สงครามเย็นกลับมาอีกครั้ง! หลายเดือนแล้วที่เพื่อนๆพี่ๆในสตูดิโอไม่ได้เห็นบรรยากาศมาคุระหว่างพี่น้องตาสีฟ้า อันที่จริงมาคุคือคุณหัวหน้าวงคนเดียว ไอ้คุณนักร้องแถวบ้านเรียกหงอย...
“ไปทะเลาะอะไรกันมา”
ปกติมือเบสคือผู้ที่เงียบเชียบเรียบร้อยเป็นที่สุด แต่ว่าวันนี้โดนวานจากทุกคนให้เดินตามเอเดนออกมาไกล่เกลี่ยเพราะไม่อย่างนั้นงานไม่เดินแน่นอน ซินอยากให้มีกฎห้ามรักกันในค่ายจังเว้ย... เอเดนเดินทอดน่องออกมาเพราะพี่ซินบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย อาทิตย์ที่ผ่านมานี้มันแทบจะไม่ได้คุยกับใครเลยนอกจากความคิดตัวเองเลย หน้าพี่ฟ้าก็ไม่กล้ามอง ได้แต่เหลือบๆ ว่าทำงานหามรุ่งหามค่ำ แค่เห็นว่าไม่ได้ป่วยมันก็วางใจ อยากจะเข้าไปนวดและอ้อนมืออ้อนตีนใจจะขาด แต่ที่รักกลับไม่ยอมเหลือบมองกันบ้างเลย
“มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้”
เอเดนส่ายหน้าให้พี่ซินแทนคำตอบแต่ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ ไอ้พี่ซินไง....ใช่เลย เจ้าพ่อเกย์ต้องช่วยอะไรมันได้แน่นอน!!!
“พี่ซิน มีเรื่องอะไรจะถาม”
มือเบสมองหน้าน้องนุ่งที่ไม่ค่อยเคารพตัวเองด้วยแววตาเอ็นดู เพราะบางทีเอเดนมันก็คือเด็ก ซินถึงไม่ได้เก็บการกระทำที่ไม่ค่อยดีมาใส่ใจมากนัก
“ว่ามาสิ”
“พ...พี่เคยอยู่ข้างล่างมั้ย อ่อก”
ไอ้เด็กนักร้องละล่ำละลักถามพลางไอค่อกแค่กไปด้วย นี่มันประหม่าจนกลืนน้ำลายผิดรูเลยเหรอวะ!!!
“เคยดิ”
ซินผู้ซื่อตรงตอบง่ายๆ มันเห็นเด็กฝรั่งทำตาโตเท่าไข่ห่าน
“พึ่งขึ้นมาจากลานจอดรถ นายจะเอาอะไรหรือเปล่า?”
แต่พอตอบคำถามให้ชัดเจนเอเดนกลับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เสียอย่างนั้น ไม่นานนักมันก็สูดหายใจเข้าปอดใหม่แล้วค่อยถาม
“ผ...ผมหมายถึงเวลาพี่มีอะไรกับ เอ่อ..กับแฟน พี่เคยอยู่ล่างข้างหรือเปล่า อึก..”
และก็ยังสำลักน้ำลายตัวเองอยู่ดี มือเบสผู้ตอบทุกอย่างตามความเป็นจริงเก้อเขินไปบ้างเพราะคำถาม แต่เพราะเห็นว่าน้องคงเดือดร้อนจริงๆมันถึงยอมตอ
บทั้งๆที่เกาหัวสกินเฮดตัวเองไปมาอย่างเหนียมอาย
“เคยสิ”
เอเดนอ้าปากหวอ... ถึงจะเคยคิดมาบ้างว่าสุดหล่อของวงเป็นเกย์แบบบอร์นทูบีต้องผ่านอะไรเช่นนั้นมาบ้าง แต่เอาจริงพอได้ยินกลับรู้สึกแย่ เวียนหัวเหมือนจะเป็นลม...
“แต่ก็นานๆครั้งนะ ”
ตัวควายๆกล้ามๆมีรอยสักแบบนี้เนี่ยนะ!? แต่มันก็ต้องกลั้นใจถาม เคยอ่านเจอตามอินเตอร์เน็ตเจอบ้างเหมือนกันที่เขาบอกว่าไม่ไม่รุกแท้และรับถาวร ...เกย์ฝึกภาคปฏิบัติรู้สึกเพลียมากในตอนนี้...
“พี่ยอมด้วยเหรอ”
เอาจริงๆเอเดนศึกษาเรื่องนี้มานานพอสมควร ดูหนังแนวนี้ก็มาก? เห็นว่ากล้ามๆนอนอยู่ข้างล่างก็เยอะ แต่ทำไมยังทำใจไม่ได้ไม่รู้ ยิ่งคนข้างหน้าด้วยนะ...
“นานๆขึ้นขย่มให้พี่ก็ยอมอยู่แล้ว จริงๆอยากให้มีบ่อยๆมากกว่า”
กูว่าแล้ว...
“นี่คือจะอวด? I HATE YOU BRO!!!”
เอเดนเบะปากแล้วบ่นเสียงดังฟังชัด คนแม่งยิ่งกลุ้มๆอยู่!!!
วันนี้ฝรั่งเต็มลูกกลับมาบ้านด้วยสภาพที่ห่อเหี่ยวเป็นสามเท่าของเมื่อวานที่ห่อเหี่ยวมาก เพราะฝรั่งครึ่งลูกอย่างพี่ฟ้าฝากบอกคนอื่นมาว่า ...วันนี้กลับไปคนเดียวนะ จะไปกินข้าวกับพาย... เอเดนยอมรับได้เต็มปากว่ามันเครียดมากกับสถานการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ เคยคิดแบบเด็กๆว่าเซ็กส์ไม่ใช่เรื่องสำคัญในชีวิต เพราะกว่าที่จะรักพี่ฟ้าได้อย่างใจต้องรอมานานเท่าไหร่ เป็นไปได้ยากเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นเรื่องนั้นเป็นเรื่องรองลงไป แต่เอาเข้าจริงเพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้คู่รักหลายคู่ต้องเลิกกันไป แต่จะมีใครเป็นปัญหาศึกชนช้างแบบมันบ้างวะ!!? เอเดนทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วหลับตาลงทั้งคิดเรื่องที่วกวนในหัวไปด้วย เพราะกดดัน เพราะโดนโกรธ เพราะรู้ว่าตลอดมาพี่ฟ้าไม่เคยให้ใครมาก่อน เพราะพี่ฟ้าไม่คุยด้วย และเพราะพี่ฟ้าอีกมากมาย ในที่สุดน้ำตาก็ไหล ไหลแบบไม่ได้สะอึกสะอื้นแต่เอเดนรู้ว่านี่ก็คือการร้องไห้อยู่ดี
มันเผลอหลับไปและตื่นมาด้วยเสียงทีวีที่ตัวเองไม่ได้เปิด ฝรั่งตัวโตขยี้ตาสองสามครั้งแล้วมองไปที่ปลายโซฟาตัวเดียวกัน
“ทำไมไม่ไปนอนในห้อง”
นับเป็นคำถามแรกในรอบอาทิตย์ที่เปล่งออกมาจากปากคนตรงหน้า เอเดนยังไม่ทันจะตอบอะไรอีกคนก็ดันขามันลงและขยับเข้ามาเสียใกล้
“ผะ...ผม”
ฟ้าถือวิสาสะเอาลำตัวครึ่งบนมาพิงอกหนาไว้ เอเดนเกร็งจนเผลอกำมือไว้แน่น มันพยายามสงบจิตใจโดยการมองข้ามหัวอีกคนไปที่จอสี่เหลี่ยม ตอนนี้เสียงดนตรีในจอที่หนักหน่วงทำเอาใจมันเต้นจนรู้สึกหอบ
“ฝนตกว่ะ วิ่งฝ่าฝนมาโคตรเหนื่อย”
เขาเบียดตัวลงพิงเต็มลำตัว เอเดนที่สมองกำลังเบลอ พึ่งสังเกตได้ว่าพี่ฟ้าเปียกจนชุ่ม เสื้อแขนกุดสีขาวแนบไปกับลำตัวแข็งแรงอย่างคนออกกำลังกาย ผมสีเข้มที่ไม่ยาวมากนักเปียกจนลู่ไปกับใบหน้าขาว แต่ที่ชัดเจนในตอนนี้คือกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆที่ติดอยู่ที่กายของอีกคน
“หนาวไหม ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไหมครับ?”
เอเดนค่อยๆเรียบเรียงคำพูดเพื่อบอกอีกคนทั้งๆที่ตัวเองนั่งตัวแข็งเป็นหิน พยายามห้ามสัมผัสของตัวเองแทบตายทั้งๆที่ขมับของอยู่คนอยู่ติดกับคางตัวเองแท้ๆ ไหนจะลูกชายที่กำลังปวดหนึบๆนั่นอีก ...ฝรั่งอยากจะกัดลิ้นตายเหลือเกินตอนนี้... มันกำลังภาวนาให้พี่ฟ้าตั้งใจดูคอนเสิร์ตในจอทีวีตอนดึกและอย่าเงยหน้าหรือหันหน้ามามองมันเป็นอันเด็ดขาด คนที่อยู่บนอกขยุกขยิกก่อนจะนิ่งไปสักพักให้มันพักหายใจ แต่ไม่นานมือที่อยู่นิ่งของอีกคนก็ค่อยเอื้อมมาจับมือของมันไว้
“เกร็งทำไม?”
ยังภาวนาได้ไม่ถึงไหนพระเจ้าก็เมินเสียแล้ว พี่ฟ้าเงยหน้ามามองด้วยสีหน้าล้อเลียน ริมฝีปากอยู่เพียงใต้คางของเอเดนเท่านั้น มันมองสายตาสีฟ้าใสและริมฝีปากยิ้มที่กำลังยิ้มน้อยๆอย่างรู้ความหมาย เด็กฝรั่งจึงทำเป็นเมินหน้าออกทางอื่นแทน แต่แค่สะบัดหน้าออกสัมผัสของความชื้นก็ถูกจรดลงบนสันกรามใกล้กับกกหู เอเดนรู้สึกชาวาบไปทั้งตัวเพียงแต่หันกลับมาริมฝีปากของอีกคนก็จูบเข้าที่ปากของมันแทน ด้วยท่าทางของพี่ฟ้าที่ไม่ถนัดนักการจูบแบบแหงนหน้าจึงทำได้เพียงแค่แตะและผละออกเท่านั้น
“ทำไมนายทำหน้าแบบนั้น”
ฟ้าถามเด็กที่ทำหน้าตาเหมือนเครียดจนหน้าแดงก่ำ ...เอเดนก็แค่กำลังพยายามอดกลั้น... เมื่อไม่ได้ดั่งใจพี่ฟ้าผู้ไม่เคยเอาแต่ใจแต่ยามเอาแต่ใจช่างน่ากลัวผละตัวออกเพียงครู่ก่อนจะวาดเข่านั่งคร่อมที่ขาของฝรั่งตัวใหญ่แล้วหันหน้าเข้าหาแทน นั่นทำเอาเอเดนเบิกตากว้างร้องเสียงหลง
“อย่านะเว้ย”
พี่ฟ้าขยับยุกยิกและเอ่ยปราม
“นายพูดไม่เพราะ”
ท่านหัวหน้าวงเอ็ดไปเบาๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้เสียจนปลายจมูกโด่งชิดกัน ทำให้เห็นสายตาที่ร้อนรนของเด็กตัวใหญ่ตรงหน้าได้ชัด เอเดนผลักไหล่อีกคนออกด้วยท่าทางงุ่นง่านเป็นหมีกินผึ้ง
“พี่ฟ้า!!! อย่าเข้ามาใกล้!!!”
“เดี๋ยวนี้มีตะคอกด้วยเว้ย พัฒนา”
คนอายุเยอะกว่าว่าแล้วเอื้อมมือไปคว้าคออีกคนเข้ามาใกล้ ทำให้จมูกตัวเองฝังเข้าที่แก้มของคุณนักร้องที่ตอนนี้ร้องเสียงหลงเลยทีเดียว
“ที่รัก...พอเถอะครับ”
มันว่าเสียงอ่อยพลางดันอีกคนออก แต่พี่ฟ้ายามนี้ฟังที่ไหน พี่แกเบียดตัวเข้ามาชิดแล้วกระซิบทั้งๆที่ปากจะชิดกันรอมร่ออยู่แล้ว
“อยากจูบว่ะ”
รู้สึกประโยคนี้จะคุ้นๆ แค่สิ้นเสียงลงริมฝีปากนุ่มและความชื้นแฉะก็เข้าครอบครองปากของตน คนมากประสบการณ์กดจูบลงย้ำๆและแลบเลียริมฝีปากหนาบนล่างอย่างกับมันเอร็ดอร่อยนักหนา เพราะไอ้เด็กโข่งยังปิดปากแน่นเขาจึงขบที่ริมฝีปากล่างเบาๆอย่างอยอกล้อและประกบปากเข้าไปอีกครั้งเมื่อเห็นว่าริมฝีปากที่บวมหน่อยๆเผยอขึ้น เอเดนครางต่ำในลำคออย่างกระสัน พี่ฟ้าโคตรเซ็กซี่ โคตรยั่ว เอเดนแกล้งดึงหน้าออกหน่อยใบหน้าดูดีของอีกคนก็ตามมาไม่ห่าง
“แม่ง...”
มันครางออกมาได้แค่นั้นก่อนที่ตัวเองจะเป็นฝั่งรุกไล่เข้าหาอีกคนแทน ริมฝีปากอิ่มแดงของพี่ฟ้าบวมเจ่อเมื่อมันดูดดุนเสียจนช้ำพร้อมกับจับหัวอีกคนให้เอียงเข้ากับองศาของตน มวลความร้อนระอุตัดกับร่างกายของอีกคนที่เย็นเฉียบเอเดนลูบไล้ร่างกายฝ่ายผ้าที่เปียกชื้น ฟีโรโมนของทั้งคู่กระจายไปทั่วห้องนั่งเล่น เอเดนแอบกัดลิ้นอีกคนเบาๆยามที่มันกวาดต้อนเข้ามาในโพรงปากตน ก่อนจะกลับไปทำแบบเดียวกันคืนบ้าง ฟ้าหัวเราะลงลำคอก่อนจะเอาคืนบ้าง
“ถอดให้ที”
เขาถอนจูบออกมาและมองต่ำไปที่กางเกงขายาวที่เปียกแนบกับตัว เพราะคนตรงหน้าแท้ๆทำให้เอเดนเปียกไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้ เอเดนส่ายหน้าแม้จะรู้ว่าฟ้าสั่งให้ถอดอะไร มันมองพี่ฟ้าที่ถลกเสื้อผ่านหัวออกไป ลำตัวที่ขาวซีดในยามนี้สะท้อนกับแสงไฟนวลตา เอเดนไล่มองตั้งแต่ลำคอขาวต่ำลงมายังอกแน่นตึงและยอดอกสีเข้ม มันเผลอตัวลูบหน้าท้องที่เป็นลอนน้อยๆ มือของคนที่นั่งคร่อมอยู่จับมือหนาของคนตัวใหญ่กว่าไปวางที่ขอบกางเกง แล้วขอร้องด้วยท่าทางที่เอเดนอยากจะตายเสียให้ได้
“มันเปียก ถอดให้หน่อยนะครับ”
เออ... เอเดนยอม!!! กางเกงพอดีตัวที่ค่อยๆถอดออกอย่างทุลักทุเลทำให้เอเดนมีเวลาสังเกตอย่างอื่นมากโข ต่ำกว่าลอนท้องที่แข็งแรงนั้นคือหน้าท้องที่แบนเรียบ รูบร่างทรงตัววีของมันเป็นจุดนำสายตาให้ต่ำลงมายังสะดือ และขอบของชั้นในตัวสีขาวที่บัดนี้เปียกชุ่มมองเห็นได้ถึงไหนต่อไหน
“นี่ด้วย”
เอเดนจำไม่ได้ว่าโน้มตัวลงไปพรมจูบต้นขาด้านในที่เรียบเนียนตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ตัวอีกทีเมื่อมือของตัวเองกำลังรูดรั้งชั้นในสีขาวของอีกคนลงจาสะโพก และสมองมันก็เอ๋อไปอีกรอบ
“อ้าว...เวร ร้องทำไมวะนั่น ฮ่าๆๆๆ”
เด็กตัวโตเงยหน้ามองแววตาสีฟ้าสุกใสของอีกคนก่อนจะรวบร่างที่เกือบเปลือยเข้ามากอด มันบ่นอู้อี้กับหน้าท้องแบนราบของที่รักมัน
“ยอมแล้ว”
เอเดนฝังจูบที่ใต้สะดือหน ก่อนจะพูดไปด้วยน้ำตาไหลไปด้วยอย่างห้ามไม่ได้
“ผมยอมแล้วจริงๆ ยอมหมดเลย ช่างมันเถอะ...”
เด็กฝรั่งไม่เคยเจอสถานการณ์ที่กดดันบัดซบขนาดนี้มาก่อน มันทั้งอึดอัด ทั้งกระสัน ทั้งอะไรก็ไม่รู้ จะว่าหื่นจนยอมทุกอย่างก็ว่าได้ ...น่าสงสารจริงๆ...
“ยอมอะไร?”
ฟ้าถามพลางจับหน้าเด็กออกจากหน้าท้องตัวเอง เอเดนตาแดงก่ำเงยหน้าขึ้นมามอง
“แค่กับพี่ฟ้าคนเดียวนะครับ....”
คนแก่กว่าว่าจะไม่หัวเราะแล้วเชียว แต่แม่งก็อดไม่ได้
“ฮ่าๆๆ... รับทราบครับ”
บางทีฟ้าว่าเอเดนก็หลอกง่ายจนเกินไป....
ฟ้าก้มลงจูบซับน้ำตาคนที่เมื่อนานแสนนานนั้นเคยคิดว่าเป็นน้องชายที่น่ารัก เอเดนไล้มือวนอยู่ตรงช่วงเอวของเขาอย่างหนักหน่วง เขาโน้มตัวลงถอดเสื้อให้เด็กตัวจ้อยในอดีต ยอมรับก็ได้ว่าในเวลานี้เอเดนตัวใหญ่กว่าฟ้าอยู่หลายนิ้ว กล้ามเนื้อภายใต้ร่างกายแข็งแรงที่ไม่ได้รับการออกกำลังกายไม่ได้สวยงามอย่างเช่นของเขา แต่ก็ไม่ได้มีจุดใดที่ไม่น่ามอง ฟ้าลากนิ้วลงบนอกกว้างต่ำลงไปยังเอวหนาแข็งแรง และถึงตรงกลางลำตัวในที่สุด เขาค่อยๆรูดรั้งท่อนเอ็นที่อยู่ในมือด้วยความแผ่วเบา ต่างจากอีกคนที่รูดรั้งของเขาอย่างเอาอกเอาใจ ฟ้าเอื้อมตัวไปหยิบบางอย่างในกระเป๋าข้างๆ หลอดเจลสีใสถูกบีบลงบนปลายนิ้วของเอเดนในปริมาณที่ค่อนข้างมาก ระหว่างที่เด็กตัวใหญ่จับต้นชนปลายไม่ถูก เขาจับมือหนาและอบอุ่นนั่นมาจ่อที่บั้นท้ายของตนเอง...
เพราะประสบการณ์ทำให้เขารู้ว่าควรต้องทำอย่างไรกับคู่นอนเพื่อไม่ให้เจ็บ ต้องทำอย่างไรถึงจะรู้สึกดี เพียงแต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฟ้าต้องใช้เทคนิคที่เคยใช้กับคนอื่นด้วยตัวเอง และเพราะฤทธิ์เบียร์อีกสามกระป๋องที่ทำให้เขากล้า ...ทั้งหมดเป็นเพราะเขาขี้ใจอ่อนไง...
“ที่รักเมา?”
ไอ้เด็กเวรพึ่งจะมานึกได้ว่าเขาดื่มมา
“ดื่มไปนิดเดียว”
ฟ้ากำลังโกหก!!! เอเดนมีคำถาม "ทำไม" มากมายอยู่ในหัว แต่แน่นอนว่าเมื่อได้ยินคำตอบ ในตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทำเรื่องไร้สาระพรรคนั้นแล้ว มันเงย
หน้าจูบริมฝีปากที่บวมเจ่อไม่แพ้กับของตนแล้วคว้าหลอดเจลสีใสมาไว้ในมือ ฝรั่งผู้ตัวสูงกว่าหน่อยลนลานจนปัดสิ่งของที่ตั้งอยู่บริเวณข้างๆระเนระนาดไปหมด
"ใจเย็นน่า"
มันได้เย็นเสียงเบาๆมาจากคนข้างบน ในแววตาสีฟ้าบ่งบอกความตระหนกไว้ไม่แพ้กัน เอเดนรู้แล้วว่าตัวเองทำให้พี่ฟ้าไม่มั่นใจ แต่แม้พี่ฟ้าไม่มั่นใจก็ยังยอมให้ทำตามใจ ถ้าไม่ให้คิดเข้าข้างว่าพี่ฟ้ารัก...ก็คงคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้
"อือ..."
เสียงนั่นดังขึ้นเมื่อเจลใสถูกปาดและกดลงไปยังร่องชื้น เอเดนกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อพบว่าข้างในทั้งบีบรัดและร้อนแค่ไหน มันค่อยๆขยับมืออย่างเบามือ
“โอเคมั้ยครับ”
ฟ้าไม่ได้ตอบคำถามข้างต้นแต่กลับดึงคนถามขึ้นมาจูบแทน การโอ้โลมกินเวลานานพอตัว แต่นั่นก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเอเดนที่ดูตั้งใจจนน่าขัน มันอุ้มคนรักที่ตัวขนาดไม่ได้ต่างกันมากเข้ามาในห้องนอนในอยู่ห่างกันอย่างกับว่าไม่ได้หนักหนาอะไร ฟ้าถูกจูบรนไปทั้งตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในเวลาเดียวกับที่แท่งร้อนขนาดใหญ่จ่อลงบนช่องทางอ่อนนุ่ม เรียวขาของคนอายุมากกว่าถูกแยกกว้างและเกี่ยวพันไว้ที่เอวหนาของอีกคนในเวลาต่อมา เอเดนเฝ้าย้ำจูบริมฝีปากแดงๆนั่นก่อนจะค่อยๆดันตัวเข้าไป เสียงครางและหอบหนักดังวนรวมกันจนแยกไม่ออก
“อา...ที่รักครับ”
เสียงแหบต่ำคำรามออกมาเมื่อกดตัวเองลงไปในตัวอีกคนมากกว่าครึ่ง ความร้อนและแรงบีบรัดของอีกคนมีมากจนรู้สึกเหมือนกับถูกโยนลงจากเครื่องบิน มันเสียววูบเหมือนกำลังจะตาย แต่กลับมีความสุขมากจนประหลาด เอเดนกดตัวเองลงไปจนสุดพร้อมกับมองหน้าอีกคนไว้ ฟ้าจิกต้นคนอีกคนไว้เสียแน่น พร้อมกับพยายามตักตวงเอาอากาศเข้าไปทางปากจนหอบโยน ชักเริ่มจะเข้าใจความพยายามของคู่นอนที่ผ่านๆมาของตัวเองบ้างแล้ว...
เอเดนค่อยๆขยับตัวอย่างลำบากเพราะใจจริงอยากจะกระแทกกระทั้นเข้าไปจนสุด ในที่สุดมันก็เข้าใจคำว่าค่อยๆแตะขึ้นมาบ้าง แต่ก็ตามนิสัยเดิม เพียงแค่ค่อยๆดูท่าจะไม่พอถึงได้กระแทกกระทั้นจนอีกคนตัวโยน
“อ๊ะ...อืม”
ยิ่งพอได้ยินเสียงครางหวานหูก็ยิ่งเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น มันขยับเข้าออกอย่างรวดเร็วพร้อมๆกับรูดรั้งของอีกคนไปด้วย จนในที่สุดก็ทนความดื้อรั้นและพยายามของตัวเองไม่ไหว
“รักฟ้านะครับ”
สิ้นเสียงต่ำพร่า ตัวของคนข้างบนก็กระตุกและปล่อยของเหลวร้อนเต็มช่องทางด้านในร่างกายของคนรัก เป็นเวลาเดียวกับที่ฟ้าปลดปล่อยทุกอย่างออกมาเช่นกัน... เอเดนกอดกกร่างกายที่ชื้นไปด้วยเหงื่อของอีกคนเข้าแนบอกและพึมพำว่ารักอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งหลับไป
เอนเดนเคยเห็นเพื่อนตัวเองบอกเลิกกับแฟนที่อ้างว่ารักกันมากหลังจากได้นอนด้วยกันเพียงครั้ง มันเข้าใจดีคิดว่าไม่น่าจะทำได้ยากนัก ...จนได้มาเจอกับตัวเอง... พี่ฟ้าที่นอนหลับในอ้อมกอดฝรั่งตัวควายยามนี้ช่างดูมีเสน่ห์ ไม่รู้สิ.. เอเดนว่าพี่ฟ้าดูเทห์มากกว่าเมื่อวานล้านเท่า ดูน่าดึงดูดกว่าเมื่อวาน พูดได้กระทั่งว่าดูน่ารัก... ไม่รู้ทำไมแต่เอเดนว่ารู้สึกรักมากกว่าเมื่อวาน ในเวลานี้จึงไม่เข้าใจเพื่อนของคนของตนเอาเสียเลย
.
..
...
..... ฟ้าตื่นในตอนดึกมาด้วยสภาพเหมือนเมื่อตอนบ่ายใส่เสื้อคู่ไปปีนเทือกเขาแอลป์มา แต่ความจริงก็แค่นั่งกินข้าวเที่ยงและโดนเด็กอ้อนจนได้เรื่องก็เท่านั้น เพราะสามยกที่ผ่านมาทำเอาทั้งเหนื่อยและเพลียจนยกหัวไม่ขึ้น มีอีกคนมองอยู่ก่อนอย่างหน้าหมั่นไส้ แถมตอนหลับยังฝันไปถึงค่ำคืนอันบัดซบซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนของตัวเองอีก ...ใจอ่อนจนเสียเรื่อง...
"รู้มั้ยว่าผมแอบทำแบบนี้มานานแล้วนะ"
มันจูบที่เปลือกตาอีกคนเบาๆ ฟ้าทำหน้ายุ่ง แม้อยากจะบอกมันว่าความแตกตั้งแต่สิบปีที่แล้วก็กลัวมันเสียฟอร์ม จึงเงียบไว้เสีย ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่กล้าเปิดใจกัน แต่กับบางเรื่องความลับก็ยังเป็นความลับ เอเดนที่โตจนย่างจะยี่สิบห้าในปีนี้สาบานเป็นรอบที่ล้านว่าความรักของมันจะถูกฝังไปพร้อมมันเท่านั้น บางทีการบอกทุกอย่างกับโลกไม่ใช่เรื่องที่สมควรจะทำ มันขอรับผิดชอบและแบกทุกอย่างไว้ใต้บ่ามันเอง และเอเดนที่เป็นผู้ใหญ่ในยามนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ฟ้าคิดถูกว่าเด็กตัวโตคนนี้ไม่ได้รักเพราะหลง ไม่ได้เข้าใจผิด กาลเวลาที่หมุนไปทำให้ความคิดบางอย่างในตัวเองและสำหรับคนอื่นเปลี่ยนไปเช่นกัน
"ทำไมพี่ฟ้าเซกซี่จังนะ"
จะมีแต่วาจากวนตีนและโลมเลียชาวบ้านชาวช่องเนี่ยแหละที่ไอ้เด็กเวรไม่เคยเปลี่ยน
"อย่า..."
ฟ้าปัดมือมันออกจากลำตัวตนเอง
"ทำไมจะไม่ได้ละคับ ที่รัก"
“ไอ้ลูกหมา"
เขาบิดมือมันไปอย่างหมั่นไส้ แต่มันก็ยังมิวายก้มลงมาจูบแทน
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นครับ"
ไม่ได้จูบเปล่าแต่กลับคว้าลูกชายคนไปเล่นอีกต่างหาก
"ไอ้เหี้ย!! ใครใช้ให้มึงจับตรงนั้น"
และเหตุการณ์เหมือนเดจาวูพร้อมกับคำถามทำไมก็ยังเหมือนเดิม
"ทำไมที่รักพูดไม่เพราะครับ"
"เอา-มือ-ออก!!!"
"ทำไมกันล่ะ?"
“เหนื่อยแล้ว!!!”
“ทำไมเหนื่อยแล้ว”
“เพราะมึงไง ไอ้เด็กเหี้ย!!!”
“ทำไมล่ะครับ”
.
.
.
“ออกไปนอนนอกห้อง เดี๋ยว - นี้ - !!!”
THE END
___________________________________________________________________________________________
ห๋า? จบแล้ววววววว? จบแบบพี่ฟ้าร้อนแรง รู้สึกพี่ฟ้าสาวขึ้น XD
ขอโทษที่เว้นระยะไปนานด้วยใจจริงค่ะ
เป็นเพราะจัดสรรเวลางานกับเวลาอื่นๆตัวเองได้ไม่ดีเลยค่ะ
น้อมรับความผิดทั้งหมดด้วยตัวเองค่ะ
เพราะซัมเมอร์ที่วุ่นวาย เรื่องตอนพิเศษของเรื่องนี้ไม่มีค่ะ เกรงว่าทุกคนรอไม่ไหวแน่นอนค่ะTT
ขอบคุณคนอ่านมากจริงๆสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ เป็นกำลังใจที่ช่วยได้มากกกก 555
ขอบคุณการส่งการแสจิตเรียกหลังไมค์แม้จะตอบช้ามากTT
ขอบคุณสำหรับแฟนอาร์ตที่น่ารักมาก ขออนุญาตโรนรี่เซพเก็บเป็นความทรงจำที่ดีค้าบ
กอด
หัวข้อ: ||*Hardcore Cinderella*||เจ้าชายและนายซิน [ประกาศรวมเล่ม หน้า 23 :D] (อ่าน 365357 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก