วังสวาท
ตอนที่20
หลังจากวันนั้นเรื่องที่ผมท้องก็ดังไปทั่ววัง ไม่จำเป็นต้องประกาศแต่เรื่องแบบนี้ไปเร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง แต่ไม่มีใครถามว่าพ่อของเด็กคือใคร ไม่มีกล้าถามเพราะช่วงนี้ผมไม่อยากจะสุงสิงกับใคร
“เพชรไปโรงเรียนแล้วนะครับแม่”
ผมหันไปสวัสดีแม่ แล้วเดินไปโรงเรียน เรื่องที่ผมท้องที่โรงเรียนไม่มีใครรู้ ผมคงต้องปิดเรื่องนี้ไปอีกสักพัก อีกเดือนนึงก็จะสอบปลายภาคแล้ว ผมต้องทนให้จบม.4 แล้วค่อยไปสมัครเรียนกศน ต่อ
ตอนนี้ชีวิตผมกลับมาใช้ชีวิตแบบเด็กคนนึง ไปโรงเรียนกับรถเมล์ ไม่มีอีกแล้วรถที่เคยนั่ง ไม่มีอีกแล้ว
“เฮ้ยเพชร ช่วงนี้มึงเป็นไรว่ะ ซึมๆ”
ไอโต้งหันมาถามผม
“ไม่มีไรหรอกมึง”
“เลิกเรียนแล้วรีบกลับปเปล่าว่ะ ไปเดินห้างกัน หลังๆมานี้มึงไม่มีเวลาเที่ยวกับพวกกูเลย”
“อื้มได้ดิ”
“แล้วมึงไม่ไปกับพี่อาทิตย์ของมึงหรอว่ะ”
คำพูดของไออาร์มทำเอาผมจุก
“ไม่ว่ะ ไม่มีอีกแล้วล่ะ”
“เป็นไรว่ะ เลิกกันแล้วหรอ”
“ใช่ มันจบแล้ว”
พวกนั้นไม่พูดอะไรต่อแต่เข้ามากอดผมกันทุกคน นี้แหล่ะนะคำว่าเพื่อน ไม่ต้องพูดอะไรกันมาก
“กูขอบใจพวกมึงมากๆนะ”
ผมพูดน้ำตาคลอ
“เฮ้ย คิดไรมากว่ะ เราเพื่อนกันนี้”
ผมยิ้มตอบพวกมัน
...........................................................................
หลังจากเลิกเรียนเราก็มาเดินเล่นกันที่ห้างไม่ไกลจากโรงเรียนนัก เราเดินกันจนเหนื่อยเลยมาหยุดนั่งทานไอศกรีม
“มึงมีไรพูดกับพวกกูได้นะเพชร”
ไอออยพูดขึ้น
“กูมีอะไรจะบอกพวกมึง กูท้อง !”
“ห้ะ มึงท้อง”
พวกนั้นอุทานออกมาพร้อมกัน
“อย่าดังดิ ใช่กูท้อง”
“พี่อาทิตย์แม่งเหี้ยเนอะ พอรู้ว่ามึงท้องแล้วเลิกกับมึงหรอว่ะ”
ไอออยพูดต่อ
“เปล่า กูไม่ได้ท้องกับพี่อาทิตย์”
“แล้วมึงท้องกับใคร”
“กูขอไม่บอกละกัน”
“อื้ม แล้วมึงจะให้เด็กในท้องไม่มีพ่อหรอว่ะ”
ไออาร์มที่นั่งเงียบพูดขึ้น
“คงต้องอย่างนั้น”
“มึงไม่สงสารลูกมึงหรอว่ะ ไม่มีเด็กคนไหนไม่อยากมีพ่อหรอก”
ผมนั่งเงียบคิดตาม
“กูอยากจะรบกวนอะไรมึงหน่อยได้ไหมอาร์ม”
“อะไรว่ะ”
“มึงช่วยเป็นพ่อของลูกกูให้หน่อยได้ไหม”
“เฮ้ยมึง กูเป็นเองก็ได้นะมึง”
ไอโต้งสอดขึ้นมา
“ไม่ต้องหรอกมึง ไอโต้งพ่อมึงเป้นทหารถ้าพ่อมึงรู้ขึ้นมาจะลำบาก ส่วนไอออยลูกแหง่แบบมึงเดี๋ยวความจะแตกเปล่าๆ มึงนั้นแหล่ะไออาร์มเจ้าชู้ๆแบบมึง คนจะได้ไม่สงสัย”
“มึงกลัวใครสงสัย”
ไออาร์มพูดพร้อมหรี่ตามองผมอย่างจับผิด
“ใครก็ช่าง มึงช่วยกูหน่อยนะอาร์มแค่เล่นละครชั่วคราว ให้ผ่านช่วงนี้ไป แค่นี้เอง”
“ก็ได้ แค่ชั่วคราวใช่ไหม กูยังไม่พร้อมจะมีลูกว่ะ”
“ฮ่าๆ เออชั่วคราวเท่านั้น แล้วกูขออีกอย่างเรื่องที่กูท้องอย่าบอกใคร ปิดให้เงียบ เดี๋ยวพอกูจบม.4 กูจะลาออกจากโรงเรียน ไปเรียนกศน”
“มึงคิดดีแล้วนะเพชร”
“นี้คงเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับกูแล้ว”
หลังจากนั้นพวกเราก็เดินเล่นอีกไม่นาน ก็แยกย้ายกันกลับโดยไออาร์มเป้นคนมาส่งผมที่บ้าน มันบอกอยากจะทำหน้าที่คุณพ่อกำมะลอของมัน
“ขอบใจมากนะมึงที่มาส่ง”
“ไม่เป็นไร มึงท้องอยู่ก็ดูแลตัวเองด้วยละ”
ปรี๊นนนน !!
เสียงแตรรถดังลั่นทำให้ผมหันไปมอง เห้นวินเดินลงมาจากรถทันที
“นี้หรอ พ่อของลูกเธอ”
ไออาร์มทำหน้างง แต่พอจะเข้าใจเลยรับบทพ่อกำมะลอทันที
“ใช่ครับ ผมเป็นพ่อของลูกเพชร”
“คุณวินมีธุระอะไรรึเปล่า”
“ทำไม ผัวเก่าอย่างฉันจะคุยทั้งมีต้องมีธุระหรอไง”
ไออาร์มอ้าปากค้าง พร้อมหรี่ตามองผม ไออาร์มคงพอจะเข้าใจเรื่องราวแล้ว มันไม่ใช่คนโง่
“ผมไม่มีอะไรอยากจะพูดกับคุณ ผมขอตัว”
“หึ ทำไม กลัวผัวใหม่จะรู้หรอไงว่าเด็กในท้องอาจจะเป็นลูกของฉัน”
“เลิกพูดอะไรบ้าๆสักที ฉันขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับนายละ อาร์มขับรถกลับดีๆนะ”
ผมหันไปยิ้มให้ไออาร์ม ไออาร์มยิ้มตอบพร้อมขับรถมอไซต์ออกไปทันที เมื่อไออาร์มออกไปผมเลยรีบเดินหนีวินทันที
“โถ่เว้ย !!”
ผมได้ยินเสียวสบถจากด้านหลังคงเป็นวิน ปล่อยให้บ้าไปคนเดียวแบบนั้นแหล่ะดีที่สุดแล้ว
ผมเดินมาเรื่อยจนถึงห้องเห็นพี่อาทิตย์ยืนอยู่ ผมทำหน้าไม่ถูกทันที
“เพชร”
เสียงพี่อาทิตย์เรียกผม
“ครับ คุณอาทิตย์”
“เธอช่วยบอกฉันได้ไหม ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
ผมหันไปยิ้มให้เขาน้ำตาคลอ
“เพชรจะบอกทุกอย่างให้คุณฟัง คุณจะเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ แต่เพชรอยากจะบอกว่าเพชรโดนข่มขืน เพชรโดนข่มขืนในคืนที่คุณวินมาขัดเราสองคน คุณวินตามมาด่าทอเพชร แล้วเขาก็ข่มขืนเพชร หลังจากนั้นเขาก็ขู่เพชร เขามีคลิปที่เราสองคนกอดจูบกันที่ศาลาท่าน้ำ คุณวินบอกว่าถ้าเพชรไม่ยอมเขาเขาก็จะเอาคลิปไปให้ท่านหญิง แล้วคุณอาทิตย์จะให้เพชรทำยังไงละครับ เพชรก็ต้องยอม เพชรไม่เคยเต็มใจ เพชรรักแต่คุณเท่านั้น แต่มาวันนี้ความแตก ทุกคนตราหน้าว่าเพชรร่าน นอกใจคุณ แล้วใครเคยถามเพชรบ้างไหมว่าเพชรตั้งใจให้มันเกิดขึ้นรึเปล่า ไม่เคยเลย เพราะเพชรเป็นแค่ลูกคนใช้ใช่ไหม ทำอะไรก็ผิด ใครๆก็มองว่าจะจับคุณสองคน ”
ผมพูดจบน้ำตาไหล
“เพชร แล้วเด็กในท้องเป็นลูกของใครละ เพชรนอกใจฉันอีกใช่ไหมนอกจากพี่วินแล้ว”
พี่อาทิตย์พูดจบผมอยากจะบอกความจริงเขาเหลือเกินว่าผมไม่ได้นอกใจเขา ผมมีแค่เขาคนเดียว บังเอิญผมเหลือบไปเห็นวินยืนมองเราสองคนอยู่ ผมพูดไม่ได้ ถ้าผมพูดวินก็จะรู้ความจริง
“เด็กในท้องลูกใครไม่สำคัญ แต่คุณอาทิตย์จงรู้ว้าอย่างเดียวว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เพชรรักพี่อาทิตย์ของเพชรคนเดียว”
พี่อาทิตย์มองผมด้วยสายตาเศร้า ทำไมเรื่องของเราต้องเป็นแบบนี้อาจเพราะเราสองคนไม่ได้เกิดมาคู่กัน พี่อาทิตย์ดึงผมเข้าไปกอด ผมกอดพี่เขาตอบอย่างแน่น กอดนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วสินะ
ผมปล่อยให้น้ำตาไหลไปเรื่อยๆซึมซับความรู้สึกนี้ให้นานที่สุด
“หลังจากนี้เพชรดูแลตัวเองดีดีนะ”
พี่อาทิตย์พูดจบแล้วเดินจากผมไป ผมยังยืนร้องไห้เงียบๆ ปล่อยให้น้ำตาไหล
“เธอรักอาทิตย์ขนาดนั้นเลยหรอ”
วินเดินเข้ามาถามผม
“ใช่ ชีวิตฉันเขาคือคนที่ดีกับฉันมาตลอด เขาคือผู้ชายที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันพิเศษและสำคัญสำหรับเขาจริงๆ”
“ฉันผิดใช่ไหมที่เข้ามาทำลายความรักของเธอ”
“ใช่ นายผิด นายเข้ามาทำลายทุกอย่างไม่ใช่แค่ความรัก นายทำลายความฝันฉัน อนาคตฉัน”
ผมกำลังจะเดินเข้าห้อง แต่วินเข้ามากอดผมจากด้านหลัง
“ในความคิดของเธอฉันเป็นอะไรสำหรับเธอ”
“นายก็แค่ผู้ชายเลวๆคนนึงที่เข้ามาในชีวิตฉัน”
ผมพูดจบแล้วเอามือวินที่กอดผมออก แล้วเดินเข้าห้องโดยไม่หันหน้าไปมองเลยว่าวินจะทำหน้ายังไง
........................................................
มาต่อแล้วครับ ^^ วันนี้มาเร็ว ฮ่าๆ
ผมอยากรบกวนคนอ่านนิดนึงหลังจากที่อ่านเรื่องนี้มาได้กว่าครึ่งเรื่องแล้ว ผมมีอะไรความปรับปรุงบ้าง
รบกวนหน่อยนะครับ จะได้พัฒนาให้ดีขึ้นในเรื่องต่อไป
สุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นและทุกคนที่อ่านนะครับ