ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น ตอนที่ 7"ตกลงพวกมึงรู้จักกัน?"ซัน
"ก็นิดหน่อยครับเฮียซัน"อาตง
"อะไร ใครรู้จักมึง" ผมรีบบอกปัด กูไม่รู้จักไอแว่นบ้าๆ ที่ชอบดูถูกตัวเองหรอกโว้ย
"ทำไมพูดอย่างนี้ละครับ พูดจาไม่น่ารักเลยนะ" ไม่น่ารักแลัวมึงมาหอมแก้มกูทำไมละ ไอฟายยยยย
"ชั่งหัวไอแม็กมันเหอะ..พวกมึง นี่อาตงอยู่ปี2 รุ่นน้องตอนอยู่ม. ปลาย สนิทกันไว้ๆ" มันยกมือไหว้พวกเฮียก่อนที่เฮียซันจะดันอา
ตงมานั่งเก้าอี้ว่างตรงข้ามผม แหน่ะ มายิ้มให้กูอีก เดี๊ยะ กูตบแว่นแตก
"จะว่าไปก็คุ้นๆหน้าอยู่เหมือนกันนะ เราเคยเจอกันที่ไหนเหรอเปล่าวะ"เฮียมิค
"ไม่หรอกครับ คนอย่างเฮียจะมารู้จักผมได้ยังไง ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะ เฝื่อนๆดังออกมาจากปากบางเฉียบนั่น พวกเราทั้งโต๊ะ มอง
หน้ากันไปมา
มันเป็นไรมากปะวะ
"อุ้ย นี่ถึงเวลาเข้าคลาสแล้ว งั้นผมไปก่อนนะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ เอ่อ...ว่าแต่จะให้ผมเก็บจานให้มั้ย?"อาตง ยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“ห๊ะ? ไรของมึงวะ พวกกูกินได้ ก็เก็บเองได้ดิ ไปเรียนเหอะไป๊ๆ"เฮียเปาทำหน้างง อยู่ดีๆก็อาสาจะเก็บจานให้ซะงั้น เหอะๆ อีกหน่อยก็ชินเฮียเปา เชื่อโผ้มม
มันยกมือไหว้อีกครั้ง เตรียมจะหันหลังไป
" เดี๋ยวตง! ถ้าไม่มีเรียน หรือว่างๆ มาอยู่กับพวกเฮียนะ แล้วไอ2ตัวเนี้ยอะ สนิทกันไว้ เพื่อนรุ่นเดียวกัน โอเคนะ ไปเรียนเหอะ บาย"เฮียซันพูดรัวๆ ส่วนอาตงพยักหน้ารับ พออาตงเดินจากไปแล้วปั๊บ
ทันใดนั้น!!!!
"ไอซัน คายความจริงออกมา!!" บาส
"อาตงเป็นเด็กใหม่มึงใช่มั้ย"มิค
"ดูเป็นห่วงเป็นใยกันเหลือเกินนะ"สกาย
"ไอเฒ่าหัวงู"
"ไอโคแก่ จ้องจะแดกหญ้าอ่อน"
"ไอเลว"
"ชั่ว"
"สันดาร"
"ไอ...."
"หยุด!!! ไอพวกห่า ฟังกูก่อน!!"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ไอเห้นิ แสดงว่าหลอกด่ากูสินะ คืองี้เว้ย พี่สาวอาตงมันเป็นเพื่อนกู มันก็เลยฝากให้กูดูแลอาตงให้หน่อย ก็เท่านั้น จอบอ"
"ดูแล? ดูแลไรวะ โตเป็นควายขนาดนั้นละ" เหอะๆ เฮียบาสยังไม่รู้ซึ้ง
"คือ..จะพูดไงดีละ อาตงมันเป็นพวกคนดีเกินไปน่ะ"
"ห๊าาา?!!"
"มันทั้งซื่อ อะไรๆก็ยอมเขาหมด ช่วยคนอื่นโดยไม่สนใจตัวเอง พี่มันเล่าให้ฟังว่า มันเคยวิ่งออกไปช่วยหมาจนเกือบโดนรถสิบล้อ
ชนตาย”
“...........” ไม่ต้องประหลาดใจๆ ยังมีอีกเย๊อะนะครับแหม่
“มันเคยนอนทับโคลนแล้วให้คนอื่นเหยียบหลังมันข้ามไป ...พวกมึงอย่ามองกูอย่างนั้นดิ กูไม่ได้ตอแหล เรื่องจริงล้วนๆ"
"มันให้คนอื่นแซงคิว เพียงเพราะคนนั้นบอกว่าหิว " ไอฟิวส์
ให้ตาย ไม่รู้จะเรียกคนอย่างอาตงว่าอะไร คนดี คนบ้า คนอย่างนี้มีจริงอยู่บนโลกด้วยเหรอ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น
แล้วนี่ผมเป็นไรเนี่ย เห็นคนดีแล้วหงุดหงิด บ้าเปล่าวะกู
"แล้วมึงเป็นไร กูเห็นมึงทำหน้าหงุดหงิดนานละ"เฮียซัน
“เฮียจะว่าแม็กบ้าก็ได้นะ แต่แม็กหงุดหงิดอาตงมันอะ ก็มันเนี่ยแหละ ที่มาช่วยแม็กตอนแม็กจะโดนไอยักษ์สองตัวนั้นปล้ำอะ”
.......
“ด้วยวิธีการไรรู้ปะเฮีย มันให้ไอยักษ์สองตัวรุมกระทืบมัน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วให้แม็กหนีอะเฮีย!!!”
“อะแฮ่มๆ เรียกเฮียอย่าขึ้นเสียงสูง เดี๋ยวมันจะเปลี่ยนจากเฮียเป็นอย่างอื่น”เฮียเปา
“ไม่รู้ละ แม็กหงุดหงิดมันอะ หงุดหงิดโว้ยยยยยย”
แล้วผมก็เดินปึงปังออกไป ผมอยากเห็นมันทำชั่ว! เลวระยำโครตๆ ยิ่งดี!!! เตะหมา ลากคนแก่ แฉคนอื่น หื่นทุกที่!!
ถ้าผมเห็นมันทำอย่างนั้น จะเป็นบุญตากับผมมาก บ่องตง!!
“อาตง โยนมาทางนี้สิวะ”เสียงเฮียซันพูด เมื่อเห็นมันยึกๆยักๆทำตัวไม่ถูก จนสุดท้ายเฮียมิคก็แย่งลูกบาสไปได้
“อะฮ่า 3แต้ม วันนี้พวกมึงเลี้ยงน้ำโว้ยยย”เฮียมิค ชู้ตลูกสุดท้ายก่อนหมดเวลาลงห่วงไปอย่างสวยงาม ตอนนี้พวกผมมารวมตัวกัน
อยู่ที่โรงยิม ที่มีเสียงเลื่องลือกันบ่อยๆเกี่ยวกับเรื่องเฮี้ยนๆ เฮียบาสเคยเล่าให้พวกเราฟังด้วยว่าแกเคยเจอ ไว้วันหลังผมจะมาเล่าให้ฟังละกัน
อ้อ เหตุที่อาตงผู้ไม่เคยเล่นบาสเลย มาสิงสู่อยู่ที่นี่ได้ก็เพราะ เมื่อตอน5โมงเย็น เฮียสกายไปลากอาตงมาจากห้องสมุดแล้วพามากบดาน ผมเห็นพวกเฮียรวมถึงไอฟิวส์มันพูดกันว่าจะช่วยอาตงให้เดินทางในเส้นทางที่ถูกต้อง ปลุกความเป็นชายในตัวคุณอะไรเทือกนั้น
แต่ผมว่านะ พวกมันจะให้อาตงทำเรื่องชั่วๆซะมากกว่า เอ๊ะ งั้นพวกมึงช่วยอัดคลิปตอนมันทำเรื่องชั่วๆให้กูด้วยละกัน กูจะเปิดดูก่อนนอนแม่งทุกคืน ฮ่าๆ
“ผะ..ผมขอโทษครับเฮีย ผมมันห่วย เดี๋ยวผมจะเลี้ยงน้ำแทนเฮียเอง ขอโทษจริงๆครับ” อาตงมันละล่ำละลักพูด เหอะ มันกลัวเฮียจะกระทืบมันเหรอไงวะ
“เฮ้ย ไม่เป็นไร กูไม่ซีเรียสคิดว่าทำบุญทำทาน ฮ่าๆๆ คิดมากเหมือนกันนะตงเนี่ยยย”เฮียซันเดินไปตบไหล่มัน
“ขอโทษอีกครั้งครับ ผมมันไม่ได้เรื่องไรสักอย่าง ฮ่าๆ.....”
โป้ก
แม่นมั่กๆ
“โอ้ย มันเจ็บนะครับแม็ก” ผมขว้างกระป๋องน้ำอัดลมไปโดนหัวไอแว่นนั่น
“เจ็บสิดี จะได้หยุดพูดดูถูกตัวเองสักที คนบ้าอะไรวะ!
“ก็ผม..”
“มึงลุกมาต่อยกับกูเลยปะ มาๆๆ”
“งะ”
“อย่ากัดกันเองน่า ไปๆๆ จะทุ่มนึงละ กลับบ้านโว้ยย”เสียงเฮียบาส ประกาศสงบศึก ถ้ามันพูดอีกทีนะ ผมจะเลาะฟันมันออกมา
จากปาก แล้วเอามาเจาะรูร้อยเป็นสร้อยให้มันใส่เป็นที่ระลึก ฮึ่ย!
แสงสว่างจากเสาไฟข้างทาง ทิ้งระยะห่างเป็นช่วงๆ พวกเรา5คน คือผม ไอฟิวส์ เฮียมิค เฮียซัน และอาตง ส่วนเฮียบาสก็ไปรับแฟน เฮียสกายก็กลับกับเฮียเปาไปแล้วว กำลังเดินชิวๆซึมซับบรรยากาศเย็นสบายนี่
“ไอแม็ก”
............
“ไอแม็กโว้ยยยยย”
“ไรวะ ตะโกนเสียงดังไปได้”
“กูเรียกมึงตั้งนานละ มึงช่วยเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วมาตอบกูทีดิ๊ ว่าคืนนี้เราจะรับประทานไรกันดีครับ”
“บะหมี่หมูแดงปากซอยก็ได้มึง ซื้อกลับไปกินห้อง” ผมตอบโดยไม่ได้เงยหน้าจากจอโทรศัพท์ อย่าเพิ่งมาชวนกูคุย กูกำลัง
ทำไฮสกอร์ ไอฟิวส์มันก็บ่นๆไปตามภาษา ไม่รู้ๆๆ ไม่สนใจโว้ยยย ใกล้แล้ว ใกล้แล้วโว้ยยยยยยยย
แสงจากหน้ารถมอเตอร์ไซค์ สาดส่องไปยังคนตัวเล็กที่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ อย่างไม่รู้เหนือรู้ใต้ เฮียมิค เฮียซัน ฟิวส์ และอาตง ต่างเดินนำหน้าไปแล้ว แม็กไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองกำลังเดินข้ามถนนอยู่!!
“ไอแม็ก ระวัง!!!”
“เฮ้ยยยยยย”
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด
ไอแม็กหลับตาปี๋ ฮืออออ พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วยย
วินาทีที่1 กูตายแน่ TT
........................
วินาทีที่2 โดนยังวะๆ อึ้ยๆๆ
........................
วินาทีที่ 4 มอไซค์โดนกูยังเนี่ย ทำไมไม่รู้สึกเจ็บ
.....................
วินาทีที่ 5 หรือว่ากูเจ็บจนชา
.......................
และอีกหลายๆวินาทีต่อมา
ทำไมกูอุ่นๆวะ
......................
ไหนลืมตาขึ้นดูดิ๊ >.O
มือแกร่งสองข้างโอบกอดผมแน่นจากทางด้านหลัง คนขับรถมอเตอร์ไซค์หัวเสียเล็กน้อย ก่อนจะขับรถออกไป ผมเห็นเฮียมิค เฮียซัน และไอฟิวส์ยืนตะลึงๆอยู่ที่ฝากนึงของถนน งะ...งั้น คนที่กอดกูอยู่นี่ คือ....
“เกือบไปแล้วไงละ ไม่เป็นไรนะแม็ก” อาตงดันผมให้กลับมาเผชิญหน้ากับมันโดยยังไม่คลายอ้อมกอดนั่น มือใหญ่ข้างหนึ่งลูบหัวผมเบาๆ เพื่อปลอบโยน
........................
“วันหลังเดินดูทางดีๆสิครับ อย่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์” มันทำหน้าคิ้วขมวด เหมือนจะดุผมซะเต็มประดา
........................
“เฮ้ ทำไมทำหน้าตกใจขนาดนั้นละ ยังช็อคอยู่เหรอครับ” อาตงกระชับอ้อมกอดให้แนบแน่นขึ้นไปอีก ปะ..ปล่อย ปล่อย พูดสิไอ
แม็ก พูดสิโว้ยยยย
....................
“ดีขี้นมั้ย” อาตงคลายอ้อมกอด แต่กลับเลื่อนมือข้างหนึ่งมาผสานที่ฝ่ามือเล็กเย็นชืดของแม็กแทน กะ..เกินไปแล้วนะ ไอแว่นบ้า ปล่อยกูนะโว้ยยย
“เดินไปหาพวกเฮียกันเถอะนะ”ผมทำได้แค่พยักหน้ารับ แทนที่จะทำตามใจคิด
“ไอแม็กเอ้ยยยยย ทำกูหัวใจแทบวาย!” เฮียมิค
.....
“มันเป็นไรวะตง” ไอฟิวส์เห็นผมเงียบๆ มันเลยถามไอตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมเงียบเป็นป่าช้าขนาดนี้
“สงสัยยังช็อคอยู่มั้งครับ” พูดไม่พูดเปล่า กลับกระชับมือให้แน่นขึ้นไปอีก ฮืออ กูสตั้นเพราะมึงนั่นแหละ ปล่อยกูนะ ปล่อย
กูววววววววววว
“เอ่อ..ยังไงก็ขอบใจมึงมากตง ไม่ได้มึงแม็กคงแย่”เฮียมิคมองฝ่ามือที่ผสานกันแน่นอย่างฉงนใจ
“งั้นผมขอกลับก่อนนะครับ ผมต้องไปซูเปอร์ก่อน ป๊าให้ซื้อของนิดหน่อย สวัสดีครับเฮีย”
“บายเว้ยตง เจอกันพรุ่งนี้” ไอฟิวส์โบกมือลา
“โอ๊ะ...” อาตงกำลังจะเดินไป แต่กลับถูกคนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตา ดึงชายเสื้อเอาไว้ก่อน ผมเงยหน้าขึ้นมามองมันช้าๆ
สายตาคาดโทษ เพราะเมื่อสติเริ่มกลับคืนมา จึงคิดได้ว่ากูต้องก้านคอมันซะเปรี้ยง โทษฐานที่มันกอดผม แถมจากด้านหลังด้วยนะ!!
“อาตง...”ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ
มือใหญ่วางแหมะอยู่ที่หัวผม ลูบไปมาไม่กลัวเลยว่าผมจะเสียทรงสักนิด
“ขวัญเอ๊ย ขวัญมานะครับแม็ก เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว เมื่อกี้ถือว่าฝาดเคราะห์เนอะ ขวัญเอ๊ย ขวัญมา ขอให้ขวัญกลับมาสถิตอยู่ที่แม็กนะครับ เพี้ยง” แล้วมันก็เป่าหัวผมเบาๆทันทีที่จบประโยค แล้วมันก็บ๊ายบายผมอีกที ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งความงงงวยให้กับพี่พ้องน้องพี่เป็นอย่างมาก!
ไอผมน่ะเหรอ ก็อึ้ง สิครับ!! ไม่พูดไม่จาก้มหน้าก้มตาเหมือนเก่า เมื่อกี้มันได้ยินเสียงเย็นชาของผมมั้ย คือกูจะเตะก้านคอมึงซะเปรี้ยงอะตง ไม่ใช่ให้มึงลูบหัวเรียกขวัญกู!!!
สัมผัสอุ่นหวาบ ที่ฝ่ามือหายไปแล้ว พร้อมๆกับตัวเจ้าของที่เดินจากไปเห็นแต่แผ่นหลังไกลๆนั่น
เอาละๆผมจะฟื้นสติกลับมาใหม่อีกครั้งนะ ฮึ้บ! ไหนๆลองลำดับเหตุการณ์สิ๊
เมื่อกี้ผมเกือบโดนรถชน ผ่านวินาทีเฉียดตายมาสดๆร้อนๆ
...........................
แต่มีคนมาช่วยผมไว้ เป็นไอแว่นบ้าๆ คนนึง
......................
ไอแว่นนั่นเป็นคนแรกที่มาถึงตัวผม ก่อนทุกคนจะขยับตัวด้วยซ้ำ
.............................
ไอแว่นนั่น กอดผมแน่น ปลอบประโลมว่าไม่เป็นไร แถมจับมือเดินมาส่งถึงที่
..................................
และไอแว่นนั่นก็ใช้ฝ่ามือใหญ่มาลูบหัวผมเรียกขวัญ คิดถึงตอนนี้แล้วขำวะ ฮ่าๆๆ
....................................
ว่าแต่.....ทำไม มันมีแต่คำว่า ไอแว่นวะเนี่ย !!
“ฟิวๆ เฮียว่า มีคนกำลังหน้าแดงวะ”
เล่นเอาแม็กเอ๋อไปเลยทีเดียวเชียว 55555
ชอบกันมั้ยยยย ติ+ชมได้น้าาา
คนเขียนจะพยายามลดคำกูมึงให้น้อยลง
ผิดพลาดประการใดขออภัย
สำหรับวันนี้ ราตรีสวัสดิ์คร้าบบบบบบ