ตอนที่ 10 (นักพนันตัวยง)
(ครูบอล)
วันนี้หลังจากที่ผมออกมาจากคอนโดเพื่อเข้าศูนย์การค้าตรวจสอบราคาและรุ่นของคอมพิวเตอร์
โดยการอำนวยความสะดวกซึ่งฟังเหมือนจะดูดี แต่สำหรับผมมันคือการควบคุม เซงจริง....จะไม่ให้ผมเซงได้ยังไง
ในเมื่อไอ้ปีศาจหมอนข้างมันส่งลูกน้องมาประกบถึงสามคนซึ่งมีคนนึงที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาดีที่ชื่อต้น
ต้นเป็นชายหนุ่มผิวขาวตาชั้นเดียว ไม่คอยพูดแต่ใบหน้ามีรอยอมยิ้มเล็กน้อย ผมรู้สึกหงุดหงิด
เลยต้องหาที่ระบายออกเล็กน้อยด้วยการแกล้งลูกน้องอันเป็นที่รักของไอ้หมอนข้าง ก็ช่วยไม่ได้
อยากภักดีกับเจ้านายบ้าอำนาจแบบมันต้องเจอผมหน่อย
“คุณต้นครับคือว่า...”ผมเริ่มจากคนสนิทของไอ้หมอนข้างก่อน
“คุณบอลไม่ต้องเรียกผมว่าคุณหรอกครับเรียกว่าต้นดีกว่า”บอดี้การ์ดคนสนิทบอกครูหนุ่ม
“ถ้าอย่างนั้นต้นก็ต้องเรียกผมว่าบอลเหมือนกัน”ผมเลยแก้ไขการเรียกชื่อของตัวเองเช่นกัน
“ไม่ได้หรอกครับคุณบอลคุณเป็นคนพิเศษของเจ้านายผมจะเรียกคุณห้วนๆคงไม่ได้”บอดี้การ์ดหนุ่ม
พูดพร้อมกับอมยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าของครูหนุ่มคนสำคัญของเจ้านายที่เดี๋ยวก็ซีดเดี๋ยวก็แดง แถมยังอ้าปากพะงาบๆอีก
“หึ้ย....อะไรจะกวนขนาดนี้ถ้างั้นไม่เรียกให้เติมยศไปเลยเหล่าวู้....”ครูหนุ่มส่งเสียงขัดอกขัดใจ
“ได้ครับคุณกฤษณะเทพ สุดฤทัย”โอ้ว......กวนจริงวุ้ย ไม่ได้ครับสู้รบด้วยคงยาก
ผมจึงเปลี่ยนเป้าหมายในการแกล้งให้เป็นลูกน้องของต้นทั้งสองคนแทน ด้วยการพูดด้วยภาษาคอมพิวเตอร์
มาพูดด้วยซะเลย ชายหนุ่มทั้งสองทำหน้างงหันหน้าเลิกลัก ผมเลยรู้สึกดีขึ้นบ้างที่ได้ระบายออก
หันไปอีกทีเห็นต้นกำลังรับสายโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มพร้อมทั้งมองมาทางผม
ผมเดินเข้าร้านโน้นออกร้านนี้เพื่อถามราคาของตัว CPU กับ การนำมาประกอบเองว่าราคาและ
ความสามารถมันจากห่างกันมากหรือไม่ ผมถือสมุดจดพร้อมปากกาเพื่อบันทึกทุกอย่างเพื่อนำไปคำนวณ
หลังการกลับไปแล้ว เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวันผมก็เดินไปยังศูนย์อาหารเพื่อหาอาหารเข้าท้องทั้งของตัวเอง
และผู้ติดตามผมในวันนี้
“คุณกฤษณะเทพ สุดฤทัยครับผมว่า”ต้นเอยออกมาเพื่อหยุดการเดินเข้าศูนย์อาหารของศูนย์การค้า
ด้วยชื่อและนามสกุลเติมยศ
“วุ้ย...ต้นคุณจะเลิกเรียกชื่อนามสกุลผมได้รึยัง เรียกครูบอลรึจะคุณบอลก็ตามใจเถอะผมของร้อง”ผมเริ่มเครียดแล้ว
“ครับคุณบอล คือผมว่าไปทานร้านอาหารดีกว่าไหมครับ”ต้นพูดออกมาพร้อมกับมองไปภายในศูนย์อาหาร
ที่ประชากรล้นหลามพร้อมมองตัวเองและลูกน้องของตัวเอง
“คริคริ...ไม่หรอกครับต้น ผมว่ากินที่ศูนย์อาหารดีกว่ากินแต่ในร้านกับเจ้านายของต้นมาหลายมื้อแล้ว
แล้วผมก็อยากกินก๋วยจั๊บด้วย”ผมเริ่มรู้สึกสนุกแล้วครับ
ผมเดินนำโดยมีต้นเดินตามและลูกน้องของต้นอีกสองคน ซึ่งทั้งสามหนุ่มแต่งตัวด้วยสูทสีดำเติมยศ
ผมอยากจะหัวเราะจริงๆครับชุดสูทกับศูนย์อาหารเข้ากันได้ดีจริงๆ ผมเดินไปทางไหนก็มีแต่คนแหวกทางให้
โต๊ะอาหารลูกน้องต้นก็จัดการให้ ครั้งแรกพวกเค้าจะให้ผมทานคนเดี๋ยวโดยพวกเค้าจะคอยระวังภัยให้
ศูนย์อาหารนะครับไม่ใช้สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ซะที่ไหน จนพวกเค้ายอมกินข้าวแต่ก็ยังมีปัญหาอีก
เมื่อพวกเค้าไม่ยอมร่วมโต๊ะด้วย จนผมต้องบอกเค้าว่าให้ต้นกินข้าวโต๊ะเดียวกับผมแล้วให้อีกสองคนนั่งอีกโต๊ะพวกเค้าถึงยอม
ผมยังคงสำรวจราคาจนมาถึงร้านที่มีขนาดใหญ่ เมื่อเดินเข้าไปในร้านก็พบกับผู้จัดการพูดคุยสอบถาม
รายละเอียดอุปกรณ์ต่าง ๆ ในระหว่างนั้นก็เห็นชายรูปร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาภายในร้าน ผู้จัดการขอตัว
เพื่อเดินไปหาชายคนนั้นพร้อมกับพูดคุยก่อนจะชี้นิ้วมาที่ผม ผมเห็นแววตาของชายคนนั้นรู้สึกมันดู
กรุ้มกริ่มก่อนจะเดินเข้ามาหาผม
“สวัสดีครับผมพายุเจ้าของร้านครับ ได้ทราบจากผู้จัดการร้านว่าคุณต้องการทราบเกี่ยวกับชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์
ไม่ทราบว่าต้องการไปทำอะไรครับแล้วจำนวนเท่าไหร่ครับเผื่อผมจะช่วยคุณได้บ้าง”ชายหนุ่ม
ที่แนะนำตัวเองว่าเป็นเจ้าของร้านถามผม
“สวัสดีครับผมบอลครับ ผมเป็นครูคือต้องการเอาไปใช้ในสถานศึกษานะครับ จำนวนของนักเรียน
50 ชุด แล้วก็ของครูอีก 20 ชุดนะครับ ผมอยากจะรู้ว่าประกอบแล้วกับนำไปประกอบเองราคาจะต่างกันมากไหมนะครับ”
ครูหนุ่มแนะนำตัวเองพร้อมกับบอกวัตถุประสงค์ให้ชายเจ้าของร้านได้รับรู้
“ครับ โหสถานศึกษาได้งบลงเยอะเหรอครับ”พายุหยอกล้อครูหนุ่มที่ดูมีเสน่ห์ พายุคิดว่าจะลงจีบครูบอลดูซักตั้ง
ถึงแม้ว่าชายในชุดสูทดำสามคนนั้นจะน่ากลัวก็เถอะ แต่อะไรที่ได้มายากๆนะมันท้าทายดี
“เปล่าหรอกครับ พอดีมีผู้ประสงค์ต้องการจะบริจาคให้โรงเรียนนะครับ”ครูหนุ่มชี้แจง
พร้อมแจกรอยยิ้มโดยไม่ตั้งใจ
“จริงเหรอครับถ้าอย่างนั้นผมคิดราคาต้นทุนให้เลยครับ นี่ครับนามบัตรของผมถ้าสนใจติดมาได้นะครับ
แล้วจะเป็นอะไรไหมครับถ้าผมจะขอเบอร์ของครูบอลเผื่อผมชักชวนญาติๆบริจาคของที่โรงเรียนของครูบ้าง”
ผมว่ามันเริ่มแปลกตอนที่ส่งนามบัตรพร้อมสายตาหวานๆ แต่ก็ต้องมองข้ามเมื่อได้ยินว่าคุณพายุจะชักชวนญาติๆ
บริจาคสิ่งของให้นักเรียน
“ขอบคุณครับ ได้สิครับแต่ผมไม่มีนามบัตรนะครับ”ผมได้แต่ยิ้มแหย่ๆ ก็ทำไงได้ละเมื่อผมเป็นแค่
ข้าราชการชั้นผู้น้อยที่นามบัตรไม่มีความจำเป็นต่อชีวิตประจำวันของผมเลย
“เธอทำให้ฉันร้อนรน ทำให้ฉันทุกข์ระทมงมงาย เธอทำให้ฉันร้องไห้ ทำชีวิตฉันพังทลาย
ทำให้ความรักของฉันมันตายจากใจ”เสียงโทรศัพท์ของผมดังเตือนว่ามีสายเข้า อ้าวตุ้ยนินา โทรมามีอะไรนะ
“สวัสดีครับ มีอะไรเปล่าจ๊ะตุ้ย”ผมกรอกเสียงลงไป
‘พี่บอลตอนสามโมงเย็นว่างไหมอ่ะ พวกตุ้ยอยากกินเค้กกับพี่บอลอ่ะ’เสียงตุ้ยบอกออกมาตามสาย
ผมก้มมองนาฬิกาตอนนี้บ่ายสองโมงแล้ว
“ร้านไหนกันจ๊ะสาวๆ”ผมอมยิ้มและเริ่มรู้สึกสงสารตัวเองอีกแล้วครับ เพราะถ้าใช้คำว่า ‘พวกเรา’
นั้นแสดงว่ามากันครบแน่ๆ
‘ร้านเค้กอินเลิฟค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ’เธอบอกชื่อร้านแล้ววางสายทันที
“คุณพายุครับผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับพอดีมีนัดด่วนก่อนนะครับ ยังไงเดี๋ยวผมติดต่ออีกครั้งนะครับ”
เมื่อผมวางสายแล้วก็หันมายังเจ้าของร้านหนุ่มเพื่อขอตัว
“ครับ แล้วผมจะรอนะครับครูบอล”พูดเฉยๆก็ได้ไม่ต้องยิ้มมากขนาดนั้นก็ได้มั้ง สาวๆที่เข้ามาดูสินค้าในร้าน
จะเป็นลมกันหมดแล้วครับ
ผมเดินออกมาจากร้านแล้วหันมาหาต้น ก่อนที่จะบอกว่าต้องการไปที่ไหนต่อ
“ต้นครับคือผมต้องไปธุระที่ร้านเค้กเลิฟนะครับ รบกวนไปส่งได้ไหมครับ”ผมบอกออกไปตรงๆ
เพราะถ้าผมจะขอนั่งแท็กซี่ไปเองก็คงไม่มีทาง ก็เล่นเดินตามกันยาวซะจนรู้สึกว่าตัวเอง
เป็นปลาทองที่มีขี้ติดท้องตลอดเวลาแล้ว
“ได้ครับคุณบอล รบกวนคุณบอลช่วยบอกทางด้วยนะครับ”ต้นก้มหัวลงตอบรับคำขอของผม
อะไรมันจะสบายขนาดนี้ แหมก็ต้นเป็นคนขับรถและมีรถติดตามหลังอีกคันรู้สึกตัวเอง
เป็นคนสำคัญยังไงก็ไม่รู้ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงยังร้านเป้าหมาย ผมเดินเข้าไปในร้านก็พบกับสามสาว
นั่งอยู่มุมร้านที่ดูเป็นส่วนตัวกำลังโบกไม้โบกมือมาให้ผม ผมเลยต้องรีบเดินครับเมื่อสายตาลูกค้าภายในร้าน
เริ่มมองมายังผม
“มากันนานแล้วเหรอขอโทษทีที่พี่มาสายนะ”ผมขอโทษสาวๆที่ผมมาช้ากว่าพวกเธอ
“ไม่ต้องขอโทษหรอกพี่บอล ยังไม่ถึงเวลานัดด้วยซ้ำ”เจย์บอกให้ผมสบายใจขึ้น
“อย่าบอกนะว่ามีคนกักตัวไว้นะ”ตุ้ยเอ๋ยออกมาจนผมต้องรีบแก้ตัว
“อะไร ไม่มีหรอกพอดีว่าพี่ต้องไปดูพวกคอมพิวเตอร์ให้โรงเรียนนะ”ผมรีบพูดออกไป
“อ้อเหรอนึกว่าพี่จะโดนผอ.กักตัวให้ทำงานไง”หมออ้อเอ่ยออกมาจนผมต้องถอนหายใจ
“คริคริ....ร้อนตัวจังนะพี่บอล”ผมได้ยินตุ้ยพูดแล้วผมต้องเงียบเมื่อนอกจากเสียงแล้วแววตาเห็นจะรู้ว่าผมพูดมานะ
มันไม่จริง
“แล้วคนบริจาคสบายดีไหมค่ะพี่”ผมรีบหันกลับไปมองหมออ้อ ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไร
ก็ถูกสาวอีกคนแทรกเสียก่อน
“อย่าโกหกนะพี่บอล ข่าวออกจะดัง เป็นพ่อบุญทุ่มหน้าดูเลยนะคุณวุฒิเนี่ย”เจย์เอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม
ที่ดูยังไงมันก็น่ากลัวอยู่ดี มันเหมือนว่าเธอจะรู้อะไรที่มันมากกว่าในสื่อสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ
“อย่าได้ปกปิดเชียว พี่บอลก็รู้ว่าสู้พวกเราไม่ได้”หมออ้อเริ่มจะตะล่อมให้ผมพูด
“ช่ายยยยพี่ปิดเราไม่ได้หรอก เรามีสายที่น่าเชื่อถือแต่พวกเราก็อยากจะได้ยินจากปากของพี่ด้วย”
ตุ้ยรีบสนับสนุนคนที่เหลือ
“คือ....”ผมยังหาคำอธิบายให้กับพวกเธอไม่ได้
“พี่บอลอ้อว่าพี่บอลควรจะเปิดรับใครโอกาสที่คนเราจะได้เจอนะมันไม่เยอะหรอกนะ แต่ในทางตรงกันข้าม
พี่ก็ไม่ควรเทใจให้เหมือนกันจนกว่าพี่จะแน่ใจว่าเค้าใช่สำหรับพี่และพี่ใช่สำหรับเค้า”หมออ้อมองหน้าผม
พร้อมกับค่อยๆพูดสื่อสารออกมา
“พี่อย่าไปจำสิ่งที่อ้อมมันทำแล้วเอามาตัดสินคนอื่นเลยนะ”ตุ้ยพูดสิ่งที่ผมยังจำฝังใจอยู่
“พวกเรารู้ว่าความรักของพี่กับอ้อมมันเกิดขึ้นมาจากความผิดพลาด แต่พี่ก็รู้สึกผูกพันกับอ้อม
แต่ในเมื่ออีกคนเค้าไม่ได้เหมือนเราแล้วยังโกหกพี่ซ้ำๆแล้วพี่จะยังจำมันอีกเหรอ ตอนนี้พี่ก็มีคนที่จะดูแลพี่แล้ว
พี่จำได้ไหมว่าอ้อเคยบอกพี่ว่ายังไง พี่ยังไม่พร้อมที่จะดูแลใคร แต่พี่นะเหมาะที่จะมีใครดูแลพี่ต่างหาก”
ผมฟังคำของหมออ้อแล้วผมรู้สึกว่าผมควรจะปล่อยวางใช่ไหม
“ใช่แล้วถึงยังไงพี่ก็ไม่รอดหรอก ดูท่าแล้วคุณวุฒินะรักจริงหวังแต่งแน่ๆ”ตุ้ยพูดในสิ่งที่ผมแทบจะเอาหัวโขกกับโต๊ะ
“ใช่ไม่รอดแน่...”โอ้ว...แล้วยิ่งเป็นเจย์สาวพูดน้อยแต่พูดมาทีจุกเนี่ยยิ่งรับไม่ได้
“ไม่มีทางพี่ไม่ยอมเป็นเมียของมันหรอก”ผมประกาศกร้าว
“เอาเถอะเดี๋ยวเรามาดูกันว่าจะหนีคุณวุฒิเค้าได้ไหม หึหึ”หมออ้อมองหน้าผมพร้อมสายตาท้าทาย
“เอาสิ มาลองดูกัน”ผมโต้ตอบกลับไป
“เอาอย่างนี้นะพี่บอล ภายในหนึ่งเดือนถ้าพี่บอลไม่โดนคุณวุฒิจับกด พวกเรามีรางวัลให้”ตุ้ยเริ่มนึกสนุก
“เจย์ให้ห้องพักที่เชียงใหม่ฟรีหนึ่งอาทิตย์”เจย์สาวพูดน้อยเสนอก่อน แต่ทุกทีที่ผมไปพักเธอ
ก็แทบจะให้พักฟรีจนผมไม่อยากจะไปเพราะเกรงใจเธอ
“อ้อให้ตรวจสุขภาพฟรียกครอบครัวแบบครบทุกส่วน”หมออ้อเสนอเรื่องสุขภาพซึ่งครอบครัวผม
ก็จ่ายให้เธอเพียงห้าสิบเปอร์เซ็นต์อยู่แล้ว
“ตุ้ยให้นาฬิกาที่ตุ้ยออกแบบเอง”ของขวัญที่ผมได้ในวันเกิดตุ้ยก็ออกแบบให้ผมตลอด
“ได้ แล้วถ้าพี่โดน.......ละ”ผมรับคำด้วยเสียงที่หนักแน่นก่อนจะถามคำถามที่แผ่วเบาออกไป
“หึหึพี่ไม่ต้องให้ เพราะเจย์จะให้แทน เป็นห้องสวีทเชียงใหม่ฟรีหนึ่งเดือนเอาไว้ไปฮันนีมูนกับคุณวุฒินะพี่บอล”
เจย์หัวเราะด้วยเสียงที่น่ากลัวแต่ที่น่ากลัวกว่าก็คือคำพูดต่อมาของเธอ
“หึหึ..ของตุ้ยออกแบบแหวนคู่สร้อยคู่อะไรก็แล้วแต่ที่เป็นเครื่องประดับคู่ที่พี่จะใช้กับคุณวุฒิฟรี
ส่วนราคาลดให้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ที่ลดให้เท่านี้เพราะว่าที่สามีของพี่นะรวย
“หึหึหึ...ของอ้อเป็นการตรวจร่างกายหลังโดนคุณวุฒิกดทุกครั้งเป็นเวลาหนึ่งปีฟรีค่ะพี่บอล”
ของหมออ้อเนี้ยผมแทบจะเป็นลมคิดได้ไงตรวจร่างกายหลังโดนกดปีนึง บ้าไปแล้วรักษาผู้ป่วยทางจิตมากไป
จนทำให้เธอติดเชื้อมาจากผู้ป่วยรึเปล่านะ
หลักจากที่ผมฟังสามสาวแล้วผมแทบอยากร้องให้ ทำไมดูพวกเธอมีความสุขสนุกกันจังเลย
พวกเธอต้องเห็นผมเป็นของเล่นแน่ๆ ทำไมนะ ไม่ได้การผมต้องป้องกันการทำลายประตูของผมให้ได้
ถ้าจะไม่รอดผมจะเป็นคนกดมันเองไอ้หมอนข้าง......
ผมทานขนมและเครื่องดื่มแทบจะไม่รู้รสชาติแล้ว ก็ถึงเวลาต้องส่งสาวๆ โดยที่ผมบอกว่าผมเอารถยนต์มา
ซึ่งพวกเธอก็ไม่ได้สงสัยอะไร จนเมื่อรถของพวกเธอลับตาแล้วผมก็หันหลังก่อนจะสะดุ้งตกใจ
เมื่อหันกลับมาเจอต้นกับลูกน้องอีกสองคนที่ด้านหลัง
“เฮ้ย....โหต้นผมตกใจหมดเลย”ผมใช้ฝ่ามือลูบหน้าอกเพื่อลดอาการเต้นเร็วของหัวใจ
“ขอโทษครับคุณบอล คุณบอลจะไปไหนต่อครับรึว่าจะกลับคอนโดเลย”ผมมาคิดๆดูแล้ว
มันก็เย็นมากแล้วด้วยเลยให้ต้นพากลับคอนโดเลย ซึ่งมันก็คอนโดของไอ้หมอนข้างมันนะแหละครับ
ผมขึ้นมาถึงโดยมีการติดตามของต้นจนถึงหน้าห้อง ต้นหยิบกระดาษที่มีเบอร์โทรแล้วบอกว่าหากขาดเหลือ
หรือต้องการอะไรให้เรียกเค้ารึลูกน้องก็ได้โดยใช้โทรศัพท์ภายในห้อง เมื่อผมวางกระเป๋าสะพายลงยังโซฟา
ผมก็ตัดสินใจที่จะอาบน้ำแล้วค่อยออกมาทำสรุปคอมพิวเตอร์ที่หลัง ผมเดินเข้าห้องนอนก่อนที่หยิบเอาผ้าขนหนู
ที่ถูกเตรียมเอาไว้อย่างดีไปใช้ เมื่อเข้าไปแล้วผมก็เริ่มถอดเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายออกนำไปใส่ยังตระกล้าผ้าใช้แล้ว
เดินไปยังหน้าอ่างล้างหน้าเพื่อแปลงฟันให้ทั่ว แล้วเดินเข้าไปใต้ฝักบัวเปิดเอาน้ำอุ่นให้ไหลจากศีรษะลงไหล่ไปเรื่อยๆ
ตั้งแต่ใบหน้า ลำคอ ไหล่ หน้าอก หน้าท้อง ต้นขา น่อง และลงสู่ปลายเท้า ผมให้น้ำไหลผ่านไป
สิ่งแรกที่ผมทำคือการสระผมเอาสิ่งสกปรกออกจากหนังศีรษะจนสะอาดดีแล้ว ก็ปิดฝักบัว
เพื่อจะทำความสะอาดร่างกายด้วยครีมอาบน้ำยี่ห้อแสนแพงของไอ้หมอนข้างมาอยู่ในมือของผมแล้วครับ
บีบมันเข้าไปแล้วนำมาถูตัวให้ทั่วขัดๆถูๆเพื่อจะได้ขาวขึ้นบ้าง ฮะฮะฟองเยอะดีกลิ่นก็หอมดีอย่างนี้แหละนะ
ของแพง เมื่อถูจนทั่วแล้วผมก็เตรียมจะเปิดฝักบัวเพื่อเอาครีมอาบน้ำออกจากตัวแต่ก็ต้องตกใจซะก่อน
“เฮ้ย อืม....อ่ะ ฮา...ฮ่า...จะจับตรงไหนนะ ปล่อยนะเว้ย อืม..”ผมตกใจเมื่อมีมือปริศนาจับผมหันมาเผชิญหน้ากับมัน
ก่อนจะโดนมันจับจูบ แถมมือมันยังลูบไปทั่วทั้งหน้าอก ผมทั้งทุบตี จิกเล็บ ข่วนไปตามตัวของมัน
จนมันยอมปล่อยริมฝีปากของผม พอส่งเสียงถามมันก็ตัดปัญหาด้วยการจับจูบอีกรอบ
“อืม...หวานจัง...ว่าจะไม่ทำอะไรแล้วนะ แต่บอลเล่นมายั่วพี่เองนินา”โอ้ย..ดูมันพูดครับ มันบอกว่าผมยั่วมัน
อยากจะถามจริงๆว่ากูไปยั่วมึงตอนไหน แล้วมึงเข้ามาทำไมกูจะอาบน้ำ ผมใช้มือทั้งผลักทั้งดันแต่ก็ไม่สำเร็จ
จะว่าไปมันก็ความผิดของผมครึ่งนึงเมื่อผมตายใจว่ามันยังไม่กลับก็เลยไม่ได้ล็อคประตูห้องน้ำ ผมประมาทเอง
“อ่ะ อืม....อ่ะ อะ อย่ากัดดิว่ะ อะ”มันจูบปากผมก่อนที่จะไปยังส่วนแก้ม ใบหูที่มันเม้ม
ตรงส่วนติ่งหูก่อนจะเคลื่อนมายังลำคอของผมจนผมต้องร้องออกมาเมื่อมันกัดคอผมจนเจ็บ
“เค้าเรียกแสดงความเป็นเจ้าของต่างหากครับบอล เสน่ห์แรงนะวันนี้นะ”มันเงยหน้าขึ้นมาบอกผม
ซึ่งผมก็งงๆเสน่ห์แรงอะไรวะ แต่ก็คิดได้แป๊ปเดียวมันก็กลับมาจู่โจมผมอีกระรอกหนึ่ง
“อืม อืม อ่ะ อืม”มันเริ่มจูบผมอีกครั้ง ลิ้นของมันเริ่มที่จะพยายามแทรกเข้ามาภายในปาก
แต่ผมก็ยังพยายามปิดปากให้สนิท แต่ยุทธวิธีของไอ้จอมพลปีศาจมันมากมายเหลือเกิน มันใช้ลำแขนรัดตัวผมเข้ามา
ให้มือทั้งสองข้างให้เป็นประโยชน์นะการลูบคลำร่างกายของผม ประกอบกับครีมอาบน้ำที่ยังไม่ได้ล้างยิ่งทำให้ลื่นเข้าไปอีก
ในที่สุดผมก็พ่ายแพ้แก่ลิ้นของมันจนยอมที่จะเปิดปากให้มันได้เข้ามาสำรวจภายในทั้งแนวฟัน เพดาน
มันใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นของผมหลอกล่อให้ผมคล้อยตาม ทำให้ผมจูบตอบมันอย่างไม่รู้ตัว
จนผมใช้แขนโอบรอบคอมันเมื่อไหร่ตอนไหนไม่รู้ จนมันปล่อยปากและลิ้นของผมเพื่อให้ได้หายใจเอาอากาศเข้า
มันก็เริ่มถอดชุดของตัวเองโดยใช้มือข้างเดียวกระชากเสื้อของมันที่เปียกจาการแนบชิดกัน
“มันลื่นมือเกินไป ล้างน้ำดีกว่านะครับบอล จุ๊บ”มันบอกเมื่อมันกระชากเสื้อตัวเองอย่างแรงเมื่อสำเร็จแล้ว
มันก็พาร่างผมไปยังใต้ฝักบัวอีกครั้งแล้วเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวให้น้ำอุ่นไหลลงมันยังตัวผมและตัวของมันเอง
“อ่ะ อะ”ผมถึงกลับหลุดเสียงน่าอายออกมาเมื่อมันจูบไหล่ของผมจนมาถึงหน้าอก มันจัดการ
กลืนกินยอดอกของผมเหมือนเด็กทารกที่กระหายในน้ำนมของมารดา
“จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ”เสียงที่สื่อให้เห็นว่าผู้กระทำการกระหายเสียเหลือเกินเหมือนกับเดินในทะเลทรายที่ร้อนระอุ
ไร้ซึ่งอาหารและเครื่องดื่ม ก่อนจะมาเจอโอเอซิสที่มีน้ำไหลเย็นให้ตัวเองที่กำลังจะขาดน้ำตายได้ดื่มกิน
“พอ ตรงนั้นไม่เอา อ่ะ อย่าจับ”ผมแทบจะห้ามไม่ทันเมื่อมือข้างหนึ่งของมันได้สัมผัสกับกึ่งกลางตัวของผม
ที่แสดงอาการทางด้านอารมณ์ออกมา สัมผัสจากมือของคนที่มีอารมณ์ต้องการปลดปล่อยมีอุณหภูมิ
ที่ร้อนกว่าน้ำอุ่นที่รินรดตัวแตะต้องส่วนกลางอย่างอุกอาจ กำรอบก่อนจะเลื่อนมือขึ้นลงด้วยจังหวะที่ช้าแผ่วเบา
ก่อนที่จะเร่งจังหวะในการขยับมือให้เร็วขึ้นและแรงขึ้น มืออีกข้างก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างงานแต่กลับใช้ลูบไล้แผ่นหลัง
เรื่อยมาจนถึงก้อนเนื้อกลมแน่นของเขา ชายหนุ่มใช้มือลูบไล้และบีบนวดปลุกปันอารมณ์ครูหนุ่มตลอดเวลา
“บอล บอลของผม อืมคุณน่ารักจริงๆ”วุฒิเรียกชื่อครูหนุ่มขณะที่ขยับมือข้างยังจุดกึ่งกลางส่วนอีกข้าง
ก็ใช้ลูบด้านหลัง อีกทั้งยังเสียดจุดกึ่งกลางของตนที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยจากกางเกงให้เป็นอิสระ
เข้ากับหน้าท้องเหนือสะดือของครูหนุ่ม
“อ่ะ อืม อืม”ครูหนุ่มถึงกลับสะดุ้งเมื่ออีกคนหยุดขยับการเคลื่อนไหวขึ้นลงแต่เปลี่ยนเป็นเอาหัวแม่มือ
มาวนส่วนปลายของจุดศูนย์รวมทำให้ตัวเองถึงกับกระตุกจากการสัมผัสจนใช้เล็บจิกหลังของอีกคนเพื่อระบายความเสี่ยวซ่าน
ส่วนชายหนุ่มผู้ปลุกอารมณ์ใช้ฝ่ามือของตนที่สัมผัสด้านหลังมาปลดกางเกงเพื่อปลดปล่อยส่วนของร่างกาย
ที่ปวดร้าวจากอารมณ์ที่ได้สัมผัสจากคนตรงหน้า ทั้งสีหน้า ผิวที่เรียบเนียนนุ่มมือ น้ำเสียง กึ่งกลางที่แข็งตัว
จากน้ำมือของเค้าเอง
“หยุดทำไม อ่ะ”ครูหนุ่มถึงกับถามออกมาเมื่ออีกคนหยุดการขยับส่วนอ่อนไหวของตนเอง
“ครับ อยากปลดปล่อยใช่ไหมครับ จุ๊บ ได้ครับ”ชายหนุ่มถามครูหนุ่มตรงหน้าที่ผิวหน้าสีแดงเข้มขึ้น
รึถ้าจะให้ถูกต้องก็คงต้องบอกว่าแดงทั้งตัวถึงจะถูก อีกทั้งสายตาที่ส่งมารวมกับน้ำเสียงจึงทำให้เค้าตัดสินใจ
ไม่ช่วยครูหนุ่มจนถึงฝั่งฝัน แต่ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันบ้าง
“อ่ะ อ่ะ อืม”เสียงครูหนุ่มเริ่มดังก้องภายในห้องน้ำสวยหรูอีกครั้ง
“อืม ดีใช่ไหมครับบอล ช่วยพี่ด้วยสิครับ ทำเหมือนพี่นะครับ อืม อืม ใช้มือสองข้างเลยครับ
อย่างนั้นครับ อ่ะ เก่งมาก คนเก่งของพี่”ชายหนุ่มเริ่มการรูดขึ้นลงอีกครั้งจนทำให้อารมณ์ของครู่หนุ่ม
กลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ชายหนุ่มต้องการให้บอลช่วยตนเช่นกัน จึงขอให้บอลสัมผัสยังจุดที่แข็งแกร่งของตนเอง
โดยการชักนำของเค้า ด้วยอารมณ์ที่เกินกว่าจะคิดทบทวนสิ่งที่ตนถูกขอ มือของบอลก็สัมผัสเข้ากับขนาด
ที่เกินกว่ามือของตนจะกำได้รอบเพียงแค่ข้างเดียวอีกทั้งความร้อนที่เหมือนถูกเผามาจากกองไฟร้อนแรง
วุฒิจึงต้องบอกให้ครูหนุ่มใช้มือทั้งสองข้างในการปฏิบัติกามกิจครั้งนี้ จังหวะของทั้งสองต่างสอดประสานกันได้อย่างลงตัว
จนทำให้คนทั้งเห็นสวรรค์อยู่ตรงหน้า ต่างส่งเสียงขับขานบทเพลงออกจากปากของทั้งคู่ อีกทั้งเสียง
จากสัมผัสของกันและกันจากเนื้อต่อเนื้อที่เปียกชื้นจากน้ำอุ่นเหนือฝักบัวของคนทั้งคู่
“อ่ะ อืม อืม ซี๊ดดดดด อืม ดีครับบอล”เสียงทุ้มแหบแต่ทรงพลังอำนาจ
“อืม อ่ะ อ่ะ อืมมมมม”เสียงแหบหวานนุ่ม
“แจ๊ะแจ๊ะ...”เสียงเนื้อเปียกน้ำที่ถูกเร่งด้วยมือของทั้งสอง
“อะ ไม่ไหวแล้ว จะ..จุ๊บ...อืม”เสียงครูหนุ่มที่แสดงว่าจะถึงยังจุดสูงสุดของอารมณ์ก่อนจะถูกปิดด้วย
ริมฝีปากของวุฒิเพื่อเก็บกักเสียงครูหนุ่มไว้ในริมฝีปากของตนเท่านั้น
“บอล อ่ะ รอพี่ด้วย จุ๊บ อืม”วุฒิเรียกชื่อครูหนุ่มก่อนจะจูบปิดเสียงเมื่อต่างก็ถึงจุดหมายปลายทางด้วยกันทั้งคู่
ผมถึงกับตัวกระตุกตามอารมณ์ที่เป็นระรอกๆภายใต้น้ำมือของไอหมอนข้าง เมื่อผมหายเหนื่อย
จนไอ้หมอนข้างต้องใช้มือข้างนึงประคองผมไว้ไม่ให้ทรุดลงกับพื้นและพอผมเริ่มมีสติขึ้นมา ผมก็แทบอยากจะบ้า
ไม่กล้าที่จะสู้หน้ามันเมื่อน้ำข้นขาวของผมตกอยู่ในมือของมันและมีบางส่วนที่เปรอะเปื้อนยังหน้าท้องของมัน
แต่อย่าคิดว่ามันจะเปื้อนคนเดียวนะครับ ผมแทบจะปล่อยไอ้แท่งๆที่อยู่ในฝ่ามือทั้งสองของผมแล้วยังไอ้น้ำๆของมัน
ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามือสองข้างของผมนะมีน้ำของมันเต็มๆทั้งสองเลยครับแถมยังมีบางส่วนที่ขึ้นมาจนเกือบ
เลยหน้าอกของผมก่อนที่จะโดนน้ำอุ่นทำให้มันค่อยๆหายไป โอ๊ยผมโคตรอายเลยจนต้องรีบปล่อยไอ้ที่อยู่
ภายในมือ
ก็ผมบอกแล้วไงว่าไม่กล้ามองหน้าเลยมองลงข้างล่างก็ดันไปเจอของกลางคามือ พอมือช่วงท้องถึงอก
ก็ดันมีหลักฐานเด่นชัดอีก
“หึหึ เอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันพร้อมกว่านี้เมื่อไหร่ค่อยจัดกันเติมๆเลยแล้วกัน”ดูมันพูดครับ ผมรับไม่ได้
“....”ผมเป็นใบ้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“มาเดี๋ยวพี่อาบน้ำให้นะครับ”ก็ยังดีที่ไม่ตอกย้ำมากนัก
“ไม่ต้องเลย อาบเองได้ ไปไกลๆหน่อยสิ”ผมต้องรีบบอกไม่ให้มันช่วยอาบน้ำให้ผม กลัวว่าจะมีต่อ
แล้วมันจะไม่จบแค่นี้
“อ่ะพี่ให้บอลอาบก่อนก็ได้เดี๋ยวพี่ไปแปรงฟันก่อน”มันพูดเสร็จก็ผละออกไปยังอ่างล้างหน้า
ผมต้องรีบหยิบครีมอาบน้ำมาถูๆด้วยความเร็วแสงแล้วรีบเอาผ้าขนหนูห่อตัวเองออกจากห้องน้ำ
ก่อนจะแต่งตัวด้วยชุดนอนรีบขึ้นเตียงนอนคลุมโปง
“ตายแล้วไอ้บอลเอ๊ย ดันพนันกับสามแสบไปได้ ดูดิยังไม่พ้นวันก็เกือบได้ใช้บริการหมออ้อแล้วไหมละ”
ผมบ่นตัวเองขึ้นมา แค่คิดก็กลัวแล้วครับ เดือนนึงผมจะเป็นยังไงเนี่ย ไม่ทำมันแล้วงานวันนี้ ไม่พร้อมเลยจริงๆ
คิดหาหนทางที่จะป้องกันประตูไปมาก็เริ่มที่จะง่วงนอนขึ้นมา รู้สึกเหมือนจะยุบแล้วยังเหมือนจะโดนกอดอีกด้วย
แต่อุ่นดีจัง...
“หึหึหึ ฝันดีครับครูบอลของพี่วุฒิ”ชายหนุ่มขึ้นเตียงมาเห็นครูหนุ่มนอนคลุมโปงจึงดึงครูหนุ่ม
ออกจากผมห่มด้วยความระมัดระวังเข้าสู่อ้อมกอดของตนเอง ก่อนจะอวยพรให้คนในอ้อมกอดของตนฝันดี
สวัสดีทุกคนค่ะ หวังว่าตอนนี้คงจะสนองความต้องการของคนส่วนใหญ่รึแทบจะทุกคนที่ต้องการให้วุฒิกดครูบอลได้บ้าง
หวังว่าจะถูกใจกันบ้างนะค่ะ อย่าพึ่งหนีหายกันนะ ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้มารวมทั้ง+ทุกคะแนนทำให้มีกำลังใจที่จะแต่งต่อไป

คนอ่านทุกคนค่ะ
ตอนต่อไปเจอกันวัน อังคารที่ 5 พฤศจิกายน ค่ะ
ปล. สำหรับพี่มาศที่ทายว่าตุ๊กตาคือหมอจิตตี้นะอยากรู้เฉลยให้บอกกันจะเดี๋ยวตุ๊กตาจะเข้าไปตอบเป็นการส่วนตัวเลย
