เดินทางกันมาถึงตอนจบแล้วเนอะ ตลอดระยะเวลาเป็นเดือนที่มีกิจวัตรประจำวันเพิ่มขึ้นมาทุกช่วงเย็นของทุกวัน
คือต้องเข้ามานั่งเฝ้าปูเสื่อรอน้องปลื้มกับพี่โปรด หลังจากนี้คงรู้สึกว่างไปเลย แหะๆ ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนมากๆที่สร้างนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา สร้างน้องปลื้มที่น่ารัก น่าเอ็นดูและเกือบแตะเส้นน่ารำคาญในช่วงแรกๆอยู่บ้าง
สร้างพี่โปรดที่เราแสนจะเกลียดขี้หน้ามากในช่วงแรกและค่อยๆทะยานเปิดใจรับนางมากขึ้นในช่วงหลัง รวมถึงตัวละครอื่นๆอีก
ทำให้เราทั้งมีความสุข อึดอัดใจ โกรธแค้น น้ำตาซึม ล่องลอย ทุรนทุราย ฯลฯ ไม่เหมือนกันซักวัน ฮ่าๆ
คนเขียนมีวินัยมาก มาลงแทบทุกวันเลย อารมณ์การอ่านเลยต่อเนื่องมาก อิฉันก็เลยอินมากเยี่ยงนี้แหละค่ะ หึๆ
คุณเขียนได้ดีแล้วค่ะ พล็อตเหมือนแนวทั่วๆไป แต่การดำเนินเรื่องประกอบกับเสน่ห์ตัวละครมันทำให้คุณแตกต่างออกไป
มันพอดีอ่ะ ไม่มากเกิน-ไม่น้อยเกิน ไม่ทำให้เรารู้สึกอิหลักอิเหลื่อทนไม่ได้จนเลิกอ่านไปเหมือนที่เคยเจอมากับเรื่องแนวๆนี้
จุดที่เราชอบมากมีหลายอย่างเลย ยกตัวอย่างเช่นน้องปลื้มแล้วกัน น้องปลื้มเป็นนายเอกที่ตอนแรกเหมือนจะอดทนจนเกินไป
แต่ในจุดที่ตัดสินใจได้แล้วลุกขึ้นยืน ก็แสดงให้เห็นว่าน้องไม่ตัวนิ่ม ไม่ได้แบบน๊างเอกนางเอกจนน่ารำคาญ ไม่งี่เง่าโลกสวยเกินไป
อย่างเรื่องเดย์ น้องมีอะไรก็บอกพี่โปรดไม่ปิดบัง ไม่เดินเข้าไปหาอันตรายหรือคิดจะจัดการอะไรเองซึ่งมันจะทำให้เรื่องโคตรยุ่งเข้าไปอีก
ส่วนการเอาคืนของน้องที่ทำให้คุณพี่โปรดเธอได้รับบทเรียน เราก็รู้สึกว่ามันก็พอดีในความรู้สึกเรานะ
ไม่ใช่แบบพระเอกมาอย่างเลว ทำโน่นนี่ไม่ดีสาระพัดแล้วตอนหลังก็คืนดีกันซะง่ายๆอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ
ก็มีอีกหลายอย่างเลยนะที่เราชอบ แต่ยกตัวอย่างนิดหน่อยก็พอเนอะ ไม่งั้นคงยาวมาก -_-;
หลังจากนี้น้องปลื้มก็ลาออกมาเป็นแม่บ้านให้คุณหมอสินะ ครุคริๆ ขอตอนพิเศษเยอะๆนะค้า ^_^
โอ๊ะ จำได้ว่าคุณคนเขียนเคยพูดถึงดราม่าในตอนพิเศษนี่นา แว๊ก ต้องเตรียมใจขึ้นรถไฟเหาะอีกแล้วสินะ
รอติดตามตอนพี่โปรดไปขอน้องมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับขุ่นพ่อน้องนะคะ
หัวข้อ: @มาโปรด@ : ตอนพิเศษ : 23/09/2014 (Page. 145) *แจ้งข่าวหน้า 149 28/1/2015 (อ่าน 2101995 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก