-23-
(V.I)
Special
คิด.....(มาก)
‘แค่ต้องการใครสักคนมาฉุดให้ผมไปจากที่ตรงนี้
จินตนาการมาตลอดว่าให้ตัวเองหลุดจากชีวิตแบบนี้
หากมีใครสักคนที่จับมือผมไว้
แล้วพาผมออกไป...
ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร
แต่ผม
จะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป’
(แปลมาจากเนื้อเพลง I’m with you – Avirl lavigne ค่ะ)
(
http://www.youtube.com/watch?v=dGR65RWwzg8 << เผื่ออยากฟังค่ะ ^^ )
ผมยังคงช่วยแรมไปเรื่อยๆแม้ว่าเขาจะขอร้องอ้อนวอนให้ผมกลับไปพักอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่รู้หรือไงว่าผมอยากอยู่กับเขา อยากอยู่ใกล้ๆให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้... อีกอย่างมีคนเข้ามาจีบเขาต่อหน้าผมแท้ๆแต่แรมก็ยังไม่รู้เรื่อง! ผมเงียบไว้เพราะอยากรู้ปฏิกิริยาของเขาว่าจะทำอย่างไร แต่แรมก็ยังคงเป็นแรมที่ใจดีของผมเสมอ เขาปฏิเสธคนไม่เก่งพอๆกับความบื้อของเขาที่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นมายืนข้างๆเขาเป็นชั่วโมง
เฮ้ เฮ้ บอกกี่ครั้งแล้วว่าแรมน่ะของผม!
สุดท้ายเรื่องก็จบลงโดยที่เธอโดนนันมาขวางไว้ก่อนจะสะบัดหน้าออกสตูไป ผมได้ยินนะที่เธอบอกว่าเป็นแฟนแรม กล้าดียังไง ผมยังไม่เคยติ้ต่างตัวเองอย่างนั้นเลย และแม้ว่าผมจะเป็นแฟนเขาแล้วแต่ผมก็ไม่เคยไปป่าวประกาศไปทั่วหรอกนะ คนที่รู้เรื่องนี้ก็เพื่อนๆของผม และเดาว่าเพื่อนแรมเองก็น่าจะรู้บวกกับคนอื่นๆอีกไม่กี่คนที่จับสังเกตได้
ผมโกรธเขานะที่เขาไม่ทำอะไรเลย แต่จริงๆแล้วผมน้อยใจเขามากกว่า ผมเป็นแฟนเขานะ ทำไมดูเหมือนมีแค่ผมที่หึงหวงเขาอยู่คนเดียวล่ะ มีคนมาจีบผมอยู่เรื่อยๆแต่แรมคงไม่สังเกตหรือไม่รู้ เอาเข้าใจจริงผมแค่อยากให้เขาหวงผมบ้างไม่ใช่ให้ผมหวงเขาอยู่คนเดียวแบบนี้...
แต่ผมก็กลัวว่าจะทำตัวน่ารำคาญใส่เขามากเกินไป แค่นี้ผมก็รู้ตัวอยู่ว่าทำตัวง้องแง้งใส่เขาไปมากแค่ไหน อยากจะโกรธเขาให้มากๆแต่ก็กลัวว่าจะสำคัญตัวผิด ถ้าเขาไม่ได้เห็นผมสำคัญอย่างที่ผมนึกล่ะ ถ้าผมโกรธเขานานๆแล้วเขารำคาญเอาล่ะ....
ตอนเขาเฝ้าไข้ผมเขารู้ไหมว่าหัวใจผมพองโตแค่ไหน เขาเอาใจใส่ผมมากแบบที่ไม่เคยมีใครทำกับผมมาก่อน เช็ดตัว ป้อนข้าว...เป็นสิ่งที่ชาตินี้ผมไม่คิดว่าผมจะได้รับมัน ก็โดยปกติเวลาผมป่วยทีไรผมก็แค่นอนซมอยู่เฉยๆ มีเพื่อนๆแวะมาเยี่ยมบ้างแต่ยังไม่เคยมีใครทำแบบเขา ผมดีใจจนน้ำตาแทบไหล
เขา...อบอุ่น.....มากเหลือเกิน
แม้ว่าเขาจะพูดหรือแสดงออกน้อยกว่ามนุษย์ปกติแต่ผมก็สามารถรู้ได้ว่าเขาชอบผมจากการกอดเขา... ใช่ ที่ผมกอดเขาบ่อยๆหนึ่งก็คืออยากกอด และสอง....ผมอยากได้ยินเสียงหัวใจของเขา และมันไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง หัวใจเขาเต้นแรงพอๆกับผมและนั่นเป็นสิ่งเดียวที่ผมสามารถใช้ยืนยันได้ว่าเขารักผมตามคำพูด เขาไม่รู้หรอกว่าที่ผมเอาหน้าไปแนบอกเขาบ่อยๆเพราะอะไร
เสียงหัวใจเขาทำให้ผมสงบได้เสมอ
ผมช่วยเขาทำงานทั้งอาทิตย์เสมือนเป็นงานตัวเอง เหมือนทำไฟนอลโปรเจคอีกครั้ง แน่นอนว่ามันเหนื่อย แต่ผมก็ไม่อยากปล่อยให้เขานั่งทำงานงกๆโดยที่ตัวเองไปนอนสบายหรอกแม้ว่าแรมจะขอร้องให้ผมกลับไปพักผ่อนก็ตาม ผมรู้ว่าเขาเกรงใจผม และผมก็บอกเขาหลายทีแล้วด้วยว่าผมอยากอยู่กับเขา นั่นทำให้เขายอมเงียบมาได้พักหนึ่ง เชื่อเถอะว่ามุกนี้เปเปอร์ก็ใช้กับไอ้นัน ตอนแรกทำเป็นลากนันให้มาช่วยงานมัน พอมันจบงานก็มาช่วยไอ้นันโดยอ้างว่ามาตอบแทน จริงๆผลลัพธ์ของมันก็คือการได้อยู่กับนันแบบตัวติดกันตลอด2อาทิตย์ เหอะ ไอ้แผนสูง
ผมไม่ได้น้อยใจหรอกนะที่เขาไม่ได้มาช่วยงานผมเหมือนที่นันมาช่วยไอ้เปอร์ รู้มาบ้างว่างานเขาเองก็เยอะไม่น้อย แค่เขายอมให้ผมอ้อนได้ขนาดนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว
อย่างที่เคยบอกไว้ผมไม่เคยมีใครให้อ้อนในตอนเด็กมาก่อน ผมก็แค่...รู้สึกว่าถ้าทำมันแล้วจะได้รับความรักมากขึ้น เขาจะเอ็นดูผมมากขึ้นและยิ้มบางๆให้ผมมากขึ้นด้วย ดังนั้นการที่เขามีคนจีบไปทั่วทำให้ผมหึงมาก ผมกลัว กลัวว่าเขาจะไป กลัวว่าเขาจะไม่อยู่กับผมไม่รู้ทำไมทั้งๆที่คบกันได้เดือนกว่าๆเองแต่ผมรู้สึกผูกพันเขามากเหลือเกิน เหมือนกับว่าทั้งชีวิตผมเกิดมาเพื่อรอคนๆนี้...
น้ำเน่าดีใช่มั้ยล่ะ
แต่เชื่อเถอะว่าผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
ผมรักเขามากจนกลัวที่มีคนเข้ามาหาเขา กลัวว่าเขาจะทิ้งผมไป กลัวว่าเขาจะเห็นคนอื่นดีกว่าผม กลัวว่าเขาจะไม่รักผม ผมกลัวไปหมด ถ้าเขารู้ว่าผมไม่ได้ร่ำรวยเหมือนอย่างที่ทุกคนนึกผมแค่อาศัยบารมีนามสกุลพ่อมาตลอดเท่านั้นเอง เนื้อตัวจริงๆของผมแทบไม่มีอะไรเลย เขาจะรังเกียจไหมถ้าเขารู้ว่าจริงๆผมไม่ได้เพียบพร้อมสมบูรณ์อย่างที่คนอื่นเขาว่ากัน ผมก็แค่คนเดินดินสามัญชนทั่วไป มีดีหน่อยแค่ความพยายาม เขาจะรังเกียจไหมเมื่อท้ายสุดแล้วยังไงผมก็เป็นผู้ชาย... ผมไม่สามารถมีลูกให้เขาได้ ไม่สามารถเป็นครอบครัวที่ดีให้เขาได้ ไม่สามารถอยู่เคียงข้างเชิดหน้าชูตาเพื่อเขาได้...
เรื่องอนาคตเป็นสิ่งที่ผมกลัวที่สุด ถ้าหากว่าหนึ่ง วันที่เขาต้องแต่งงานกับผู้หญิงปกติมีลูกมีครอบครัว เมื่อถึงวันนั้นแล้ว...ผมควรจะยืนอยู่จุดไหน?
ถ้าหากว่าวันหนึ่งเขาเกิดรำคาญตัวผมที่เป็นแบบนี้ขึ้นมาแล้วผมจะทำอย่างไร
ถ้าหากว่าเขาไม่ต้องการให้ผมอยู่เคียงข้างเขาอีกต่อไปแล้วผมควรจะทำอย่างไร
เพราะอนาคตไม่มีใครรู้
เพราะเช่นนั้นผมจึงเลือกที่จะอยู่กับเขาในปัจจุบันให้มากที่สุด
...
เพราะรักมาก รักมากกว่าใคร รักมากจนลืมเผื่อใจให้วันที่ผมไม่มีเขาอีกต่อไป
คิดสภาพตัวเองไม่ออกเลยว่าถ้าต้องขาดเขาจะเป็นอย่างไร...
แต่ที่แน่ๆคือผมคงไม่คิดจะรักใครอีก
...
ผมช่วยเขาทำงานจนเวลาสุดท้ายของการส่งงาน เป็นคณะที่ไม่มีวันหลับใหลสมคำร่ำลือจริงๆ ช่วงระหว่างการทำงานของผมกับเขาก็เป็นไปแบบเรื่อยๆ แรมทักท้วงให้ผมพักผ่อนบ่อยๆ ผมเลยตอบแทนเขาโดยการเล่นคุ้กกี้รันในเครื่องเขาให้คะแนนแซงไอ้นัน(เมื่อสืบมาว่ามันแม่งอู้งานปล่อยให้ไอ้เปอร์ทำอยู่คนเดียว) ให้ไอ้หมานันหัวเสียเล่นๆ เหอะๆ สี่ล้านกว่าๆอย่ามาทำยืด
จริงๆแล้วผมเคืองนันนิดหน่อยนะ เพราะเขาทำให้แรมหล่อขนาดนี้แถมยังมีสาวๆติดมาเป็นพรวน เมื่อก่อนเขายังไม่เป็นที่สนใจของใครแท้ๆ เพราะนันจับเขาขึ้นเวทีนั่นแหละ! ผมไม่รู้จะแก้แค้นครั้งนี้ยังไงเลยเล่นคุ้กกี้รันเอาให้คะแนนแซงมันให้หมานันช้ำใจแม่ง อย่างมันน่ะคงนึกว่าตัวเองแน่สุดแล้ว
แน่นอนว่าผมแอบไปเช็คไลน์แรมบ่อยๆ มีสาวๆส่งข้อความหาเขาไม่หยุด และผมก็บล็อกไปหมดทุกคนนั่นแหละ มีบางคนที่ผมส่งหัวใจกับคำขอคุ้กกี้รันไปให้ ส่งเสร็จก็อันเฟรนแม่งไม่รอให้พวกเธอมาสานต่อหรอก ฮ่าๆ ทำให้ตอนนี้สาวๆรอบตัวเขาเริ่มลดน้อยลงแล้วล่ะครับและก็ไม่มีคนมาหาเขาซึ่งๆหน้าเหมือนกรณีนุ่นแล้วด้วย
แม้ว่าลึกๆแล้วผมจะกลัวว่าเขาจะนึกไม่ชอบใจที่ผมทำแบบนี้รึเปล่า
พอแรมเอางานไปส่งเสร็จกลับมาที่สตูเขาก็อยู่ในโหมดที่พร้อมจะชัตดาวน์ตัวเองได้ตลอด ฮ่าๆๆ ทุกคนก็มีลักษณะคล้ายๆเขานั่นแหละ ไอ้นันเองก็ไปมุดหลับข้างโต๊ะทำงานตัวเองไปแล้วมีไอ้เปอร์ที่คอยเอางานมันไปส่งให้ แล้วกลับมาหานันโดยการแบกมันพาดไหล่แล้วพากลับบ้านเฉย....คนในสตูที่เห็นเหตุการณ์ตรงนั้นยืนอึ้งไปพร้อมๆกันเลยครับ
แต่ที่ผมยังแข็งแรงปึ๋งปั๋งดีเพราะเขาบังคับให้ผมนอนน่ะครับ ถ้าผมไม่นอนเขาก็จะนั่งเฝ้าผมไปเรื่อยๆ ไม่ทำงาน ผมเลย...ได้นอนมากกว่าชาวบ้านหน่อย
ผมพาแรมมาที่คอนโดเขา ประคองเขาไม่ให้เดินเซไปชนนู่นนี่ก่อนจะพาไปยังห้องเขาที่ผมคุ้นเคยดี เมื่อผมพาเขาเข้าห้องมาจนได้แรมก็ขอตัวไปอาบน้ำ...เหลือเชื่อจริงๆที่เขายังมีแรงอาบน้ำอยู่เนี่ย เห็นตัวเองที่หลับคาอกเขาทันทีที่จบงานแล้วรู้สึกอายนิดๆ เขานี่รักสะอาดไม่น้อยเลยนะครับ
ผมจัดแจงที่นอนให้พร้อมกับเปิดเครื่องปรับอากาศ พอเขาออกมาจากห้องน้ำจะได้สดชื่น ไม่นานนักเมื่อเขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ล้มตัวนอนลงทันที
ผมอมยิ้มให้เขาก่อนจะแอบฉวยโอกาสไปจุ๊บแก้มเขาเบาๆ ก่อนจะออกจากห้องไป.... อ่า มาอยู่ห้องเขาบ่อยไปก็กลัวจะรบกวนเขาน่ะครับ หอตัวเองก็มีแท้ๆ ที่มากกตัวอยู่กับเขาบ่อยๆก็แค่อยากจะอยู่กับเขานานๆก็เท่านั้น แต่ตอนนี้เขาน่าจะต้องการพักผ่อนมากกว่าผมเลยปล่อยให้เขานอนไปแล้วออกจากห้องมาอย่างเงียบๆ
จนผมมายืนรอลิฟต์นั่นแหละ ก็มีมือมาจับตรงไหล่ผม
“คิด....จะ...ไปไหนครับ” ตกใจหมด แต่เป็นแรมน่ะครับ เขาตื่นตอนไหนนะ
“กลับหอน่ะ”
“กลับทำไมครับ?” เขาจ้องหน้าผมคิ้วขมวด เหมือนจะยังกึ่งกลับกึ่งตื่นอย่างนั้น เขาน่ารักจัง
“อ้าวว ก็หอคิด คิดกลับหอแปลกยังไงครับ”
“...ไม่ค้างหรอครับ”
“......”
เอ่อ...จะว่าไงดีล่ะ
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบเขาก็จับมือผมแล้วจูงกลับเข้าห้องเขาไป... เป็นครั้งแรกที่เขาแตะตัวผมนอกจากลูบหัวกับกอดเลยนะ เพราะเขาง่วงๆอยู่หรือเปล่าเลยกล้าทำแบบนี้ ให้ตาย! ผมเขินชะมัด!!
เขาพาผมไปที่ห้องนอนของเขาก่อนจะดันให้ผมนอนลงพร้อมกับเขา ผมอยากจะกระพริบตามองเขาด้วยความสงสัย เสียแต่ว่าเขาหลับไปแล้ว...
นี่เรียกว่านอนยั่วกันรึเปล่านะ?
เดี๋ยวพ่อจับปล้ำเลยนี่!
***
______________________________________________
ตอนแรกว่าจะไม่เอามาลงแล้วค่ะเพราะยังแต่งไม่จบดี
แต่แต่งไปแต่งมายาวเกินซะงั้น เลยแบ่งมาลงเป็นสองพาร์ทเอา งิ
จริงๆแล้วคิดเองก็น้อยใจไม่ใช่น้อยนะกับความบื้อของแรม
ให้ตายสิ เมื่อไหร่แรมจะคิดได้เสียทีน้ออออ

งานเยอะมาเลยค่ะ ไม่ค่อยว่างแต่งเลยช่วงนี้
แวบไปปั่นงานและนิยายต่อละค่ะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

___________________________________________
ตอบคอมเม้นค่ะ

wickedwoman กรี้สส...ขอบคุณค่าาาาาาาา แงงง เขินนน

whitefang มึนๆอึนๆเป็นสไตล์แรมเขาล่ะ!
Ali$a฿eth แรมน่ารักน้ออออ
boong086 แรมบื้อเนอะ!! ลูกชัชชาติก็มีหัวใจนะ 555555
ernnnxx ทั้งบื้อทั้งใสๆค่ะ 555
IIIA คิดโกรธได้ไม่นานหรอกค่ะ รักกันจนน่าหมั่นไส้(อ้าว)55555555
AMINOKOONG ถ้าเป็นเรื่องตัวเองแรมโง่เข้าขั้นสูงสุดเลยค่ะ แย่จังเนอะ ถ้าไม่แสดงออกบ้างสงคิดก็น่าสงสารแย่เลย

Pupay ความบื้อเป็นเอกลักษณ์ของพระเอกเรื่องนี้ค่ะ5555
fuku 55555555 น้องนุ่นเขาอยากได้แรมมากๆค่ะเลยติ๊ต่างไปแบบนั้นเพราะรู้ว่าแรมคงไม่ขัด นิสัยไม่ดีเลยเนอะ

kongxinya อยากให้นันจัดอบรมคนอย่างแรมเหมือนกันค่ะ555
BeeRY คนเขียนก็เบื่อมันค่ะ(อ้าว) //ป้ายห้อยคอเป็นไอเดียที่บรรเจิดมากค่ะ 5555555
maemix ความบื้อเป็นเอกลักษณ์ของแรมค่ะ ก๊ากกก
Feporchz คิดไม่กล้าโกรธแรงๆหรอกค่ะ อรั้ยย
kenghan สงสารคิดเนอะะะะะ มีแฟนบื้อ
phana_qbz ไม่ได้นันป่านนี้นุ่นคาบไปแล้วล่ะค่ะ หุ
mystery Y โชคดีของแรมไปปปป
Sar2288 ปลื้มได้โล่หอกดาบ 555555555555555555555
omyim_jjj คิด:งอนชั่วโมงเดียวครับ อยากคุยกับแรมอ่ะ....
บ๊ายบายโพ นั่นสินะ อยู่กับนันมาก็นานทำไมไม่ซึมซับนิสัยมันบ้าง5555 เชื่อแล้วค่ะว่าชอบนันจริง55555555555
sang som แหม่ คนเขียนก็โสดค่ะ //ชูมือขึ้นแล้วหมุนๆ(....)
mellowshroom แรม แรมต่ำค่ะ55555 //นันเปอร์เขารักกันด้วยลำแข้ง ก๊ากกก
mild-dy ใจเย็นค่ะ ใจเย็นๆนะ 55555
B52 เรื่องตัวเองแรมจะบื้อขั้นเทพเลยค่ะ

Aommie ถ้าเรื่องวิชาการนี่แรมค่อนข้างเก่งนะคะ แต่เรื่องการใช้ชีวิตประจำวันนี่บื้อขั้นเทพเลยค่ะ55
punchnaja เขายังต้องปรับตัวกันอีกเนอะ
fonny1987 ฮึ่ม...เราก็หงุดหงิดแทนคิด คิดคิดมากเลยยยยย
Bovie ไม่รู้ว่าน้ำมันตับปลาจะช่วยได้มากขึ้นมั้ยนะ 55555
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ

________________________________________