เรื่องของหัวหน้าแผนกจัดซื้อ ไอศูรย์-จุมพล ภาคพิเศษ คุณไอศูรย์เป็นคนเย็นชา
“ลูกอมรสนม นี่ก็มิ้น นี่รสผลไม้”
เลือกขนมไปทีละอย่าง และไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
หยิบไปเรื่อย ๆ จนเต็มสองมือ และคนที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ก็หันมามองและถึงกับส่ายหน้าเมื่อเห็นสิ่งที่จุมพลทำ
“อะไรครับคุณไอศูรย์ ส่ายหน้าคือยังไงครับ หมายความว่า....”
ถามออกไป และยิ่งขมวดคิ้วมุ่นยิ่งกว่าเดิม เพราะนอกจากคุณไอศูรย์ไม่ยอมตอบแล้ว ยังเดินหนีไปอีก
อะไร
ทำไมต้องเมิน แค่ซื้อขนมกินเล่นแค่นี้ ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นใส่ด้วยวะ ทำแบบนี้บ่อย ๆ ก็เคืองเป็นเหมือนกันนะ
จุมพลกำลังรู้สึกหงุดหงิด แต่ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมา
ไม่ซื้อก็ได้วะ
เพราะคุณไอศูรย์ทำหน้าไม่พอใจใส่ งั้นกูประชดด้วยการไม่ซื้อแม่งซะเลย
จุมพลมองไปที่ใครบางคนที่กำลังยืนมองของเล่นเด็กที่อยู่บนชั้นวาง โมเดลหุ่นยนต์ถอดประกอบได้ กำลังเป็นที่สนใจของคุณไอศูรย์อยู่แน่ ๆ
และ.........นั่นไง..........กูว่าแล้ว แม่งต้องหยิบแน่ ๆ
ทำอะไรเอาไว้ก็ต้องโดนแบบเดียวกัน
จุมพลเดินมาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ คุณไอศูรย์และแกล้งเลิกคิ้วขึ้นสูงและส่ายหน้าไปมา
“................................”
ทำแบบเดียวกันและคุณไอศูรย์ก็เลยหันมามอง
“คุณมีปัญหาหรือไง”
ไม่มีปัญหาหรอก ใครจะกล้าไปมีปัญหากับคุณไอศูรย์ล่ะครับ
“.........ผมไม่กล้ามีปัญหากับคุณไอศูรย์หรอกครับ.....”
แบมือสองข้างและยกไหล่ขึ้นเล็กน้อย ทำหน้าได้กวนประสาทที่สุดและคุณไอศูรย์ก็เลยเดินผละออกไปจากชั้นวางของเด็กเล่นทันที
การแวะซื้อของเล็กๆ น้อย ๆ ก่อนขึ้นห้องจบลงด้วยการที่ต่างฝ่ายต่างไม่มีอะไรติดมือมาเลย
คุณไอศูรย์เดินนำหน้า โดยมีจุมพลเดินตามมาเรื่อย ๆ ผ่านเคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของคอนโด และเดินเรื่อยไปถึงลิฟท์ และเมื่อลิฟท์เปิดออกทั้งจุมพลและคุณไอศูรย์ก็เข้าไปยืนเรียบร้อย
จุมพลยืนกอดอก คุณไอศูรย์ยืนเอามือล้วงกระเป๋า ด้วยมาดนิ่งสงบ
และจุมพลที่มองอีกฝ่ายผ่านเงาสะท้อนของกระจกในลิฟท์ก็ถึงกับถอนหายใจออกมา
“................”
“เป็นอะไรของคุณ”
ก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับคุณไอศูรย์ แค่รู้สึกว่า..............
“ผมไม่ชอบแบบนี้เลย”
ไม่ชอบแบบนี้ หมายความว่ายังไงที่ว่าไม่ชอบ
“แล้วแบบไหนถึงจะชอบ”
คุณไอศูรย์ถามแบบนี้ ผมก็งงแย่เลยนะครับ
ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่ และจุมพลก็ขยับเข้าไปใกล้คุณไอศูรย์อีกนิด
เงยหน้าขึ้นมองหน้าคุณไอศูรย์ที่เลิกคิ้วขึ้นสูงเหมือนเป็นเชิงถามว่าต้องการอะไรแล้วจุมพลก็ก้มหน้าลงเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจทำบางอย่าง
“............................”
ดึงมือของคุณไอศูรย์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง และแทรกปลายนิ้วของตัวเองเข้าไประหว่างนิ้วมือของคนที่กำลังยืนมอง
“.........................”
เงยหน้าขึ้นมองหน้าคุณไอศูรย์อีกครั้งและก็เห็นสายตาของคนที่มองมา
มองตรงมา
จ้องตรงมาที่ใบหน้าของจุมพล
“..........จุ้ม..........”
เออ
เข้าใจหรอก
เรียกซะเสียงสูงขนาดนี้ กูไม่จับก็ได้วะ แค่มือเนี่ย ก็ไม่ได้อยากจะจับหรอกนะ
จุมพลปล่อยมือออกจากมือคุณไอศูรย์และเงยหน้าขึ้นมองตัวเลขบอกชั้นที่กำลังจะขึ้นไปถึง
ยืนกอดอกเหมือนเดิม และไม่ได้มองอีกว่าคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กำลังทำหน้ายังไง
คุณไอศูรย์เป็นคนเย็นชา
คนเย็นชาอย่างคุณไอศูรย์มีชื่อเล่นว่าไอซ์...
พี่ไอซ์เป็นคนเย็นชาสมชื่อ
คนที่อยู่กับคนเย็นชาอย่างจุมพล ก็เลยได้แต่ถอนใจ
“คุณอยากได้ขนมทำไมไม่ซื้อ”
เรื่องนั้นเหรอ
“คุณไอศูรย์ก็อยากได้โมเดลหุ่นยนต์ของเล่นแต่ก็ไม่ซื้อเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
นั่น มันก็ใช่
“..............................”
“ผมก็แค่ดูเฉย ๆ และผมก็ไม่จำเป็นต้องซื้อด้วย”
“ผมก็ดูเฉย ๆ และผมก็ไม่ได้อยากซื้อลูกอมพวกนั้นเหมือนกัน”
นี่เรากำลังทะเลาะกันอยู่หรือเปล่า
บางทีอาจจะใช่
เป็นการทะเลาะกันด้วยเรื่องที่โคตรงี่เง่าและไร้สาระที่สุดซะด้วย
“ผมไม่ได้ห้ามถ้าคุณจะซื้อขนมเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนั้น แต่ผมไม่ชอบ.......ทำไมคุณต้องจ้องขนมพวกนั้นแล้วทำหน้ามีความสุขขนาดนั้นด้วย”
ห๊ะ…..
ทำไมต้องจ้องขนมแล้วทำหน้ามีความสุข
ทำไมต้อง จ้อง........
ทำไมต้อง....
เฮ้ยยยยยยยยยยย
ชิบหายแล้ว
พี่ไอซ์กูหึงขนม
ขนมเนี่ยนะ
ขนมนะนั่น
นั่นมันขนมเว้ย
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย นี่มันเรื่องฮาที่สุดในรอบหลายปีเลยนะ
“พูดเป็นเล่นไป อำป่ะเนี่ย”
พูดเป็นเล่นอะไรล่ะ
“ผมไม่อยากพูดกับคุณแล้ว พูดไปคุณก็ไม่เข้าใจอยู่ดี”
มันก็ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจ
แต่มันแบบว่า..................
“พี่ไอซ์โคตรน่ารักเลยว่ะ”
น่ารัก
น่ารักเนี่ยนะ พูดจาเพ้อเจ้ออะไรอีกล่ะจุมพล
“ผมไม่ได้รู้สึกดีกับคำพูดของคุณหรอกนะ”
อ้าว
ไม่รู้สึกดีซะอีก
“เออ กูมันไม่มีอะไรดีเลยครับ พี่ไอซ์ก็เลยเย็นชาใส่ตลอดเลยล่ะคร้าบบบบบ ”
พูดแบบนั้น แต่ในใจกำลังเต้นระทึกเพราะความดีใจ
พี่ไอซ์ก็น่ารักไป หึงแม้กระทั่งขนมเนี่ยนะ ผมโคตรดีใจเลยนะเนี่ย
“บ้าบอ”
แน่ะ บ้าบออีก ว่าผมตลอดเลยนะครับคุณไอศูรย์
“บ้าบอแต่ตอนนี้ผมมองแต่คุณคนเดียวนะครับคุณไอศูรย์”
อะไรอีกล่ะจุมพล
พูดจาเพ้อเจ้อไม่จบไม่สิ้น
“ว่าแต่คุณจะกอดอกอีกนานมั้ยจุมพล”
ทำไมมาเรื่องนี้ได้วะ
กอดอกอีกนานมั้ยเหรอ ก็ไม่นานนะ มีอะไรเหรอพี่ไอซ์
“ทำไมเหรอครับ”
จุมพลกำลังสงสัยกับคำถามของคุณไอศูรย์ และในเวลาไม่นานก็ได้คำตอบ เพราะคุณไอศูรย์คว้ามือของจุมพลมากุมเอาไว้แน่น
และจุมพลก็ได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่คุณไอศูรย์ทำ
“พี่ไอซ์”
พยายามดึงมือของตัวเองออก เมื่อลิฟท์เปิด และมีคนกำลังเดินเข้ามาในลิฟท์ หันไปมองหน้าของคนที่ยืนทำหน้านิ่งเฉย และไม่ยอมปล่อยมือ จุมพลเลยได้แต่ต้องก้มหน้าและเม้มปากแน่น
คุณไอศูรย์ไม่ได้พูดอะไร และเมื่อลิฟท์เปิดออก ก็เดินจูงมือจุมพลออกจากลิฟท์โดยไม่สนใจสายตาของใคร ๆ ก็ตามที่กำลังมองมา
“พี่ไอซ์ พี่.........”
อะไร
มีอะไรหรือไงจุมพล
“แบบว่า มันจะดีเหรอแบบนี้ มัน...........”
“ทำไมถึงไม่ดี.....ผมไม่แคร์สายตาใครอยู่แล้ว.........ที่ผมแคร์มีแค่สายตาคุณคนเดียวเท่านั้น เข้าใจสิ่งที่ผมพูดมั้ย...”
ไม่รู้ว่าตัวเองเข้าใจหรือเปล่า
แต่ที่แน่ ๆ จุมพลกำลังยิ้มกว้างและก้มหน้าก้มตาพยักหน้ารับสิ่งที่คุณไอศูรย์บอก
คุณไอศูรย์เป็นคนเย็นชา
คนเย็นชาอย่างคุณไอศูรย์มีชื่อเล่นว่าไอซ์...
พี่ไอซ์เป็นคนเย็นชาสมชื่อ
แต่คนเย็นชาอย่างพี่ไอซ์ โคตรชัดเจนและจริงใจที่สุด
สิ่งที่จุมพลทำได้ในเวลานี้มีเพียงกระชับฝ่ามือของตัวเองกับมือของคุณไอศูรย์ให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
และพยายามจะหุบยิ้มให้ได้
แต่ไม่ว่ายังไง
ก็ทำไม่สำเร็จสักที
Fin…
หัวข้อ: @@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98 (อ่าน 754024 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก