มาอ่านกันต่อนะค่ะผมนั่งดูข่าวเช้ารอสองพ่อลูก บอลออกมาด้วยชุดที่ผมซื้อคราวที่แล้ว ผมกะไม่ผิดเลยสำหรับเสื้อผ้า
เพราะมันพอดีเหมือนมันตัดมาเพื่อบอลของผมเลย อยากจับบอลเข้าห้องแล้วถอดเสื้อผ้าที่ผมซื้อให้แล้ว
จัดการซักสองสามสี่ห้า...รอบจริง ๆ เดินทางมาถึงห้างไอ้นพผมก็เดินเข้าไปยังจุดจำหน่ายฟอนิเจอร์ ผมซื้อของ
ที่ดูจะจำเป็นโดยถามความต้องการของน้ำฟ้าทุกอย่างด้วยเพราะมันเป็นห้องของน้ำฟ้าเอง เธอจึงมีสิทธิที่จะเลือก
ของชิ้นนั้น ๆ บอลก็พยายามจะปรามน้ำฟ้าด้วยเหตุผลที่ผมฟังแล้วหงุดหงิด ผมไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นสามีบอล
ก็ต้องถือว่าน้ำฟ้าเป็นลูกสาวของผมเช่นกัน จนผมต้องอธิบายและอ้างสิทธิของตัวเองบอลจึงยินยอม
เราซื้อของกันไปซักพักใหญ่ ๆ ไอ้นพก็เข้ามาหา ไอ้นี้นิจมูกดีจริงนะนึกว่างานมันจะท่วมหัวตายไปแล้วซะอีก
เห็นมันหายเงียบไปพักนึกแล้ว
“เฮ้ย...ไอ้วุฒิ สวัสดีครับบอล แล้วนี่ลูกใครอ่ะ”ดูมันทักซะดังเชียวแค่นี้ผมก็เป็นเป้าสายตาแล้ว
มันถามออกมาเมื่อเห็นผมอุ้มน้ำฟ้าอยู่
“ลูกกูเองเว้ย...น้องน้ำฟ้าค่ะสวัสดีคุณลุงนพก่อนนะค่ะ”ผมรีบสมอ้างทันทีครับ
“เฮ้ย...ยังไม่ถึงเดือนโตเร็วขนาดนี้เลยเหรอว่ะ”ไอ้นพถึงกับร้องออกมา แถมยังมีการพูดออกมา
ทำเป็นตกอกตกใจ มันรู้เรื่องบอลส่วนนึงครับเลยรู้ว่าน้ำฟ้านะลูกของบอล
“สุดยอดไหมล่ะ อย่างนี้แหละเชื้อกูกับบอลมันแรงเลยได้แบบนี้ไง”ผมยักคิ้วให้บอลแทนที่จะเป็นไอ้นพ
“เฮ้ย...พี่วุฒิพูดอะไรออกมา เดี๋ยวพี่นพก็เข้าใจผิดหรอก”การแกล้งบอลระหว่างผมกับไอ้นพก็สำเร็จ
เมื่อบอลที่เงียบมานานร้อยออกมา
“ไม่ใช่นะครับพี่นพ น้องน้ำฟ้าเป็นลูกของบอลกับ...”บอลรีบอธิบายว่าน้ำฟ้าเป็นลูกของบอลเอง
แต่เมื่อถึงชื่อแม่น้ำฟ้าบอลก็ไม่มีเสียงรึคำพูดอะไรออกมา
“น้องน้ำฟ้าเป็นลูกของพ่อบอล กับแม่อ้อมที่ตอนนี้แม่อ้อมต้องไปทำงาน และตอนนี้
เป็นลูกของป๊าวุฒิค่ะลุงนพ น้องน้ำฟ้าเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลสามขวบค่ะ”น้ำฟ้าแนะนำตัวเองกับไอ้นพเองเสร็จสับ
“สวัสดีครับน้องน้ำฟ้า น่ารักจังเลยลุงอยากมีลูกสาวแบบน้องน้ำฟ้าบ้างจัง”ไอ้นพถูกใจน้ำฟ้า
เมื่อเห็นถึงความกล้าแสดงออกและความน่ารักของลูกสาวผมและบอล
“น้ำฟ้าขอโทษด้วยนะค่ะลุงนพ”น้ำฟ้าพูดและยังทำหน้าเสียดายออกไป
“ขอโทษลุงนพทำไมค่ะ”ไอ้นพทำหน้าสงสัยกับคำพูดของน้ำฟ้าทันที
“ก็น้องน้ำฟ้าคงจะไปเป็นลูกของลุงนพไม่ได้หรอกค่ะ เพราะน้องน้ำฟ้ายกพ่อบอลให้แค่ป๊าวุฒิเท่านั้น
น้องน้ำฟ้าเลยไปเป็นลูกสาวให้ลุงนพไม่ได้ไงค่ะ”ผมถูกใจทำตอบของน้ำฟ้าซะจริง ๆ
“ฮะฮะฮะ ลุงเข้าใจแล้วค่ะ”ไอ้นพยิ่งถูกใจน้ำฟ้าเข้าไปใหญ่เมื่อน้ำฟ้าพูดออกมาด้วยใบหน้าที่มันเป็นเรื่องใหญ่โตมาก
กว่าจะคุยกันเสร็จก็ดูเหมือนไอ้นพจะยิ่งหลงน้ำฟ้ามากกว่าเดิม จนเอ่ยปากจะเลี้ยงไอศกรีมน้ำฟ้า
แต่ก็ติดงานที่ยังคงค้างอยู่บนหอคอยงาช้างของมัน และผมที่ยังคงเลือกของต่าง ๆ ให้น้ำฟ้าไม่เสร็จ จึงตกลงกันว่า
ผมซื้อของเรียบร้อยรึว่ามันจัดงานเสร็จแล้วค่อยโทรหากันอีกครั้งนึง
ผมเลือกทุกอย่างทั้งห้องนอนและห้องน้ำน้ำฟ้าเรียบร้อยแล้วก็ให้ทศและต้นจัดการให้เรียบร้อย
น้ำฟ้าจะต้องได้พักภายในห้องนอนของตัวเองในคืนนี้ ทุกอย่างต้องเรียบร้อยและมีคุณภาพปลอดภัย
ผมสั่งงานเสร็จก็มีเสียงโทรศัพท์ของดังขึ้นมาระหว่างที่กำลังเลือกตุ๊กตาให้น้ำฟ้า
“อืม...กูกำลังเลือกตุ๊กตาให้ลูกกับเมียอยู่ ก็ลูกกับเมียกูจริง ๆ นิหว่า อืมๆอยู่ร้าน....ชั้น...โซน...อืม”
เป็นไอ้นพนั้นเองเลยตอบคำถามของมันไป
น้ำฟ้าที่กำลังเลือกตุ๊กตาสารพัดสัตว์เพื่อเอาไปเป็นเพื่อนคุณช้างตัวโตที่ได้จากแลเพนียด กว่าจะตกลงกันได้
ระหว่างน้ำฟ้ากับบอลก็นานอยู่ จนไอ้นพตัดปัญหาด้วยการเสนอตัวเป็นผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการในการซื้อตุ๊กตาสารพัดสัตว์ให้
เมื่อได้ตุ๊กตาน้ำฟ้าและไอ้นพก็เดินกลับมาหาผมและบอลที่นั่งรออยู่ พร้อมกับอ้อนผมกับบอลว่าหิวแล้ว
เราจึงตกลงเข้าร้านอาหารอิตาเลียนด้วยเหตุผลของน้ำฟ้าว่าอยากกินสลัดผักกับสปาเก็ตตี้ น้ำฟ้ายิ้มร่าเริง
เมื่อจะได้ทานอาหารที่ตนเองต้องการ บอลมองลูกด้วยสายตาสงสัย
“เหมือนใครหว่า เห็นของกินกับของฟรีเป็นไม่ได้เลย”ผมได้ยินเสียงบอลบ่นเสียงเบา
“เหมือนพ่อบอลไง หึหึ...”ผมเลยก้มลงพูดใกล้หู
“ชิชิ...”บอลสะดุ้งเมื่อผมพูด ก่อนจะทำหน้างอและสะบัดหน้าหนี หึหึ น่ารักจริง ๆ ครับเมียผมเนี้ย
เรามาถึงร้านอาหารเป้าหมาย ต่างก็เริ่มสั่งอาหาร เครื่องดื่ม ผมนั่งฝั่งเดียวกันกับบอลและน้ำฟ้า
ปล่อยให้ไอ้นพมันนั่งคนเดียวไป ส่วนทศและต้นนั่งแยกอีกโต๊ะนึง เมื่อเริ่มทานอาหารผมก็คอยบริการเมีย
และลูกทั้งตักนั้นนี้ให้ตลอด แต่แล้วก็มีเสียงผมผู้หญิงดังขึ้นมา
“อ้าว...วุฒินิค่ะ ปล่อยฉันสิ...วุฒิค่ะบอกคนของคุณสิคะว่าอย่ามาขวางมิว”ผมไม่คิดจะเงยหน้าขึ้น
มองด้วยผมไม่คิดจะจำว่าเธอคือใคร และอีกอย่างคือตั้งแต่ผมมีบอลผมก็เลิกที่จะยุ่งกับใครแล้ว
“ขอโทษนะครับห้ามรบกวนนายผม”ต้นจัดการจัดเธอไม่ให้เข้ามารบกวนผม
“บอกให้หลีกไปไง อุ้ยคุณนพก็อยู่ด้วย ยัยลูกปลาบ่นหาคุณนพตั้งนานแล้วนะค่ะทำไมถึงว่าไม่ไปหาลูกปลาเธอบ้าง”
ผมเริ่มที่จะหมดความอดทด ผมเคยบอกผู้หญิงที่ผมนอนด้วยทุกคนแล้วว่าถ้าจบความสัมพันธ์บนเตียงนั้นก็คือผมเบื่อแล้ว
ทุกคนจะต้องไม่มาวุ่นวายกับผมเพราะไม่อย่างนั้นพวกเธอจะต้องเสียใจ
“ต้นปล่อยเธอมาเถอะ”ไอ้นพเอ่ยบอกคนของผม
“แต่ว่า...นาย...”ต้นยังคงลังเลเมื่อเห็นว่าผมยังทำหน้าตาไม่สบอารมณ์
“ไม่เป็นไรชั้นรับผิดชอบเอง อยากเห็นอะไรสนุกๆนินา”พอได้ยินและเห็นหน้าตาของมันแล้วผม
ก็เริ่มหงุดหงิดด้วยรำคาญและเป็นห่วงความรู้สึกของบอล แต่เมื่อคิดดูอีกทีผมก็อยากที่จะเห็นถึงปฏิกิริยาว่า
บอลจะรู้สึกยังบ้าง
แล้วผมก็ได้เห็นสมใจ ในตอนแรกบอลยังคงดูนิ่งเฉยแต่แล้วเมื่อยายผู้หญิงพูดมากเริ่มที่จะรุกรานมากขึ้น
ก็เริ่มที่จะแสดงออกทางสีหน้า มีหงุดหงิด และยิ่งยายมิวแสดงออกถึงความสัมพันธ์แต่ครั้งก่อน ก็ดูจะโมโห
แต่แล้วน้ำฟ้าก็ออกมาปกป้องพ่อของตัวเอง ผมรู้สึกว่าน้ำฟ้าไม่ต้องการให้พ่อของตัวเองต้องเสียใจ มิวยังคงแสดงฤทธิ์เดช
จนผมทนฟังไม่ได้เลยต้องออกปากสั่งห้ามเธอแทนที่เธอจะมาตะโกนปาวๆ มิวหน้าเสียเมื่อผมเอ่ยห้ามแต่ก็ยังคงไม่ไปไหน
ตัวแปลที่สำคัญก็คงจะเป็นไอ้นพเมื่อมันยังสนุกที่เห็นมิวแสดงตัว ผมที่หงุดหงิด และบอลที่เริ่มจะหมดความอดทน
เพียงไม่นานบอลก็เลิกที่จะทนจนเอ่ยปากว่าจะพาน้ำฟ้าออกจากตรงนี้ โดยที่ไม่มองหน้าผมเลยแม้แต่น้อย
และสรรพนามที่เปลี่ยนไปทั้งของผมและบอลเองด้วย จนผมก็ไม่อยากจะทนแล้วเหมือนกัน เลยต้องเอ่ยปาก
สั่งให้บอลนั่งลงที่เดิม แต่มิวก็ยังคงสอดแทรกจนผมเริ่มโมโหแทนเมื่อบอลยังคงย้ำกับผมจาก ‘พี่วุฒิ’ เป็น ‘คุณวุฒิ’
“รบกวนหลบหน่อยครับคุณวุฒิ”ผมได้ยินแล้วยิ่งโมโห ในเมื่อผมบอกบอลตลอดรวมทั้งการกระทำ
มันไม่ได้ทำให้บอลรับรู้เลยรึไงว่าผมนะรักเค้า ทำไมต้องไปฟังผู้หญิงจากไหนก็ไม่รู้กัน
“ไม่ และนั่งลงได้แล้ว ส่วนคุณนะมิว ผมว่าคุณต่างหากที่ต้องไป ที่ผมให้ลูกน้องเอาต่างหูเพชรไปให้
ลูกน้องผมไม่ได้อธิบายเหรอว่าผมให้เพราะอะไร ผมรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เพราะตอนนี้คุณทำให้คนรักของผมโกรธผม”
ผมลุกขึ้นยืนเพื่อกดให้บอลกลับไปนั่งที่เดิม ก่อนจะหันไปพูดกับมิวด้วยเสียงที่ดังไม่เกร็งใจใครมันแล้ว
“วุฒิคุณมีคนรักได้ยังไง แล้วเธออยู่ไหน มิวไม่เชื่อหรอกค่ะ”ผมไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เธอพูด
เพราะการแสดงออกตลอดว่านะมันบอกได้ว่าบอลเป็นคนพิเศษของผม
“ก็คนนี้ไงครับ บอลเป็นคนรักของผมและน้องน้ำฟ้าเป็นลูกผมและบอล”ผมเลยตัดปัญหา
ด้วยการบอกให้เธอรับรู้และเลิกเสแสร้งแกล้งแสดง
“ไม่จริงอ่ะ”เธอคงจะตกใจด้วยผมนะควงได้ทั้งหญิงและชาย แต่ไม่เคยที่จะเรียกใครว่าคนรักมาก่อนเหมือนกับบอล
“จริงค่ะ น้องน้ำฟ้าไม่เรียกว่าพี่แล้ว ป้าไปเถอะค่ะจะให้พ่อบอลกับป๊าวุฒิทะเลาะกันทำไม
เดี๋ยวน้องน้ำฟ้าจะโทรตามแม่ๆมาจัดการเลยนิ”แล้วลูกสาวผมก็จัดการปิดตายป้าแก่ของเธออีกที ได้ใจจริง ๆ เลยลูกสาวผม
แต่รู้สึกว่านิสัยแบบนี้มันจะถูกอบรมสั่งสอนจากสามสาวมาเป็นแน่
“แต่...”เธอยังคงพยายามจะส่งเสียง
“ไม่ต้องคิดมากครับ ผมเป็นพยานได้ว่าบอลนะเค้าเป็นคนรักของไอ้วุฒิมัน”เป็นไอ้นพที่ตัดจบ
พร้อมเป็นพยานให้ เมื่อเห็นว่าผมเริ่มที่จะหมดความอดทน ส่วนบอลก็ก้มหน้าไม่ขัด คงจะเพราะเริ่มรับรู้
ภาวะอารมณ์ของผม
ไอ้นพรับน้ำฟ้าไปอุ้มเมื่อเห็นว่ามิวเริ่มจะพยายามเข้าใกล้บอล ผมจึงเข้าขวางหน้าแทน ทศและต้น
เข้ารวบตัวเธอโดยพยายามไม่ทำรุนแรงกับเธอ
“ผมเตือนคุณนะมิวว่าเรื่องของเราไม่เคยเกิดขึ้นและถ้าคุณยังไม่เลิกวุ่นวายผมและบอล
คุณคงจะต้องเตรียมใจรับผลที่จะตามมา”ผมออกปากเตือนเธอ
มิวรีบออกจากร้านไปด้วยความอาย ผมไม่รอช้าที่จะเข้าไปงอนง้อบอล กว่าจะทำให้บอลยอมพูดได้
ก็ใช้เวลาพอควรเลย จนไอ้นพมันอิจฉาผมกับบอล จนมันหมั่นไส้ผมว่าล้อผมว่า
“แน่นอน พ่อศาสตราเทพแพ้ให้กับพ่อพิมพ์เรือพ่วงอย่างหมดรูป หึหึ..”ไอ้นพทำหน้าตาสะใจมากมาย
เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มของหวานที่ไอ้นพมันหลอกล้อน้ำฟ้าไว้นั้นก็คือไอศกรีม
ทานเสร็จเรียบร้อยก็เดินทางกลับบ้าน แต่กว่าจะได้กลับไอ้นพก็ยังคงล่ำลาและสัญญาว่าจะทานข้าวกันอีก
มาถึงก็ตรงไปยังหน้าห้องที่ผมให้ลูกน้องจัดการให้เป็นห้องนอนน้ำฟ้า ที่ตกแต่งเรียบร้อยดีแล้ว น้ำฟ้าวิ่งรอบๆห้องนอน
ดูจะถูกใจห้องนอนของเธอ ที่ได้รับการตกแต่งจากมืออาชีพ น้ำฟ้าวิ่งกลับมายืนต่อหน้าผม
และยกมือไหว้ผมย่อตัวลง บอกว่าชอบห้องนอน จะเข้านอนเลย จนเดือดร้อนบอลต้องอธิบายให้อาบน้ำ
ทานข้าวแล้วถึงจะนอนได้ ผมเลยถามเมนูอาหารของน้ำฟ้าและบอลเพื่อสั่งให้ต้นจัดการ เมื่อสั่งต้นเรียบร้อยแล้ว
ผมก็ดักรอบอลอยู่ภายในห้องนอน เข้ามาผมก็จัดการหอมแก้มพร้อมกล่าวหยอกล้อบอลเพื่อจะได้เห็นสีหน้า
เวลาที่บอลเขินอาย ซึ่งมันก็สำเร็จด้วยใบหน้าที่ก้มลงแต่ใบหูของบอลแดงขึ้นมา
“ไปอาบน้ำได้แล้วเหม็น เดี๋ยวบอลจะไปดูน้ำฟ้าสักหน่อย”บอลไล่ผมเมื่อเห็นว่าผมยังไม่ยอมคลายอ้อมกอด
“แต่พี่อยากให้บอลไปถูหลังให้พี่นินา รึจะไปทำกิจกรรมหัตถ์สะท้านปฐพีดี”ผมขออ้อนเมียตัวเองซะหน่อย
“ไม่เอาถูหลังไม่เป็น เป็นแต่ถลกหนังคน แล้วไอ้กิจกรรมบ้านั้นนะไม่เอา”ผมถึงกับสะดุ้งเมื่อบอลบอกจะถลกหนังคน
“หึหึ ก็จริงนะไอ้เรื่องถลกหนังนะ ครั้งที่แล้วบอลเล่นซะหลังพี่เลือดออกซิปๆเลย”ผมเห็นว่าบอลยังคงหน้าแดง
คงจะนึกถึงเรื่องในห้องน้ำที่ผ่านมาก็ได้เลยจัดการทดสอบดูว่าผมเข้าใจผิดรึเปล่า
“ปล่อยได้แล้ว แล้วรีบไปอาบน้ำจะได้ทานข้าวเย็นกัน บอลจะได้พาน้ำฟ้าเข้านอน งานยังไม่ได้ทำเลยนะ
พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก”บอลรีบบอก ซึ่งผมสรุปได้ว่าผมสงสัยไม่ผิดเลย
“ก็ได้ครับ ฟอด...ฟอด...”เมื่อพอได้หากำไรบ้างแล้วจึงยอมปล่อยบอล
ผมเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวออกมานั่งประจำที่ตรงโต๊ะทานข้าว ทานผลไม้ และออกไปดูข่าวสารบ้านเมือง
หันมาอีกทีน้ำฟ้าก็นอนหลับคาตักพ่อ บอลจัดการอุ้มน้ำฟ้าเข้านอนในห้องของเธอ ผมเลยลุกขึ้นปิดโทรทัศน์
แล้วเข้าห้องทำงานเพื่อสะสางงานต่อ เพียงไม่นานบอลก็เข้ามาที่ห้องทำงานเหมือนกันคงจะเข้ามาเขียนแผนการสอน
เราต่างคนต่างทำงานแต่ผมก็ยังคงแอบมองบอลอยู่ตลอดเวลาจนถูกบอลทัก บอลขอบคุณผมในเรื่องของน้ำฟ้า
จนผมต้องบอกว่าผมเห็นน้ำฟ้าเป็นลูกของผมเช่นกัน มันไม่ได้เกินจริงไปเลยสำหรับความรู้สึกของผม
จนบอลเข้ามาขอบคุณผมด้วยจากจูบปากผมเร็ว ๆ หนึ่งครั้ง ซึ่งมันเป็นการกระทำที่บอลเป็นคนเริ่มเอง
จนผมหยุดตัวเองไม่ได้จึงสานต่อกิจกรรมบนโต๊ะทำงานตัวเอง แต่เพียงบอลพูดว่าไม่พร้อมผมก็ยังคงจะไม่ฝืนใจ
ใช้ร่างกายของผมแตะต้องบอล ให้เราถึงจุดหมายปลายทางด้วยกันทั้งคู่ โดยปราศจากการสอดใส่ เมื่อถึงจุดแล้ว
ผมก็จัดการอุ้มบอลขึ้นเพื่อเดินออกจากห้องทำงานไปห้องนอนตัวเอง แต่ก็ถูกบอลโวยวายด้วยตอนนี้
ร่างกายของผมและบอลไม่มีเสื้อผ้าเลยแม้แต่ชิ้นเดียว จนผมต้องบอกว่าไม่มีใครอยู่แล้ว เพราะเมื่อผมเข้าห้องทำงาน
ทั้งต้นและทศจะออกจากห้องเพื่อลงไปพักยังห้องตัวเองที่ชั้นล่าง จนกว่าผมจะเรียกใช้จึงจะขึ้นมา ผมไม่ต้องการ
ให้ใครมาเห็นร่างกายของเมียผมหรอกครับ ผมหวง บอลก็เลยกอดคอก้มหน้าแนบอกผมแทน ผมพาบอล
เข้าไปล้างเนื้อล้างตัว แต่ด้วยร่างกายของบอลมันมีเสน่ห์ต่อผมอย่างรุนแรง ผมก็เลยจัดการบอลในห้องน้ำอีกรอบ
โดยที่บอลก็ยังคงโวยวายว่าผมมันหื่น เลยแก้ความเข้าใจผิดไปว่า ‘ก็บอลน่ารักน่ากิน’ ด้วยคำพูดและการเล้าโลม
แบบมีอาชีพและรู้ใจบอลเป็นอย่างดี เลยทำให้ผมจัดการบอลได้แต่ก็ยังคงไม่มีการสอดใส่เช่นเดิม สำหรับผมนั้น
ผมรอได้ครับ เมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายผมก็จัดการอาบน้ำชำระล้างคราบไคลจากร่างกายของตนเองและบอล
จัดการทาแป้งแต่งตัวพร้อมอุ้มบอลเข้านอน สำหรับผมแล้วผมมีความสุขเมื่อมีบอลอยู่ข้างกายหรือในอ้อมกอด
ผมกอดบอลพร้อมด้วยการจูบและเอ่ยคำพูดก่อนนอนเหมือนทุก ๆ คืน เพื่อเป็นการส่งความรู้สึกไปหาบอล
“ฝันดีนะครับครูบอลของพี่วุฒิ ฟอด.....”บอลเหมือนตอบรับคำผมด้วยการขยับตัวเบียดเข้าหาผมมากขึ้น
ผมหลับตาด้วยรอยยิ้มมีความสุขอีกคืน
สวัสดีคนอ่านทุกคนนะค่ะ ต้องขอโทษด้วยที่มาลงช้า

ด้วยเหตุฉุกเฉินเพราะท่านตา
เกิดป่วยกะทันหันเกิดฉี่ไม่ออกเลยต้องหามกันส่งโรงพยาบาลต้องรอผลตรวจเลือดตรวจฉี่อีก

แถมพอมาถึงโรงพยาบาลท่านตากลับฉี่ออกซะงั้น แต่ก็ต้องรอผลเลือดกับฉี่อยู่ดี หมอบอกกลับบ้านได้
ปรกติทั้งเลือดและฉี่ มาถึงก็จัดการเอาเข้านอน แล้วตุ๊กตาก็รีบมาลงนิยายเลยนี่แหละค่ะ
คิดถึงกันบ้างรึเปล่า วันนี้เป็นพี่วุฒิมาเล่าเรื่องเองเลยอิอิ....

สำหรับตอนที่แล้วดูจะได้รับการตอบรับอย่างล้นหลาม คงจะสมอยากคนอ่านทุกคนเนอะ

มีคนบอกว่าให้พี่วุฒิทำโทษครูบอลอีก ตุ๊กตาต้องขอแก้ความเข้าใจผิดก่อนนะค่ะ พี่วุฒินะทำโทษบอลรอบแรกค่ะ
ไอ้ที่ใช้เข็มขัดนะแหละ ไอ้ที่เหลือนะเป็นรางวัลที่พี่วุฒิแกตั้งใจมอบให้บอล ส่วนใครที่อยากจะรู้คงต้องรอตอนหน้าแล้วนะค่ะ
ขอขอบคุณทุกคนสำหรับทุกบวกและทุกเม้น และขอต้อนรับคนอ่านรายใหม่ ค่ะ

คนอ่าน และแทนคำขอบคุณตุ๊กตาเลยขอ +1 ให้ทุกคนไปเลยค่ะ
แล้วพบกันตอนหน้านะค่ะ วันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม 2556 ค่ะ แล้วพบกันนะค่ะ
