ตามทันแล้วว อ่านจริง ๆ มันก็ไม่ได้ดราม่าขนาดน้ำตาท่วมอ่ะ สงสัยเพราะอ่านติดต่อกันรวดเดียวและเราทำใจก่อนอ่านไว้แล้วละก็ไม่รู้ อ่านแล้วรู้สึกว่าเข้าใจเปรม กิม และติ๊กนะ และเราไม่ได้เกลียดพวกเขานะ
เปรม เพราะรักปลื้มอาจจะด้วยเพราะรักอย่างเพื่อนและมีความรู้สึกมากกว่านั้นด้วยแหละ พอได้เห็นคลิปเลยทำให้อารมณ์ขึ้นและโกรธบวกกับอคติบังตาหน้ามืดตามัวและยั้งคิดขาดการไต่ตรองอย่างถี่ถ้วนเลยทำให้มองแต่อดีตจนลืมมองว่าปัจจุบันปลื้มยังมีความรู้สึกแบบเดิมให้โปรดอยู่หรือเปล่า
กิมกับติ๊ก เราคิกว่าเพราะเขารักปลื้มนะถึงได้ทำแบบนี้ ประมาณว่าพี่โปรดมาทำกับเพื่อนกูอย่างนี้ได้ยังไง บวกกับรู้ว่าเปรมชอบปลื้ม เพราะต้องการจะเอาคือโปรดที่ทำร้ายปลื้ม เลยไม่ได้ห้ามเปรม เพราะคิดว่าการที่ให้ปลื้มกับโปรดเลิกกันคือการดึงเพื่อนมาจากสิ่งเลว ๆ ประมาณว่าเพราะปลื้มหลงผิดที่ไปคบโปรด ตนเป็นเพื่อนจึงทำแบบนี้
แต่ทุกคนก็ลืมคิดถึงจิตใจของปลื้ม คิดว่าตัวเองทำถูกแล้วปลื้มจะต้องเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาทำทั้ง พี่โปรด เปรม กิม ติ๊ก
ดีใจที่ปลื้มกลับบ้านและเข้มแข็งขึ้น มีกำลังและความมั่นใจที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างแข็งแกร่งมาก
ไม่มีใครรักเราได้มากเท่าพ่อแม่แล้วจริง ๆ เพราะรัก ปลื้มถึงได้ถูกเลี้ยงดูอย่างไข่ในหิน มันเลยเหมือนพ่อแม่รังแกฉัน แต่ความรู้สึก รักมาก ห่วงมาก ที่พ่อแม่มีให้ลูกก็ไม่ใช่เรื่องผิดนะ เพราะแบบนี่หรือเปล่าพ่อปลื้มถึงอยากให้ปลื้มเรียนหมอก็เพราะว่าปลื้มมีโรคประจำตัวอยู่ ประมาณว่าเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้ดูแลตัวเองได้เมื่อพ่อแม่ไม่อยู่ด้วย แต่ปลื้มไม่เข้าใจ พอปลื้มล้มก็เลยเหมือนนกปีกหักอย่างที่เท็นเท็นว่าจริง ๆ โชคดีที่ปลื้มได้เจอกับเท็นเท็นนะ ทำให้น้องได้เข้าใจอะไรมากขึ้น และยอมเปิดใจกับอะไรหลาย ๆ อย่างในชีวิต
แต่ตามอ่านมา 10 ตอนอยากบอกว่า เท็นเท็น ขโมยซีน
มันเลยทำให้ไม่ดราม่าเท่าไหร่ เท็นเท็นก็ยังเทพเหมือนเดิม (คิดถึงเท็นเท็นอ่ะ ไปต่ออีกเรื่องบ้างซิคะ อยากอ่าน ๆ)
ส่วนปลื้มกับพี่โปรดนั้น การที่โปรดห่างจากปลื้มบ้างเราว่าดีนะ ต่างฝ่ายต่างคิดทบทวน และมันคงเป็นบทเรียนที่ดีเลยทีเดียวสำหรับคนสองคน ก็หวังว่าเมื่อได้คุยกันจะได้ข้อตกลงกันได้ด้วยดี