หัวข้อ: ผิดด้วยเหรอที่ผม...“ท้อง” ตอนที่ 16 ก้าวต่อไป THE END ภาค 1

[Shonteen]

รอออออ

[teng ning ning]

อยากอ่านต่อแล้วค่ะ มาต่อเร็วๆน้า เขารออยู่

[PaTtO]

จ๊ะ พ่อคนเลว รอผลกรรมนะจ๊ะ

[killerofcao]

น้องต่างแม่ งั้นก็ลูกพ่อ น้องเธอไม่ใช่เหรอ?

[เป็ดก๊าบๆ]

สนุกมากๆค่ะ รอติดตาม

[wallapa]

สั้นไปอ่าาาาาา

[ฤดูใบไม้หลากสี]

เดี๋ยวนะ แค่นี้? ว้อททททททททท 

รู้สึกน่าติดตามต่อไปเรื่อย ๆ ภาวนาให้มาอัพถี่ ๆ 

[bun]

แต่นิลก็อยู่อย่างสุขสบาย ต่างกับบีชที่ต้องลำบอกหาเงินเลี้ยงตัวเอง

[squall]

เอิ่ม... เราว่าแล้ว ตอนแรกว่าจะไม่เข้ามาอ่านละ เพราะหายไปนานมากๆ อ่านไปก็ค้าง 

เข้ามาอ่าน อืม... ดันมาเจอไอ้บ้านี่พูดสาธยายความเลวของตัวเองให้โมโหมันเข้าไปอีก (ค้างจริงๆ อย่างที่กลัว) 

โคตรเกลียดไอ้สามตัวนี้มาก นรกส่งมาเกิดชัดๆ ช่วยจัดหนักให้มันเยอะๆ ได้ไหม?

สรุป ถ้ามาช้าแต่มาตอนยาวๆ จะเป็นพระคุณอย่างสูงค่ะ   

[Caramel Syrup]

แย่มากทั้ง นิล แล้วก้อโต ทำร้ายคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย  บีชก้อโดนแม่ทิ้งเหมือนกันนะ เค้ายังเป็นคนดีเลย

[Maytbb]

คนสันดานเลวๆก็คบกันได้ ทั้งนิล ตาล โต สารเลวพอกัน

[RedQueen]

อุตะ ม่ายยยย ปมเริ่มคลายทีล่ะนิด แต่...ใครคือพระเอก?

[jum1201]

ขอบคุณที่มาต่อคะ จะรอตอนต่อปายย

[Chrysan]

ในเรื่องนี้มีคนดีกี่คนเนี่ย
เรียนแค่ม.ปลายยังเลวร้ายกันขนาดนี้ โตขึ้นไปจะขนาดไหน
พวกนายมันต้องพบเจอกับความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด
อยากเห็นพวกนายน้ำตาไหลจะเป็นจะตายบ้างจัง ฉันจะรอวันนั้นนะ (หวังว่าคนแต่งจะแต่งให้)

ตอนแรกเราคิดว่าชมพูจะท้องเองเหมือนบีชซะอีก ก็ดูชื่อดิ ที่ไหนได้ทำผู้หญิงท้อง 5 5
แต่ก็มีความรับผิดชอบกว่าใครบ้างคนอะนะ
เอาะแล้วก็อยากรู้ว่าชมพูบอกอะไรกับไอ้บ้านิล 

[jamelovelove]

ตั้ง แต่ อ่าน มาทั้งหมดดดดสงสารรรรรรร บีชที่สุดดดดด
เมื่อไหร่ คน เลวววจะได้รับผลกรรมที่ ก่อไว้ซักทีนะ
ฮือ   บีชชชชชจ๋า อายุแค่นี้ต้องมาแบกรับ ภาระละ 

[kuro]

ขอบคุณนะคะที่ยังติดตามกัน kuro อาจหายไปนานแต่kuro จะมาต่อนะคะ

ตอนหน้าเป็นตอนต่อของช่วงตอนที่ 8 แล้วแต่ละ

ใครชอบชมพูเย็นตอนหน้าเค้าจะมาพร้อม.....ค่ะ

[panpang]

แค่ขึ้นเรื่องนี่ก็แซบลืมมมม

[pachth]

เราชอบการปูเรื่องนะ
ดำเนินเรื่องไม่อืดอากดีด้วย

แต่เรื่องนี้ท้องกันแหลกลาญ เด็กๆทั้งนั้น
ชมพูเย็นทำผู้หญิงท้องตอนม.ปลาย บีชท้องตอนม.สาม ฟ้า(ตัวประกอบ) ก็ท้องตอนเป็นนักเรียน

[มะเขือม่วง]

สงสารบีช
 

[anuruk97]

สงสาร บีชจัง  ต้องสู้นะลูก นู๋ต้องเข้มแข็ง 

[jamelovelove]

มาต่อได้ แล้ววววววววววววววว ง่ะ
มารออ่า น ทุกวันนนนเลยยยยยยยยยน ะ
อิอินะ

[มะเขือม่วง]

รอรอรอ

[kuro]

ไม่มีใครนิยามความรู้สึกของผมตอนนี้ได้


เจ็บปวด


เสียใจ


หรือมากกว่านั้น


ภาพที่เขาเดินจากผมไปยังคงติดตาแม้ในความฝันก็ตาม


ผมฝันถึงเรื่องราวในอดีตทั้งหมดที่เป็นได้เพียงภาพฝันระหว่างผมกับเขา


“พี่สัญญาพี่จะไม่มีวันทิ้งบีช จะดูแลและอยู่ด้วยกันตลอดไป”คำสัญญาของเขาดังก้องอยู่ในหัวพร้อมกับคำพูดในความเป็นจริง


“รู้ไว้ด้วยที่กูคบกับมึงเพราะว่ากูพนันกับเพื่อนไว้ มึงมันไร้ค่าต่ำเกินไปที่คนอย่างกูจะรัก”


ผมแยกไม่ออกว่าความจริงกับความฝันต่างกันยังไงแต่ตอนนี้ ตอนที่ผมอยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆของเขาผมขอให้มันเป็นความจริงได้ไหม


ผมขอร้อง


ใจผมมันคงจะอ่อนแอเกินไป


แต่คงปฏิเสธไม่ได้ว่าผมรักเขาอยู่


ยังรักแค่เขา


แม้เขาจะทำร้ายผมมากเพียงใด


ทั้งที่รู้ดีว่าความเป็นจริงกับความฝันนั้นต่างกัน


ผมตื่นขึ้นมาในห้องสีขาว สายน้ำเกลือยังปักอยู่ที่มือของผม ผมมองดูหยดน้ำเกลือที่ค่อยไหลๆเหมือนเวลาที่ค่อยๆผันพ่านความ
เป็นจริงและความฝัน


ก่อนที่ผมจะสังเกตเห็นผมสีชมพูที่เด่นเป็นเอกลักษณ์ที่กำลังก้มหน้าฟุกหลับอยู่ข้างเตียงมือของเขายังกุมมือของผมแน่น สัมผัส

ของเขาทำให้ผมอุ่นใจ ใจของผมสงบนิ่งมองดูเขาที่ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา


“ตื่นแล้วเหรอ น้องชายขี้เซา”เขาบอกผมก่อนที่จะสวมกอดผมเอาไว้


“เราหลับไปนานมาก นานจนพี่นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”ผมมองดูหยดน้ำตาที่ค่อยๆไหลจากหางตาของเขา


“ลูกผม”จากท่าทีของชมพูเย็นทำให้ผมนึกถึงลูก


“ไม่เป็นไร....ถึงไม่มีเขาเราก็อยู่ได้”คำตอบของชมพูเย็นทำให้ผมร้องไห้ออกมา น้ำตาของผมไหลไม่หยุด


ผมสูญเสียเขาไปแล้ว


สูญเสียลูกของผมไปแล้ว











ปิ๊ก








เสียงของสันแฟ้มรายงานกระแทกเข้าที่หัวเต็มๆทำให้ผมมองดูคนที่เข้ามาใหม่ ผมจำเขาได้ เขาคือคนที่ชมพูเย็นเรียกว่าชา


“พี่ชมพูเย็นครับ กรุณาดูสถานการณ์ด้วยนะครับ ทำน้องเขาร้องไห้หมดแล้วนั่น”ชาบอกก่อนที่จะเอาแฟ้มเคาะหัวชมพูเย็นอีกแต่ชมพูเย็นจับแฟ้มเอาไว้ ก่อนที่จะดึงแฟ้มมาแล้วปาลงพื้น


ปัง


เสียงของกระทบพื้นดังสนั่นตามมาด้วยเสียงตะโกนที่ดังไม่แพ้กัน


“ฉันพูดผิดตรงไหน ไม่มีตัวเชี่ยนั่น เราก็อยู่ได้ ทั้งบีชทั้งหลานพี่เลี้ยงเอง”


ผมได้ยินที่ชมพูเย็นพูดใจของผมก็ชื่นขึ้นมา มองดูหน้าท้องตัวเองที่เริ่มนูนออกมาแค่นิดหน่อยแต่ผมก็รู้สึกได้ถึงเขาผู้เป็นหัวใจ
ของผม


ลูกยังอยู่กับผม


ผมยิ้มออกมาทันที


ผมเอามือลูบท้องตัวเองไปมา


“ส่งเสียงหนวกหู ชมพูเย็นที่นี่โรงพยาบาลต้องให้บอกอีกกี่ครั้ง”ชายหนุ่มหัวสีเงินสวมเสื้อกาวด์เดินเข้ามาพร้อมกับพยาบาลสาว


“ไม่ต้องบอกก็ได้เฮียเย็นตาโฟ”ชมพูเย็นบอกพลางส่ายหัวน้อยๆ


“สวัสดีครับ ผมนายแพทย์รัตติกร พี่ชายของชมพูเย็นเป็นเจ้าของไข้ของคุณครับ”คุณหมอกล่าวผมยกมือไหว้


เขาเป็นผู้มีพระคุณของผม


คือคนที่รักษาผมกับลูก


คุณหมอรับไหว้พลางยิ้ม


“คุณสลบไปสามวันเต็มๆเป็นเพราะมีเรื่องให้สะเทือนใจ กรุณาอย่าเครียดหรือคิดมากนะครับมันจะส่งผลต่อเจ้าตัวเล็กในท้อง”คุณหมอบอกผมก่อนที่จะตรวจร่างกายผม


“รวมๆแล้วก็ปกติดี เจ้าตัวเล็กแข็งแรงดีอีกไม่นานคุณจะได้ยินเสียงหัวใจของเจ้าตัวเล็กนะครับ อีกสักสองวันคงกลับบ้านได้”คุณหมอบอก พอได้ยินว่าจะได้ยินเสียงหัวใจลูกผมก็ตื่นเต้นดีใจอย่างบอกไม่ถูก


“แล้วคุณคือเด็กที่ชมพูเย็นบอกสินะ ตกลงครับ ผมจะช่วยพูดกับพวกพี่กับพ่อแม่ให้ไม่ต้องห่วงนะน้องสะใภ้”คุณหมอบอกในสิ่งที่ผมไม่รู้เรื่อง


ผมสงสัยหันไปมองชมพูเย็นที่กำลังกลั้นขำอยู่


“ไม่มีอะไรหรอกพี่เป็นห่วงบีชไม่อยากให้ใครหน้าไหนมันมาทำร้ายบีชอีกพี่เลยจะพาบีชกลับบ้านใหญ่ แต่เฮียเย็นตาโฟเข้าใจผิด
คิดว่าพี่พาสะใภ้เข้าบ้าน”


“แล้วพี่ไปทำอะไรให้เขาเข้าใจผิดครับ”ผมถามคนที่ตอนนี้หัวเราะออกมาดังลั่น

















“พี่แค่บอกๆไปว่าพี่จะกลับเข้าบ้านไปพร้อมกับเด็กของพี่”


TBC…………..

[kuro]

มาต่อแล้วนะคะ
นานเลย
สั้นตามเคย
แต่ KURO
จะหาเวลามาอัพให้บ่อยกว่าเดิมนะ
บายค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

[Freja]

แมนมากค่ะ คุณชมพูเย็น 

[PaTtO]

รอบล้อมเลย เอาใครดี เย็นตาโฟ ชมพูเย็น หรือ ชาเย็น

[zeroj]

ขอบคุณค่ะ 

เข้มแข็งไว้นะ บีช

 

[Moose]

เชียร์ชมพูเย็น   

[owo llยมuมข้u]

ชมพูววววเย็น

[monaligo]

ชมพูเย็นนี่พระเอกช๊ะ พี่ช่างเป็นผช.ที่ดีเหลือเกิน
บีชเจอคนดีแล้วนะ บีชโชคดีที่เจอพี่ชมพูเย็น ครอบครัวเค้าก็ดีใช่ไหม
มาต่อบ่อยๆนะ เค้ารออยู่เสมอๆ