เอาตอนพิเศษมาลงให้ แต่ตอนที่ 20 รอต่อปายเพราะว่า .......เฮียน่าจะแอ๊บหายไปซัก สัปดาห์นะคะ เผื่อรักชาติจะสติแตก 5555 
เฮียเลยหายไปอีกอาทิตย์นึงนับจากนี้ 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
เฮียครับ ผมขอโทษนะครับเฮีย
เรื่องมันเริ่มมาจากตรงไหน ไม่รู้ รู้แต่ว่า ไม่เคยเรียกไอ้ก๋วยอีกเลย
ไม่กล้าเรียก เดี๋ยวนี้เรียกแต่เฮียก๋วยอย่างเดียว
ไม่ใช่ว่าไม่กล้าเรียกดีกว่า เอาเป็นว่าที่ไม่เรียก เพราะว่า เกรงใจ ก็แล้วกัน
เฮีย แก แปลก ๆ ชอบบังคับให้กินข้าว แล้วก็ชอบซื้อของกินมาให้
ชนิดที่ว่าอยากกินอะไร แกจัดมาให้หมด
มันแปลก
เมื่อก่อน คิดว่าเฮียเกลียด แต่ตอนนี้ เริ่มไม่เข้าใจ
อกหักจากน้องสาวเฮีย แต่เฮียแกก็ทำเหมือนไม่รู้เรื่อง ทำเป็นเฉย ๆ ไปซะ
อกหักได้ ไม่ถึงสามวัน ทำไมมันเจ็บน้อยลง แบบรวดเร็วทันใจ
มีข้าวกินทุกวัน ข้าวอร่อย แต่ก็เกรงใจ ไม่เคยต้องจ่ายค่าข้าว จะจ่ายให้เฮียก็ไม่ยอมรับเอาไว้
เฮียแกถามทุกวัน ว่าอยากกินอะไร พอบอกไปเล่น ๆ วันถัดไปก็ได้กิน
ลองแกล้งบอกไปหลายครั้ง อยากจะลองทดสอบ
แล้วพอถึงเวลา ก็ได้ข้าวแบบที่อยากกินจริง ๆ
มาก ๆ ขึ้นทุกวันแบบนี้ จะกลายเป็นคนนิสัยเสียไปหรือเปล่าวะ ห้องแกก็เก็บกวาดให้ วันดีคืนดี มีการเก็บผ้าไปซักให้อีก
สายตาของรักชาติ แอบเหลือบมองคนที่ยืนบ่นนั่นบ่นนี่ไปเรื่อย และกำลังจัดการปอกผลไม้ใส่จาน
เมื่อกี้บอกไปว่าอยากกิน แต่ไม่มีคนปอกให้ เฮียแกเลยปอก แถมยังบ่นอีกว่า ทำไมไม่กินจะปล่อยให้เน่าหรือยังไง
ก็จะให้บอกได้ยังไง ว่าผมเกรงใจ บางอย่างที่เฮีย ซื้อมาผมก็ไม่กล้ากินหรอก มันแพง
แพงจนไม่กล้ากิน
วันนี้เราก็ทะเลาะกันอีกแล้ว ทะเลาะกันเพราะผมมันเป็นคนปากพล่อย พูดจากวนประสาทเฮียเองแหละ
แต่ผมก็รู้ตัว ว่าผมปากเสีย ชอบยั่วโมโห ก็แล้วจะให้ผมทำยังไง ปากผมก็ประกาศปาว ๆ อยู่ทุกวัน
ว่าผมเกลียดเฮีย แล้วเฮีย ก็เล่นมาทำดีกับผมแบบนี้ ผมเลยยิ่งไม่กล้าบอกว่าขอบคุณเข้าไปใหญ่
ขอโทษทีเถอะเฮีย ที่ผมมันปากหมา
เมื่อก่อนผมคิดว่าเฮียดุ ตอนนี้ผมก็คิดว่าดุเหมือนเดิมแหละ แต่มีใจดีแถมมาด้วย
เฮียดุจริง ๆ แต่ดุแล้วใจดีแบบนี้ ผมก็พอไหว
ผมเป็นน้องชายเฮียอีกคนดีมั้ย
ผมไม่มีพี่ชาย ผมเป็นลูกคนเดียว
แต่ว่า......คงไม่ไหว....นี่ผมก็ยังไม่กล้าถาม ว่าทำไมเฮียถึงเอาข้าวมาส่งให้ผมทุกวัน
กลัวได้คำตอบ ที่ทำให้สะอึก
เช่นว่า.........สมเพช
หรือว่า........เวทนา
แบบนั้น ผมก็คงไม่อยากได้รับหรอกคำพูดแบบนั้น เดี๋ยวผมก็คงพาลด่าเฮียไปอีก
ถ้าบอกว่า พรุ่งนี้ให้เฮียช่วยมาปอกแอปเปิ้ลอีกจะดีหรือเปล่า
ไอ้ตัวผมมันก็อ้อนใครไม่ค่อยเป็น
พอเฮียมาทำดีด้วยมาก ๆ ผมก็กลัวตัวเองจะเผลออ้อนไปเหมือนกันแหละ
มันจะตลกน่ะสิเฮีย
แล้วดูนั่นเฮีย แกเริ่มบ่นเรื่องกินข้าวช้าอีกแล้ว
ก็มันอร่อยนี่เฮีย ผมกลัวมันหมดเร็ว ผมก็ต้องค่อย ๆ กินสิ จะให้ผมรีบกินได้ไง เฮียเล่นซื้อมาแต่ของอร่อย ๆ
จะให้ซื้อสองห่อ เดี๋ยวจะหาว่าผม กินล้างกินผลาญน่ะสิ ว่าแต่ ไอ้ข้าวแบบที่อยากกิน ไปซื้อที่ตลาดทำไมมันไม่อร่อย
เหมือนที่เฮียซื้อมาให้วะ แถมเครื่องมันก็ไม่ได้เยอะแบบที่เฮียซื้อมาให้กินด้วย ตกลงแกไปซื้อที่ร้านไหนของแก
ซื้อมาทีไร อร่อยทุกที เดี๋ยวยังไงว่าจะถามแล้วพาเพื่อนไปกินบ้างดีกว่า
"แล้วอิ่มแล้วหรือไงข้าวน่ะ กินให้หมดเป็นมั้ย กว่าจะกินข้าวหมด ปาเข้าไปครึ่งค่อนวัน ถ้ากินให้หมด ๆ ไปซะ มันจะตายหรือยังไง"
เฮียแกก็ขยันบ่นดีนะ บ่นเรื่องกินข้าวช้าอีกแล้ว ก็มันอร่อยนี่ครับเฮีย กินเร็วก็หมดเร็วน่ะสิ
"ก็กินแบบนี้มานานแล้ว ให้ทำไงวะ"
โทษทีเหอะ ที่ต้องตอบแบบนี้
นั่นไงว่าแล้ว ว่าเฮีย ต้องมองหน้า ตลกดี เวลาเฮียเริ่มบ่น ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว
ไม่รู้จะนั่งคิดนั่นคิดนี่ไปทำไม
หาเรื่องทะเลาะกับเฮียต่อดีกว่า.......แกล้งเฮียก๋วยสนุกดี ขอโทษนะครับเฮีย ไอ้รักชาติคนนี้ มันจิตตกชั่วขณะ
เลยหาเรื่องกวนตีนชาวบ้านเขาไปเรื่อย ทำใจหน่อยแล้วกันครับเฮีย ถ้าเฮียรู้จะเหยียบผมจมตีนมั้ยเนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ก๋วยไม่เคยสังเกต และไม่ทันได้สังเกต ความจริงแล้ว ทุกครั้งที่เอาแต่ทะเลาะกันด้วยเรื่องๆ น้อย ๆ ทุกวัน
รักชาติแอบลอบยิ้มเล็ก ๆ เพราะกำลังรู้สึกสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำด้วย
เพียงแต่ก๋วยไม่ทันได้คิด และไม่เคยได้ทันสังเกตเห็นเท่านั้น
จะให้สังเกตเห็นได้ยังไง ในเมื่อเด็กโง่ของเฮียก๋วย มันชอบทำหน้าเฉย
แต่จริง ๆ แล้ว มันแกล้งคนเก่งจะตาย
Fin.
หัวข้อ: รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว โดย aoikyosuke ตอน ถอยหนึ่งก้าว (18/12/2553) (อ่าน 339744 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก