หัวข้อ: Fat of love เพราะผมอ้วน ตอนที่16 26/9/59

[windwrite]

เพลงจะไม่ผอมจนเกินไปหรอกค้าบ ไม่ว่าเพลงจะเป็นยังไงคินก็หลง เอ้ยไม่ใช่555+ อยากรู้ถ้าเพลงผอมสังคมรอบข้างจะเป็นยังไงนะ อิอิ

[darkeyes1]

ฮะๆ  เพลงขี้อ้อน  ตัวกลมขี้อ้อนเหอๆ  แต่กำลังผอมแล้วนี่นะ  อยากรู้คู่เพลงว่าจะชัดเจนเมื่อไหร่

[pachth]

น่ารักจัง ชอบคินมากๆ เป้ก็น่ารัก

[qq_oo]

คิน ถ้ายังไม่บอกเพลง
ถ้าเพลงผอมขึ้นมาจะไม่มีโอกาสบอกน่ะ เดี๋ยวหนุ่มๆๆจะรุมจีบ

[windwrite]

มาแล้วค้าบหมูเบ๊บ

ตอนที่ 4
เช้าวันนี้ฟ้าครึ้มดูท่าฝนตั้งเค้าจะตกผมเลยพกร่มติดมาด้วย ตอนที่กำลังขึ้นสะพานลอยเพื่อจะข้ามฝั่งไปโรงเรียน หยดน้ำหยดลงที่แก้มผม ดึงสายหูฟังออกปิดเพลง ค้นร่มในกระเป๋าอยู่ไหนวะฝนก็เริ่มตกหนักขึ้นจู่ๆความรู้สึกเหมือนฝนหยุดผมจึงเงยหน้ามองก็พบกับร่มคันใหญ่ คินมาตั้งแต่ตอนไหนกันเขายิ้มให้ผม(:
“มายืนตากฝนทำไม ปะเข้าโรงเรียนกัน”ผมเลยไม่ได้หยิบร่มออกมาไหนๆก็มีคนกางร่มให้แล้ว
“พอดีมัวแต่ฟังเพลงไม่รับรู้สิ่งรอบข้างเลยฮะๆ”
“อื้อดีนะที่อยู่บนสะพานลอยไม่ใช่ถนน เวลาเดินบนถนนอย่าติดฟังเพลงให้มากนะอันตราย”คินพูดยาวเหยียดสงสัยเพราะเรื่องที่ผมโดนรถชนตอนนั้นก็เพราะติดฟังเพลง
“รู้แล้วน่า”
เราเดินเข้าโรงเรียนแล้วแต่ก็ยังกางร่มอยู่ผมหันไปมองหน้าคินตอนนี้รู้สึกว่าคินดูเท่ไม่เบาลมที่พัดจนผมปลิวประกอบกับบรรยากาศฝนตก อย่างกะถ่ายmvแหนะ
“มองอะไรเพลง” ผมสะดุ้งอยู่ดีๆคินก็หันมา
“มองฝน รู้สึกมั้ยว่าตอนฝนตกจิตใจเรามันลอยไปเรื่อยๆทั้งๆที่เห็นแต่หยดน้ำ”
“โหติสท์ว่ะคำพูด รู้แค่ว่าชอบตอนที่ฝนกตกอะไรๆก็ดูช้าลง ว่ามั้ย”ผมว่าจริงนะอะไรๆก็ดูช้าลงแม้แต่ความเร็วในการเดินตอนนี้ก็ช้าลงไม่มีใครเร่งรีบเท้าทั้ง2ข้างค่อยๆก้าวเดินเหยียบพื้นที่นองน้ำ ไม่นานก็เดินมาถึงโรงอาหารเห็นแค่ก้องนั่งอยู่คนเดียว
“อ้าวไอ้ก้องทำไมอยู่คนเดียววะ ไอ้บีกับเป้ล่ะ”คินถามก้องที่นั่งหน้าเหม่อลอย
“ชิ ใครๆก้มีคู่กันหมด”ไอ้ก้องตอบไม่ตรงคำถาม อะไรวะ
“อะไรก้องพูดอะไร ตื่นๆ”
“ไอ้บีไปทำบุญกับเป้ตอนเช้ามันโทรมาบอกกูว่าไม่ต้องไปรับมันจะไปทำบุญวันเกิดเป้กัน”
“แม่ง ไอ้บีแม่งรุกว่ะวันนี้จะขอเป้เป้นแฟนด้วยไปทำบุญด้วยกันสมหวังแน่ว่ะ”ดูท่าคินจะชอบที่บีทำอย่างนี้
“คิดแล้วตื่นเต้นเนอะ วันนี้แล้วดิ”
“เพื่อนกูจะสมหวังกันหนึ่งคู่แล้ว แล้วว่าไงล่ะมึง2คน”ไอ้ก้องพูดเสร็จก็หันมาจ้องพวกผม ไม่รู้ว่ามันพูดเล่นพูดจริง
“พูดอะไรไอ้ก้อง ปากหมาว่ะ”อันนี้ผมด่ามันออกไปถึงเป้กับบีจะดูชอบกันมากกว่าเพื่อน แต่สำหรับผมกับคินคงจะไม่ใช่อย่างนั้น คินแค่ใจดีกับผม
“นั่นไงพวกมันมากันแล้ว”ไอ้ก้องพูดทำปากพยักพเยิดไปทางบีกับเป้
“เฮ้ยยยยไปทำบุญร่วมกันมาหรอวะ น่ารักว่ะ”คินแซวเป้กับบี
“เชี่ยกุแค่ผ่านหน้าบ้านเป้มันกับแม่กำลังจะไปทำบุญกันแม่เขาก็เลยชวนกุไปด้วยเฉยๆ”ผมรู้ไอ้บีมันไปดักรอแถวบ้านบีมากกว่าไม่มีคำว่าบังเอิญสำหรับมันหรอกคับ
“ใช่ก็เลยชวนไปด้วยกันจะได้มาโรงเรียนพร้อมกันไง”เป้อธิบายให้พวกเราฟัง ก็เพราะเป้ไม่รู้อะไรไงว่าจริงๆไอ้บีมันแอบไปดักรอ
~~~~ขอสักคนที่มีหัวใจอยู่ในนั้น หัวใจตรงกับฉัน...~~~
เสียงโทรศัพท์ของเป้ดังขึ้น เป้ดูลังเลว่าจะรับหรือตัดสายทิ้ง ผมชะโงกหน้าไปดูว่าใครโทรมา “พ่อ” เป้คงจะไม่อยากคุยกับพ่อ ผมตบบ่าเป้สื่อว่ารับไปเถอะ
“ฮัลโหลคับ”สีหน้าเป้ดูเคืองๆ
“สุขสันต์วันเกิดนะลูกโตขึ้นแล้วนะลูกพ่อ”
“คับ”
“อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ยเป้ บอกพ่อได้นะเดี๋ยวพ่อซื้อให้แล้วอยากกินอะไรมั้ยชวนเพื่อนไปด้วยได้นะ”
“ไม่เป็นไรคับผมไม่อยากรบกวน วันนี้เราฉลองกันที่บ้านเพื่อนๆในกลุ่มก็จะมา แต่พ่อไม่ต้องมาก็ได้นะคับ”
“งั้นวันหลังพ่อเอาของขวัญไปให้นะคับเด็กดี”
“คับ”
“ดูแลตัวเองด้วยนะพ่อเป็นห่วงลูกนะ”
“….คับ”
เป้ถอนหายใจ ผมรู้ว่าเป้มีอคคติกับพ่อมาก ในสายตาผมถึงพ่อของเป้อาจจะเป็นสามีที่ไม่ดีแต่ก็เป็นพ่อที่ดีมาก ชีวิตคู่มันซับซ้อนเกินกว่าผมจะเข้าใจ ไม่รักกันแต่ก็ทนอยู่ด้วยกันก็มี
“ไม่เป็นไรนะเป้”อันบีหันไปพูดกับเป้ เป้ส่ายหน้าผมรู้เป้เข้มแข็งแต่บางทีในใจของมันก็อ่อนแอ
“อย่าเครียดดิเป้วันนี้วันเกิดมึงนะ”คินปลอบเพื่อนตัวน้อย
“เออเราไม่เป็นไรหรอกน่า ถึงจะตัวเล็กแต่ไม่ได้ขี้แยนะเว่ยบอกไว้ก่อน”เป้ยังคงเป็นเป้เข้มแข็งต่อหน้าพวกเรา
ตอนที่อยู่ในห้องเรียนผมเห็นไอ้บีชอบเปิดกระเป๋าดูอะไรบ่อยๆแล้วมันคินและไอ้ก้องก็สุมหัวกัน ผมคิดว่าเป้นแผนที่บีจะขอเป้เป็นแฟนชัวร์ไอ้เพื่อนตัวดีพวกนั้นก็เชียร์ไอ้บีกันยกใหญ่
“เพลง เมื่อกี๊เรารายงานดีปะวะ”เป้ออกไปรายงานข่าวต่างประเทศ วิชาภาษาอังกฤษ
“อ่อดีดิอย่างกะเจ้าของภาษามาเอง”ขอโทษนะเป้เราไม่ได้ตั้งใจฟังT^T
“โหเวอร์ไปๆ เฮ้ยพวกมึงเรารายงานดีปะ”เป้หันไปถามไอ้พวกเพื่อนข้างหลัง
ไอ้ก้องพยักหน้าหงึกๆคินยกนิ้วให้บอกว่าexcellent ไอ้บีทำท่าจะลุกมากอดเป้แต่เป้ยกเท้ายันไว้ก่อนไม่งั้นเป้โดนบีมันกอดจริงๆ ตอนนี้คนที่ออกไปรายงานข่าวอยู่คือเกดเธอทำให้คนทั้งห้องตั้งใจฟังเพราะสำเนียงของเธอเข้าขั้นดีมากพอเกดรายงานเสร็จทุกคนต่างปรบมือให้
“เก่งมาก อลิสา”อาจารย์ชมเกด เธอเขินจนยิ้มแก้มปริ
“ขอบคุณค่ะอาจารย์”
“เก่งมากย่ะยัยเกด โหแกเริ่ดว่ะ เสียงดีจังวะแก”คำชมของเพื่อนๆในกลุ่มของเกด
“คินเมื่อกี๊เรารายงานดีมั้ย เราว่าเรายักทำไม่เต็มที่เลยคินว่าไงอะ”เกดพูดไปก็บิดตัวไปผมกลัวจังว่าตัวเกดจะขาด
“วิชานี้ยกให้เกดเลยเก่งที่สุด”คินชมเกดจนเธอเขินเข้าไปใหญ่จากที่ผมเกรงว่าตัวจะขาดตอนนี้ผมกลัวว่าแขนของเธอจะพันกัน
“บ้าๆเกดไม่ได้เก่งขนาดนั้นสักหน่อย”
“ต่อไป นายปรัชญา ออกมารายงานข่าวคนต่อไปจ้ะ”ถึงตาผมแล้ว
“อย่าเกร็งนะเพลง”คินบอกผมก่อนลุกออกไป
“ปรัชญา เธอผอมลงรึป่าว ไหนๆเขยิบมาใกล้ๆครูหน่อยซิ ผอมลงจริงๆด้วย”ครูจูนถามผมเสียงดังทุกคนหันมาสนใจผมที่อยู่หน้าห้อง
“เอ่อลดน้ำหนักอยู่น่ะคับ”
“จริงหรอ สู้ๆนะอีกนิดนึงไม่ต้องผอมจนขี้ก้างนะมีเนื้อมีหนังน่ะดี”
“คับผมจะพยายาม ฮะๆ ผมรายงานเลยนะคับ”มองไปเห้นพวกเพื่อนในกลุ่มหัวเราะคิกๆเพราะท่าทางผมดูเกร็งๆ
ผมรายงานข่าวเหตุการณ์บอสตันมาราธอนที่ผ่านมาเป็นภาษาอังกฤษ
“well done เก่งมากจ้ะปรัชญา”
เพื่อนในห้องปรบมือให้ผม
“ขอบคุณคับ ขอบคุณคับ”ผมขอบคุรอาจารย์แล้วก็หันไปขอบคุณทางเพื่อนๆ
เย็นนี้เราตกลงกันว่าพอเลิกเรียนจะกลับไปอาบน้ำแต่งตัวกันก่อนแล้ว6โมงเย็นก้องจะเป็นคนขับรถมารับพวกเราไปบ้านเป้
“เพลงงั้นกูขอไปรอไอ้ก้องที่บ้านมึงนะ”คินทำสายตาอ้อนวอน
“เออออไงก็ได้จะอาบน้ำบ้านเราด้วยรึป่าว”
“ได้หรอๆ”คินทำท่าทางดีใจท่าเป็นหมาหางของคินคงจะกำลังส่ายอยู่555+
“ไอ้บ้าก็ไปอาบบ้านใครบ้านมันดิแล้วค่อยมารอไอ้ก้องที่บ้านเราก็ได้”
“โห่อดเลย”
“ห๊ะ อดอะไร”ผมงงกับคำพูดของคิน
“อ่อป่าว งั้น5โมงกูไปรอบ้านคุณมึงนะคับ”
“เชิญเถอะขอรับคุณคัน เอ้ยคุณคิน”
“รถมาแล้วปะกลับบ้านกัน”
วันนี้คินก็เป้นคนชวนผมเข้าโรงเรียน แถมยังเป็นฝ่ายชวนผมกลับบ้าน ทำอย่างกับอยู่บ้านเดียวกัน

[Aomampapeln]

อดไรจ๊ะคินคิดเหมือนกันป่าวหื่นไปคงไม่ใช่เอ๊ะ!หรือยังไง

[pachth]

รอคินชัดเจนกับเพลง
น่ารักจังเล้ย

[windwrite]

 ::คินหื่นแค่กับเพลงคนเดียวคับ 

[BlackArrow]

คินอดรัยอ่าาาาา 

[myall]

อร๊ายน่ารัก คินแอบจองไว้นานแล้วใช่มะ
หวานกันจัง ว่าแต่เป้จะยอมตกลงคบกันรึเปล่านะ

[windwrite]

ตอนที่5


  ผมกำลังเลือกเสื้อผ้าใสไปงานวันเกิดเป้ 5555+เลือกแทบไม่ถูกเลยตั้งแต่ผมลดน้ำหนักก็ต้องโละเสื้อผ้าเก่าๆออกไปเยอะเพราะใส่ไม่ได้ คุณนายแม่จึงจัดการพาไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆเพียบคับ ผมบอกแม่แล้วว่าไม่ต้องซื้อมาเยอะก็ได้ไม่ค่อยได้เที่ยวเท่าไหร่และก็ไม่ค่อยชอบแต่งตัวอยู่แล้วด้วยอะไรใส่แล้วดูได้ก็ใสไปคับแต่คุณนายแม่ยื่นคำขาดว่า “อยากให้”
เสื้อแขนยาวสีน้ำเงินลายมิคกี้เมาส์กับกางเกงขาสั้นสีเทา ดูสบายๆ พอลองใส่ดูมันก็ดูดีกว่าที่คิดคับ555+ชมตัวเอง แม่บอกว่าสีผิวผมตัดกับสีน้ำเงินทำให้ดูขาว ~~ตือดึ๊ง~~เสียงทักแชทเฟซดัง “อยู่หน้าบ้านแล้วนะ”คิน ไหนบอกว่าจะมา5โมงไงนี่เพิ่ง4โมงครึ่งเอง ผมลงไปรับคินหน้าบ้าน
“เจ้าของบ้านนี้มาเปิดประตูช้าจัง”
“ใครใช้ให้มาเร็วล่ะคับ”ผมเลื่อนประตูรั้วให้คินเข้ามา
“พ่อสวัสดีคับ แม่สวัสดีคับ”คินยกมือไหว้พ่อกับแม่ผม
“ตามสบายเลยนะลูก”พ่อหันมาบอกคิน
“น้องคินหรอจ้ะ แม่ไม่ได้เจอนานเลยหล่อขึ้นปะเนี่ยเรา มีแฟนรึยังล่ะท่าทางจะมีแล้วนะเนี่ยหล่อขนาดนี้”แม่ผมยิงคำถามเป็นชุดผมอยากจะห้ามหรอกนะแต่เอ่อพูดไม่ทันจริงๆคับ
“แม่ก็ถามเยอะขนาดนี้คินจะตอบได้มั้ยคับ”
“5555+ขอบคุณคับแม่ คินยังไม่มีแฟนหรอกคับอยู่แต่กับเพลงไม่มีเวลาไปจีบใครหรอกคับ”อ้าวโทษตรูเฉยเลยนะไอ้คิน
“จริงหรอเนี่ย ไม่ใช่เพลงกั๊กคินไว้เองหรอ”แม่!!!พูดอะไรเนี่ย ยิงผมทิ้งเลยดีกว่านะนะนะนะนะนะนะ
“5555+โหถ้าเป็นงั้นผมก็ว่าดีนะคับ”อะอะไรนะคินไปเล่นด้วยกับแม่ทำไมเนี่ยT^T
“หยู๊ดดดพอแล้ว พอกันเลย2คนพูดอะไรน่ะ”คินยีหัวผมแบบหมั่นไส้
“โอ๊ยผมยุ่งหมดแล้ว”ผมสะบัดหัวหนีจากมือมัน
“เดี๊ยวเซตให้ใหม่ก็ได้^^”
“เดี๊ยวขึ้นไปบนห้องก่อนละกัน”
คินรีบพยักหน้าแรงๆอะไรจะอยากขึ้นขนาดนั้น
“ห้องน่านอนจัง”
“หรอเราแต่งเองหมดเลยนะ เจ๋งปะ”
“มากกกวันหลังขอมานอนมั่งนะ”
“จะมาก็มาดิ”
“จริงหรอมานอนทุกวันเลยได้ปะ”
“เกินไปบ้านคินก็มีให้นอน”ผมว่าคินมันจะเกินไปนะคับบ้านตัวเองก็มีให้นอน
ผมเปิดหนังดูกับคิน มันเลือกดูหนังที่เกี่ยวกับพระเอกมันแอบชอบเพื่อนสนิทผู้หญิงในคณะคนนึง ท่าทางดูซื่อๆมึนแอบชอบนางเอกมาหลายปีแต่ก็ไม่กล้าบอก
“ชอบก็บอกเขาดิวะ”อันนี้ผมพูดเองอยู่ใกล้กันแค่นี้ชอบก็บอกเขาสิวะ
“สงสัยมันกลัวจะเสียเพื่อนล่ะมั้ง” คินก็พูดน่าคิดถ้าเกิดบอกไปแล้วไม่ชอบก็เท่ากับเสียเพื่อนคนนึงเลย
พระเอกเป็นคนดำเนินเรื่องตอนนี้มันมาทะเลแถวภาคใต้ แต่เสล่อเกิดอุบัติเหตุจนขาหักแล้วก็ได้พบกับนางพยาบาลคนนึงดูแว้บแรกก็รู้แล้วว่านางพยาบาลนั่นชอบพระเอก มันก็เขียนจดหมายไปหานางเอกเรื่อยๆ เราดูหนังจบก็เกือบจะ6โมงแล้วใกล้เวลาที่ไอ้ก้องจะมา
“เพลงมึงว่ามั้ยพระเอกแม่งโคตรรน่าสงสารเลยว่ะแอบชอบมาหลายปีแต่แม่งไม่สมหวัง”
“ก็มันไม่กล้าบอกเองอะทำไงได้ อดเลย”
“ถ้าชอบก็บอกใช่ปะ”คินถามผมเหมือนกำลังคิดอะไรในใจ
“ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้ไง”
ไอ้ก้องโทรมาบอกว่าใกล้ถึงบ้านผมแล้ว ผมเลยชวนคินลงไปรอข้างล่าง สักพักไอ้ก้องก็มาถึงมันใส่ชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปกแดง กางเกงเดฟสีดำรองเท้าหนัง
“พวกมึงอะจะแต่งหล่อกันทำไมมากมายวะดูดิกูด้อยลงไปเลย”ผมบ่นที่คินกับก้องแต่งตัวดูดีเกินหน้าเกินตาผมที่จริงคินก็ไม่ได้แต่งตัวอะไรมากหรอกคับเสื้อยืดสีขาวลายอาร์ตๆกับกางเกงยีนส์สีซีด คอนเวริสสีเทา
“ไอ้เพลงมึงก็แต่งตัวน่ารักดีออกมึงไม่ใช่แนวพวกกูว่ะใส่ลายมิคกี้เมาส์อะเหมาะแล้วน่ารักดี ไอ้คินไม่ได้บอก หรอวะ”ก้องเหล่ไปมองคินตอนพูดหรอวะ
“กูแค่คิดในใจก้พอแล้วก้อง”คินหันไปยักคิ้วให้ก้อง ไม่นานนักคินก็ขับรถมาถึงบ้านเป้พวกเราถือกล่องของขวัญลงไปด้วย เห็นเป้นั่งอยู่หน้าบ้านเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนผมเลย แต่เป้ใส่แล้วน่ารักมากเลยไอ้บีคงหลงน่าดู อิอิ
พวกเราเดินเข้าไปในบ้านเป้เอาของขวัญไปเก็บให้ตอนแรกเป้จะขอแกะเลยแต่ไอ้ก้องบอกเอาไว้ให้พวกเรากลับไปก่อน
“เอ้าเป้แล้วบียังมาไม่ถึงหรอ”คินถาม ตั้งแต่เข้ามาก็ไม่เห็นบีเลยรถมันก็ไม่เห็น
“ยังอะคิดว่าจะมาด้วยกันซะอีก ตามสบายนะเว่ยเราไปเตรียมของก่อน”
“งั้นเดี๊ยวกูโทรหาไอ้บีก่อนนะ”ก้องโทรไปหาบี คุยกันไม่นานมันก็เดินมาที่ผมกับคินมันกระซิบว่าไอ้บีกำลังซื้อดอกไม้อยู่ โรแมนติกว่ะเพื่อนผม
ตอนนี้ไอ้บีมาถึงแล้ว มันแต่งตัวหล่อมากคับเพื่อเป้เลยรึป่าวฟะผมรอดูฉากไอ้บีขอเป้เป็นแฟนไม่ไหวแล้วคนอื่นเริ่มทะยอยมาเป้บอกไม่ได้บอกใครมากมีเพื่อนที่ทำงานแม่ไม่กี่คนแล้วก็พวกน้าๆมัน
“สุขสันต์วันเกิดนะเป้มีความสุขมากๆนะแล้วก็ขอให้เจอคนดีๆสักทีนะ รูปหล่อพ่อรวย เหมือนเรา”ไอ้บีบรรยายสรรพคุณขนาดนี้ไม่ขอเป็นแฟนตอนนี้เลยล่ะวะ
“ขอบใจนะเว่ยบีขอบใจเรื่องของขวัญและก็เรื่องที่มึงทำให้ที่ผ่านๆมาด้วยนะส่วนเรื่องหลังนะกูว่าไม่ไหวนะเว่ย”555+สมโดนเป้หักหน้า
“คิดทีหลังก็ได้น่า”
เป้พาพวกเราไปไหว้แม่มัน ผมรู้แล้วว่าเป้หน้าเหมือนใครทั้งดวงตาสีผิวรอยยิ้มถอดแบบมาจากแม่ทั้งนั้น
“สวัสดีคับแม่”พวกเราพูดพร้อมกันเหมือนนักเรียนทำความเคารพยังไงยังงั้น
“สวัสดีจ้ะ กินเยอะๆนะลูกวันนี้ จะค้างที่นี่มั้ยคืนนี้นอนห้องเป้ได้นะจ๊ะ”
“พวกผมต้องกลับบ้านน่ะคับแต่บางคนไม่แน่ใจ”คินอธิบายแต่บางคนที่มันว่าก็คือไอ้ก้อง
“จ้ายังไงก็ได้^^”
“พี่ภพ!!!” เป้ตะโกนเรียกผู้ชายคนนึงดูอายุมากกว่าพวกเรา2-3ปี
“แฮปปี้เบริธเดย์นะน้องรักโตขึ้นอีกปีแล้วแต่ทำไมตัวไม่เคยโตขึ้นเลยห๊ะ”ผู้ชายคนนั้นยื่นตุ๊กตาหมีสีขาวให้ไป้ขนาดเท่าๆกับของบี ไอ้บีมองภาพที่อยู่ตรงหน้านิ่งไม่รู้มันคิดอะไรอยู่ คินตบบ่ามันเรียกสติ
“พี่ภพกลับมาเมื่อไหร่น่ะคับทำไมไม่บอกผมก่อนจะได้ไปรับถึงที่”
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ”
“เอ้อพี่ภพคับนี่เพื่อนในกลุ่มเป้ คนนี้เพลง คิน บี ก้อง พวกมึงนี่พี่ภพพี่ข้างบ้านที่กูสนิทมากๆๆๆ”เป้ตอกย้ำคำว่าสนิทเข้าไปใหญ่สงสารบีจัง
“สวัสดีคับ”พวกเรายกมือไหว้ยังไงพี่ภพก็อายุมากกว่าพวกเรา
“สวัสดีคับน้องๆ”พี่ภพรับไหว้พวกเราแต่จ้องผมนานกว่าคนอื่น จนผมก้มหน้า
“เดี๊ยวพี่ไปหาน้าปรางก่อนนะเป้”
“คับแล้วมานั่งกับพวกเรานะ”พี่ภพยิ้มตอบ ผมว่าพี่ภพอะไรนี่มีอะไรลับลมคมในนะ
“สนิทกันมากเลยหรอเป้กับพี่ ภพ”บีถามน้ำเสียงเรียบ
“อ่อก็สนิทดิเมื่อก่อนพี่เขาก็มาเล่นด้วยประจำสอนการบ้านด้วยเวลาที่กูเอ่อมีปัญหาเรื่องครอบครัวก็พี่ภพนี่แหละที่ปลอบกูหลังจากมึง”แค่นี้ก็รู้แล้วว่า2คนนี้สนิทกันมากและนานแค่ไหนแต่ยังดีที่บีก็มาก่อนเขา
เรานั่งกินบาร์บีคิว พวกวีฟู้ดก็มีแต่ผมแกะไม่ถนัดคินเลยอาสาแกะให้กินทั้งโต๊ะ
“วันนี้วันเกิดของน้องชายที่ผมรักมากคนนึงผมจึงอยากมอบเพลงนี้ให้กับเค้า”เสียงๆนึงดังขึ้นจากลำโพง พี่ภพ
รู้ไหมว่ามันดียังไง และรู้ไหมว่าสุขใจเพียงใด
รู้ไหมว่าชีวิตเก่าๆ ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไหร่
รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
รู้ไหมการที่ได้เจอเธอ นั้นช่างยิ่งใหญ่สักเท่าไหร่
เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ
จนฉันได้เจอเธอ
โลกที่เคยมองดูซึมเซา โลกที่มีแต่ความว่างเปล่า
ฟ้าทึมๆ และวันเศร้าๆ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ได้
เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ
จนฉันได้เจอเธอ
ขอบคุณสรวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว
ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ เธอ (สุดที่รัก)
รู้ไหมว่ามันดียังไง และรู้ไหมว่าสุขใจเพียงใด
รู้ไหมว่าชีวิตเก่าๆ ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไหร่
รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
รู้ไหมการที่ได้เจอเธอ นั้นช่างยิ่งใหญ่สักเท่าไหร่
เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ
จนฉันได้เจอเธอ
ขอบคุณสรวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว
ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ เธอ (สุดที่รัก)
ขอบคุณสรวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว
ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ เธอ (สุดที่รัก)
.
เป้นั่งนิ่งไม่รู้ตั้งใจฟังอยู่หรือเปล่าแต่เป้ก็ยิ้มออกมา
“เป้เรามีอะไรจะคุยด้วยหน่อย”บีลุกขึ้น หรือว่าบีพร้อมแล้วส่วนหนึ่งผมว่ามันหึงด้วยนะ
“ คุยตรงนี้ไม่ได้หรอ”
“เราขอเถอะ”ไอ้บีอ้อนไม่งั้นเป้คงไม่ไปแน่
บีพาเป้เดินไปทางรถมันพวกผมก็แอบเดินตามไปแอบดูอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก 2คนนั้นเข้าไปในรถแล้ว
“เป้คือเรามีอะไรจะบอก”
“อะไรหรอ”
“เราขอทำใจแปปนึง คือมันก็พูดยากอะนะ”
“พูดมาเหอะน่ามีอะไรรอฟังจนจะเครียดตามแล้วเนี่ย”
“อย่าเร่งดิ คือที่ผ่านมากูว่ากูไม่ได้รู้สึกกับมึงแค่ เพื่อน ว่ะ”
“มึงว่าไง วะ”
“ก็ที่พูดไปนั่นแหละกูไม่ได้รู้สึกกับมึงแค่เพื่อน กูชอบมึงนะเป้ชอบมานานแล้วนะเว่ย”
“กูต้องทำยังไงวะบี กูไม่รู้ว่ะบางทีกูก็รู้สึกดีกับมึงนะมันแปลกๆว่ะ”
“เป้ลองคิดตามบีนะ เวลาที่เป้มีเรื่องเป้คิดถึงบีคนแรกรึป่าวถ้าใช่บีก็เหมือนกัน เวลาที่เป้เห็นบีเดินกับผู้หญิงคนอื่นบีเคยหึงบ้างรึป่าวถ้าใช่บีก็เหมือนกัน ตอนที่บีไม่สบายบีเป้นห่วงเป้รึป่าวถ้าใช่บีก็เหมือนกัน สุดท้ายที่ผ่านมาเป้เคยใจสั่นเพราะบีรึเปล่าถ้าใช่บีก็เหมือนกันนะเป้ ว่าไงอะเหมือนกันสักข้อมั้ย”
“ไอ้บี มึงแน่ใจแล้วหรอวะเรื่องๆนี้น่ะกูไม่อยากเสียใจคนเดียวนะ”
“เป้ถ้ามึงคิดเหมือนกูนะจะไม่มีใครเสียใจเลยถ้าเราคิดตรงกัน บอกกูทีว่ามึงคิดเหมือนกูน่ะ ได้โปรด”
“บี  กูชอบใจมากนะ ขอบใจที่มึงให้ความสำคัญกับกู ต่อจากนี้ข้างๆมึงก็ มีกูนะ”
“เป้ เป็นแฟนกันนะ”บีหยิบช่อดอกไม้ขึ้นมาให้เป้
“อือ”
“อืออะไร ตกลงมั้ยเป้นแฟนบีนะ”
“ตกลงๆเป้นแฟนกันแล้วนะ”
“เย่!!!!ดีใจที่สุดเลย ขอกอดที”ไอ้บีดึงเป้เข้าไปกอด
“เฮ้ยเบาๆหน่อยดิเดี๊ยวพวกมันก็ได้ยินหรอก”สงสัยเป้จะหมายถึงพวกผม
“ถ้าเรื่องนั้นน่ะหรอ พวกมันรู้หมดแล้ว”2คนเดินลงมาจากรถ
“ออกมาได้แล้วพวกมึง”เป้หันมาพูดทางพวกผม
“เชี่ยอย่างหวานอะสาส บีมึงแม่งพระเอกว่ะ”ไอ้ก้องออกอาการกว่าเป้อีกคับ
“รักกันนานๆนะเว่ย”คินอวยพรเพื่อนอย่างกะงานแต่งแหนะบร๊ะเจ้า
“เป้ดีใจด้วยนะ บีดูแลเป้ดีๆนะเว่ย”
“อยู่แล้วคนนี้อะรักมาก”ไอ้บีพูดพร้อมกระชับกอดไหล่เป้
“เชี่ยบีกูก็อายนะเว่ย”
“5555+เป้เขินหมดแล้วมึง”
หลังจากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางพวกเราก้ทยอยกลับบ้านอย่างที่คิดไอ้บีค้างบ้านเป้คับ ก้องไปส่งผมก่อน
“หลับฝันดีนะ”คินบอกผม
“ขับรถดีๆนะก้องถึงแล้วโทรบอกด้วย”
“ฝันดีเช่นกัน ไอ้คุณคัน”:P

[BeeRY]

คู่เป้กับบีก็ลงเอย แฮปปี้มีความสุขแล้ว เมื่อไหร่คู่ของหมูน้อยจะลงเอยกับเขาบ้างน้อ
หรือว่ารอผอมก่อนนะ แต่แบบนี้ก้น่ารักอยู่แล้วน้า เค้าชอบแบบอวบอ้วนน่ากอดอ่า

[pachth]

พี่ภพปิ๊งเพลงแล้วแน่ๆเลย คินมีคู่แข่งแน่

[threetanz]

น่ารักจังเลยย คู่บีเป้

แต่สงสัยคินจะมีคู่แข่ง รีบ ๆ เข้า เดี๋ยวน้องเพลงก็โดนแย่งไปหรอก

[TIKA_n]

อ่าน ตอน 4 - 5 รวดเลยจ้า
คินน่ารักจัง มารอรับน้องเพลงไปโรงเรียนด้วยกันสินะ หวานตลอด ๆ เลย
บีกับน้องเป้ น่ารักมากเลย เพื่อน ๆ เอาใจช่วยสุดแรงโดยเฉพาะคิน คนหัวอกเดียวกันนิเนอะ
น้องเพลง ดูเพื่อนออกหมด แต่เรื่องของตัวเองกลับดูไม่ออกแฮะ คินแสดงออกขนาดนั้น
แถมยังหยอดเล็กหยอดน้อย ตลอด ๆ เลือกหนังสื่อความหมายโดนใจมากอ่ะ
น้องเพลงพูดแบบไม่คิดอะไร แต่เป็นตัวกระตุ้นอย่างดีเลยนะ ไม่บอกก็ไม่รู้จริง ๆ นะ คินลงมือซะทีได้มั้ยเนี่ย
แต่ในที่สุด ก็สุขสมหวังไปแล้วหนึ่งคู่ ยินดีกับ บีเป้ ด้วย เย้ ๆ 
พี่ภพ โผล่มา ตอนแรกคิดว่าจะมาเป็นคู่แข่งบี แต่ท่าทางจะไม่ใช่ซะแล้ว ดูแล้วสนใจน้องเพลงแน่เลยอ่ะ จ้องซะ
คินต้องรีบตัดสินใจแล้วทำคะแนนได้แล้ว เดี๋ยวน้องเพลงหวั่นไหวกับพี่ภพขึ้นมาได้ยุ่งแน่ ๆ
รอตอนต่อไปนะจ้ะ ขอบคุณคนเขียนจ้า 

[windwrite]

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเชียร์คินกับเพลงนะคับ กว่าจะรักกันต้องใช้เวลานะคับแหม่ อิอิ

[Aomampapeln]

ภพอย่าถูกใจเพลงเลยก้องยังว่างอยู่นะจร๊
กว่าจะรักกันต้องใช้เวลาแต่อย่านานนักนะ

[jagkree]

เย่ๆๆ  ชอบมากเลย ติดตามจ้าาาาาา  เป็นคนอ้วนเหมือนกันเลย แต่ตอนนี้เราผอมแล้วววว  ><  คินบอกชอบเพลงเลยยยยยยยย   

[agava1313]

เรื่องราวของคนเคยอ้วนสินะ ผู้อ่านคนนี้ก็อ้วนตุ๊บเลยตอนเด็ก มาเพียวหน่อยก็ตอนแตกเนื้อสาว แต่ตอนนี้เริ่มเหี่ยว(??)แล้วเลยกำลังเริ่มกลับมาอ้วนต่อ 55+

[sanri]

ว๊าวๆ จะติดตามตอนต่อไปนะเจ้าคะ 

[Lily teddy]

พึ่งได้เข้ามาอ่าน น่ารักดีจัง
เป้กะบีใจตรงกันไปแล้ว
ส่วนคิน เมื่อไหร่จะสารภาพกะเพลงล่ะ
เห็นพูดหยอด แทะเล็มตลอด
แล้วพี่ภพนี่จะเข้าหาเป้หรือเพลงน๊า
รอติดตามด้วยคนจ้า 

[windwrite]

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาเชียร์เพลงนะคับ อิอิ ไม่ค่อยว่างมาอัพเลย

[windwrite]

ครั้งนี้เป็นนายคินที่มาเล่าถึงความใจคับ ฟินไปเลย555+

บอกเล่าโดยนายภาคิน หรือเพื่อนๆเรียกว่า “คิน”
  ภาพติดตา ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆกับผมภาพที่ทำให้ผมจดจำได้มาจนถึงตอนนี้ภาพเด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับผมนอนจมกองเลือด เด็กคนนั้นถูกรถชนผมไม่เห็นตอนที่เขาโดนชนแต่ได้ยินตอนที่รถหยุดแล้ว คนแถวๆนั้นรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความที่อยากรู้อยากเห็นผมกับพี่ชายก็วิ่งไปกับพวกเขาด้วยภาพที่เห็นคือเด็กผู้ชายผิวขาวตัวเล็กแต่ก็ไม่ได้เล็กเหมือนเด็กประถมนอนจมกองเลือดดวงตายังคงเปิดอยู่หายใจรวยรินข้างๆมีไอพอดตกอยู่คาดว่าเขาคงฟังเพลงไม่ได้ดูรถตอนข้ามถนน ทำไมกันคนโดนรถชนไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเห็นแต่กับเขาผมกับสะดุดตาผมดำสนิทตาโตปากสีสดแต่ใบหน้าเปื้อนด้วยคาบเลือดเขาไม่ร้องสักคำแต่ดวงตายังคงเบิกโพรงอยู่ผมกลัวว่าเขาจะช็อกตาตั้งไปแล้ว กู้ภัยมาถึงพวกเขาค่อยๆย้ายร่างเล็กๆนั่นขึ้นเตียงแล้วบึ่งไปโรงพยาบาล นับจากนั้นผมก็ไม่เคยเจอกับเด็กคนนั้นอีกเลยทั้งๆที่ผมก็มาวนเวียนแถวนี้บ่อยๆผมคิดว่าคงไม่ได้เจอเขาแล้ว แต่พระเจ้าก็ไม่ได้ทอดทิ้งผมเปิดเทอมมัธยมปลายวันแรกผมได้เจอกับเขาอีกแต่ แต่ แต่!!!!ทำไมเขาถึงกลายเป็นเด็กอ้วนอย่างนี้ล่ะห๊า เขาอ้วนขึ้นมากเลยจำแทบไม่ได้ถ้าให้ทายน้ำหนักก็คงเกือบ100ล่ะมั้ง แต่ชั่งเถอะผมได้เจอกับเขาก็ดีแค่ไหนแล้ว ผมต้องเปลี่ยนให้เขากลับมาเหมือนเดิมให้ได้
“หวัดดีเราชื่อคิน นายชื่ออะไร”ประโยคสนทนาแรกของผม
“หะ ระ เราชื่อปรัช เอ้ย เพลง ชื่อจริงปรัชญา”เพลงชื่อเพลงหรอกหรอแต่ดูเขาตกใจสงสัยแปลกที่
“ถ้ายังไม่มีกลุ่มมาอยู่กลุ่มเรามั้ย”ผมชวนเพลงเข้ากลุ่มดูเพลงในตอนนั้นเป้นคนไม่มีความมั่นใจและขี้อาย
“ได้หรอ เราอยู่ด้วยจริงหรอ”น้ำเสียงดูมีความหวัง555+สงสัยยังไม่มีใครชวนเข้ากลุ่ม
“555+ได้ดิมาเป็นเพื่อนกันนะ”
“ตกลง เป็นเพื่อนกัน”
ผมกับบีและก้องเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ม.ต้นแล้วและก็สอบติดที่เดียวกันอีกแถมยังได้อยู่ห้องเดียวกันอีกโชคดีที่สุด ตอนแรกผมคิดว่าเพื่อนในกลุ่มผมจะไม่ยอมรับเพลงซะอีกเพราะเพื่อนในห้องก็ดูออกว่าเป็นอย่างนั้น
“เฮ้ยไอ้บีไอ้ก้อง นี่เพลง เพื่อนใหม่กู”
“หวัดดีเรา ชื่อเพลงนะ”หมูน้อยทำตัวให้เป็นมิตรที่สุด
“หวัดดีเพลงเราชื่อบีนะ”ไอ้บีก็แสดงความเป็นมิตรยิ้มให้เพลง
“เฮ้ยว่าไงเพลงเราชื่อก้องนะ”ไอ้ก้องก็ยังเป้นไอ้ก้องรั่วๆของมันแต่ดูเพลงจะผ่อนคลายขึ้น
“หวัดดีก้อง”
และคนที่เข้ามาเป้นคนสุดท้ายคือเป้ ตอนแรกพวกผมไม่รู้ว่าเป้มาอีก3วันหลังจากเปิดเทอมเพราะปัญหาทางบ้านดูภายนอกมองไม่ออกเลยว่าเป้มาจากครอบครัวที่มีปัญหา ไอ้บีเป็นคนชวนเป้เข้ามา
“หวัดดีเราชื่อเป้นะยินดีที่ได้รู้จัก(:”วันแรกที่เจอเป้ดูสดใสเหมือนกับทุกๆวัน
“หวัดดีเป้เราเพลง เราคิน เราก้อง และเราบีไง”ไอ้คนสุดท้ายนี่ดูจะอารมณ์ดีที่สุดก็นะตอนนี้2คนนั้นเป็น แฟนกันไปแล้วหนิคับ
เวลาผ่านไปผมก็ยังเปลี่ยนเพลงไม่ได้ดูเพลงไม่มีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยผมทั้งผลักดัน เพลงไม่มีสิ่งระตุ้นไม่มีแม้แต่ความพยายามที่ผมอยากให้เขาเปลี่ยนตัวเองก็มีหลายอย่างนะคนรอบข้างมักจะล้อเพลงเรื่องอ้วนผมดูแล้วเพลงก็ไม่ชอบเท่าไหร่นะแต่ก็ทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ส่วนอีกเหตุผลนึงผมว่าผมรู้สึกดีๆกับเขาไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหนทั้งๆที่เขาไม่เหมือนครั้งแรกที่ผมเจอแต่ผมก็ยังรู้สึกเหมือนตอนนั้นไม่เปลี่ยน จนเราขึ้นม.5ผมก็ยังไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์พวกเรายังคงเป็นเพื่อนกันเพลงดูจะดูไม่ออกเลยว่าผมคิดยังไงที่ผมแสดงออกไปเขากลับมองว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เพื่อนคนนึงทำให้เพื่อนแต่ความจริงผมไม่ได้คิดกับเขา แค่เพื่อนเลยสักนิด จนขึ้นม.6ปีสุดท้ายแล้วผมต้องทำอะไรให้มันชัดเจนเพราะตอนนี้เพลงก็ผอมลงแล้วเขาดูน่ารักขึ้นมากเหมือนเมื่อก่อนเลยผมกลัวจะมีศัตรูหัวใจเพิ่มขึ้นผมต้องรีบทำคะแนน ผมมั่นใจว่าศัตรูหัวใจของผมเกิดขึ้นมาแล้ว พี่ภพ พี่ข้างบ้านของเป้วันนั้นสายตาที่เขามองเพลงเหมือนสายตาที่ผมมองเพลงไม่มีผิด เหอะผมต้องจีบเพลงให้ติดไอ้พี่ภพมันจะได้ไม่มายุ่งกับเพลงอีก แต่เพลงความรู้สึกช้าเหลือเกิน ผมต้องทำยังไงดีเนี่ยยยยย

[Lily teddy]

ความในใจคินทำไมมันสั้นจัง แต่ช่วงที่เจอเพลงครั้งแรกก็เคยเล่าไปแล้วนิเนอะ
ตอนนี้คินเริ่มมีไฟแล้ว เพราะพอเพลงเริ่มผอมก็ยิ่งต้องดูแลใกล้ชิดขึ้น
และคนแรกก็คือ พี่ภพนี่แหละระวังจะเข้าหาเพลงซะล่ะ
รอติดตามและเอาใจช่วยคินให้สารภาพโดยไวจ้า 

[saiiisai]

เรื่องน่ารักมากครับ รอติดตามฮะ

[TIKA_n]

คินทั้งผลักทั้งดันมาตลอดเลยเหรอเนี่ย ไม่รู้เลยแฮะ
ถ้ารู้สึกดี ๆ กับเพลงมานานแล้ว จะมาเริ่มลงมือจีบเพลงเอาตอนใกล้จบนี่จะทันมั้ยเนี่ย
แต่ยังดีที่รู้ตัวคู่แข่งแล้ว รีบ ๆ ทำคะแนน แล้วรีบ ๆ ให้เพลงรับรู้ความรู้สึกด้วยนะจ้ะ
ขอบคุณค่ะ 

[Ouizzz]

น่ารักจังเลยยยยรออยู่นะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

[windwrite]

ตอนที่6 มาแล้วววเขียนเรื่องนี้ต้องลงภาคสนามจริงคับผมต้องไปวิ่งที่สนามกีฬา หาอารมณ์มาเขียน

ฟู่~~~~~ เสียงพ่นล่มออกจากปาก ผมมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าวันหยุดไม่ค่อยได้มาวิ่งตอนเช้าบ่อยนัก วันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่แดดตอนเช้าไม่ร้อนนัก ตอนนี้วิ่งได้ประมาณ2ก.ม.แล้วที่คอมีผ้าสำหรับซับเหงื่อในมือมีขวดน้ำเย็นที่เปิดดื่มแล้ว ตอนนี้รู้สึกแฉะไปทั้งหลัง เหงื่อไหลอาบหน้าอีกผมเคยถ่ายรูปตัวเองตอนเหนื่อยๆแก้มออกสีเลือดฝาด เหมือนคนผิวสุขภาพดีประมาณนั้น555 วิ่งหลบไปข้างทางนั่งลงบนผืนหญ้า นั่งหอบ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก หลายคนวิ่งผ่านผมไปบางคนก็หันมายิ้มให้ผมก็ยิ้มตอบ บางคนก็เคยเห็นบ่อยๆเพราะผมก็มาวิ่งออกกำลังกาย พักหายใจหายคอก็ออกวิ่งต่อ สายตาจับจ้องทางข้างหน้า
“น้องคับๆน้องเสื้อน้ำตาล”
เสียงใครมาวิ่งจีบใครฟะเรียกแต่สีเสื้อเขาจะรู้กับนายมั้ยบ้าจิง อยู่ๆคนข้างหลังผมก็วิ่งมาแซงหน้าผมไปเฉยเลย
“เห้ยยยยย”จะหยุดก็ไม่บอกเกือบชนแล้วมั้ยล่ะ
“โทดทีก็พี่เรียกแล้วไม่หัน”
“พี่เรียกใครล่ะคับ”
“ก็น้องไง น้องเสื้อน้ำตาล”เขาชี้มาที่เสื้อผม ผมค่อยๆก้มมองเสื้อตัวเอง เชี่ยยเสื้อสีน้ำตาลเหมือนเราเลยอะ แหะๆ
“อ่ามีไรรึป่าวคับ”
“นี่น้องจำพี่ไม่ได้หรอคับ พี่ชื่อภพไงที่เจอกันวันเกิดเป้ไงจำได้มั้ย”
“อ๋อพี่ภพ จำได้ๆคับ”
“จำไม่ได้ก็บอกมาเถอะน่า” รู้ทันอีกโวะ
“โทดทีค้าบบ ว่าแต่พี่ภพมาวิ่งออกกำลังหรอคับ”
“ใช่คับพอดีพี่ตื่นเช้าน่ะเลยออกมาวิ่ง สดชื่นดีนะเพลงว่ามั้ย”
“อากาศตอนเช้าๆนี่สดชื่นจิงๆคับ ฟืดดดด”ผมโชว์สูดหายใจเข้าเต็มปอด
“555พี่เชื่อแล้วคับ แล้วนี่จะกลับรึยังกลับพร้อมพี่มั้ย”
“อ๋อผมรอเพื่อนน่ะคับพี่กลับก่อนเลยก็ได้คับ”
“ไม่เป็นไรพี่ไม่รีบหรอก พี่เดินเล่นด้วยได้มั้ย”
“ได้สิคับทางสาธารณะ ตามสบายคับ”
“เพลงไม่ได้กวนประสาทพี่ใช่มั้ยคับ”พี่ภพหันมายิ้มแหยๆใส่ผม
“555+พูดเล่นน่ะพี่ตามสบายเลยคับ”
“แล้วน้องเพลงเรียนเป็นไงบ้างคับ”
“ก็ดีคับแต่ไม่ได้เก่งมากคับ แล้วพี่ล่ะคับ”
“อ่อพี่เรียนจบแล้วล่ะ กำลังรอเขาเรียกตัวน่ะคับ”
“จริงหรอคับโหหน้าพี่ดูเด็กจังละอ่อนมากคับ”
“555+โห่พี่ก็เขินสิคับ”
“พี่ก้เขินผมเกินไปแขนจะพันแล้วคับ”พี่ภพเขินอย่างกับสาววัยรุ่นแขนพันกันอย่างกะพวกไม้เรื้อย
ขอเพียงแค่ลองหันมองหน่อยฉันยังคอย~~~~~
“ฮัลโหลถึงแล้วหรอ”คินโทรมา อิอิ
“ใช่ๆถึงแล้ว นี่เพลงอยู่ตรงไหน”
“เราอยู่ตรงหน้ายิมเดินมาดิ”
“เคๆรอตรงนั้นล่ะเด๋วไปหา”
“อะหะ”
“เพื่อนมาถึงแล้วหรอคับ”พี่ภพนั่งดูดน้ำชาเขียวกัดหลอดถามผม
“คับถึงแล้วกำลังเดินมา พี่ภพกลับก่อนเลยก็ได้คับ”
“พอเพื่อนมาก็ผลักไสพี่เลยหรอคับ เสียใจๆ”พี่ภพทำหน้าเบ้บอกว่าเสียใจ แล้วผมจะทำไงล่ะ
“อ่าพี่ภพหยุดนะ!!!”ชิบ นิสัยที่เวลาผมจัดการอะไรไม่ถูกแล้วมักจะดุคนอื่นกำเริบอีกแล้ว
“อึ๊บ เพลงโมโหพี่หรอคับ”พี่ภพถามผมเสียงดูหวั่นๆกลัวผมโกรธมั้ง
“พี่ภพเพลงขอโทดคับไม่ได้ตั้งใจ เพลงๆโอ้ยไม่รู้จะพูดไง”
“ช่างเหอะคับพี่ไม่ถือหรอก(:”
“แหะๆ”
“เพลงงงงงงค้าบบบบบ”คินมาแล้ว เช้ดดไหนหล่อจังพี่คินเสื้อกล้ามสีดำเห็นกล้ามขาว เฮ้ยไอ้เพลงคิดไรของเอ็งวะเนี่ย><
“คิน นี่พี่ภพที่เราเจอกันวันเกิดเป้ไง”ผมแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันอีกครั้งเผื่อคินจะลืม
“หวัดดีคับพี่ภพ”
“หวัดดีคับคิน”
“แล้วนี่จะไปไหนกันต่อหรอ”พี่ภพถามผมกับคินที่ยืนทักทายกันอยู่ ใช่คับยืนทักทายคินมันเล่นบ้าอะไรไม่รู้เชคแฮนผมทักทายเป็นภาษาอังกฤษ
“ก็จะไปซื้อของทำงานที่บ้านคินน่ะคับ”
“ให้พี่ไปส่งมั้ยคับ”
“อ๋อไม่เป้นไรคับผมขับมอไซค์มา”คินรีบตอนทันควัน
“คินก็ปฏิเสธอะไรอย่างนั้นพี่เขาหวังดี โทดทีคับพี่ภพไม่รบกวนดีกว่า”ผมแก้ตัวให้ดีขึ้น รึป่าว
“คับๆไม่เป็นไรถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะคับพี่ไปก่อนนะคับ บาย”พี่ภพโบกมือลาแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะคับ โถ่วัวแก่เอ้ย”คินทำเสียงล้อเลียนพี่ภพ
“555+ทำไมไม่ทำตอนเขาอยู่ล่ะคิน แล้วอะไรวัวแก่”
“เพลงแม่งซื่อจริงๆว่ะ”
อะไรของคินวะผมล่ะไม่เข้าใจ
“แล้วนี่ต้องไปซื้ออะไรมั่ง”คินถามผม
“อ่อๆจดไว้ๆแต่ขอไปอาบน้ำก่อนนะ”
“จะอาบที่ไหนล่ะ - -“คินทำหน้าหมา งง
“ที่ห้องน้ำสระว่ายน้ำ เราเป้นสมาชิกอยู่”
“ค้าบบบนำไปสิ”
ผมเดินไปที่สระว่ายน้ำเจอพี่คนคุมสระ2คนผมมาบ่อยจนรู้จักกันไปแล้ว เขาก็ถามว่าช่วงนี้หายๆไป ผมเลยบอกว่ายุ่งๆน่ะพี่เรื่องเรียนน่ะ แล้วก็ขอตัวไปอาบน้ำ แค่15นาทีก็เสร็จแต่งตัวออกมา
ผมใส่ฮู้ดสีเขียวเข้มทึบๆกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำรองเท้าวิ่งNBนั่นล่ะ
“โห เด็กแนวอะ”คินมันแซวผม
“เฮ้ยอย่าแซวดิคิน”ผมพูดเขินๆคินแซวทีไรทำผมเขินได้ทุกที
“อะๆ นี่ไปซื้ออะไรอย่างแรก”
ผมบอกของที่จำเป็นต้องใช้ทำงานคินขับรถมอไซค์มาคินสั่งผมว่า เกาะเอวไว้สิเด๋วหล่น คิดหรอว่าผมจะทำ
 บึ้นนนน
“เฮ้ยย “ตกใจด้วยความกลัวตกมือมึนเลยไปเกาะเอวคนตรงหน้า
“ก้บอกแล้วว่าระวังตก”
“แกล้งหนิ” ผมรู้ทันนะแต่คินก็ทำไขสือขำอีกต่างหาก
เราซื้อของครบแล้วผมต้องคนหอบของทุกอย่าง คินหยิบหมวกฮู้ดมาคลุมหัวผม
“เด๋วร้อน”
“ขอบใจนะ”
แต่คินกลับยิ้มกลับมา ช่วงนี้รู้สึกจะยิ้มบ่อยจังนะ คิน
ขับรถมาสักพักก็ถึงบ้านของคิน บ้านคินร่มรื่นเหมือนบ้านของผมเลยมีบ่อปลาคราฟด้วย
“พาใครมาหรอลูกแม่ไม่คุ้นเลย”
คุณแม่ของคินผมไม่ได้เจอเธอมาก็นานอยู่ตั้งแต่ตอนที่ผมยังอ้วนๆอยู่เลย
“แม่จำไม่ได้จริงหรอ”คินทำเสียงล้อเลียนแม่
“แม่เคยเจอเพื่อนลูกคนนี้ด้วยหรอ”
“555+ แม่คับนี่ เพลง ไง”พอคินบอกว่าผมเป็นใคร คุณแม่ก็ตาโต
“จริงสิ นี่เพลงหรอกหรอทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้ละลุก”แม่เข้ามาจับไหล่ผมแล้วพลิกตัวผมไปมาแล้วก็ให้ผมหมุนตัวให้ดู นี่คุณแม่จะพาผมไปเป็นนายแบบหรอคับ
“เพลงเองคับคุณแม่”ผมหยุดหมุนตามคุณแม่
“พอผอมแล้วดูน่ารักมากเลยนะเรา”
“เอ่อคับผมอยากหล่อมากกว่า”ผมเถียงคุณแม่ว่าผมน่ะอยากหล่อมากกว่านะแต่ใครๆก้พูดว่า น่ารัก เหอๆ
“แม่ว่าอย่างนี้ก็น่ารักดีจะตาย คินว่ามั้ย”
“หะ คับ น่ารักคับ”
“นั่นไงขนาดคินยังว่าน่ารักเลย”
“แล้วพ่อไปไหนหรอคับแม่”คินถามถึงคุณพ่อ พ่อของคินเป็นผู้ชายอารมณ์ดีชอบเล่นกีตาร์ด้วยล่ะคับ เห็นคุณแม่บอกว่าตอนจีบกันใหม่ๆคุณพ่อก็ขยันเล่นกีตาร์ร้องเพลงตามจีบ
“นั่งดีดกีตาร์อยู่ในบ้านโน้น”
“งั้นผมไปเก็บของบนห้องนะแม่”
“จ้ะ ดูแลเพลงด้วยนะคินเป็นเจ้าบ้านที่ดีหน่อย”
“ค้าบบบบ”
เดินชึ้นบันไดมาชั้นบนก็ถึงห้องของคิน
“ห้องเรารกไปหน่อยนะ”
“ก็ไม่เท่าไหร่หนิ”ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือเพลง หนังสือการ์ตูนกองอยู่กับพื้น
“นั่งก่อนๆเด๋วไปหาของกินมาให้”
ผมพยักหน้าให้คินว่าตามนั้น
ขอเล่นคอมหน่อยละกันอยากเล่นเฟซ แบลคกาวด์เป็นรูปศิลปินที่ผมกับคินชอบ คินน่าจะมีรูปศิลปินวงนี้อีกเยอะขอดูหน่อยละกัน เข้าไปดูในอัลบั้มรูปมีโฟล์เดอร์นึงชื่อว่า mysweet ผมคลิกเข้าไป ผ่าง ให้ทายรูปใครเอ่ย ถุ๊ย รูปเราทั้งนั้นหนิมีแต่ตอนเผลอๆทั้งนั้นเลย ไหนดูดิ๊ รูปนี้ตอนดูดน้ำปั่น รูปนี้กำลังหัวเราะ รุปนี้ตอนอ่านหนังสือ โหมีเกือบทุกอิริยาบถ
“เพลง ดูไรน่ะ”
ผมหันไปยิ้มแหยๆให้คิน
“เฮ้ยยยยยเห้นหมดแล้วหรอ”
“อะ อืม หมดเลย”
“เราขอโทษนะเพลง โกรธเรามั้ย”
“ไม่โกรธนะแค่งงว่าทำไมมีแต่รูปเราล่ะ”ผมไม่โกรธนะมันไม่ได้เสียหายตรงไหนแต่ผมงงทำไมถึงมีแต่รูปผม
.”เพลงคือกู กูเป็นแฟนคลับมึง”
“อย่าแถดิ คิน ทำไมล่ะ”
“เพลง มึงอาจจะไม่อยากฟังก็ได้นะ”
“เรื่องของเราใช่มั้ย เราอยากฟัง”
“ก็ได้บอกก็ได้ เพลงคิน คินชอบเพลงนะ”
ห๊ะ อะไรนะผมหูฝาดไปหรือเปล่า
“จริงหรอคิน ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เรื่องจริง นานมาแล้ว”
ผมยังคงสับสนกับความคิดตัวเอง คินเนี่ยนะชอบผม หรือเขาจะแกล้งอะไรผมรึป่าว
“เพลง โกรธคินมั้ยเพลงไม่ต้องรีบตัดสินใจก็ได้นะแต่ขอเหอะอย่าเกลียดคินเลย”
“เรา เราไม่โกรธ แต่เราสับสนว่ะคิน คินชอบเราแบบนั้นจริงหรอ”
“จริงคับ เพลง คินจริงจังนะ เพลงชอบคินบ้างมั้ย”
“คิน คือเรา ไม่รู้ว่ะไม่รู้จริงๆขอเวลาหน่อยนะ”

[Lily teddy]

  อยู่ดี ๆ ก็มีเหตุให้คินต้องบอกความในใจกะเพลงซะแล้ว ยังไม่ได้เตรียมใจเลย (เกี่ยว?)
แล้วเพลงจะว่ายังไงละเนี่ย อ่าน ๆไปตัดจบเลยอะ  ค้างมาก
รอ รอ จ้า มาต่อไว ๆ น๊า  อยากรู้ม้ากมากอะ 

[Aomampapeln]

พี่ภพบอกแล้วไงก้องยังว่างอะมายุ่งกะเพลงของเค้าไมชิ้ง!!สายตาอาฆาตของคินก็ได้แหะๆ^^