น้ำ … ‘แตก’
ตอนที่ 1
แต่ละคนก็มีความลับที่ไม่อยากบอกใครกันทั้งนั้น ผมก็เช่นกัน .. ความลับของผม เป็นความลับที่เกิดขึ้นในสถานที่ที่หลายคนไม่อยากจะมาด้วยซ้ำ ...
ระเบียงชั้นสามตึกเก่า เป็นตึกที่ก่อตั้งตอนเปิดโรงเรียน ปีนี้ก็อายุครบหกสิบสามปีพอดี … แน่นอนว่าเป็นตึกไม้ที่เวลาเดินทีรองเท้าจะกระทบเนื้อไม้เป็นเสียง ตึก ตึก ตึก …
เด็กนักเรียนส่วนมากจะไม่เฉียดใกล้ตึกนี้เลยด้วยซ้ำถ้าไม่จำเป็น แถมตอนนี้โรงเรียนก็สร้างตึกไว้เจ็ดแปดตึก ตึกเก่าแห่งนี้เลยกลายเป็นตึกที่ไม่มีใครเข้ามาใช้ในชั้นสาม สองชั้นแรงก็ไม่ได้ทำเป็นห้องเรียนเหมือนแต่ก่อน แต่เป็นห้องเก็บพัสดุของโรงเรียน หรือที่รู้จักกันว่าห้องเก็บของ นานๆทีจะมีคนเฉียดผ่านมาแถวนี้สักที
แต่ผมชอบมา …
ผมยืนอยู่บนชั้นสามที่ค่อนข้างมืดและอึมครึม เท้าแขนสองข้างกับขอบหน้าต่างไม้สีซีดมองออกไปภายนอกที่เป็นวิวธรรมชาติหลังรั้วโรงเรียนออกไป มีแต่ทุ่งหญ้าและต้นเทียนขึ้นสูงลิบลิ่ว … เป็นที่ดินมีเจ้าของที่เจ้าของไม่ได้ใช้ทำอะไร
อากาศดี .. เสียดายที่ไม่ได้ทำเป็นห้องเรียนอีกแล้ว แต่กลายเป็นเรื่องเล่าตำนานผีสางต่างๆที่ไม่มีจริงเลยด้วยซ้ำ แต่อย่างว่า …พวกนักเรียนชอบคุยเรื่องนี้กันจะตาย ฟุ้งกระจายไปทั่วด้วยเวลาอันรวดเร็ว … ผ่านกาลเวลาหลายปีจนกลายเป็นตำนานไปซะแล้ว
ตึก ตึก ตึก …
ผมยิ้มเมื่อได้ยินเสียงคนเดินมา … คนอีกคนที่ชอบมาที่นี่เหมือนกับผม … ชั้นสามตึกเก่า … เต็มไปด้วยตำนานผีสาง … ไม่มีใครคิดจะมา … นอกจากพวกเรา
“อาจารย์คร้าบ .. รอนานมั้ยอ่า …”
ผมถูกโอบกอดจากข้างหลังด้วยอ้อมแขนของคนที่ตัวสูงแค่ไหล่ผมเท่านั้นเอง หลุบตามองท่อนแขนผอมบางขาวซีดที่กอดผมไว้ด้วยความสุขใจ
“เรียนอะไรมาล่ะ”
“คณิต .. โคตรยากเลย … อื้อ …”
ผมหันไปเชยคางน้ำขึ้นมารับจูบ … อดใจไม่ไหวกับเสียงกระเง้ากระงอดน่ารักแบบนี้ … น่ารักเหมือนเจ้าของ … ตัวเล็กผอมบาง … ตาเรียว … เชื้อสายจีน
“ลวนลามตลอดอ้ะ …”
“ก็น้ำน่ารัก จุ้บ ..”
ผมยังจูบย้ำกับเรียวปากบางสีชมพู …สองสามครั้ง ก่อนเราจะหัวเราะเบาๆออกมาพร้อมกัน น้ำยกแขนโอบคอผมแล้วโน้มคอผมลงมาจูบกันอีกครั้ง …
ลิ้นเราสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมาข้างแก้มน้ำ … และผมก็ผละออกใช้ลิ้นเลียจนหมด
“งื้อ … อาจารย์ …”
“หืม … ว่าไงครับน้ำ”
ผมยกยิ้มเมื่อน้ำเริ่มตาปรือ .. กระเป๋าหนังจาคอบใบแพงลงไปนอนกับพื้นตั้งนานแล้ว
“งื้อ …”
เฮ้อ … อ้อนเป็นแมวแบบนี้จะไม่ให้หลงได้ยังไง …
“เอาล่ะ อย่างอแง ถึงเวลาเรียนคณิตแล้วครับ อยู่ ม.6 แล้วต้องขยันนะรู้มั้ย”
ผมยกมือลูบแก้มใสเนียน เจ้าตัวก็หันหน้าเข้าหามือผมจูบลงกลางฝ่ามือแล้วดูดด้วยปากดุนด้วยลิ้น เมื่อผละออกมาทำตาเยิ้มใส่ผม กลางฝ่ามือก็มีรอยจูบประทับอยู่แล้ว…
“คร้าบบบบบ”
ผมเดินนำไปที่โต๊ะเรียนชุดหนึ่งที่สถาพยังใช้การได้ดี น้ำก็นั่งฝั่งตรงข้ามผม หยิบสมุดจดและอุปกรณ์การเรียนขึ้นมา ระหว่างเรามีโต๊ะนักเรียนตัวเล็กกั้นไว้
“เอาล่ะ เราเรียนกันครบสองเดือนแล้ว วันนี้จะลองให้ทำโจทย์จริงๆดูนะครับ”
“โหหหห อาจารย์ ไม่อาววววววว น้ำยังท่องสูตรได้ไม่ครบเลยยยยยยยย”
ผมหยิบชีทข้อสอบฟาดหัวเด็กงอแงเบาๆ
“ทำซะ”
“ไม่ทำคณิต …แต่ทำอย่างอื่นได้ป๊ะ ?”
น้ำแลบลิ้นเล็กออกมา เฮ้อ …
“คิดแต่เรื่องแบบนี้ล่ะเรา ทีเรื่องเรียนไม่ขยัน หืม ?”
“อาจารย์ก็คิดเหอะ น้ำรู้ … ว่าแต่น้ำอ้ะ”
“รู้ได้ไงเรา?”
“รู้ดิ … ก็ทำกันมาตั้วหลายรอบ … อาจารย์เป็นสามีสุดที่รักของน้ำ น้ำก็ต้องรู้ใจเป็นเรื่องธรรมดา”
นั่นไง แต่ละอย่าง เฮ้อ … ไอ้เด็กแก่แดด แก่แดดจริงๆ!
“เอาล่ะ … งั้นคุณภรรยาก็รีบตั้งใจทำข้อสอบได้แล้วครับ ถ้าสอบเข้ามหาลัยไม่ได้ ก็อดไปเรียนที่เดียวกับที่ผมทำงานนะครับ”
คราวนี้น้ำเลิกทำสีหน้าเล่น เปลี่ยนมาเป็นโหมดจริงจัง ก้มหน้าไปให้ความสนใจข้อสอบตรงหน้าแทน แต่ใบหน้าที่คิ้วขมวดกัน ปากบางเม้มแน่น .. มันก็น่ารักสำหรับผมอยู่ดี
“อาจารย์คร้าบ”
“ว่า ?”
ผมเงยหน้าจากการตรวจรายงานของนักศึกษามหาลัยที่ผมสอนอยู่ น้ำทำหน้ามุ่งมั่นกำปากกาแน่นมองผม มาละลูกดื้อของน้ำน้อย
“มันยากอ้ะ .. ไม่มีกำลังใจทำอ่ะครับ .. ขอรางวัลกระตุ้นหน่อยดิ …”
“อยากได้อะไรล่ะครับ ?”
ผมยิ้มยั่ว หน้าแบบนี้มันอยากได้อยู่อย่างเดียวนั่นล่ะ อย่างเดียวกับที่ผมอยากได้ อยากได้มากๆซะด้วย …
“อาจารย์ก็รู้ … น้า … นะครับ”
“หึหึ …รางวัลน่ะได้ .. แต่วันจัทร์มีสอบใช่มั้ย? ถ้าคะแนนออกมาดี .. อาทิตย์หน้าจะมาให้รางวัล”
“จะเอาวันนี้อ้ะ …”
“เดี๋ยวน้ำไม่มีแรงอ่านหนังสือสอบ … โอเคมั้ย? ตั้งใจสอบ แล้วจะตามใจทุกอย่างเลยครับ”
“ถ้าคะแนนดี .. ขอไปนอนห้องอาจารย์ด้วยนะ ไม่เคยไป น้า …”
“โอเคๆ”
“เย้ !”
น้ำยิ้มกว้างแล้วก้มหน้าไปทำโจทย์ต่อ กลายเป็นผมที่สติกระเจิดกระเจิงแทน! เฮ้อ … มีแฟนเด็กมันก็ลำบากแบบนี้ล่ะ คบกันมาได้เกือบสองเดือน .. จากสถานะแค่อาจารย์สอนพิเศษที่โรงเรียนจ้างมา … กับลูกศิษย์ที่ชอบถือโจทย์เข้ามาถาม กลับกลายเป็นคนรักอายุห่างกันแปดปีซะอย่างนั้น
ช่วงนี้อยู่กับงานมากไป .. จนไปเป็นสมาชิกประจำฟิตเนสที่คอนโดเรียบร้อย .. มีแฟนเด็กต้องหมั่นตรวจเชคร่างกาย … เดี๋ยวเด็กมันเบื่อตีปีกบินหนีไป … แย่เลย !
ก่อนจะร้อนและรุ่มจนทนไม่ไหวไปเผลอขัดอนาคตทางการศึกษาของเด็กเข้า ผมก็เลยเดินกลับมาที่กรอบหน้าต่างบานเดิม ให้ลมเย็นๆช่วยดับความร้อนในร่างกาง ห้าโมงครึ่ง … นักเรียนส่วนมากคงเริ่มกลับกันแล้ว
“น้ำ เดี๋ยวผมไปเอาขนมที่รถมาให้นะครับ เผื่อหิว อยู่คนเดียวได้นะ ?”
“อ้ะ .. อาจารย์ .. รีบมานะ .. น้ำกลัวอ้ะ …”
ถึงยังไงตึกนี้ก็น่ากลัวเกินกว่าจะอยู่คนเดียวสำหรับเด็กมัธยมตัวเล็กน่ารักแบบน้ำอยู่ดี ผมรับคำว่าจะรีบกลับมา ปล่อยแฟนไว้ในที่เปลี่ยวคนเดียวผมก็หวงเหมือนกันล่ะน่า !
ผมกลับมาอีกครั้งพร้อมกล่องขนมที่ได้เป็นของฝากจากต่างประเทศ ตั้งใจเอามาให้ไอ้ตัวเล็กอยู่แล้วล่ะ … อารมณ์ดีๆชะงักลงเมื่อเดินมาถึงชั้นสาม .. เพราะได้ยินเสียง …
“อะ … อาห์ … อา ….”
เสียงคราง… และคนครางน่ะน้ำ .. น้ำแน่ๆ … เกิดอะไรขึ้น !
ผมค่อยๆเดินเข้าไปเบาๆ ช้าๆ … เผื่อมีใครมาข่มขืนน้ำมันเห็นผมอาจจะตกใจทำร้ายน้ำก็ได้ ในที่สุดผมก็เลือกมาแอบดูอยู่หลังประตู เป็นอย่างที่คิดจริงๆ น้ำตัวน้อยของผม … ไม่ได้นั่งอยู่ที่โต๊ะเรียนแต่ไปนอนแผ่หลาอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ แต่ไม่มีใคร มีแค่น้ำ … ที่นอนชันเข่า เกางเกงและชั้นในกรอมอยู่ตรงรองเท้า .. สองมือกอบกุมแกนกายทำหน้าที่ของมันอย่างดี ปากเล็กสวยเผยอครางออกมา … ลำตัวเล็กแอ่นระทวยบิดไปบิดมา หยาดน้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียว
… โธ่ … น้ำของผม … แค่นี้ก็ทนไม่ไหวซะแล้ว
ผมอยากจะเข้าไปหา .. อยากจะเข้าไปช่วย … อยากจะให้ร่างกายผมโดนร่างกายน้ำโอดกอบ แต่ผมทำไม่ได้ .. ไม่งั้นน้ำจะหมดแรงข้าวต้มไม่ต้องอ่านหนังสือสอบกันล่ะ !
ผมจึงเดินห่างออกมาจากห้องนั้น … แต่เสียงครางหวานก็ยังได้ยินชัดแจ๋ว .. ผมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นพิงกำแพงไม้ วางกล่องคุกกี้ลงเบาๆ และเลื่อนมือต่ำลงไปปลดซิบและกระดุมกางเกง จัดการส่วนที่แข็งขัน อาศัยจินตนาการจากเสียงครางหวานที่ดังมาให้ได้ยิน
“อ้ะ … อา … เฮ้อ … เลอะเต็มเลย”
เสียงน้ำบ่นกับตัวเอง น้ำถึงแล้วแต่ผมยังไม่ถึง มือผมยังคงทำจังหวะของมันอย่างดี
“อยากทำกับอาจารย์จัง …อยากดูดปากอาจารย์ อยากกัดหัวนมอาจารย์ อยากใช้ปากดูด..… ให้อาจารย์จนน้ำแตก … อ๋า .. ทะลึ่งว่ะไอ้น้ำ … อาทิตย์หน้า! ไอ้น้ำสู้ๆ คอยดูนะจะขึ้นขย่มแม่งให้หายคิดถึง !”
เฮือก … แต่ละคำพูด … เด็กสมัยนี้โตเร็วชะมัด .. อึก … อา … น้ำ …
เรียกหาน้ำ … ก็ได้น้ำเลยเห็นมั้ย .. ขาวขุ่นคาวเต็มมือ …
- -------------------------------------------------
เฮ้อ ... ช่างเป็นนิยายที่ใสปิ๊งอะไรขนาดนี้
กรุณาติดตามตอนต่อไปนะคะ 555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
