ตอนที่ 10 ปฏิบัติการ พี่ม้า อรนภา
อีกสามวันก็จะเปิดเทอมแล้ววันนี้ผมไม่ได้ไปทำงานที่สปาแล้วคับ
เพราะวันนี้ผมต้องเตรียมตัวเก็บข้าวของเตรียมกลับหอพรุ่งนี้คับ
กะว่าจะไปก่อนหมาลัยเปิดวันนึงน่ะเพื่อจะได้มีเวลาเตรียมตัวอะไรบ้าง
จากการทำงานที่สปามาร่วมเดือน เห็นผลคับตอนนี้ไอ้อ้วนเปลี่ยนไปแล้วคับทุกท่าน
น้ำหนักเหลือ 68 จากการควบคุมอาหาร ซาวน่า ลดกระชับสัดส่วน
หน้าตาผิวพรรณรึก็ผุดผ่อง ใสกิ๊กเด้งเลยคับ อาศัยว่าผิวดีอยู่แล้ว
ไม่ทำเองไม่รู้นะคับว่าการทำสปาและดูแลตัวเองจะได้ผลขนาดนี้
ผมว่ามันคุ้มมากเลยแหละ ทุกวันนี้ผมยังหาเวลาว่างไปทำสปา
ทำหน้าบ้างอย่างน้อยก็เดือนละครั้งสองครั้งแหละคับ
ส่วนไอ้ภีมนั่นหรอคับ ตั้งแต่มันไปเกาหลีมันโทรหาผมจากเกาหลีประมาณสามครั้งครับ
แต่ผมก็ดีใจนะที่มันยังโทรหา อิอิ
ตอนนี้ผมบอกได้เลยว่าผมชอบไอ้ภีมเต็มๆคับ แต่ไอ้ภีมมันจะชอบผมรึเปล่าไม่รู้นะเพราะเท่าที่ผ่านมามันไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน มาทำหมาหยอกไก่กับผมตลอดถ้าคนอื่นดูก้คงจะคอดว่าผมแกล้งโง่รึเปล่าว่ามันจีบผม ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ มันโทรหาผมขนาดนี้แต่ผมไม่กล้าตัดสินใจว่ามันชอบผมหรอก
และปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ เรื่องของ พีท คับ
ผมคงทำร้ายเพื่อนผมไม่ลงหรอกคับ เพื่อนผมไม่ได้ทำไรผิด
ผมได้แต่หนักใจ แต่ก็ทำไงได้ล่ะ ผมก็ได้แต่ยอมรับและทำทุกอย่างให้มันดีที่สุดโดยไม่ให้ใครเดือดร้อน
ผมเองก็เลยไม่ได้เครียดเรื่องไอ้ภีมเท่าไรแล้วคับ
หลังจากที่ผมเก็บเสื้อผ้าข้าวของเรียบร้อยแล้วผมก็ขอตังแม่ออกไปซื้อของฝากให้พวกเพื่อนสาวของผม
ผมก็ซื้อของฝากขึ้นชื่อของนครสวรรค์อ่ะคับ จะอะไรล่ะ โมจิ ไงคร้าบบบ
แนะนำหน่อยถ้าจะอร่อยก็ต้องของ แม่กุหลาบ จันสุวรรณ คับ อันนี้ผมกินประจำ อันอื่นไม่รู้แต่ผมว่าสองอันนี้อร่อยสุด หลังจากนั้นก็ซื้อโน่นนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อยจนหมดตังเป้นพันเลย
วันนี้ผมขึ้นรถตู้กลับ กรุงเทพประมาณ 9 โมงเช้า คุณแม่ผมมาส่งคับ
ส่งที่ท่ารถตู้นะคับ ขากลับนี่ของเยอะมาดเลยโดยเฉพาะของฝากอ่ะเต็มเลย
จากนั้นก็ใช้เวลาประมาณ สามชั่วโมงผมก็ถึงมหาวิทยาลัย
โหหห…ช่วงหน้าหนาวประมาณพฤษจิกา ถึงร้อนแบบนี้ฟ่ะ
ผมเลยนั่งพี่วินเข้ามหาลัยเข้าหอพักคับ ( พี่วินมอไซด์คร้าบ )
ผมมาถึงที่หอ….โอ้โหหหหหห……….
ฝุ่นเต็มห้องเลย ผมก็เลยจัดการสะห้องสะอาดเอี่ยมอ่องเลย
สมเป้นแม่บ้านจริงๆเลยกรู ใครได้ไปทำพันธ์นี่โชคดีนะเนี่ยะ
แต่ว่าพันธ์นี้มีลูกไม่ได้นะจะ เพราะไม่มีมดลูกกกก 555555555
ผมเดินมาดูนาฬิกา โหหหห….นี่มันจะสี่โมงเย็นแล้วนี่หว่า
ผมเลยไปอาบน้ำให้สบายตัวสะหน่อย..
ผมอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็กำลังจะไปคาเฟต
คิดถึงกะเพราไก่ไข่ม้วน ของป้าว๊าก ( ได้ข่าวว่าเด้กที่นั่นเค้าเรียกกันแบบนี้แล้วอ่ะตอนนี้ )
" ป้าคร้าบบบบบบ….." ผมส่งเสียงทักทายป้าก่อนเลยคับตอนนี้ผมสนิทกับป้าแล้วแหละ
ป้าเหลือตามามองผมนิดๆ ก็ก้มลงไปเขียนบัญชีตามเคย
" ป้า…หวัดดีคับ " ผมยกมือสวัดดีป้า ป้าแกจับแว่นแล้วจ้องผมเขม็ง
" ตาต้นรึเปล่าเนี่ยะ…." ป้าเค้าถามผมคับ
" ก็ใช่สิป้า…ป้าอ่ะกลับบ้านเดือนเดียวจำกันไม่ได้แล้วหรอ" ผมทำหน้าแบบงอนๆป้า
" ต๊ายยยยยยยยยยยยย………ไปทำอะไรมาเนี่ยะลูกกกกกก "
" ดูสิผิวพรรณดี…ขาวใสเชียวและก็หุ่นดีขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยะ …ดูสิหน้าหวานเด็กเป็นผู้หญิงเลย "
" โห…ป้าชมเยอะไปแระ…ผมเขิลนะเนี่ยะ "
ปิดเทอมผมไปทำงานที่ร้านสปาของอาผมนะคับ เลยไอ้อานิสงค์นิดหน่อย
" หรอ…ทำสปามันดีขนาดนี้เลยหรอออ "
" เดี๋ยวป้าต้องไปทำมั่งแล้วว …แก่แล้วก้อยากสวยเหมือนกันนะจ๊ะ.."
ผมกับป้าก็หัวเราะกันร่วนเลยคับ
" อ่ะป้าคับ…ของฝากจากนครสวรรค์ " ผมยื่นกล่องโมจิให้ป้าสามกล่องคับ
" อุ๊ย…..ตายแล้วลูก ขอบใจนะจ๊ะ หมอต้นนี่น่ารักจิงๆเลย "
ผมอมยิ้มเลยคับก็ป้าแกเล่นชมผมตลอดเลย จะลอยแล้วป้า
" อ้าวแล้วนี่จะกินอะไรจ๊ะ…เหมือนเดิมรึเปล่า"
" ค้าบบบ…ป้า "
" ป้า…เอาสลัดไก่ทอดค่ะ " มีผู้หญิงมาสั่งข้าวคับ
แล้วผมก็หันไปมองเธอ
" อ้าว…เมย์กลับมาหอแล้วหรอ "
ผมทักทายเมย์คับ
" …………………"
เงียบ
ผมงงเลยเธอหันมามองคับแต่ไม่ทักทาย
แล้วเธอก็ทำหน้าเหมือนตกใจคับ
" ต้นนนนนนนนน……." เธอร้องลั่นโรงอาหารเลยคับ
" เฮ้ยยยยยยย………เป็นไรเมย์" ผมถามเธอเพราะเห็นเธอตกใจสะขนาดนั้น
" แกไปทำอะไรมาเนี่ยะ……" แล้วเธอก็จับตัวผมหันซ้ายหันขวาเหมือนสำรวจสิ่งผิดปกติที่เกิดกับผม
" นี่ๆๆๆ…..พอแล้วๆๆ แหมไม่เคยเห็นคนมันน่ารักรึไง" ผมยกหางตัวเองแล้วคับ
" คนน่ารักอ่ะเคยเห็นแต่ไอ้หมูอ้วนหน้าโทรมๆที่แปลงร่างเป็นเจ้าชายน้อยอ่ะ ยังไม่เคยเห็น "
เอ๊ะนี่มันด่ารึชมว่ะเนี่ยะฟังแล้วแหม่งๆว่ะ
หลังจากนั้นเธอก็ลากไปที่โต๊ะคับ
ก็เห็นเพื่อนผมกลับมากันหมดเลย ทั้งกิ๊บ แพรว พีท
ทุกคนต่างตกใจว่าผมเปลี่ยนไปเยอะเลยที่เห็นชัดที่สุดคือผิวผมคับใสขึ้นมากๆเลย
ส่วนเรื่องรูปร่างก็ผอมลงชัดเจนกว่าเดิมเยอะเหมือนกันคับ
เคยสังเกตมั้ยคับว่าคนอ้วนเนี่ยะเวลาน้ำหนักลด 1- 10 กิโล จะมองไม่ค่อยออกเท่าไรนะคับว่าผอมลงเพราะ
ไขมันมันยังสะสมอยู่ตามส่วนต่างๆคับและสิ่งที่น้ำหนักที่หายไปก็คือน้ำนั่นเองคับ
ตอนนี้น้ำหนักผมหายไปทั้งหมดเกือบจะ 30 กิโล โดยใช้เวลาประมาณ 6 เดือนคับ
ถือว่าลดได้ค่อนข้างเร็วทีเดียว
จากนั้นพวกผมก็เม้าท์กันกระจายคับยังกะไม่ได้เจอกันสักสิบปี
" นี่… พวกเธอว่ามั้ยว่าต้นผอมลงแล้วเนี่ยะหน้าหวานขึ้นนะ "
" อืม…ช่าย เราก็ว่างั้น" กิ๊บเสริมขึ้นมาคับ
" แต่เราว่ามันต้องทำอะไรเพิ่มอีกสักอย่างสองอย่างนะถึงจะเพอร์เฟก "
พวกเพื่อนสาวของผมทั้งสี่ มองตากันและยิ้มเหมือนมีแผนการอะไรอยู่
" นี่…พวกเธอจะทำอะไรอ่ะ" ผมถามพวกเธอเพราะไม่รู้ว่าพวกเธอจะทำอะไรผมอีก
" ปฏิบัติการพี่ม้า อรนภา ค่ะ " พวกเธอพูดพร้อมกันเลยคับ
ผมงงสิ เคยจำได้ว่าพวกเธอเคยพูดถึงพี่ม้าอรนภามาครั้งนึง
แต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร
" นี่ต้น…กินข้าวเสร็จแล้วไปหน้ามอเป็นเพื่อนเราหน่อยสิ "
" เราอยากไปดูกรอบแว่นใหม่น่ะ " พีทชวนผมคับ
" อืม เราว่าเราก็จะไปซอยผมออกสะหน่อย ยาวมากไปนะชักรำคาญ " เมย์ก็เสริมขึ้นมาอีก
ชั้นก็เหมือนกันเมย์ชั้นไปด้วย กิ๊บ และแพรวพูดเสริมขึ้นมา
สรุปแล้วผมโดนสามสาวลากไปหน้ามอกับพวกเธอคับ
ที่แรกที่ไปคือร้านแว่นคับ
" พี่ค่ะ หนูอยากได้คอนแท็กเลนส์สายตาค่ะ เอาแบบสีนะ "
" หนูอยากได้สีน้ำตาลอ่อนค่ะ " พีทบอกกับพนักงาน
" อ้าวพีทไหนบอกจะดูกรอบแว่นไง" ผมถามพีทเพราะตอนแรกเธอบอกจะดุกรอบแว่น
" เหอะน่าต้น….เดี๋ยวก็รู้….แล้วเธอก็อมยิ้มให้ผม "
" เดี๋ยวเชิญคุณน้องวัดสายตาเลยค่ะ" พนักงานเรียกพีทคับ
แต่พีทกับลากผมไปวัดสายตาคับ
ผมตกใจเลยคับ
" เฮ้ย…พีททำอะไรจะให้เราไปวัดสายตาทำไมเราไม่ตัดแว่นนะเรามีแว่นแล้ว" ผมบอกพีทไป
" นี่ๆๆๆ….ตาต้น แว่นตาของเธอนะเก็บใส่กล่องเอาไว้ให้คุณตาที่บ้านใช้เลยนะ"
" อย่าพูดมาก…ไปเลยย " เมย์เอ่ยขึ้นมา ทำเอาผมต้องจำใจโดนลากไปวัดสายตาคับ
ผมสั้น 750 คับ และผมก็ได้คอนแท็กเลนส์สีน้ำตาลอ่อนกับสีน้ำเงินและก็สีดำแบบบิ๊กอายมาคับกว่าผมจะใส่ได้นี่ลำบากเหมือนกันคับ
พอผมใส่เสร็จผมใส่แบบบิ๊กอายสีดำคับ ผมไปส่งกระจกคับ
โหหหหหห………ไมตากูโตงี้ว่ะ ตาหวานเยิ้มเลย
"โหๆๆๆ….ต้นนนน น่ารักมากเลยย เหมือนเด็กญี่ปุ่นเลย น่าร้ากกกกกกมากกกกกกเลย " แพรวบอกผม
" เออ….ก็ดีนะ แต่แอบเคืองตานิดๆนะ " ผมตอบไปเพราะตอนนี้มันยังไม่ชิน
" เดี๋ยวมันจะหายเคืองเองค่ะ….." ตอนนี้น้องยังไม่ชิน พี่พนักงานสาวบอกผมคับ
" เท่าไรค่ะพี่…ทั้งหมด 1850 บาทค่ะ "
แล้วพีทหยิบบัตรจ่ายเงินคับ
" เฮ้ย…พีทไม่เป็นไรเราจ่ายเอง" เกรงใจนะ ผมบอกพีทไปเพราะเกรงใจเธอคับ
" นี่…อยู่เฉยๆเลย…. เราลากเธอมานะ จะให้เธอจ่ายได้ไง ถือว่าเป็นของฝากปิดเทอมนะจ๊ะ "
" ขอบคุณนะพีท…ผมยิ้มให้เธอคับ" อิอิ ได้ของฟรีไม่เสียตัง
" ป่ะ…ไปร้าน Get –XXX กัน "
ขอบอกคับร้านนี้เป็นร้านตัดผมประจำของเด็กมหาลัยผมอยากได้แบบไหนแหวกแนวแค่ไหนเค้าจัดให้ได้หมด
" จะทำไรกันอีกเนี่ยะ…." ผมเหล่มองเพื่อนๆของผมแล้วพวกเธอก็ลากผมไปเลยคับ
ฮืออออออ…… กลายเป็นตุ๊กตาไปแล้วคับผม
พอไปถึงร้านผมก็โดนจับสระผม แล้วพวกเธอทั้งสามก็ยืนคุยกะพี่ช่างตัดผม
ผมไม่รู้เลยว่าพี่เค้าจะทำไรกะหัวผมบ้าง
ไปถึงพี่แกก็เริ่มซอยผมออกคับ จากทรงเดิมที่มันเชยๆคล้ายทรงเฉิ่มนะคับตอนนี้แปลงเป็นซอยไล่ระดับไว้จอนลากไซร้ข้างหลัง
แล้วก็จับผมไปทำสีอีกคับ ตอนนี้ผมก็ไม่รู้อีกแหละว่าสีอะไร
ผมนั่งปวดก้นเลยกว่าจะย้อมเสร็จ ออกมาเป็นสีน้ำตาลอ่อนๆคับ
ไม่ได้แค่นั้นคับ ทำไฮไลท์ด้วย เป็นไฮไลท์สีขาวคับเหมือนผมงอกเลยอ่ะ
ผมทำไรไม่ได้เลย เพราะเพื่อนสาวผมยืนจ้องเขม็งและยิ้มกันอย่างมีความสุข
ผมมคิดว่าจะเสร็จแค่นั้นยังคับทุกท่าน
ผมโดนจับดัดผมคับแบบเป็นลอนแบบเกาหลีคับ
ทำให้ผมดุแปลกไปจนแทบจำไม่ได้เลยเพราะตั้งแต่เกิดยังไม่เคยดัดผมเลย
แม่จ๋า….แม่จำหนูไม่ได้แล้วแน่ๆๆ ขนาดผมเองยังจำไม่ได้เลย
" เสร็จแล้วค่า…." พี่ช่างผมบอกผม
เพื่อนผมต่างกรี๊ดกร๊าดกันดังลั่นร้านเลย
" ต้น….น่ารักมากเลยย เหมือนเด็กเกาหลีเลย "
" ขาวใส ตาโต ผมเซอร์ๆ " น่ารักมากก เมย์บอกผม
" เราว่าเปิดเทอมเธอโดนเพื่อนมองทั้งคณะแน่ รับรองไม่มีใครจำได้เลย" แพรวเสริมมาอีกคน
" อิอิ…สำเร็จไปสองขั้นแระสำหรับปฏิบัติการพี่ม้า อรนภา "
" เท่าไรค่ะพี่ 3200 บาท ค่ะ " แพงชิบบบบบบบ ผมแอบคิดนะคับ
เพราะผมเองไม่เคยเสียเงินกับหัวผมไม่เกิน 200 สักที
แล้วเมย์ก็จ่ายตังให้ผมคับ …. เอาอีกแล้วผมเตรียมกำลังจะบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวจ่ายเอง
" หยุด!!!!.... เลย คุณต้น อย่าคิดจะพูดอะไร เราจัดการเอง ถือว่าของขวัญปิดเทอมจากเมย์นะ"
ผมก็ทำไงได้ล่ะคับ เงียบสนิทเลย คริคริ ฟรีอีกแล้วเว้ยยยยยย
" ทุกคนค่ะ ตอนนี้ปฏิบัติการของเราเรียบร้อยไปสองขั้นแล้ว ยังเหลืออีกหนึ่งขั้นนะค่ะ ขั้นตอนนี้เดี๋ยวแพรวรับผิดชอบเองนะค่ะ"
ผมมองหน้าพวกเธอคับเพราะผมไม่รู้ว่าขั้นต่อไปเธอจะทำอะไรกับผมอีก
" ไปกันได้แล้วค่า….แล้วพวกเธอก็ลากผมขึ้นแท็กซี่หน้ามอเลยคับ ผมเอ๋อเลย มันจะเอาผมไปทำไรอีกเนี่ยะ
" พี่ค่ะ…ไปสยามค่ะ " ไปสยาม….ไปทำไรฟ่ะ
" ไปทำไรอ่ะแพรว…." ผมทำหน้าสงสัยพร้อมกับถามเธอ
" เอาเหอะน่าเดี๋ยวก็รู้…รับรองไม่เอาไปขายหรอก แต่จะเอาไปอัพราคาค่าตัวต่างหาก ช่ายมั้ยค่ะเพื่อนๆๆ "
" ช่ายแล้วนะค่ะ " แล้วพวกเธอก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
ผมก็ยิ้มแห้งรับชะตากรรมต่อไปคับ
เมื่อถึงสยามเหล่าสาวๆ ก็พาผมไปที่แรกเลยคือร้านเสื้อผ้านักศึกษาคับ
รู้สึกว่าจะร้าย young star นะ ที่ผมไปซื้อจนทุกวันนี้ผมก็ขาประจำที่นั่นคับ
เธอหาเสื้อนักศึกษาแบบเข้ารูปนิดๆ มาให้ผมสองสามตัวคับ
เมื่อตอนแรกผมใส่แบบถูกระเบียบเป๊ะ ผมใส่ XL คับตอนแรก
ตอนนี้ผมใส่ ไซด์ M แบบเข้ารูปด้วย
กางเกงเธอก็เลือกมาให้ผมสามตัวคับ สีดำ2 ตัว สีเทาอีกตัวคับตอนนั้นเค้าไม่ได้นิยมแบบขาเดฟแบบปัจจุบันคับ
ก็เลยได้ทรงออกขาบานนิดๆ เพราะตอนั้นเค้านิยมแบบนั้นอ่ะคับ
" เท่าไรค่ะพี่ " แพรวถามพี่คนขาย
" 1350 บาทค่ะ "
" พี่ลดหน่อยนะซื้อเยอะเลยนะ" แพรวต่อราคาพี่คนขาย
" งั้นพี่ลดเหลือ 1300 ละกัน"
"โหพี่ 1200 ละกัน"
ตอนแรกพี่คนขายไม่ยอมคับ แต่รึจะสู้ความตื้อของยัยแพรว
สุดท้ายเธอก็ทำสำเร็จ เธอก็จ่ายไปในราคา 1200 บาท
แล้วกิ๊บก็ซื้อเสื้อให้ผมอีก 2 ตัว กางเกงยีนสีซีด แบบเซอร์ๆสองตัว
หมดเงินไปอีก 2200 บาทคับ
รวมทั้งหมดที่เพื่อนๆจ่ายให้ผมตั้งแต่หัวจรดเท้าวันนี้ก็ " 8550 " บาทถ้วนคับ
เราเดินกันจนเมื่อยๆเลย คับผมหอบถุงเสื้อผ้าพะรุงพะรังแต่ก็มีความสุขนะคับที่เพื่อนผมหวังดีกับผม
ส่วนพวกเพื่อนๆผมแม้เสียเงินมากมายเธอก็ดูมีความสุขกับการปรับเปลี่ยนลุคให้ผมครั้งนี้
พวกผมก็ไปเดินพักเหนื่อยกันที่สยามดิสคับ
และผมก็แวะกินไอศกรีมที่ ซเวนเซ่นคับ
ผมกับเพื่อนๆก็กินกันไปคุนกันไปอย่างสนุกสนาน
" เอ่อ…ขอโทษนะคับ " มีชายหนุ่มคนนึงมาสะกิดผมคับ
ผมก็หันไปตามเสียงเรียกคับ
" คับ…" แล้วผมก็มองหน้าเค้าคับ น่ารักทีเดียว สกินเฮด จัดฟันหน้าใสมากเลย
" เอ่อ…คุณชื่ออะไรหรอคับ "
" ผม คิว นะคับ " ง่ะอะไรว่ะอยู่ดีๆก็มาถามชื่อเรา
ผมก็มองหน้าเพื่อนๆผม พวกเธอก็ยิ้มๆให้ผมผมก็เลยบอกชื่อกับชายหนุ่มไป
" เอ่อ…ต้น คับ "
" อืม…ผมอยากขอเบอร์ได้มั้ยคับ คือ ผมอยากรู้จักคุณอ่ะคับ คุณคงไม่รังเกียจผมหรอกนะถ้าผมอยากจะเป็นเพื่อนคุณ "
เอาละสิ เจอแบบนี้ผมทำตัวไม่ถูกเลย แต่จะไม่ให้ก็ยังไงไม่รู้ก็เค้าบอกอยากเป็นเพื่อนกับเรานี่นา
" เอ่อ…ก็ได้คับ" ใจง่ายว่ะกรู
แล้วเค้าก็ยื่นมือถือของเค้ามาให้ผม
ผมก็เลยกดเบอร์ผมในเครื่องเค้า
" ขอบคุณคับ ยินดีที่รู้จักนะคับเราคงได้รู้จักกันมากกว่านี้นะคับ ผมขอตัวนะคับ "
และเค้าก็ยิงเบอร์มาที่ที่เครื่องผม
แล้วเค้าก็ยิ้มและยักคิ้วให้ผม 1 ทีแล้วเดินออกไปคับ
พอ คิว ออกไปจากร้าน พวกสาวๆเพื่อนผมก็กรี๊ดกร๊าดใหญ่เลย
" เห็นมั้ยแก ปฏิบัติการพี่ม้า อรนภา ของพวกเราสำเร็จ" เมย์พูดออกมา
" นี่ๆ…ต้น เป็นไง น่ารักนะ คนที่ชื่อคิวนะ " พีทแซวผมขึ้นมาคับ
' บ้านะพีท….เค้าบอกว่าอยากเป็นเพื่อนนะ มีเพื่อนเยอะไม่ดีหรอ "
" จ๊ะ …มีเพื่อนเยอะมันก็ดีจ๊ะ "
" แต่ระวังน้า….จะมีบางคนเค้าอาจจะไม่ชอบที่มีเพื่อนเยอะๆน้า"
" โดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายหล่อๆแบบนี้อ่ะ " พีทพูดสะผมงงเลยคับ
ครายฟ่ะ ที่ไม่ชอบ งงวุ้ย
" นี่ต้น…ก่อนกลับไปเปลี่ยนชุดนี้ให้ดูหน่อยนะ " แพรวพูดขึ้นมา
เธอหยิบเสื้อ..เชิ๊ตสีชมพูลายตรง มีกระดุมพับแขนได้ ออกแนวเกาหลีอ่ะคับ
กะเกงเกงขาเดฟสีซีดๆ ผมจะทำไงได้ล่ะก็ต้องระเห็จไปห้องน้ำเพื่อทำตามใจแม่สาวๆของผม
แหมๆก็พวกเธอเสียเงินเสียทองเพื่อผมขนาดนี้
พอผมออกจากห้องน้ำก็โดนมองเลยคับ
ผมเขิลแทบแย่รีบชิ่งออกจากห้องน้ำเลยคับ
ไมทุกสายตามันมองผมแปลกๆงั้นอ่ะ ผมรีบจ้ำอ้าวกลับไปที่ร้านไอศครีมเลย
" โห…….ต้นนนนนนนน น่ารักอ่ะ " กิ๊บเอ่ย
" เห็นมั้ยชั้นเลือกเสื้อผ้าไม่พลาด...บอกแล้วมันต้องเข้ากะต้น..ดูดิยังกะเด็กญี่ปุ่นหลุดมาจากอาราจุกุเลย "
หลังจากนั้นพวกเราทั้งหมดก็นั่งแท็กซี่กลับมหาลัยคับ ดูๆแล้ววันนี้พวกเอน่าจะมีความสุขกันมากทีเดียวที่สามารถแปลงโฉมผมจากปฏิบัติการพี่ม้า อรนภาของพวกเธอ
เอาล่ะคับโทษทีที่ช้าไปหน่อย ดูเดอะสตาร์อ่ะเชียร์น้องแก้มอ่ะ อิอิ สมใจได้ร้อยเสียงเยอะสุด คริคริ เดี๋ยวไม่แน่วันนี้อารมณ์ดีอัพอีกตอนนะคับ
ตอนที่ 10 นี่อ่านกันให้สะใจเลยนะ ยาวมากกกกกกกกก เอาสะผมเหนื่อยเลย เจ็ดหน้าเวิดด์เลย ไปแระ เขียนตอน 11 ต่อ อิอิ