หมอ(โดน)ฟัน ตอนที่ 26
“ทะเลลลลลลล ยะฮู้” น้องแฟนลงจากรถได้ก็วิ่งไปที่ชายหาดตะโกนดังลั่น หันมายิ้มดีใจโบกมือให้ผม มาทะเลแล้วครับพักที่โรงแรมในเครืองของอีแพนแต่บอดี้การ์ดอีทอมมาให้เพียบ โต้ซังอำนวยความสะดวกเต็มทีป๊าอีแพนจะไม่เอาค่าโรงแรมแต่พวกผมไม่ยอมเลยลดให้ 30% ที่จริงจะให้พักที่บ้านด้วยซ้ำแต่พวกผมเกรงใจเลยมาเที่ยวเกาะแทน บ้านอีทอมกับอีแพนอยู่กระบี่ครับแต่โต้ซังอีทอมอยู่ญี่ปุ่นแต่ก็ไปๆมาๆ โต้ซังมันชอบทะเลเลยเปิดรีสอร์ตร่วมหุ้นกับป๊าอีแพน
“ไหวไม๊” ฟิกหันมาถามผมเลยแจกค้อนให้มัน นอนเดี้ยงไม่สบายอยู่สองวันเต็มๆเล่นล่อใต้ฝักบัวเป็นชั่วโมงต่อที่อ่างอีกไข้แดกเลยกว่าจะหายนอนระบมสุดๆ จะไม่ยั่วมันอีกแล้วรู้ว่ามันอึดแต่ไม่คิดว่าจะอึดไม่พักเอาเป็นชั่วโมง แสดงว่าที่โดนๆมามึงออมแรงว่างั้น
“ไอ้ซาดิส” ตั้งฉายาให้มันใหม่ เหมือนอีปีที่เรียกผัวแบบนี้ อยู่บนเครื่องนางไม่คุยกับผัวเลยสักคำนั่งนิ่งเงียบ แน่ละซิเจอไม่ต่างจากผมแต่หนักกว่าเจอสองคืนเต็มๆนั่งรถมาสนามบินพี่ตามต้องอุ้มเดินไม่ไหว
เดินลงจากรถที่มารับที่สนามบินก็ทยอยเข้าโรงแรมยืนออรอคนเอากุญแจห้องมาให้อีปีมีอีทอมประคองนางสะบัดแขนผัวขู่ฝ่อๆ พี่ตามก็ได้แต่เดินคอตกหิวกระเป๋าตามมาส่วนผมก็ควงฟิกช่วงล่างยังระบบนิดๆเดินเองมีเซ
“อะนี่ของมึงกับผัว นี่ของมึง นี่ของพี่แฝดแพนไม่รู้ว่าพี่จะแยกห้องหรือนอนด้วยกันแต่ก็จองไว้เผื่อแล้ว” อีแพนยื่นกุญแจให้ผมอีปีและพี่แฝด
“กูนอนคนเดียว” อีปีพูดบอกแล้วให้อีทอมเดินพาไปส่งห้อง พี่ตามมองตาละห้อยคอตก สงสารก็สงสารแต่ดูสภาพอีปีแล้วสมควร พี่แฝดก็ยิ้มหัวเราะคิกคัก
“เอาหน่าพี่เดี๋ยวมันก็หายโกรธเอง แต่พี่ก็เกินไปเพื่อนแพนหักสองท่อนขึ้นมาทำไง” อีแพนปลอบยิ้มๆยื่นกุญแจอีกอันให้ พี่ตามรับมาถอนหายใจปลงๆ
“เดี๋ยวเกลช่วย อย่าคิดมาก มันโกรธใครไม่นานหรอกยิ่งผัวด้วยเล่นตัวไปงั้นแหละ แต่พี่ต้องงดซักระยะละนะ ง้อมันเยอะๆหน่อย” ผมปลอบอีกรอบพี่ตามก็เอาแต่ถอนหายใจ ฟิกหันไปเรียกแฟนที่วิ่งเล่นน้ำ น้องแฟนนอนกับอีแพนตอนแรกผมก็ค้านนะยังไงน้องก็ผู้ชายอีแพนก็ผู้หญิงแต่จะให้นอนคนเดียวก็เป็นห่วงแต่อีแพนบอกไม่เป็นไร ส่วนอีทอมนอนคนเดียว
“อา เหนื่อยจัง” ผมเดินเข้ามาทิ้งตัวลงนอนมีฟิกเดินหิวกระเป๋าตามมา
“ฉลองต้อนรับมาทะเลเอาป่ะ” ทิ้งตัวลงนอนข้างผมส่งสายตา
“ตีนหนิ กูยังระบมอยู่ถ้าไม่อยากนอนกับพี่ตามอย่าทำการพังประตูกูช่วงนี้” ผมแว้ดให้มองตาเขียว กะจะเอากูอย่างเดียว
“คร้าบ พี่ไม่ทำให้เมียอดเล่นน้ำหรอก อาบน้ำหรือจะนอนก่อนเย็นๆค่อยไปเดินเที่ยว” มันเสยผมที่ปรกหน้าผากผมยิ้มหล่อๆให้
“อาบก่อนละกัน อะ อะ ห้ามตามเข้ามา อย่านะเกลเอาจริง” ผมขู่มันเมื่อมันจะตามผมเข้ามา มันหัวเราะแล้วดีดหน้าผากผมดันผมเข้าห้องน้ำปิดประตูให้พร้อม
“พี่เกลทางนี้” น้องแฟนตะโกนโบกมือให้ผมตอนนี้อยู่ริมหาดที่กันให้แต่แขก VIP กำลังตั้งเตาย่างอาหารทะเลกันอยู่ ผมนอนยาวตั้งแต่สายๆจนถึง 4 โมงเย็นนิดๆ ตื่นมาก็ไม่เจอฟิกลุกล้างหน้าล้างตาเดินตามหามาสุ่มหัวกันอยู่นี้เอง
“หิวยังครับ” มันหอมแก้มผมที่เดินมาหามัน เห็นอีปีนั่งเก้าอี้ผ้าใบจิบไวน์เบาๆมีพี่ตามยืนมองห่างๆย่างเนื้อกับบาบีคิวกับอีทอม โกรธจริงแฮะ น้องแฟนเล่นลิงชิงบอลกับพวกพี่แฝดแล้วก็อีแพน
“สุดๆอ่ะ เอาไข่ปลาหมึกนะ กุ้งตัวโตๆ แกะให้ด้วย” ผมยิ้มแฉ่งให้มันชี้เอาอันนั้นเอาอันนี้
“กินไข่พี่ทุกคืนไม่พออีกเหรอ” มันถามยิ้มยั่วเลยเจอซัดเข้าให้
“ทะลึ่ง” ผมถลึงตาให้มันคว้าจานที่มีของกินเต็มแล้วเดินไปนั่งข้างอีปี
“ไงมึง งอนผัวไรมากมาย” นั่งลงข้างๆมันแกะกุ้งกิน
“เหอะ” มันมองพี่ตามแล้วสะบัดหน้ากลับคืนมา
“มึงนี่น้า ถ้าพี่เค้าไม่รักมึงไม่หลงมึงจะทำแบบนี้เหรอวะ” ผมพูดบอกมันยื่นกุ้งที่แกะให้มัน
“รักกูมากซินะ ไม่พูดไม่ว่าแทงกูไม่ยั้ง ห้ามไม่ฟังเอาแต่ได้ เหี้ย” เต็มหน้าผมเลย ผมมองพี่ตามแว่บนึงแล้วหันมากล่อมมันต่อ
“หน่า หรือมึงไม่ชอบเห็นบอกว่าอยากได้แบบนี้ พอได้แล้วบ่นทำไม” มันค้อนใส่ผม
“แต่กูเจ็บ อีเหี้ย ถนอมกูบ้างไม่มี โดนแบบนี้ซะบ้างจะได้รู้ว่ากูก็คนเจ็บเป็นคิดว่ากูเป็นตุ๊กตายางไง ควาย” มันพูดโมโหๆตาจ้องพี่ตาม พี่ตามก็ยิ้มแหยงๆก้มหัวยอมรับที่มันด่า
“เดี๋ยวก็หายกูไม่ต่างจากมึงหรอก นอนซมไม่สบายตั้งสองวัน” ผมปลอบมันอีกแต่ยิ่งปลอบของอีปียิ่งขึ้น
“เหอะ ยังไงกูก็โกรธจะงดมัน 3 เดือน เอาให้แห้งตายไปเลย มองไร” มันพูดกับผมก่อนจะหันไปแว้ดพี่ตามมองตาเขียว
“ฮ่าๆๆ กูว่าพี่เค้าสำนึกไม่กล้าเอามึงแรงๆแล้วหละ หงอขนาดนั้น”
“ให้มันจริงกูจะแก้ผ้ารำถวายมึงเลย” มันกอดอกเชิดตอบ
“พี่แจมโกง แฟนไม่เล่นแล้ว” น้องแฟนตะโกนลั่นเดินหน้างอมาหาผม
“เป็นไร” ป้อนกุ้งที่แกะให้อ้าปากรับแต่โดยดี
“ก็พวกพี่แฝดดิโกง ให้แฟนเป็นลิงอยู่นั้นแหละเห็นตัวเองสูงก็โยนบอลสูงๆอยู่นั้นละ อย่าให้เตี้ยบ้างละกัน งั่มๆ” ฟ้องผมปากก็อ้ารับที่ผมป้อนเคี้ยวตุ้ยๆ
“อะไร แพ้แล้วพาล” พี่โจเดินเข้ามาแซวยิ้มๆ
“เงียบเลยนะ แฟนโป้งแล้ว” ยกนิ้วโป้งให้ก่อนจะตาวาวเมื่อพี่แจมยกเนื้อกับบาบีคิวเข้ามาวางน้องแฟนก็คว้าทันที
“โกรธเค้าแต่กินที่เค้าเอามา คนเรา” พี่แจมพูดลอยๆตาแหล่มอง แต่ไม่มีสนกินอย่างเดียว
“ปีกินนี่หน่อยนะ” พี่ตามอ้อนอีปี
“ไม่” ตอยเสียงห้วนหยิบอย่างอื่นกินแทน พี่ตามหน้าเศร้าเดินไปย่างเนื้อต่อ
“เล่นตัวนะตุ๊ด ระวังเค้าไม่ง้อ” อีแพนว่าให้
“ไม่มีกลัว ไม่ก็ง้อก็ไม่สน ใครแคร์” ตอบเชิดแต่เสียงมึงแอบหวั่นๆนะ
“จร้า อีคนผัวรักผัวหลง ไม่แคร์อะไร” อีแพนประชดให้อีกรอบ
“อย่าประชดกู ชะนี” มันโยนซากกุ้งใส่อีแพน ไม่นานทุกคนก็เข้ามารวมกลุ่มกินอาหารกันของที่ย่างอยู่ก็ยกให้พนักงานเป็นคนเฝ้าแทน กินไปแซวกันบ้างจิกกัดกันบ้างอีปียังคงงอนผัวเหมือนเดิมพี่ตามตักอะไรให้ก็เขี่ยนทิ้งไม่กินไม่สนใจ เห็นแล้วสงสารหันมองฟิกมันก็ยื่นหอยป้อนยิ้มให้แล้วก็ป้อนผมเรื่อยๆมีน้องแฟนคอยแกล้งคอยขัดเป็นบ้างครั้งก่อนจะโดนดีดหน้าผากงอนไปนั่งข้างอีแพน
“หนาวไหม” มันกระชับผ้าคลุมไหล่ผมให้แน่นขึ้น
“ไม่เท่าไหร่” ตอนนี้มาเดินย่อยริมชายหาดลมค่อนข้างแรงแต่ไม่หนาวเท่าไหร่ คนอื่นๆก็แยกย้ายตามสะดวกแฟนไปเล่นไฟเย็นกับอีแพนอีทอม พี่แฝดหน้าจะไปตกเหยื่อ ส่วนอีปีนั่งกินลมมีพี่ตามนั่งอยู่ๆด้วยแต่ห่างกันเป็นเมตร ผมซบที่ไหล่ฟิกมันก็โอบที่เอวผมเดินเล่นกันไปเรื่อยๆ มีความสุขจัง
“พี่ฟิก”
“หื้ม” มันครางรับในลำคอเบาๆ
“อยากกลับไปเหมือนแต่ก่อนไหม” ผมถามมันเสียงเรียบมือกอดเอวมัน
“ทำไมถามแบบนั้น” มันหยุดเดินจับผมหันมาเผชิญหน้ามือโอบเอวผม
“ก็ไม่รู้ซิ แค่คิดว่าฟิกอาจแค่หลงผิด อีกไม่นานก็คิดได้” ผมยิ้มอ่อนๆ
“ไม่เคยหลงผิด มีแต่หลงเกล พี่รักเกลมากนะเกลไม่จำเป็นต้องเชื่อทั้งหมดแต่พี่จะแสดงให้เห็นเหมือนอย่างที่พี่บอกกับปู่เกล” มันยิ้มอ่อนโยนปัดผมที่ลมทะเลพัดลูบแก้มผมเบาๆ
“เกลก็รักฟิกมาก มากที่สุด จะไม่ให้ใครมาแย่งไปฟิกต้องรับผิดชอบเกลไปตลอดชีวิต” ผมจับมือที่ลูบแก้มผมแนบแก้มแน่นมองสบตามัน
“พี่ก็เหมือนกัน จะไม่มีวันปล่อยเกลไปไหนนอกจากเกลจะไล่พี่ไปเอง” มันยกมือทั้งสองข้างประคองแก้มผม ผมยิ้มให้มันทั้งน้ำตา
“แต่เกลกลัว กลัวว่าวะ....”
“ชู่ ไม่เอาครับ” มันถอนจูบออกมาเป็นการแตะเบาๆห้ามผมพูด
“อย่ากลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง พี่อยู่ตรงนี้ อยู่กับเกล และอนาคตก็จะอยู่กับเกลไม่ไปไหน ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น เข้าใจไหมครับ” มันกอดผมพูดเสียงนุ่มโยกตัวผมไปมา ผมสะอื้นซุกอกมันพยักหน้าตอบรับ
“อย่าร้อง พี่ไม่อยากเห็นน้ำตาคนที่พี่รัก รู้ไหมว่าพี่เจ็บทุกครั้งที่เกลร้องไห้พราะพี่ หื้ม” มันจูบซับน้ำตาให้ผม
“สัญญานะ ว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ผมถามมัน
“สัญญาครับ” มันจูบผมเป็นการทำสัญญาที่หอมหวานที่สุด จูบมันหวานอ่อนโยนแต่กต่างจากทุกครั้ง
“อะอื้ม พอแล้ว” ผมรีบห้ามมันเมื่อมันเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่
“พี่ไม่เสี่ยงทำแบบไอ้ตามหรอก ยังอยากนอนกอดเกลอยู่ ไม่อยากนอนหง่าวเป็นเพื่อนมัน” มันตอบยิ้มๆเลยได้จูบจากผมเป็นรางวัลอีกที
“แต่ก็หน้าจะลองบ้างนะ ชีวิตจะได้มีสีสันหลายรสชาติ” ผมยิ้มทะเล้นให้มันหลังจากสบายใจแล้ว
“ไม่อ่ะ ไม่อยากลองและไม่อยากเอาแบบนี้ เรื่องอื่นยังพอว่า” มันส่ายหัวพูดรัวเร็วไม่ยอมท่าเดียว
“เรื่องไรละ”
“ก็เรื่องครอบครัวเกลไง พี่จะทำไงให้เค้ายกเกลให้พี่ ไม่ก็จะทำยังไงให้เกลเป็นคนเริ่มก่อนบ้างให้พี่นอนเฉยๆ โอ๊ย เจ็บนะ” ผมกัดที่อกมันซุกหน้าลงไป
“บ้า ใครจะทำ ชิ” ทุบแก้เขินอีกทีหนึ่งมันก็หัวเราะเสียงดัง
“ยังเขินอีก” มันถามยั่วๆ
“เออซิ” ผมทุบมันอีก ชอบจริงทำให้ผมเขินนี่
“เรื่องพี่แฝดกับพ่อแม่เกล รออีกนิดนะเกลกลัวว่า..”
“บอกแม๊บๆว่าอย่ากลัว พี่ก็อยู่ข้างๆ ไหนจะปู่อีก” มันแทรกขึ้น
“พ่อแม่ พี่กิลไม่เท่าไร แต่พี่คิลนี่ซิ” ผมพูดปลงๆ นึกถึงอาการห่วงน้องจนโอเวอร์แล้วคิดไม่ตก
“แค่ชื่อก็โหดน่าดู” พูดขำๆ
“แน่ซิ เป็นนักฆ่าตามชื่อเลย” ผมถอนหายใจปลงไม่ตก
“เอาน่า ยังไงก็มีวิธีแหละ อย่าเครียด คิดเยอะ ไปนอนเถอะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า” มันชวนผมกลับห้องเมื่อเห็นว่าอากาศเริ่มเย็นแล้วไม่สบายจะอดทริปเล่นน้ำดูปะการัง
*********************************
“ยังไม่ดีกัน” ผมถามอีปีตอนนี้นั่งเรือกำลังจะไปจุดดูปะการัง
“อืม” มันตอบเสียงเนือยๆ ตาเหม่อออกไปที่ทะเล
“ปี” ผมเรียกมันบีบบ่ามันเบาๆ อาการแบบนี้สำหรับอีปีหน้าเป็นห่วงมาก
“เมื่อคืนมันไม่ได้นอนกับกู กับพวกพี่แฝดก็ไม่ เมื่อเช้ามันก็ไม่สนใจกู ไม่มองไม่ทัก กูงอนมันเกินไปเหรอ มันเลยเซ็ง เบื่อ เลิกง้อกู” มันพูดเสียงเครือๆ ตาแดงๆพยายามกลั้นน้ำตา
“พี่เค้าอาจะเปิดห้องอื่นนอนก็ได้ อย่าคิดมากมึง” ผมโอบไหล่ปลอบ
“แต่มันไม่สนใจกู ตั้งแต่ขึ้นเรือมาไม่มองที่กูเลย ที่โรงแรมก็เห็นมันไปฉอเลาะกับแหม่มคงอยากกินชะนีพันธ์นอกมั้ง” มันตอบโมโหยกมือเช็ดน้ำตา
“มึง เค้าแค่มาถามทางทักทายเฉยๆ” เมื่อเช้ามีแหม่มสองคนมาถามทางกับพี่ตามเลยทักทายพูดคุยกันธรรมดาแค่นั้นเอง
“คนอื่นมีตั้งเยอะทำไมไม่ทัก พนักงานต้อนรับก็มี อ่อยมากกว่า” อีนี่หึงแล้วพาล กูละปวดตับ หันมองฟิกส่งซิกถามจะเอายังไงมันก็มองไปที่พี่ตามที่ตอนนี้ยืนสูบบุหรี่เงียบๆคนเดียว ให้มันได้อย่างนี้
“มึงคุยกับพี่เค้าเถอะ เอาให้เคลียร์ เอาให้ชัด จะได้ไม่เป็นทุกข์” ผมแนะนำ มันมองหน้าผมลังเลนิดๆ
“ให้มันมาง้อกูก่อนเถอะ” นางตอบผมเสียงงอน ผมยิ้มนิดๆ ดอกมากก งอนเค้าพอเค้าไม่มาง้อจะเป็นจะตาย ไม่ต่างจากกูเล้ยยย
“ให้จริงถ้าพี่เค้ามาง้อมึง มึงจะหายและคุยดีๆ” ผมถามย้ำ
“เออ” มันตอบเสียงห้วน
“พี่ตามมมมม” ผมตะโกนเรียกเสียงดัง อีปีตาเหลือกหันมามองผม
“ถ้าพี่มาง้อและสนใจมัน คราวนี้มันจะหายงอนแล้ว มาเร็วๆเลย กูเจ็บอีเหี้ย” ผมตะโกนบอกพี่ตามอีปีพยายามจะปิดปากผมแต่ผมไม่ยอมนางเลยยันเข้าให้
“มันบอกอีกด้วย ถ้าพี่ง้อดีๆหวานๆ มันจะจัดให้หลายๆดอก” แถมให้นางอีกหน่อยยันกูซะเหมือนกูไม่ใช่เพื่อน
“จริง” พี่ตามถามเสียงเริงร่าเดินเข้ามาแล้วนั่งข้างอีปีที่หน้างอง่ำแดงนิดๆ
“ถามมันดิ” ผมโดยนให้อีปี นางค้อนให้ผม
“จริงเหรอปี ตามขอโทษนะ หายโกรธตามนะ สัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีก จะเบาๆและถนุถนอมปี เอ่อ แต่ถ้ามันพีคสุดๆอาจมีเจ็บ้าง โอ๊ย ตามเจ็บ ปีคร้าบ เจ็บ ผัวเจ็บจ้า” พี่ตามอ้อนนางแต่มิวายกวนตีนเลยเจอนางกัดที่หูเข้าให้ร้องลั่นเรือเลยทีเดียว
“กูเจ็บกว่ามึงเยอะ นี่ นี่ นี่” มันแว้ดให้แล้วทุบซ้ำลงไปอีก ไม่ออมแรง
“พอคร้าบ พอ ผัวไม่ใช่กระท้อนนะจะได้ยิ่งทุบยิ่งหวาน เจ็บ ผัวเจ็บจริงๆนะ” พี่ตามปัดป้องร้องบอกเสียงหลงแต่ปากกับตายิ้ม จนอีปีเหนื่อยเลิกทุบไปเอง พี่แกเลยได้โอกาสกอดนางจากด้านหลังคุยงุงงิงเข้าโลกส่วนตัวไปเรียนร้อย
“ถ้าพี่ทำแบบนี้เกลจะทุบพี่แบบนี้หรือเปล่า” ฟิกโอบเอวถามผม
“ไม่อ่ะ ไม้หน้าสามฟาดเลยทุบให้เจ็บมือ อ๊าก อย่าจี้เอว ฮ่าๆๆ” โดนจี้เอวเป็นรางวัลดิ้นหนีแทบตกเรือ
“ไม่ห่วงผัวเลยนะ” พูดงอนๆให้ผม ผมยิ้มแฉ่งโดดจูบปากมันเบาๆ
“ขี้น้อยใจนะเรา หัวก็ไม่ล้าน เอ๊ะหรือล้าน” ผมว่ามันเสยผมเปิดหน้าผาก มันเลยตบก้นผมแรงๆ เห็นอยู่ว่าน้องแฟนกับอีแพนแอบถ่ายรูปผมรวมทั้งอีปีด้วย เสียเงินค่ารูปบานแน่ๆ
“แว๊กกกกก ไม่เอาๆ อย่าปล่อนน้า มันลึก แฟนกลัว อ๊ากกก” มีเหรอที่พี่ชายจะเชื่อน้องจับโยนทะเลทันที ดำดูปะการังเรียบร้อยแล้วตอนนี้มาโดนน้ำเล่น ว่ายน้ำแข่งกัน ก่อนน้องแฟนเป็นเหยื่อรายแรกที่โดนโยนลง
“ไม่นะ อย่ามองกู ม๊ายยยย ไอ้ตาม กูเจ็บอยู่นะ อ๊ากกก ไอ้เหี้ย” อีปีรายที่สองพี่ตามอุ้มลงด้วยกันทั้งคู่ผมยืนหัวเราคิกคัก อีแพนกำลังโดนเป็นรายต่อไป
“หัวเราะคนอื่นระวัง” ตวัดผมขึ้นแล้วโยนลงทันที คือไม่มีการตั้งตัว สัส ผมหันไปทุบหน้ามัน ไอค่อกแค่กน้ำทะเลเข้าปากเข้าจะมูก ดีนะมีเสื้อชูชีพไม่จมหาย
“สัส” เกาะคอมันได้หายใจเข้าปอดด่ามันทันที
“พูดไม่เพราะ” มันจูบหนักให้ผม
“ก็ทำเค้าก่อนทำไมละ” ผมว่าปากงอนเชิด
“เพราะรักถึงทำไง” จุ๊บปากผมรัวๆ เน้น ทำ หนักๆ
“เกี่ยวเหรอ ห๊ะ พาขึ้นเดียวนี้เลย” มันหัวเราะแต่พาผมออกห่างเรือเรื่อยๆ
“พี่ฟิก ไม่เล่นแบบนี้เกลกลัว” ผมบอกมันหวั่นๆถึงจะว่ายน้ำเป็นแต่ก็กลัวอยู่ดีอยู่กลางทะเลฉลามโผล่มาทำไง เกาะคอมันแน่น
“อยู่กับพี่จะกลัวอะไร หืม” ถามเสียงกระเส่าจมูกเริ่มซุกไซร์ฉลามไม่กลัวแล้ว กล้วไอ้ที่มันกำลังทิ่มก้นผมอยู่
“ไอ้หื่น อ๊ะ” มันลูบหลังผมแล้วงล่วงไปที่กางเกงผมบีบก้นผมแรงๆ
“ไม่เอานะ ฟิก” ผมห้ามมันเสียงสั่นมันเอาขาผมตัวที่เอวขยับตัวผมเสียดสีกับไฟฉายมันที่พร้อมจะเปิดไฟส่องประตูตลอดเวลา
“ไม่ลองหน่อยเหรอ เร้าใจนะ” ไอ้บ้า คนอยู่เยอะแยะจะมาทำไรโจ่งครึ่ม ผมส่ายหน้าลูกเดียวพยายามขืนตัวไม่ให้มันขยับเสียดสี
“แต่พี่อยากลอง นะ น้า” มันอ้อนเสียงหวาน อย่าหลงกล อีเกล แข็งใจไว้
“พี่ฟิก” ผมเรียกมันเสียงดังมันจับมือผมให้จับที่ไฟฉายตอนนี้มันเด้งออกมาหายใจข้างนอกขนาดอยู่ในน้ำยังรู้สึกว่ามันร้อนผ่าวกระตุกสู้มือ
“มันชอบเกลนะ ดูซิสู้มือขนาดนี้” กระซบสียงกระเส่าขยับบีบมือผมขึ้นลง สาธุขอให้ปลาตอดขาดทำพันธุ์ไม่ได้
“อา แรงอีก” ครางเสียงต่ำข้างหูยิ้มๆยั่ว ผมที่สติกำลังจะเตลิดก่อนจะได้ยินเสียงคนเรียกสติกลับมาถีบที่ท้องมันแล้วว่ายน้ำหนีออกมาห่างพอประมาณก็หันไปมองหามันเห็นโผล่จากน้ำหน้าแดงก่ำชี้หน้าผม ไม่สนครับว่ายขึ้นเรือทันทีสักพักมันก็ตามมามองดูไฟฉายมันสงบแล้วคงปลดปล่อยด้วยแม่นางทั้งห้าซินะ
******************************************ไม่เอาพี่แฝด อย่างนั้นต้องปั่นนายเอกใหม่ให้สองแฝดด้วยเอาแบบแสบๆเลยจะได้กำหลาบพวกพี่แฝดอยู่
ส่วนน้องแฟนต้า ก็ขอพระเอกใหม่นะครับ ขอเป็นคณะเกษตรนะ เพราะคณะวิษณะ สถาปัต บริหาร หมอ เป็นพระเอกหลายเรื่อง
แล้ว ขอคณะเกษตรครับ นิสัย เถื่อน รวย หล่อ บ้านทำธุรกิจส่งออกไม้ดอกประมานเนี่ยครับ
ปล. เดี่ยว ค่าตัว นายเอกใหม่สอง พระเอกใหม่หนึ่ง ผมช่วยออกครับ อิอิ รับไว้พิจารณาด้วยครับ
ขอบคุณ คุณชายลูกหมู มากค่าาาาาา คิดเหมือนกันเลยยย ว่าจะเอาหนุ่มๆคณะเกษตรมาเป็นพระเอกนิยาย เรา ฮู้ๆๆๆๆๆ
ตอนนี้มี 3 โปรเจคที่คิดไว้ (เรื่องนี้ยังไม่จบกระแดะหาเรื่องหาเหาใส่หัว) แค่คิดนะแค่คิดดดดด (หุหุ)
อะๆ สปอยให้นิดนุงงง
เรื่องแรก น้องแฟนกับ.......... ไม่ไกลไม่ไกลแถวนั้นแหละ อีกคู่ ก็.........อยู่ไกลๆ กับ ......... (คนอ่านจะเข้าใจกะอิชั้นมะวะคะ)
เรื่อง 2 หนุ่มเกษตร กับ กำลังคิดอยู่ว่า วิทยาการ การโรงแรม บริหาร นิเทศน์ อยากได้เคะไฮโซๆ แต่มีผัว (คณะ)โลโซ นิสัย เถื่อน รวย หล่อ บ้านทำธุรกิจส่งออกไม้ดอกประมานเนี่ย(ลอกคุณชายลูกหมูมา หุหุ) ทำสวนใกล้พี่ฟิกเรา งี้อะนะ
เรื่องที่ 3 เรื่องนี้เขียนสนองนิดตัวเองสุดๆ พระเอกเป็นโอตาคุ เรียนมปลาย ส่วนนายเอกเราก็เรียนที่เดียวกันห้องเดียวกัน คนในห้องคิดว่านางเป็นเสือผู้หญิง เพลบอยไรงี้เพราะนางชอบเล่าให้ฟังว่านอนกับ ชะนีคนนี้ ป้าคนโน่น แต่จริงๆนอนกะปู้ชายยยย แล้วบังเอิญพระเอกไปเห็นเข้า ตั้งแต่นั้นมาดูอนิเมะที่มันเฮ็นไตก็จะจินตนาการว่าเป็นนายเอกเสมอๆ นานวันก็อาการหนักนั่งเรียนยังจินตนาการว่านายเอกมาแก้ผ้ายั่ว อาไรเถือกนี้อ่ะ
3 เรื่องนี้ เรื่องแรกต้องแต่งหลัง หมอโดนฟัน จบ เรื่องที่ 2 ก็ยัง อึนๆ แต่เรื่องที่ 3 นี่อยากแต่งมากกกกกกกกกกก
แบบว่าเป็นไปเป็นอะไรที่ดูใสๆ กุ๊กกิ๊ก น่ารักๆ จับกดวันละ 3 4 รอบ ไม่มีสิงสาราสัตว์ออกมา
ปล. แค่คิดนะ ยังไม่ได้ลงมือทำ แต่เรื่องแต่งอินโทรแล้ว?? คืออัลไล??
ปล.1 คนอ่านหน้ากลัวอ่ะ ทำไมคิดในสิ่งที่เราคิดว่าคงไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร
ปล.2 พี่แฝดมาแรงละเกิ๊นนนนนน อยากจะสนองนีดทุกคนนะ รอจบเรื่องนี้ ออกมาเป็นเรื่องสั้นละกันเนอะ แบบว่าวัยทำงาน
ปล.3 รักใครเชียร์ใคร โหวตจ้าาาาาาาาาาาาา
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 756046 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก