ต่อค่ะ เชิญอ่านได้เลย
คุณอย่าคิดว่าไอ้ปีศาจหมอนข้างไฮโซมันจะกินข้าวที่ศูนย์อาหาร ร้านเคเอฟซีนะครับ มันไม่กินหรอก
มันพาผมเข้าร้านอาหารจีนดูก็รู้แล้วว่าแม่งแพงเพราะการจัดร้านแบบโมเดิร์นผสมผสานแบบจีนได้อย่างลงตัว
อีกทั้งมีห้องสำหรับความเป็นส่วนตัวของลูกค้าที่สามารถรองรับลูกค้าได้ประมาณสิบคนต่อห้อง
“เชิญค่ะ มากี่ท่านค่ะ”พนักงานต้อนรับที่แต่งตัวด้วยชุดกี่เพ้าสีแดงสดออกมาต้อนรับ
“ขอห้องV.I.P.ห้องนึง”ไอ้หมอนข้างมันบอกก่อนจะหันหน้ามาหาผมพร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้ม
“บอลทานอาหารจีนกันนะครับ ไปกันครับ ทศดูแลความเรียบร้อยด้วย”มันบอกผมก่อนจะสั่งงานลูกน้องของมัน
“แล้วพวกเค้าไม่หิวรึไงกัน ทีตัวเองยังหิวเลยเป็นคนไม่รู้จักเห็นใจคนอื่นรึไงกัน”ครูหนุ่มหันไปต่อว่าคนที่ยังคงใช้มือโอบประคองตนด้วยอารมณ์ไม่พอใจ
“ไม่เป็นไรครับคุณบอล เราจะสั่งอาหารจากทางร้านไปทานหลังจากนี้ครับ”นายต้นรีบแก้ตัวให้กับเจ้านายตนเอง
“หึหึหึ เมียใครนะใจดีจัง”ดูมันพูดครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยรีบเดินตามพนักงานต้อนรับที่อมยิ้มเดินนำไปยังห้องอาหาร
“นี่เมนูของร้านค่ะ”หลังจากที่ผมนั่งเรียบร้อยและไอ้หมอนข้างก็นั่งลงติดกับผมแล้ว
โดยที่ผมก็สงสัยว่ามันไม่อึดอัดบ้างรึไง ฝั่งตรงข้ามก็ว่าง พนักงานยื่นเมนูที่มีสีแดงประกอบด้วยรูปภาพอาหารทั้งหวานคาว
และเครื่องดื่ม มีชื่อภาษาไทย จีน และอังกฤษเพื่ออำนวยความสะดวกลูกค้าของทางร้าน
“บอลทานอะไรดีครับสั่งเลยพี่เลี้ยงได้ไม่ต้องกลัวพี่จะหมดตัวนะ เมียคนเดียวเลี้ยงได้สบายมาก”
ไอ้ประโยคแรกผมว่ามันดีนะแต่ไอ้ประโยคหลังเนี่ยแทบจะทำให้ผมเอาเมนูตีแสกหน้ามันเลยครับ ชิชิ
“เอาทุกอย่าง”ผมหันไปสั่งกับพนักงานที่ดูจะรู้ว่ากลั้นขำผมแน่
“บอลครับสั่งเท่าที่ทานหมดสิครับ แล้วก็เลิกทำหน้าแดงๆน่ารักๆให้คนอื่นเห็นได้แล้วพี่ห่วง”ผมไม่รู้จะทำยังดีแล้วครับณจุดนี้
“ไหนว่าเลี้ยงไหวไงแค่นี้ก็ทำเป็นขี้เหนียวไปได้”ผมสะบัดหน้าหนีไอ้หมอนข้างจนเห็นพนักงานหันข้าง
เพื่อกลั้นหัวเราะอย่างสุดความสามารถ
“ไหวครับแหมเมียพี่อยากทานทั้งที แต่ท่าทานไม่หมดพี่คิดรวบยอดคืนนี้นะครับ ว่าไง”
ผมหลงกลมันไปแล้ว อ้ากกกกผมยอมรับการเมียมันเพราะการสั่งอาหาร ผมเลยเงียบซะเลย
“อ้าวเงียบซะงั้น ถ้างั้นก็เอาทุกอย่างนะ แล้วเครื่องดื่มขอเป็นชาร้อนกับน้ำเปล่า”มันบ่นออกมา
เมื่อผมใช้ความเงียบเข้าแทน ก่อนจะหันไปสั่งอาหารตามที่ผมบอกเอาไว้
“ค่ะ รอซักครู่นะค่ะ”พนักงานกล่าวหลังจากรับออเดอร์แล้ว ผมเห็นนะว่าใช้นิ้วมือปาดน้ำตาออกจากหางตา
หน้าแดงกล่ำ และริมฝีปากที่ยิ้มออกมา วุ้ยยยเขินเหมือนกันเว้ยเฮ้ย...
“ขออนุญาตเสริฟเครื่องดื่มค่ะ”พนักงานเสริฟเครื่องดื่นก่อนจะออกไป
“ครืดดดด ใช้มึงจริงด้วยไอ้วุฒิ”เสียงเปิดประตู และเสียงชายหนุ่มทักไอ้หมอนข้าง
“อ้าวไอ้นพนั่งดิมึง”ไอ้หมอนข้างมันเชิญคนชื่อนพ ที่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นขวัญใจสาวๆแน่ๆเพราะรูปร่างที่สูงใหญ่แข็งแรง
ผมสีน้ำตาลเข้ม คิ้วหนา จมูกโด่ง ปากที่มีรอยยิ้มประดับอยู่ตลอด การแต่งกายที่ดูยังไงก็ต้องเป็นประเภท
มีเงินทองไม่ใช่น้อยๆเป็นแน่
“อืม สวัสดีครับ คนนี่เหรอไอ้วุฒิน่ารักดีวะ”ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมกับหันมาสวัสดีครูหนุ่มพร้อมรอยยิ้ม
ก่อนที่จะหันไปทำตาเจ้าเล่ห์ใส่วุฒิตามมาด้วยคำถามอีกทั้งคำชมที่ครูหนุ่มไม่มีวันที่หมายถึงตัวเองแน่
“ใช่ แล้วก็เลิกทำสายตาแบบนั้นด้วย มึงเป็นอะไรวะใครทำอะไรมึงถึงต้องคอยแกล้งเพื่อต้องการหาที่ระบายอาการหงุดหงิดตัวเอง”
ไอ้หมอนข้างตอบรับ และถามถึงอาการของชายหนุ่มเจ้าของห้าง
“ก็นิดหน่อยวะ พอดีไปตีกับเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมา”ชายหนุ่มบอกพร้อมกับทำสีหน้าหงุดหงิดไปด้วย
“อย่ามาลงที่คนอื่นดิวะ ดูบอลทำหน้างงใส่แล้ว”ไอ้หมอนข้างบอกเพื่อนตัวเอง
“ฮะฮะนั้นสินะ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวเองก่อน ผมนายนพเกล้า รุ่งโรจน์วัฒนา เรียกนพก็ได้ครับ”
ชายตรงหน้าหัวเราะก่อนจะแนะนำตัว แต่ไอ้นามสกุลรุ่งโรจน์วัฒนามันดูคุ้นๆนะผมว่า
“หึหึหึ ดูทำหน้าเข้าไอ้นพมันก็เจ้าของศูนย์การค้านี้ไงครับบอล พี่ยังไม่ได้บอกเราเหรอ”
ไอ้หมอนข้างมันหัวเราะก่อนจะเฉลยให้ผมหายสงสัย
“สวัสดีครับ ผมบอลครับ”ในเมื่อเค้ามีมารยาทมาผมเลยต้องแนะนำตัวเองบ้าง
“ครับ”เพื่อนไอ้หมอนข้างมันตอบกลับพร้อมร้อยยิ้มกว้างรวมถึงแววตาวาวที่แสดงความสนุก
“มึงมาได้ไงวะไม่อยู่บนหอคอยบัญชาการรึไง”ไอ้หมอนข้างถามพี่นพออกไป
“ก็อยู่บนนั้นนั่นแหละ พอดีมีคนบอกว่าท่านศาสตราควงหนุ่มมาซื้อของพร้อมเข้าร้านอาหารจีน
แถมยังสั่งทุกอย่างอีก เลยอยากมาเห็นกับตาว่ามันจริงรึป่าว”เจ้าของศูนย์การค้าใหญ่กล่าวออกมา
จึงส่งผลถึงอีกสองคนที่ร่วมโต๊ะ
“อ่ะ”ครูหนุ่มผิวแทนสวยสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินประโยคที่พาดพิงตนเองกับวุฒิ
“หึหึ ก็รู้แล้วนิไปได้แล้วมั้ง”วุฒิหัวเราะพร้อมกับถามกลับ
“ก็รู้แล้วแหละแต่อยากเลี้ยงข้าวบอลมีปัญหาไหมไอ้วุฒิ บอลครับผมขอเรียกแทนตัวว่าพี่ได้ไหม”
นพสวนกับวุฒิก่อนจะหันมาคุยกับบอลแทน
“ครับ ได้ครับพี่นพ”ครูหนุ่มตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม
“บอลห้ามยิ้มให้ไอ้นพมัน ยิ้มให้พี่คนเดียวพอ”วุฒิเกิดอาการหวงครูหนุ่มกับเพื่อนตัวเอง
จนต้องใช้มือจับใบหน้าของครูหนุ่มให้หันมามองที่ตัวเองคนเดียวพร้อมสั่งครูหนุ่มห้ามยิ้มให้กับคนอื่นนอกจากตัวเอง
“บ้าป่าวเนี่ย”ครูหนุ่มงงจนต้องต่อว่าออกไป
“น่ารักจริงๆด้วย ส่วนมึงก็เป็นเอามากนะเนี่ยไอ้วุฒิแล้วก็ไม่ต้องห่วงหรอกกูไม่แย่งของเพื่อนหรอกท่าไม่เผลอ ฮะฮะดูมึงทำหน้าเข้า”
นพชมครูหนุ่มต่อหน้าจนหน้าแดงผสมยิ้มแหยๆออกมา ก่อนที่จะมองหน้าเพื่อนที่กำลังแยกเขี้ยวขู่ตน
จนอดไม่ได้ที่จะพูดแหย่คนทั้งคู่
“ไม่ต้องกูเลี้ยงเมียกูได้มึงไม่ต้องเลยนั่งกินไปเงียบๆเลยมึงนะ”วุฒิอดไม่ได้ที่จะแสดงอาการหวงครูหนุ่ม
พร้อมแสดงความเป็นเจ้าของ
“ใครเมียคุณ ไม่อายบ้างรึไงมีเมียเป็นผู้ชายภูมิใจจริงพ่อคุณ”ประโยคแรกครูหนุ่มรีบถามวุฒิ ก่อนที่บ่นคนเดียว
“เมียใครก็บอลไงเมียพี่ รึว่าจะสาธิตให้ไอ้นพมันรู้ไปเลย”ชายหนุ่มพูดกับครูหนุ่มก่อนจะก้มหน้าเข้าหาครูหนุ่ม
“พอเลยหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ”ครูหนุ่มรีบใช้ฝ่ามือดันใบหน้าของวุฒิออก
“ฮะฮะฮะ พอเถอะกินข้าวเหอะมึงกูไม่แกล้งแล้ว ทานข้าวกันดีกว่าครับบอล”เสียงหัวเราะของนพที่ดังออกมา
พร้อมกับชวนคนทั้งคู่ทานข้าว ตนเองต้องยอมรับว่าเพื่อนเค้าคงหลงรักครูหนุ่มเต็มๆแล้ว ไม่รู้ว่าจะดีใจรึว่าเสียใจแทนบอลดีหนอ
เป็นที่รักของชายหนุ่มที่หล่อรวยเพียบพร้อมเป็นที่อิจฉาของใครต่อใคร กับเป็นที่รักของชายหนุ่มที่เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง และยังบ้าอำนาจ แล้วก็คงจะหื่นด้วยนะ
การทานอาหารเป็นไปด้วยดี อาหารอร่อยทุกอย่างแต่มันเยอะมากเหลือเกินจนครูต้องขอให้ทางร้านห่อกลับไปทานต่อที่คอนโดของวุฒิ
ส่วนพี่นพแย่งจ่ายค่าอาหารหลักหมื่นก่อนแล้วด้วยอ้างเหตุผลว่า ต้องการเลี้ยงเพื่อเป็นการแสดงการต้อนรับบอลเป็นเพื่อน(สะใภ้)
จนวุฒิขี้เกียจเถียงกับนพไปเอง ก่อนจะเดินทางกลับมาถึงคอนโดก็เกือบสามทุ่มแล้ว
เมื่อผมเข้ามาในห้องรับแขกเรียบร้อยแล้วก็ถามไอ้หมอนข้างเจ้าของห้องที่จะให้เค้าพักนะห้องไหน
เพราะดูจากความหรูของห้องมันแล้วคงไม่มีห้องนอนแค่ห้องมันห้องเดียวแน่นอน
“พี่วุฒิห้องบอลอยู่ไหน”ผมกลั้นใจถามออกไป
“ห้องอะไรครับบอล ถ้าบอลหมายถึงห้องนอนของบอลก็ห้องนอนของพี่ไง พี่บอกแล้วนะว่าผัวเมียแยกกันนอนมันไม่ดีโบราณเค้าถือครับ”
มันหันมามองแล้วทำหน้างงก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์และบอกว่าผมจะต้องนอนห้องมันด้วยคำโบราณบอกมันมาว่าไม่ดี
“แต่”ผมกำลังจะแย้งมันครับแต่มันก็ขัดผมด้วยประโยคที่ผมไม่กล้าที่จะเถียงอีกเลย
“จะนอนกับพี่ดีๆรึว่าให้พี่จัดการบอลตรงนี้แล้วค่อยอุ้มบอลไปนอนในห้องดี ถ้าบอลจะเอาอย่างหลังล่ะก็พี่ขอบอกว่าพี่เติมใจสุดๆ
จะเอาไงครับ”ไงครับทุกคนมันเล่นขู่ผมว่าจะจัดการผมตรงนี้แล้วค่อยลากผมเข้าไปนอนในห้องทีหลังใครจะไปยอมวะ
“อย่างแรกอยู่แล้วสิวู้ ”ผมรีบเข้าห้องเพื่อจะได้ทำความสะอาดร่างกายของตัวเองเตรียมตัวเข้านอน
ผมต้องชิงหาทางป้องกันและหาลู่ทางก่อนครับไม่ไหวมันเสี่ยงเกินไป
“หึหึ”มันจะหัวเราะตามหลังมาทำไมวะ
ผมเดินเข้ามาภายในห้องนอนของมัน มีผ้าขนหนูสีขาวเตรียมไว้ให้สองชุด ผมเลยถือวิสาสะหยิบมาใช้หนึ่งชุดพร้อมทั้งจัดชุดนอนของผม
เมื่อเข้าไปภายในห้องน้ำที่ผมรู้สึกเสียวช่วงหลังแปลกๆเหมือนกับมีความหลังกับห้องน้ำนี้แน่ๆแต่ผมจำมันไม่ได้
มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้ขนทั้งตัวของผมลุกชันขึ้น นอกจากห้องนอนแล้วก็มีความรู้สึกกับห้องน้ำอย่างประหลาด
ผมก้มลงไปบริเวณอ่างล้างหน้าที่เป็นหินอ่อนสวยงามด้านหน้าที่กระจกเงาบานใหญ่มากครับก็พบกับโน๊ตข้อความที่ติดบริเวณกระจกว่า
“แปรงสีฟันของคุณบอลสีฟ้านะครับ”ผมจึงหยิบแปรงสีฟ้าอันนั้นมาทำความสะอาดภายในช่องปาก
ก่อนจะอาบน้ำล้างคราบเหงื่อไคลที่สะสมมาทั้งวันออกเพื่อรับความสดชื่น ผมแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำเลย
เพื่อความไม่ประมาทต่อปีศาจหมอนข้างจอมหื่น ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นมันกำลังคุยโทรศัพท์
“จัดการหามาให้เรียบร้อย อ้าวออกมาแล้วเหรอครับบอล ฟอด..หอมจัง พี่ไปอาบน้ำบ้างดีกว่า”
มันคุยโทรศัพท์ก่อนจะหันมาเจอผม เดินเข้าประชิดก่อนจะหอมแก้มของผมแถมชมแก้มผมว่าหอม
แล้วมันก็รีบชิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้วครับเมื่อเห็นผมเตรียมโวยวาย
ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาแม่ผมและลูกสาวผมความความคิดถึงบ้าง เพื่อไม่ท่านไม่ต้องเป็นห่วงผม
‘สวัสดีค่ะ’เสียงผู้หญิงที่ผมรักและรักผมที่สุดดังออกมา
“สวัสดีครับแม่ บอลเองครับ แม่เป็นยังไงบ้าง”ผมรายงานตัวกับแม่ก่อนที่จะถามกลับแม่บ้าง
‘บอลเองเหรอลูก แม่สบายดีไม่ต้องห่วง แล้วเราหล่ะเป็นไงบ้าง จะกลับมาบ้านไหมน้ำฟ้าถามถึงทุกวันเลย’
เสียงของแม่อบอุ่นสำหรับผมเสมอ
“บอลก็อยากกลับครับแม่ แต่มีงานด่วนซะก่อนครับเลยจะกลับอาทิตย์หน้าครับ น้องน้ำฟ้าไปไหนครับแล้วดื้อกับแม่รึเปล่า”
ผมต้องบอกไปว่าผมมีงานซึ่งมันก็จริง และถามถึงผู้หญิงอีกคนที่เป็นดังแก้วตาดวงใจของผม
‘น้ำฟ้าไม่ดื้อหรอกเลี้ยงง่าย สอนง่ายช่างจำช่างพูดจนตอนนี้เป็นขวัญใจของพวกครูโรงเรียนแม่ไปแล้ว
อ้าวมาพอดีเลย น้ำฟ้ามาคุยกับพ่อเร็วลูก’
‘พ่อบอลโทรมาเหรอค่ะ สวัสดีค่ะพ่อบอลน้องน้ำฟ้าคิดถึงพ่อบอลจังเลย เมื่อไหร่พ่อบอลจะมารับน้องน้ำฟ้าซะทีค่ะพ่อบอล’
เสียงน้องน้ำฟ้าที่ถามย่าของเธอ ก่อนที่น้องน้ำฟ้าจะเริ่มการออดอ้อนพ่อของตัวเองเพราะคิดถึงซะเหลือเกิน
“สวัสดีค่ะสาวน้อย พ่อก็คิดถึงลูกค่ะแต่พ่องานยังไม่เสร็จเลย แต่อาทิตย์หน้าพ่อจะไปหานะค่ะ
แล้วที่หนูพูดมาว่าอยากให้พ่อไปรับอย่างนี้ย่าไม่งอนลูกเหรอค่ะ”ผมทักทายลูกสาว พร้อมบอกถึงความคิดของผมออกไป
‘คุณย่าไม่งอนหรอกค่ะ เพราะคุณย่าเคยบอกน้องน้ำฟ้าว่าอย่างอนเพราะถ้างอนจะไม่น่ารักค่ะ
คุณย่ากลัวจะไม่น่ารักก็เลยไม่งอนน้องน้ำฟ้าไงค่ะพ่อบอล น้ำฟ้าชอบโรงเรียนคุณย่าแต่น้ำฟ้าคิดถึงพ่อบอลมากกว่าค่ะ’
ผมถึงกับอมยิ้มกับถ้อยคำของลูกสาววัยสามขวบที่ใครๆก็ต่างชมว่าลูกสาวของผมมีพัฒนาด้านความคิดความจำดีกว่าเด็กที่โตกว่าถึงสามสี่ปี
อีกทั้งยังได้ยินเสียงแม่หัวเราะออกมาตามสาย
“ค่ะเดี๋ยวพ่อไปเยี่ยมน้ำฟ้าพ่อจะซื้อขนมดอกไม้สีชมพูไปฝากกับของเล่นของแม่อ้อที่ฝากให้น้องน้ำฟ้าด้วยนะค่ะลูก”
ผมบอกลูกสาวรวมทั้งมีการติดสินบนได้แก่ขนมที่น้องน้ำฟ้าชอบนั้นคือมิสเตอร์โดนัท ฟอเดอริงรสสตอเบอรี่
ผมจะให้ทานนานครั้งและครั้งละชิ้นเท่านั้นเพราะจะทำให้น้องน้ำฟ้าฟันผุได้ ส่วนของเล่นที่ได้จากหมออ้อ
เป็นของเล่นที่ใช้พัฒนาการด้านต่างๆของเด็กวัยห้าขวบ ดูท่าแม่อ้อของน้องน้ำฟ้ากลัวว่าลูกสาวของผมจะไม่ฉลาด
ผมเคยถามกับหมออ้อซึ่งก็ได้คำตอบว่าของเล่นสำหรับวัยน้ำฟ้าใช้ไม่ได้เพราะพัฒนาการของน้องน้ำฟ้าเร็วกว่าและไปไกลกว่านั้นแล้ว
‘จริงเหรอค่ะพ่อบอล น้องน้ำฟ้ารักพ่อบอลมากที่สุดเลย รักแม่อ้อด้วย น้องน้ำฟ้าจะรอนะค่ะพ่อบอล’
เสียงตื่นเต้นดีใจของลูกสาวผมทำให้ผมมีกำลังใจต่อไป ถึงแม้เรื่องของแม่น้องน้ำฟ้าจะเป็นตะกอนอยู่ในใจก็ตามที
“ครับคนเก่งนอนได้แล้วนะครับลูกสามทุ่มกว่าแล้วนะครับ ฝันดีนางฟ้าตัวน้อยๆของพ่อ”ผมบอกให้ลูกสาวเข้านอน
‘ค่ะพ่อบอล น้องน้ำฟ้ารักพ่อบอลนะค่ะ จุ๊บ’เสียงที่ตอบกลับมาทำให้ผมยิ้มได้
“ครับ พ่อก็รักน้องน้ำฟ้าลูก จุ๊บ”ผมบอกรักลูกก่อนจะจูบลมแทนการจูบหน้าผากลูกสาว
ผมวางโทรศัพท์ก่อนที่จะมองไปทางห้องน้ำที่ไอ้ปีศาจยังไม่ออกมาผมจึงรีบกระโดดขึ้นเตียงก่อนจะขนผ้านวมและหมอน
เพื่อลงมานอนด้านล่าง เพราะถ้าผมจะให้เจ้าของเตียงนอนด้านล่างคงต้องรอให้ไก่ออกลูกเป็นตัวซะก่อน
ผมเอาผ้านวมห่อตัวเองก่อนจะพันตัวเองกับผ้านวมจนกลายเป็นบอลแยมโรลแล้วนอนทำเป็นหลับไปแล้ว
ผมนอนไปนอนมาจนรู้สึกเคลิ้มใกล้หลับก็ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดปิด
“บอลมานอนอะไรข้างล่างครับแล้วทำไมเอาผ้านวมมาห่ออย่างนั้น ขึ้นมานอนบนเตียงดีๆครับ”มันออกมาแล้วครับ
“ก็นอนห่มผ้าไง จะให้ขึ้นไปนอนกับพี่ บอลไม่เอาหรอก”จากที่กำลังจะเฝ้าองค์อินทร์เป็นอันต้องมาปราบปีศาจครับ
ไม่เป็นไรปราบเสร็จก็ค่อยไปเฝ้าองค์อินทร์ใหม่ก็ได้
“จะขึ้นมานอนกับพี่โดยให้พี่กอดบอลโดยที่ยังมีเสื้อผ้าอยู่ครบแล้วมีผ้านวมห่มอีกที รึว่าจะเป็นเนื้อพี่ห่มเนื้อบอลแล้วค่อยมีผ้านวมห่มอีกทีดี”
ผมรีบลุกด้วยความยากลำบากเพื่อขึ้นไปนอนด้านบนโดยจะต้องมีเสื้อผ้าของผมและมันครบถ้วน
“มีเสื้อผ้าดิครับ”ผมรีบบอกกลัวมันจะคิดว่าผมรีบขึ้นไปให้มันถอดเสื้อผ้าผมครับ
“ก็เท่านั้น ฟอด ฟอด จุ๊บ จุ๊บ”มันบอกพร้อมกับสอดตัวเข้าผ้านวมตามมาด้วยอ้อมกอดของมันที่รัดเอาผมไปไว้จนแนบกับแผ่นอก
แล้วมันก็หอมแก้มซ้ายขวา จุ๊บหน้าผากของผม และตบท้ายด้วยการจุ๊บปากของผมแผ่วเบา
“นอนครับบอลเพราะถ้าไม่ยอมนอนจะไม่ได้นอนยันเช้าแน่”มันขู่ให้ผมนอนครับ ผมรู้สึกว่า
ผมคงจะได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกับมันไปอีกหลายคืนแน่ครับทุกคน ผมคิดไปต่างๆนาๆจนผมเคลิ้มหลับเพื่อไปเข้าเฝ้าองค์อินทร์อีกครั้ง
“ฝันดีครับครูบอลของพี่วุฒิ จุ๊บ”ผมได้ยินเสียงแว่วมาจากที่ไหนซักแห่งก่อนจะรู้สึกความนุ่มหยุ่นชุ่มชื่นแตะกับปากผม
ฝันดีนะครับทุกคนสำหรับคนที่หวังจะให้ผมโดนมันกดขอให้ปีศาจหมอนข้างเข้าฝัน แบร่.....................
ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้มาทุก + ที่ให้และตอบทุกตอบ
และขอขอบคุณ คุณอยากรักและคุณ@Lucifer_Prince@ ที่แก้คำผิดให้นะค่ะ
และยินดีต้อนรับนักอ่านคนใหม่ๆที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
แต่ตุ๊กตารู้สึกว่าทุกคนอยากให้ปีศาจหมอนข้างกดครูบอลกันจังเลย (จริงก็อยากให้กด) แต่กลัวทุกคนจะเบื่อกันซะก่อน อิอิ...
หวังว่าทุกคนจะยังรักครูบอลกับหมอนข้างนะค่ะ
และ +1 เพื่อเป็นการขอบคุณทุกคนค่ะ
คนอ่านทุกคน
สำหรับคนตอบค่ะ
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 534113 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก