ตอนที่ 28ย้อนกลับไปในช่วงเวลาห้าทุ่มของคืนก่อน
ไอ้ฮิมหลับไปตั้งแต่สามทุ่มแล้วครับ เป็นการหลับที่อุตบาทชาติชั่วมาก ตอนนั้นผมกำลังได้รางวัลจากการซื้อเสื้อให้กับมัน ซึ่งจริงๆไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนเลย แต่มันสนองให้ด้วยการจับผมลงเตียงเล้าโลมกันจนได้เรื่อง จะไม่เท่าไหร่ถ้ามันไม่ได้แดกยา และมันก็คงไม่หนักมาก ถ้ามึงไม่เสือกปล่อยในแต่ลืมใส่ถุงยาง! ไอ้ห่าทั้งตูดผมเลยครับ แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้าแย่กว่านั้นคือ เพราะฤทธิ์ยาอันแรงกล้าทำให้หลั่งเสร็จพี่แกก็หลบคาอกแบนๆของผมไปโดยปริยาย ลำบากกูทุกอย่างตั้งแต่ดันให้น้องมันออกจากร่างผมเสียวจนต้องตอดตุบๆ จัดการใส่เสื้อผ้าแล้วให้มันนอนพักผ่อน ส่วนผมเหรอครับ ก็ต้องจัดการเอาน้ำลายของน้องมันที่พ่นใส่ออกยังไงละ ตั้งแต่มีผัวรู้สึกว่ากูจะซวยยันเช้า
“ อะไรว่ะ " ผมวางสายโทรศัพท์ลง ข้างๆ จะบอกว่าโทรผิดก็คงไม่ใช่ คนรับสายตอนแรกเป็น ไอ้ไฟ มันก็ถูกแล้ว แต่ทำไม มันเหมือนกับ มันกำลัง เหนื่อยมากอยู่เลยว่ะ " สงสัยจะออกกำลังกาย แต่ตอนห้าทุ่มเหรอว่ะ "
ไม่อยากจะคิดเยอะให้เสียเวลาครับ ความจริงมันก็คือความจริง คนเราหนีความจริงไม่พ้นหรอก ยังไงซะวันมันก็ต้องถูกเปิดเผยออกมาอยู่แล้ว คิดได้เท่านั้น ก็เปิดทีวีดูหน่อยครับ ช่องฟรีทีวีตอนนี้มีหนังไทยตลกด้วย นั่งดูไปขำไปพอให้ชีวิตมีสีสัน
“ เสียงดังว่ะ " หันไปมองต้นเสียงราวศพที่ลากสังขารตัวเองออกมาจากห้องนอน ไอ้ฮิมหัวยุ่งไม่เป็นทรงล้มตัวลงนอนยาวบนโซฟา
“ ตื่นแล้วเหรอว่ะ เป็นไงบ้าง " เอามือไปทาบหน้ามันก็รู้สึกว่าตัวมันไม่ร้อนมากแล้วแต่ก็ยังอุ่นๆอยู่
“ ปวดหัวว่ะ ปวดตาอะ " มันขยับตัวเข้ามาใกล้ คลานเข้ามาก่อนจะหนุนตักเอามือกอดรอบเอวผมไว้บี้หน้าลงกับพุง
“ เดี๋ยวมึงได้ตายจริงๆ เอาหน้าออก หายใจออกรึไงว่ะ "
“ มึงทำอะไรไม่นอน " มันเงยหน้าขึ้นถามก่อนจะมองออกไปที่ทีวี
“ ดูหนัง นอนไม่หลับก็เมื่อเช้ากูนอนไปเยอะอะ เลยไม่ง่วง "
“ อยากง่วงม่ะ " มองกูด้วยสายตากรุ่มกริ่มแบบไม่ดูสังขาร
“ มึงยกKให้ขึ้นก่อนแล้วค่อยมาพูดกับกูดีกว่าว่ะ " พูดทีเล่นทีจริงให้มันยิ้ม ผมถอนหายใจยกมือขึ้นเสยผมหนาๆของมัน " พักผ่อนบ้างเถอะมึง กูก็อยู่ตรงนี้ ถึงไม่ได้ทำ เรานอนกอดกันก็ได้ ถี่ๆแบบนี้มึงเรียนหนัก มึงนั่นละจะไม่ไหว กูมีเรียนบ้างไม่เรียนบ้างยังไงก็โอเคอยู่แล้ว แต่มึงนะจะแย่เอา "
“ เป็นห่วงกูรึไง " มันจับมือผมมากุมไว้ ลูบเบาๆเหมือนอยากได้คำตอบที่ถูกใจ
“ เออดิ ไม่ห่วงมึงจะให้ห่วงหมารึไง ถามโง่ๆว่ะ "
“ ทำไมเวลาที่มึงพูดอะไรที่กูอยากฟัง กูกลับพูดต่อไม่ถูกเลยว่ะ " หัวเราะเสียงเบาออกมาก่อนจะจ้องตาผมที่ก้มลงมาพอดี " กูเขินมึงรู้มั๊ย "
“ กูไม่เขินหรอก "
“ หูแดงหมดแล้ว " เอื้อมมือมาบิดหูผม ตอนนี้หนังกำลังจบลงแล้ว เป็นฉากเศร้าในหนังตลก ฉากจบตอนสุดท้าย มือของผมลูบผมของมันไปเล่นๆ เราไม่ได้พูดอะไรต่อจากนี้ ต่างคนต่างจมอยู่ในความรู้สึก สุขของตัวเอง จนสุดท้ายความเงียบก็ทำให้มันทนไม่ไหว " กูถามอะไรหน่อย "
“ ว่ามา "
“ มึงว่า ไอ้เทมกับไฟ นี่ยังไงว่ะ วันนี้กูเห็นมึงมองอยู่ "
“ มึงก็ได้ยินไม่ใช่รึไง "
“ กูอยากรู้ว่ามึงคิดยังไง " ผมส่ายหน้าให้มันที่แค่เลิกคิ้วมองผมแบบไม่เข้าใจ
“ ไม่คิดอะไรทั้งนั้น เพราะถ้ามันพร้อมก็คงบอกกูเอง ถ้ามันไม่บอกกูก็ไม่อยากรู้ มันไม่ใช่เรื่องของกู และอีกอย่าง ไฟมันก็คือเพื่อนกูจะเป็นยังไง มันก็เพื่อนกู "
“ กูหมายถึงไอ้เทม มึงคิดยังไง จะรู้สึกยังไงว่ะ ถ้ามันไปจีบเพื่อนมึง "
“ กูเลือกมึงแล้วฮิม มึงไม่จำเป็นต้องคิดถึงคนอื่น เพราะกูก็อยู่ตรงนี้แล้ว อยู่ใกล้ๆมึงและกูจะเป็นของมึง "
“ พูดด้วยว่า คนเดียว " มันลุกขึ้นมาบีบปากผม ใช้มือหนาๆของมันปากผมจนจู๋ออกมา จูบลงเบาๆ ก่อนจะเคล้นเสียงบังคับ " พูดด้วยเร็ว "
“ เออ ของมึงคนเดียว เจ็บนะเว้ย! เชี้ย บีบมาได้ คิดว่าปากกูเป็นมะนาวรึไงว่ะ "
“ อย่าผิดคำพูดกับกูละกัน " ก็ได้แต่ขู่กูละมึง ! ไม่กล้าพูดหรอกครับ ยังรักชีวิตของตัวเองอยู่มาก ไม่สามารถตายคาอกมันได้ ในตอนนี้
.........................................................
ทุกคนมีสีหน้าท่าทางเครียดในช่วงเช้าของวันนี้ เปิดเรียนที่สดใส แต่ทำไมสามหน่อเพื่อนรักถึงคิ้วขมวดกันขนาดนี้ ไอ้บอทถอนหายใจไม่ต่างจากอาเนียและเหมือนฝัน ทุกคนกำลังใช้ความคิดก้มหน้ามองจานข้าวตรงหน้าที่หมดลงไปแล้ว ผมเดินไปทักก่อนเลยแวะซื้อข้าวก่อนเป็นข้าวร้านเดิมแดกได้ทุกวันไม่มีเบื่อ
“ เป็นเหี้ยไรกันว่ะ หน้าตาพวกมึงเครียดๆ "
“ หยุ่น เมื่อวานกูเจอ ไฟกับพี่เทมว่ะ " เหมือนฝันหันมาหาผมที่กำลังจะตักข้าวเข้าปาก
“ แล้วไง เมื่อวานกูก็เจอ "
“ ห๊ะ! ” สามเสียงอุทานพร้อมกัน อาเนียส่งสายตามาหาผม ชนิดที่ว่ามึงจงเล่ากูมาเดี๋ยวนี้ ก็เล่าไปครับ แต่สรุปของเหมือนฝันที่มันเจอคือ เหมือนฝันเจอไอ้ไฟกับพี่เทมไปกินเอ็มเคกัน แต่ตอนที่มันจะเข้าร้านกำลังอยู่บนรถกับบุรุษปริศนา ก็เลยแอบมองเห็นเค้ามาด้วยกันและขึ้นรถคันเดียวกันออกไป
“ จริงๆกูว่า เพราะมันก็ลูกคุณหญิงด้วยกันทั้งคู่ จะไปไหนมาไหนด้วยกัน แปลกเหรอว่ะ คนรู้จักกัน "
“ คิดแบบมึงกูไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมกว่าพี่ฮิมจะได้มึง ต้องคลึงแล้วคลึงอีก ความรู้สึกช้าไปไหนว่ะ "
“ มึงรู้ได้ไง ติดกล่องในห้องมันเหรอ " ผมถามไอ้เนียที่ลอยหน้าลอยตาใส่ผม
“ พี่เต๋อบอกกูเถอะ เพื่อนแต่ละคนเค้าเชียร์มึงกับพี่ฮิมยังกับเชียร์มวย "
“ แล้วมึงไปสนิทกับพี่เต๋อตอนไหนว่ะ "
“ ก็ตอนนี้แม่ง... “ ทุกอย่างเงียบลงไป ชนิดที่ผมสามคนกลับหันไปมองมันแทน ท่าทางอ้อมแอ้ม แก้มแดงๆของมัน ทำเอาพวกเราขมวดคิ้ว
“ นี่คือ มีผัวแล้ว ? “ ไอ้บอทถามมัน แต่มันกลับไม่พูดอะไรครับ “ แล้วเมื่อวาน ไอ้เหมือน มึงไปกินข้าวกับใคร "
“ กูไปกับ..” อ้ำๆอึ้งๆ
“ กูพร้อมกูบอกเหละน่า ไม่ปิดหรอก "
“ เออ ใช่ ไม่ต้องใช้สายตาด่ากูหรอกน่า " สองสาวเข้าขากันก็ทีนี้ละครับ ผมไม่สนใจจะถามหรอก ยังไงไปถามไอ้ฮิมน่าจะดีกว่า รายนั้นไม่ปิดอะไรผมอยู่แล้ว
“ กูถามคำเดียว กลุ่มไอ้พี่ฮิม ทั้งคู่เลยใช่มั๊ย " ไอ้บอทถามมันพยักหน้าเป็นกันว่า เข้าใจ " ตกลงกันเมื่อไหร่บอกกูด้วยละกัน "
“ ทำไมว่ะ "
“ กูจะฉลอง เหี้ยยยยย เพื่อนกูมีผัวแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยย เปิดฉลองเนื่องในโอกาสกำลังจะเสียซิงที่รักษามาตลอด 19 ปี ของมึง มึงต้องเลี้ยงเหล้า!! ”
“ ห่า! ให้กูเสียก่อนเถอะ ยากจ๊ะ ถึงจะเห็นกูแรงๆแบบนี้ แต่กูก็กุลสตรีไทยนะค่ะ วางแผนให้ถูกขึ้นเตียงเมื่อพร้อม "
“ เออ กูหวังว่า สนิมคงไม่ขึ้นมดลูกซะก่อนนะ "
“ อ๊ายยย หยาบคายกับผู้หญิง " สองมือตบโต๊ะเสียงดังมีแต่ผมกับไอ้บอทที่หัวเราะกร๊ากกก
“ ไปเช็คก่อนเถอะมึง หยากไย่ขึ้นรึยัง มดลูกอะ " ผมว่าก่อนจะยกน้ำขึ้นดูดแต่แทบจะสำลักในทันที
“ ใช่สิ กูไม่พรุนเหมือนรูตูดมึงนิ ของกูคับแน่นเว้ย "
“ รู้ได้ไงว่าของกูหลวม หลวมแล้วผัวจะยังเอาเหรอ คิดหน่อย คับกว่ามึงอีก " เจอผมเถียงเข้าหน่อยทำเป็นหน้าแดง ตาโตๆปากเหวอๆ
“ แรงอะ ตั้งแต่มีผัวนี่ปากแรงนะ " ยืนมือมาหยิกปากกูอีก
“ นี่พวกมึง " ผมเรียกพวกมันที่ก็หันกลับมามองทันที ถ้อยเสียงที่ดูจริงจังของผม ทำเอาพวกมันสนใจ " เรื่องไอ้ไฟกับพี่เทม พวกมึงอย่าไปพูดเหี้ยอะไรเลยว่ะ ถ้ามันพร้อม มันก็บอกเราเอง "
“ มึงอย่าแม่พระได้ป่ะ มึงไม่อยากรู้เหรอ " อาเนียเถียงผม ใช่ครับผมเองก็อยากรู้ ไม่เถียงหรอก ใครมันจะไม่อยากรู้ในเมื่อทุกอย่างก็น่ารู้ขนาดนี้ ทำไมนาฬิกาสุดหวงของมันไปอยู่ที่พี่เทม ทำไมวันนั้นผมเจอมันที่สยามกับพี่เทม ทำไมเค้าสองคนไปกินข้าวด้วยกัน กูก็โคตรอยากจะรู้
“ อยากดิ แต่มึงลองคิดว่าเป็นมึงบ้าง ตอนนี้มึงกับพี่เต๋อเป็นยังไง มึงละ ใครในกลุ่มฮิมมาจีบ มึงยังไม่อยากเล่าเลย แล้วมึงไม่คิดเหรอว่ะ ว่าไอ้ไฟมันก็ไม่ต่างอะไรไปจากพวกมึง มึงคิดว่ามันอยากปิด มึงคิดว่ามันมีความสุขเหรอว่ะ แต่กูว่าไม่ว่ะ วันนี้มันคงไม่อยากมาเรียน ไม่อยากมาตอบคำถามพวกมึง แต่เพราะ คำว่าเพื่อนไม่ใช่เหรอว่ะ มันเลยต้องตอบ อย่าทำให้มันลำบากใจดิว่ะ "
“ โห.. สาระสัดอะ " ไอ้บอทอ้าปากค้างก้มหน้าตกลงทันที คงคิดไม่ถึง ว่าผมจะมีสาระ ขนาดนี้ แต่นี่คือความคิดของผมจริงๆครับ ใครมันอยากจะปิดว่ะ ตอนผมกับไอ้ฮิมคบกันใหม่ๆ ถามว่าอยากปิดรึเปล่า คือไม่เลย แต่มันดูน่าอวดเหรอครับ ' เอ้ยย พวกมึงมีผู้ชายมาจีบกูด้วยว่ะ หล่ออย่างเหี้ย เยี่ยวทีหมาหันมองอะมึง หล่อมาก '
“ แล้วถ้าพี่เทมจีบมัน "
“ มึงว่ามันจะมีความสุขมั๊ย เป็นถึงลูกคุณหญิง แต่เสือกเป็นเกย์ "
“ แค่ความรักเว้ย " เหมือนฝันเถียงผม
“ มึงเรียกผู้ชายคบกับผู้ชายว่าอะไรว่ะ ถึงมันจะคบกันด้วยอะไร ก็มีสรรพนามเดียวกันไม่ใช่เหรอว่ะ ทุกวันนี้กูเองก็ยอมรับว่ายังมองผู้หญิงสวยๆ อยากจะเข้าไปจีบเหมือนกัน " แต่เพราะ ความสุขกับสิ่งที่เต้นตุบๆในหัวใจของผม ก็ทำให้ผมอยากที่จะปฎิเสธได้ว่าตอนที่เราอยู่ด้วยกัน ผมได้นั่งอยู่ใกล้ๆมัน จูบกัน กอดกัน ได้อ้อนมัน เถียงกันบ้าง กวนตีนกันบ้าง ช่วงเวลาเหล่านั้น ผมมีความสุขแค่ไหน
ความสุขที่ผมไม่อยากให้ใครคนนึง ที่ผมไม่รู้จัก และไม่ได้มีความสำคัญอะไร มองมาที่ผมกับมัน ทำหน้าตารังเกลียดแล้วพูดว่า ' อี๋ เกย์ว่ะ อุบาท ' มาพรากมันไปจากผม มาพรากความสุขของผมไปจากผม ถ้าคำที่พูดว่า มึงเป็นเกย์ จะทำให้ผมได้อยู่กับมันได้มีความสุขด้วยกันต่อไปแบบนี้ ผมจะยืดอกภูมิใจเลยว่า ' เออ กูเป็นเกย์! '
“ แต่มึง พี่ฮิมก็รักมึง "
“ มึงรู้ได้ไง เป็นหัวใจไอ้ฮิมเหรอ " เถียงมันอีกจนมันเริ่มถอนหายใจครับ ผมเข้าใจว่ามันรู้สึกยังไง มันคงอยากให้ผมสบายใจเพราะไอ้ฮิมมันก็ดีกับผมมาก แต่แค่เราไม่รู้อนาคต จะรักไปตลอดหรือว่าเลิก อนาคตครับผมตอบไม่ได้
“ เครียดเหมือนผัวตัวเอง มึงคว้าเพื่อนพี่ฮิมไว้ให้ดีๆเถอะ อย่าไปเสือกเรื่องเพื่อน มึงสองตัวอะ รถด่วนขบวนสุดท้ายแล้ว "
“ พ่อมึงสิ กูสวยขนาดนี้ จะเป็นขบวนสุดท้ายได้ไง " เชิดครับเชิด
“ แล้วที่ผ่านมา ก็สวยขนาดนี้แล้วโสดได้ไงว่ะ "
“ ไอ้เหี้ยยยยยย เอ็กซิเด้นเว้ยย ไอ้สัด!!! ” เสียงหัวเราะดังลั่นจนทุกโต๊ะที่นั่งในโรงอาหารหันมามอง เราเฮฮากันจนไม่ได้สนใจฟังอะไรและมันก็เงียบลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงนี้
“ หัวเราะเหี้ยอะไรกันว่ะ เสียงดัง "
“ ไอ้ไฟ " ผมหันไปหามันก่อนที่มันจะนั่งลงข้างๆ เราเช็ดน้ำตาแล้วหันไปมองมัน กลายเป็นผมที่ตอบมันก่อนใคร
“ ไอ้เชี้ยเนียกับไอ้เหมือน มีเพื่อนไอ้ฮิมมาจีบเว้ยย ไอ้บอทเลยให้มันคว้าไว้เพราะขบวนสุดท้ายแล้ว ฮ่าๆ "
“ เสียงรถด่วนขบวนสุดท้าย~ แว่วฟังแล้วน้องใจหาย ผัวจ๋าอย่าเพิ่งจากไป๊ " เพลงเหี้ยอะไรครับ ยิ่งพูดก็ยิ่งฮา ไอ้ไฟมาก็ขำตาม จนน้ำตาไหล
“ เอาไปของมึง มีคนฝากไว้ " เหมือนฝันยื่นนาฬิกาให้มัน มันก็ทำหน้าเหวอๆก่อนจะคว้ารับไปใส่
“ จริงเหรอว่ะ กูคิดว่าหายแล้ว ใครว่ะ จะได้ขอบคุณถูก " ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ แต่มันคงไม่รู้ว่าสายตามันไม่เนียนเลยครับ มันมีความกังวลใจอยู่ในนั้น
“ มึงคงได้ขอบคุณเค้าแน่ เอาๆไปเถอะ ใส่ซะแล้วอย่าทำหายอีก "
“ รอบหน้าอย่าเผลอถอดอีกก็แล้วกัน " อาเนียกินน้ำในแก้วตรงหน้า ทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้
“ ขอบใจว่ะ " รู้ครับว่ามันหมายความว่ายังไง ในประโยคนั้น ขอบคุณที่ไม่ซัก ขอบคุณที่ไม่ถาม เข้าใจมันดี ไอ้ไฟเป็นคนชอบเก็บทุกอย่างมาคิด มันคิดเยอะพอแล้ว อย่าให้มันต้องกังวลอะไรอีกเลยครับ
.........................................................
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1200121 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก