียงไอ้นัทตะโกนใส่หน้าผม ฮ่าๆ ผมสิ้นลายอย่างที่มันพูดจริงๆ
ผมกับเพื่อนยังนั่งคุยเรื่อยเปื่อย มีคนมาชนแก้วกับผมบ้าง ทั้งผู้หญิงและผู้ชายผมชนกลับตามารยาทแต่ไม่ได้สานต่ออะไร แม้ว่าบางคนแทบจะทอดสะพานให้ผมแล้ว
ผมหันไปทางบาร์กลับเจอไอ้เด็กคนนั้น เด็กที่เคยมาส่งเพชรที่วัง เด็กที่เพชรเคยบอกว่ามันเป็นพ่อของลูกเพชร ผมเห็นมันนั่งคลอเคลียกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ แล้วแบบนี้จะให้ผมเชื่อได้ไงว่ามันเป็นพ่อของลูกเพชร ผมนั่งสังเกตท่าทีของเด็กนั้นไปเรื่อยๆ ท่าทางจะเมาไม่น้อย แบบนี้ก็เสร็จผมละ
ผมเดินเข้าไปหามันที่นั่งอยู่ที่บาร์
“หวัดดีน้อง”
ไอ้เด็กนั้นหันหน้ามามองผมตาแดงๆ คงเมา
“พี่เป็นใครว่ะ ผมไม่รู้จัก”
“พี่ชื่อวิน ที่เจอกันที่หน้าวังวันที่เราไปส่งเพชรไง”
“อ๋อ พี่นั้นเอง ที่ทำท่าทีเหมือนหึงผมกับไอ้เพชร”
เด็กนั้นทำหน้าจำได้ทันที ผู้หญิงที่นั่งข้างๆมันหันมายิ้มกับผม ผมเลยยิ้มกลับเล็กน้อย
“คนนี้ไม่ได้พี่ของผม”
“ฮ่าๆ ของมึงหรอไอ้น้อง ว่าแต่มึงชื่ออะไร”
ผมพูดอย่างตีสนิท
“ผมชื่ออาร์มพี่”
“อ๋อ เราอายุเท่าเพชรรึเปล่าทำไมถึงมาเที่ยวผับได้ละ”
“โหยพี่ พ่อผมใหญ่ ผับนี้พ่อผมก็มีหุ้นส่วน ผมเข้าได้อยู่แล้ว”
ไอ้เด็กนี้ขี้โอ่ไม่น้อย ผมเลยค่อยๆหลอกถามมัน
“เพชรรู้รึเปล่ามาเที่ยว แถมว่านั่งกับผู้หญิงอีก เมียรู้เดี๋ยวโดนนะมึง”
ผู้หญิงที่นั่งข้างๆมันทำตาโตทันที ไอ้เด็กนี้เลยแก้ตัวแทบไม่ทัน
“ไม่ใช่พี่ ไอ้เพชรแค่เพื่อนผม ตะเองจ๋าไม่ใช่น๊าพี่เขาเข้าใจผิด”
ประโยคหลังไอ้เด็กนี่หันไปแก้ตัวกับผู้หญิงข้างๆ ระหว่างนั้นผมเลยหยิบโทรศัพท์ของผมมาอัดวิดิโอเอาไว้ หลักฐานแน่นขนาดนี้ ให้มันรู้กันไปจะปากแข็งไปได้อีกนานไหม
“ไหนเพชรบอกว่าท้องกับน้องละ”
“ไม่ใช่หรอกพี่ พี่อย่าบอกใครนะ เก็บไว้เป็นความลับ ไอ้เพชรมันไม่ได้ท้องกับผม มันท้องกับใครมันไม่บอกผมหรอก มันแค่ให้ผมช่วยเล่นละครเท่านั้นแหล่ะ”
ผมยิ้มทันทีที่ได้ยินคำตอบจากไอ้เด็กคนนี้
“แล้วอยู่โรงเรียนเพชรมีใครมายุ่งด้วยบ้างเปล่า”
“ไม่มีหรอกพี่ ถ้าจะมีก็มีแค่พี่อาทิตย์คนเดียวนั้นแหล่ะ”
พูดถึงอาทิตย์ผมจี๊ดนิดหน่อย คงรักกันมากสินะ ผมเลยไปกดหยุดวิดิโอ เก็บโทรศัพท์ หันไปดูอีกทีไอ้เด็กอาร์มก็ซบหน้าอกผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว คงเมาจริงๆ ไม่งั้นมันไม่พูดหมดเปลือกแบบนี้หรอก
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะอย่างอารมณ์ดี หลักฐานมัดตัวแน่นขนาดนี้ อยากจะรู้จริงๆว่าจะแถยังไงต่อ
“เป็นอะไรมึงอารมณ์ดีมาเชียว”
“กำลังจะได้เป็นพ่อคนไงเลยอารมณ์ดี”
“บ้าไปล่ะมึง”
เพื่อนผมผลัดกันด่าผม ผมไม่สนใจ
“กูขอตัวกลับละมึง ง่วงละ”
“เฮ้ย รีบจังมึง หรือว่าจะไปทำตัวเป็นคุณพ่อที่ดี”
ไอ้แอมพูดพลางประชดผม
“ใช่”
ผมพูดจบแล้วยักคิ้วให้พวกมัน พวกมันเลยถีบส่งผมออกมาทันที
................................................................................
ผมตื่นตั้งแต่เช้า วันนี้ผมไม่เรียน คุณย่าเลยชวนผมไปซื้อของที่ห้างกันท่าน ผมเลยอาบน้ำแต่งตัวแล้วมารอท่านที่รถ
“วันนี้พาคนแก่ไปช้อปปิ้งบ้างนะ”
“ฮ่าๆ แก่ที่ไหนกันครับ คุณย่ายังสวยอยู่เลย”
“แหม๋ ปากหวานแบบนี้สินะ สาวๆถึงติดตรึม”
“สาวๆที่ไหนกันครับ ไม่มีแล้ว”
คุณย่ามองผมยิ้มๆแล้วเดินขึ้นรถ ผมเลยขับรถพาคุณย่าไปห้างที่ท่านอยากไป
ระหว่างเดินซื้อของกันไปนั้นผมเดินเข้าไปที่แผนกของใช้เด็ก เสื้อผ้าเด็กน่ารักๆทั้งนั้นเลย
“มาดูซื้อผ้าเด็ก อยากมีลูกหรอเรา”
คุณย่าหันมาถามผม เมื่อเห็นว่าผมสนใจเสื้อผ้าเด็ก
“ตอนนี้ผมอาจจะมีอยู่แล้วก็ได้ครับ”
“หมายความว่าไงลูก”
คุณย่ามองผมงงๆ
“เพชรไงครับ เพชรท้องกับผม”
คุณย่าทำหน้าตกใจทันที
“ไหนเพชรบอกย่าเองว่าไม่ได้ท้องกับวิน”
“ผมไปสืบมาแล้วครับ เพชรท้องกับผม เด็กท้องเพชรเป็นลูกของผม เป็นเหลนของคุณย่าครับ”
ผมบอกคุณย่าด้วยสายตามั่นใจ
“วินแน่ใจนะลูก”
“ผมมั่นใจครับ คุณย่าครับผมขอได้ไหม ให้ผมรับผิดชอบเพชร ให้เพชรเป็นเมียผม คุณย่าคงไม่ใจร้ายกับเด็กตาดำๆลงใช่ไหมครับ”
ผมพูดกับคุณย่าอย่างอ้อนวอน ถ้าคุณย่าอนุญาต ใครจะคัดค้านคงจะยาก
“ก็ได้ ย่ายอมก็ได้ ย่าเห็นแก่เหลนย่าหรอกนะ”
ผมยิ้มออกทันที หันไปหอมแก้มคุณย่า
ฟอด !
“ตาวินนี่ เล่นอะไรเป็นเด็กๆ จะเป็นพ่อคนแล้วไม่ใช่หรอ”
“ก็ผมรักคุณย่านิครับ”
ผมเข้าไปกอดคุณย่า คุณย่าไม่ใช่คนใจร้ายผมรู้ดี ท่านก็เอ็นดูเพชรไม่น้อยด้วย
ผมและคุณย่าเดินดูของไปเรื่อยจนถึงชั้นขายยาบำรุงครรภ์ ผมเลยเดินเข้าไปดู
“จะซื้อไปฝากเพชรหรอ”
คุณย่าหันมาถามผม
“ครับ ลูกจะได้แข็งแรงๆ”
ผมเลยซื้อยาบำรุงครรภ์มาชุดนึงเอาไปฝากเพชร แล้วเราสองคนก็กลับวังกัน ระหว่างเดินเข้าวังผมเลยคุยกับคุณย่า
“คุณย่าครับ ค่ำนี้คุณย่าช่วยเรียกเพชรมาหน่อยนะครับ ผมจะให้เพชรยอมรับให้ได้ว่าเพชรท้องกับผม”
คุณย่าพยักหน้าเป็นอันเข้าใจ ผมตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เอาสิจะแถไปยังไงอีก ในเมื่อตอนนี้หลักฐานผมก็มีแน่นขนาดนี้
........................................................................
เป็นไงบ้างพาร์ทพี่วิน พอจะเป็นพระเอกได้ไหมนะ ฮ่าๆ
ตอนนี้ยาวกว่าปกติมานิดนึง อิอิ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านคร้าบ