เวลาที่มีความสุขมากที่สุด คือเวลาที่ได้อยู่กับคนที่เรารัก
“ระวังกิ่งไม้” เขาบอกก่อนจะยื่นมือมาบังหัวผมเอาไว้
“ขอบคุณครับ” ยิ้มออกมา
กลั้นความรู้สึกดีใจ
ไม่อยู่จริงๆ
“ขอบคุณนะครับ”
“นายขอบคุณไปแล้ว”
“เรื่องที่พามาเที่ยวทะเล” ส่งยิ้มไปให้เขา “และยอมมาสวนผลไม้นี่ด้วย”
“หึๆ”
เห็นเขาหัวเราะ
ผมก็หัวเราะออกมาบ้าง
มีความสุข
ผมมีความสุขมากจริงๆ
สุขจนอยากจะเก็บช่วงเวลาเหล่านี้เอาไว้ตลอดไป
“อิ่มแล้วก็ไปเถอะ”
“ครับ”
“กินของหวานก่อนแบบนี้ จะกินข้าวได้หรือเปล่า”
ไม่รู้ว่านี่คือคำบ่นหรือเปล่า
รู้แต่ว่าผมยิ้มไปกับมัน
“รีบๆ ไป กินเสร็จจะได้รีบกลับห้อง”
แล้วผม
ก็ถูกดุจนได้
.
.
“เดินเล่นย่อยอาหารก่อนได้ไหมครับ” ถามเมื่อเห็นเขาเอาแต่เงียบ ตั้งแต่ออกจากร้าน “เหนื่อยเหรอครับ”
“เปล่า..” ตอบก่อนจะเดินนำผมลงไปที่หาด
“จับมือได้ไหมครับ”
“...”
“นะครับ ฟ้ามืดแล้วคงไม่มีใครเห็น”
ผมเองก็อยากลองจูงมือคนรัก
เดินไปตามชายหาด
เหมือนๆ กับคนอื่นบ้าง
“อืม..”
เขายื่นมือมาจับมือผมเอาไว้
ก่อนจะออกเดินอีกครั้ง
“ขอบคุณนะครับ”
ขอบคุณจริงๆ
.
.
“อื้อ..คุณพุฒ”
“เบาอ๊ะ..”
บทรักของเขา
ดูรุนแรงกว่าทุกที
“เจ็บ.. เจ็บครับ”
“หยุดร้องสักที”
“ขอโทษ ฮึก..”
ได้แต่อดทน
กลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้
.
.
“พอเถอะครับ”
ร้องห้าม
ก่อนจะยกมือดันไหล่เขา
ครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้
เมื่อไรเขาจะพอสักที
“ผมไม่ไหวแล้ว”
“แต่ฉันยังไม่พอ”
“ฮึก..”
กัดปากตัวเอง
แล้วทนรับมันต่อไป
ไม่ได้โกรธ
ที่เขาทำรุนแรง
แต่แค่กลัว
กับท่าทีที่เปลี่ยนไป
แบบนี้
ความอ่อนโยนที่ผมได้รับ
ที่สวนผลไม้
หรือที่ริมชายหาดนั่น
มันทำให้ผมโลภ
โลภที่อยากได้รับมันตลอดไป
.
.
“นอนเถอะ” เขาบอก เมื่อถอนตัวออกไปแล้ว “เดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้”
“ครับ” รับคำ ก่อนจะหลับตาลง
“นายต้องเข้มแข็ง”
“และผ่านทุกเรื่องไปให้ได้”
ทั้งที่รู้สึกสงสัยกับคำพูดของเขา
แต่ผมก็หมดแรงเกินกว่าจะถาม
นอนพัก เอาแรงไว้ก่อนดีกว่า
เพราะไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไร
เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็คงจะได้รู้เอง
Ma-NuD_LaW
รู้สึกเหมือนพุฒกะเล็กไม่เคยหวานกันเลย (ขอนิดนึงนะ)
อย่ารุนแรงกะคนเขียนครับ (ผมกลัว) 
ฝันดีงับ 
หัวข้อ: ((เรื่องยืดเยื้อ)) เมียน้อย --มี Ebook แล้วนะค้าบบบบ-- (อ่าน 340705 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก