ดีค่ะ พึ่งมาอ่าน อ่าน 2-3 ชม. ก็ถึงตอนล่าสุดแล้ว
เรื่องนี้...ไม่รู้จะจัดอยู่ในหมวดไหนดี
ตอนแรกก็เอาซะ
แบบฟินกันไปทีเดียว
แอบหน่วงๆเป็นพักๆ เพราะรุ้สึกเข้าใจอารณ์ของทิว
ไปๆมาๆ ตอนที่ทิวหนีไป เรานี่อ่านไปร้องไห้ไปตั้งแต่ตอนนั้น
จนถึงตอนที่เดียวไปหาพ่อของทิว ตาเราต้องบ่วมแน่ๆ น้ำมูกก็ไหล
แล้วยิ่งเราอ่านติดต่อกัน ทำให้เราอินมากๆ สนุกมากเลยค่ะ
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ
ปกติเราไม่ค่อยอ่านเรื่องที่มีชื่อเรื่องแนวดราม่า
เพราะเป็นคนร้องไห้ง่าย
แต่ดีใจมากที่กดเข้ามาค่ะ