อยากจะบอกทุกคนว่า
เค้านอนท้างงงวัน ตั้งแต่ 6 โมงเย็นเมื่อวานยันเกือบเที่ยงวันนี้
และขาดเรียนยาวววว (ที่จริงมันไม่มีเรียน น้องบอกมา กิกิ)
หมอ(โดน)ฟัน ตอนที่ 18
หลังจากหายไปนานผมก็เดินตามหาอีปีครับกลัวมันฆ่าหมกส้วมพี่ตาม ส่วนไอ้เปรตก็โดนพี่มึนลากไปซ้อมอะไรไม่รู้มากมาย ช่างเถอะถือว่าเป็นงานมหาลัยแต่ถ้ามีนอกบทตบอย่างเดียว ผัวใครใครก็ห่วง
“แม่งอยู่ไหนกันวะ” ผมบ่นอย่างหัวเสียเดินหาเกือบ 10 นาทีแล้วไม่เจอมืดก็มืด กลัวก็กลัว เดินผ่านลานจอดรถมืดๆได้ยินเสียงอะไรแปลกๆอย่างกับคนซี้ดปากกินของเผ็ดกับเสียงอะไรกระทบกัน เสียงมันคุ้นๆเหมือนได้ยินอยู่เกือบทุกคืน ก่อนจะค่อยๆย่อตัวย่องไปแอบมอง เห็นคนสองคนยืนซ้อนกันมองไม่เห็นหน้า ใครว่ะ อาการสอดเรื่องชาวบ้านกำเริบค่อยๆกระดึบๆเข้าไปยิ่งใกล้เสียงก็ยิ่งชัดแต่มันไม่เห็นหน้า กระดึบเข้าไปอีกแทบจะร้องกรี๊ด O[]O
“ซี๊ดด...อ๊ะ...อ๊า...อ๊า” อีปียันมือกับหลังรถอกแอ่นเชิดสะโพกโก่งโค้งครางอย่างสุขสมกางเกงกองอยู่ที่ข้อเท้าโดยมีพี่ตามประกบหลังกระแทกใส่อย่างถี่ยิบมือก็รูดที่ตัวตนอีปี
“ซี๊ดด...ปี โอ” พี่ตามหลับตาครางมือขยับรูดสะโพกกระแทกเข้าร่าง
“โอ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ” มันครางดังขึ้นเมื่อพี่ตามกระแทกเน้นๆแรงๆสะโพกมันยิ่งแอ่นส่ายสู้ ก่อนพี่ตามเร่งจังหวังหวะเข้าออกแรงขึ้นเสียงดัง พั่บ พั่บ พั่บ มันถึงกับหัวสั่นหัวคลอน
“โอยย เสียว ตาม ปีเสียว ไม่ไหวแล้ว” มันร้องบอกพี่ตามเริ่มกระตุกเกร็งหน้าแดงก่ำ แต่พี่ตามหยุดสะโพกแล้วถอนน้องชายพี่แกออกมาผมถึงกับต้องยกมือปิดปาก ไอ้เปรตคบเพื่อนวัดที่กระบอกไฟฉายไงฟร่ะ จับอีปีนั่งบนหลังรถดึงกางเกงอีปีให้หลุดข้างนึงแทรกกลางแล้วสอดอัดประตูอีปีเข้าไปทันทีมันทำหน้าเหยแกแต่ปากยิ้ม พี่ตามก็เริ่มบรรเลงการกระแทกต่อ ขามันโอบรัดสะโพกพี่ตามมือคล้องคอเด้งเอวสวนอย่างรุนแรงรถส่ายนิดๆ พี่ตามอัดใส่รุนแรงไม่มีกลัวว่าอีปีจะเจ็บอ้าปากครวญครางเสียงแผ่วหน้าแดงก่ำ
“โอยยย...อา...อย่าหยุด ตามแรงๆปีจะไม่ไหวแล้ว โอ” มันครางสั่งพี่ตาม พี่แกก็จัดให้กระแทกอีปีซะร้องไม่เป็นเสียง เนื้อกระทบกันเสียงดังไปทั่ว ก่อนอีปีจะปล่อยออกมาพี่ตามก็กระแทกย้ำๆเน้นอีก 4 5 ที แล้วครางออกมา ก้มลงแลกลิ้นกับมันจนได้ยินเสียง ถอนจูบออกมาหอบๆ อีปียกมือป้ายคราบน้ำรักมันแล้วยื่นไปที่ปากพี่ตามพี่แกก็อ้าปากดูดเลียนิ้วมัน สะโพกเริ่มขยับนิดๆ
“สุดยอดเลยเอากี่ทีก็ไม่เบื่อ แน่นสุดๆ” พี่ตามพูดแล้วตบสะโพกอีปีทั้งสะโพกพี่แกขยับเข้าออกช้าๆ
“อีกรอบนะ” พี่ตามพูดแล้วยกร่างมันที่โอบกอดคอเดินมาเปิดประตูรถด้านหลังทั้งๆที่ยังคากันอยู่กางเกงก็กองที่ข้อเท้าน้ำรักก็ไหนลงมาตามขาพี่ตาม อีปีขยับตัวขึ้นลงยิ้มยั่วๆก่อนจะเจอพี่ตามขยับแทงสวนหนักๆจนร้องครางทั้งที่อุ้มกันอยู่ แล้วพี่ตามก็ก้าวขึ้นรถตัวสอดประสานและปิดประตูไม่นานเสียงก็เริ่มเล็ดลอดออกมารถก็เริ่มสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมปิดหน้าตัวเองส่ายไปมาก่อนจะย่องกลับไปโรงยิม ใจเต้นแรงมากกับการดูหนังสดครั้งแรก นำแสดงโดยเพื่อนตัวเอง
“หายไปไหนมา ห๊ะ โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป” ไอ้เปรตเดินหน้ามุ่ยเข้ามาหาตะคอกเสียงดัง ผมสะดุ้งมองหน้าก่อนจะหลบตานึกถึงภาพเมื่อครู่
“ถามไม่ตอบ แล้วเป็นไรหน้าแดงๆ” มันถามอีกเสียงอ่อนลงมาเชยคางผมสบตามัน จ้องหาความผิดปกติ ดีนะที่อยู่ด้านนอกคนไม่อยู่แถวนี้มากนัก
“ปะ เปล่า ร้อน เออ ร้อนนะ” บังคับเสียงไม่ให้สั่นตอบมันกลับ
“จริง? แต่ทำไมตาเยิ้มเหมือนอยาก” มันถามอีก อ๊ากกก อย่าเพิ่งมาอะไรกับกูตอนนี้ เดี๋ยวกูหน้ามืดจับมึงกด
“เกล” เรียกเสียงกระเส่า ไอ้บ้าคนยิ่งจะเตลิดๆอยู่ ผมเลยดึงคอมันมากระซิบก่อนจะซกที่อกมันหน้าแดง
“มึงนี่น้า กูทำอยู่ทุกวันยังอยากจะดูของคนอื่นอีก ไปล้างหน้าล้างตาไป” มันตบก้นผมแรงๆแล้วไล่ ก่อนจะเดินเข้าโรงยิมไป ผมเดินไปห้องหน้ามองสภาพตัวเองที่หน้าแดงตาเยิ้มก่อนจะล้างหน้าระบายความร้อน ทำใจอีกสักพักก่อนเดินออกไปยังโรงยิม เจออีปีนั่งอยู่ที่แสตนเชียร์สภาพเรียบร้อยแต่ปากแดงเจ่อนิดๆ มองหาพี่ตามเห็นตอนนี้กำลังซ้อมเต้นรำกับผู้หญิงคนนึง มึงเสร็จกันแล้วเรอะ
“ไปไหนมา” มันถาม
“ห้องน้ำ มึงละ” ผมตอบแล้วถามกลับ
“แถวนี้ละ” ตอบพยายามจ้องหน้าผม
“เหรอ??” หรี่ตามองมัน
“เออ” มันกระแทกเสียงตอบเห็นหน้าแดงๆ ก่อนจะเดินไปยังกลุ่มกำกับออกแบบการแสดง ผมก็มองตามมันไปเหล่มองพี่ตามพี่แกก็ยิ้มให้ๆ ทำเนียน
“น้องเกลผ้ากับช่างพร้อมแล้วจ๊ะ” ผมหันไปตามเสียงเรียกเห็นพี่เลี้ยงคณะเกษตรยืนโบกมือส่งยิ้มให้ ผมเดินไปหาพวกพี่แกแล้วลงมือทำงาน
*********************************
วันนี้แล้วครับวันประกวดดาวเดือน แต่ละคณะก็เกณฑ์รุ่นน้องปีหนึ่งไปเชียร์ ตลอดเสาร์อาทิตย์และจันทร์ที่ผ่านมาผมตามไอ้เปรตไปค่ายตลอด กลับมานอนหลังตี 1 ทุกคืนถึงห้องก็สลบไม่มีแรงจะทำอะไรกัน ตอนซ้อมพี่มึนก็ตีเนียนตลอดนั่งข้างหยิบนั้นหยิบนี่ให้ ซับหน้าซับเหงื่อปานคนรักกันไม่ใช่ชู้?? เริ่มแรกก็กันตลอดนะมีบ้างที่พี่หนิงกับพี่นอเข้าไปแทรก ส่วนอีปีแทบจะตีกับพี่เลี้ยงแนะให้ทำแบบนี้แต่อยากจะเอาแบบนี้ เจอด่ากราดไม่กล้าหือเลยทีเดียว เมื่อคืนพวกดาวเดือนและรุ่นพี่ปล่อยตัวกลับตั้งแต่ 4 5 ทุ่มและบังคับให้นอนกลัวหน้าไม่สด แต่ไอ้เปรตมันดื้อจะอยู่จนต้องลากมันเข้าห้องน้ำจูบอ้อนวอนกว่าจะยอมแทบเสียตัว เมื่อวานกว่าจะกลับห้องก็ตอนเช้ามัวแต่แก้ชุดคณะเกษตรน้องดาวบวมน้ำขึ้นใส่แล้วแน่นเปรี๊ยะ สวนกับมันที่ต้องไปเตรียมเทรนน้องครั้งสุดท้ายและการแสดงของมันเอง แต่งหน้าทำผมอีก มันจูบอรุณสวัสดิ์แล้วบอกให้ผมไปหามันตอน 5 โมงหลังเวที วันนี้ผมกับอีปีขาดเรียนให้อีทอมกับอีแพนลาให้ ไม่ไหว ตาจะหลับแล้วขอนอนก่อน
ติ๊ดๆ ติ๊ดดดดด ติ๊ดๆ ติ๊ดดดดดด
ผมเอื้อมไปปิดนาฬิกาปลุก อ่า บ่าย 3 แล้ว ไมเร็วจังเหมือนเพิ่งได้นอนเมื่อกี้ บิดขี้เกียจอีกนิดยืดขาอีกหน่อย
“ขี้เกียจโว้ยยยยยยยย” ตะโกนระบายอารมณ์ ลุกเดินไปหยิบโทรศัพท์สั่งข้าวแล้วเดินไปอาบน้ำ
“หื้ม” ตอนนี้แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเดฟขายาวสีดำเสื้อ Staff สีเทาอ่อนสกรีนดาวเดือนปี’56 กำลังนั่งกินข้าวมือก็เช็คดูโทรศัพท์ มีสายจากไอ้เปรตและก็พวกเพื่อนรวมทั้งข้อความ แต่มาสะดุดกับข้อความเบอร์แปลกส่งมาผมคิ้วขมวดกับรูปที่ส่งมาให้ เป็นรูปคู่ไอ้เปรตกับพี่มึนในหลายๆอิริยาบถแนวหวานคู่รัก พอโทรกลับก็ปิดเครื่อง แล้วจะส่งมาทำไม เพื่ออะไร
“ฮัลโหล” ผมรับสายไอ้เปรตโทรมา
“อยู่ไหน” เสียงรอบข้างดังจอแจ
“ห้อง กำลังกินข้าว มึงละ”
“เรียบร้อย”
“เออ วันนี้มึงออกไปไหนนอกจากหอประชุมไหม”
“ออก มีนขอให้ไปป็นเพื่อนซื้อของแล้วหาไรกินข้างนอกเลย เมื่อเช้าไอ้ตามมารับ ทำไม” มันตอบไม่มีปิดบังและถามกลับเมื่อคืนมันทิ้งรถไว้ให้ผม
“เปล่า พอดีมีคนหวังดีส่งรูปมึงกับพี่มึนจู๋จี๋เดินควงกันมาให้กู” ผมก็ตอบไม่มีปิดบัง
“ใคร” ถามเสียงห้วน
“ไม่รู้ โทรกลับไม่ติด”
“เออ งั้นก็อย่าสนใจ แค่นี้นะต้องแต่งหน้าแล้ว รีบๆมาละ คิดถึง”
“อืม” แล้วผมก็ตัดสายมัน เลิกสนใจรูปแต่ยังไม่ลบนั่งกินข้าวต่อก่อนเสียงโทรศัพท์ห้องจะดังขึ้น ผมรับยัดลงท้องอย่างรวดเร็วเช็คความเรียบร้อยแล้วออกจากห้อง
“อะไร” อีปีถามเมื่อผมยื่นโทรศัพท์ให้ดู
“ข้อความ” ก้าวขึ้นรถแล้วขับออกจากหอไปที่หอประชุมงาน
“ใครส่งมา” ผมส่ายหัว
“อืม งั้นจับตัวยากแฮะ ไว้เดี๋ยวมันก็โผล่หาง กูลบนะ” ผมพยักหน้าตอบ ขับจนมาถึงหน้างานคนยังไม่เยอะเท่าไรเพราะงานเริ่ม 1 ทุ่ม ผมขับไปจอดใกล้ๆหอประชุม
“น้องเกลลลลล มาแล้วๆ มาทางนี้หน่อยจ้า” พี่เลี้ยงคณะเกษรวิ่งมาหาผมหน้าตาตื่นแล้วลากแขนผมไปที่มุมดาวเดือนคณะตัวเอง
“ทำไมเป็นแบบนี้” ผมถามอย่างโมโห ชุดดาวที่ผมซ่อมทั้งคืนรุ่งริ่ง พวกพี่เลี้ยงส่ายหน้าจะร้องให้
“ไม่เป็นไรพี่เดี๋ยวเกลแก้ให้เอาให้เริดกว่าเดิม กรรมการมองตางค้างเลย มีผ้าสำรองป่ะ” ผมหลับตาถอนหันใจหันไปยิ้มกับพวกพี่เลี้ยง ก่อนจะกระวีกระวาดเอาผ้ามาให้ผมนั่งซ่อมชุดน้องดาวใหม่มีพี่ๆค่อยหยิบนู่นตัดนี่ให้ ไม่นานชุดก็เสร็จทันเวลาฉิวเฉียด ผมแต่งตัวให้น้องดาวก่อนจะนึกได้ว่าให้อีปีเอาเครื่องประดับมาให้ชุดใหม่ ผมตะโกนเรียกมันให้เอาเครื่องประดับมาให้และจัดการแต่งหน้าน้องดาวใหม่ เรียกว่าเจ้ดันกันสุดๆกับคณะนี้ ไม่นานก็ออกมาสวยสง่าน้องเค้าผิวดีด้วยขาวผ่องยิ่งใส่ชุดนี้ยิ่งขับผิวให้เด่นกว่าเดิม เช็คความเรียบร้อยให้เดือนเสร็จก็ให้มายืนคู่กัน พวกพี่เลี้ยงตบมือกรี๊ดกร๊าดกันให้ดัง
“สู้ๆนะน้อง ทำอย่างที่ซ้อมและใจเย็นๆ ยิ้มสวยๆเริดๆเชิดๆเข้าไว้จ้องหน้ากรรมการ พี่จะเชียร์อยู่ข้างๆ” ผมกอดดาวกับเดือนให้กำลังใจยิ้มให้น้อง น้องๆก็พยักหน้า ก่อนจะเดินไปแสตนด์บาย ผมยกสองนิ้วสู้ๆให้น้องน้องก็ส่งกลับมา
“เชียร์กันออกนอกหน้าจังเลยนะ เกล” ผมหันไปมองยิ้มให้นิดๆ
“ก็นะ น้องเค้าน่ารักใสๆจริงใจ ไม่เหมือนพี่อะ” ผมตอบพี่มึนก่อนจะเดินไปหาไอ้เปรต วันนี้มันหล่อมาก ทำผมเปิดหน้าผากอยู่ในชุดสูทสีดำ
“หล่ออะ แฟนใครน้า” ผมเดินเข้าไปจัดปกเสื้อให้เรียบร้อย
“ผัวเกลอะ” มันตอบยิ้มยั่วๆ เลยเจอซัดเข้าให้ หันไปมองอีปีที่มีพี่ตามเดินข้างตัวมีน้องจ๊ะจ๋าตามติดเป็นเงา เกือบจะได้ตบกันหน้าแหกแล้วครับ น้องแกเล่นเดินมายั่วอีปีเลยเจอถีบที่ท้องเข้าให้ พี่นอจับแทบไม่ทัน
“มึงอยากหน้าแหกขึ้นเวทีไหม ปล่อยผัวกูซะ” เสียงอีปีดังขึ้นผลักน้องจ๊ะจ๋าออกห่างจากพี่ตามส่วนมันก็ควงมองจิกๆก่อนจะลากพี่ตามออกไป
“เอ่อ ฟิกมานี้แบบนึงได้ไหม มีนลืมว่าตรงนี้ต้องหมุนไปทางไหน” พี่มึนเดินเข้ามายิ้มหวาน
“จะขึ้นแสดงอยู่แล้วยังลืมอีกเหรอน้อง” พี่หนิงถามขึ้นเดินกอดอกยิ้มนิ่งๆเข้ามา ที่หูมีดินสอเสียบไว้
“ตื่นเต้นอะ เลยลืม” ตอบกลับยิ้มใสๆ
“เหรอ ไอ้หนวด เฮ้ย มึงมานี้ดิ” พี่หนิงเรียกเสียงดังพี่ที่ดูเอ๋อเดินเข้ามา
“ซ้อมให้น้องหน่อยน้องลืม มึงคิดท่าเต้นนี้เป๊ะดว่าไอ้ฟิกเยอะ” พี่หนิงพูดแล้วผลักที่หนวดเข้าไป พี่มึนยืนอึ้งก่อนจะโดนพี่หนวดลากไปซ้อมเต้น เรียกว่ากระชากเลยดีกว่า ระหว่างหมุนกระชากหรือดันเรียกว่าเจอจัดหนักเอาให้จำไม่มีลืม
กรี๊ดดดดดดดดดดด วู้วววววววววววววววววว
ผมออกมาข้างเวทีตอนนี้คณะเกษตรกำลังจะแสดงคู่ครับผมยืนให้กำลังใจน้อง พวกพี่เลี้ยงก็ยืนข้างๆน้องยิ้มให้พร้อมแล้วกับการแสดง เริ่มต้นด้วยการร้องพาดต่อกลอนน้องเดือนก็เปาแคนคลอไปด้วย แล้วก็ดีดไหน้องเดือนก็ตีกลองใหญ่
กรี๊ดดดด เริ่ดดดด เยี่ยมมากกก เพอร์เฟ็คจ้าาาาา
เสียงพี่เลี้ยงกระโดดกอดกันกรี๊ดกร๊าดน้องแสดงได้เยี่ยมแม้จะมีผิดพลาดบ้างแต่โอกาสเข้ารอบสูง ระหว่างนั้นการแสดงของคณะอื่นๆก็ขึ้นแสดงตามลำดับ
“เอาละครับจบไปแล้วสำหรับการแสดงของว่าที่ดาวเดือนมหาลัย”
“ใช่ค่ะเป็นการแสดงที่สุดยอดมาก ชักจะหนักใจแทนกรรมการซะแล้วค่ะ”
“แต่ยังไม่หมดครับเรามีการแสดงจากรุ่นพี่ดาวเดือนรุ่นก่อนเพื่อคั่นเวลาให้คณะกรรมการลงคะแนนและรวบรวม ไหนขอเสียงแฟนครับหน่อยเร็ว”
“งั้นไปพบกับการแสดงได้เลยค่า”
จบเสียงพี่ธีกรคู่เสียงกรี๊ดก็กระหน่ำหอประชุมแทบแตก พวกรุ่นพี่ก็เดินขึ้นเวทีเป็นการแสดงละครเพลง อีปีเดินเข้ามายื่นข้างๆผมหน้าบูดนิดๆเห็นรอยแดงที่คอหลายที่จ้องเขม็งไปบนเวทีที่ตอนนี่พี่ตามกำลังโอบน้องจ๊ะจ๋าจากด้านหลังร้องเพลงแล้วคู่อื่นๆก็ทยอยปรากฎตัวเสียงกรี๊ดยิ่งกระหึ่มโดยเฉพาะฉากที่ไอ้เปรตออกมายืนเต้นรำกับพี่มันจ้องตากันหวานหยดเต้นไปส่งสายตามามองที่ผมบางทีก็โอบไอ้เปรตซะแนบชิด แล้วก็ถึงฉากสำคัญที่ไอ้เปรตต้องจูบ(หลอกๆ)พี่มึนเสียงกรี๊ดยิ่งดังหนักแล้วไฟก็ดับ แต่ผมเห็นว่าอีพี่มึนนางดึงไอ้เปรตมาจูบจริง หน๊อยยย เล่นนอกบทนะมึง ไม่หน้าแหกคงอยู่ไม่ได้
“เดี๋ยวกูเคลียร์ทางให้” อีปีพูดตบไหล่ผมแล้วเดินไปหลังเวที
“เกล” ไอ้เปรตเรียกผมแล้วเดินเข้ามาจับมือ ผมมองมันนิ่งๆสีหน้าเรียบเฉย
“เกล พี่ขอโทษพอดีมันมืดพี่มองไม่เห็นเลยจูบกับฟิกอ่ะ” พี่มึนเดินเข้ามาพูดสีหน้าสำนึกผิด
“ครับ ไม่เป็นคงมืดจนตาบอดจริงๆ คิดๆซะว่าหมาอยากเลียก็ให้เลีย แต่ถ้าอยากมากกว่านี้คงต้องตีให้มันหลาบจำ” ผมพูดนิ่งๆ จับมือไอ้เปรตแล้วลากออกมา พวก Staff ที่ยืนมองดูก็อึ้งๆก่อนจะหันไปทำงานต่อ
“เกล เกลโกรธฟิกเหรอ ฟิกเปล่าทำนะ” มันพูดออกมาอ้อนๆ
“เกลไม่ได้โกรธ เกลรู้ว่าฟิกไม่ได้ทำ แต่เกลหงุดหงิด ทำไมของของเกลต้องให้คนอื่นมาสัมผัสด้วย” ผมถอนหายใจแล้วลูบหน้ามันตอบเสียงอ่อน
“คราวหลังฟิกจะระวังตัวไม่ให้เป็นแบบนี้” ผมโอบเอวผมเอาหน้าผากชนกัน
“บางทีเกลก็เหนื่อยนะ ผู้หญิงฟิกนี้หน้าด้านหน้าทนกันทุกคน ตบไล่เอาน้ำสาดยังไม่ไป สงสัยต้องเอาน้ำมนต์มาดสาดแล้วละ” มันหัวเราะแล้วก้มลงปิดปากผม ลิ้นหนาเล็มไปตามริมฝีปากอย่างซุกซนแกมยั่วเย้า ผมก็จูบตอบอย่างหนักหน่วงชวนให้เคลิ้มแล้วผละออกมา
“ถ้าเหนื่อยก็พัก ยังไงฟิกก็อยู่ข้างๆเกลอยู่แล้ว รักเกลออกจะตาย แล้วเกลละ หื้ม” ผมพูดเสียงนุ่มจ้องตาผมสื่อความหมาย
“อืม” ผมตอบมันในลำคอ
“อืมอะไร ไม่เห็นรู้เรื่อง” มันถามยิ้มๆจุ๊บปากผมเร็วๆสามที
“รักฟิก” ตอบมันก็หน้าซุกที่อก เขินนนนนนนนน ผมยื่นกอดกันสักพักก่อนจะผละออกมาเมื่ออีปีตะโกนเรียก
และแล้วก็ประกาศผล ดาวได้คณะศึกษาศาสตร์ เดือนได้วิศวะ รองได้น้องผู้ชายคณะเกษตร น้องผู้หญิงไม่ติดแต่ได้รางวัลขวัญใจและสืบสานประยุกค์สร้างสรรค์ อย่างน้อยก็ได้รางวาลกลับคณะละว้า ส่วนคณะผมแห้ว เหอะๆ ตอนนี้ทุกคนกำลังถ่ายรูปเก็บบรยากาศผมก็มีถ่ายบ้างแต่ไม่มีอารมณ์ อีปีกับพี่ตามหายหัวไปตั้งแต่เคลียร์กับน้องจ๊ะจ๋าเสือดสาด ส่วนอีแพนกับอีทอมนอนอืดอยู่ห้อง ผมมองหาไอ้เปรตแต่ไม่เห็นก่อนจะขอตัวพี่เลี้ยงและบอกลากลับเลย เดินไปที่ลานจอดรถมือก็กดโทรหาไอ้เปรต ทำไมไม่รับฟระ มุดหัวอยู่ไหน
ควับ เพี๊ยะ
มีคนกระชากจิกหัวผมแล้วตวัดมือตบหน้า ผมที่ไม่ทันตั้งตัวถึงกับเซ หันไปมองเห็นอีพี่มึนยืนตาแดงก่ำ
“เพราะแกอีเกย์ อีผิดประเภท ทำให้ฟิกเลิกกับชั้น เพราะแก” อีมึนเดินเข้ามาบีบคอผมแล้วเขย่า ผมเลยยันเข้าที่ท้องให้
“โอ๊ย แก อย่าอยู่เลย” ลุกขึ้นพุ่งเข้ามาหาผม แต่ผมหลบกระชากแขนตบกลับสองทีซ้อนจนล้มลง ก่อนจะเดินไปคล่อมร่างอีมึนปีบปากแน่น
“แน่ใจเหรอว่ากูทำให้มึงต้องเลิกกับมัน ไม่ใช่ว่ามึงเสนอมันสนองน้ำแตกแล้วจบ แต่มึงหน้าด้านตามมันหรอกนะ” ผมพูดเสียงเหี้ยมแววตาโกรธจัดก่อนจะล้มหงายออกมาเมื่ออีมึนคว้าดินขว้างใส่หน้าผมแล้วถีบซ้ำขึ้นครอบตวัดมือตบ แต่ผมคว้าทันจับบิดมือจนร้องแล้วกระชากหัวกดลงอ่างปลาแถวนั้น
“กรี๊ด ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย กรี๊ด” อีมึนร้องเสียงดังก่อนจะมี Staff วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น ไอ้ฟิกรีบมาแยกผมออกจากมันกอดเอวไม่ให้ผมหลุดส่วนอีมึนก็มีพี่นอประครองอยู่
“ฮือๆ ฟิกช่วยมีนด้วย มันจะฆ่ามีน” จะถลาเข้ามาแต่เจอผมยันเข้าให้พวกที่ยืนดูก็ร้องเฮ้ย ไอ้เปรตเลยล็อคตัวผมหันหน้าเข้ากับตัวมัน
“จะให้พูดอีกกี่ทีว่ามันจบแล้ว เลิกเซ้าซี้กูกับเมีย ถ้ายังไม่เลิกวุ่นวายอย่าหาว่าไม่เตือน ผมกลับแล้วพี่นอ” มันตะคอกใส่อีมึนที่ตอนนี้ร้องให้หน้าบวมฉึ่งผมเผ้ายุ่งเหยิง ก่อนจะหันไปลาพี่นอและลากผมขึ้นรถกลับห้อง
*******************************************ขาดเรียนนั่งแต่งนะนี่ กระซิกกระซิก ไม่ช่ายแระ
เห็นหลายคนค้างง เลยสปีดเต็มที ไม่รู้จะหายค้างหรือค้างยิ่งกว่าเดิม
เห็นแต่ละคนอินจัดแล้วมีความสุข คุ้มค่าเหนื่อย
คือบับว่า กลับจากกทม.ชิมิลงทางเข้าบ้านแล้วมันมืด ลงรถจับกบ ข้อศอกซ้ายถลอก เข่าทั้งสองก็ถลอก
เวลาพิม นอนพิมมิได้เลยนั่งอย่างเดียว ศอกมันเสียดสีเก๊าเจ็บ
แต่เพราะรักมากกกกกกกก ก็นั่งแต่งได้ตอนนี้มา ฮี่ๆๆๆ
ขอบคุณที่เม้นและรักกันมาตลอด จุ๊บๆ
อ่อ ลืม รูป
สารภาพว่าหาอิมเมจพี่ฟิกเราไม่ได้ เอาฮยอกซูโอป้านี่แหละ หาที่ถูกใจไม่ได้จริงๆ (แม้ว่าเพื่อนซี้นางจะเคะสุดๆ)
นายเอกยังไง๊ยังไงก็จะเอา นัมแทฮอน อีคนแต่งดื้อมาก ขอบอก
ไม่รู้จะให้ไหม แบบว่า มันอยากได้คนนี้จริงๆ เหอะๆๆ
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 757319 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก