มาแล้วคับๆ
ตอนที่14
ผมเดินเข้าบ้านเห็นแม่กับพ่อกำลังนั่งดูข่าว
“อ้าว กินข้าวมายังลูก”แม่
“เรียบร้อยแล้วคับวันนี้คุณแม่คินชวนทานข้าวเย็นน่ะคับ”
“อ่อหรอจ๊ะ”
“งั้นเพลงไปอ่านน้ำก่อนนะคับ”
“จ้ะ”
ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆเหมือนกับว่าพ่อแม่มีอะไรที่อยากจะถามผมอย่างนั้นแหละ
อาบน้ำก่อนดีกว่า ผมถอดชุดเหวี่ยงลงตะกร้านุ่งผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ ยืนมองตัวเองในกระจกมองไปที่ริมฝีปากตัวเองทำให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี๊ที่ผมจู่โจมคิน ผมมอบจูบแรกให้คินไปแล้วมันจะรู้บ้างมั้ยปากนุ่มที่อยากจะงับเสียเหลือนเกิน จิตใจฟุ้งซ่านก่อนที่จะนึกไปถึงเรื่องใต้สะดือก็สะบัดหัวไล่ความคิดที่ชักจะติดเรทไปทุกที อย่างนี้ใช่มั้ยที่เขาว่าแรงดึงดูดทางเพศ
เปิดน้ำฝักบัวให้มันไล่ความคิดฟุ้งซ่านของผม จัดการทำความสะอาดร่างกายทุกซอกมุม อิอิ
ผมแต่งตัวเรียบร้อย เปิดแอร์เปิดทีวีดูช่องสาระคดี ปลาวาฬเพชฌฆาตกำลังกัดแล้วเหวี่ยงลูกแมวน้ำอย่างโหดร้ายตามสันชาตญาณ ดูไปก็เช็ดผมไปด้วย
~~~ก๊อก ก๊อก ก๊อก แม่ขอเข้าไปได้มั้ยเพลง~~~
“เช้ามาเลยแม่ประตูไม่ได้ล็อค”
“ทำอะไรอยู่หมู”
“ดูสาระคดีฮะ”มาแปลกแฮะ
“อ้อจริงด้วย”
“ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างเพลงมีอะไรเล่าให้แม่ฟังมั้ย”
ชัดเลยต้องมีอะไรแน่ๆไม่งั้นแม่ไม่หลอกถามผมหรอก
“ก็เรื่อยๆนะฮะงานเยอะไหนจะสอบตรงอีก เหนื่อยแต่ก็ต้องสู้น่ะแม่”
“ตั้งใจนะหมูยังไงแม่ก็อยู่ข้างหมูเสมอนะไม่ว่าหมูจะตัดสินใจอะไรหมูก็เป็นคนที่แม่รักที่สุดนะรู้ไว้”
“แม่....”
ถึงผมจะยังไม่รู้อะไรแน่ชัดว่าแม่พูดถึงเรื่องอะไรแต่ผมรู้แค่ว่าแม่ผมรักผมที่สุด ผู้หญิงคนนี้ไม่ว่ากอดกี่ครั้งก็ทำให้ผมรู้สึกเหมือนตอนที่ยังเป็นเด็กเล็กๆ
“แม่เพลงไม่รู้ เพลงไม่รู้ว่าแม่หมายถึงอะไร”
“เห้ออ เพลงวันนี้แม่กับพ่อเห็นทุกอย่างแล้ว”แม่ลูบหัวผมเบาๆจนผมต้องเงยหน้ามองแม่
“หน้าบ้านหรอคับ”ก็มีอยู่เรื่องเดียว
“ลูกกับคินเป็นแฟนกันแล้วหรอ” ผมสะดุ้งคลายกอดออกจากแม่
“ปะ ป่าวนะคับเราเป็นเพื่อนกัน”แม่งเอ้ยโกหกไม่เนียนเลยว่ะ
“เพื่อนกันเขาจูบกันได้ด้วยหรอ หืออออ”แม่พูดลากเสียงยาว ผมแพ้แม่แล้วล่ะเห้อ
“เพื่อนจริงๆแม่ เพลงยังไม่ได้ตกลงคบกับคิน”
“เป็นเพื่อนแล้วไปจูบเค้าทำไม”
“หา แม่ถามไรเนี่ย โห่พอๆ”
“ก็แล้วไปจูบเขาทำไมล่ะ555+”
“โห่แม่ เอ่อแล้วแม่ไม่โกรธหรอ คับ”
“ไม่ได้โกรธหรอกแต่แม่ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้”
“แม่ผิดหวังมั้ยฮะ เพลงขอโทษแม่นะคับเพลงขอโทษ”จู่ๆน้ำตาผมก็เอ่อล้นออกมา เชี่ยร้องไห้ไมเนี่ย
“แม่ไม่โทษลูกหรอกนะเพลงแม่ไม่โกรธลูกเลยนะ ลูกมีความสุขแม่ก็พร้อมจะเข้าใจนะเพลงอย่าร้องไห้สิ”
ผมทำผิดทำให้แม่ต้องผิดหวังไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกอยากให้ลูกตัวเองผิดเพศ
“ถ้าไม่ใช่คินต่อให้เป็นผู้ชายคนไหนเพงก็ไม่ได้รัก”
“เพลงแน่ใจแล้วใช่มั้ยว่ารักคิน”
“คับเพลง แน่ใจแล้ว”
“ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องปิดบังหรอกนะรู้มั้ย”
“คับ แม่คับพ่อจะเกลียดเพลงมั้ย”
“เพลง ไม่ใช่แค่แม่ที่รักเพลงที่สุดนะ พ่อก็รักเพลงมากเหมือนกันนะ”
“เพลงก็รักแม่นะ ขอบคุณที่เข้าใจเพลงนะคับแม่ขอบคุณนะแม่”
“จ้ะไม่เป็นไรนะ นอนได้แล้ว”
“แม่”
ผมเรียกแม่ก่อนที่แม่จะเปิดประตู
“Good nightคับ”
“Good nightจ้ะ”
สมัยเด็กๆผมมักจะgood nightพ่อกับแม่เสมอ
ตื่นเช้ามาผมเดินลงมาข้างล่างด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่เพราะพ่อกับแม่รู้เรื่องหมดแล้วผมเหมือนเด็กที่กลัวความผิด
“กินข้าวสิเพลง”พ่อ
“คับ พ่อไม่กินหรอคับ”
“เรียบร้อยแล้วล่ะ”
“อ่ะคับ”
“เพลง ลูกยังเหมือนเดิมเสมอนะ”
พ่อมองผมเหมือนผมในทุกทีที่ผานมาถึงข้างในผมจะเปลี่ยนแต่ความรู้สึกของคนตรงหน้าผมไม่เคยเปลี่ยน
“ฮะ ^____^”ผมยิ้มกว้างกว่าทุกที
เช้านี้ผมก็หอบของฝากไปให้พวกเพื่อนที่โรงเรียนเชี่ยเหมือนบ้าหอบฟางเลยว่ะ
“เฮ้ยมาแล้วๆ”เสียงไอ้ก้องนำมาก่อนเลย
“กลับมาแล้วหรอวะหายไปนานเลยนะมึง”ไอ้บี
“ไปเที่ยวมาเหอะ อะนี่ของฝาก”
“ขอบใจนะเพลง^^”เป้คับ มารยาทซะจริง
“มีของพวกกูแล้วของไอ้คินล่ะ”ก้อง
“กูได้แล้ว”ผมไม่ทันตอบคินชิงตอบก่อน
“เอ๊ะๆ เพลงมึงหอบไปให้มันถึงบ้านเลยหรอวะ”บี
“เชี่ยก็บ้านใกล้เหอะ”ผม
“รถเม2ต่อน่ะหรอเพลง”เป้
“ต่อเดียวหรอกแค่เกือบครึ่งชั่วโมง”
“5555+เฮ้ยมีไรผิดปกติปะว๊า”ก้อง
“เฮ้ยยยเลิกปั่นหัวสักทีดิวะ”ผม
พวกเราก็นั่งกัดกันพอให้หายคิดถึงสักพักคับก็ต้องไปเข้าแถว
คาบแรกผมเรียนสังคม อาจารย์ให้ย้ายห้องเรียน ต้องเดินกันข้ามอาคาร ผมเลือกนั่งแถวกลางๆริมๆและก็นั่งข้างคิน
ตอนเรียนอยู่คินมันก็สะกิดผม
“อะไรจะเรียน”
พอหันไปก็เห็นมันเลียปากทำปากเซกซี่น่า จูบ ใจผมเต้นแรง
“หน้าแดงเลยหรอ”
“ป่าวร้อนเฉยๆ”
“ให้ ช่วย มั้ย”
เชี่ยคิน ผมอายมากเลยว่ะที่มันรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่
คาบเช้าเป็นไปตามปกติโชคดีที่ไม่มีสอบเก็บคะแนนไม่มีงานเพิ่ม
“คินตอนเย็นว่างมั้ย”ผม
“ไม่ว่างแล้วอะ”คิน
“อ่อๆไม่เป็นไร”
“มีไรป่าวเพลง”
“ป่าวแค่จะชวนไปซื้อของน่ะไม่มีไรวันหลังก็ได้”
“ไว้วันหลังนะวันนี้เรามีธุระต้องกลับบ้านน่ะ”
จริงๆผมแค่จะหาเวลาคุยกับคินว่าพ่อแม่ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว
พอเลิกเรียนคินก็รีบปลีกตัวแยกไปทันทีมันบอกว่ามีธุระด่วน
“มันจะรีบไปไหนหนักหนาวะ”บี
“ธุระสำคัญห่าไรวะ”ก้อง
“คินอาจจะรีบจริงๆก็ได้นะ”เป้
“กลับบ้านไงล่ะมึงไอ้เพลงคินไปแล้ว”ก้อง
“เกี่ยวไรกับคินวะมันจะกลับไม่กลับเราก็กลับได้”ผม
“เห็นช่วงนี้พวกมึงตัวติดกันอย่างกะคู่แฝด”ก้อง
“สนิทขึ้นมั้ง”ผม
“สนิทนี่ประมาณไหนวะ”บี มันทำสายตากุ้มกริ่มเกลียดมึงว่ะไอ้บี
“ห่าไรล่ะ”ผม
“หรือแม่งนัดสาววะ”ก้อง
“เออไม่แน่พวกมึงจำผู้หญิงน่ารักๆคนนั้นได้ปะวะที่เขาเข้ามาทักไอ้คินอะ”บี
“แต่คินก็บอกว่าเพื่อนเก่าหนิ”เป้
“เพื่อนเก่าหรือแฟนเก่าวะ”บี
“แล้วถ้าเจอเพื่อนเก่าบี เราก็ต้องสงสัยว่าเป็นแฟนเก่าบีใช่มั้ย”หึหึงานงอกแล้วไอ้บี
“เฮ้ย ป่าวไม่ใช่อย่างนั้น ไอ้นี่ก็คิดได้เนอะ”บี
“แล้วบีพูดทำไมล่ะคับ”เป้
“เค้าแกล้งเพลงเล่นหรอก”บี
“เกี่ยวไรกะเรา”ผม
“ซึนได้ซึนไป”ก้อง
“พอๆพวกมึงเพ้อเจ้อว่ะ”ผม
พอคนเริ่มบางตาพวกผมก็ได้เวลากลับบ้านใครบ้านมันทีแรกพวกมันจะมาส่งผมแต่เออผมก็ไม่ใช่ผู้หญิงน่ารักที่พวกมันจะคอยเป็นห่วงว่าจะโดนฉุด = =
ผมคิดมาตลอดทางเรื่องที่พวกมันพูดว่าคินเจอแฟนเก่า จริงๆผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าคินเคยมีแฟนมาก่อนหน้านี้มั้ย แต่ถ้าใช่แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า ผมไม่สนใจหรอก
“พ่อ สวัสดีคับ แม่สวัสดีคับ”
พ่อหันมาพยักหน้าให้ แต่แม่กำลังหาอะไรบางอย่างวุ่นวาย
“แม่หาอะไรอยู่หรอคับ”
“อ้อ แม่หาน้ำยาเช็ดเตาแก๊สอยู่น่ะหมูเห็นมั้ย”
“แม่ใช้หมดไปแล้วไม่ใช่หรอ”
“หรอ จำไม่เห็นได้”
“แม่เขาจำไม่ได้หรอกเพลงแก่แล้ว”พ่อ
“ต๊ายยยยคุณฉันจำได้ว่ารุ่นเดียวกันนะ”แม่
“ผมแก่แค่ร่างกาย”พ่อ
“ค่ะ พ่อวัยรุ่น”แม่
“555+เดี๊ยวเพลงไปซื้อให้ก็ได้แม่”
ไหนๆก็ได้ออกจากบ้านผมมีเรื่องอยากจะคุยกับเป้เรื่องที่ผมพยายามเข้าใจ
“ฮัลโหลเป้อยู่ไหนน่ะ”
“อยู่บ้านดิมีไรป่าวเพลง”
“ว่างมั้ยออกมาหาหน่อยที่โลตัสนะเรามีเรื่องอยากปรึกษา”
“ได้ๆอีกสิบนาทีเราคงถึงงั้นรอที่ลานข้างหน้านะ”
“ตกลงแล้วเจอกัน” ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
“เพลงทางนี้”เป้ ในชุดอยู่บ้านสบายๆดูเด็กกว่าอายุจริงมากคับ
“พาเราไปซื้อของให้แม่ก่อนนะ”
“อะหะ แล้วตกลงมีเรื่องไรหรอ”
“ความลับ”ผมแกล้งกวนประสาทเป้ แล้วคอยดูเป้จะพูดว่า
“กวนตีน” 555+ไม่ใช่ว่าเป้จะเรียบร้อยนะคับมันก็คนธรรมดานี่แหละอยากด่าก็ด่า
“แหม่ทีต่อหน้าบีเรียบร้อยจังน้า”
“ก็ต้องเรียบร้อยดิบีมันเกรงเราแบบนั้นมากกว่า”
“ขนาดนั้นเลยหรอ”
“อื้อ แต่เดี๊ยวนี้ไม่ค่อยแล้วเราก็ด่ามันบ่อยๆ555+”สะงั้น
ผมกับเป้เดินไปโซนขายพวกน้ำยาทำความสะอาดหยิบน้ำยาทำความสะอาดที่แม่ฝากซื้อแล้วไปจ่ายเงิน
“เป้ กินไอติมปะ”ผมชี้ไปที่ร้านสเวนเซ่น
“อื้อเอาดิ”
เราเข้าไปนั่งข้างใน มุมที่เป็นส่วนตัว ผมกับเป้สั่งเมนูที่เป็นเมนูแนะนำอยู่ตอนนี้
“เป้ถามไรหน่อยดิ คบกับผู้ชายเอ่อบี รู้สึกยังไงหรอ”
“ถามไมอะ”
“ตอบมาเหอะน่า”
“ก็ไม่รู้ดิเวลาอยู่ด้วยแล้วมีความสุขแบบที่ไม่เคยเป็น และก็เป็นแค่กับบี”
“อย่างงั้นหรอ แล้วเวลาไปเที่ยวแบบคู่รักแสดงออกยังไงวะ จับมือปะ กอดคอหรอ”
“ก็ๆไม่ขนาดนั้นนะบีมันจะชอบเป็นคนจับมือเราตลอด แต่ก็ไม่ได้อายนะกลับชอบด้วยซ้ำ”
“หรอ ดีเนาะ”
“เพลงถามจริงเหอะ กับคินเป็นไรกันวะ”
“ก็ตอนนี้เป็น”ผมพูดยังไม่ทันจบผมก็เห็นภาพคนที่ผมคุ้นเคย คิน แต่มันน่าแปลกใจตรงที่เขามากับผู้หญิงที่ผมไม่รู้จักท่าทางสนิทกัน ผู้หญิงคนนั้นควงแขนคินหัวเราะต่อกระซิกกัน หน้าของคินดูมีความสุขดี
“เฮ้ยเพลงเป็นไร”
“ป่าว”
แต่เป้มันก็หันไปตามที่ผมมอง
“เพลง มันอาจไม่ใช่อย่างนั้นนะ”
ผมมองตามพวกเค้าไปจนสุดทาง ในหัวผมได้แต่ถามว่า ภาพนั้นมันคืออะไร
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
