มาค่ำๆๆ มันตันคิดไม่ออก
หมอ(โดน)ฟัน ตอนที่ 16
Figger’s Part (ต่อ)
เลิกเรียนแล้วครับตอนนี้มานั่งรอเมียที่คณะวันนี้มันเลิก 5 โมง ผมเลิก 4 โมง เห็นมันเรียนตั้งแต่เช้ายันเย็นทุกวันแบบนี้ก็เหนื่อยแทน บางทียาวไปถึงค่ำถ้ามีคลาสพิเศษ อย่างว่าคณะที่เมียผมเรียนเข้ายากไม่พอเรียนยากอีกต่างหากหนังสือแต่ละเล่มเห็นแล้วฟาดหัวคนสลบทันที เดินออกมาสภาพระโหยโรยแรงกันทุกคนโบกไม้โบกมือลาเพื่อนร่วมชั้นและแก๊งมันก่อนจะหันมองหาผม
“มึงงงงงงงงงงง” เรียกเสียงระรื่นทันที กระดี้กระด้ายิ้มแฉ่งให้
“ไปดูดนตรีกัน พี่ตูนกับพี่แบงค์มา พากูไปดูหน่อยน้าๆ” ว่าแล้วทำไมยิ้มหวานให้ผม จับมือผมแกว่งไปมามองตาปริบๆ
“มึงอ่ะ” ซัดที่ไหล่ผมทีหนึ่งเมื่อเห็นผมยืนนิ่งไม่สนใจมัน ก่อนจะหน้างอปากเชิดแทบจะชิดจะมูก
“อะไร”
“ไปดูดนตรีกานนนน น้าๆ กูได้บัตรมา 2 ใบ” มันอ้อนอีกรอบแล้วชูบัตร ผมรู้ว่ามีวงมาเล่นคิดแล้วว่ามันต้องรู้ มันก็ฟังเพลงได้ทุกแนวแต่เน้นหนักไปทางสากล ฝั่งไทยก็ร็อคหนักๆ ว่าแต่เอาบัตรมาจากไหน
“เอาบัตรมาจากไหน” ผมถาม มันชะงักนิดหน่อยผมหรี่ตามองมัน
“มีคนเอามาให้”
“ใคร” กดเสียงต่ำลงอีกนิด
“พี่จิน” เสียงตอบค่อยๆยิ้มแหยงๆให้ ผมหันหน้าหนี
“มึงอะ เค้าฝากรุ่นน้องมาให้กู กูไม่ได้ไปเอาเองจำได้หรอกที่มึงห้ามกูอ่ะ เห็นว่าไม่เสียหายอะไรเลยรับมา” มันจับผมให้มองหน้าแล้วตอบข้อข้องใจผม อยากจะยิ้มที่มันทำตามที่ผมห้าม
“ไปดูนะ” จ้องตาอ้อนผมอีกรอบก่อนจะควงแขนซบไหล่ผม
“อ้อนก่อนจะพาไป”
“พาเกลไปนะ เกลอยากดูแล้วจะตามใจฟิกทุกอย่างเลย” โอบคอผมพูดเสียงอ้อนสุดๆแล้วยั่วตอนท้าย สายตาก็มองเห็นมีนยืนจ้องอยู่
“ครับ” ผมจูบปากมันเร็วๆแล้วจูงมือมันมาที่รถ ดนตรีเล่นที่หอประชุมของมหาลัยเริ่มตอน 2 ทุ่ม มีวงอื่นเล่นด้วยหลายวง อย่าง Tattoo color บอย พีซเมอกอร์ คนนี้ผมชอบเป็นผู้ชายที่เสียงสูงร้องเพลงเพราะ แต่ต้องหาอะไรให้เมียกินก่อนเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาผมก็จะอดเอา ไหนจะช่วงล่างที่ยังเดินแล้วขัดๆนี้อีก จะไหวไหมเมียผม
“กินเป็นเด็กเลอะเทอะ” ผมว่ามันแล้วเช็ดที่แก้มมัน มากินเสต็กตรับ เมียชอบเนื้อกินได้ตลอดไข่ก็ชอบนะครับผมป้อนให้เกือบทุกคืน
“ก็กูหิวใช้สมองเยอะ ส้มตำย่อยตั้งแต่ 2 ชั่วโมงแรก ไม่รู้จะเรียนแล้วควิซอะไรนักหนา” มันบ่นแต่ปากก็ยังกินชิ้นที่ 3 สปาเก็ตตี้ซอสทูน่าพริกไทยดำไปก่อนหน้านี้แล้ว ยังมีเฟรนส์ฟรายอีกจาน ผมก็คอยนั่งหั่นเนื้อในจานให้มันผมยังอิ่มๆอยู่เลยตอนเรียนแทบจะหลับคาห้องผมไม่ไต้องใช้สมองเยอะเท่ามัน
“ช้าๆก็ได้ไม่ต้องรีบ” บอกมันอีกครั้งที่ยัดเอาๆ จนเต็มปาก มันทำไม่สนใจแต่ก็ค่อยๆลดสปีดความเร็วลง ตัวเล็กนิดเดียวเอาไปยัดตรงไหนวะแล้วกินยังไงตัวก็ไม่เห็นอ้วนตอนกอดก็กลัวกระดูกจะหัก (อิชั้น: ขนาดกลัวยังใส่ไม่ยั้ง) อยากให้มันอ้วนกว่านี้อีกนิดกอดจะได้เต็มไม้เต็มมือ
“ฮูววว อิ่มจัง” มันเปาปากหลังจากกวาดทุกอย่างที่กินได้ลงท้องจนหมด แล้วหันมายิ้มแฉ่งให้ผม
“เค้กนะ” มันบอกผมก็ได้แต่พยักหน้า อยาก(กิน)ก็ต้องจัดให้ มันยิ้มให้แล้วเรียกเก็บตังมันจะจ่ายแต่ผมชิ่งจ่ายก่อน หน้าที่ผัวที่ดีคือต้องเลี้ยงดูเมียครับ เดินเอื่อยๆมาที่รถมือก็กดไอโฟนคุยกับใครก็ไม่รู้หัวเราะคิกคักยื่นให้ผมดู
ใจร้ายไปกินไม่มีชวน งอน เชอะ โป้ง
จะไปดูดนตรีด้วยละ
T^T โกรธแล้วววว มารับแก้มด้วยยย ไอ้บ้ามุกไม่พาไปบอกผู้ชายเยอะ แงๆ
สม –ฟิก
พี่นิ่งงงงงงงงง มารับแก้มโหน่ยยยยย
กินนมแล้วปะแป้งนอนซะ
“แกล้งน้องนะมึง” มันว่าผมที่ปิดไลน์แชทแล้วส่งกลับคืนให้มัน ผมก็ยักไหล่ขึ้นรถขับไปยังร้านเค้กเริ่มหิวมานิดๆ ยัดเค้กเสร็จก็พามันไปเปลี่ยนชุดที่ห้องมันมีชุดไปรเวทผม 3 4 ชุดแต่ที่ห้องผมมีเสื้อผ้ามันเต็มต้องแบ่งตู้ให้มันครึ่งนึง
“คนเยอะ” ผมบ่นมันมองค้อนใส่ ผมไม่ค่อยชอบที่คนเยอะๆเท่าไร นอกจากร้านเหล้า มันเบียดเสียดกันแทบจะหายใจไม่ออก มันเดินควงผมเข้าไปตรวจบัตรและอาวุธระหว่างทางก็มีคนมองมันตลอดฟีโรโมนเริ่มออก ตั๋วที่ได้มาอยู่ชั้นสองครับมุมดีมากด้วยเห็นวงดนตรีอย่างชัดเจน เมียผมดูตื่นเต้นสุดๆ
“เพิ่งเคยมาดูไง” ผมกระซิบถามมันมือก็พาดคอแสดงความเป็นเจ้าของ
“มีบ้างแต่ไม่บ่อย มันไม่ดูเถื่อนขนาดนี้” มันตอบก่อนจะเอาไอโฟนถ่ายรูปบรรยากาศแล้วหันมาถ่ายรูปคู่กลับผม
มากับแฟน แฟนน่ารักมากกก ^^v
มีการแท็กผมด้วยตอนนี้เป็นเพื่อนกันในเฟสแล้วก็ไลน์แล้วครับ ในทวิต อินตราแกรมก็ฟอลโล่กันเรียบร้อย มันหัวเราะคิกคักยื่นให้ผมดูน้องแก้มมาเม้นคนแรก แล้วก็เพื่อนผมกับผม เด็ดสุดไอ้แจม แฟนน้องหน้าคุ้นๆเนอะเหมือนเพื่อนพี่เลย อิอิ แล้วคนก็เข้ามากดไลค์กระหน่ำมีเพื่อนในไม่ถึง 500 คนแต่คนติดตามเป็นหมื่น อินตราแกรม ทวิตก็เหมือนกัน แต่ไลน์มีราว 100 คน ไม่ต่างจากผม
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
เริ่มแล้วครับเปิดตัวด้วย So cool เพลงแรกก็โยกกันมันส์คนที่อยู่ด้านล่างบัตรยืนก็โดดกันมันส์ เมียผมก็นั่งโยกหัวตามจับมือผมผมก็นั่งมองแต่มันไม่ได้สนใจดนตรีอะไรมากมายมานั่งเอาบรรยากาศเล่นเพลงเร็วเพลงช้าสลับกันไปเรื่อยๆ มันก็ร้องคลอตามเพลงไหนหวานก็ซบไหล่ผมมองยิ้มๆ ตามต่อมาด้วย Tattoo color คนด้านล่างใส่ไม่ยั้งคนข้างบนก็เริ่มลุกเต้นบางประปรายมาถึงคิวของ บอย พีซเมเกอร์ ร้องเพลง pop ฟังสบายๆให้พักหายเหนื่อยมันก็พิงไหล่ผมหลับตาร้องตามได้เกือบทุกเพลงเพลงไหนซึ้งกินใจความหมายดีๆผมก็จับมือมันแน่นจ้องหน้าร้องคลอตาม จนถึงคราว Bodyslam กับพี่แบงค์ทุกคนในหอประชุมลุกฮื่อไม่เว้นแม้แต่คนข้างตัวก็เริ่มโดดตามจังหวะดนตรี โบกไม้โบกมือให้คนบนเวที เหมือนพี่เค้าจะมองเห็นนะ จนถึงเพลงเมดเล่ย์เล่นยาว 5 เพลงรวดโดดกันมันส์สะใจเลยทีเดียวมีการแจกเสื้อแจกของโยนกันให้วุ่น
“เหนื่อยจัง แต่มันส์สุดๆ” มันทิ้งตัวลงนั่งเหงื่อซึมทั้งตัว ผมยกมือปัดผมที่ปรกหน้าผากมันขึ้นแล้วเช็ดหน้าให้มัน คนทยอยออกจากหอประชุมเรื่อยๆแต่พวกผมยังนั่งรอให้คนซาก่อน มีหลายคนที่นั่งรอ
“ไอ้เหม่ง” ผมว่าเมื่อเสยผมขึ้นด้านบนเปิดหน้าผากมัน
“มึงไอ้ล้าน” มันว่าผมบ้างเอามือเสยผมผมขึ้น นั่งเล่นหยอกกันสักพักก็พามันออกจากหอประชุมเดินไปที่รถ
“เดินยังไงของมึงวะ ไม่เห็นคนหรือไง” คนที่โดนผมกระแทกหลังถามเสียงหาเรื่องกลุ่มวัยรุ่น 4 5 คน
“เห็น” ผมพูดนิ่งๆ เล่นเดินอ่อนอิ่งช้าอย่างกับเดินจงกรมเต็มถนนเลยชนแม่งเลย ก่อนจะจับมือเมียเดินผ่านพวกมันไป
“จะรีบไปไหน กวนตีนนะมึง เห็นพวกกูแล้วยังเดินชน ขอโทษก็ไม่มี” ไอ้คนที่โดนชนกระชากแขนผมถามเสียงกร่างหาเรื่อง ผมสะบัดแขนออกมองหน้ามันนิ่งๆ
“มองหน้าหาเรื่องไง สัด” มันถามเดินเข้ามาเผชิญหน้ากับ ผมดันเมียให้ยืนด้านหลัง
“จะรีบไปล่อตูดเมียหรือไง ไอ้เกย์ ถุย” มันมองเลยไปด้านหลังพูดแล้วหันไปหัวเราะกับเพื่อนมัน เพื่อนมันก็ส่งเสียงแซวมองเมียผมส่งสายตา
“แล้วมันหนักหัวมึงไง” มันพูดนิ่งๆ พวกมันเงียบกริบเดินเข้ามาหน้าหาเรื่อง
“อยากมีเรื่องไง ผลัวะ” มันพูดจบผมก็ซัดมันทันที น่ารำคาญพูดมากอยู่ได้ ไอ้คนโดนหมัดผมถึงกับเซล้มลงไปนอนที่พื้น
“ทำเพื่อนกูเหรอมึง” แล้วก็กรูเข้ามาหาผม 4 ต่อ 1 สบาย เจอเยอะกว่านี้ก็เคยตอนไปช่วยพวกไอ้ตาม ผมดันเมียให้ไปยืนห่างๆ ก่อนจะหลบหมัดที่พุ่งเข้ามาแล้วถีบไปที่เอว อีกหมัดก็พุ่งเข้ามาจากด้านข้างผมก็ยังหลบทันซัดกลับคืนไปหนึ่งหมัดหนักๆ ก่อนจะเดินเข้าหาพวกมันเองเลยลีล่าชักช้า ยันโครมไปที่ไอ้คนที่ผมชนมัน เพื่อนมันที่ยืนล้อมตัวผมกรูเข้ามาตะลุบอนเตะอัดกระแทกแจกหมัดไปทีละคนสองคนจนร่วงเกือบหมดผมก็มีโดนสวนบ้าง
“ปล่อยกูนะไอ้เหี้ย” เสียงเมียผมร้องขึ้น โดนกระชากมือก่อนมันจะบิดข้อมือไอ้คนจับแขนมันจนร้องจ๊าก ตุบ ถึงกลับหลังแอ่น หันไปมองเจอไอ้คนที่แจกหมัดไปคนแรกยืนถือท่อนไม้แววตาแสยะยิ้ม เดินเข้าจะมาซ้ำผมอีกรอบแต่ผมหลบทันแต่มีหมัดชกเข้ามาที่หน้าผม มึนเซไปนิดสะบัดหัว แล้วตั้งท่ารับหลบไม้ที่ฟาดลงมาอีกก่อนจะเตะที่ข้อมือมันจนไม้กระเด็นถีบซ้ำที่ยอดอกล้มหงายหลังไป เดินเข้าไปชกท้องคนที่ปล่อยหมัดใส่ผมจนล้มแล้วซ้ำอีกจนยกมือไว้บอกพอ ผมเลยเตะที่ท้องซ้ำอีกที
“จะเข้ามาก็รีบๆ กูจะได้กลับไปล่อเมียซักที” ผมถ่มเลือดออกจากปากพูดกับคนที่พอจะยืนได้ หันไปมองเมียที่ตอนนี้ยืนกอดอกมองนิ่งๆที่พื้นมีคนร้องโอดโอยกุมเป้าหน้าเขียวหน้าแดง
“มึงโดน” ไอ้คนที่โดนยันอกควักมีดออกมาแล้วพุ่งใส่ผม แต่หลบทันแบบฉิวเฉียด เลยมีดเลยนะมึง ผมตั้งท่าก่อนจะหันหลังฟาดขาไปที่คอมันตอนเผลอมีดกระเด็นหลุดออก จะตามเข้าไปซ้ำ
“พี่ครับผมขอเถอะ เพื่อนผมมันเจ็บแล้วปล่อยมันไปเถอะพี่” เพื่อนมันคุกเข้ายกมือไหว้ขอร้อง ผมไม่สนใจเดินไปกระฉากผมมันขึ้นมา
“คราวหลังถ้าคิดจะกร่าง มึงช่วยดูสักนิดใช่ว่าคนเยอะแล้วรุมใครก็ได้ แล้วอีกอย่างอย่าลามปามเมียกู จำไว้” ผมกระแทกหน้ามันลงกับพื้นแล้วลุกขึ้นยืน
“อย่าให้กูเห็นหน้าเป็นครั้งที่ 2 ไป” พูดอีกรอบกวาดตามองทุกคนพวกมันก็ค่อยๆพาร่างตัวเองคลานออกไปบ้างก็ประคองเพื่อน
“โหดนะมึง” มันว่าผมแล้วเดินจูงมือผมไปที่รถรู้สึกเจ็บหลังขึ้นมา มันดันให้ผมนั่งแล้วเปิดเก๊ะหน้ารถดึงถุงยาทำแผลเมื่อคราวที่แล้วออกมา
“ซี้ดดดด เจ็บ เกล” ผมซี้ดปากเมื่อเมียผมกดแผลที่คิ้ว แตกเมื่อไหร่วะไม่รู้ตัวเลย
“สม ทำหาเรื่องไม่เจียม” มันว่าแต่ก็ลดน้ำหนักมือลงค่อยๆทำแผลแล้วปิดด้วยผ้าก็อตสีขาวก่อนจะมาใส่ยาที่ปากผมต่อ เสร็จแล้วมันก็ถอยออกมาเดินไปที่คนขับเปิดประตูก้าวขึ้นนั่งผมปิดประตูฝั่งผมและมันก็ออกรถ
“แม่ง หน้ากูช้ำเลย สัด” ผมบ่นหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านั่งส่องกระจกที่ห้องของเมียข้างๆมีแมคโปรวางอยู่ หน้าหล่อๆผมมีแผลซะแล้ว คิ้วซ้ายแตก มุมปากขวาช้ำ โหนกแก้มอีก โอ้ยยยยย หมดหล่อ
“คิดว่าตัวเองเป็นแรมโบ้ไง” มันประชดออกมานั่งอยู่บนเตียงมือก็กดไอโฟน มันถ่ายรูปผมตอนที่ทำแผลเสร็จอัพลงเฟส แท็กเสร็จสรรพ
จากหน้าหมากลายเป็นหน้าศพ สม
ผมเลื่อนดูคอมเม้นเห็นมีน ขิง แล้วก็โบว์มาเม้นให้ แก้มก็หัวเราะสะใจบอก นี้แหละกรรมตามทัน ไปสวีตกันสองคน คนอื่นๆก็ถามว่าเกิดไรขึ้น
ครืดดดดดด ครืดดดดดด
“เออว่า” ผมรับสายไอ้ตาม
“มีเรื่องกับใคร”
“เด็กน้อยลองของ”
“เป็นไรมากไหม”
“ไม่”
“เมียมึงละ อยู่นิ่งๆซิกำลังถามอยู่” มันถามผมแต่หันไปพูดกับอีกคนที่อยู่ด้วยกัน ได้ยินเสียงแว่วๆดังมา
“ไม่เป็นไร สภาพเหมือนเดิมไม่บุบสลาย” ผมตอบมันได้ยินอีกเสียงถามว่าพูดอะไร
“เออ แค่นี้ละ” มันชิ่งจะตัดสาย
“อยู่ด้วยกัน”
“เออ ยุ่งจริง” มันตอบแล้วตัดสายไปเลยได้ยินเสียงโวยวายอีกเสียงจะขอคุยกับเมียผม
“ใคร” มันถามตอนนี้ใส่แว่นอ่านหนังสืออยู่
“ไอ้ตาม” ผมตอบก่อนจะปิดแมคโปรและเดินขึ้นเตียงล้มตัวลงนอนรู้สึกปวดที่แผลกับหลังขึ้นมา นอนก่อนละกันถึงจะกินยาแก้ปวดดักไว้แล้วก็เถอะ แต่พรุ่งนี้คงจะปวดน่วมไปทั้งตัว แต่ไม่ลืมที่จะจูบเมียดูดลิ้นแรงๆก่อนนอน
“หน้าศพอย่างที่น้องมันว่าจริงๆ ฮ่าๆ” ไอ้แจมทักขึ้นยกมือปิดปากหัวเราะ กระแดะนะมึง ตอนผมเดินเข้าคณะคนก็มองเต็มคงรู้ว่าผมมีเรื่องเมื่อคืน พวกน้องๆในห้องก็มองๆแล้วยิ้ม แก้มยังไม่มาถ้ามาคงซักถี่ยิบ
“กี่คน” ไอ้ถามถามบ้าง
“4” ตอบมันเนือยๆไม่สนใจ หยิบหนังสือกางบนโต๊ะวันนี้มีควิซ
“พวกไหน เด็กม.เราไหม”
“ไม่รู้ แต่มีคนนึงเคยมีเรื่องกับไอ้ตาม” ผมตอบตาก็อ่านหนังสือ
“อืม เดี๋ยวตามเคลียร์ แต่มึงก็ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี” มันบอกผมอีกรอบ
“อืม ถ้ามันเสนอมาก็กูสนองตีนกลับ”
“พี่ฟิก เป็นไงบ้าง” เสียงร้องประสานกันเงยหน้าขึ้นดู ขิงกับโบว์ ผลักกันไปมาแล้วเดินมาหยุดหน้าผม
“ขิงเป็นห่วงพี่แทบแย่ โทรหาเมื่อคืนก็ไม่รับ” ขิงพูดห่วงๆมีการตัดพ้อเล็กน้อย
“ตอแหล” โบว์พูดใส่ ขิงหันขวับจ้องหน้า
“พี่ฟิกเจ็บมากไหม โบว์ซื้อยาทาแก้ฟกช้ำมาเดี๋ยวโบว์ทาให้นะ หลีก” โบว์ไม่สนใจหันมาพูดกับผมก่อนจะเบียดขิงนั่งลงข้างๆผม วางถุงยาบนโต๊ะหยิบหลอดยาออกมา
“เอามานี้ เดี๋ยวขิงทาให้ ให้คนสกปรกทาให้เดี๋ยวจะอักเสบกว่าเดิม” ขิงหยิบหลอดยาจากมือโบว์เปิดผาปีบบาใส่มือทาที่โหนกแก้มผม
“อีหน้าด้านมึงซิสกปรก เอามานี้” โบว์ปัดมือขิงออกยืนขึ้นแย่งหลอกยาจากมือขิงแล้วผลักจนเซ
“มึง” ขิงก็ผลักกลับคืน ไอ้เจเจมองดูได้แต่ถอนหายใจส่ายหน้าไปมา
“อุ๊ย คณะปล่อยให้ชะนีมายืนกัดกันแย่งหน้าที่หมาได้ไงอ่ะ” พวกแก้มเดินเข้ามากอดอกพูดยืนมองเหยียดๆ
“มึงซิหมา” หันมาด่าแก้มพร้อมกันเดินเข้ามาหาเรื่อง ผมนั่งมองนิ่งๆ
“หรือจะเอา เข้ามาเลยกูไม่กลัวแบ็คกูใหญ่ เมียพี่เค้าก็มีแล้วยังจะมาวุ่นวาย ชอบเป็นชู้เหรอเดินแย่งผัวชาวบ้านเค้า คราวที่แล้วแดกอาหารเม็ดคราวนี้จะแดกเลือดแพคคู่ไหม ห๊ะ” แก้มโยนกระเป๋าทิ้งเลิกแขนกะมีเรื่องเต็มที่เดินมาเผชิญหน้าพูดใส่มองตาขวาง โบว์กับขิงชะงักนิดๆเพราะเคยเจอฤทธิ์แก้มกับเมียผมมาแล้ว
“มาดิยืนมองอะไร” พูดกวนๆเดินใส่อีกรอบ แต่ไอ้มุกก็ดึงไว้อยู่ หลุดมามีเฮ
“พอแล้วแก้ม ขอบใจมานะกับยาแต่เมียพี่ทาให้เรียบร้อยแล้ว กลับขึ้นเรียนไปสายแล้ว” เห็นท่าไม่ดีเลยเอ่ยห้ามทัพ แก้มยิ้มยั่วใส่ โบวกับขิงก็จ้องหน้า
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง” แล้วเดินออกจากห้องไป
“อย่าลืมมาเอาคืนละ ป้าๆ ฝากบ่อยเหลือเกิน” มิวายเดินไปหน้าห้องพูดไล่หนัก แล้วหันมาแท็กมือกับพวกเพื่อนๆ ยืนหัวเราะคิกคักสะใจ หลานรหัสผมกลายพันธุ์อย่างเต็มที่หลังจากมีแบ็คใหญ่
“ขนาดมีเมียเดินควงให้เห็นยังไม่เลิกอ่อย คราวหลังต้องบอกพี่เกลให้เอาป้ายมาแขวนคอแล้วละ ฮอตเหลือเกิ๊น” หันมาพูดแดกดันผมแจกค้อนให้อีกด้วย
“เกลบอกจะเลี้ยงอะไรละ” ผมหันไปถาม
“Aka แต่พี่นิ่งจ่าย อิอิ” พูดแล้วส่งจูบให้ผมก่อนจะนั่งที่เมื่อเซนเซเข้ามา
**************************************ตอนสุดท้ายน้าาาาา จะกลับบ้านพรุ่งนี้
มันไม่ใช่ช่วงสอบแล้วเครียด คิดไม่ออก ตันอย่างแรง
ต่อไปคงลงได้วัลละตอน เหอะๆๆ ตอนนี้ใช้เวลานานมากกกกกกก
กลับบ้านคงไม่มีเวลาว่างเท่าไรต้องช่วยทำมาหากิน เดี๋ยวเค้าไม่ส่งเรียน กระซิกๆๆ
ปล.เสาร์นี่จะได้ไปดรีมเวิลแล้ววววววววววววว เย้ๆๆ
ปล.2 บ้านอยู่บ้านนอกนะแต่กระแดะอยากไป กทม
ดรีมเวิลจ๋าาาาาา แล้วเจอกัน
ขอบคุณคนอ่านทู้กกกกกกกกคน จูบเหม่งคนละที
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 797133 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก