หัวข้อ: @@@โดย Luk {สนามรัก..นักบอล} P.96 วันนี้ไปส่งหนังสือให้หมดแล้วนะคะ 12/12/56

[greensnake]

แหม้ ทำเอาเราหน้าแดงไปด้วยเลยอ่ะ
รู้ว่าอุบัติเหตุแต่ก็อดดีใจไม่ได้ เหมาะเหม็งจริงๆ
น้องก็ไม่ได้รู้ตัวเล้ยว่าที่พี่เขาหน้าแดงเพราะอะไร
มีขาวๆเนียนๆแน่นๆมาลอยอยู่ตรงหน้านี่เนาะพี่โย่
จะเป็นยังไงต่อไปน้า~ แทบอดใจรอไม่ไหวเลยล่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ
ป.ล.อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ เดินทางปลอดภัยค่ะ

[nongrak]

พี่โย่คงต้องหวั่นไหวบ้างแล้ว เจอลูกดิ่งโหมดยั่วไม่รู้ตัว

[FiZZ]

อื้อหือ ก้นแน่นๆ ขาขาวๆ อันที่จิงถ้าได้สัมผัสด้วยเนี่ยพี่โย่คงลืมไม่ลง 
ใครจะชอบใครก่อนกัน น่าลุ้นจิงๆ 

[kaokorn]

ขอให้ไปเที่ยวและทำบุญให้สนุก และมีความสุขนะฮะ

[took-ta_naka]

  รอ อยู่นะจ๊ะ     อนุโมทนาจ้า

[hatachiii]

ขอบคุนมากครับ ได้บุญเยอะๆนาครับ แล้วจะเฝ้ารอการกลับมาอย่างตั้งใจ

[KuMaY]

พี่โย่ลดกำแพงตัวเองลงมาเยอะแล้วมั้งเนี๊ยะ
ค่อยน่ารักขึ้นหน่อย
ลูกดิ่งสู้ๆนะ อีกนิดเดียวก็พิชิตใจพี่โย่ได้แน่ๆ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ Luk ด้วยนะ

[tomatoh]

มาต่อไวไวนะครับ

[loveaaa_somsak]

เริ่มมีอาการ

[lluvia]

หวิวเล็กๆน้องดิ่งเซ็กซี่ใช่มะโย่ อยากอ่านพาร์ทของโย่บ้างจัง
 
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

[Hummer]

สมราคา การันตีนักเขียนคุณภาพจริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นพล๊อตเรื่อง มิติตัวละคร เสมือนจริง น่าติดตามตลอด

ขอบคุณมากครับ ที่สร้างสรรค์ผลงานดี มีคุณภาพ ให้ได้เสพความบันเทิงไม่ขาดหาย

รักคนเขียน คารวะจากใจครับผม

[$VAN$]

ลูกดิ่งเหมือนหมาน้อยเลย อิอิ เดี๋ยวหูลู่ หางตก พอพูดดีด้วยก็กระตือรือร้นขึ้นมาทันที น่ารักจัง^^
โย่เอง ที่แท้ก็ใจดีนี่นา
ว่าแต่เห็นดิ่งไม่ใส่กางเกง ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยจ๊ะ กลบเกลื่อนไรป่ะเนี่ย คิๆๆ

[shoky_9]

 

[helpmeiiz]

พรุ่งนี้เจอกันนะคะพี่โย่ คิดถึงที่สูดดดด  ขอยาวๆนะคะพี่ลัก 

[Anyann]

น่ารักจังเลยตอนนี้ ภาพขาอ่อนขาวๆของลูกดิ่งคงตามหลอกหลอนพี่โย่ไปอีกหลายวันแน่ 55555

[loveaaa_somsak]

พรุ่งนี้จะได้อ่านตอนต่อไปแล้ว เย้

[gupalz]

พี่โย่น่ารักอ่ะ ตอนนี้ลูกดิ่งโชว์หวิว แบบไม่รู้ตัวซะด้วย

[Arancia]

อยากอ่านต่อๆๆๆ พี่โย่ใจดีขึ้นเยอะเลย ฮุฮิๆ

[helpmeiiz]

วันนี้แล้วสินะ ที่พี่โย่จะมาเคาะประตูบ้านหนูแล้ว วันอังคาร   

[{TN}]

นั่งรอคุณลักษ์มาอัพต่อ

รออยู่นะเคอะ

[hatachiii]

กลับมายังคราบ อย่าหายไปพร้อมกับเข้าพรรษานะครับเด๋วคนรอชักดิ้นชักงอพอดีครับ 
 

[Roman chibi]

 

[shoi_toei]

กรี๊ดดดดดดดด ฟินกับตอนนี้

[Ta_ii]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ของคุณ Luk จนตอนนี้ตามอ่านทันแระ 

ชอบมากๆๆ สนุกดีๆ ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่ค่อยมีฉากหวานออกมาให้เสพ
แต่เรารู้สึกฟินแบบบอกไม่ถูก 

น้องดิ่งนิสัยน่ารักดีอ่ะ พี่โย่ก็เหมือนจะนิ่งๆนะ แต่แฝงความอบอุ่นไว้ด้วยอ่ะ เรารู้สึกแบบนั้นอ่ะ
น่าติดตามมากจ้าาา 

ปล้ำลิง : ตอนล่าสุดนี้น้องดิ่งยั่วแบบไม่ตั้งใจ พาพี่โย่ถึงกับไปต่อไม่ถูกเลย คึคึ ขาวเนียนน่าลูบไล้หล่ะสิ (แอบหื่น )

จะรอติดตาม น้องดิ่งผู้รักษา'ประตู' กับ พี่โย่ผู้ทำ'ประตู' ต่อไปนะก๊าบบ 

เป็นกำลังใจให้คุณ Luk จ้าา

[luxilove]

สนามรัก..นักบอล
Part 8

    “ทำไมพึ่งมา”
พอถึงสนาม เกรียงถามทันทีหลังเห็นหน้าคนตัวโต แต่ละคนวอร์มอบอุ่นร่างกายกันอยู่
สองหนุ่มต่างวัยมาเป็นคู่สุดท้าย ได้รับสายตาตำหนิจากโค้ชอรุณให้รู้ตัว

   ฝ่ายถูกถามไม่ตอบ วางกระเป๋าใบเล็กใส่ของใช้ส่วนตัว เสร็จแล้วเข้าไปยืดเส้นยืดสายหน้าตายคงเส้นคงวา
คำถามสักครู่เปลี่ยนเป้าหมายมาที่หนุ่มหน้าอ่อนแทน ลูกดิ่งไม่รู้จะบอกเกรียง ยุทธ และพี่นักบอลสามคนที่รอคำตอบยังไงดี
ในเมื่อโยโย่ไม่พูดอะไร ขืนสุ่มสี่สุ่มห้าบอกเล่าเก้าสิบ อาจสร้างความไม่พอใจให้พี่แทคเอาได้ พานยุ่งไปกันใหญ่
เลยเลือกส่งยิ้มให้แทน เนียนก้มแตะปลายเท้ายืดหยุ่นกล้ามเนื้อหลบเลี่ยงสายตาคาดคั้นจ้องเอาคำตอบดื้อๆ

   “เออ..ให้มันได้อย่างนี่ พอกันทั้งคู่” เกรียงเปรย พร้อมอาการถอนหายใจ สุดท้ายก็ไม่ได้ข้อมูล ทั้งที่อยากรู้เต็มแก่
ร้อยวันพันปีเทพบุตรสุดหล่อจะลงซ้อมสาย ยุทธกลับไม่ยอมปล่อยผ่านง่ายๆ ขยับประกบลูกดิ่ง
ถามประโยคที่ทำหนุ่มหน้าใสถึงกับสะดุ้ง

   “มุมปากโดนอะไรมา” อาการชะงักของลูกดิ่ง ไม่หลุดการจับสังเกตของยุทธ เดิมทีเขากับพี่เกรียงยืนรอหน้าห้องพัก
จนกัปตันหนุ่มตัดสินใจโทรเข้ามือถือพี่โย่อีกฝ่ายดันไม่รับสาย กระทั่งพี่เกรียงไม่ยอมเสียเวลารอ
พาเขามาสนามเพราะไม่อยากผิดเวลา เขาเลยอยากเค้นความจริงรุ่นน้อง

   “อุบัติเหตุนิดหน่อย” ลูกดิ่งพูดความจริง ไม่ลงลึกรายละเอียด

   “เหรอ!!..อุบัติเหตุอะไรปากบวมฉึ่ง” ยุทธไม่ละความพยายามไล่บี้รุ่นน้องร่วมสถาบัน
ยิ่งอาการหูแดงปิดไม่มิดของลูกดิ่ง ชวนสงสัยไปใหญ่
 
   “จะไม่เงยหน้าคุย..ไอ้ลูกข่าง” เจอลูกบังคับแถมเปลี่ยนชื่อให้เสร็จ 
ลูกดิ่งจำต้องยืดตัวขึ้นยืน มองหน้ายุทธเนียนถ่างขากว้างเปลี่ยนท่าวอร์ม ด้วยอาการหน้าแดงเถือก

   “มึงหน้าแดงว่ะ..ดิ่ง” ยุทธไม่ลดละ ทักตามที่เห็น

   “สงสัยก้มหัวนานไปหน่อย” ลูกดิ่งแถสด เขารู้ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง ต้นเหตุจากคำถามของยุทธล้วนๆ
ทำให้คิดถึงที่มาอาการปากเจ่อเลือดซิบ

   “มึงกับพี่โย่ ท่าทางแปลกๆ” ยุทธยิงหมัดฮุก ไม่แย่บนำร่องอีกแล้ว
หลังรีรอเสียเวลาเปล่า ลูกดิ่งยังคงสงวนคำพูดอยู่ดี

   “แปลกยังไง ผมปกติดีพี่” เจ้าตัวยืนกรานไม่เต็มเสียงนัก

   “หึ! มาสายทั้งที่รู้ไม่ควรทำ สำคัญปากมึงไปโดนอะไรวะดิ่ง พี่เลี้ยงมึงก็เหมือนกัน พี่เกรียงถามทำเก๊กขรึม
จะให้กูบอกปกติยังไง” เจอเหตุผลของยุทธเข้า ลูกดิ่งที่โกหกไม่เก่งไปไม่ถูกเช่นกัน ไม่คิดมาก่อนว่าที่เขากับพี่แทคมาสาย
เพราะฉุกเฉินกันนิดหน่อย กลายเป็นประเด็นสร้างความสนใจให้เพื่อนนักเตะในทีมได้ขนาดนี้ ถึงคนอื่นไม่พูด
แต่สายตาอยากรู้อยากเห็นฉายชัด การขยับตัวเล็กน้อยของพี่โย่ล้วนได้รับความสนใจจากบุคคลรอบข้างแทบทั้งสิ้น

   “ผมไม่รู้พี่เขาเป็นอะไร ส่วนผมปกติดี” ลูกดิ่งยังคงยืนกรานท่าเดียว กับคำตอบที่ไม่มีความกระจ่าง

   “เออ..อย่าให้กูรู้มึงวางมวยจนปากเจ่อ..รุนแรงถึงกับใช้ปากกัดกันเชียวหรือดิ่ง!” สายตาคาดโทษ
พร้อมท่าชี้นิ้วของยุทธ ลูกดิ่งหนาวๆ ร้อนๆ ความจริงถ้าให้บอกตรงๆ ว่าเขาล้มทับโยโย่จนปากกระแทกอีกฝ่าย
ก็ไม่น่ามีปัญหา ติดตรงกังวลจะต่อยอดบ้าบอกันหรือเปล่า สำคัญคนหน้านิ่งเห็นด้วยหรือไม่หากเขาปากสว่าง
ในขณะพี่เขาหุบปากรูดซิปเงียบสนิท นี่ต่างหากที่ลูกดิ่งไม่สามารถชี้แจงให้ชัดเจน ปล่อยทุกคนคาดการณ์เอาเอง
แต่แอบติดใจประโยคท้ายของยุทธ คิดได้ยังไงว่าเขาทะเลาะกับพี่โย่ถึงกับใช้ปากกัดกัน ไม่ใช่หมานี่นา?

   การอบอุ่นร่างกายผ่านไปประมาณห้านาที เป็นการนำทีมนักเตะวิ่งเยาะๆ รอบสนามบอลขนาดกลาง
ไม่ใช้สนามใหญ่อย่างตอนเช้าที่พาวิ่ง ต่อจากนั้นเป็นการสปีดความเร็วคนละสามรอบ ตามด้วยท่าวิ่งเก็บของ
สไลด์ข้าง..วิ่งสลับขาหลอก ฯลฯ เป็นการเอากำลังและความคล่องตัวด้วยท่าเปล่า กว่าจะเป็นการวอร์มอุปกรณ์ก็ปาเป็นชั่วโมง
หนักพอสมควรเล่นเอาเหงื่อชุ่มเสื้อจนเปียกไปหมด

   “อือหือ..นี่ขนาดฟิตร่างกาย เล่นซะหายอยาก” ยุทธเปรยกับลูกดิ่ง ยืนหอบแฮ่กหายใจโยนระหว่างรอคำสั่ง
พวกรุ่นเดียวกันที่มาเข้าค่ายฝึก อาการไม่ต่างเท่าไหร่ แม้มีบางคนเนียนทำเป็นเข้ม แต่สังเกตได้ว่าฝืนทำเป็นเก่งเสียมากกว่า
ส่วนพวกรุ่นใหญ่แต่ละคนดูชินกับการฝึก จึงไม่เห็นอาการเหน็ดเหนื่อยหายใจหนักอย่างพวกรุ่นน้อง

   “ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีนะพี่ ที่ผ่านมาเราฝึกหนัก เทียบไม่ได้กับมืออาชีพเขาเลย มิน่าฟอร์มการเล่นและเทคนิค
เหมือนศิษย์กับอาจารย์” ลูกดิ่งสรุปตามความรู้สึก เขายอมรับว่าทึ่งในพละกำลังและความอดทนปราดเปรียวของพวกพี่ๆ ทุกคน
โดยเฉพาะพี่แทคของเขา หน้าหล่อนิ่งเฉยยังคงเส้นคงวาไม่ออกอาการให้เห็นว่าเหนื่อย ไม่สนกระทั่งปาดเหงื่อทิ้ง
เหมือนพี่หลายคนทำกันด้วยซ้ำ

   “กูละทึ่งพี่โย่แกจริง คนหรือเครื่องจักรเป๊ะฉิบหาย” แม้แต่ยุทธยังชมจากใจ ดูจากจับคู่สปีดความเร็ว
พี่โย่คู่พี่เกรียงยังทิ้งช่วงห่างสองช่วงตัว เร็วชนิดพูดได้ว่าในทีมไม่มีใครทาบติด ทั้งที่คนอื่นทำเวลาได้ดีแล้วนะ
แต่รายนั้นเหมาะเป็นนักวิ่งลมกรดได้เลย กล้ามขาขึ้นลูกเป็นมัดเห็นแล้วอิจฉา อะไรจะแฮนซั่มขนาดนั้น

   “อืม..” ลูกดิ่งขานรับคำวิจารณ์ของยุทธโดยไม่โต้แย้ง สมรรถภาพความแข็งแกร่งของพี่โย่เห็นจะๆ
สมเป็นซุปเปอร์สตาร์วงการลูกหนังอันดับหนึ่งของเมืองไทย เห็นแบบนี้หมดข้อกังขา

   “กูเร็วได้ครึ่งของพี่เขาคงดี” ยุทธยังไม่หยุดพล่าม

   “เดี๋ยวก็ทัน ของแบบนี้ทันกันได้พี่” ลูกดิ่งให้กำลังใจ ยังไงเขาคิดว่า การฝึกฝนบวกประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้
ย่อมนำมาซึ่งการพัฒนาฝีมือฝีเท้า ช้าเร็วย่อมมีสิทธิไปตีคู่ได้ หากมีความตั้งใจพยายามเต็มที่ไม่ถอดใจท้อแท้ไปเสียก่อน..
ย่อมพบกับความสำเร็จ

   “มึงดูไอ้ปุ้ม ว่ามึงแหมบๆ เนียนตีซี้พี่เขาเฉย” ลูกดิ่งหันมองตามคำบอกของยุทธ ได้แต่อมยิ้มกับภาพที่ปุ้มยืนสำรวม
คุยกับโยโย่ พี่แทคของเขาหน้านิ่งพูดตอบอีกฝ่าย ไม่รู้คุยอะไรสีหน้ากัปตันทีมเก่าถึงระรื่นแบบนั้น

   “กูเพิ่งรู้ไอ้นี่เลียเก่ง” ยุทธทำเสียงประชด เพราะท่าทางของปุ้มที่เขามองจากสายตา เหมือนกำลังแสดงให้ทุกคนเห็นว่า
คุยกับโยโย่อย่างสนิท น่าจะต้องการโชว์พาวน์พวกที่มาเข้าค่ายด้วยกัน แต่ละคนมีไม่น้อยใช้สายตาชื่นชมลูกชายเจ้าของสโมสร
ชัดเจน แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปคุยด้วย อาจเกร็งท่าทางวางตัวนิ่งของคนตัวโต ในขณะที่ปุ้มเข้าไปคุยให้เห็น

   “พี่ยุทธก็พูดไป ฮีโร่สำหรับคนชอบบอล มากน้อยได้คุยด้วยช่วยให้รู้สึกภูมิใจ ผมไม่เห็นพี่ปุ้มเขาทำอะไรผิด”
ลูกดิ่งไม่ได้เจตนาออกตัวให้กัปตันคู่อริ แต่คิดแบบนี้จริงๆ เขายังอดตื่นเต้นที่มีโอกาสใกล้ชิดเทพบุตรแข้งทอง
ขวัญใจแฟนบอลทั่วประเทศ ประสาอะไรรุ่นเดียวกันที่มาคัดตัว อย่างน้อยได้พูดคุยทำความรู้จักคุ้นเคย
ย่อมถือว่ามาไม่เสียเที่ยวที่ได้ร่วมฝึกซ้อมกับพี่เขาแบบนี้

   “เออกูลืม..กำลังคุยกับพระเวสสันดร” ยุทธหันมาประชดลูกดิ่งแทน ไม่ใช่เขาถือสาคำพูดรุ่นน้อง
แต่การมองโลกแง่ดีบางครั้งเป็นภัยภายหลัง กระนั้นก็นึกชมในความมีน้ำใจนักกีฬาของลูกดิ่ง
ที่ไม่ถือโทษตั้งแง่กับคนจ้องจะหาเรื่องอย่างปุ้ม ดันมองอีกฝ่ายในทางที่ดี ทำเอาเขาเป็นผู้ร้ายใจแคบไปเลยทีเดียว...

   “เดาะบอลให้ได้ร้อย” คำสั่งโค้ชดนัยสิ้นสุด นักเตะแต่ละคนหยิบลูกฟุตบอลในตระกร้า
ขยับหาที่ว่างเพื่อยืนเดาะบอลไม่ให้ลูกหล่นพื้น นับให้ได้หนึ่งร้อยครั้ง ปกตินักฟุตบอลส่วนใหญ่ย่อมมีทักษะใช้เท้าบังคับบอล
พอกับใช้มือ แต่หากให้เดาะร้อยครั้งไม่มีหล่นถือเป็นความสามารถพิเศษ ต้องอาศัยเทคนิคเฉพาะตัว
น้องๆ ทำหล่นเป็นว่าเล่น ยุทธ..ลูกดิ่งก็ไม่ต่างกัน ปุ้มก็ด้วย ในขณะพี่ๆ ทำได้ไม่ทุกข์ร้อน ยืนเดาะบอลกับที่
บางคนมีขยับตามลูกบ้างแต่ไม่ได้ไปไกลนัก ยังคงรักษาสมดุลได้ดี พี่เกรียง พี่เนตร พี่เทพ พี่เพชร พี่ดล
คนสุดท้ายพี่โยโย่ เล่นทั้งเท้า ทั้งไหล่ ทั้งหัวเดาะลูกสลับไปมาไม่มีหล่น กระทั่งครบร้อยได้อย่างน่าทึ่ง

   “จะเทพไปไหนวะ” ยุทธมองตาค้าง ยืนถือลูกบอลในมือจ้องภาพที่เห็นด้วยความชื่นชม

   “น่าทึ่งสุดๆ” ลูกดิ่งชมตาม พวกเด็กๆ ตาค้างในความสามารถสุดเท่ของรุ่นพี่นักเตะแต่ละคน

   “ช่วยสอนน้องด้วย” โค้ชพี่โจ้บอกพี่เลี้ยง หลังพวกพี่ทำกันครบแล้ว พี่แทคแต่ละคนตรงเข้าหาน้องแทคตัวเอง
พร้อมกับอธิบายเทคนิครักษาสมดุลของการออกแรงเดาะบอลไม่ให้หล่น ควบคุมสรีระให้มั่นคง รวมถึงน้ำหนักที่ใช้ส่งบอล
ลอยขึ้นไปในอากาศแต่ละครั้ง ไม่ให้บิดเบี้ยวหรือสูงเกินไป ต่ำเกินไป เป็นการฝึกสมาธิไปในตัว

   “ใช้หลังเท้าเดาะ อย่าให้โดนข้อเท้าหรือหน้าแข้ง องศาของลูกจะเปลี่ยนทิศทำให้ควบคุมลำบาก
แต่ถ้าใช้ข้างเท้าแปรลูกเหมือนเตะตระกร้อ ก็อย่าให้โดนข้อเท้าหรือสนับแข้ง ไม่งั้นควบคุมทิศทางไม่ได้
ส่วนน้ำหนักที่ส่งลูกขึ้น พยายามอย่าให้สูงกว่าเข่า ไม่งั้นลูกที่หล่นลงมาจะเร็วและแรงควบคุมลำบาก” เสียงทุ้มนุ่มของโยโย่
พร้อมสายตาคมเข้มจ้องสบตาเรียว อธิบายอย่างใจเย็นให้ลูกดิ่งรู้เทคนิคเดาะบอล เผลอมองริมฝีปากบวมเจ่อของคนตัวเล็ก
อย่างไม่ตั้งใจ เกิดหายใจสะดุดขึ้นดื้อๆ รีบดึงสมาธิมาสอนน้องที่จ้องตาแป๋วฟังอย่างเก็บรายละเอียดทุกเม็ด

   “เอาล่ะ..เข้าใจใช่ไหม” ถามคนที่เอาแต่จ้องฟังอย่างตั้งใจ ลูกดิ่งยิ้มกว้างตอบรับ พูดสัมทับตามอีกที

   “ครับ..แต่ไม่แน่ใจว่าทำได้ ผมจะพยายาม” รอยยิ้มใสซื่อเปิดเผยไม่มีซ้อนเร้นของอีกฝ่าย
ทำเอาโยโย่ถึงกับค้างไปหลายวิ บอกไม่ถูกเป็นอะไร แค่รู้สึกเหมือนมีพระอาทิตย์ส่องแสงอยู่ตรงหน้า

   “พี่โย่ครับ ผมเริ่มเลยนะ” กระทั่งเสียงถามเตือนสติ ทำให้รู้สึกตัวกระพริบตาคมไปสองที ค่อยตอบรับน้องแทค

   “อืม” พอพี่รับคำ ลูกฟุตบอลในมือก็ปล่อยให้ร่วงสู่หลังเท้าก่อนจะเดาะให้ลอยขึ้นลง
นับในใจไปด้วย โดยพี่เลี้ยงสุดหล่อยืนลุ้นหน้านิ่งใกล้ๆ

   ถือว่าลูกดิ่งเรียนรู้เร็วมีความตั้งใจสูง การคอนโทรลลูกด้วยเท้าเดิมทีน้องมีทักษะมาแล้ว แต่อาจทำได้ไม่นาน
เมื่อได้รับคำแนะนำจากพี่เพิ่ม แถมเทคติกดีๆ ช่วยเสริม เรื่องที่ดูเหมือนยากตอนแรก กลายเป็นง่ายอย่างที่เห็น
เด็กๆ หลายคนทำได้ดีกว่าเดิม ยุทธ ปุ้ม ก็เช่นกัน พี่เลี้ยงแต่ละคนต่างตั้งใจถ่ายทอดไม่มีเก็บกั๊กหรือเล่นแง่
ดูได้จากผลที่ออกมา กระทั้งทุกคนสามารถทำได้และทำผ่านจนครบ

   “ผมทำได้แล้ว” รอยยิ้มดีใจไม่ปิดบัง โชว์ฟันเรียงตัวสวยขาวสะอาดให้เห็นแทบครบทุกซี่ จากปากสีสดบวมนิดๆ
โยโย่ถึงกับเก๊กหน้าขรึมไม่ได้ เผลอยิ้มตามโดยไม่รู้ตัว รอยยิ้มนี้ทำเอาหลายคนที่หันมาเห็นเข้าถึงกับชะงัก
ไม่เว้นแม้กระทั่งเพื่อนซี้อย่างเกรียงไกรก็ด้วย เผลอนิ่งมองหนุ่มหล่อตัวโตเป็นไปอัตโนมัติ จนรอบข้างผิดสังเกต
พากันหยุดพฤติกรรมมองตามสายตาจ้องยังคนตัวโตที่ยืนยิ้มหล่อชนิดถ้าสาวๆ เห็นเขาคงกรี๊ดหลอดแตกเป็นที่เรียบร้อย
แม้แต่โค้ชอรุณ โค้ชโจ้ โค้ชดนัย สามโค้ชที่คุ้นเคยกับใบหน้าเฉยชาของศูนย์หน้าแข้งเทพ ยังสบตากันไปมาอย่างนึกแปลกใจ

   “ฉิบหาย..กูตาฝาด” เกรียงเปรย ก่อนใช้หลังมือขยี้ตา แล้วมองหน้าหล่อที่อยู่ห่างไม่ถึงสามก้าว
เห็นภาพคนตัวโตระบายยิ้มบนหน้าหล่อ มีรุ่นน้องหน้าใสแหงนหน้ายิ้มปากกว้างจนตาปิด
โดยทั้งคู่ไม่สนใจรอบข้างว่าได้ทำให้คนอื่น หยุดการกระทำทุกอย่างมองพวกเขาเป็นจุดเดียว

   “น้ำแข็งละลาย” เพชรหนุ่มที่ยอมรับตัวเองเป็นเสือไบฯ เดินมาจับบ่าของเกรียงแล้วพูดให้ได้ยินสองคน

   “อันตราย” เกรียงบ่นเบาๆ

   “อืม..” เพชรขานรับ เป็นอันรู้กัน เหมือนคนตัวโตเริ่มจับพิรุธได้ว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตากว่ายี่สิบคู่
สีหน้าระบายยิ้มละลายใจค่อยคืนสู่ใบหน้าเรียบนิ่ง โดยไม่เหลียวซ้ายขวาให้พิรุธ แต่กลับเดินไปยังถังแช่น้ำดื่ม
หยิบขวดขึ้นบิดฝาดื่มอักๆ เห็นลูกกระเดือกเคลื่อนตามเป็นระลอก จนเกรียงเดินเข้ามาสมทบ
เนียนหยิบอีกขวดมาเปิดยกดื่มตามเพื่อน โค้ชอรุณเห็นแบบนั้นเลยออกปากสั่งสั้นๆ

   “พักกินน้ำ เดี๋ยวต่อเลี้ยงบอลหลบการสกัด” ทุกคนถึงเฮโลมายังถังน้ำขวดที่แช่ไว้บริการ
แต่สองหนุ่มปลีกตัวออกมายืนห่างจุดเดิมเรียบร้อย

   “กูเห็นมึงยิ้ม” เกรียงเปิดการสนทนา ทันเห็นหางคิ้วเข้มกระตุกไปที โดยอีกฝ่ายยังไม่พูดอะไรตอบ

   “กูดีใจที่มึงมีรอยยิ้ม แต่ก็อดห่วง” คราวนี้หน้าหล่อหันมาสบตาด้วย
ตาคมเข้มจ้องหน้าเพื่อนรัก เหมือนกำลังค้นหาจุดประสงค์ในการพูดครั้งนี้

   “เรื่องจริง..กูห่วงมึงโย่” เกรียงยืนยัน

   “จะไม่มีทางเป็นแบบนั้น” คราวนี้เสียงติดจะเครียดตอบมา

   “เป็นหรือไม่กูไม่สน แค่กลัวถ้าหากเกิดขึ้นอีก คนเจ็บหนักคือมึงอีก”
มือหนาทรงพลัง จับไหล่เกรียงบีบกระชับ พร้อมสายตาแน่วแน่

   “กูไม่โง่เดินรอยเดิม” คำยืนยันหนักแน่นจากปากโยโย่ ก่อนปล่อยมือหันหลังเดินออกมาจากตรงนั้น

   “เดี๋ยว! กูหวังว่ามึงไม่ไปลงกับเด็กที่ไม่รู้เรื่องด้วย” คำพูดที่เอ่ยมา คนฟังยืนหันหลังนิ่ง
ก่อนส่ายหัวแทนการรับปาก แล้วเดินออกมาไม่แม้จะหันไปหาเพื่อนที่คุยด้วย ส่วนคนมองตามได้แต่เปรยเบาๆ

   “ถ้ามึงจะเจ็บปวดขนาดนั้น ก็แล้วแต่โชคชะตาโย่” หลังจากนั้นก็เริ่มฝึกซ้อมต่อ
เป็นการฝึกเลี้ยงลูกโดยผลัดกันเข้าสกัดบอลไม่ให้ไปยิงประตู ซึ่งมีเทพทำหน้าที่ผู้รักษาประตู
ลูกดิ่งได้เลี้ยงลูกหลบการสกัดกับเขาด้วย ซึ่งน้องๆ ที่ไม่ผ่านฝีเท้ารุ่นพี่ที่เข้าสกัดมักได้รับคำแนะนำ
ให้ใช้ไหวพริบในการหลอกล่อคู่ต่อสู้ พาบอลผ่านไปยิงประตู หลายคนหัวไวหลุดเข้าไปยิงได้บ้างไม่ได้บ้าง
หมุนเวียนเปลี่ยนไปคนแล้วคนเล่า นับการยิงเป็นร้อยลูก

   พี่เทพผู้รักษาประตูก็เทพสมชื่อ ป้องกันพื้นที่ของตัวเองสกัดลูกยิงได้เกินกว่าครึ่ง คนยิงพานหัวเสียที่ทำประตูไม่ได้
กว่าจะหลุดการสกัดได้ดันยิงแล้วโดนปัดทิ้งย่อมหงุดหงิดธรรมดา มีอยู่คนทั้งเลี้ยงหลุดยิงประตูไม่มีพลาดตุงตาข่ายทุกลูก
นั่นคือโยโย่เจ้าเก่าขาประจำ ลูกที่ส่งออกจากเท้าทั้งเร็วและแรง ชนิดยืนอยู่ยังได้ยินเสียงเท้ากระทบลูกดังสนั่น

   “เฟี้ยว!..” เสียงลูกบอลแหวกอากาศเสียดแก้วหู น้องๆ แต่ละคนเผลอยกนิ้วโป้งให้อย่างชื่นชม
บางคนถึงกับเอาเป็นแบบอย่างพยายามลอกเลียนท่าร่างการซัลโวประตู แล้วแต่ใครเก็บเอาไปได้มากน้อยแค่ไหน

   “เช็ดเข้! สาบานได้ว่าพี่เขาเตะไอ้ดิ่ง กูนึกว่าปืนใหญ่ปล่อยกระสุน” ยุทธคือหนึ่งในนั้นทั้งชมทั้งทึ่ง
แม้พี่แทคส่วนตัวคือพี่เกรียงไม่ได้ด้อยกว่ามากนัก แต่ถ้าวัดกันพี่โย่เหนือชั้นกว่าเห็นๆ

   “ตัวอย่างยักษ์ บังบอลทีใครกล้าปะทะวะ อย่างกับชนกำแพงเมืองจีน กูวนเจอไปสามรอบแข็งโคตร
ดีไม่กระเด็นก้นจ้ำเบ้าพาขายหน้าเอา” ยุทธบ่นให้ลูกดิ่งฟัง ระหว่างสองหนุ่มวนไปต่อแถว อีกฝ่ายได้แต่ยิ้มรับนิ่งๆ
ไม่ได้ผสมโรงไปด้วย เขาเห็นแล้วว่า ยังไม่มีใครแย่งบอลจากเท้าโยโย่ได้

   ประจวบเหมาะลูกดิ่งวนมาสกัดพี่แทคตัวเอง กำลังเลี้ยงบอลออกจากจุดเริ่ม ผ่านกรวยที่ตั้งให้เลี้ยงหลบ
จากนั้นลูกดิ่งค่อยเข้าไปแย่งบอลมาจากเท้ารุ่นพี่ไม่ให้ทะลุผ่านไปยิงประตู

   “ตามึงแล้วไอ้ดิ่ง เอาให้อยู่นะไอ้น้อง กูอยากเห็นคนอึ้งตาแตกว่ะ” ยุทธพูดด้วยความคะนองปาก
ไม่ได้คาดหวังสักนิดว่าลูกดิ่งจะทำได้ รุ่นพี่นักเตะตัวจริงฝีเท้าจัดเล่เหลี่ยมแพรวพราวยังเอาไม่อยู่
ประสาอะไรนายทวารหน้าหล่ออย่างลูกดิ่ง..จะแย่งบอลมาจากเท้าโยโย่สำเร็จ

   คนฟังไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ วิ่งเข้าไปคุมพื้นที่ ตาเรียวสวยจ้องไปยังท่าร่างสูงใหญ่ที่กำลังพาบอลออกจากกรวย
ไม่กระพริบ ยอมรับลุ้นระทึกและตื่นเต้นที่จะได้แย่งบอลจากเท้าซุปเปอร์สตาร์ เป็นความท้าทายครั้งหนึ่งก็ว่าได้
เหนือสิ่งอื่นใดลูกดิ่งอยากวัดความสามารถในการคาดเดาของตัวเองว่าคิดผิดหรือถูก ดึงลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
แล้วปรี่เข้าไปขวางร่างสูงใหญ่ ซึ่งทำเอาเขาที่แบกความสูงร้อยแปดสิบเศษดูเล็กไปถนัด สองหนุ่มเผชิญหน้ากัน
ต่างจดจ้องรีรอชั่วครู่ ในขณะตาคมหรี่ลงจ้องหน้าอ่อนเยาว์ไม่วางตา
 
   โยโย่รู้สึกฉงนไม่น้อยกับท่าทางเอาจริงเอาจัง ที่แสดงออกทางสีหน้าของรุ่นน้องคนนี้ ยิ่งคิ้วเรียวขมวดเป็นปมบนหน้าหล่อ
เหมือนประกาศกร้าวว่าไม่มีทางให้เขาหลุดเข้าไปยังพื้นที่ยิงประตู เกือบทำให้เขาหลุดหัวเราะ  ยอมรับเขากำลังกลั้นขำท่าทางขึงขัง
ของลูกดิ่งสุดๆ เพิ่งเห็นสีหน้าแบบนี้เป็นครั้งแรก เด็กคนนี้มีหลายมุมทำให้เขาหลุดง่ายๆ แต่กระนั้นก็ขบกรามไม่ให้เผลอหัวเราะ
อาศัยปั้นหน้าดุใส่เพื่อกลบเกลื่อนว่ากำลังอยู่ในอารมณ์อยากชักดิ้นชักงอจนท้องแข็ง

   แทนที่ลูกดิ่งจะประหม่าผวาสายตาคมดุที่ขบกรามนูนจนขึ้นเป็นลูกของคนตัวโตตรงหน้า
ตรงข้ามดันท้าท้ายให้อยากแย่งบอลจากเท้าโยโย่มาให้สำเร็จ ไม่นึกกลัวรังสีกดดันที่อีกฝ่ายปล่อยจากร่างปานตึกสักนิดเดียว
ขณะสายตามากมายต่างลุ้นคู่นี้ไม่วางตา แล้วโยโย่ก็พาลูกบอลหลบออกทางซ้าย เพื่อหนีการสกัดของลูกดิ่ง
โดยใช้ตัวบังบอลไปด้วย หากเข้าปะทะซึ่งหน้าแน่นอนร่างบางกว่าเห็นๆ คงต้านเขาไม่อยู่ 

   ผิดคาดลูกดิ่งไม่ได้ขยับตัวตาม แต่ดันวิ่งอ้อมหลังโยโย่ ในจังหวะคนตัวโตออกตัวเช่นกัน แทบจะพร้อมกันด้วยซ้ำ
ท่ามกลางสายตาพางุนงง ว่าลูกดิ่งกำลังทำอะไรถึงได้วิ่งไปอยู่ข้างหลังโยโย่ หากสกัดจากด้านหลังแล้วเท้าไม่โดนบอล
ถือว่าฟาวล์ผิดกติกา แต่ถ้าโดนบอลเป็นอีกเรื่องนอกจากไม่ผิดยังถือว่าทำได้ดีด้วย กระนั้นโอกาสที่คิดว่าลูกดิ่งจะสไลด์
สกัดจากด้านหลังแทบมองไม่เห็นเปอร์เซ็นต์สำเร็จ แล้วคิดยังไงเจ้าตัวถึงตัดสินใจทำในสิ่งที่มองไม่เห็นโอกาสแบบนี้

   “เฮ้ย!..เฮ้ยยยย!!!” เสียงเฮ้ยดังทั้งสนาม เฮ้ยแรกจากคนตัวโตที่หลุดปากอย่างไม่คิดว่าตัวเองเฮ้ยออกมา
ส่วนเฮ้ยที่ดังนานมาจากพวกลุ้นระทึกเอาใจช่วย เมื่อจู่ๆ พวกเขาไม่คาดหมายว่าลูกดิ่งจะพิเรนทร์แบบนี้

   ภาพที่เห็นคนตัวเล็กสูงเพรียว เข้าไปรวบกอดคนตัวโตจากด้านหลังด้วยสองแขน ก่อนทิ้งตัวต่ำแล้วใช้เท้า
ยันลูกบอลกระเด็นไกล ในจังหวะที่คนตัวโตมัวแต่ตกใจกับการโดนกอดไม่ทันตั้งหลัก เผลออีกทีลูกบอลไปอยู่ใต้ฝ่าเท้าคนตัวเล็ก
ที่เหยียบเอาไว้ ท้าวแขนบนหน้าขายิ้มแป้นพร้อมกับยักคิ้วยึกๆ สองทีอย่างทะเล้น ดีใจในความสำเร็จที่แย่งบอล
จากเทพบุตรสุดหล่อมาได้ตามคาด

   “ว้าว! แม่งทำได้ด้วย เหลือเชื่อ..บลาๆๆ” เสียงเซ็งแซ่จากพวกเด็กๆ ที่มาเข้าค่ายอบรม
ก่อนพากันปรบมือให้ลูกดิ่งโดยพร้อมเพรียง ยกเว้นปุ้มมองตาขวาง แถมบ่นให้ยุทธได้ยินอย่างเจตนา

   “เหี้ย!..เสียชื่อกอดเอวแล้วค่อยแย่ง ทำแบบนี้อายแทนไม่น่าให้รู้มาจากทีมเดียวกูเลย”
นอกจากไม่ชมในความฉลาดของลูกดิ่งแล้ว ยังดูถูกอีก ยุทธถึงกับเบ้หน้าเหยียดปากอย่างเหลืออด
ก่อนตอกกลับไม่ไว้หน้าเช่นกัน

   “มึงก็ไม่ต้องยอมรับมันอยู่ทีมมึงดิ ส่วนกูโคตรภูมิใจที่มีมันร่วมทีม แค่มันแย่งบอลพี่โย่สำเร็จคนแรก
แค่นี้กูก็ได้หน้าด้วย..เยี่ยมมากไอ้ลูกข่าง มึงเทพสุดๆ เพิ่งรู้มึงก็เจ้าเล่ห์เป็น” แล้วหันไปตะโกนเชียร์ดังลั่น
กลบเสียงคนอื่นไปเลยทีเดียว ปล่อยปุ้มหน้าบูดคนเดียวที่ไม่มีพวก

    “ไอ้โย่โดนเข้าแล้ว..ฮะฮ่าๆๆ” เกรียงส่ายหัวพร้อมหัวเราะขำสุดๆ หลังเห็นสีหน้าโยโย่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เป็นเขาคงปั้นหน้าไม่ถูก ใครจะคิดว่าลูกดิ่งมันจะยอมผิดกติกาโดยทำไม่ผิดกติกา การกอดผู้เล่นอีกฝ่ายแล้วปล่อยทันที
โดยไม่มีการกระชากหรือเหวี่ยงให้ล้มย่อมไม่ถือผิดกติกา

   แต่ในเสี้ยววินาทีกับเหยียดขาชิงบอลห่างเท้าเทพบุตรนี่สิ ไอ้เด็กนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ
แต่มันคิดได้ยังไงว่าต้องอ้อมไปกอดไอ้โย่ เขาเป็นเพื่อนมาสิบกว่าปี ยังนึกไม่ออกต้องไปกอดมันแบบนั้น
ถึงจะแย่งบอลมันได้ ตัวต่อตัวแย่งจากเท้ามันแสนยาก คนอย่างไอ้โย่ไม่รุมไม่มีทางเอาอยู่

   การได้บอลจากเท้ามันอย่างน้อยต้องอาศัยสองถึงสามคน สองคนใช่จะเอาอยู่ด้วยซ้ำ ที่ผ่านใช้สามคนเข้าพัวพัน
แต่ลูกดิ่งทำได้ แม้พิสดารพิเรนทร์ไปหน่อยแต่ก็ไม่ผิด ยังไม่ได้ทำให้คู่แข่งเสียหลัก กรรมการจะเป่าฟาวล์คงไม่ได้
ไม่ได้กัดหูคู่แข่งอย่างนักแตะระดับโลกบางคนทำเสียหน่อย

   สำคัญมองสีหน้าบรรดาโค้ชสามคน ได้แต่อึ้งตาค้างทำหน้าไม่ถูกไปตามกัน ส่วนเพื่อนนักแตะแต่ละคนถึงกับมีบางคน
ลงไปนั่งน้ำตาเล็ด แน่สิใครจะทันนึกว่าลูกดิ่งจะแย่งบอลด้วยวิธีนี้ มาจากเท้าเทพบุตรแข้งทอง แต่ยังไม่ใช่สาเหตุที่พวกเขาหัวเราะ
เพราะตลกสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของโยโย่มากกว่า ยอมรับหน้าแบบนี้เห็นกันซะทีไหน ครั้งแรกด้วยซ้ำที่โยโย่เอ๋อแดก
ลืมรักษาอิมเมจเจ้าชายสุดหล่อเทพบุตรสาวๆ ไปทีเดียว แล้วแบบนี้บรรดาเพื่อนนักเตะที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีไม่ขำก็บ้าแล้ว
เขาเองก็ขำตามเหมือนกันนั่นแหละ

   “ฮะฮ่าๆๆ..ไอ้หนูนี่มันแน่” นั้นคือประโยคที่เกรียงเอ่ยปิดท้ายพร้อมเสียงหัวเราะดังไปทั้งสนาม
กลายเป็นโจ๊กเรียกรอยยิ้มให้บรรดานักเตะได้ดียิ่งกว่าตลกคาเฟ่ชื่อดังเสียอีก ส่วนคนสร้างผลงานยังคงยิ้มกริ่มไม่รู้สึกรู้สา
ว่าสิ่งที่ตนเองทำไปนั้น เป็นเรื่องบ้าดีเดือดแค่ไหน ตรงข้ามโยโย่เทพบุตรสุดหล่อหลังเรียกสติคืนมา
จ้องตาดุทำหน้าโหดใส่คนหน้าใสที่ยิ้มละไมภูมิใจในความสำเร็จอย่างคาดโทษ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
สบถให้หายอาการหน้าร้อน ‘เด็กบ้า..ทำไปได้’ วิธีแก้อาการเหอของคนตัวโต
จนรู้สึกว่าหน้าคงกำลังแดงแน่ น่าสงสารเทพบุตรมาดเท่ ตกม้าตายกับวิธีง่ายๆ ตื้นๆ ของเด็กรุ่นน้องเสียอย่างนั้น...เฮ้อ!


ไปเอาบุญมาฝากแล้วคร๊าาาาา

ขอโตดที่มาซะเย็น เพราะยังติดภาระกิจไม่เสร็จ

ขอบคุณมากๆ ที่ให้กำลังใจตามติดกันแบบนี้

เจอกันอีกทีวันศุกร์นะคะ เรื่องราวมีปม และจะค่อยๆ คลายปมไปเรื่อยๆ

มีครบรสชาติจร้าาาาาา.....

รักคนอ่าน คารวะคนเม้นท์ ซาบซึ้งคนแสดงความคิดเห็น ทำให้เรานำมาพัฒนางานเขียน

Thanks.

ปล.ฝากขอบคุณคนอ่านที่ช่วยแก้คำผิดด้วยจร้าาาาา

[hatachiii]

เค้ามารอตามสัญญาแล้วน้า มาต่อได้แล้วคราบ เก็บกดมาหลายวันขอหลายตอนได้ไม๊อ่า 
 

[tuckky]

 
พึ่งได้เข้ามาอ่าน โอ มันน่าฮักขนาด ลูกดิ่งเนี่ย 

[abcee]

เข้ามาอ่านตอนที่8 แล้ว ขอรับบุญด้วยนะครับ

[helpmeiiz]

สาธุ สาธุ 


พี่โย่น่าจะมีปมอะไรในใจ แต่ว่าเจอน้องดิ่งเข้าไป ยิ้มแก้มปริเลยอะ แบบนี้ผ่านเรื่องร้ายๆอะไรมาเดียวอาทิตย์ดวงใหม่ก็ช่วยส่องแสงสว่างให้ผ่านพ้นไป เนอะพี่โย่เนอะ

[fewmeemoi]

พี่โย่คงมีเคยมีความรักกับผู้ชายมาแล้ว แลัวเจอความผิดหวังมาแน่เลยอ่ะ อยากรู้ว่าใครคือคนนั้น?? รอไม่ไหวแล้วก๊าบบ