▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง- แปะแฟนเพจ -23.3.2016 p.54 █ ▇ ▆  (อ่าน 566379 ครั้ง)

ออฟไลน์ ❥ʞαxiќɒ。

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ
สนุกมากเลย อ่านทีเดียวรวด ขอเม้นรวบทีเดียวเลยนะก๊ะ ♥ ><

ก่อนอื่นเลยขอกระโดดถีบแรมแรงๆทีนึงนะคะ 55555
ฮือออ แรมจ๋าา รู้ว่าแรมซื่อแต่ช่วยทันคนให้มากกว่านี้หน่อยจะได้มั้ย!! TvT
หงุดหงิดงุ่นง่านใจมาตั้งแต่ที่แรมถอดรูป มีคนเข้ามาจีบแล้วไม่รู้ตัวแล้ว!
โอย..หึงแทนคิด!! #ห้ะ?!
ยิ่งถึงตอนล่าสุดยิ่งอยากเขย่าๆตัวแรม! หัดสังเกตุอะไรรอบๆตัวบ้างสิเฮ้ย?! ฮึ่มม ==*

อีกอย่างคืออยากให้แรมเลิกมองคิดว่าเป็น 'ของสูง' สักที..
เป็นแฟนกันแล้วนะ มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ
แรมเองก็มีดีไม่แพ้คิดเลยนะ :D

ส่วนนันไม่รู้ว่าทำไมถึงนัดทุกคนมาแล้วไม่นัดคิด?
พยายามคิดในแง่ดีว่าอาจจะมีเรื่องอะไรที่บอกคิดไม่ได้หรือเปล่า..? TvT
หวังว่าคงจะมีเหตุผลที่ดีนะนัน!!

ที่ทำให้เสียน้ำตาเยอะที่สุดไม่ใช่เรื่องแรม แต่เป็นเรื่องเพื่อนเนี่ยแหละ..
ประเด็นอ่อนไหวมาก5555
เล่นนัดกันทุกคนแล้วไม่มีตัวเองแถมยังโดนโกหกอีกเป็นใครก็ต้องน้อยใจกันทั้งนั้น
ยิ่งกับคิดยิ่งแล้วใหญ่..
ปวดใจมากตอนที่คิดบอกซันว่าไม่ไหวแล้ว ไม่เอาแล้ว ;_;
โอยย..โชคดีจริงๆที่ยังมีคุณพ่อซันอยู่ข้างๆคิดอีกคน ไม่งั้นคิดอาจจะคิดสั้นทำร้ายตัวเองไปแล้วก็ได้.. UU

เรื่องครอบครัวของคิด.. ถึงคุณพ่อจะห่วงหน้าตาทางสังคมมากกว่าลูกของตัวเอง..
แต่เราว่าที่จริงแล้วอาจจะรักคิดและเป็นห่วงอยู่หน่อยๆ (รึเปล่า? 55555)
ไม่งั้นคงจะไล่ออกจากบ้านให้เปลี่ยนนามสกุล ทำทุกอย่างเพื่อกลบข่าวไปแล้วล่ะ
แต่ถึงยังไงในฐานะคุณพ่อ คุณก็เป็นคุณพ่อที่แย่ที่สุดเลยรู้ไว้ซะ! ;(

ส่วนคุณน้องเม..สงสัยว่าน้องใจแตกไปแล้วเหรอถึงได้แต่งตัวแรงๆมาเที่ยวกลางคืน แถมยังจูบแรมอีก
คุณพ่อรู้มั้ยเนี่ยว่าลูกสาวทำตัวแบบนี้ ถ้าไม่รู้ก็อยากให้รู้ไว้นะคะ! ว่าน้องเมทำเรื่องเสื่อมเสี่ยวงศ์ตระกูลมากกว่าคิดอีก!!
หรือจงใจมาเพราะดักรอแรมอยู่แล้ว..?
อยากบอกน้องเมว่าน้องไม่มีทางแย่งแรมไปจากคิดได้หรอก
อย่ามามโนคิดว่าตัวเองจะได้ทุกอย่างนะหนู :(

สุดท้ายคิตตี้น้อยของเก๊า..ขอมากอดหน่อยลูก ฮืออออ TvT #โดนแรมตบ
ชีวิตคิดจะรันทดเกินไปแล้ว...!!
อยากให้คิดออกมาจากบ้านแบบนั้นซักที ไม่ต้องทนไม่ต้องเทินมันแล้ว!!
แล้วทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างซักทีนะ...
อยากจะแย่งแรมคืนจากน้องเมก็ทำเลย อยากจะประกาศตัวเองว่าเป็นแฟนแรมก็ทำเลย อยากจับแรมปล้ำก็ทำเลย! #ผิด 5555
ไม่ต้องไปแคร์หรอกพ่อและน้องแบบนั้น..! ;(

ถ้าพ่อจะทำอะไรคิดอีก อยากให้คิดบอกแรม บอกให้หมด เล่าให้หมด..
ถึงแรมจะซื่อ(บื้อ)เกินไปหน่อย แต่เรามั่นใจว่าแรมรักคิดไม่แพ้ใครแน่ๆ แล้วแรมจะต้องปกป้องคิดได้แน่ๆ :D

ถึงจะอยากให้คิดเอาคืนแรมบ้างก็เถอะ..แต่อยากให้คิดหายเศร้ามากกว่านะ
และคิดว่าคนอย่างแรมแค่เห็นน้ำตาของคิดน้ำตาของคนที่ตัวเองรักที่เกิดเพราะตัวเองแค่นี้ก็คงเจ็บมากแล้วล่ะ..
ดังนั้นแรมจ๋า ได้โปรดมาอยู่ข้างๆคิดเถอะนะ TvT

 :sad4: :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ tsundere

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
ซีซังน่ารักกว่าซันอะ เค้าจะเรียกซีซัง ฮ่า ๆ
แรมไม่ออกสักทีแล้วเมื่อไหร่จะหายบื้อละคะนี่
สู้ ๆ นะคะคนเขียนเราจะรอการเอาคืนตระกูลของคิด  :katai3:



ปล.เปิดเรื่องใหม่เลยค้าเอาเรื่องนี้จบก่อนก็ได้(ซีซังเด่น ๆ อะ)//กระดี๊กระด๊า  :katai5:

ออฟไลน์ kenghan

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-2
ไม่ชอบดราม่าอะ เมื่อไหร่จะเคลียร์

ออฟไลน์ MookYoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็ยังสงสารคิดอย่างต่อเนื่อง :hao5:
อีพระเอกไปมุดหัวอยู่ไหนมาง้อสิๆๆๆๆ
ปล.เชีร์ยให้คู่กับซันเลย :katai2-1:

kaew_ta

  • บุคคลทั่วไป
อ๊าคคคคคคคคคคคคคค     

หลังจากตามอ่านจนทันถึงตอนปันจุบันแล้วสิ่งที่แรกคิดได้คือ

" อยากกระโดดขาคู่ใส่พระเอก และ ตามไปกระทืบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แมร่งให้ตายคาตีน ( กู )"


เอาแหละมาเม้นอย่างจริงจังเลยแล้วกันข้างบนนั้นคือภาพลวงตา

คือแบบว่าพระเอกเป็นอะไรที่ # ซื่อบื้อ จน ควายเรียกพ่อครับ #

อยากให้ตอนต่อไป คิด หายไปจากวงโคจรของเพื่อนๆและแรมสักพักให้พวกนั้นทุรนทุรายบ้าง

และอยากให้ อีนัง ( อุ้ยหยาบคาย ) น้องเมหลุดปากบอกแรมเหมือนที่เคยบอกคิดว่าจะบอกความจริงเรื่องคิดให้แรมรู้มากๆๆๆ

ปล. ในความรู้สึกเราถ้าเราเป็นคิดกูจะตะโกนใส่หน้าอ้ายพ่อนั้นว่ากูไม่ใช้นามสกุลมึงก็ได้แค่นี้ไม่ทำให้กูตายหรอก


และเราจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่เพราะยังไงคิดก็มีถึงจะตายไปแล้วก็ตามแต่นามสกุสแม่ก็ยังอยู่


แล้วแม่คิดก็ไม่ได้ใช้นามสกุลพ่อคิดด้วยเพราะเป็นแค่ชู้

แล้วตอนนี้คิดก็ยี่สิบแล้วสามารถเป็นผู้ปกครองตัวเองได้แล้ว แต่บางทีคิดก็แค่อยากได้ความยอมรับจากพ่อเลยทน



แต่เป็นเรานะกูไปตั้งนานแหละ แต่ก็อย่างว่ายี้คือนิยาย


ปล.อีก อินมากไปหน่อยทำเราเสียน้ำตาพรุ่งนี้ตื่นมาทำบุญตาบวมแน่


ออฟไลน์ Raccoooon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-2
-31-



ซีซัง




“ขอโทษครับ ขอโทษ! พ่อ! คิดไม่ทำแล้ว ขอโทษครับ ขอโทษ ฮึก.......”

“ไอ้คิด คิด”

“ร....อย่า ไป...”

ผมพยายามปลุกมันให้ตื่นเมื่อได้ยินมันนอนละเมอ พร้อมกับตัวมันที่ดิ้นไม่หยุด

เฮือก!

“คิด”

“ซ...ซัน...ซัน กู...ก...คิด ไม่....ฮึก” มันลุกพรวดพร้อมกับพูดไม่เป็นประโยค กลั้นสะอื้นทั้งๆที่น้ำตามันไหลอีกแล้ว ผมกอดมันไว้นิ่งๆลูบหัวมันให้นอนต่อไป นี่เพิ่งจะตีสองอยู่เลย ไม่ช้าเพราะความล้าก็ทำให้มันหลับไปอีกครั้ง...


...ขนาดฝันดีมันคงจะไม่มีเลยสินะ


ผมนอนให้มันกอดพลางนึกอะไรไปเรื่อยอยู่คนเดียว ไม่อยากหลับเพราะกลัวมันฝันร้ายอีก แค่นี้มันก็ช้ำมากพอแล้ว


ก๊อก ก๊อก ก๊อก..


ใครวะ


ผมนึกสงสัยทีแรกนึกว่าหูฝาดไป แต่พอได้ยินอีกครั้งถึงรู้ว่ามีคนมาเคาะประตูหน้าห้องผม พอเปิดไปดูก็พบว่าเป็นไอ้แรม...

“...ซีซัง...ใช่ไหมครับ..คิดอยู่ในนั้นใช่ไหมครับ...ให้ผมเข้าไปนะครับ...”

“......”

“ซีซัง....”

“.......ไว้รอเช้าก่อน ตอนนี้มันหลับอยู่”

“...........ครับ”

ผมตอบมันไปก่อนจะปิดประตูลง เห็นไอ้แรมมันทำหน้าจ๋อยๆแต่ผมไม่ไดนึกสนใจหรอก ผมไม่รู้ว่ามันรู้ที่อยู่รู้ห้องพักผมได้ไง แต่เดาว่าน่าจะถามนันไม่ก็เปเปอร์เอา อีกทั้งหอผมไม่ได้มีระบบรักษาความปลอดภัยอะไรมากมายด้วย คงไม่แปลกถ้ามันคิดจะขึ้นมาหาง่ายๆแบบนี้ ว่าแต่ไอ้สองคนนั้นไปไหนแล้วล่ะ หึ


ผมเดินไปล้มตัวนอนข้างไอ้คิดอย่างเก่า นึกอะไรเรื่อยเปื่อยแล้วก็เผลอหลับไป...


....



...ก๊อก ก๊อก ก๊อก


“ซีซังครับ!”


ก๊อก ก๊อก ก๊อก


ครั้งนี้อะไรอีกวะ


ผมงัวเงียไปเปิดประตูเพื่อพบว่าไอ้แรมยืนอยู่ตรงหน้า แต่คราวนี้มีไอ้เปอร์กับไอ้นันอยู่ข้างๆด้วย

“...ค..คือตอนนี้หกโมงแล้ว ผมเลยว่าน่าจะเช้าพอแล้วน่ะครับ...” ไอ้แรมเป็นคนพูด เมื่อผมหันไปดูนาฬิกาก็พบว่าเข็มสั้นชี้เลขหกอย่างที่มันบอกจริงๆ เหอะๆ นี่กูนอนไปได้แค่สามชั่วโมงอยู่เลย

แต่เฮ้อ...เอาเถอะ เพราะความสะเพร่าของผมเองที่ไม่บอกเวลามันให้ชัดๆ แค่บอกว่าตอนเช้าแต่ก็ไม่นึกว่าแม่งจะโผล่มาตอนหกโมงเช้า ผมเปิดประตูให้มันเข้าไป

“...เอ่อ...ซัน พวกกู เข้าไปด้วยได้ไหม...” ไอ้เปอร์พูด ผมไม่ตอบมันแต่เปิดประตูค้างไว้อย่างนั้น ทั้งสองคนรีบเข้ามาในห้องผมก่อนจะปิดประตูลงเบาๆ ผมเดินนำพวกมันไปที่ระเบียงห้อง

หอผมไม่ใช่คอนโดหรูที่จะมีหลายห้อง ห้องผมมีอยู่ห้องเดียวก็คือห้องน้ำ เปิดประตูเข้ามาก็เจอเตียงแล้วครับ เพราะไอ้คิดนอนอยู่ในห้องผมเลยคิดว่าออกไปคุยที่ระเบียงน่าจะดีที่สุด จะได้ไม่รบกวนมันหลับ ผมแอบเห็นทั้งสามคนเหลือบมองไอ้คิดนอนขดอยู่บนเตียง ก่อนมันจะเดินออกมาที่ระเบียงกัน

“คือ....”

“ถ้ามึงอยากจะคุยกับไอ้คิดตอนนี้คงไม่ได้ มันหลับอยู่อย่างที่เห็น”

“......”

“ฟังอะไรจากกูหน่อยแล้วกัน...”

“.....ค..ครับ”

“กูจะไม่บอกว่าเป็นเรื่องใครเพราะเจ้าของเรื่องแม่งไม่อยากให้ใครรู้”

“...”

“แต่กูว่าพวกมึงควรรู้”

“....เอ่อ...”

“สัญญาก่อนได้ไหมว่าถ้ารู้แล้วจะไม่ทำตัวเปลี่ยนไป”

“..ครับ /อืม”

ผมพ่นลมหายใจออกมาช้าๆ จ้องมองวิวตรงหน้าโดยไม่หันไปมองหน้าไอ้พวกนี้เลยสักนิด เวลาผ่านไปสักพักก่อนผมจะเริ่มเล่าเรื่องคิดให้ฟัง ไม่ได้บอกว่าเป็นใครอย่าที่ว่าไว้นั่นแหละ แต่หวังว่าพวกมันน่าจะฉลาดกันบ้างนะ


แม้ว่าไอ้คิดไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องมันเพราะกลัวคนจะสงสารมันก็เถอะ แต่ผมเชื่อว่าไอ้พวกนี้คงต้องอยู่กับไอ้คิดไปอีกนาน


.


.


.


-แรม-


เขาร้องไห้


ผมทำเขาร้องไห้.....? น้ำตาเขาทำเอาหัวใจผมถูกบีบรัดแน่น


หายใจไม่ออก...

“แรมทำแบบนี้ทำไม......

“คิด คือว่าผม...”

“แรม...ผิดสัญญาคิดทำไม? ....แรม....โกหกคิดทำไม? แรม.......ทำแบบนี้ทำไม” เขาว่าพลางกลั้นสะอื้น น้ำตาเขาไหลไม่หยุด
ผมขอโทษ มันไม่ใช่อย่างนั้น ผมไม่ได้โกหก...

อยากจะบอกเขาแต่ภาพที่เขาร้องไห้ทำผมจุกจนพูดไม่ออก

“คิด...ครับ..” ผมพยายามเรียกเสียงผมคืนมา หวังจะได้อธิบายให้เขาฟัง

“แรม...พอ...พอเถอะครับ....พอแล้ว”

เขาว่าพลางมองผม แววตาเขาฉายถึงเขาผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด...

“คิดครับ มันไม่ใช่...คิดฟังผมนะครับ” ผมพยายามอธิบายให้เขาฟัง กุมมือเขาไว้หวังเรียกร้องให้เขาสนใจผมก่อน ฟังผมก่อนนะครับ...

“แรมทำแบบนี้ทำไม.....”

“แรมจูบเมทำไม.....”

“...คิดคร-”

“นั่นน้องคิดนะ!”

เขาตะโกนเสียงแหบพร่า แม้จะไม่ดังแต่มันก้องไปในใจผมไม่หยุด.... เขากำลังเสียใจ เสียใจมากมากขนาดที่คนโง่ๆอย่างผมยังดูออก

“เราคบกันอยู่จริงๆหรอ?.....แรมยังรักเราอยู่รึเปล่า”

คำพูดเขากรีดลงเข้าไปในใจผม เรายังคบกันอยู่สิครับ ผมรักคิดมากนะ ขอโทษที่ทำแบบนี้ ผมไม่รู้จะพูดอะไร แค่เห็นเขาร้องไห้คำพูดมันจุกอยู่ที่คอ ผมอึกอักอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งมีเพื่อนเขามาเขาออกไป


ไม่ใช่สิ มันต้องไม่เป็นแบบนี้


“อ่ะ...ไอ้โฟร์ร้องไห้ทำไม”

“กู...กูไม่น่ามาเลย มึงไม่เห็นหรอไงว่าคิดมันร้องไห้ ฮึก กูไม่เคยเห็นมันร้องแบบนี้ กู...กู.....ฮึก” โฟร์เริ่มร้องไห้จนฟุ้งต้องเข้าไปปลอบ ส่วนคนอื่นๆยังคงเงียบ

“...พี่แรม”

“.....”

“พี่แรมคะ”

“เปอร์นันครับ คนที่พาคิดไปคือใครหรอครับ”

“...อ่ะ ซีซังเพื่อนเก่าไอ้คิด เพื่อนเก่ากูด้วย.............” เปอร์เป็นคนตอบผมเมื่อนันยังคงยืนค้างอยู่อย่างนั้น

“พี่แรมคะ?”

“เม ปล่อย”

“แต่พี่แรม! เม..เมเพิ่งบอกว่าชอบพี่ไปนะคะ ปล่อยพี่คิดไปก่อนสิ เขาไม่เป็นไรหรอก”

“ผมไม่ได้ชอบคุณ! เข้าใจแล้วใช่ไหมครับ ผมชอบคิด...ผมรักเขา ปล่อยไปไม่ได้หรอก”

ผมเกือบจะตวาดใส่น้องเมที่ยังคงดึงแขนผมไม่หยุด ให้ตายเธอพูดแบบนั้นได้ไง เธอเป็นน้องคิดนะปล่อยให้เขาร้องไห้แบบนั้นได้ยังไง ไม่นึกเป็นห่วงกันบ้างหรอ ผมพยายามดันตัวเองออกมาจากน้องเม น้องไม่ผิดหรอก ผมผิดเองแหละ....



ผมผิดทั้งหมด



“เปอร์รู้ที่อยู่เขาไหมครับ?”

“...อื่อ กูรู้ แต่มึงรู้ไปจะทำไรได้ มึงไปหาเขาแล้วมึงจะทำอะไร ไอ้ซันมันหวงคิดจะตาย....มันคงไม่ปล่อย...ให้มึงเข้าไปคุยง่ายๆหรอก”

“...มันหวงคิดจะตาย”

“นันมึงตั้งสติก่อนดิวะ”

“กู....ทำไมกูทำแบบนี้วะ....กูแค่...แค่....”

“นัน!”

บรรยากาศเริ่มวุ่นวายเมื่อเพื่อนๆเริ่มโทษตัวเองเรื่องคิด น้องเมยังคงยืนนิ่งไม่ไปไหนแม้ผมจะบอกให้เธอกลับไปได้แล้ว ดูเหมือนคนที่มีสติที่สุดจะเป็นโคมกับเปเปอร์

“กู..กูต้องไปขอโทษมัน กูแม่งเหี้ย กู..กู....”

“นันมึงหยุด! ใจเย็นก่อนนะครับ” เปอร์พยายามปลอบนัน

“เปอร์ครับ.......”

“....อื่มแรม...หอสุภาวดี ตรงไปถนน— แล้วเลี้ยวซอยสี่ เจอแยกแล้วเลี้ยวขวา.....”

“...ครับ”

“ที่อยู่ไอ้ซันมัน มันอยู่ชั้นสามห้อง 308”

“..ข ขอบคุณครับ”

“...รีบไปหามันนะ เดี๋ยวพวกกูตามไป รีบไปหามันนะ อย่าให้มันอยู่คนเดียว เดี๋ยวที่นี่กูจัดการเอง”

“แต่พี่แรมคะ”

“เมกลับบ้านได้แล้ว”

“พี่แรมไปส่งเมหน่อยนะคะ เพื่อนเมกลับหมดแล้ว”

“...” ไม่รู้ทำไมผมถึงคิดแบบนี้ออกไป ผมไม่อยากไปส่งเธอ ไม่อยากพูดกับเธอเสียด้วยซ้ำทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำผิดอะไร ทำไมผมต้องนึกโทษเธอๆทั้งๆที่ผมต่างหากที่ผิด...

“...เดี๋ยวกูจัดการเอง มึงไปเถอะ”

“...ข...ขอบคุณครับโคม”

“อือ รีบไปเหอะ ฝากบอกคิดด้วยว่ากูขอโทษ เดี๋ยวจะไปหา”

โคมว่าก่อนผมจะรีบออกมาจากร้านโดยไม่สนใจเสียงเรียกของเม ในหัวผมมีแต่ภาพของเขาร้องไห้วนเวียนเต็มไปหมด ผมทำได้ไงกัน ผมทำให้เขาร้องไห้ได้อย่างไรกัน ผมทำ...หัวใจอีกครึ่งดวงต้องเจ็บช้ำได้อย่างไรกัน...


ผมมันแย่ที่สุด


วินาทีที่ผมเห็นเขาร้องไห้ มันเหมือนกับพระอาทิตย์ในโลกของผม....ได้จากหายไป...


.


.


.


กว่าผมจะมาถึงก็ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง ไม่ใช่เพราะรถติดหรอกครับ ผมหลง... แม้เปอร์จะบอกเส้นทางผมมาแล้วก็เถอะแต่มืดๆแบบนี้ผมก็เลี้ยวเข้าผิดซอยได้เหมือนกันนะ พอมาถึงกว่าจะหาที่จอดรถยนต์ได้ก็เหนื่อยพอควร เพราะเป็นซอยเล็กๆอีกทั้งที่จอดของหอก็กั้นให้เฉพาะคนในหอใช้เท่านั้น ผมเลยต้องไปหาที่จอดเกือบสุดซอยก่อนจะรีบวิ่งมาใหม่


ห้อง 308…


ผมยืนอยู่หน้าห้องสักพักก่อนจะเคาะประตูไป... ครั้งแรกไม่มีใครเปิด แต่พอเคาะอีกครั้งคนที่เปิดประตูออกมาคือซีซัง... คนที่เป็นเพื่อนเก่าคิด

“...ซีซัง...ใช่ไหมครับ..คิดอยู่ในนั้นใช่ไหมครับ...ให้ผมเข้าไปนะครับ...”

“......” เขาไม่ตอบผม แต่จ้องไม่วางตา

“ซีซัง....”

“.......ไว้รอเช้าก่อน ตอนนี้มันหลับอยู่”

“...........ครับ”

เขาพูดแค่นั้นก่อนปิดประตูปัง.... รอเช้าก่อนงั้นหรอ แม้ผมไม่อยากรอแล้วก็ตาม แม้อยากจะเข้าไปกอดเขา ลูบหัวเขาหรือทำอะไรก็ได้ให้เขากลับมายิ้มกับผมเหมือนเดิม แต่ก็ขัดเจ้าของห้องไม่ได้อยู่ดี

ตอนนี้ตีสามอยู่เลย... ผมนั่งรอหน้าห้องเขารอเช้าอย่างที่ซีซังว่า ในใจเอาแต่พร่ำขอโทษเขาไปมา ภาพที่เขาร้องไห้ยังคงติดอยู่ในหัวไม่ไปไหน แค่คิดใจผมก็เจ็บปลาบขึ้นมาแต่ผมรู้ว่าเขาคงเจ็บผมมากกว่าผมหลายเท่าแน่ๆ ผมสัญญากับเขาแล้วแท้ๆว่าจะไม่ไปไหนกับเม แม้ผมจะไม่ได้ไปไหนกับเมจริงๆแต่เมื่อเขาเห็นผมอยู่กับเมแบบนี้คงจะคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ และผมโกหกเขา... ผมโกหกว่าติดธุระและเขาคงเชื่อผมสนิท


ผมทำลงไปได้ไงกัน


ผมเป็นแฟนที่แย่ที่สุด ขนาดที่เขาต้องถามว่าเราคบกันอยู่จริงๆหรือเปล่า ผมรักเขาสุดใจนั่นเป็นเรื่องจริง เพียงแต่ผมคงแสดงมันออกไปได้ไม่มากพอ


คิดครับ ผมขอโทษ...


ผมรักคุณ...


...


“แรม..”

“...อ่ะ”

“มานอนทำไมตรงนี้ ซันไม่ให้เข้าหรอ” เปอร์ถามผม

ผมเผลอหลับไปตอนไหนกันนะ ตอนนี้กี่โมงแล้ว..... ผมก้มลงไปดูนาฬิกาข้อมือ ตีห้า... ยังไม่เช้าพอ..สินะ

“ครับ” ผมตอบกลับเปอร์ไป เขามาพร้อมกับนันที่เอาแต่อยู่เงียบๆ ผมเห็นเขาตาแดงๆ

“แล้ว...เมื่อไหร่จะได้เข้าไปคุย?”

“...ซีซังบอกให้รอเช้าก่อนนะครับ”

“....อ่อหรอ” เปอร์ว่าพลางลงมานั่งพิงผนังข้างๆผมพร้อมกับดึงมือนันให้ลงมานั่งด้วยกัน

“.....แรม กูขอโทษนะ” เรานั่งเงียบๆกันไปสักพักก่อนนันจะพูดขึ้นมา

“ทำไมหรอครับ?”

“ที่ชวนมึงมา...แล้วไม่ให้ชวนคิด กูขอโทษ กูแม่งเหี้ย กูขอ...”

“นันพอแล้ว”

“...นันครับ ผมไม่ได้โกรธอะไรนันเลยนะครับ ไม่เป็นไรหรอก”

“....กูขอโทษ” นันว่าแค่นั้นก่อนจะก้มหน้าซุกกับเข่าตัวเอง มีเปเปอร์คอยลูบหลังอยู่ใกล้ๆ

ไม่มีใครผิดหรอกเรื่องนี้ ผมผิดเองทั้งหมดต่างหาก...ถ้าผมยกเลิกนัดกับนันแล้วไปหาเขาคงจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้แล้ว.... ทำไมตอนนั้นผมไม่ทำกันนะ ทั้งๆที่ผมก็คิดถึงเขามากแท้ๆ

พอเข็มนาฬิกาชี้เลขหกผมก็รีบลุกขึ้นไปเคาะประตูห้องใหม่ทันที

“ซีซังครับ!”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

แอ๊ด... เขาเปิดประตูออกมาทำหน้าหงุดหงิด

“...ค..คือตอนนี้หกโมงแล้ว ผมเลยว่าน่าจะเช้าพอแล้วน่ะครับ...” ผมบอกเขาไป เขานิ่งไปสักพักก่อนยอมให้พวกผมเข้ามาในห้อง ห้องเขาเปิดแอร์เย็นสบายผิดกับอากาศร้อนอบอ้าวข้างนอก บนเตียงใหญ่นั้นมีร่างของคนที่ผมรักสุดหัวใจนอนอยู่...


ผมไม่เห็นหน้าเขา แต่ไม่ต้องเดาก็ต้องรู้ว่าเขาต้องร้องไห้จนหลับไปแน่ๆ ผมอยากเข้าไปกอดเขาเสียตอนนี้จริงๆ


ซีซังเดินนำพวกเราออกมาที่ระเบียง คงเพราะกลัวว่าคิดจะตื่น พอพวกผมเดินตามเขามากันครบแล้ว เขาทำเพียงแค่มองวิวข้างนอกนั่นก่อนจะเอ่ยเล่าเรื่องราวของคนนิรนามคนหนึ่ง ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่รู้แน่ว่าเขาพูดถึงใคร แต่ในใจของผมตอนนี้มีแต่คิดและคงไม่มีเหตุผลอื่นที่ซีซังจะเล่าเรื่องของคนที่ผมไม่รู้จักให้ฟัง ผมจึงคิดว่านี่น่าจะเป็นเรื่องราวของเขาแน่ๆ


เรื่องราวยังคงดำเนินจากปากของซีซังไปเรื่อยๆ ยิ่งผมฟัง ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองแย่แค่ไหน คิดเขาเจออะไรมาตั้งมากมาย เขาแบกรับความรู้สึกแย่ๆนี้มาตั้งนาน ทำไมผมไม่เคยสังเกต

ผมมันเห็นแก่ตัว...


โดนซีซังด่าว่าโง่นี่ก็คงเป็นเพราะผมโง่จริงๆบวกกับ...การที่ผมไม่สนใจจิตใจของเขาเท่าที่ควร... ผมมันเห็นแก่ตัวที่พอได้เป็นแฟนกับเขาแล้วผมก็คิดแต่เรื่องของตัวเอง คิดแทนเขาว่าเขาคงรู้สึกแบบนั้นแบบนี้เพื่อทำให้ตัวเองสบายใจ


ผมมันแย่ที่สุด ทำไมผมทำตัวได้แย่ขนาดนี้


ใจมันโดนบีบรัดจนเจ็บเมื่อฟังเรื่องของเขาจบ ทำไมผมไม่ดูแลเขาให้ดีกว่า ทำไมผมไม่แสดงว่าผมรักเขาให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ไม่เคยมีแฟน...แม้ว่าแฟนคนก่อนของผมเธอจะมีคนละนิสัยแบบคิด เธอคิดอะไรก็พูดออกมาหมด แต่ไม่ใช่ว่าผมจะบอกว่าคิดผิดที่ไม่พูดผมต่างหากที่ไม่ใส่ใจเขาผมต่างหากที่คิดไปเองว่าเขาจะโอเค คิดโง่ๆแบบนั้นไปได้ยังไงกัน

ผมไม่รู้จะขอโทษเขายังไงแล้ว คำขอโทษผมคงไม่พอสำหรับการกระทำของผมแบบนี้ เขาผ่านอะไรร้ายแรงมามากมาย แต่เขากลับเปิดใจให้ผมขนาดนี้ แต่ผมกลับไม่รักษามันไว้ ถ้าเขาจะเกลียดผมผมคงไม่แปลกใจเลย...

ซีซังคุยกับพวกเราอีกสักพักก่อนเงียบไป

“ซัน...กู....กู.......” นันเริ่มพูดเสียงสั่นหลังจากที่ทุกคนเงียบกันไปนาน

“ซั-”

“คิด!”

“ม..ไม่เอา...ซัน..ซัน!”

“คิดครับ”

“ซัน!!” ซีซังรีบเข้าไปหาเขา คิดตื่นตอนไหนไม่มีใครรู้ เขาคงเดินตามหาซีซัง แต่พอเห็นผมแล้วตัวเขาก็เริ่มสั่นอีกครั้ง ผมพยายามเข้าหาเขาแต่เขากลับถอยหนีเรียกชื่อซีซังไม่หยุด น้ำตาเริ่มกลับมาคลอเบ้าเขาอีกครั้ง พอซีซังเข้าไปหาเขาคิดก็เกาะเขาแน่นไม่ปล่อยเหมือนเขาเป็นที่พึ่งที่สุดท้าย


นี่ผม...ทำอะไรลงไปนะ


ทำให้เขาต้องท้อแท้ไม่เหลือใครอยู่แบบนี้ได้ไงกัน ผมกล้าเรียกตัวเองว่าแฟนเขาได้ไงกัน


“คิดครับ.....”

“คิด...กู....กูขอโทษ...คิด กูขอโทษ...”

“..................ฮึก” เขาไม่ตอบทั้งผมทั้งนัน เอาแต่เกาะซีซังไว้แน่นเขาก้มหน้าแต่ผมได้ยินเสียงสะอื้น

“พวกมึง...ออกไปก่อนเถอะ”

“แต่..”

“...ซีซังครับ ให้ผมได้คุยกับเขาก่อนเถอะนะครับ .....ได้โปรด” ผมอ้อนวอนเขาเมื่อเขาเริ่มไล่ผมกลับอีกครั้ง

“..ซัน ไม่เอา...”

“.....ผมขอร้อง”

ซีซังทำท่าลังเลใจ แต่พอคิดกอดเขาแน่นขึ้นเขาก็ส่ายหน้าให้ผม

“.....ที่เราคุยกัน.....ขอโอกาสให้ผมทำหน่อยนะครับ”

“........”

“.......ขอร้องล่ะครับ”

เขาถอนหายใจก่อนจะพาคิดมาหาผม! แม้ว่าคิดจะดิ้นสุดแรงก็ตาม

“เปอร์ นัน ออกไปเดินเล่นกันหน่อยไหม อีกสามชั่วโมงกูจะกลับมา”

“..ขอบคุณครับ!”

“ซันไม่เอา!! ซันไม่! อย่าทำแบบนี้ ซัน ฮึก....ซันอย่าทิ้งคิดไป ซัน! ซัน” คิดตะโกนพร้อมดิ้นพล่าน น้ำตาเขาไหลนองหน้าจนผมนึกเจ็บอยู่ในใจ ผมกอดเขาแน่น



เมื่อซีซังยอมให้ผมคุยกับเขาแล้ว



คราวนี้จะไม่ยอมให้พระอาทิตย์ของผมต้องดับแสงอีกแล้ว...







________________________________________________________

อรั๊งงง... พระเอกโผล่มาทวงเรตติ้งคืนแล้วค่ะ55555 (จะได้ผลรึเปล่าน้อ)
แรมจะเริ่มปฏิบัติการง้อแล้ว... 5555

ที่รีบเอามาต่อไวๆเพราะอยากให้หมดดราม่าภายในอาทิตย์นี้ค่ะเพราะ....
อาทิตย์หน้าเราจะไม่อยู่ยาว...........ยาวมาก.......... (หนึ่งเดือนค่ะ...)
แจ้งไว้ก่อนค่ะ เพราะที่ๆจะไปไม่รู้ว่าจะได้ใช้เนตมากแค่ไหน  :hao5:
เลยอยากให้เคลียร์กันเร็วๆจะได้ไม่ค้าง....
แต่จะแต่งทันรึเปล่านี่สิ...  :hao5:
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ
(ตอบคอมเม้น ต่อเรปล่างนะคะ)
v
v
v

ออฟไลน์ Raccoooon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-2
ตอบคอมเม้นค่ะ

B52 ตอนนั้นอัพหัวเรื่องไว้แต่ยังไม่ได้ลงเรื่องค่ะ บังเอิญมีคนเม้นดันขึ้นมาพอดีเลยอาจจะหาเรื่องไม่เจอ 55555555 มาต่อแล้วค่าา //เมื่อวานไม่มาค่ะ ถถถถถ

mild-dy  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

IaminLove โฮ่...จริงๆนันมีเหตุผลนะคะ แต่เพราะอะไรต้องรอดูต่อปายยยย

ormn สงสารเหมือนกันค่ะ  :hao5:

nolirin กำลังเริ่มง้อแล้วค่ะ ไม่เครียดน้าาาๆ

IIIA ถึงจะไม่เหมาะกับบทพระเอกแต่แรมก็ยังคงเป็นพระเอกค่ะ555555

Sar2288 แฟนคลับซันโผล่มาอีกคนแล้ววว555 ซันเป็นเพื่อนที่ดีมากๆจริงๆค่ะ  ^__^

บ๊ายบายโพ แรมเริ่มง้อแล้วค่ะ รออีกนิดเน้อเขาจะหวานกันแล้ว...

vermillian 555555555 เป็นความคิดที่ดีค่ะะ

Gapompom ยืนยันว่าแรมเป็นพระเอกค่ะ 5555 ที่ซันเข้าใจคิดมากกว่าแรมเพราะเป็นเพื่อนกันมานาน แต่แรมเพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือนเองค่ะ ยังต้องทำความเข้าใจกันอีกนานนน ^^

NY_JK จะต่อด้วยมาม่าแบบขมขื่นเบาๆก่อนไปหวานค่ะ ก๊ากกกกก //คิดเห็นแต่ภาพยังไม่รู้เหตุผลเนอะเลยงอนตุ๊บป่องงง

item คิด: ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับบ

MK แฟนคลับซันเพิ่มมากอีกคนแล้วววว ถ้าอยากได้ต้องต่อคิวยาวค่ะ55555

Donaldye ครั้งนี้นันคงจะเข็ดแล้วค่ะ แต่ที่ทำไปเพราะมีเหตุผลน้าา... //ยืนยันว่าแรมเป็นพระเอกค่ะ 5555 แต่เดี๋ยวเขาจะเริ่มถอดเขาแล้วล่ะะะ

Opoln Miyabi แฟนคลับซันอีกคนแล้ววว แต่ยืนยันว่าแรมเป็นพระเอกนะคะ 5555

kongxinya ชีวิตคิดเศร้าจริงๆเน้อออ  :hao5:

wickedwoman ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะะ แงงงง กอดดดด  :กอด1: //โชคดีที่คิดของเราน่ารักสินะ 555

Newtun_TD มาต่อแล้วค่าาา กำลังจะเริ่มง้อกันแล้วนะะะ

Still_14OC ซันเป็นพ่อค่ะ!! 555555555555

helpmeiiz ใกล้แล้วค่ะ เชิญทานอาหารจานหลักให้หมดก่อนนะคะ คุคุคุ

omuya ความจริงคิดเปลี่ยนนามสกุลได้แล้วค่ะเพราะอายุถึง20แล้ว แต่คิดยังยึดติดกับครอบครัวตัวเองอยู่ อย่างน้อยก็สายเลือดเดียวกัน  :hao5: ส่วนเพื่อนๆ นันเขามีเหตุผลที่ทำอย่างนี้น้าาา แรมได้รับโอเมก้า3ปริมาณมหาศาลแล้วค่ะ 55555 ปล.ขอบคุณที่ชมนะคะ เขินมากง่า แอร๊ยยยยย  :-[ :-[


mystery Y ใกล้ถึงเวลาของหวานแล้วเน้อออ อดใจนิสนุงง

~ณิมมานรฎี~ โอ๋... ไม่ร้องนะคะะะะ

fuku ใช่เลยค่ะ ที่โดนด่าว่าโง่เพราะแรมคิดไม่เยอะนี่แหละค่ะ  :hao5: ส่วนนันมีเหตุผลที่ทำแบบนี้น้าาา //ตบปากแรมแบบตบจูบได้ไหมคะ .////. (คิดเตะ)

GintoniC ซันนี่อามรมณ์พระรองเกาหลีจริงๆเลยค่ะ 55555 มาต่อแล้วน้าาา

ekonut ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะะะะะะ

oreena ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าาาา

KoBKaB ถอดเขาแรมออกช้าๆ...55555 ได้เวลาพระเอกกลับมาทวงบังลังก์แล้วค่ะะ

Ali$a฿eth ขอบคุณที่ติดตามนะคะะ  :hao5: //เอาคืนแน่ๆค่ะแต่จะสะใจคนอ่านไหมนี่ไม่รู้เหมือนกันนา..งิงิ

Pupay แรมพอมีเหตุผลค่ะ แต่พูดไม่ออกซะงั้นเง้อออ //ยืนยันว่าแรมเป็นพระเอกค่ะ คิดไม่นอกใจแน่ 5555

_KKawfang ขอบคุณที่หลงเข้ามานะก้ะ ขอบคุณที่ชมด้วยค่า ปลื้มปริ่มม  :กอด1: :กอด1: //แรมบื้อเพราะไม่สังเกต ไม่คิดเยอะๆนี่แหละค่ะ โถ และเพราะยังมองว่าคิดเป็นของสูงอยู่นี่แหละทำให้ไม่คืบหน้ากันสักที  :hao5: //ส่วนนัน..มีเหตุผลแน่ค่ะ ขออุบไว้ก่อน คิคิ // จริงๆก็มีส่วนนะคะที่พ่อคิดไม่ไล่คิดออกจากบ้านเพราะยังเห็นว่าเป็นลูกตัวเองอยู่ แต่ก็ไม่ได้ดูแลให้ดีเลย  :hao5: ส่วนน้องเม...จริงๆน้องแรงค่ะ555555 //แรมจ๋ากำลังพยายามง้อคิดอยู่ค่ะะะ อีกไม่นานหรอกกก คึคึคึ

tsundere แรมออกมาแล้วค่าาา ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ //แหน้...อย่ายุซี้!!  :hao5:

kenghan รออีกหน่อยเนอะ จะหมดมาม่าแล้วว

MookYoon พระเอกโผล่มาแล้วค่ะะะ 5555

 kaew_ta อุ่ย...มาแบบจัดเต็มมากค่ะ 555 พระเอกบื้อเป็นจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ค่ะ ก๊ากกกก ส่วนต่อไปคิดจะทำยังไงต้องรอลุ้นกันเน้อออ //ส่วนนามสกุลแม่ ทางฝ่ายแม่คิดเองก็ไม่ยอมรับเรื่องของคิดค่ะ เลยให้คิดใช้นามสกุลแม่ไม่ได้  :hao5: //แต่20แล้วสามารถเปลี่ยนนามสกุลตัวเองได้ค่ะ แต่คิดยังยึดติดกับครอบครัวนี้อยู่ เพราะยังไงก็ถือว่าเป็นสายเลือดเดียวกันเง้อ  :hao5: //ปล.ไม่ร้องนะะะ  :hao5: :hao5:


ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่า


____________________________________________________________
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-05-2014 15:07:44 โดย xyxear »

ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1
โฮฮฮฮฮฮฮ คิดดดดด  :o12:
ให้โอกาศไอ้ใบ้มันพูดอะไรบ้างนะจ๊ะ ไอ้ใบ้นี่รีบๆพูดนะ!!
ชักช้าเด๋วแม่ตีหัวแบะ!  :m16:

รอลุ้นตอนถัดปายยย
ปล.มีกาาจองด้วย อิอิ

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
อยากให้คิดมีสติ แต่อย่าเพิ่งดีกะแรมเลย ดัดนิสัยสักพักนึง จนกว่าจะเลิกโง่อ่ะ


ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
้เฮ้อ ใครควรอิจฉาใคร
น้องสาวที่ได้รับความรักเปี่ยมล้น ดันอิจฉาคนที่เป็นรองขาดความรัก
เข้าข่ายไม่รู้จักพอ  ..... พ่อแม่ไม่สั่งสอนได้เลยนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
คิดอย่ายอมนะ ให้แรมง้อให้เลือดตากระเด็นเลย ให้เจ็บเหมือนที่คิดเจ็บ  หายโง่หายซึนซะที  :z6:

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
แรมโอกาศแก้ตัวมาแล้วนะอย่าให้พลาด  :monkeysad:

 :L2: :กอด1: :pig4: :L2:

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
โอกาสมีแล้วก็รีบคว้าไว้ สิ่งแรกที่ควรทำคือ กอดให้สุดแรง   :hao7: 

+1ให้คิด อย่าร้องงงงงง  ตาบวมหมดแล้ววววว


ออฟไลน์ Infinity 888

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2026
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-7
โห!!! นักเขียนจะไม่อยู่ 1 เดือน :a5:

ถ้า ซัน ไม่เล่าก็คงจะไม่มีใครรู้ หรือสังเกตุเพื่อนอยู่ดี

อย่ายอมง่ายๆนะ คิด ความสงสารคงไม่ใช่สิ่งที่คิดต้องการ

ความหมายของคนรักสำหรับแรม มันคืออะไร ??

ดีออก!! เม เลือดที่เหมือนกันครึ่งนึงของพี่น้อง ไม่ทำให้รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ

ขนาดคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน เห็นคนร้องไห้ยังสงสาร แล้วนี่แกทำไมเป็นขนาดนี้ :beat:

 :กอด1: ซีซัง

ออฟไลน์ item

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
 :z3: แรมนะแรม จะง้อยังไงละทีนี้ :angry2:

ออฟไลน์ ~ณิมมานรฎี~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1070
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2
 :sad11:  น้ำตาไหลลล สงสารคิดดดดด คิตตี้น้อยอย่าร้องนะโอ๋~~~~ ้เห่อๆ แรมฉลาดอีกนิสสินะๆๆ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ในส่วนของแรมคะแนนยังไม่มานะจ๊ะ จะรอดูว่าจะทำได้แค่ไหนแล้วก็ขอเหตุผลจากผองเพื่อนด้วยว่า ทำไม เหตุใด มารวมตัวกันหมดโดยที่ไม่ให้คิดมาร่วมวงด้วย ดีดีน่ะจ๊ะเพราะตอนนี้ติดลบทั้งกลุ่มเลย

ออฟไลน์ KoBKaB

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 124
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
คิด อย่าไปใจอ่อนง่ายๆนะ  :m16: เดี๋ยว แรม มันได้ใจ  :fire:

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
ค้างอ่ะ

คิดยอมคุยกับแรมเถอะนะ
 :o12:

ออฟไลน์ GintoniC

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 829
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-0
คุยกันกันให้รู้เรื่องนะแรม มีโอกาศแค่ครั้งเดียวนะ  :katai1:
ปล.คนเขียนอยากอ้านตอนต่อไปแล้วอ่ะ  :hao3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
แรมเคลียร์ด่วนเลย :(

ออฟไลน์ oreena

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 192
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
 :angry2:แรมเคลียร์ให้ชัดๆนะเฮ้ย

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
ตอนนี้ยังไม่ให้อภัยแรม
รอแรมง้อก่อน ค่อยคิดอีกที  :m16:

ออฟไลน์ minjeez

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 272
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
แรมทำให้ความเชื่อใจที่คิดมีหายไปจนหมดแล้ว
ทำให้คิดหวาดกลัวกับการเปิดใจยอมรับและไม่ยอมรับฟัง
ยิ่งตอนนี้แรมได้รู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องของคิดแล้ว
รีบทำให้คิดกลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆเถอะ
และก็นะ ช่วยแสดงออกความรู้สึกของตัวเองให้มากกว่านี้
ใส่ใจความคิด ความรู้สึกของคิดให้มากกว่านี้ เพื่อคิดนะแรมนะ

ออฟไลน์ Eternal luv

  • ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตนะ...ของกรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 361
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
ซันใจดีเกินไป น่าจะดัดนิสัยแรมให้นานๆ บื่อดีนัก
 :hao4:
คิดไม่ร้องไห้นะโอ๋ๆๆ

ออฟไลน์ Tennyo_Y

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
คือแบบเป็นตอนแรกที่อ่านแล้วน้ำตาซึมกับคิดจริง ๆ อะ คิด มันน่าสงสารเกินไป มันสะเทือนใจเกินไป มันน่าเวทนาเกินไป ยิ่งตอนที่คิดเรียกหา ซัน มันยิ่งเจ็บปวดเกินไป ยิ่งตอนที่บอกว่าอย่าทิ้งคิด มันยิ่งแบบ ปวดหนึึบในใจอะ คนแบบคิด มันสะอาดเกินไป สะอาดกว่าแรม สะอาดเกินกว่าที่จะรู้จักกับนัน ไม่สมควร ไม่สมควร นันมันแย่อะ ขอบอกเลย แย่จริง ๆ ต่อให้รู้สึกผิดมากแค่ไหนก็ตาม คือไม่รู้สิ ถ้าให้กลับไปมองหน้านัน คงทำไม่ได้ หรือถ้าทำได้ก็ไม่สนิทใจ แล้วไง พอรู้อดีตแล้วไง รู้เลยสงสาร รู้เลยเห็นใจ เพื่ออะไรอะ ทั้งสามคนนั้นละ รู้ไปแล้วไปสงสารคิดเพิ่มหรอ แต่คิดไม่ได้ต้องการความสงสาร ไม่รู้สิ คนแบบนันไม่ควรคู่จะเป็นเพื่อนคิด ไม่ควรจริงๆ สกปรก

ส่วนแรม ยอมรับนะ ว่าอ่านตอนนี้ แรมดูแลเป็นคนเห็นแต่ตัวเองจริง ๆ เพราะพอคบคิดเป็นแฟน แรมคิดถึงแต่ตัวเอง จนลืมนึกถึงคิด แต่เราให้อภัย เพราะเข้าใจแรม แบบแรมคงอารมณ์ประมาณได้เป็นแฟนกับคนในฝัน มันก็มักจะต้องรน ๆ ตื่น ๆ เออ แบบนี้เขาคงชอบ แบบนี้ มันคงดีสำหรับคนในฝัน เพราะแรมมองคิดเป็นคนในฝัน แต่แรมไม่มองความเป็นจริง ชอบที่แรมหัดฉลาด รู้จักเด็ดเดี่ยวกับเมบ้าง ถึงจะไม่ถึงที่สุด แต่ก็โอเค สำหรับคนแบบแรม แรมทำได้ขนาดนี้ ขอนับถือละนะ เหลือแค่ จะซื้อความไว้ใจจากคิดกลับมาได้หรือเปล่า แต่เราว่าแรมควรได้รับโอกาสจากคิด เพราะแรมเป็นคนที่คู่ควรกับคิดจริง ๆ นะ ไม่ใช่ว่าคิดคู่ควรกับแรม แต่แรมต่างหากที่คู่ควรกับคิด เพราะคิดเป็นเด็กที่ดีมาก ต่อให้แรมจะสูงส่งแค่ไหนก็ตาม แต่ในที่นี้ เรากับมองว่า คิดสูงค่ากว่าแรม คนแบบคิดในโลกนี้จะมีสักกี่คน ใครไม่คว้าไว้ก็โง่เต็มที

แต่สำหรับนัน บอกจากใจ ทำใจรักไม่ลง และที่สำคัญแทบไม่อยากให้กลับไปเป็นเพื่อนคิดจริง ๆ นันไม่ควรค่ากับคิดจริง ๆ ไม่เลยสักนิดเดียว เพื่อนแบบนี้บางที่ก็ไม่จำเป็น ถึงจะรู้สึกผิดแทบตาย ก็ตายไปตรงนั้นแหละนัน กองไว้ที่เดิมนั้นแหละ

ออฟไลน์ tsundere

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
อร๊างงงงงงงงงงง แต่ราศรีพระเอกแรมทำไมไม่เด่นขึ้นเลยละคะ
หรือซีซังกลบเนี่ย ฮ่าาาาาาา ๆ แรมมมม เกิดเป็นพระเอกมันลำบาก
เลวเกินไปก็โดนติ ดีเกินไปก็โดนด่า ทำใจนะลูก แต่ฉันไม่สงสารเธอหรอก ฮ่าาา ๆ

ปล.ขอบทซีซังเยอะ ๆ จัดไม่ได้เรื่องหน้ายังมีนะคะ (เราจะยังคงยุต่อไป ๕๕๕)

ออฟไลน์ CheeTah

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
ยังทำใจอ่านตอนที่30กับ31ไม่ได้เลย ทำไมคิดเป็นคนที่ดี คิดดีกับเพื่อนมากๆ แต่ทำไมก็ยังมีคนใจร้ายกับคิดอีก แค่เรื่องพ่อก็เจ็บเกินไปแล้ว ยังจะให้คิดมารู้จักเพื่อนเชี่ยๆอย่างนันอีกหรอ บอกเลย เกลียดนันมาก เจอเพื่อนแบบนี้เลิกคบค่ะ เสียเพื่อนแย่ๆไปทำให้ชีวิตดีขึ้นเยอะ ให้ซันเป็นพระเอกได้มั้ยยย แงๆรักคิดกับซัน ใครคือพระเอกนะ ลืมไปแล้ว 555

ออฟไลน์ Ali$a฿eth

  • [จิ้น]ตนการ
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1111
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-3
เฮ้ออออออ

ออฟไลน์ meeoldly

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
สงสารคิด  :hao5: :hao5: :hao5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด