มาอ่านกันต่อได้เลยคะ หลังจากวันนั้นผมก็ต้องกลับไปใช้ชีวิตเหมือนก่อนจะมีรถยนต์ ด้วยการรีบเก็บข้าวของในเย็นวันศุกร์เพื่อกลับมาหาน้ำฟ้า
และรีบตื่นตอนตีสามเพื่ออาบน้ำแต่งตัวขึ้นรถตู้ตอนตีสี่ และจะกลับไปหาแม่ไม่ได้เพราะไม่รถยนต์
ผมเคยบอกแม่ว่าจะเอารถให้อ้อมทำธุรกิจ ซึ่งคุณแม่ไม่พอใจ ท่านอธิบายว่า ที่แม่ดาวน์รถให้บอลเพราะแม่ต้องการให้บอลได้พักมากขึ้น
ไม่ต้องรีบร้อนไปกลับ สะดวกในการเดินทาง และธุรกิจของอ้อมนะจะทำไปทำไม คนที่จะซื้อชุดใส่นะมันจะมีเยอะรึยังไง
ไม่ใช่พันสองพันนะ ชุดนึงเกือบแสน แล้วถ้าเค้าซื้อจริงไม่ใช่ว่าเค้าใส่อาทิตย์เดียวแล้วจะต้องซื้อใหม่เลย เหตุผลของแม่ผมก็เห็นด้วย
ซึ่งอ้อมก็แอบได้ยินคำพูดของคุณแม่ แล้วอ้อมก็แสดงออกกับผมว่าอ้อมไม่พอใจคำพูดของแม่ อ้อมหาว่าผมเห็นแก่ตัว
จะให้เธอจมอยู่แต่กับบ้านเป็นยายแก่รึไง แล้วที่ทำเนี้ยก็เพราะอนาคตของครอบครัวของเราทั้งนั้น
เพราะอย่างนี้มันเลยทำให้หากผมจะกลับไปหาแม่ผมต้องรออ้อมเอารถมาคืน แต่ถ้าอ้อมออกไปติดต่อธุรกิจ
ผมก็จะเป็นคนอยู่ดูแลน้ำฟ้าที่บ้านของอ้อมเอง เพราะผมสงสารแม่ของอ้อมมาก ๆ ท่านอายุมากแล้ว และยังต้องเลี้ยงหลานถึงสองคน
“พี่บอลอ้อมอยากได้โทรศัพท์ใหม่”อ้อมเอ่ยขึ้นวันนึงหลังจากที่อ้อมกลับมาจากการติดต่อธุรกิจชุดสุภาพ
ซึ่งอ้อมแต่งตัวด้วยชุดที่ผมไม่ชอบมาก ๆ ผมเคยทะเลาะกับอ้อมด้วยเรื่องการแต่งตัวของอ้อม เพราะเดี๋ยวนี้อ้อมกลับไปแต่งตัวเหมือนเดิม
รึอาจจะหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ ซึ่งอ้อมก็ให้เหตุผลว่าต้องการโชว์สินค้าและคุณภาพของชุด
“แล้วเครื่องนั้นละ”ผมเอ่ยขึ้น
“มันดูไม่ดีไม่เหมาะ เราต้องแต่งตัวดีใช้ของที่ดี ๆ ด้วยสิ”อ้อมบอก
“ก็เอาสิ”ผมเอ่ยบอก
“เย้ พี่บอลโหลดแอปกับตั้งค่าให้อ้อมด้วยนะ”อ้อมเอ่ยขึ้น
“จ้า”ผมรับคำ เพราะอ้อมยิ้มสดใสร่าเริงขึ้นมาก ด้วยช่วงนี้อ้อมมักจะมาระบายอารมณ์กับผมตลอด หงุดหงิดผม
ผมเลือกโทรศัพท์ให้อ้อมด้วยราคาที่สูง โดยที่ใช้บัตรเครดิตของผมที่ทำไว้เผื่อฉุกเฉิน ผมนำเครื่องของอ้อมมาสมัครแอปต่าง ๆ
และตั้งค่าการถ่ายรูปและแกลลอลี่รูปให้อัปขึ้นเมล์ส่วนตัวของผม
หลังจากนั้นอ้อมก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ รวมถึงคนใกล้ตัวของอ้อมเอง
“พี่บอล ได้ไปหาน้ำฟ้าบ้างไหม”หมออ้อถามขึ้นหลังจากการทานอาหารค่ำ
“ก็ไปนะ”ผมตอบพร้อมกับยกแก้วน้ำดื่มขึ้นดื่มหลังจากทานอาหารอิ่มแล้ว
“พี่มีปัญหากับไอ้อ้อมไหม”เจย์เอ่ยขึ้น
“พี่ก็....ไม่รู้สิ อ้อมเปลี่ยนไปมาก ๆ เลย จนเหมือนคนละคนเลย”ผมพูดออกไปตามความรู้สึก
“พี่บอลอ้ออยากจะเตือนนะว่าคนเรานะไม่รู้หรอกว่าเค้าเปลี่ยนไป รึกลับไปเป็นเหมือนเดิม”หมออ้อพูดขึ้นด้วยหน้าตาจริงจัง
“หมออ้อหมายความว่าไงอ่ะ”ผมอดที่จะถามออกไปไม่ได้
“อ้ออยากให้พี่บอลลองมองดู และสังเกต โดยที่อย่ามองทุกอย่างสวยหรู”หมออ้อพูดออกมาโดยที่จ้องตาผมไม่ได้หลบ
“ทุกคนอยากจะบอกอะไรพี่ บอกพี่มาตรง ๆ เถอะ”ผมก็พอที่จะมองออกได้ว่าเรื่องนี้คงเกี่ยวกับอ้อมเป็นแน่ แต่ผมไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
จะเป็นเรื่องงาน รึเรื่องที่ผมไม่อยากคิดรึอะไรกันแน่
“ตอนนี้อ้อมมันไม่ได้มีพี่บอลเพียงคนเดียว อ้อว่าพี่บอลก็เริ่มที่จะสงสัยในตัวเพื่อนของพวกเรา”หมออ้อว่า
“..........”ใช่ ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าอ้อมมีผู้ชายมาผูกสัมพันธ์ด้วย เพราะเริ่มมีรูปภาพของผู้ชายที่ดูจะมีอายุถูกอัปโหลดเข้าเมลล์ของผม
“พวกอ้อได้เตือนอ้อมแล้ว แต่อ้อมก็ยังไม่ยอมรับ พวกเราคบกันมานาน นานจนรู้ความคิด และนิสัยของกันและกัน”หมออ้อพูดขึ้น
“จริง ๆ พวกแม่กับพี่สาวของอ้อมก็กลุ้มใจ รวมทั้งพวกเราด้วย”เจย์เอ่ยขึ้น หลังจากให้หมออ้อพูดมาซักพัก
“เผื่อใจเอาไว้บ้าง”ตุ้ยพูดขึ้นด้วยท่าทีจริงจังต่างจากเวลาปกติเพื่อเป็นการยืนยันว่าเรื่องนี้มันสำคัญมาก
“แต่อ้อมเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากนะตอนนั้น”ผมเอ่ยออกมา เพราะตั้งแต่ผมกับอ้อมเริ่มคบหาจนมีน้ำฟ้ามาไว้เป็นแก้วตาดวงใจ
“พวกเราก็ต้องยอมรับละนะ ช่วงสามปีตั้งแต่ไอ้อ้อมมันคบกับพี่นะมันดีมาก แต่มันไม่ใช่อ้อมเพื่อนของเราเลย”ตุ้ยโต้กลับผมมา
“พี่บอลจะคิดยังไงก็แล้วแต่ พวกอ้ออยากให้พี่บอลเตรียมตัวเตรียมใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็แล้วแต่ สำหรับไอ้อ้อมเพื่อนของพวกเรานะ
การกระทำที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดของมันอย่างแน่นอน แต่มันจะความผิดของพี่คนเดียว พวกเราอยากจะเตือนพี่เท่านั้น
เพราะพวกเรารักพี่บอลและน้ำฟ้านะ”อ้อพูดขึ้น
“พี่ขอบใจหมออ้อ ตุ้ย แล้วก็เจย์มากนะ”ผมเอ่ย
+
“มีอะไรพี่บอลคุยกับเราได้นะ”หมออ้อพูดขึ้น ผมทำได้เพียงแต่พยักหน้า
ผมได้เปิดเมลล์เพื่อดูรูปภาพที่อ้อมถ่ายรูปแล้วถูกส่งเค้าแกลลอลี่ มีรูปที่อ้อมไปเที่ยวในสถานบันเทิงกับกลุ่มคนที่ผมไม่รู้จัก
โดยที่อ้อมแต่งตัวเปิดเผยเนื้อหนังมากเหลือเกิน และมีอยู่หลายรูปที่อ้อมถ่ายรูปคู่กับผู้ชายคนนั้นแบบสนิทสนม
เมื่อเห็นอย่างนี้ผมทำใจก่อนจะเปิดโปรแกรมเพื่อตรวจสอบที่อยู่ของอ้อมในตอนนี้ โดยตรวจสอบจากโทรศัพท์มือถือที่ผมซื้อ
และโหลดแอปต่าง ๆ ให้ ซึ่งคำตอบที่ผมเห็นตอนนี้หน้าโน๊ตบุ๊กคือจุดนึงที่ห่างจากบ้านของอ้อมไปประมาณสามสิบกิโลเมตร
ผมเปิดตรวจสอบอีกครั้งตอนตีหนึ่งผลก็ยังคงอยู่ยังจุดเดิม
ผมใช้เวลาตรวจสอบเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ซึ่งผลก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ในระหว่างนั้นผมต้องหาทางระบายความเครียดของตัวเอง
ด้วยการออกกำลังกายทุกเย็นอย่างหนัก และในวันหยุดที่อ้อมบอกผมว่าจะต้องไปสัมมนาที่ชลบุรี ผมใช้เวลาที่น้ำฟ้านอนกลางวัน
ตรวจสอบที่อยู่ของอ้อมอีกครั้ง ผลก็ยังคงเป็นที่เดิม ผมจึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทรหาอ้อมทันที
“........................................”อ้อมกดรับสายหลังจากที่ผมกดโทรออกไปจนสายตัดไปสองสาย
“อ้อมคุยได้ไหม เป็นยังไงบ้างสัมมนาสนุกไหม”ผมเอ่ยถามออกไป
“มันจะสนุกได้ไง มาสัมมนานะไม่ได้ไปเที่ยวสวนสนุก”อ้อมตอบกลับผมมาด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด
“เหรอ เครียดขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วอ้อมจะกลับมาตอนไหนเหรอ”ผมถามขึ้น
“ยังต้องสัมมนาถึงพรุ่งนี้แล้ววันจันทร์อ้อมจะไปพบลูกค้าอีก”น้ำเสียงที่ไม่คิดมากว่าเจ้าของน้ำเสียงนะหงุดหงิดเต็มที่แล้ว
“คิดถึงอ้อมนะ”ผมเอ่ยออกไป
“อืม แค่นี้นะ”น้ำเสียงติดสะบัดก่อนกดตัดสายผมทันที
ผมยังคงมองหน้าจอที่ยังคงแสดงผลว่าเบอร์ที่พึ่งกดตัดสายผมไปเมื่อกี้ยังคงอยู่ ณ จุดเดิมไม่ได้ไปจังหวัดชลบุรีตามที่เจ้าของบอกแต่อย่างใด
“อ้อม ตอนนี้อ้อมพักที่ไหนกับใครเหรอ พี่ถามน้องน้ำฟ้าบอกว่าอ้อมไม่ได้กลับมานอนกับน้ำฟ้าเลย”ผมถามหลังจากอ้อมกลับมาที่บ้าน
“อะไร อ้อมไปนอนบ้านเพื่อนหรอก เวลาอ้อมไปเจอลูกค้ามันกลับดึก อ้อมกลับไอ้เต้มันยิ่งเมากาวอยู่ด้วย”อ้อมพูดออกมา
“แล้วอ้อมไม่ห่วงน้ำฟ้าบ้างเหรอ”ผมถามขึ้น
“ถ้าอ้อมเอาน้ำฟ้าไปด้วย แล้วอ้อมจะทำงานได้ไง”อ้อมถามด้วยท่าทางไม่พอใจ
“แล้วใครเหรอ พี่รู้จักไหม”ผมขึ้น
“พี่ไม่รู้จักเค้าหรอก”อ้อมพูดขึ้นก่อนจะเดินหนีเข้าห้องน้ำไป
“อ้อม พี่อยากไปทำความรู้จักเค้านะ พี่จะไปขอบคุณเค้าที่ดูแลอ้อม”ผมพูดขึ้นเมื่ออ้อมเดินออกมาจากห้องน้ำ
“เป็นไรขึ้นมาอีก ไม่ต้องเลย ไปทำอะไรที่มีประโยชน์นู้นไป ลูกเมียจะไม่มีเงินกินอยู่แล้ว”อ้อมหันมาตะคอกทันที
เมื่อได้ยินว่าผมอยากจะทำความรู้จักกับคนนั้น
“อ้อม ไม่มีประโยชน์ตรงไหน แล้วเค้าดูแลอ้อมที่เป็นเมียพี่นะพี่ก็ต้องอยากทำความรู้จักเค้าสิ”ผมอดที่จะแย้งออกไปไม่ได้
“ไม่ต้อง ไปหางานพิเศษทำเถอะไม่ต้องยุ่งเรื่องนี้หรอก”อ้อมหันมาตะคอกพร้อมถลึงตาใส่ผม ซึ่งเป็นอาการที่อ้อมชอบทำใส่ผมตลอด
ในช่วงสองสามเดือนมานี้
“เงินเดือนพี่ก็ให้อ้อมหมดแล้วนะ แล้วพี่ก็ขอคืนจากอ้อมแค่อาทิตย์ละพันเท่านั้น พี่ต้องการอยู่กับน้ำฟ้าใช้เวลากับลูกให้เต็มที่”
ผมเอ่ยปากออกไป
“พูดไม่รู้เรื่องรึไงวะ แม่งเข้าใจอะไรยากจริง เงินแค่นั้นจะไปทำอะไรได้ ทั้งธุรกิจ ทั้งประกันชีวิตอีกตั้งเท่าไหร่
กูตายลูกกับมึงก็ได้รับผลประโยชน์ไง กูทำเพื่อครอบครัวขนาดนี้ แล้วมึงทำอะไรบ้าง แม่งไม่อยู่แม่งแล้ว”พอผมได้ฟังสิ่งที่อ้อมพูด
ผมถึงกับยอมรับไม่ได้เลย แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไรอ้อมก็คว้าเอากุญแจรถและขับออกไป
ผมเครียดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับอ้อม อ้อมโกหกผม ปิดบังผม จนผมเริ่มไม่มีสมาธิทำงาน เริ่มนอนไม่หลับ
เริ่มเบื่ออาหาร แต่ผมก็ยังคงไปออกกำลังกายเพื่อระบายความเครียดของตัวเองไม่ไม่ได้ขาด ให้มันเหนื่อยมาก ๆ จะได้นอนหลับ
มันก็ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง
“พี่บอล มีอะไรปรึกษาอ้อได้นะ”หมออ้อมองผมด้วยสายตาเคร่งเครียดเมื่อเห็นสภาพผมหลังจากไม่ได้เจอกันสักพักนอกจากโทรคุยกัน
“พี่คิดว่าอ้อมไม่ได้มีพี่คนเดียวแล้วละ”ผมตัดสินใจพูดขึ้นมา
“อืม”เจย์รับ
“ไม่ใช่แค่การกระทำของอ้อมที่พี่จับได้ คำพูดของอ้อมก็มักโกหกพี่ แต่เมื่อไม่กี่วันมานี้พี่ได้รับซองใส่เอกสารที่ระบุว่าส่งมาให้พี่
แต่ไม่ระบุว่ามาจากใครถูกวางบนโต๊ะทำงานของพี่”ผมขมวดคิ้วระหว่างพูดให้ทั้งสามสาวฟัง
“แล้วข้างในมันคืออะไร”เจย์ถามขึ้นด้วยความสงสัย
“เป็นรูปที่อ้อมอยู่กับผู้ชายคนนึง ทั้งไปเที่ยว ทานข้าว ซื้อของ”ผมพูดขึ้น จริงผู้ชายคนนั้นก็คือคนที่อ้อมอัปโหลด
แล้วมันเข้าเมลล์ผมนะแหละครับ
“แล้วพี่บอลคิดว่าไง”ตุ้ยพูดขึ้น
“จริง ๆ พี่ก็สงสัยคนนี้ แต่พี่ยังไม่เข้าใจการกระทำของอ้อมเค้า พี่อยากได้ยินจากปากของอ้อมว่าทำไม แล้วยังรักพี่อยู่บ้างไหม”
ผมพูดขึ้น
“เฮ้อ จะทำตัวเป็นพระเอกหนังไทยรึไงพี่บอล แต่ก็เอาเถอะมันเป็นการตัดสินใจของพี่เอง แต่อย่าให้มากนะพี่
พวกเราเป็นห่วงทั้งพี่และน้ำฟ้า ส่วนไอ้อ้อมนะปกติ”ตุ้ยพูดขึ้น
“................”ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมา เพราะถึงสามสาวจะพูดอย่างนั้นแต่สายตาของพวกเธอมันแสดงถึงความเป็นห่วงผมจริง ๆ
ระหว่างผมกับอ้อมเริ่มมีปากเสียงกันมาขึ้น อ้อมยังไม่ยอมกลับมาพักที่บ้านเหมือนเดิม ไม่กลับมาดูแลน้ำฟ้า
ปล่อยให้ยายและป้าของน้ำฟ้าเป็นคนดูแล โดยอ้างว่าจะต้องสัมมนา พาลูกทีมออกหาสมาชิกใหม่ แต่ที่จริงแล้ว เธอยังคงพักอยู่จุดเดิม
ไม่เปลี่ยนไปไหน อ้อมถ่ายรูปอัปภาพตัวเองตลอด ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าอ้อมออกท่องราตรีทุก ๆ คืนไม่ได้เว้น
และผู้ชายที่ต้องไปด้วยก็คนเดิมตลอด จนผมตัดสินใจที่ถามอ้อมออกจากปากของเธอเอง
“อ้อมพี่อยากจะถามนะ ว่าอ้อมพักที่ไหน พี่เป็นห่วง”ผมถามขึ้นหลังจากอ้อมมาเอาเงินเดือนของผม ซึ่งผมอ้างว่าไม่ได้โอนเข้าบัญชีให้เธอ
เพราะไม่ว่าง
“จะอะไรอีกพี่บอล อ้อมเหนื่อยนะรู้ไหม”เธอพูดโดยพยายามเก็บความหงุดหงิดของตัวเองไว้
“เหนื่อยอ้อมก็พักสิ พี่ก็ทำงานหาเงินมาให้อยู่แล้ว อ้อมก็อยู่ดูแลน้ำฟ้ากับแม่แป๊ดสิ พี่ไม่เข้าใจเลย อ้อมทำไปเพื่ออะไร”
ผมพูดขึ้น
“เงินพี่บอลแค่นิดเดียวเนี้ยนะ แล้วที่อ้อมต้องทำงานหนักไม่ได้กลับมาอยู่บ้านมาอยู่กับแม่แล้วก็น้ำฟ้าอย่างนี้รู้ไหมว่าเพราะอะไร
ก็เพราะอนาคตของเราไง อ้อมทำทุกอย่างเพราะอนาคต”อ้อมพูดตอบกลับมาพร้อมทำสีหน้าเหนื่อยล้า
“.......................................”ผมยังสงสัยว่าอ้อมต้องการจะสื่ออะไรกันแน่
“ก่อนที่อ้อมจะไปขออาศัยบ้านเพื่อนนะ อ้อมกลับดึกมากจะกลับมานอนที่บ้านก็กลัวไอ้เต้ อ้อมต้องไปนอนโรงแรมเล็ก ๆ
คืนละห้าร้อย พี่บอลไม่เป็นห่วงความปลอดภัยของอ้อมรึไงกัน”อ้อมพูดพร้อมสีหน้าเศร้าและเหนื่อย
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องทำหรอกอ้อมงานนะ แล้วที่ไหนจะปลอดภัยมากกว่าบ้านของตัวเอง ที่มีครอบครัวของเรา”ผมพูดขึ้น
“ทำไมพูดไม่รู้เรื่องอย่างนี้ ประกันชีวิตตั้งกี่ที่ ที่อ้อมทำก็บอกแล้วว่าถ้าอ้อมตายเงินก็จะเป็นของลูกกับพี่”อ้อมเริ่มหงุดหงิดใส่ผม
“แล้วอ้อมคิดว่าพี่ดีใจเหรอถ้าพี่ได้เงินแล้วอ้อมต้องตาย แล้วพี่กับลูกจะมีความสุขรึไงกัน”ผมเอ่ยขึ้นอย่างพยายามควบคุมตัวเอง
“อย่างน้อยอ้อมตายอ้อมก็มีเงินให้พี่กับลูก แล้วพี่ละจะมีอะไร จะเหลืออะไรกัน”อ้อมพูดพร้อมทั้งสะบัดเสียงใส่
“ถ้าอย่างนั้นอ้อมทำงานที่มันดูมั่นคงเป็นเวลาดีกว่าไหม พอเลิกงานแล้วอ้อมจะได้ดูแลแม่กับน้ำฟ้าด้วยไง แล้วอ้อมจะได้ไม่เหนื่อยมาก”
ผมพยายามเสนอทางเลือกให้กับอ้อม
“มันจะได้เงินเท่าไหร่กันเชียว พูดบอลพูดไม่รู้เรื่องเลย”อ้อมโวยวายพร้อมกับเดินออกไปเพื่อขับรถออกไป
ผมไม่เข้าใจเค้าจริง ๆ คำพูด การกระทำ อ้อมมักจะหาเรื่องทะเลาะกับผม แต่ถ้ามีบุคคลที่สามที่ไม่ได้สนิทมาก
อ้อมจะคุยกับผมดีมากเอาใจผม แต่ถ้าเป็นคนสนิทอ้อมจะตะคอกผม รึที่ตุ้ยเรียกว่าการข่มผม ส่วนรูปที่ส่งมาจากใครก็ไม่รู้นั้น
ก็ยังคงถูกส่งมาอย่างต่อเนื่องสองวันบ้างสามวันบ้าง ที่โต๊ะทำงานรึไม่ก็ถูกสอดเข้ามาในห้องพักครู หอพักที่ผมใช้เรียนต่อป.โท
“พี่บอล อาทิตย์นี้พี่บอลจะกลับมาไหม แม่กับพี่หมี่ไม่อยู่ อ้อมก็ต้องไปประชุมสัมมนาที่ชลบุรีอีก ไม่มีใครดูแลน้ำฟ้านะ”
อ้อมโทรมาหาผม
“พี่มีอบรมเสาร์ถึงวันจันทร์เลยนะที่โคราช”ผมพูดไป เพราะทางสถานที่อบรมระบุมาว่าต้องการให้ผมเข้าอบรม
“แล้วจะทำยังไงละ น้ำฟ้านะ”อ้อมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“เดี๋ยววันศุกร์พี่จะรีบกลับนะ แล้วพี่จะรับน้ำฟ้าไปนอนบ้านย่าแล้วเช้าวันเสาร์พี่จะเดินทางไปที่อบรม
แล้วเย็นวันจันทร์พี่จะไปส่งน้ำฟ้า”ผมตอบไป
“อืม ถ้ากลับไปบ้านแม่พี่ พี่ก็ต้องเอารถไปนะสิ”อ้อมเอ่ยขึ้น
“อืม พี่ก็ว่าจะโทรบอกอ้อมนะแหละว่าอาทิตย์นี้พี่ต้องใช้รถ เพราะต้องเอาไปที่อบรมด้วย”ผมเอ่ยขึ้น
“.......ก็ได้”อ้อมเงียบไปซะพักก่อนจะตัดสายไป
วันศุกร์นั้น ผอ.ให้ผมกลับไปเตรียมตัวก่อนเวลาเลิกเรียนสองชั่วโมง ผมจึงรีบขึ้นรถตู้เพื่อไปรับลูกสาว โดยที่อ้อมจอดรถยนต์ทิ้งไว้ให้ผม
ผมจัดการเอาของฝากสำหรับแม่แป๊ด และพี่หมี่ไปให้ ก่อนจะจัดของบางส่วนสำหรับน้ำฟ้าเพื่อค้างคืนที่ย่า
ผมออกเดินทางไปยังสถานที่อบรม การจัดอบรมเป็นไปอย่างรวดเร็ว มีผู้เข้าอบรมร่วมหนึ่งร้อยคน มีวิทยากรผู้มีความรู้
เรื่องระบบของพิวเตอร์ และโปรแกรมเฉพาะมาให้ความรู้ จากสื่อ เอกสารประกอบ ความชำนาญความรู้ของวิทยากร
จึงทำให้การอบรมเป็นไปด้วยดี ทำให้การอบรมเสร็จสิ้นก่อนกำหนด ตั้งแต่เที่ยงวันอาทิตย์แล้ว ทางเจ้าของการอบรม
จึงเชิญผู้ที่ต้องการพักผ่อนยังโรงแรมตามอัตถยาศัย รึหากต้องการจะกลับก็ไม่มีปัญหา ผมจึงตัดสินใจกลับไปที่บ้านอ้อมก่อน
เพื่อจะเอาของที่ลืมไว้ตอนไปรับน้ำฟ้า
“อืมมมม...........คริคริ....พี่อี๊ด อะ อะ อย่าแกล้ง อืม อ้อมสิ”ผมมายืนหน้าห้องนอนของน้ำฟ้าซึ่งเป็น
ห้องหอของผมกับอ้อมนั้นเอง
“ฮ้า....อ้อม จ๋า....เมียพี่ อืม เก่งที่สุดเลย”เสียงผู้ชายที่ดังโต้ตอบออกมาจากภายในห้องที่ไม่ว่าใครฟังก็รู้ว่าคนภายในห้อง
คงกำลังเริงสวาทกันอย่างแน่นอน
“พี่อี๊ดก็ อะ อะ อืม เก่ง จัง”เสียงที่ผมคุ้นหู พูดด้วยน้ำเสียงแหบกระท่อนกระแท่นเอ่ยขึ้น
“มัน อืม ฮ่า แน่อยู่แล้ว พี่เก่งอยู่แล้ว เก่งกว่า อะ ไอ้หน้าโง่ผัว ซี๊ด อ้อมอีก”ถ้อยคำที่ผมต้องกัดฟันกรอด ๆด้วยความโมโห
“อืม ไม่ต้องคิด อะ ไรมากหรอก อะ มันไม่มีความ อืม สำคัญกับ ฮ้า อ้อมหรอก อ้อมมีพี่อี๊ด อ่ะ คนเดียวก็พอแล้ว”
“อ้อม เกือบแล้ว อะ อ้อมมมมมมมมมม”เสียงที่แสดงว่าถึงจุดกิจกามของทั้งสองดังขึ้น
“ฮ่า ฮ่า แล้วมันจะรู้ตัวรึยังก็ไม่รู้นะ”เสียงชายชั่วดังขึ้น
“โง่แบบนั้นมันไม่รู้หรอก เงินเดือนก็นิดเดียว ให้อยู่แต่กับลูก เรื่องบนเตียงก็ห่วยแตกอ้อมต้องบอกต้องทำเองตลอด
แล้วที่สำคัญนะพี่อี๊ด ลูกแหง่ที่สุดอะไรก็แม่”เสียงผู้หญิงที่ผมคิดว่าเป็นคู่ชีวิตของผมดังขึ้น
กริ๊ก
“เหนื่อยกันมากไหม อ้อมเราคงจะต้องมีเรื่องคุยกันอีกยาว”ผมเปิดประตูเข้าไปได้อย่างง่ายดาย อาจจะเป็นความประมาทของคนทั้งคู่
คงไม่ได้คิดว่าจะมีใครเข้ามาขัดจังหวะหรือรับรู้ความเลวทรามของคนทั้งคู่ เลยทำให้ไม่ได้ล็อกประตู
“พี่ พี่บอล เดี๋ยวพี่บอล มันไม่ใช่อย่างที่พี่บอลเห็นนะ”อ้อมรีบผลักชายคนนั้นออกจากตัวก่อนจะรีบหยิบผ้าห่มคลุมกายเปลือย
ของตนเองไว้ พร้อมรีบเอ่ยปากแก้ตัวกับผม
“แค่คุณหลอกผม โกหกผม ผมมันก็ควายเกินพอแล้ว แต่นี้เอาไอ้นี้มันมานอนมาทำบัดสีในห้องหอของผมกับคุณ
ขอบอกว่าผมแม่งโคตรควายเลยถ้ายังจะเชื่อคุณ ละที่สำคัญนะ ผมไม่ได้เชื่อสิ่งที่เห็นอย่างเดียว แต่ผมเชื่อสิ่งที่ได้ยินด้วย”ผมพูดขึ้น พร้อมทั้งเปลี่ยนคำเรียกของผมกับอ้อม
“มันไม่ใช่อย่างนั้น พี่บอลไม่มีเวลาให้อ้อมเลย แล้ว แล้วพี่อี๊ดเค้า”อ้อมยังคงพยายาม
“ทำไม”ผมเอ่ยด้วยเสียงแห่งความเจ็บช้ำ
“อ้อมไม่ได้รักพี่บอล”อ้อมพูดออกมา
“ถ้างั้นคุณจะแต่งงานกับผมทำไม”ผมเอ่ยปากถาม
“เพราะน้ำฟ้าไง อ้อมพลาดมีน้ำฟ้ากับพี่ไง”เธอตะโกนออกมา
“ฮะฮะ ถ้าที่อบรมไม่จบการอบรมเร็วและพี่ไม่ได้กลับมา พี่คงจะเป็นควายต่อใช่ไหม”ผมอดหัวเราะสมเพชตัวเองไม่ได้
“........................................”อ้อมไม่พูดอะไรออกมา รวมทั้งไอ้ผู้ชายคนนั้นที่นั่งพิงหัวเตียงไม่ได้พูดอะไร มีแต่แววตา
และรอยยิ้มเท่านั้นที่ถูกส่งมา มันเป็นแววตาและรอยยิ้มที่เหมือนเยาะเย้ย
ผมเดินออกจากบ้านหลังนั้นเพื่อหาที่พักพิงหรืออาจจะเรียกว่าตั้งหลักของตัวเองก่อน ซึ่งก็เป็นศาลาริมข้างทาง
ที่มีแต่ผู้สันจรผ่านมันไปเท่านั้น น้ำตาของผมไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายยิ่งสิ่งที่ได้เห็นคำพูดที่ได้ยิน มันยิ่งตอกย้ำคำว่าโง่ของผม
“พ่อบอลขา”เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น บนหน้าจอปรากฏรูปนางฟ้าตัวน้อยของผมที่กำลังส่งยิ้มให้
“ขะ...ขาลูก”เสียงที่ยังคงสั่นเทาของผมตอบกลับไป
“พ่อบอลเป็นอะไรคะ”น้ำฟ้ารีบถามขึ้นทันที
“พ่อบอลไม่สบายนะลูก”ผมพยายามกลั้นเสียงของตัวเองถึงที่สุด
“พ่อบอลไม่สบายเหรอคะ ทานยารึยังน้องน้ำฟ้าเป็นห่วงพ่อบอล หะหะ”เสียงร้อนรนของน้ำฟ้าพร้อมความห่วงใย
ที่ลูกสาวตัวน้อยของผมมีให้ มันทำให้ผมพอที่จะทุเลาลงได้
“คะ เดี๋ยวคืนนี้พ่อบอลจะไปนอนด้วยนะลูก”ผมบอกลูก ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมขอทำใจอีกนิด แล้วขอไปกลับไปเติมพลัง
ที่มันจวนจะหมดลงทุกขณะ
“จริงเหรอคะ น้องน้ำฟ้าจะรอพ่อบอลนะคะ น้องน้ำฟ้ารักพ่อบอลที่สุดในโลกเลย”ขณะที่ดวงตาของผมมันมีม่านน้ำผ่านออกมา
แต่เมื่อฟังถ้อยคำของลูกสาวแล้วมันกลับทำให้ริมฝีปากขยับยกยิ้มขึ้นมาได้
“คะ พ่อบอลก็รักน้องน้ำฟ้ามากที่สุดในโลกเลยลูก”ผมตอบกลับไปจากก้นบึ้งของความรู้สึกตัวเอง
หลังจากที่วางสายของน้ำฟ้าแล้ว ผมก็คิดถึงสิ่งต่าง ๆ น้ำฟ้าเป็นสิ่งที่ผิดพลาดของอ้อม แต่สำหรับผมเธอคือสิ่งสำคัญของผม
ผมจะไม่ตรวจเลือดเพื่อพิสูจน์ว่าน้ำฟ้าคือลูกของผมรึไม่ เพราะถึงแม้ว่าผมจะตรวจและผลมันจะออกมาว่าใช่รึไม่ใช่ตามหลักพันธุกรรมก็ตาม
ผมก็ยังคงที่จะรักและดูแลน้ำฟ้าตลอดไป น้ำฟ้าเธอคือนางฟ้า เธอคือเจ้าหญิง เธอคือหัวใจ เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกสิ่ง
เธอคือลูกของผม
หลังจากนั้นผมก็ติดต่ออ้อมเพื่อทำการจดทะเบียนหย่ากัน โดยที่อ้อมต้องการจะดูแลน้ำฟ้า ซึ่งผมก็ไม่ยินยอม
ด้วยอ้อมไม่มีเวลาให้กับน้ำฟ้า อีกทั้งตอนนี้ฐานะการเงินของอ้อมก็ย้ำแย่มีการกู้เงินนอกระบบเป็นจำนวนหลักล้าน ทองสินสอดและ
ทองของน้ำฟ้าถูกอ้อมนำไปขายจนหมด รวมทั้งเงินฝากของน้ำฟ้าตั้งแต่คลอดก็ถูกอ้อมถอนไปใช้จนหมด และยังเดือดร้อน
ถึงแม่ของอ้อมที่ท่านชราและยังสุขภาพไม่ดี พี่สาวที่ทำงานโรงงานมีลูกอีกหนึ่งคน ต้องนำทองที่ซื้อเก็บไว้ด้วยนำพักน้ำแรง
นำมาให้อ้อมเอาไปใช้ดอกเบี้ยเค้า ซึ่งอ้อมก็เหมือนจะรู้ตัวเลยต่อรองให้ผมร่วมรับชดใช้หนี้สินครึ่งหนึ่งกับเธอ
และจะต้องพาน้ำฟ้ามาหายายและแม่ของน้ำฟ้าในวันหยุด ซึ่งผมก็ตกลง หลังจากที่อ้อมได้จดเบียนหย่ากับผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เธอก็ได้ทำสิ่งที่ผมไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำ ด้วยการจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายคนนั้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
ส่วนเรื่องเงินที่แม่ของผมท่านได้กู้เงินจำนวนเจ็ดแสนบาท ให้ผมนำไปชดใช้หนี้สินนั้น ผมรับปากท่านว่าจะส่งคืนเงินนี้เป็นงวดโดยที่แม่ไม่ต้องลำบาก ผมรู้สึกเสียใจเหรอเกินที่เป็นต้นเหตุให้ผู้หญิงที่ผมรัก
และท่านก็รักผมต้องมาทุกข์ใจกับเหตุการณ์ครั้งนี้ ผมขนของเครื่องใช้ของน้ำฟ้ามายังบ้านแม่ของผม แล้วผมจึงรีบกลับไปสะสางงาน
ที่ผมลาหยุดเพื่อเดินเรื่องนี้ให้จบสิ้นกันเสียที หลังจากจัดการงานเรียบร้อยผมก็ตัดสินใจเข้าผับแทนที่จะเข้าฟิตเน็ตเพื่อทำในสิ่งที่ผมไม่เคยทำ
ขอซักวันเถอะ ขอเมาเอาหนัก ๆ กันไปข้างนึง พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ ขอเมากับชีวิตโง่ ๆ นี้
แล้วพรุ่งนี้จะตั้งรับทุกสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
ขอโทษทุก ๆ นะคะ ที่ตุ๊กตาไม่ได้ลงนิยายตามกำหนดที่ให้เอาไว้กับทุกคน

ด้วยเน็ตที่บ้านเดี้ยงแบบทำอะไรไม่ได้เลย

นี้ก็มาใช้ที่ทำงานเอา แบบเค้าใช้ด้วย
ยังไงก็ตาม ตุ๊กตารักและขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะคะสำหรับกำลังใจที่มีให้กัน
พบกันตอนหน้าคะ (ตอนไหนหว่า.....)