@@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98  (อ่าน 801287 ครั้ง)

ออฟไลน์ newyniniw

  • kiki >_<
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
นิวโจ้ คือมันดีอ่ะ ชอบ แฮปปี้ >_<

กัสหยก หน่วง น้ำตาแตกอีกแล้ว พี่หยก แงงงง
 :o12:

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
ในที่สุด คู่โจ้-นิว ก้อ Happy ending
แบบเกือบๆจะหวาน 55555+
แต่ไหงคู่พี่หยก-น้องกัส มันหน่วงเยี่ยงนี้~~~~~~~~~!!!!
TTTT^TTTT

ออฟไลน์ drasil

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-1
ชอบที่กัสคัดลายมือเป็นชื่อหยกจัง อ่านแล้วแบบ...อยากร้องไห้เบาๆ

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
ปล.ด้วยรักและคิดถึง#เขียน

มือเย็นเนื้อตัวเย็นไปหมด นั่งอยู่ข้างนอกตั้งนานในเวลาดึกดื่นขนาดนี้ กัสมันคงจะหนาวมากเลยนะ
แล้วเพราะใครถึงทำให้กัสมันต้องไปนั่งหนาวอยู่ตรงนั้นเป็นนานสองนาน

ถ้าไม่ใช่.....เพราะ....

“โกรธพี่มากแค่ไหน”

ไม่เคยโกรธ
ไม่เคยมีสักครั้งที่โกรธ ไม่เคยโกรธเลย ชีวิตนี้ไม่เคยกลัวอะไรในโลกนี้ สิ่งเดียวที่กลัว คือกลัวทำให้หยกโกรธ กลัวทำให้หยกลำบากใจ กลัวทำให้หยกอึดอัดใจ

มีแค่นั้นเองที่กลัว มีแค่เรื่องนี้จริง ๆ

“เมื่อไหร่จะตอบวะ เมื่อไหร่จะพูดออกมาบ้าง ที่อยู่ในหัวเนี่ยเมื่อไหร่จะให้มันหลุดออกมาบ้าง”

คำพูดเรียบเรื่อย แกล้งหยอกล้อเล่น และหยกก็กอดคนที่นั่งก้มหน้าจากด้านหลัง กอดเอาไว้และซบใบหน้าลงที่ไหล่ของคนที่ไม่เคยมีคำตอบอะไรออกมาเลยเหมือนทุก ๆ ครั้ง

กอดเพราะอยากกอด กอดแล้วก็เอนตัวไปมา

“อะไรมันอยู่ในหัวบ้างว๊า อยากจะแกะออกมาดูจริง ๆ มีอะไรในนี้บ้างวะกัส”

หยกแตะฝ่ามือที่หน้าผากของคนที่ยังไม่ตอบคำถาม และยังขมวดคิ้วมุ่นอยู่เหมือนเดิม

“เฮ่ออออออออออ”

เสียงถอนหายใจยาว ๆ มาพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ

“ช่างมันนะ ไม่ต้องอะไรมาก ตอบได้เมื่อไหร่ก็ตอบ แต่อย่าหายไปนาน ๆ อีก คนแถวนี้เป็นห่วง สงสารคนรอบ้างเถอะนะ.....”

อย่าพูดแบบนี้เลยหยก อย่าพูดแบบนี้เลย หยกเป็นของสำคัญที่สุดที่เหลืออยู่ในเวลานี้นะ

“ร้อน”

เอ่ยบอกออกมาเบา ๆ และคนที่กอดอยู่ก็เลิกคิ้วขึ้นสูง

อะไรนะ

ไอ้กัสมันบอกว่าร้อนเหรอ ร้อน.........หมายความว่ายังไงวะ

หมายความว่าไม่ให้กอดเหรอ หมายความว่ารำคาญเหรอ หรือหมายความว่ายังไง
หยกขมวดคิ้วมุ่น และรู้สึกใจหายกับคำบางคำที่ได้ยิน

ค่อย ๆ คลายอ้อมแขนออกอย่างช้า ๆ และกัสก็ขมวดคิ้วมุ่น

ทำไมถึงปล่อย ทำไมถึงไม่กอดอีก

ทำไม.....
ถึงได้....

หยกนิ่งเงียบ และกัสก็หันไปมองคนที่อยู่ ๆ ก็นิ่งเงียบทันที

ทำไมล่ะ ทำไมไม่กอดอีก ทำไมถึงปล่อยล่ะ

ทำไม......

“ทำไมพี่ใจเย็นได้น้อยลงเรื่อย ๆ วะ......พออยู่กับมึงทีไรพี่ก็รู้สึกเหมือนความใจเย็นของพี่มันเหมือนจะค่อย ๆ หมดลงไปเรื่อย ๆ”

หยกเอ่ยบอกคนที่นั่งนิ่งเงียบอยู่ตรงหน้า และสิ่งที่ทำได้ในเวลานี้ก็แค่นิ่งมองใบหน้าของกัสอยู่อย่างนั้น

คิดมาก  คิดทุกคำที่กัสพูด  เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่พอรู้ตัวว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคือคนสำคัญ ทุกคำพูดทุกการกระทำเลยเก็บเอามาใส่ใจจนหมด จนแทบจะไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่แล้ว

โดนไอ้กัสมันเล่นงาน แค่คำพูดของมันคำเดียว แม้ไม่มีความหมายอะไร แต่ก็ทำให้ปวดใจได้ง่าย ๆ

เหมือนเช่นคำนี้คำเดียว แค่คำว่า “ร้อน”  หมายความว่ารำคาญ หมายความว่าไม่ชอบ ตีความเอาเองหน้าตาเฉย ทั้งที่จริง ๆ แล้วมันหมายความว่ายังไงกันแน่ก็ยังไม่รู้

“ร้อนนี่คืออะไรวะ แปลว่าเหนียวตัวอยากอาบน้ำ หรือร้อนแปลว่ารำคาญที่พี่กอดมึงวะกัส”

กัสไม่เข้าใจสิ่งที่หยกพูด
ร้อนแปลว่าอะไร ร้อนก็แปลว่าร้อน มันร้อนรุ่มไปหมดทั้งตัวเวลาที่หยกกอด เวลาที่ใกล้ชิดกันแบบนี้ อากาศไม่ได้ร้อน แต่พอหยกกอดแล้วมันร้อนไปหมดทั้งตัว

รู้สึก.....ร้อน

หน้าร้อน แก้มร้อน ทั้งตัวก็เหมือนจะร้อนไปหมด แล้วจะบอกสิ่งที่คิดอยู่ในหัวออกไปยังไง
ก้มหน้าก้มตาลง และขบริมฝีปากแน่น ไม่กล้าจะบอกความหมายของคำว่าร้อนที่พูดถึง

มันหมายความว่าร้อนไปหมดทั้งตัว ทั้งร่างกาย

ไม่รู้จะพูดอะไร ไม่รู้จะตอบยังไงสิ่งที่ทำก็แค่ดึงมือหยกเข้ามาหา และใช้ปลายนิ้วขีดเบาๆ ที่กลางฝ่ามือของหยก

ไม่พูด แต่ขีดฝ่ามือหยกเล่นไปเรื่อย ๆ และคนที่นั่งมองฝ่ามือตัวเองถูกขีดเล่นก็ไม่เข้าใจสิ่งที่กัสทำ

ท้าวคางมองและเริ่มมีคำถามเกิดขึ้น

ทำอะไรวะ กัสมันเล่นอะไรของมัน

“จะเขียนก็ไม่เขียน ขีดอยู่นั่น”

ใช่ จะเขียนก็ไม่เขียน ขีดอยู่นั่น ขีดทำไมไม่รู้ แต่..............อยาก............ขีด

“เฮ้ย ทำอะไรของมึงวะกัส”

อมยิ้มน้อย ๆ และท้าวคางมองคนที่กำลังทำหน้าลำบากใจและยังตั้งหน้าตั้งตาใช้ปลายนิ้วขีดเล่นที่กลางฝ่ามือของหยกไปเรื่อย ๆ

“สนุกมากมั้ยวะ ไหนมาเล่นบ้างดิ๊”

หยกดึงมือของกัสมาหงายฝ่ามือออกและใช้ปลายนิ้วขีดไปเรื่อย ๆ

“นี่.........ตัวอะไร”

เริ่มลากปลายนิ้วให้เป็นตัวอักษร และกัสก็พยายามอ่านตาม

“ห......ย..........ก....หยก”

เออ เก่งนี่หว่า แล้วหยกทำไมต่อ

“นี่ล่ะ”

อมยิ้มเล็กน้อย และมองหน้าของคนที่ตั้งใจมองและจดจำสัมผัสที่ปลายนิ้วที่กำลังขีดเป็นตัวอักษร

“ร........รั.......ก.....รัก.....กั....”

กัสรีบดึงมือกลับทันที เมื่อหยกเริ่มเขียนอักษรคำถัดมา และเป็นหยกที่ไม่ยอมปล่อยและรั้งฝ่ามือของคนที่คิดจะดึงมือหนีเอาไว้

“อะไรวะ ยังเขียนไม่จบเลย เดี๋ยวก่อน ให้เขียนต่ออีกสิ”

ไม่เอา จะเขียนอะไรล่ะ

“ไม่ให้เขียน”

เหรอ ไม่ให้เขียน แต่จะเขียน มีอะไรมั้ย เอามือมานี่เดี๋ยวนี้

“อย่าดึงมือหนี เอามานี่เร็ว ๆ”

แกล้งใช้กำลังบังคับ และกัสที่รู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ ก็ไม่ยอมให้หยกเขียนข้อความ
กำมือแน่น และแม้หยกจะพยายามดึงนิ้วออกทีละนิ้วให้กัสแบมือ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ จนต้องเล่นไม้สุดท้าย

ไม่แบมือใช่มั้ย ไม่แบมือก็ต้องเจอแบบนี้แหละ
ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ยิ้มหวานใส่ตาคนที่ขมวดคิ้วมุ่น และใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไล้ไปที่ข้างแก้มของคนที่ไม่ยอมแบมือ

“หยกกกกกกกกกกกกกก ไม่เอ้า”

“ทำไมวะ”

ก็แบบนี้มันยิ่งทำให้ร้อน ทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ

“ไม่รู้”

อีกแล้ว ไม่รู้อีกแล้วเหรอ

“ไม่แบมืองั้นก็ทำอย่างอื่นแทนไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะแบมือ”

ไม่ได้ ทำอย่างอื่นไม่ได้

“จะแบมือมั้ยล่ะ”

กัสส่ายหน้าและพยายามกำมือแน่นไม่ยอมปล่อย

“เหรอ”

เห็นแบบนี้แล้วยิ่งอยากแกล้ง หยกแกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกนิด คราวนี้ใช้ปลายจมูกคลอเคลียไปที่ข้างแก้มของคนที่เบี่ยงหน้าหลบ

“หยก อย่าแกล้งดิ๊ ไม่เอ้า”

กัสยกมือขึ้นปิดแก้มของตัวเอง และขยับถอยห่างออกมาเล็กน้อย และคราวนี้คนที่ชักรู้สึกสนุกขึ้นมาก็เลยได้ที
ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดี ๆ ก็นึกอยากแกล้งขึ้นมา

“บอกก่อนสิ ทำไมมาสะกิดฝ่ามือพี่เล่นแบบนี้ล่ะ.....อยาก...โดนเหรอ”

แกล้งกระซิบถามเสียงพร่า และกัสก็ถึงกับผงะ ทำหน้าไม่ถูกและหัวใจก็เต้นระทึกไม่เป็นส่ำ
คำถามที่ถูกถาม ตรงประเด็นที่สุด และกัสก็หมายความว่าอย่างนั้นจริง ๆ

ใช่

อยาก

แต่....

ต้องพูดยังไง พูดไม่เป็น

“อือ”

พยักหน้าตอบรับ และหยกก็ถึงกับนิ่งอึ้ง หุบยิ้มเพราะคิดจะแกล้งแต่กลับถูกแกล้งซะเอง

“เพื่อนมันบอกว่าถ้า....เวลา....อยากจะ...........”

จะอะไร พูดต่อให้จบซิ จะอะไรวะกัส

“สะกิดแบบนี้เหรอ...........”

ดึงมือกัสออกมาแบออก และหยกก็เกลี่ยปลายนิ้วไปที่กลางฝ่ามือของกัสช้า ๆ

“แล้วอยากมากอยากน้อย จะสะกิดยังไงล่ะ”

แกล้งถาม แกล้งทำเป็นสงสัย และกัสก็ก้มหน้าลงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทั้งที่ถ้าสังเกตดี ๆ หยกก็เห็น ว่า.....

“ทำไมหน้าแดงวะกัส”

หน้าเหรอ ทำไมแดงเหรอ ก็.....เพราะ...

“ไม่รู้”

มันตอบแบบนี้อีกแล้ว ตอบแล้วก็เมินหน้าหนี ทั้งที่ปล่อยให้สะกิดอยู่ได้

“งั้นพี่สะกิดเยอะนะ ...... เพราะกัสมาสะกิดพี่ก่อน....เอาแบบนี้มั้ย”

กัสพยักหน้ารับ

และหยกก็ถึงกับยิ้มกว้างและหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น

มึงน่ารักเกินไปแล้วไอ้กัส ตอบง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ นี่มึงขอพี่ก่อนเลยนะ ไม่อยากจะเชื่อเลย

“ที่มาสะกิดนี่ก็อยากอยู่เหมือนกันป่ะเนี่ย”

แกล้งแซวแกล้งล้อ และกัสก็ทำหน้าไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ แต่ก็ยอมรับว่ามันคือเรื่องจริง นั่นคือสิ่งที่อยากทำ

“อยากแบบนี้มากี่วันแล้ว”

ขยับเข้ามาใกล้ ไม่มองหน้า แต่คนถามก็ค่อย ๆ ลากปลายนิ้วไปมาอย่างช้า ๆ ที่กลางฝ่ามือของกัสไปเรื่อยๆ

“ทุกวัน”

อะไรของมึงวะกัส ตอบขนาดนี้ จะให้คนฟัง ยิ้มให้ตายเลยใช่มั้ย

“แล้วทำไมไม่มาหา”

เพราะกลัวหยกด่า กลัวหยกรำคาญ แล้วก็ไม่รู้จะบอกหยกยังไง ว่าอยากทำ

“ไม่รู้”

เชื่อมั้ยกัส มึงคือคนที่พูดคำว่าไม่รู้ ได้น่าทำให้รู้มากที่สุดในโลกเลยว่ะ
ตอบว่าไม่รู้ แต่ก้มหน้าก้มตาตอบขนาดนี้ พี่อยากสอนให้มึงรู้จริง ๆ ว่ะ

“อยากรู้มั้ยล่ะ”

ก็อยาก

พยักหน้ารับ และคราวนี้หยกก็ยิ่งยิ้มกว้างมากขึ้นกว่าเดิม
มองหน้าของคนที่ก้มหน้าไปพยักหน้าไป แล้วก็แทบอยากจะคลั่งตายซะเดี๋ยวนั้น

“ร้อนแปลว่าอยากด้วยหรือเปล่าวะ”

“ไม่รู้”

แบบนี้แหละชัด คำว่าไม่รู้ของไอ้กัส แปลได้จากน้ำเสียงของมัน ถ้าไม่รู้จริง ๆ น้ำเสียงมันจะหงุดหงิดและแสดงให้เห็นชัด ๆ ว่ารำคาญ แต่ถ้าตอบว่าไม่รู้ แต่น้ำเสียงอ่อยลงแบบนี้ มันหมายความว่า ไม่รู้จะตอบยังไง ไม่ใช่มันไม่รู้ มันรู้แต่มันคงหาคำพูดมาอธิบายไม่ได้ มันเลยตอบว่าไม่รู้ ทั้งที่จริง ๆ แล้วมันรู้สึกอยู่ แต่มันอธิบายไม่ได้

“เหรอ……..ไม่รู้แบบนี้ตลอดพี่ก็แย่สิวะกัส”

แกล้งพูดและตีหน้าขรึม ทั้งที่ยังใช้ปลายนิ้วสะกิดที่ฝ่ามือของกัสไม่เลิก

ก่อนจะเริ่มเขียนข้อความบางอย่าง ลากเส้นลงไปอย่างช้า ๆ

“อยาก.....”

ไม่ใช่แค่เขียน แต่อ่านให้ด้วย และกัสก็เงยหน้าขึ้นมองหน้าของคนที่เขียนและอ่านข้อความบางอย่างให้ฟัง

“เอา...........”

หยกกำลังจะเขียนข้อความสุดท้าย แต่กัสรีบดึงมือกลับ แต่ครั้งนี้หยกไม่ยอมปล่อยอีกแล้ว และไม่ว่าจะพยายามดึงมือออกและกำแน่นขนาดไหน คราวนี้หยกก็ไม่ยอมปล่อย

“อ่านว่า.........กัส......รวมเป็น อยาก เอา...........อื้อออ”

ไม่ทันได้พูด เพราะกัสใช้มืออีกข้างปิดปากหยกเอาไว้  และหยกก็หัวเราะเสียงเบาก่อนจะดึงมือกัสออกอย่างช้า ๆ

“เขินมั้ย”

เขินสิ

พยักหน้าตอบรับ และหยกก็ขยับเข้ามาใกล้อีกเล็กน้อยก่อนจะโอบมือไปที่เอวของคนที่ไม่ยอมพูดด้วยอย่างช้า ๆ
จับมือทั้งสองข้างของกัสให้มาโอบรัดรอบคอ

“เขินแล้วชอบให้พี่ทำแบบนี้มั้ย”

ส่งยิ้มหวาน ๆ มาให้ และสอดฝ่ามือเข้าไปในเสื้อของคนที่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ตรงหน้า ลูบไล้แผ่วเบา ลากฝ่ามือจากเอวขึ้นไปที่แผ่นอกและวนปลายนิ้วเล่นที่ยอดอกทั้งสองข้างสะกิดเล่นจนเริ่มเป็นตุ่มแข็ง

คนถูกทำถึงกับสะดุ้งสุดตัว และค่อย ๆ ซบใบหน้าลงมาที่ไหล่ของคนที่แกล้งปลุกเร้าอารมณ์ให้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

“ชอบหรือเปล่ากัส บอกพี่สิว่ากัสชอบแบบนี้มั้ย”

ชอบ อยากให้ทำ อยากให้ทำอีกมากกว่านี้

“ไม่...รู้.....แล้วแต่...หยก”

แล้วแต่หยก งั้นหยกก็ต้องจัดให้แล้วล่ะงานนี้

“ตัวแสบเอ้ยยยยย นี่มันยั่วกันชัด ๆ เลยนะเข้าใจหรือเปล่า”

ไม่เข้าใจ ไม่ได้ยั่ว แค่บอกให้รู้ว่าอยากเฉย ๆ แล้วก็อยากรู้ว่าหยก อยากเหมือนกันหรือเปล่าแค่นั้น

“ไม่ได้ยั่ว”

จะเชื่อก็แล้วกันนะ จะยอมเชื่อว่าไม่ได้ยั่วก็ได้

“ไม่ได้ยั่วแต่พี่เป็นขนาดนี้แล้ว”

ฝ่ามือถูกดึงให้วางสัมผัสเบา ๆ ที่หว่างขาของคนพูด และกัสก็ลูบไล้ฝ่ามือไปมาที่ส่วนที่แข็งนูนโป่งออกมา

อะไรล่ะ ก็.....ไม่มีอะไรนี่

“ของหยกทำไมแข็งเร็วจัง....ยังไม่ได้ทำอะไรเลย”

“ยังไม่ได้ทำอะไรที่ไหนล่ะ.....มันเริ่มแข็งตั้งแต่มึงเริ่มสะกิดมือพี่แล้ว…..แล้วคราวนี้กัสจะให้พี่ทำยังไงต่อไป...ไหนช่วยบอกพี่ทีสิ”

TBC.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2014 19:45:38 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5

ออฟไลน์ ka[ze]na

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-6
หุ๋ย~~~~ กัสน่ารักอ่ะ.....

ออฟไลน์ TrebleBass

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :-[  พี่หยก ความรู้สึกไวนะคะ 555+ ดีคะ ชอบ...

กลับมาไวไวพี่หยก  นี่ยังไม่ถึงตอนแยกย้ายกันเลย  อยากให้พี่หยกกลับมาแล้ว

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
กัสน่ารักอ๊า....ต้องมีเหตุผลอะไรแน่เลย ที่ทำให้กัสบอกหยกว่า แค่อยาก ก็เลยมาหาหยก. ....งื้อออ

ออฟไลน์ newyniniw

  • kiki >_<
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
เวลาหน่วงก็สุดแสนเศร้า


เวลาจะเอาก็หวานซะ


แล้วเพราะอะไรต้องมาจากกันไกล อยากรู้!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2014 21:08:42 โดย roseen »

ออฟไลน์ Lonelyนู๋โรนลี่

  • ฉุด กระชาก ลากถู พาเข้า.....
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 667
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-2
กรี๊ดดดดดดดดดด
ขีดมือคืออยากหรออออ ว๊ายยย เขิน5555
น่ารักอ่าาาา ไทม์ไลน์ปัจจุบันจะเจอกันยังนะ ลุ้นๆๆ

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
ไม่ได้เข้ามาซะหลายตอน โจ้นิวแฮปปี้ไปอีกคู่แล้วววว :mew3:

ส่วนคู่หยกกับกัสก็ยังคงต้องติดตามต่อไป  :impress2:

ออฟไลน์ Yร้าย

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
หนูกัสทำน้ำตาแม่ร่วงอีกแล้ว....
คู่นั้นเค้าแฮปปี้แล้วนะลูก....
คู่หนูจะอีกนานมั๊ย?  แม่จะได้
เตรียมทิชชู่ไว้เป็นลังเลยเนอะ...ลูกกัส....

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
เขียนลงฝ่ามือคนแต่ง.....อยาก...อ่าน...อีก

ออฟไลน์ ReiSei

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-5
นิวโจ้โคตรน่ารักอะ เขินน
หยกกัสนี่ก็โศกอะ ดราม่าแบบซึ้ง ๆ  อ่านไปน้ำตาร่วงหลายรอบละ   :hao5:

ออฟไลน์ drasil

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-1
กัสจังเนี่ย เห็นหงิมๆ ยั่วพี่หยกซะงั้น 555

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4

ออฟไลน์ blanchard

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 372
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-3

 นุ้งกัสน่าร๊ากอ้า      :give2:

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
หลังนิวโจก้อมาฟินกับหยกกัส
น้องดูมุ้งมิ้งผิดลุคนักเลง
ก่อนที่จะประสบอุบัติเหตุ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
กลัวลืมว่าอ่านถึงหน้า10แล้ว  บางทีลืมจริงว่าอ่านเรื่องนี้

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4

ออฟไลน์ McKnight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
เขินวุ้ย ขอกันโต้งๆเลยน้องกัส

เวลาอยาก....แล้วขีดมือนี่คือมันใช่อ่ะ

ออฟไลน์ puna

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ tulakom5644

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
คิดถึงคุณเท็น เมื่อไหร่จะมาาาาาาคะ เค้าคิดถึงแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาา  :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
ปล.ด้วยรักและคิดถึง#ก่อนจะไม่ได้เจอกันอีก

ไม่เข้าใจ.........ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าในหัวของมันคิดอะไรอยู่กันแน่

ทำไมถึงไม่พูด ทำไมถึงไม่ตอบ ทำไมไม่เคยคิดที่จะถาม ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้

แล้วทำไมกูถึงได้ทนได้ทุกอย่าง ไม่ว่ามันจะนิ่ง หรือมันจะเฉยขนาดไหน ทำไมกูถึงอดทนกับสิ่งที่มันเป็นได้

จะมีอะไรอีก ถ้าไม่ใช่เพราะ .....รักไอ้เด็กนี่....

หยกแตะฝ่ามือเบา ๆ ที่เส้นผมของร่างที่นอนคว่ำหน้าหลับตานิ่งอยู่บนเตียง

มองไปที่ใบหน้ายามหลับของคนที่เพิ่งผ่านความรู้สึกอ่อนหวานร้อนแรงมาด้วยกัน แล้วก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

กัส...... พี่ไม่รู้จริง ๆ นะว่ามึงกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ พี่ไม่รู้หรอกว่ามึงคิดอะไร และกำลังพยายามทำอะไร

สิ่งที่พี่รู้ในตอนนี้คือพี่รักมึงนะ ........รักมาก ไม่รู้ทำไมถึงได้ทั้งรักทั้งห่วง

มันยากที่จะเข้าใจทุกอย่างในโลกนี้ และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจสิ่งที่มึงคิด

แต่พี่ก็จะพยายาม.......

จะพยายามอดทน จะพยายามเข้าใจมึงให้มาก ๆ แม้ว่าพี่อาจจะไม่เข้าใจอะไรเลยก็ตาม

พี่จะ.....พยายาม...

ปลายนิ้วเกลี่ยไล้เล่นที่ข้างแก้มของคนที่นอนหลับสนิท รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏที่ใบหน้า

บางทีก็ป่วยการที่จะหาเหตุผลอะไรให้ยุ่งยากกับเรื่องบางเรื่อง ในเมื่อบางครั้ง บางสิ่งบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุผลเลยสักนิด

แค่เพียงความรู้สึกเท่านั้น

แค่เพียงความรู้สึกเท่านั้นที่หยกคิดว่ามันมากพอ

ทั้งที่ในบางครั้ง ในบางเวลา......และในบางสถานการณ์ หยกอาจไม่เคยรู้ ว่าแค่นั้นมันยังไม่มากพอ

หยกลุกขึ้นและเดินไปหยิบผ้าขนหนูเพื่อเข้าไปอาบน้ำ แต่เพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเลยทำให้ต้องเดินไปหยิบโทรศัพท์มาดู
เห็นหมายเลขที่โทรเข้ามาแล้วก็กดรับ

“ครับพ่อ....”

เสียงพูดเบา ๆ ในความมืด แม้ไม่ดังนัก แต่ก็ปลุกให้คนที่หลับใหลอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา และหรี่ปรือตามองหาในความมืด

หยกเดินคุยโทรศัพท์อยู่ในห้อง คุยกับ.....น่าจะเป็นที่บ้าน

หลับตาลงอีกครั้ง และไม่ได้คิดจะแอบฟังการสนทนาของหยกเลยสักนิด

ไม่ได้คิดจะฟัง แต่บังเอิญได้ฟัง

“ไม่ไปหรอกพ่อ อยู่ที่นี่แหละดีแล้ว เมืองนอกหรือเมืองไทยมันก็เหมือนกันแหละ”

ไป......

เมืองนอกหรือเมืองไทย
ไปไหน

แม้จะหลับตาลงแล้ว แต่กัสก็ปรือตาตื่นขึ้นอีกครั้งทันที หัวคิ้วขมวดมุ่นเข้าหากัน ไม่ไป....ไม่ไปที่ไหนวะ

หยกจะไม่ไปที่ไหน

“ก็รู้แหละพ่อ ว่าไปมันก็อาจจะมีภาษีดีกว่า แต่หยกก็ไม่รู้จะไปทำไม อยู่นี่แหละ หางานทำได้ อีกอย่าง หยกก็......”

หยกไม่ได้พูดต่อ แต่เงียบเสียงไป และหัวเราะเสียงเบา

หยก.....ก็...อะไร

“หยกมีคนที่ห่วงอยู่ทางนี้ ใครจะกล้าไปล่ะ”

ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่ว ๆ ของหยกและไม่นานสายที่คุยกับหยกก็ตัดไป พร้อมกับการที่หยกเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วและกัสก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งอย่างช้า ๆ

หยก....

มีภาระให้ห่วงงั้นเหรอ

ภาระ..... ที่ทำให้ห่วง ภาระที่น่าเป็นห่วง ภาระที่ทำให้ไปไหนไม่ได้ ภาระที่ทำให้ไปในที่สูงและไกลกว่านี้ไม่ได้

ภาระ.....

ใจมันสะท้าน อยู่ดี ๆ ภายในใจก็เกิดสะท้านขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ไม่รู้ ที่ผ่านมาไม่เคยรู้ว่ากลายเป็นภาระให้ใครบางคนต้องเป็นห่วงมาตลอด

เพิ่งเข้าใจว่าการมาที่นี่เป็นภาระสำหรับหยก

เข้าใจ   แต่ไม่นึกว่าจะเป็นภาระมากถึงขนาดนี้ ภาระที่ทำให้หยกไปในที่ที่สูงกว่านี้ และดีกว่านี้ไม่ได้ ภาระ..........

ไม่

ไม่อยากเป็น

ไม่อยากเป็น สิ่งที่เรียกว่า ภาระ ไม่อยากเป็น ไม่อยากให้หยกมีภาระ ไม่อยาก......ไม่อยาก

ไม่อยาก....

เป็นภาระของใคร ๆ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-06-2014 22:15:45 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
“มึงนี่ มึงกล้าถีบกูเหรอ กูเป็นพี่มึงกี่ปี จำไม่ได้หรือไงไอ้เด็กเหี้ยนี่ อย่าอยู่เลยมึงงงงงงง ไอ้กัส”

หยกทำหน้าขึงขัง ท่าทางเอาจริงเอาจัง และกำลังพยายามใช้มือสองข้างกดไปที่หลังคอของไอ้เด็กกวนตีนที่มันบังอาจแกล้งเอาตีนเตะที่หลังของหยกเบา ๆ หลายครั้ง

นอนดี ๆ ไม่ได้ มันอยากตายมากนัก ก็ต้องจัดให้มัน

“โอ้ยยยยยยยยยย หยก เหี้ย กูเจ็บ ปล่อย  อ๊อยยย หยก ปล่อยเด๊”

ร้องให้ตายห่าไปเลย กูไม่เลี้ยงมึงไว้หรอก มึงกล้ามากที่เอาตีนมาเตะหลังกูเล่น มึงก็สมควรจะต้องโดนแบบนี้แหละ

“ตายห่าซะมึงไอ้กัส ตายแม่งเลย เด็กเวรนี่”

ด่าก็จริง
แกล้งก็จริง ทำหน้าขึงขัง ทำเสียงดุดัน ทำเหมือนโมโห ก็จริง
แต่คนที่ถูกกดคอให้นอนคว่ำและดิ้นรนไปมาอยู่บนเตียง มันทั้งขำ ทั้งหัวเราะเสียงดังลั่น

“โอ้ยยย เจ็บ หยกปล่อยดิ เจ็บ เหี้ย หยกกกก”

นั่นไง มึงกล้าด่ากูดีนัก มึงกล้ามาก มึงไม่สมควรมีชีวิตอยู่หรอก มึงต้องโดนยิ่งกว่านี้อีก

ยกฝ่ามือฟาดไปหนัก ๆ ที่สะโพกของคนที่นอนดิ้นอยู่ และคนโดนตีก็ร้องเสียงดังลั่นมากกว่าเดิม แต่ก็ยังหัวเราะไม่ยอมหยุด

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ยยย เจ็บจริง หยก ปล่อยกูเซ่”

ปล่อยมึงทำไม อย่างมึงมันสมควรตาย ตายห่าไปซะตอนนี้เลยยิ่งดี

“ยอมยัง ยกมือยอมแพ้ซิ”

แกล้งขู่ และคนที่ถูกกดหลังก็ไม่ยอมแพ้ แถมซ้ำยังหัวเราะเสียงดังลั่น ใบหน้าจมอยู่บนหมอน และพยายามหันมามองหน้าของคนที่ล็อคแขนและกดคอเอาไว้

“หยกอ่า ไม่ยอมโว้ยยยยยยย”

ไม่ยอมจริง ๆ

แค่ไม่ยอมยังไม่พอ คราวนี้กัสออกแรงทั้งหมดเพื่อจะสลัดคนแกล้งให้หลุดให้ได้

เล่นกันแรง ๆ
แกล้งกันแรง ๆ

และหยกก็อมยิ้มที่มุมปาก

“ฤทธิ์เยอะจริงวะ”

ฤทธิ์เยอะแน่ล่ะ ก็ใครมันชอบแกล้งแรง ๆ แบบนี้วะ พอเลือดเริ่มขึ้นหน้า ก็ชักจะหยุดไม่ค่อยอยู่ด้วย

“ไม่เล่นแล้วนะ พอแล้ว”

เอ่ยบอกเสียงเรียบ และปล่อยมือจากการล็อคแขนของคนที่นอนคว่ำหน้า

ลุกขึ้นยืนและกัสที่นอนอยู่บนเตียงที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระก็ค่อย ๆ ขยับกายลุกขึ้นนั่ง และจัดการจัดแต่งเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยให้เข้าที่

“หิวยังวะ ไอ้กัส หัวยุ่งหมดแล้วมึงอ่ะ กินข้าวมั้ย”

ข้าวเหรอ

ข้าว

อยากกินข้าวแล้ว รู้สึกว่าหิว ท้องเริ่มร้อง และเมื่อยกมือลูบท้องและเบ้หน้า หยกที่ยืนกอดอกอยู่ก็หัวเราะออกมาเสียงเบา เมื่อมองท่าทางแบบนั้นของคนที่มาอยู่ด้วยในวันนี้

“เด็กยากไร้เอ้ยยยยยย”

หัวเราะเสียงดังลั่น และหยกก็ใช้มือขยี้ไปที่เส้นผมของคนที่นั่งทำหน้ามุ่ยอยู่บนเตียง

“ไปลุก ไปกินข้าวกัน”

เรียกให้คนที่อยู่บนเตียงลุกขึ้น และเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์มาถือเอาไว้

“ไม่ลุกอีก เร็วสิวะ”   

เรียกซ้ำอีกครั้ง และคราวนี้คนที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้น ลุกขึ้นยืนและเดินตามหยกมา

ไม่ทันถึงหน้าห้อง

อยู่ดี ๆ หยกก็รู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่าง

อยู่ดี ๆ ไอ้กัสเด็กยากไร้ ก็เข้ามากอด
กอดจากด้านหลัง กอดแน่น และซบใบหน้าที่แผ่นหลังของหยกนิ่ง ๆ

นิ่งงันอยู่อย่างนั้น

ในความเงียบงัน หยกกำลังรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
ความรู้สึกลึก ๆ ภายในใจของใครบางคนถ่ายทอดมากับไออุ่นจากร่างที่อยู่ด้านหลัง

“เป็นอะไรวะกัส ถ้าไม่บอกพี่ไม่รู้นะโว้ย”

ใช่ หยกไม่รู้หรอก หยกไม่มีวันรู้ และก็ไม่มีทางที่จะให้หยกรู้เด็ดขาด
แม้จะอยากบอกอยากเล่า แต่ก็ไม่อยากให้หยกรู้

จะผ่านมันไปให้ได้
จะผ่านมันไป

แค่รู้ว่ามีหยกอยู่ตรงนี้ จะผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็จะผ่านมันไปได้แน่ ๆ

ไม่ว่ายังไงเรื่องแย่ ๆ พวกนี้ก็จะให้มันผ่านไป

“พี่อยู่ตรงนี้ตลอดนะกัส พี่อยู่ตรงนี้กับมึงตลอด”

น้ำเสียงที่แสนอบอุ่น ร่างกายที่เคยโอบกอดเอาไว้ อบอุ่นเสมอ....

ไม่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดไปแล้วนะหยก ไม่ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดก็ได้ แค่ในเวลานี้ที่ได้รู้ว่าหยกอยู่ตรงนี้ แค่ในเวลานี้ ที่อยากให้เวลาหยุดเดิน

จะจดจำมันเอาไว้ จนวันสุดท้ายของชีวิต
บอกตัวเองว่าจะจดจำช่วงเวลาดี ๆ เหล่านี้เอาไว้
และต่อไปถ้าไม่มีหยกอยู่ใกล้ ๆ อีก

ก็อย่าได้เสียใจ

จะไม่เสียใจเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงก็จะไม่มีวันเสียใจ

เพราะช่วงเวลาที่ได้ใช้ด้วยกัน มันคือความสุขที่สุดในชีวิตแล้วจริง ๆ

TBC.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-06-2014 22:20:12 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
ไม่นะ กัสอย่าตัดสินใจอะไรทำร้ายทั้งตัวเองและหยกแบบนั้นสิ

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
เพราะรักมากเลยต้องตัดใจสินะ เรื่องนี้สงสารกัสที่สุด

ออฟไลน์ newyniniw

  • kiki >_<
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด