แอร่ จบล้าว ใจหายไม่เบานะ T///T นึกย้อนไปถึงวันที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก
วันนั้นเราแบบเซ็งจัด หานิยายในเล้าอ่านไม่ได้ เปิดเรื่องไหนๆก็ไม่ถูกใจ
ภาษาไม่สวย เนื้อเรื่องน่าเบื่อ อ่านแล้วเงิบ หงุดหงิดสึด! -..-
แต่แล้วสวรรค์ก็เป็นใจ เราเลื่อนๆมาเจอ
◎ เสื้อกาวน์หมอไม่อุ่นเท่าเสื้อช๊อปวิศวะ ◎ จนได้
คือแบบ อหหหหห อะไรน่ะอะไร๊ ทำไมชื่อเรื่องชวนใจสั่นงี้! กดเข้ามาส่องแบบไม่ลังเลใจเลยค่ะคุ๊ณ!
แล้วเราก็ไม่ผิดหวัง สนุกมาก! คืออ่านแล้วติดอ่านแล้วเพลิน กดอ่านตอนต่อไปแบบหยุดไม่ได้
หลงรักหมอต่ายตัวขาว ทำเป็นดุข่มน้องแต่จริงๆใจดี คุณหมอน่าย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~ >0<
พ่อพระเอกนี่ก็โกยคะแนนจากเราไม่เบา ชอบบาสตรงที่กวนส้นตินตีนนน
เด็กบ้าไรวะทำไมมันชวนให้อยากตบกระโหลกแล้วบ๊องหูแรงๆสักหลายทีแบบนี้! คือเข้าใจความรู้สึกหมอต่ายเลย55555
แต่ก็เนอะ ไอเด็กบ้าหน้าเป็นคนนี้อีกแหละที่ทำเราใจสั่น เหมือนหมอต่าย อ่ะฮื้อ~ >///<
คืออ่านเรื่องนี้แล้วจั๊กจี๋หัวใจสุดๆ คันหัวใจกระจุ๊บกระจิ๊บ นี่แบบชอบมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณคุณคนแต่งมากนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้พวกเราเชยชมกัน
จากนี้ก็จะติดตามผลงานของตัวเองต่อไปเรื่อยนะคะ ไบค์พีคนี่เปิดมาก็ถูกใจอีกแล้ว งุ้ย! .///.
ส่วนเรื่องรวมเล่ม โหวตอีกเสียงนะคะ อยากได้หมอต่ายมาไว้ข้างหมอนเหมือนกัน กิ้กิ้
ถ้ายังไงลองเปิดโหวตไว้ที่หัวนิยายก็ได้นะคะ ใครผ่านไปผ่านมาอ่านเรื่องนี้แล้วติดใจจะได้กดโหวตกันไปเนอะ
สู้ๆค่ะ จะรออ่านไบค์พีคนะ ชู้บๆ