ตอนนี้น้ำทะเลที่ว่าเค็มอาจจะกลายเป็นน้ำเชื่อมเพราะเขาคนนี้...?
ตอนที่9
ระหว่างเดินทัวร์รอบๆผมก็พูดคุยกับน้องขิมซะเป็นส่วนใหญ่ผมก็ถามว่าไปอยู่ต่างประเทศมาทำไมพูดไทยเก่งจังน้องขิมบอกว่าอยู่ที่นั่นพ่อกับแม่สอนให้พูดและในครอบครัวก็พูดภาษาไทยกันน้องขิมเลยได้ทั้ง2ภาษาเลยโชคดีจังภาษาอังกฤษผมนี่ห่วยกว่าเด็กอายุเท่าขิมซะอีก
“พี่เพลงเหนื่อยรึยังค่ะ”น้องขิมคงเห็นว่าผมเดินไปหยุดไป
“แหะๆก็เหนื่อยนิดหน่อยคับ”
“งั้นกลับกันมั้ยคะ กลางคืนเดี๊ยวพี่เบสจะพาไปปั่นจักรยาน สนุกนะคะ”เวลาผมมาชะอำผมก็ชอบมาปั่นจักรยานกับครอบครัวแต่ตอนกลางคืนนี่ยังไม่เคย
“อะไรขิม ชวนเองก็พาไปเองสิพี่ขี้เกียจ”
เออ!!!ไม่ต้องพาไปก็ไปได้เว่ยแล้งน้ำใจว่ะ
“พี่เบส แม่บอกว่าให้ดูแลพี่เพลงนะพี่อย่ามาปัดความรับผิดชอบสิ”น้องขิมดุพี่ชายเธออย่างมีเหตุผล
“พอๆไปก็ไปสิ” ดูหน้าเขาก็ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่
พอเข้าไปในบ้านผมก็ขอตัว2พี่น้องขึ้นห้องไปอาบน้ำ ตอนนี้ก็5โมงเย็นแล้ว อาบน้ำเสร็จก็เปิดโน๊ตบุ๊คเล่นเฟซ เป้แท็กรูปภาพมา เป็นรูปพวกมัน4คนให้อาหารปลา เป้ยิ้มจนแก้มปริไอ้บีก็กอดคอเป้ คินก็ยืนกอดอกใส่แว่นดำด้วยหล่อซะ555+ไอ้ก้องยืนหันหลังให้แต่หน้ามันหันมายิ้มให้กล้อง แต่เป้แท็กชื่อผมด้วย
“เฮ้ย ไปไหนกันน่าสนุกว่ะ”ผม
“ไปทำบุญแล้วก็ให้อาหารปลามาคับ”อันนี้คิน อย่าสุภาพเกินดิเด๋วคนอื่นแม่งสงสัย
“หรออยากไปทำบุญด้วย อดเลยอะ”ผม
“วันพระไม่ได้มีหนเดียวโอกาสหน้าไปด้วยกันนะ”คิน ผมว่าไปด้วยกันของคินคงหมายถึงไปกัน2คนมากกว่า
“555+แน่นอน เด๋วไปก่อนนะจะไปปั่นจักรยานด้วยเด่วอัพรูปมาอวดทุกคน”
“อัพรูปมาเยอะๆๆๆๆเลยนะ”คิน เยอะขนาดไหนในคอมคินก็มีตั้งเยอะแล้วหนิ = =
ผมเดินลงมาข้างล่างก็เจอน้องขิมนั่งอยู่ที่โซฟา เอ้าน้องขิมแล้วพ่อแม่พี่ล่ะคับ
“คุณลุงคุณป้าไปที่บ้านใหญ่แล้วค่ะ แม่ก็ให้ขิมมาตามพี่เพลงไปทานข้าวด้วยกันค่ะ”
“ดีๆพี่กำลังหิวเลย^^”
“หิวก็ไปเลยสิคะ กับข้าวเยอะมากๆค่ะกินจนอ้วนแน่”
ฉึก อ้วน เชี่ยกลัวกลับมาอ้วนอีกง่า
ผมเดินเข้ามาในบ้านใหญ่โหข้างในนี่หรูมากคับ ผมมองตู้ปลาขนาดยาว โคมไฟ แจกัน รูปปั้น จนน้องขิมต้องจูงมือผม
“พี่เพลงอย่ามัวแต่มองสิคะเร็วๆไปทานข้าวกันก่อน”
ทุกคนพร้อมประจำที่กันที่โต๊ะอาหารตัวยาวพร้อมด้วยอาหารน่าตาน่าทานทั้งนั้นผมนั่งข้างๆแม่
“เจ้าเพลงอยากได้อะไรเพิ่มมั้ย”น้าสายิ้มสวยถามผม
“แค่นี้ก็มากแล้วคับน่ากินทั้งนั้น”
อาหารมื้อนี้ก็สนุกไปอีกแบบเพราะมีครอบครัวน้าสาที่อารมณ์ดีกันทั้งนั้นยกเว้น เขา อาโมทก็ชั่งขยันเอาใจน้าสาตักนู่นตักนี่ให้เรื่อยๆ แม่ผมพูดกับพ่อว่าเอาอย่างโมทเขาบ้างสิ พ่อผมก็ตักให้แม่แต่ตักแต่น้ำแกงให้555+แม่ดูจะเพลียกับพ่อเหลือเกิน
“แล้วนี่เห็นขิมบอกจะไปปั่นจักรยานกันหรอลูก”แม่ผมถาม
“คับก็ กำลังจะออกแล้วล่ะ มั้ง คับ”ผมพูดสรุปเองไม่ได้หรอกต้องหันไปดูอารมณ์เจ้าบ้านก่อน
“ไปกันเลยมั้ยคับ”เขาพูดขึ้นมาพร้อมลุกขึ้นเดินนำออกไป
ผมกับน้องขิมมองหน้ากันเป็นอันรับรู้ว่าต้องไปแล้ว
พี่เบสขับรถออกมาจากรีสอร์ทไม่ไกลเท่าไหร่ มาถึงจุดที่ให้เช่าจักรยาน บนถนนก็มีวัยรุ่นหนุ่มสาวปั่นซ้อนท้ายกันดูน่ารัก ผมเลือกจักรยานปั่นคนเดียว 2พี่น้องเขาก็เลือกแบบปั่น2คน
บรรยากาศข้างทางน่าถ่ายรูปเก้บไว้ยิ่งดึกคนก็เยอะ ข้างทางฝั่งซ้ายก็เป็นชายหาด ยังมีคนนั่งเล่นกันเป็นกลุ่มตลอดทาง จักรยานของสองพี่น้องจอด
“พี่เพลงขอพักก่อนนะเหนื่อยอะ”น้องขิมเหงื่อไหลหน้าแดงท่าทางไม่ค่อยได้ออกกำลังเท่าไหร่เหนื่อยง่าย
“เอาสิคับ น้องขิมถ่ายรูปให้พี่หน่อยได้มั้ยคับ เอาตรงๆนี้” ผมอยากอัพรูปไปอวดพวกเพื่อนบ้างมาชะอำทั้งที ผมขึ้นคร่อมจักรยาน ถ่ายติดทะเลด้วย
“เวอร์” เสียงพี่เบสพูดขึ้น ผมนี่หันขวับเลย
“พี่เบสเป็นอะไรคะ”น้องขิมถามพี่ชายตัวเอง
“ป่าว เดี๊ยวพี่ไปซื้อน้ำให้นะ”
ผมก็ไม่ใส่ใจอะไรนั่งถ่ายรูปตัวเองรูปคู่น้องขิมบ้างแล้วผมก็ขอแลกเฟซกับน้องขิมเพื่อจะได้แท็กน้อง ผมก็จัดการอัพรูปลงเป้นอัลบั้ม ~นักปั่น...~ไม่ได้ทะลึ่งนะคับ อิอิ
“อะน้ำ”เขายื่นน้ำชาเขียวให้ผม
“ขอบคุณคับ”ผมรับน้ำมาพร้อมขอบคุณ ใบหน้าเขาก็มีเม็ดเหงื่อเกาะอยู่
“ผมมีทิชชู่ อะ” เขาทำหน้างงๆ
“เอาไปซับเหงื่อคับ”ผมต้องบอกทุกอย่างเลยสิเนี่ย
เราปั่นผ่านร้านอาหารโรงแรมแสงสีจากร้านข้างทางก็ทำให้บรรยากาศตอนกลางคืนสวยขึ้น คนไทยคนต่างชาติปะปนกันเต็มไปหมด ที่นี่ทุกคนต่างมีเหตุผลที่จะมาหรือไม่ต้องมีเหตุผลก็ได้แค่อยากจะมา ผมนึกถึงหนังเรื่องนึงที่ดูกับ คิน ที่พระเอกมันช้ำรักแล้วมาพักใจที่ทะเล อยากถามมันว่าทำไมต้องทะเลด้วยล่ะที่อื่นไม่ได้หรอ ทะเลกลางคืนน่ากลัวจะตาย แต่ผมก็ไม่รู้หรอกคนอกหักเขาคิดอะไรอยู่ เพราะผมยังไม่เคย เรียกว่าคนกำลัง เอ่อ เพิ่งรู้จักความรักมากกว่าตอนนี้>///<
“จะกลับกันรึยัง ดึกแล้ว”พี่เบสถามพวกเรา
“กลับก็ได้ค่ะน้องขิมเหนื่อย”
“กลับเลยก็ดีคับ”
พวกเราปั่นจักรยานกลับทางเดินแอบบ่นในใจไม่น่าปั่นมาไกลเลยตรูอย่างเหนื่อย
เอารถไปคืนร้านที่ให้เช่ามองนาฬิกาโอ๊ะ!!!2ทุ่มแล้วเหรอ พี่เบสจอดรถไว้กับร้าน พอมาถึงบ้านพ่อกับแม่ก็ยังไม่กลับสงสัยอยู่บ้านใหญ่
“พี่เพลงอยู่คนเดียวได้หรอคะไปบ้านนู้นก่อนมั้ยคะ”น้องขิมห่วงผมอยู่คนเดียวไม่ได้
“พี่อยู่ได้คับ ดึกๆพี่คงออกไปเดินเล่นริมหาดอีกรอบ”
“ขิมไปด้วยได้มั้ยคะ”
“ถ้าน้องขิมไม่เมื่อยก็มาได้คับ^^”
แล้วผมก็ขอตัวขึ้นห้อง เปิดแอร์20แม่มเลยร้อนสุดๆอะตอนนี้ เปิดโน้ตบุ๊คเช็คเฟซรูปที่เพิ่งลงไปมีคนมาไลค์พอสมควร แล้วก็มีเม้นจากไอ้พวกเพื่อน
“อัยยะเด๋วนี้น้องหมูเราไม่ธรรมดานะเนี่ยอย่างกะนายแบบ”ไอ้ก้อง
“เพลงรูปนี้น่ารักว่ะ คึคึคึคึ”ไอ้บี
“อย่าลืมของฝากเรานะเพลงไม่งั้นมีงอนๆ”เป้คับ
“เพลง!!!สาวที่ไหนน่ะน่ารักซะด้วย”คินคับ ไม่รู้จะเคืองผมหรือจะชมน้องขิม
“น้องสาวคนใหม่ไงน่ารักดิ555+ ลูกสาวเพื่อนแม่เราเอง”
“จริงดิ น้องน่ารักดีเนอะ” เอ้าคินยังไงๆ
~~ขอเพียงแค่ลองหันมองหน่อยฉันยังคอยยังรอ...~~เสียงโทรศัพท์ดังไม่ใช่ใครที่ไหน คิน
“ฮัลโหล”
“ฮัลโหลคับเพลง”เชี่ยเหอะคินเสียงอ่อนเสียงหวานซะ
“อะ อะไร”
“5555+ติดอ่างเลยหรอ แค่อยากคุยด้วยอะ คิดถึงนะ”เชี่ยรอบ2ทะเลเค็มๆก็หวานเหอะ
“เป็นอะไรปะเนี่ยมาแปลก”
“โห่ที่พูดไปเราก้เขินนะ ว่าไงอะคิดถึงกันป่าวหะ”
.”อืมเหมือนกัน”เอาจริงๆก็ไม่กล้าพูด
“เหมือนกันคือ พูดหน่อยดินะ”กดดันตรูจัง ฮึ่ยย
“คิดถึงเหมือนกัน”ผมพูดจบคิดก็เงียบไปเลย
“ฮัลโหลยังอยู่มั้ย”
“หึหึ I still loving you”เหอะๆเขินว่ะ
“คิน ไม่เขินบ้างหรอ”ผมถามคินล้อๆ
“ถึงเราจะถึกๆแต่ โคตรเขินเลย”5555+ถ้าใครมาได้ยินคินพูดประโยคหวานๆแบบนี้ต้องไม่เชื่อแน่เพราะบุคลิกคินภายนอกไม่ใช่แบบนี้เลยคับ
“แล้วนี่อยู่ไหนหรอ”
“มาเฝ้าร้านให้แม่น่ะ”แม่คินมีร้านหนังสือเล็กๆแต่ก็ไม่ได้เล็กมาก เอ๊ะแต่ก็ไม่ใหญ่นะ
“ดึกแล้วยังไม่ปิดร้านอีกหรอ”นี่ก็2ทุ่มกว่าแล้ว
“ปิดแล้วล่ะแต่ยังไม่กลับ ก็โทรหาเพลงก่อนไง”
“แหม กลับไปคุยที่บ้านก็ได้”
“ไม่เอาอะเด่วพี่หยินกับแม่ได้ยินเด๋วโดนล้อ”พี่หยินนี่คือพี่ชายของคินคับ
“เอ้าพี่หยินกลับมาแล้วหรอ”
“กลับมาตั้งแต่เช้าแล้ว กลับมาก็กวนตีนเลย”555+พี่หยินเป็นคนกวนๆจริงๆคับเวลาไปเฝ้าร้านก็ชอบแซวลูกค้าสาวๆคินบอกบางคนก็เดินหนีออกไปเลย
“555+ก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วหนิ”
“ชั่งเหอะ พูดถึงแต่พี่หยินคิดไรปะเนี่ย”
“พี่หยินก็น่ารักดีนะ”
“พอๆหยุดเลยต้องกีดกันไม่ให้เจอซะและ”
“เวอร์ๆพี่หยินก็พี่ชายคนนึงแหละ”
“ค้าบบบ เออเพลงเด๋วคินกลับบ้านก่อนนะคับ”จะคับทำไมวะ เวลาคับทีไรเหมือนโดนไฟช๊อตแปล๊บๆ
“ตกลง กลับบ้านดีๆนะ บาย”
“บายคับ กลับมาเร็วๆนะ”ผมไม่ได้พูดอะไรต่อกลัวว่าจะไม่ได้วางสายกันสักที
เล่นเฟซต่อดีกว่า หือ บีไปนอนบ้านเป้ อัพภาพในห้องเป้ซะด้วยไวไฟว่ะแม่ม 1คำขอเป็นเพื่อน ใครหว่า
เบส ..... พี่เบสหรอวะ กดรับ เข้าไปส่องสักหน่อย เชดเพื่อนเยอะมากมีสาวๆมาเม้นเต็มเฟซไปหมด
~~~ตือดึ๊ง~~~
“รับช้า”พี่เบส
“ขอโทดคับเพิ่งเห็น”จะเอาอะไรกะตรู = =
“ทำไมมัวแต่คุยกับแฟนอยู่รึไง” เกือบถูกแต่ยังไม่ใช่แฟน
“ป่าวหนิคับคุยกับเพื่อน”
“แน่ใจหรอเห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่”หะ หา เห็นๆได้ไงยังไง
“เห็นยังไงคับ”
“มองออกมานอกหน้าต่างสิ” หน้าต่าง ชิ้ง ห้องพี่เบสหรอตรงกับห้องผมเลย
“นั่นห้องพี่หรอ”
“อืม ไม่ได้ปิดม่านก็เห็นอยู่”
“555+ลืมเลย ท่าทางพีเบสจะถนัดพิมพ์มากกว่าพูดนะคับ”
“ทำไม”
“ก็พี่ไม่ค่อยพูดกับผม”
“ป่าว แค่ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า”เอ้าเชี่ยตรูมาเป็นแขกเมริงนะ
“เหอะๆ”
“ถ้าคุยด้วยจะคุยด้วยหรอ”
“ทำไมล่ะคับผมหยิ่งขนาดนั้นเลยหรอ”
“หึ เห็นไม่ค่อยมองหน้า”เอ้ามองบ่อยก็รู้ดิว่ามองอยู่
“แต่ก็คุยได้นะคับ”
“เออ”ลามปามว่ะ
“ผมไปก่อนนะคับ”
“ไปไหนกลับมะรืนไม่ใช่หรอ”เข้าใจผิดปะวะ
“ไปเดินเล่นคับไม่ได้กลับบ้าน”
“เออๆ”
แชทเสร็จผมก็ได้ไปปิดม่านพี่เบสหันมาพอดีผมแค่ส่งยิ้มให้แต่พี่แกเมินหน้าหนี เอ้าห่าจะเอายังไงเด่วก็หาว่าเราไม่มองหน้า
ผมหาก้องในกระเป๋าจะเอาไปถ่ายรูปทะเลตอนกลางคืนด้วย เจอละ
ที่หาดมีชิงช้าอยู่ผมไปนั่งมัน เวลาที่ได้อยู่ใกล้ทะเลมันไม่มีเรื่องให้ต้องกังวลใจ ผมหายใจเข้าลึกๆแล้วผ่อนออกช้าๆ ตามองไปข้างหน้า เขาว่าถ้าได้มาทะเลกับคนรักจะมีความรู้สึกอีกแบบ มันจริงหรอเหอะๆคนมีความรักนี่ชอบคิดอะไรตกผลึกเนอะ
“นั่งมองทะเลอกหักเหรอ”มีคนมาอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่เบส
“ทำไมต้องอกหักคับ”ผมถามอย่างสงสัย
“ก็กูอกหักกูก็มองทะเล เหมือนมึง”ห๊ะ มึงกูเลยหรอ สนิทไวเนอะ - -*
“ผมไม่ได้อกหัก”
“มึงรู้ปะวะทำไมกูไม่อยากมองหน้ามึง”นอกจากพี่ไม่คุยกับผมนี่พี่ยังไม่อยากมองหน้าผมอีกหรอ
“หือ พี่เกลียดผมหรอ”
“มั้ง กูเกลียดคนที่มันหน้าเหมือนมึง”อะไรใครวะผมไม่ได้มีแฝด
“แต่ไม่ใช่ผมใช่มั้ย”
“แฟนเก่า แฟนเก่ากู หน้าแบบมึงนี่แหละ”เชี่ยนี่แฟนเก่าพี่เป็นผู้ชายหรอ
“ผู้ๆๆ..”ไม่ทันได้พูดต่อ
“ผู้หญิง แต่หน้าคล้ายๆมึง”หือจะว่าผมหน้าคล้ายผู้หญิงหรือหน้าคล้ายแฟนเก่า
“หรอคับ อย่างพี่มีคนทิ้งด้วยหรอเนี่ย”
“ถ้าไม่มีกูจะอกหักมั้ยไอ้เหี้ย”ไอ้สัสตรูถามดีๆนะเว่ยด่ากูทำไม
ผมหันไปมองหน้าเขาอย่างเอือม เชี่ยเอะอะด่าเอะอะด่า
“หน้ามึงแม่งตลกว่ะ อย่าขยับนะ”เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปผม เชี่ยจะถ่ายกูทำไม
“เฮ้ยพี่ทำอะไร”
“ถ่ายรูปไง”เขาหันมายักคิ้วกวนตีนให้ผม
“รู้แล้วว่าถ่ายรูปแต่ถ่ายทำไม”
“มึงดูดิกุโพสรูปมึง เพื่อนกุยังบอกเลยว่า ~น้องแฟนเก่ามึงหรอวะ~ “
“เฮ้ยพี่ไม่ปรึกษาผมเลย”
“เฟซกู”เออกูรู้แต่นั่นก็รูปกูไงคับ
เซงเลยมีคนมาทำอารมณ์เสีย เดินเล่นดีกว่า
“กูถ่ายรูปให้มั้ย”เขาถามผมที่กำลังก้าวเท้าเตะทราย
“ไม่เป็นไรคับ”
“พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ย”ผมเงียบ
“ไอ้เหี้ยกูชวนมึง จะไปมั้ย”
“ไม่ไป ไอ้เหี้ย!!!”ผมหันไปด่ามันแล้วรีบวิ่ง ได้ยินมันตะโกนไล่หลังว่า เด่วเหอะมึงๆ