หัวข้อ: กับดักจับ (ใจ)เสือ [ เสือVSสิงห์ : ตอน 8 P.5 update 22/05/14 ]

[bulldog17]

เข้าทางแม่ เข้าทางลูก

พี่เสือหนีไม่พ้นแล้ววววว

[jimmyFG]

อ่านเรื่องนี้แล้วเพลินนะ

ชอบจัง การใช้คำ สำนวนต่างๆ

อ่านแล้วเพลินดีๆลื่นไหล

มาก ยอมรับติดเรื่องนี้แงมเลย

ยิ่งอ่านยิ่งไม่พอ

[kokoro]

ตอนนี้ว่าที่คุณแม่กับคุณลูกอาจจะยังดูเชิงกันอยู่
แต่ถ้าเข้าขากันเมื่อไหร่ 2แสบได้แท็คทีมกัน
รับรองพ่อเสือตายแน่

[O[]OVampire]

มาติดตามด้วยคนหลงเสน่ห์สิงห์เข้าไปเต็มเปา มารอพี่เสือตกอยู่ในกำมือหนูสิงห์

[Fujoshi]

ไม่ชอบน้องอุ่นไม่ชอบอย่างแรง

สิงห์ จัดการเด็กปากเสียให้ได้นะลูก

[vk_iupk]

รอค่ะ นับวันรอ ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ

น้องอุ่นอยากได้แม่ใหม่เป็นพี่สิงห์มั๊ยค่ะ เอิ๊กๆๆๆ

[aoihimeko]

ตอนนี้ยาวดีเนาะ พี่เสือนี่คงกำลังหวั่นไหวกับน้องสิงห์แน่เลย ว่าแต่วิธีปราบลูกเสือนี่เด็ดจริง ถึงไม่ชอบเด็กก็ทนเอาหน่อยนะสิงห์

[Guy_BLove]

น้องอุ่นเกือบทำคุณพ่อตกงานแล้วมั้ยล่ะ อยากให้พี่เสือรู้ใจตัวเองเร็วๆ รอต่อไปนะคะ 

[greenapple]

 

เพิ่งเข้ามาอ่าน
สนุกมากค่ะ
ังอ่านไม่จบ
แต่ขอเม้นท์ให้กำลังใจคนเขียนก่อน

 

[ammchun]

อ่านรวดเดียวเลยค่ะ
สนุกน่าติดตามดีค่ะ รอตอนต่อไปค่า

[★KVH™★]

สิงห์น้อยเรา ปราบเด็ก 

[pochu52]

น้องสิงห์นี้เจ้าเล่นักนะ รอติดตามแผนจับพี่เสือนะคะว่าจะน่าสนใจแค่ไหน ^^
ถึงจะทำให้น้องอุ่นยอมลงให้ได้แล้ว น้องสิงห์ก็ต้องใช้ใจมัดใจน้องอุ่นให้ได้ล่ะ

ปล. คนแต่งก็สู้นะคะ เป็นกำลังใจคนแต่งหน้าใหม่จ้า

[Min*Jee]

มาอ่านวันแรกเลย
สนุกค่ะๆ ดำเนินเรื่องดี พัฒนาความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้ก็ดีแล้วค่ะ
แอบฮาสิงห์ปราบว่าที่ลูกสาว แหม อย่างงี้อยู่กันยืดแน่
อยากรู้จังว่าอะไรทำให้สิงห์กับพ่อผิดใจกัน
รอตอนต่อไปค่ะ

[HanATarO]

เรื่องนี้น่าติดตามค่ะ ชอบการดำเนินเรื่องด้วย ไม่ดูเอื่อยเกินแล้วก็กระชับดีค่ะ

ว่าแต่ สิงห์ จะเอาชนะใจ น้องอุ่น ลูกน้อย พี่เสือ ได้หรือเปล่าน้า

อยากรู้เรื่องของ สิงห์ กับ คุณพ่อ จังว่ามีเรื่องบาดหมางอันใดกัน

รอตอนต่อไปจ้า

อิอิ

[fay 13]

 

[bun]

สิงห์ปราบลูกเสือได้สุดยอดมาก

[Pawaree]

สนุกมากกกกกกกกกกกกก

[fay 13]

 

[moon]

เรื่องสนุกดีเราชอบน้องสิงห์น่ารักอ่านถึงตอนที่4แต่ขอมาให้กำลังใจคนเขียนก่อนแล้วจะไปอ่านต่อ

อย่าพึ่งน้อยใจน้าเรื่องที่คนมาเม้มน้อยเพราะบางคนอาจเหมือนเราที่รอให้มีหลายๆตอนก่อนแล้วคอยเริ่มอ่านก็ได้

แต่เรื่องนี้สนุกเดี๋ยวมีคนอ่านตามมาแน่ๆจ้าขออย่างเดียวอย่าาหายหืรือทิ้งกันไปก่อนน้า55555

[koikoi]

เริ่มหวั่นไหวมากขึ้นแล้ว

[Arancia]

รออ่านรอติดตามเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้คนแต่งและพี่สิงห์งาบพี่เสือนะคะ ฮุๆๆๆ

[aoihimeko]

จะมาตจ่อยังนะ

[uknowvry]

หนุกมากคับ!

[Pu]

7
แรงดึงดูด 2

น้องสิงห์ VS พี่เสือ

   สมาพรได้ตารางและนัดหมายต่างๆของมิสเตอร์คาโน่มาเรียบร้อย ทั้งยังผูกสัมพันธ์กับเลขาของคาโน่อย่างชนิดเหนียวแน่น ..หากมีอะไรทางโน้นจะรีบโทรมาบอก

   “ คุณคาโน่จะกลับมาเมืองไทยวันเสาร์นี้ ..ถ้าอย่างนั้น ก็เริ่มปฏิบัติการวันจันทร์หน้าละกันครับ พี่นุสช่วยสมัครฟิตเนสที่คุณคาโน่ไปให้ฝ่ายเราทุกคนด้วยนะครับ” ภาพที่ฉายบนแผ่นผ้าใบสีขาวในห้องประชุมฝ่าย เผยให้เห็นตารางนัดหมายต่างๆที่ สมาพรเตรียมมาอย่างเป็นระเบียบ    ถือโอกาสลองโปรแกรมและเครื่องฉายโปรเจคเตอร์พกพาที่ได้มาไปในตัว

   “  แต่เจ๊กับคุณนุสประจำออฟฟิศไม่ใช่เหรอคะ”

   “  ครับ แต่ถือว่าเป็นของขวัญสำหรับด่านแรกที่เจ๊พรฝ่าไปได้ ต้องขอบคุณมากเลยนะครับ ผมไว้ใจคนถูกจริงๆ” สิงห์ยิ้มกว้าง เก่งเรื่องการพูดมัดใจคนอย่างชนิดที่คนฟังแทบไม่รู้เลย ..

   “ แต่ช่วงปฏิบัติการ เจ๊พรกับพี่นุสก็ต้องเลี่ยงตารางอย่าให้ชนกันนะครับ ตอนนี้ผมยังไม่อยากให้คุณคาโน่เห็นทีมเราทั้งหมดในทีเดียว ขืนวันไหนเจ๊พรอยู่กับเลขาคุณคาโน่จะแจ็กพ็อตเอาได้”

   “ โอเคค่ะ ..”

   “ นอกจากงานนี้ ฝ่ายเรายังได้รับมอบหมายงานใหม่มาอีก 1 ชิ้นนะครับ” พูดจบก็ส่ง แฟลชไดร์ฟต่อเข้ากับเครื่องฉายโปรเจคเตอร์ตัวเดิม จากนั้นก็กดรีโมตบังคับเปิดไฟล์ที่ต้องการ

   “ โฆษณาโครงการที่ชะอำนี่คะ” ภาพวิดีโอที่กำลังเล่นอยู่ เป็นภาพโครงการคอนโดหรูริมหาดชะอำ ที่ฮือฮาไปทั่วในวงการอสังหา เพราะบริษัทกล้าลงทุนทำโครงการหรูระดับไฮเอนด์มูลค่าหมื่นล้าน ขณะเศรษฐกิจเมืองไทยยังลูกผีลูกคน ..

   “ ครับเจ๊ ..แต่พอดีอาณี ผมหมายถึงคุณดารณีผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่รับผิดชอบ ต้องไปติดต่องานที่ต่างประเทศกับคุณนรชาติ ประธานเลยมอบหมายให้ฝ่ายเราดูแลงานนี้”

   “ แล้วเราต้องทำอะไรกันบ้างครับ” เสือที่นั่งฟังมานานถามขึ้น

   “ ฝ่ายเราจะดูแลภาพรวมของกองถ่ายนะครับ ส่วนงานอื่นๆ รองผู้จัดการฝ่ายสัมพันธ์รับผิดชอบไว้แล้ว”

   “  โครงการที่ชะอำ แสดงว่าเราต้องไปที่ชะอำด้วยใช่ไหมคะ” แค่คิดคนถามอย่างสมาพรก็ตื่นเต้น ยังติดใจโรงแรมที่ไปสัมมนาเมื่อปลายสัปดาห์ก่อนได้ดี

   “ ครับ ..วันเสาร์อาทิตย์นี้จะมีถ่ายที่ชะอำ ส่วนสัปดาห์หน้าก็จะเก็บในสตูกับที่โครงการสาธร ” 

   “ ทำไมถ่ายทำนานอย่างนี้ละคะคุณสิงห์ ..” เลขาสาวถามขึ้นบ้าง เพราะคุ้นเคยกับบริษัทดี และเคยไปดูการถ่ายทำโฆษณาตัวก่อนๆของบริษัทมาบ้าง

   “ จริงๆมันเป็นความลับนะครับ แต่รู้กันในฝ่ายเราคงไม่เป็นไร ..คอนเซ็ปต์ของงานชิ้นนี้คือ รักแรกพบ ..จะมีสองแบบคือโฆษณาความยาว 1 นาทีครึ่ง กับอีกแบบที่จะฉายทางอินเตอร์เน็ต เป็นหนังสั้น 2 ตอน ตอนละ 10 นาที ”

   “ แสดงว่างานใหญ่ใช่ไหมคะ” ผู้ช่วยสาวใหญ่ถาม

   “ ครับ ..เราจะเดินทางออกจากที่นี่ตั้งแต่เย็นวันศุกร์ไปพักที่ชะอำสามคืนคือ วันศุกร์ วันเสาร์ อาทิตย์ กลับวันจันทร์ตอนสายๆ ไม่ทราบว่าพี่สองคนสะดวกหรือเปล่า”

   “ เจ๊สบายมากค่ะ เรื่องเที่ยวเจ๊ถึงไหนถึงกัน ..ว่าแต่น้องเสือไปได้ไหมคะ ที่บ้านมีแต่ผู้หญิง”

   “ ได้ครับ..” เพิ่งเริ่มงานแบบนี้เสือไม่กล้าอิดออดหรอก ยิ่งได้ยินว่าเป็นงานสำคัญ เลยยิ่งอยากจะทำ

   “ พี่ชวนน้านีกับน้องอุ่นไปด้วยก็ได้นะ ..เจ๊พร พี่นุสก็เหมือนกัน ถือว่าไปเที่ยวก็แล้วกัน ..ยังไงก็แจ้งพี่นุสอีกทีนะครับว่าจะไปกี่คน ” สิงห์สบช่องรีบเสนอทันที แม้เสือจะตอบตกลงแต่เขาก็อ่านออกว่าเสือไม่ค่อยสบายใจนัก

   “ ค่ะ/ครับ”

   “ เดี๋ยวพี่เสืออยู่คุยกันหน่อยนะครับ ..” สองสาวเลยขอตัวออกจากห้องประชุมไป ส่วนสิงห์ก็เรียกให้เสือเดินไปคุยกันที่ห้องทำงาน ..นายหนุ่มเดินไปเอนหลังบนเก้าอี้โซฟาที่เพิ่งเอามาตั้งไว้ข้างๆน้ำตกจำลอง ..

   “ นั่งสิครับ” เสือเลยทรุดลงนั่งห่างออกไปเล็กน้อย

   “ บ้านพี่เสือพี่แต่ผู้หญิงเหรอครับ ..” แม้จะพอรู้ประวัติมาจากซองเอกสารที่อาสะใภ้ส่งมาให้ แต่ก็อยากรู้ลึกลงไปกว่าเดิม

   “ ครับ ..แต่เดี๋ยววันอังคารหน้าน้องชายผมก็กลับมาจากขอนแก่นแล้วครับ”

   “ พี่มีน้องชายด้วยเหรอ” ข้อมูลใหม่ออกจะทำให้แปลกใจอยู่มาก

   “ ลูกพี่ลูกน้องครับ แต่โตมาด้วยกันจนเหมือนลูกอีกคนของแม่..”

   “ แล้วน้องชายพี่ไปทำอะไรที่ขอนแก่นครับ เรียนหรือทำงาน”

   “ เรียนครับแต่จบแล้ว ตอนนี้กำลังเคลียร์เอกสารเรื่องเรียนจบ ..”

   “ แล้วเขามาอยู่ที่บ้านนานไหมครับ ผมห่วง..เกรงใจน้านีที่พี่ต้องค้าง ต้องไปโน่นไปนี่ กลัวจะลำบากยิ่งมีแต่ผู้หญิง” อีกข้อที่สิงห์ลืมนึกไป แม้บ้านของเสือจะรั้วรอบขอบชิด ดูปลอดภัยแต่อย่างไรก็มีแต่ผู้หญิง หากเกิดเรื่องฉุกเฉินขึ้นมาจะเป็นปัญหาได้

   “ ไม่ต้องห่วงครับ น้องผมได้งานที่กรุงเทพ ..อีกไม่นานก็คงเรียกตัว”

   “ ได้ยินอย่างนี้ก็วางใจครับ” คลายความกังวลเปราะใหญ่ไปได้ ก็คุยกับเสือต่ออีกนิดหน่อย ก็แยกย้ายกัน ..

   เสือเดินออกจากห้องเจ้านายกลับมานั่งประจำที่ของตน ใจเริ่มคิดว่าตนได้เจ้านายที่ดีมากๆ
   คำของสิงห์แต่ละคำยามถามถึงที่บ้าน แสดงออกถึงความห่วงใย จริงใจ

อย่างชนิดที่เจ้านายคนที่ผ่านๆมาเทียบไม่ติด เขานั่งทำงานของตนต่อไป ซึ่งไม่มีอะไรมากไปกว่าการจัดเอกสารเป็นหมวดหมู่
   ถึงเวลาเลิกงาน ..เจ้านายร่างโปร่ง ก็เดินออกมาจากห้อง สั่งงานกับนุสราเล็กน้อยก่อนโบกมือลูกน้องทั้ง 3 เดินออกไปด้วยท่าทีปราดเปรียว ..เสือมองตามด้วยรอยยิ้มบางๆ ไม่รู้ว่าตนชักเริ่มชอบ...ชอบการมองอีกฝ่าย ชอบท่าทีแทบทุกอย่างที่เป็นไปตามธรรมชาติ

   ชอบ..

   ซึ่งเขาก็จำกัดความได้ว่า ชอบแบบชื่นชม ..มิใช่ชอบแบบรักใคร่

   ชายหนุ่มออกจากออฟฟิศตอนห้าโมงเย็นนิดๆ และมาถึงบ้านตอนห้าโมงครึ่ง ขณะเดินเข้ารอบรั้วบ้านที่โตมา ..ก็เห็นว่าแม่กำลังตากผ้าอยู่ที่ราวริมชายคา

   “ จะไปไหนเหรอแม่ ..ซักผ้าป่านนี้นี่นะ” มันแปลก ..เพราะปกติเวลานี้แม่น่าจะอยู่ในครัว หรือไม่ก็นั่งดูทีวี ดูหลานสาวทำการบ้าน

   “ ก็จะไปชะอำกับเสือยังไงละ”

   “ แม่ รู้ได้ยังไง..” เสือมองแม่อย่างแปลกใจ ความจริงเขาจะไม่บอกแม่เรื่องนี้ด้วยซ้ำ เพราะรู้ว่าไปทำงานเลยไม่อยากรบกวนสิงห์ ..แม้เจ้านายจะบอกให้พาที่บ้านไปได้

   “ ก็คุณสิงห์โทรมาชวน ..”

   “ คุณสิงห์เหรอครับ” ยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่ ภายในเริ่มตงิดๆ ถึงความดีเกินระดับปกติของเจ้านาย เสี้ยวเล็กๆของความคิดบอกว่าสิงห์อาจกำลังคิดอะไรอยู่กับตน
   ไม่อย่างนั้นจะทำดีกับเขาแบบนี้เพื่ออะไร

   “ คุณสิงห์บอกว่าเกรงใจแม่..ที่เสือต้องไปค้างที่อื่น แถมที่บ้านยังมีแค่แม่กับอุ่นสองคนกลัวว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจะรู้สึกผิด” แต่คำของแม่เข้ามารั้งความคิดที่เริ่มเตลิดให้กลับเข้ารูปเข้ารอยอีกครั้ง

   ใช่ ..เมื่อตอนกลางวัน สิงห์ก็ถามเรื่องที่บ้าน เขารู้ชัดว่าสิงห์กังวลเรื่องที่ปล่อยให้แม่กับลูกสาวของเขาอยู่บ้านกันตามลำพัง

   “ ผมเกรงใจ..”

   “ แม่ก็เกรงใจ แต่จะทำยังไงได้..คุณสิงห์เขาไม่สบายใจ แต่คิดๆไปก็ดีเหมือนกัน แม่จะได้รู้ว่างานเสือเป็นยังไง น้องอุ่นก็ได้ไปเที่ยวทะเล ..นี่ก็เพิ่งปิดเทอม”

   “ ครับ” ชายหนุ่มยอมรับ ไม่คิดค้านอีก เขาเดินกลับขึ้นห้องไป ..ตลอดเวลาคิดถึงแต่เรื่องของสิงห์ แม้ตอนจะนอนภาพสิงห์ยังเข้ามาในความคิด เวลาแค่เพียง 3 วัน

   สิงห์แทบจะกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
   และเป็นส่วนสำคัญอย่างน่าเหลือเชื่อ

   แม้เขาจะยั้งใจบอกว่าสิงห์ทำดีกับตนเพราะเป็นห่วงแม่และอุ่น แต่อีกด้านกลับเพลิดไป แอบคิดว่าสิงห์อาจมีใจ ..
   ซึ่งหากเป็นอย่างหลังจริง ..เขาจะรู้สึกอย่างไร

   ชายหนุ่มยังไม่สามารถให้คำตอบกับตนเองได้ ..เพราะเขาไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันมาตั้งแต่แรก ความคิดที่ว่าจะถูกใจผู้ชายคนไหนจนสามารถชอบ คบหาเป็นแฟน
   อยู่ห่างไกลจากยักษ์หนุ่มอย่างเขาเกินไป
   ไกลจนเพื่อนคนหนึ่งเคยพูดไว้สมัยเรียนว่า
   ‘ ผู้ชายคนสุดท้ายที่ กูคิดว่าเป็นเกย์ คือไอ้เสือ’


   เช้าวันใหม่..
   เสือตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงเช้า ..แม้จะหลับไปตอนเกือบเที่ยงคืนก็ตามที
ระหว่างที่นั่งเรือมาที่ทำงานก็นึกถึงเรื่องที่ทำให้เขากระวนกระวายจนนอนไม่หลับ
จนเมื่อมาถึงออฟฟิศ     ความฟุ้งซ่านในใจก็เลือนหายไปหมด

   “ คุณสิงห์นี่ เจ๊ยกให้เป็นซุปเปอร์บอสเลย” เสียงของเจ๊ใหญ่ดังขึ้นทันทีที่เห็นเสือเดินเข้ามา

   “ มีอะไรหรือเปล่า”

   “ ก็เมื่อวานกลับบ้านไป ..แม่บอกว่าเจ้านายพี่โทรไปชวนให้ไปชะอำด้วยกันนะสิ ดีแบบนี้พี่รักตาย” สมาพรไขข้อข้องใจออก และทำให้เสือได้รู้ว่าบางทีเขาอาจจะคิดผิด

   เพราะสิงห์ไม่ดีกับเขาเพียงคนเดียว
   แต่ดีกับลูกน้องทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ...

   แม้จะสบายใจขึ้น ..แต่อีกมุมเล็กๆกลับผิดหวังอยู่บ้าง แต่ก็น้อยมากจนเจ้าตัวไม่เอามาเป็นสาระสำคัญ..
   เสือนั่งทำงานอย่างเรื่อยเปื่อย บ่อยครั้งที่ภาพของอีกคนแวบเข้ามา เขามองไปยังห้องทำงานของอีกฝ่ายบ่อยครั้ง ..จนสมาพรที่นั่งไม่ห่างกัน แม้จะมีฉากกั้นระหว่างห้องต้องทัก

   “ มีอะไรหรือเปล่าเสือ”

   “ เปล่าครับ ผมแค่แปลกใจที่คุณสิงห์ไม่เข้าออฟฟิศ”

   “ อ๋อ ..เห็นคุณนุสบอกว่ามีธุระ แต่ตอนเที่ยงนัดไปเจอกันที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ห้างน่ะ เห็นว่าจะแนะนำให้รู้จักกับทีมที่ทำทำงานด้วย”

   “ ครับ” พอได้รู้ว่าเช้านี้สิงห์ไม่เข้าออฟฟิศ ใจที่เหมือนจดจ่อ และรอคอยเลยได้รู้เวลาที่แน่นอน เลยไม่ต้องมองไปห้องนั้นบ่อยๆ ไม่ต้องคิดว่าเมื่อไหร่จะมา


 

ต่ออีก 2 ช่องนะคะ 

[Pu]

ฝ่ายพิเศษทั้ง 3 มาถึงร้านอาหารญี่ปุ่นที่ห้างดังก่อนเที่ยงตรงเล็กน้อย

   “ สวัสดีค่ะ กี่ท่านคะ” พนักงานหน้าร้าน สวมชุดยูกาตะสีน้ำเงินเข้มลายดอกวิสทีเรีย มีโอบิสีเลือดหมูโค้งตัวให้แขกทั้งสามและถามขึ้นอย่างสุภาพ

   “ จองไว้แล้วค่ะ ชื่อคุณนรสิงห์”

   “ สักครู่นะคะ” สาวไทยในชุดยูกาตะเดินไปที่เคาน์เตอร์สอบถามเล็กน้อย ก็เดินกลับมาและเชิญทั้งสามไปยังด้านในซึ่งเป็นห้องพิเศษ เป็นพื้นที่แยกออกจากโต๊ะด้านนอก

   บานประตูเปิดออกกว้างทั้งสองด้าน และเห็นว่าเจ้านายกำลังนั่งรออยู่แล้ว พร้อมกับคนอื่นๆ อีก 4-5 คน นั่งเรียงรายกันบนที่นั่งที่สามารถห้อยขาลงไปได้    เป็นการประยุกต์แบบมาจากการนั่งพื้นของญี่ปุ่น แต่มีช่องว่างด้านล่างแบบที่นั่งเพื่อให้เหมาะกับคนไทย ..

   “ พี่นุสราเลขาของผมครับ ส่วนพี่เสือกับเจ๊พร ผู้ช่วยของผม” เมื่อนั่งกันเสร็จเรียบร้อย สิงห์แนะนำให้รู้จักกัน ..

   ซึ่งมีรองผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์กับผู้ช่วย และโปรดิวเซอร์กับทีมงานอีก 3 คน มื้ออาหารผ่านไปด้วยการพูดคุยตกลงกัน ถึงเวลาต่างๆซึ่งจะยืนยันอีกครั้งผ่านเลขาของแต่ละฝ่าย    นัดหมายสำคัญคือประชุมงานกันอีกครั้งพรุ่งนี้ ที่ออฟฟิศฝ่ายประชาสัมพันธ์
.
.
.
.

   ทั้งหมดแยกย้ายกัน ..สิงห์กับพนักงานเดินแยกกัน ขณะที่ทั้งหมดกำลังจะเดินออกจากอาคารซึ่งเชื่อมต่อสถานีรถไฟฟ้า ..

   “ สิงห์” เสียงเรียกจากผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ผู้ชายคนนั้นร่างสูงกว่าสิงห์เล็กน้อย เขาสวมสูทราคาแพง ท่าทีเป็นนักธุรกิจใหญ่อายุไม่น่าจะเกิน 30 ปี ร่างที่ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าสิงห์ ด้านหลังชายคนนั้นมีลูกน้องสวมสูทดำแว่นดำยืนอยู่ใกล้ๆกัน 

   การปรากฏตัวของชายคนนี้    ทำให้นุสราหน้าถอดสี ..สองพนักงานใหม่มองกันอย่างแปลกใจ เริ่มรับรู้บรรยากาศแปลกๆ ที่ชวนอึดอัด

   “ ไม่เจอกันนานเลยนะสิงห์ สิงห์เป็นยังไงบ้าง” รอยยิ้มกว้างเผยออก ทำให้คนคนนั้นดูหล่อขึ้นทันตา ท่าทางบุคลิกต่างๆก็ชวนมองจนสมาพรเผลอชมในใจว่าหล่อ สมาร์ตไม่มีที่ติ และคงออกปากชมออกมาจริงๆ หากไม่เห็นท่าทีของสิงห์

   ดวงตากลมชั้นเดียว มองตรงไปข้างหน้า ..ราวกับทะลุผ่านไม่เห็นร่างของคนที่ยืนอยู่ ..และเพียงครู่ก็เบี่ยงตัวก้าวขาออกเดิน แต่มือของชายคนนั้นกลับคว้ามือของสิงห์ไว้

   เสือกับสมาพรมองตาค้าง
   เพราะทันทีที่มือใหญ่คว้าจับมือสิงห์ ..ร่างโปร่งก็พลิกตัวกลับ บิดมือใหญ่หักอย่างรุนแรง ..จนคนคนนั้นร้องโอดโอย สิงห์ผลักคนคนนั้นจนล้มลงกับพื้นและเดินออกไปทันที โดยไม่คิดเหลียวกลับไปมองข้างหลัง
    สายตาแบบนั้น ท่าทีแบบนั้นเป็นครั้งแรกที่สองพนักงานได้เห็น

   โดยเฉพาะเสือ

   เขารับรู้ได้..ว่าสิงห์กับผู้ชายคนนี้น่าจะมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน แต่เขาก็เก็บปากเก็บคำไม่ถาม จนกลับมาถึงออฟฟิศ สิงห์ก้าวเข้าห้องทำงานโดยไม่พูดอะไรกับใคร
   ส่วนนุสราก็โดนสมาพรลากไปคุยกันที่โต๊ะทำงาน

   “ สรุปว่ายังไงคะ คุณนุส”

   “ นุสพูดไม่ได้ค่ะ เจ๊” คำแทนตัวนุสราเปลี่ยนไป บอกให้รู้ว่าพนักงานในฝ่ายเริ่มสนิทกันมากขึ้น

   “ ถ้าอย่างนั้นบอกได้ไหมคะว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”  สมาพรไม่ลดละ หากไม่รู้คงทำงานไม่รู้เรื่องกลับบ้านไปก็คงนอนไม่หลับ

   “ เอ่อ แฟนเก่าคุณสิงห์ค่ะ” สุดท้ายก็จำต้องเปิดปาก เพราะรู้ว่าเจ๊ใหญ่ที่มีวาจาดุจมนต์เสก สามารถล้วงความลับออกมาได้แน่นอน ..ยื้อไปก็เปล่าประโยชน์ แต่ก็จะพูดเท่าที่พูดได้

   “ แฟนเก่า” คราวนี้ทั้งเสือและเจ๊ใหญ่ต่างร้องออกมาพร้อมกัน

   “ แฟนคนแรก แฟนคนเดียว ..แต่เลิกกันไป 8 ปีแล้วค่ะ”

   “ เจ๊ว่าแล้ว น่ารักอย่างคุณสิงห์ไม่น่าจะรอด”

   “ นุสไม่รู้รายละเอียดหรอกค่ะ เพราะเพิ่งทำงานกับคุณสิงห์ได้ 5 ปี ..พอดีว่าเคยเจอกับ ผู้ชายคนนั้นมา 4 ครั้ง และทุกครั้งก็เหมือนอย่างที่เห็นวันนี้ สุดท้ายคุณสิงห์เลยบอก ..แต่ก็บอกเท่าที่นุสบอกนั่นแหละค่ะ” ระหว่างที่เปิดปากก็แอบสังเกตท่าทีของเสืออยู่ด้วย

   เพราะทำงานกับสิงห์มานาน นุสราเลยเริ่มรับรู้บางอย่างที่ก่อตัวขึ้นระหว่างสิงห์กับเสือ ..โดยเฉพาะเรื่องชวนที่บ้านไปชะอำ ทั้งที่ปกติเวลาทำงานสิงห์จะเป็นคนที่ค่อนข้างเป๊ะมาก

   “ บอกตรงๆ ไม่คิดว่าคุณสิงห์จะมีมุมโหดๆแบบนี้”

   “ ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ตั้งแต่ทำงานกับคุณสิงห์มา นุสไม่เคยเห็นคุณสิงห์โหดกับใครเลยค่ะ ..แต่อาจดุ เหวี่ยงบ้างเรื่องงาน  เพราะฉะนั้นอะไรที่คุณสิงห์มอบหมายให้ทำ ต้องเป๊ะ”

   สองสาวยังคงเมาท์กันต่อไปสักพักใหญ่ ส่วนเสือรับหน้าที่ผู้ฟังบอกไม่ถูกว่าควรรู้สึกอะไร ..ยิ่งได้รู้ว่าสิงห์เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อน    ความสับสนที่ควรยุติ ก็ค่อยปะทุตัวขึ้นมาก่อกวนอีกครั้งจนยากจะยับยั้ง ..


   เวลาบ่ายโมงครึ่ง เสือกับสมาพร ต้องไปเข้าอบรมของฝ่ายบุคคลซึ่งจะมีทุกวันอังคารและวันพฤหัส ครั้งละ 2 ชั่วโมง ..และเริ่มวันนี้เป็นครั้งแรกซึ่งผ่านไปด้วยดี    เมื่อหมดชั่วโมงทั้งสองก็เดินกลับมาที่ฝ่าย พร้อมเอกสารที่ได้มาคนละชุด นุสราเห็นสองผู้ช่วยกลับมาก็รีบบอก

   “ คุณสิงห์บอกว่าถ้าเจ๊พรกับคุณเสือกลับจากอบรมให้เข้าพบค่ะ ..”

   “ ครับ ขอตัวไปเก็บของแป๊บนะครับ” เสือรับ แล้วเดินไปเก็บเอกสารที่โต๊ะ จากนั้นก็เข้าพบเจ้านายพร้อมสองสาว ..

    เสือลอบมองเจ้านายหนุ่มก็เห็นว่าสิงห์กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม ท่าทีต่างๆดูสบายๆ เหมือนเคย ในใจก็เขาก็รู้สึกสบายใจตามไปด้วยอย่างไม่มีสาเหตุ

   “ เรื่องไปชะอำสรุปว่ายังไงครับพี่นุส”

   “ มีนุสกับสามี เจ๊พร คุณเสือ คุณแม่และลูกสาวคุณเสือ”

   “ ถ้าอย่างนั้นจองวิลล่าติดทะเลไว้ก็แล้วกันนะครับ จะได้สะดวก”

   “ ได้ค่ะ เอาวิลล่าสามห้องนอนละกันนะคะ นุสกับสามี 1 ห้อง ส่วน เจ๊พรก็นอนกับแม่และลูกสาวคุณเสือ อีกห้องก็คุณสิงห์กับคุณเสือ”

   “ ให้พี่เสือพักกับที่บ้านก็ได้ครับ ..” สิงห์เสนอ เพราะอยากเร่งทำคะแนนกับที่บ้านของเสือ อรุณี ผู้เป็นแม่ไม่น่ายากเพราะเจอกันครั้งแรกก็ติดบ่วงเสน่ห์ของสิงห์อย่างง่ายดาย
   จะมีก็แต่ น้องอุ่น ..เด็กหญิงเจ้าตรรกะ (แปลก) ที่ดูจะเป็นปัญหา

   “ แล้วเจ๊พรละคะ ..หรือจะให้นอนกับคุณสิงห์” นุสราค้านขึ้น

   “ จริงด้วย ..” สิงห์พยักหน้ารับ และก็ต้องกลับไปเป็นเหมือนที่นุสราเสนอทีแรก

   “ นุสถามจากฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้ว ..เห็นว่ารถตู้จะมารอที่หน้าบริษัทตอน 5 โมงเย็น รถออก 6 โมงเย็น มีทั้งหมด 2 คัน ..”

   “ สิงห์ไม่อยากไปรถตู้ ไม่คล่องตัว ..ว่าจะเอารถไปเอง ฝ่ายเราไปกับผมละกันครับ” คนเป็นเจ้านายบอกขึ้น ..เสือสะดุดบางคำอย่างไม่รู้ตัว

   เขาหงุดหงิด
   สิงห์อาจไม่รู้ว่า ..สิงห์มีคำแบ่งแยกระดับความสนิท แม้จะอยู่ในประโยคเดียวกัน แต่ยามพูดกับนุสราที่ทำงานด้วยกันมานาน สิงห์แทนตัวด้วยชื่อ แต่ยามพูดกับ เสือและเจ๊ใหญ่ สิงห์แทนตัวด้วย ผม ..
   ซึ่งทำให้เสือหงุดหงิดเล็กๆ

   “ สามีนุสเอารถยนต์ไปค่ะ”

   “ ถ้าอย่างนั้นก็ดี แยกเป็นสองคัน ..พี่เสือ เจ๊พรไปกับผมนะ วันพรุ่งนี้เลิกเร็วหน่อย ตอนบ่ายไปเอารถที่คอนโดผมแล้วค่อยไปรับที่บ้านพี่เสือ”

   “ เจ๊พรไปกับนุสก็ได้ค่ะ บ้านเราอยู่ใกล้กัน เจ๊พรจะได้ไม่ต้องเอากระเป๋าเดินทางมาที่ทำงานให้ลำบากด้วย” นุสรารีบเสนอ ..หากเสี้ยวหนึ่ง สิงห์สัมผัสได้ถึงบางอย่าง นุสราต้องรู้อะไรแน่ๆ เลยกันซีนเจ๊พรให้ไปอีกคัน

   “ ก็ดีค่ะ ..”

   “ อย่างนั้นก็ตามใจครับ พี่เสือพรุ่งนี้เตรียมเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วยนะครับ เดี๋ยวกลับคอนโดจะได้อาบน้ำ พอถึงบ้านพี่จะได้ออกเดินทางกันเลย ผมไม่อยากถึงที่ชะอำค่ำนัก” 
.
.
.

   วันใหม่เริ่มต้นขึ้นด้วยการประชุมงานที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ตระเตรียมความพร้อม ..และนัดหมายทุกอย่างให้เป๊ะตามความประสงค์ของผู้คุมงานใหญ่อย่างสิงห์ ..

   การประชุมจบสิ้นตอนใกล้เที่ยง จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกัน สิงห์ออกไปทำธุระข้างนอกต่อ ส่วนสามคนของฝ่ายพิเศษก็เดินไปกินมื้อเที่ยงที่ร้านแถวบริษัท สิงห์กลับมาอีกครั้งตอนบ่ายโมง และบอกให้พนักงานฝ่ายของตนเตรียมตัว เพราะวันนี้จะให้เลิกงานตอนบ่าย 3 โมง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทาง

   เมื่อถึงเวลาก็แยกย้ายกันเป็นคู่ๆ โดยสมาพรกลับกับนุสรา ส่วนสิงห์ก็กลับกับเสือ ตอนลงมาถึงชั้นล่าง..ก็เหมือนว่าฟ้าแกล้ง เพราะดันมาพบรองประธานบริษัท แถมยังมาพบเอาวันที่เลิกงานเร็วกว่าปกติซ้ำสอง

   “ เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่แล้วนะ ..นี่อีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าจะเลิกงาน” เสียงแข็งทักขึ้น ยามเห็นกระเป๋าเป้ที่เสือสะพาย หรือจะกระเป๋าถือของสิงห์เลยทำให้เดาได้ว่าทั้งสองน่าจะกำลังจะกลับ

   “ อยากพูดอะไรก็เชิญ หนูไม่มีอารมณ์จะมาเถียงด้วย” การประชุมที่กินเวลาตลอดช่วงเช้า หรือแม้แต่ตอนกลางวันที่ต้องออกไปติดต่อธุระ เลยทำให้สิงห์ไม่อยากจะเถียงให้เสียสุขภาพจิต

   “ เก่งให้ตลอดแล้วกัน ..อย่าพลาดขึ้นมา” คำแสนร้ายกาจ จนไม่น่าเชื่อว่าจะออกจากปากของคนเป็นพ่อ ..คนนอกอย่างเสือยังรับรู้ได้ถึงความหมางเมิน เย็นชา  เต็มไปด้วยความขัดแย้ง

   แล้วสิงห์ที่เป็นลูกล่ะ จะเป็นยังไง


   “ อย่างน้อยๆ หนูก็ไม่เคยพลาด และถ้าหนูพลาด หนูก็พร้อมจะยอมรับผิด ไม่เหมือนใครบางคนที่ไม่เคยแม้แต่จะกล้ายอมรับผิด ทั้งที่โดนจับได้คาหนังคาเขา ..พี่เสือ กลับ” ดวงตากลมเรียว แข็งขึ้นจนน่ากลัว มองปราดไปยังคนเป็นพ่อด้วยความเย็นชาอย่างถึงที่สุด และเมื่อจบคำ  ..เสือถึงกับสะดุ้ง

   เจ้านายก้าวขาฉับๆเดินออกไป ทำให้เขาต้องรีบเดินตาม ..

   นรเทพจ้องมองด้วยสายตาคั่งแค้น ระคนเจ็บปวด ..นึกชังคำพูดของลูกชาย แต่ก็เถียงอะไรไม่ได้เพราะสิ่งที่สิงห์พูดออกมาล้วนแต่เป็นความจริง

     ..เขายืนมองร่างของชายอีกคนที่เดินตามลูกชายไป แวบหนึ่ง เขารับรู้ได้ถึงไอประหลาดที่แผ่ผาดออกมา ..

   “ ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร” รองประธานเอ่ยถาม เลขาที่ยืนอยู่ด้านหลังทิ้งระยะห่างไว้ราวสองก้าว

   “ คุณอัฐมะค่ะ เป็นผู้ช่วยของคุณสิงห์” เลขาสาวใหญ่ที่เจนสนามมานานตอบคำถามอย่างไม่ต้องรอ

   “ ฉันอยากรู้เรื่องของนายคนนี้ ไปสืบมา”

   “ ค่ะ”


 

ต่อด้านล่างอีก 1 ช่องค่ะ

[Pu]

เสือรีบเดินตามสิงห์ออกมานอกบริษัท ..ขึ้นรถวินต่อไปรถไฟฟ้า เพื่อไปยังคอนโดมิเนียมของเจ้านาย ..ตลอดทางเสือยอมเงียบปากไม่ถาม เพราะเห็นว่าคงไม่เหมาะที่จะเอ่ยถามออกมาท่ามกลางสาธารณะชน

   จาก 2 ครั้งที่ผ่านมา ..แสดงออกชัดเจนว่าสิงห์กับพ่อน่าจะมีปัญหากัน และเป็นปัญหาใหญ่เกินกว่าจะเยียวยา คำพูด ท่าที การแสดงออกของสองคนไม่มีใครยอมใคร เต็มไปด้วยความขัดแย้งอย่างถึงที่สุด 

   จนเมื่อมาถึงห้อง ..สิงห์เดินแยกขึ้นชั้นสอง ระหว่างนั้นก็ปล่อยเนคไท ถอดเข็มขัด ทิ้งตามทางที่เดินผ่าน ..คนเดินตามก้มลงเก็บให้ จนเมื่อมาถึงชั้นสองก็เห็นว่าสิงห์เหลือแค่กางเกงบ๊อกเซอร์ลายตารางราคาแพง กับผ้าเช็ดตัวสีเทาที่พาดบ่า ..

   “ จะถามอะไรก็ถามมาครับ” คนเป็นนายนับถือความอดทนของเสือ จนต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากอนุญาตออกมาเอง

   “ ผมก็แค่แปลกใจเท่านั้น..” เขาก้มหน้าต่ำ สิงห์เดินเข้ามาใกล้และหยุดอยู่ตรงหน้าเขาห่างออกไปเพียงครึ่งก้าว พยายามไม่มอง ..พยายามข่มใจ

   แต่สุดท้ายตบะก็แตก ..สายตาเรียวคมโลมเลียร่างกายราวกับได้สัมผัส
   มือมิอาจต้องแตะ ..แต่แค่ได้มองก็พอใจ

   “ ก็แค่คนไม่ชอบหน้ากันเท่านั้นเอง” เสือไม่ต้องบอกทั้งหมด สิงห์ก็อ่านออกอย่างง่ายดาย

   “ ไม่มีพ่อคนไหนไม่รักลูกหรอกครับ ”

   “ ผมไม่เถียง แต่คนแบบนายนรเทพ เทวะสิงหบดี ..ไม่เคยรักใครมากกว่าตัวเอง ต่อให้เป็นลูกที่เกิดมาจากสเปิร์มของเขาก็ตาม” ยิ้มเหยียดแฝงด้วยความเยาะเย้ยในโชคชะตา

   การเกิดมาพร้อมคำทำนายบ้าๆ ไม่น่าหนักใจเท่ากับ ..พ่อ ดันเชื่อคำทำนายนั้นจนเป็นบ้า ..บ้าทำเรื่องที่เลือดเย็นเกินกว่าจะให้อภัย

   “ สองครั้งที่เจอกัน ..ผมรับรู้ได้ว่าคุณสิงห์พูดตัดพ้อ มากกว่าไม่ชอบใจนะครับ” คนตัวสูงยังคงยืนยัน ดวงตาเรียวหลังกรอบเลนส์บางจ้องมองสบตาของอีกฝ่ายราวกับอยากให้สิงห์ลองคิดใหม่ ..

   “ พี่เสือ ดูเข้าใจโลกจังเลยนะ” เหมือนโดนสะกิดแผลที่ตกสะเก็ด ให้ปริแตก สิงห์หงุดหงิดเล็กน้อยที่คนตรงหน้าพยายามบอกให้ทำในสิ่งที่เขาไม่คิดจะทำ

   “ ผมก็มีลูก..” ลมหายใจของเขาเริ่มติดขัด เมื่อร่างขาว เรียบเนียน มีกล้ามเนื้อพอเหมาะ ไม่ได้เกร็งแกร่งจนเป็นลูกเป็นลอน

   “ พี่รักลูกของพี่..แต่คุณป๊าไม่ได้เหมือนพี่” ตากลมเชิดมอง ขยับตัวเข้าใกล้มากกว่าเดิม ยิ่งเห็นอาการประหม่าทำตัวไม่ถูกยิ่งถูกใจ เดินเข้าใกล้จนเสือขยับตัวหนี

   สิงห์ก็ต้อนต่อ ทั้งยังเล่นเกมจ้องตาไม่ลดละ ..เสือถอยหนีไปเรื่อย จนน่องไปชนกับขอบที่นอนด้านหลัง ..หากสิงห์ก็ไม่ยอมหยุด จนเสือล้มลงแผ่อยู่บนที่นอนคิงไซส์

   “ คุณสิงห์อย่าเล่นแบบนี้ครับ” เสือกระถดถอยต่อ ปากก็รีบห้าม

   “ เล่นแบบไหนครับ” ตากลมใสจ้องมอง ถามราวไม่รู้ แต่ตัวกลับขึ้นไปอยู่บนที่นอน นั่งคร่อมอยู่บนหน้าขาของอีกฝ่ายที่กำลังหนี

   แต่สิงห์ก็คลานรุกไล่ ..
   จนหลังของเสือชนกับหัวเตียง เป็นสัญญาณให้รู้ว่าทางหนีเขาหมดลง ..สิงห์ได้ทีกระโดดเข้านั่งคร่อมบนตักนั้น ..
   ระยะห่างแค่เพียงเอื้อมมือ ตาสองคู่ประสานสบกัน ..

   ดวงตาเสือประหม่า หวั่นไหว กับสัมผัสความใกล้ชิด
   หากดวงตาสิงห์กลับสดใส ซุกซน ระริกๆเพราะสาแก่ใจที่อีกฝ่ายหมดคำจะโต้เถียง

   “ หูแดงหมดแล้วพี่เสือ..” เสียงใสบอกด้วยความขบขัน  ..เพราะท่าทีของเสือยักษ์หมดท่าอย่างง่ายดาย

   “ อย่าแกล้งผมสิ”

   “ ไม่ได้แกล้งสักหน่อย ..โดนแค่นี้ถึงกลับหมดท่าเลยเหรอ นึกว่าจะแน่”

   “ อย่าท้าผมนะ” ถูกแหย่จนเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาบ้าง ..ยิ่งท่าทีสะใจ หัวเราะเสียงใสยิ่งทำให้หงุดหงิด

   “ ไม่ท้าหรอก ..แค่นี้พี่ก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว” เหมือนจะพอใจกับสิ่งที่เป็น และไม่อยากให้เสือต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่รับมือไม่ได้มากกว่านี้  เลยถอดใจจะลุกจากหน้าตักที่นั่งคร่อมอยู่

   แต่คำของเขากลับ ปลุกสัญชาติญาณดิบบางอย่างของเสือ

    ขณะลุก ก็ถูกคว้าแขนไว้ ภาพทุกอย่างรวดเร็วฉับไว ..สิงห์รู้แต่ตัวของเขาเคลื่อนที่ แต่ไม่รู้แน่ชัดจนเมื่อทุกอย่างกลับมาหยุดนิ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ..

   “ พี่เสือ” เสียงที่เคยใสขาดห้วงไปชั่วขณะ ..เมื่อพบว่าตนมานั่งในตำแหน่งเดิมของเสือ ส่วนเสือก็กลับมาคร่อมอยู่บนหน้าตักของเขา เหตุการณ์เหมือนกันทุกอย่างเพียงแค่สลับที่กันเท่านั้น

   ชาติเสือต้องไว้ลาย ชาติชายต้องไว้ชื่อ
   เมื่อเป็นทั้งเสือ ทั้งชาย จะไม่ให้ไว้ลายไว้ชื่อได้หรือ ..

   “ ลุกเลย ..หนักนะ”  คนเพลี่ยงพล้ำรีบโวยวายบอก แต่กลับได้รับรอยยิ้มจากคนตรงหน้า ซึ่งกำลังมองท่าทีแบบเด็กๆของเจ้านายอย่างนึกเอ็นดู เมื่อครู่ยังเป็นสิงห์จอมเจ้าเล่ห์

   แค่พลาดท่าเพลี่ยงพล้ำ ก็แปลงร่างเป็นหนูสิงห์ขี้โวยวาย

   “ ยิ้มอะไร..”

   “ ไม่บอกครับ” ลองแกล้งร้ายดูบ้าง ..ทั้งที่ตลอดชีวิตไม่คิดจะทำ แต่กับคนตรงหน้าที่เพิ่งแกล้งเขามาหยกๆ เลยคิดอยากเอาคืน   และกำลังเลียนแบบความเจ้าเล่ห์จากสิงห์นั่นแหละ

   “ ลุกสิ ผมหนักนะ”

   “ ถ้าผมไม่ลุก ..คุณสิงห์จะทำยังไงครับ” เหมือนกันแทบทุกอย่าง เพียงแค่เปลี่ยนคนพูดและคำพูด

   “ พี่เสือ ..ถ้าไม่ลุกอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ..อย่าทำให้โกรธนะ”

   “ ครับ ..คุณสิงห์จะทำอะไรเชิญตามสบายเลยครับ” พูดจบมือสองข้างก็รีบคว้าข้อมือทั้งสองของสิงห์ไปพันธนาการ กดลงกับหัวเตียง..แรงมือหนักราวคีมเหล็ก แม้สิงห์จะไม่ใช่คนอ่อนปวกเปียก แต่การคลุกวงในในจังหวะประชิดที่เขาเพลี่ยงพล้ำทั้งเรื่องจังหวะ ร่างกาย พละกำลัง จึงทำได้ยากที่จะหลุดจากกรงเล็บของเสือหนุ่ม

   “ แน่ใจนะ” ชั่วขณะหนึ่ง ..สิงห์ก็เลิกคิดจะหนีจากพันธนาการด้วยแรงของตน หากเลือกจะใช้สมอง ..

   “ ครับ ..” จบคำ..สิงห์ก็พุ่งเข้าใส่

   กดริมฝีปากอิ่มของตนแนบกับปากอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ..จนแม้แต่เสือยังสะอึก มือสองข้างที่เป็นดั่งคีมเหล็กลิดรอนอิสรภาพ คลายกำลังจนมือของสิงห์เป็นอิสระ เสือผงะเล็กน้อยดึงตัวออกมา ..

   ริมฝีปากสองคนจากกัน ..และเห็นชัดว่าสิงห์กำลังยกยิ้มอย่างผู้มีชัย

   “ บอกแล้วว่าอย่าทำให้โกรธ ..” ปากอิ่มสีแดงเข้ม แย้มยกอย่างพอใจ เพราะนอกจากจะหลุดจากเกมจ้องตา พันธนาการข่มขวัญ ยังได้กำไรจากการฉวยโอกาสแบบเนียนๆอย่างชนิดที่เจ้าตัวไม่รู้ทัน

   “ ลุกสิ..หรือจะเอาอีก” เห็นเสือนิ่ง ก็ชักเอาใหญ่ ยื่นหน้าเข้าไปใหม่หวังให้เสือผงะยอมถอย แต่กลับผิดคาด ...

   เมื่อเสือกลับเป็นฝ่ายตอบสนองอย่างร้อนแรง..
   ริมฝีปากหนากดเบียดปากอิ่มที่ยื่นมา ..จนดวงตากลมเบิกกว้างอย่างแปลกใจ ..ยิ่งได้เห็นตาที่สบมา ฉายวาวพยับชาติเสือ  ..ยิ่งแปลกใจ หากความหวามไหว แทรกแซง ลึกล้ำ

   ลิ้นเรียวพัวพัน รัวรัด ..ประหนึ่งจะกลืนกินกันและกัน
   ราวจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวมิแยกจาก ..

   สิงห์ปล่อยตัวไปตามจังหวะที่อีกฝ่ายเสนอ ..เขามีหน้าที่เพียงคล้อยตามและสนองตอบ จากทีแรกที่คิดแกล้ง หวังกำไรเล็กๆน้อย กลับต้องมาเจอกับเซอร์ไพรส์ใหญ่
.
.
.
   
   แรงดึงดูดประหลาดที่เคยทำให้ใจสับสน เคยทำให้เสือตระหนักถึงอำนาจที่มีอย่างมากมายของมันมาครั้งหนึ่ง ..ครั้งนั้นหากพนักงานขาย ไม่เข้ามาขัดจังหวะก็คงเกินเลยเช่นที่เป็นอยู่ขณะนี้..

   แรงดึงดูดที่เพรียกร้องอย่างอ่อนหวาน ลึกล้ำ พาให้เขาดิ่งด่ำเข้าสู่ดินแดนแห่งความหวานหอมที่ยากจะถอนตัว แต่เสือก็ยังไม่อยากหลวมตัวลงไปทั้งหมด ทั้งที่เขายังไม่รู้ใจของตัวเอง ..ชายหนุ่มจึงเลือกจะหยุด
   แม้ลึกๆยังอยากลิ้มลองความอ่อนหวานของคนตรงหน้า ...
   
   ลมหายใจเร่าร้อน ผ่อนคลายลงเมื่อสัมผัสละออกห่าง ..สิงห์ได้สติอย่างรวดเร็ว แม้ทีแรกจะปากกล้า อยากท้าทาย แต่สุดท้ายก็สนองตอบ คล้อยตามและพึงใจไปกับสัมผัสของอีกฝ่าย ..

   เมื่อเสือหยุด สิงห์จึงยั้ง ..ไม่เรียกร้อง
   กลับคืนสู่ความเป็นสิงห์เจ้าเล่ห์ รอดูท่าทีอย่างใจเย็น

   “ ถ้าผมไม่หยุด ..คุณสิงห์ก็ไม่คิดจะห้ามเลยใช่ไหม”

   “ ก็แค่อยากรู้ว่าถ้าไม่ห้าม พี่เสือจะทำต่อไปถึงไหน ..” เสียงใสแย้มยิ้ม จนเสือชักไม่แน่ใจว่า ..เรื่องที่เกินเลยมาจนถึงขนาดนี้ เป็นเพราะแผนของสิงห์หรือเปล่า

    “ แล้วถ้าผมทำต่อ ถ้ามันไม่ได้หยุดอยู่แค่จูบละครับ” ตาคมจ้องมองตรงเข้าไปในตาของอีกฝ่าอย่างหาคำตอบ ..

   “ ไม่รู้สิครับ ..แต่คงไม่เป็นอะไรหรอก ถ้าเป็นพี่ ..ก็คงไม่เป็นไร” หากมันมากกว่าที่เป็น  สิงห์ก็พร้อมจะยอมให้เป็นไป ..

   ขอแค่เป็นเสือ..ขอแค่เป็นคนตรงหน้า เขายอม

   “ พูดเหมือนจะไม่ห้ามกันจริงๆ ถ้ามันเลยเถิดจะทำยังไงครับ” คำตอบของเจ้านาย ทำให้ใจเสือเต้นแรง เลือดสูดฉีดทั่วใบหน้าจนแดงเรื่อ ลามไปถึงใบหู

   “ ผมอายุ 28 แล้วนะ พี่ก็ 30 กว่า”

   “ แต่มันก็คงไม่เหมาะ ..ผมก็แค่พนักงาน”

   “ กฎบริษัทข้อไหนห้ามพนักงานชอบเจ้านาย ..ไม่เห็นมีสักหน่อย ไม่พูดด้วยแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า” ไม่อยากจะพูดต่อ เพราะเกรงว่ายิ่งพูดจะยิ่งเผยความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้

   ตอนนี้ทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดี สิงห์จำต้องใจเย็นและคุมเกมให้อยู่

   “ ลุกสิ หนักนะ” เมื่อเสือยังเป็นยักษ์ปักหลั่นคร่อมอยู่ด้านบน ..ก็เลยโวยวายขึ้นอีกครั้งออกแรงผลัก จนเสือทิ้งตัวหงายไปด้านหลัง มือคว้าแขนอีกฝ่ายโดยอัตโนมัติ

   ร่างของสิงห์เลยนอนทับบนร่างอีกฝ่ายราวกับจงใจ ตาสบกัน ..
   แรงดึงดูดเหมือนจะเริ่มทำงานอีกครั้ง แต่สิงห์ก็เลือกจะตัด เพื่ออดเปรี้ยวไว้กินหวาน รอเวลาที่เหมาะสม ..

   “ ไปอาบน้ำก่อนนะ ..” ดวงหน้าขาวราวรูปสลัก ยกยิ้มบอกเสียงแผ่ว พลางเท้ามือบนอกอีกฝ่าย ยันตัวขึ้นจากที่นอน แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวที่ตกอยู่เดินเข้าห้องน้ำไปทันที ปล่อยให้เสือแผ่หลานอนหันไปทางประตูห้องน้ำด้วยใจสั่นแปลก ๆ

       รู้ใจตัวเองดีว่าอีกไม่นาน เขาคงเผลอรักสิงห์เข้าจริงๆ


โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

1. ตอนต่อไปคงมาวันอาทิตย์หรือวันจันทร์นะคะ ...
2. เอาภาพน้องสิงห์ พี่เสือมาฝาก ...และเอา Before & After มาฝากด้วย

ขอบพระคุณทุกคนค่ะ
ตอนนี้ยาวเป็นพิเศษเหมือนเดิมนะคะ

บะบาย
หวังว่าคงสนุกกันนะคะ

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX[/color]

[fay 13]

 

[Pawaree]

 

[patsakon]

อะนะสิงห์คือราชสีห์เสือคือราชาแห่ป่าน่าลุ้นนะว่าใครจะคุมเกมนี้ได้นานที่สุด โหยๆไม่อยากคิดงานนี้ต้องมีเลือดสาดทั่วท้องทุ่งแน่นอน.....เสียว!โว้ย 

[ammchun]

อุ๊ยยย ความสัมพันธ์คืบหน้า ? น้องสิงห์รุกหนักขึ้น พี่เสือก็สนองงงง

รอตอนต่อไปค่ะ