หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<

[LadySaiKim]

ว๊ายยยยยๆๆ

พี่ริวกับวิสกี้น่ารักกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!

[ayumi_jern]

แอบปันใจไปให้พี่ริว 

[aoihimeko]

ไม่รู้ทำไมเราถึงคิดว่าพี่ริวแบบนี้แม่ง
.
.
.
.
.
...................น่ารักอ่ะ................

[aoaer]

      ข่มสามี  อิอิ

[na-au]

แน่ใจนะหลานริว ว่าเผลอน่ะ   

ที่จริงเป็นแผนประกาศเปิดตัวหลานกี้อ่ะป่าวย่ะ 

 

[uri uri]

จากตอนที่สอง
ชอบจริงๆ  ไอ้เด็กเตี้ย กร๊ากกกกกกกกกกก

จากตอนสาม
ชอบพี่มุธกับทายอ่ะ  คึคึคึ  แอบจิ้นไปแล้ว

คึคึคึ
อ่านริวกี้แล้วฟินนนนนนนน 5555  (จากตอนที่เท่าไหร่ไม่รู้ อิอิ)

อ่านทันละ
ชอบ     “กิ๊กที่ไหน จะรักขนาดนี้”  เล่นเอายิ้มเลย  คึคึคึ
เสียตัวอย่าเสียใจ  แต่เอาคืนหนักๆเลยนะ 5555555


อ่านเจ็ดแล้วขำ

มาตอนแปดแล้วลุ้นให้เดือนมหาลัยเสียตัวเร็วๆชะมัด  จากตอนแรกๆที่ดูแมนๆ  มาตอนหลังๆ  ไมมันน่ารักขึ้นวะ ฮ่าๆๆๆๆ

[~มือวางอันดับ1~]

คู่ วิสกี้ ริว บอกตรง 

[yowyow]

 

[GGG24]

โอ๊ยยยยยยย คู่นี้น่ารักมากเลยยยยย 

คู่หลักตามให้ทันล่ะ

[tuktik_narak]

  ตอนที่12


 

   เป๊งๆ เคร้งๆๆ

   เสียงเคาะจาน เคาะขวดดังจนปวดหู ตีกันมั่วๆไม่ได้เป็นเพลงเล้ยยย นี่ขนาดว่าบ้านพี่ซันเขาหลังใหญ่มากเลยนะ เข้าขั้นเศรษฐีแต่เชื่อไหมว่าพวกผมยังสามารถทำให้มันกลายเป็นวงเหล้าแบบบ้านๆได้ คือแบบมีทุกอย่าง ทั้งยาดอง เหล้าขาว รวมทั้งคนกินก็สถุนด้วย

   วันนี้พวกผมยกโขยงกันมางานวันเกิดพี่ซัน พ่อแม่พี่แกไม่อยู่บ้านบินไปทำงานที่ต่างประเทศ แต่ได้รับการอนุมัติมาแล้วว่าวันนี้อนุญาตให้พาเพื่อนๆมาเมาที่บ้านได้ สบายล่ะเครื่องดื่มฟรี อาหารฟรี แต่ของขวัญไม่มี กร๊ากกกกกก

   “พวกมึงจะมาคาดคั้นอะไรกูนักหนา”

   ผมเดินออกมาจากในครัวในมือมีกระป๋องเบียร์สองหนีบที่รักแร้อีกสอง ได้ยินเสียงญาติสุดที่รักของผมดังกระแทกหู พอเดินมาตรงจุดเกิดเหตุก็เห็นไอ้แพะกับไอ้ดินกำลังยืนกักบริเวณมันไว้ที่ชิงช้า

   “มึงตกลงคบกับพี่รหัสกูแล้วใช่ไหม”ไอ้ดินมันถาม นั่งไขว่ห้างกระดิกตีนบนชิงช้าตัวเดียวกันกับวิสกี้

   “ใครบอกมึง”วิสกี้มันย้อนถาม มันดูไม่ได้ตกใจอะไรเลยนะ ถามตอบแบบชิวๆ

   “พี่ริวไง เขามาหาพวกกูเมื่อวานแล้วดันเสือกหลุดปากว่ามึงกับเขาตกลงคบกันหลังจากได้เสียกันสามที”ไอ้ห่าแพะมันพูดแทรก วิสกี้หันขวับมือมันไปอย่างไว เน้นๆที่หัวไอ้แพะจนเกิดเสียง

   เปรี๊ยะ!!!

   “ปากนะมึง”วิสกี้มันชี้หน้าด่า แต่ผมเห็นนะว่ามันหน้าแดงอ่ะ แหนะๆๆๆๆๆ

   “แล้วสรุปมันจริงหรือไม่จริงก็บอกมา”อันนี้ผมถามเองอยากร่วมวงด้วย

   “ก็.....”มันอ้ำๆอึ้งๆก้มหน้าบีบมือ พวกผมสามคนนี่หันหน้ามองกันแล้วหลุดขำ ไม่เคยเลยยจริงๆที่จะเห็นมันขาดความมั่นใจได้ขนาดนี้

   “วิสกกกกกกกี้”แต่เพื่อนผมยังไม่ทันตอบ ก็มีเสียงเรียกเสียงหนึ่งซึ่งดูน่ารักมากๆแทรกขึ้นมา


   “แหมมมม ห่างกันไม่ได้เลยนะ”ไอ้ดินมันแขวะ ผมเบะปาก ไม่ได้เบะปากให้พี่ริวนะ ผมเบะปากให้เพื่อนมันต่างหาก

   “คุยไรกันล่ะ”พี่มันถาม แต่สายตานี่จับจ้องไปทางวิสกี้อย่างเดียว ผมว่าพี่มันคงรักเพื่อนผมมากๆเลยมั้งเนี่ย เห็นตั้งแต่เข้างานมา เรียกสามสิบแปดวิสกี้ได้

   “ก็ถามว่าพี่กับมันเป็นผัวเมียกันจริงๆหรือเปล่าไง”ไอ้แพะครับ

   “อืมๆ ถามดีๆ ว่าไงวิสกี้ ตอบเพื่อนสิ”โคตรกวนตีน ผมหันมองหน้ามัน ก็เห็นหน้าเปลี่ยนสีจากแดงเป็นเขียวแล้ว สงสัยเขินจัดกลายเป็นโกรธ ฮ่าๆๆๆๆๆ

   “ถามอีกที แดกตีนกู”มันว่าก่อนจะลุกขึ้นเดินร่วมวงกับพวกพี่เชพี่ปาน ซึ่งมีพี่ทายกับพี่ซันร่วมอยู่ด้วย

   “ไรว้า พี่หงอเมียได้ไง”ไอ้แพะเดินไปโอบไหล่พี่ริวก่อนจะทำการเป่าหู ไอ้สัส ฮ่าๆๆ

   “ไม่ได้หงอเว้ย แต่อะไรยอมได้ก็ยอมไป”พี่มันตอบ หล่อมาก ผมยืนขำก่อนจะรู้สึกว่ามีใครมายืนซ้อนหลังตัวเอง

   “เฮ้ยย ไรวะ”ผมร้องไม่ดังมากหรอก เพราะไม่เห็นมีใครหันมาสนใจผมเลย ทุกคนยังคงรุมทึ้งพี่ริวเรื่องวิสกี้กันอยู่

   “อย่ากินเยอะ”พี่มันก้มมองเบียร์ในมือผม แล้วก็เอ่ยห้าม แล้วคิดว่ากูจะฟังรึไง

   “ทำไมชอบเสือกวะ”ผมด่า ไม่ชอบเลยเวลามันทำเสียงเหมือนเป็นห่วงเป็นใย

   “กูไม่ได้ชอบเสือก.....”พี่มันยิ้ม ผมหลบสายตารู้สึกหน้าร้อนๆวะ อ่อๆ เพราะวันนี้ไม่ค่อยมีลมพัดผ่านสินะ

   “........”


   “แต่กูชอบมึง!”


ดึกๆอาจจะมาลงเพิ่มอีกจนครบ หายไปสองวัน อยากจะบอกว่าหนีไปเป็นนางในวังมา ฮ่าๆๆๆๆ

แนนได้รับหน้าที่ทำพานไหว้ครู อลังการงานสร้างมาก ทำสองวันติดๆกันได้นอนไปแค่สี่ชั่วโมง

จะตายยย พอตื่นปุ๊บ เลยมาแต่งเพิ่มนิดหน่อยๆ 

[Aomampapeln]

"แต่กูชอบมึง"อร๊างงงงง>///<

[Gutjang]

ชอบอ่ะ ค้างๆ

[na-au]

แค่ชอบเองเหรอ   

ไอ้เราก็นึกว่ารักซะอีก 

 

[มะลิลา]

พี่เขียนอ่ะ พูดไรไม่รู้
น้องเหนือเขาเขินนะ

รอลุ้นคู่นี้จะมีแบบวิสกี้หรือเปล่า
พี่เขียนไม่ให้กินเยอะเดี๋ยวเมานะน้องเหนือ
เกิดไรขึ้นมาโทษพี่เขียนไม่ได้นา

[snowboxs]

คู่หลักนี่เขาค่อยเป็นค่อยไป พี่เขียนบอกไม่รีบ

แต่พี่ริวนี่ซิโดนเยาะเย้ยว่าเกลียมัว แค่เกรงใจเองเนอะพี่ริว

เป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อไป มาต่อครึ่งหลังอีกนะคะ

[cherilnatcha]

ชอบมึง..
กรี้ดดดดดด

[aoihimeko]

มาสั้นแต่ดันได้ใจอ่ะ

[nincja]

พี่เขียนตอบดีมากคร่า ให้เต็ม 10 เลย
 

[powvera]

สุดยอดมากอ่ะพี่เขียน   ตรงประเด็นไม่มีอ้อมค้อม     ครึครึ         

[~มือวางอันดับ1~]

  ค้าง  แต่ก็ขอบคุณน่ะ ค้างแบบฟิน ฟิน 

[yowyow]

 

[hembetaro]

 

แสดงว่าพี่เขียนเริ่มรุกแล้วใช่ปะ.....น้องเหนือรอนานแล้วนะ  (แม่ยกชูป้ายไฟรอจนเมื่อยเลยแอบไปยกป้ายไฟให้พี่ริวxวิสกี้มาหลายรอบแล้วเนี่ย)  ใจเย็นเกิ๊นนนนนนนน หวังว่าพี่เขียนจะทำคะแนนกับน้องเหนือได้เร็วๆอ่าาาาา  หมายถึงพิชิตใจน้องเหนือนะ แต่ถ้าเผด็จศึกน้องเหนือได้ แม่ยกจะกดให้ยี่สิบเป็ดเลย  (คงทำได้เนาะ •﹏•)

 

[basza2x]

    อิอิ ชอบตอนน่ารักๆ อย่าดราม่าเยอะ ช่วงนี้ชีวิต ดราม่า เยอะแล้ว 

[tawan]

เริ่มอ่านเมื่อคืนสนุกอ่ะชอบบบบบ

อ่านทันละรอตอนต่อไปอยู่นะ

 

[aoaer]

    อา....เขิลจัง  "กูไม่ได้ชอบเสือก....    แต่กูชอบมึง"   

[LadySaiKim]

พี่เขียนวินนนนนนนนนนนนนนน

[4559]

เขียนมาแบบนิ่งๆๆ

[tuktik_narak]

   ผมผงะถอยหลัง อะ ไอ้เหี้ย มันพูดอะไรของมันน่ะ มือทั้งสองข้างตกลงข้างลำตัวมันหมดเรี่ยวหมดแรง กระป๋องเบียร์ทั้งสี่ตกลงกับพื้นกลิ้งหลุนๆไปตามทิศทาง แต่ผมไม่สนใจมันไม่ใช่เวลาจะมาสนใจนะ

   “หึหึ อ่อน”มันเอานิ้วมาจิ้มๆหน้าผากผม จนสติเริ่มกลับมา

   อ่อน อย่าบอกนะว่ามันพูดเล่นลองใจผมน่ะ ฮึ่ม! มันคิดว่ามันเป็นใครกัน

   “ไอ้เหี้ย ไม่ต้องมาเสือกกับกู!”ผมตวาด รู้สึกโกรธในใจ แล้วทำไมผมต้องโกรธด้วย ผมแค่หงุดหงิดที่มันเล่นกับความรู้สึกผมต่างหาก ไม่ได้โกรธที่มันไม่ได้รักผมจริงๆ ไอ้เหี้ยนี่!!

   “ไปไหน”มันคว้าแขนผมติดมือเหมือนว่ามันเป็นตีนตุ๊กแก ผมทั้งดิ้นทั้งถีบ แต่ก็ไม่หลุดแถมยังเจ็บตัวซะเปล่าๆ ก็เลยตัดสินใจยืนเฉยๆ

   “รีบพูด กูจะไปแดกเหล้า”เมื่อกี้หันไปเห็นทั้งสามคนเพื่อนผมไปนั่งแดกเหล้าสบายใจเฉิบละ ปล่อยกูทิ้งไว้กับอสรพิษคนเดียวอีกละ ไม่มีใครรักกูเลยสินะ

   “เป็นอะไรอีก”มันทำเสียงเหมือนเหนื่อยหน่าย ทำไมวะ ไม่ต้องมายุ่งดิ พูดได้แต่ในใจนะ ไม่กล้าออกเสียง

   “เรื่องของกู”

   “งอนไร้สาระ”มันยกยิ้ม เหมือนชอบใจกับท่าทางของผม

   “งอนพ่องงงง กูหงุดหงิด กูเกลียดมึง!!!”ผมตะโกนใส่หน้ามัน งอนเหรอ กูไม่ได้งอน มันเป็นบ้ารึไงถึงมองผมเป็นอย่างนั้น

   “ถ้าเกลียดกูไม่จริงอย่างปากว่า ก็อย่าพูดดีกว่า”มันก้มลงพูดชิดใบหน้าของผม จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของมัน

   ผมนิ่งค้าง สบตากับไอ้พี่เขียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะอะไรทำไมผมถึงไม่ขัดขืน แล้วทำไมมันถึงพูดเหมือนมั่นใจขนาดนั้น ผมเกลียดมัน ผมต้องรู้ใจตัวเองดีสิ มันจะมารู้ดีกว่าผมได้ยังไง

   “กูเกลียดมึง”ผมพูดชิดปากมัน มันไม่ได้จูบแต่ก็จงใจยื่นปากเข้ามาสัมผัสกับปากของผม

   ใจผมเต้นระรัว แต่น่าแปลกที่ผมไม่ผลักมันออก ทำไมผมถึงยอมให้มันทำกับผมแบบนี้ มึงนะมึงไอ้พี่เขียน มึงมาทำให้กูไม่เป็นตัวของตัวเองอีกแล้ว

   “ยิ่งเกลียดก็ยิ่งรัก”

   “คึ ฮ่าๆๆ”ผมหลุดหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้
   ผมผลักอกมันออกแล้วยืนขำ มือกุมท้อง ใครจะคิดว่ามันจะพูดจาอะไรแบบนั้น แม่งโคตรเลี่ยน ผมเงยหน้าท้าฟ้าดินอ้าปากหัวเราะเสียงดังอยู่คนเดียว มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ฝ่ามือใหญ่ประคองใบหน้าผมให้หันไป

   “จุ๊บ”

   “อื้มมม”มันปิดปากผมด้วยปากหนาๆของมัน

   ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้บริเวณเอวของผมจนขนลุกซู่ ลิ้นร้อนๆควานทั่วในโพรงปากของผม อีกอย่างจูบกับมันมาก็หลายครั้ง ความรู้สึกคุ้นชินทำให้ผมไม่ปฏิเสธ อารมณ์นำหน้าสติ ผมจูบกลับ ลิ้นผมกับลิ้นมันเกี่ยวกระหวัดฟัดกันนัว ยิ่งจูบกันนานเท่าไหร่มันก็ยิ่งกอดรัดผมแน่นขึ้นเท่านั้น จนเท้าผมเริ่มแตะพื้นไม่อยู่

   พลั่ก!

   มันลากผมไปหลังต้นไม้ก่อนจะดันหลังผมชิดต้นไม้และตัวมันก็เบียดเข้ามาจนแนบสนิทกับตัวผม ความรู้สึกตีกันมั่ว ผมควรที่จะผลักมันออก แต่มือของผมกลับเลื่อนขึ้นไปเกี่ยวคอมันไว้ ผมควรจะรังเกียจเพราะเราทั้งคู่ต่างเป็นผู้ชาย แต่ลิ้นของกลับไม่เชื่อฟังตอบสนองรสจูบอันร้อนแรงของมันราวกับว่าเป็นรสชาติที่ถูกใจ

   “มึงงง”มันครางชิดริมฝีปากผม ได้บินเสียงลมหายใจหอบถี่ๆของมันก่อนจะแลกจูบกันนัวเนียอีกรอบ

   สมองผมไม่มีคำว่าถูกหรือผิดอีกแล้ว ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ ผมควบคุมอะไรไม่ได้ และที่สำคัญผมไม่ได้รังเกียจพี่มันเลย ไม่เลย....

   “อ่ะ อ่ะ อื้ออ”ผมอ้าปากครางซี๊ด เมื่อพี่เขียนล้วงมือเข้าไปในกางเกงของผม สัมผัสเข้ากับน้องชายสุดที่รักที่ตอนนี้มันกำลังเริ่มตื่นตัว

   “เหนือ กูขอ....”ผมฟังไม่รู้เรื่องว่าพี่มันขออะไร ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมาใบหน้าเงยขึ้น ปากร้องครางเสียงอย่างกับผู้หญิงจนผมเองยังประหลาดใจ

   “พะ พี่เขียน”ผมเรียกชื่อพี่มันเสียงหวาน เมื่อพี่มันเอามือออกจากน้องชายของผม ผมอารมณ์ค้างคารู้สึกได้ว่าพี่มันแกล้งผมแน่ๆ

   “เหนือ ให้กู อื้ออ แม่งเอ๊ย!”พี่มันร้องครางเสียงหื่น ยิ่งทำให้สติผมแตกกระเจิง ผมก้มลงมองส่วนกลางลำตัวของพี่มันก็พบว่าตรงนั้นมันนูนเด่นออกมาชัดเจน จนผมต้องรีบหลบสายตา

   ทำไมกูไม่หนีวะ

ทำไมกูไม่ผลักมันออกวะ

   ประโยคเหล่านี้ได้แต่วนเวียนอยู่ในใจ พอมือกำลังจะผลักไส ความเสียวซ่านก็ทำให้สติสตังผมหายไปทุกที แทนที่จะปฏิเสธกลับกลายเป็นว่าผมดึงรั้งพี่มันให้แนบชิดตัวผมมากกว่าเดิม

   “ไอ้เหนืออออออ พี่เขียนนนนน อยู่ไหนกันวะ”

   “เฮือกก! ปล่อย”ผมผลักมันออกอย่างแรง พี่มันถอยหลังไปสองสามก้าว หน้าตาดูหงุดหงิดจนน่ากลัว

   ส่วนผมได้แต่ยืนหอบหายใจเหมือนเพิ่งไปวิ่งมาราธอนมา รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขาดใจ ร่างกายมันร้อนๆแปลกๆ

   “ไอ้สัส! ใครเรียกวะ”พี่มันสบถกัดฟันแน่นเหมือนไม่พอใจเอามากๆ มันยกมือเสยผมแรงๆเหมือนจะทึ้งหัว ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ผม

   “อื้อออ”ผมถูกพี่มันปิดปากอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ได้มีการลุกล้ำใดๆ แต่จูบมันก็แรงจนปากผมแตก

   “คราวนี้มึงรอดตัวไป คราวหน้าไม่เป็นแบบนี้แน่!”มันว่าอย่างนั้นก่อนจะเดินไปยังทิศทางของวงเหล้า

   ผมยืนเรียกสติตัวเองอยู่ที่เดิมเกือบห้านาที เมื่อกี้ กูเป็นอะไรวะ ทำไมกูถึงเคลิ้มไปกับมึงได้ไอ้พี่เขียน

   ผมเกลียดมันจริงๆ

   เกลียดมันที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ แม่ง!!!




   หรือว่าคราวหน้า ผมจะไม่รอดจริงๆ เชี่ยยยยย!!!!

   .

   .

   .

   “เฮ้ย หายไปไหนมาวะ กูตามหาตั้งนาน”ทันทีที่ผมนั่งลงไอ้แพะก็สอดปากถามผม ผมไม่ตอบแต่ก็ยอมยื่นมือไปรับแก้วเหล้าจากมันมา พอได้แก้วเท่านั้นแหละกระดกเอาๆ ไม่สนใจใรทั้งนั้น โดยเฉพาะไอ้คนที่มันนั่งตรงกันข้ามกันกับผม

   “เขียน เมื่อกี้มีคนโทรเข้ามาหามึงอ่ะ”พี่เชยื่นโทรศัพท์ไปให้พี่เขียน ผมได้ยินก็หูผึ่งทันที ไม่ใช่อะไรนะผมแค่อยากรู้ว่าใครโทรมาไง ถ้าเป็นสาวๆก็แบบว่าอยากรู้ว่าหน้าตาดีเท่าเด็กผมไหมแค่นั้น ไม่ได้เสือกหรืออะไรนะ จริงๆ เชื่อดิ

   “ใครวะ”พี่มันถาม แต่ก็ไม่ได้กดดูว่าใครโทรมา หนำซ้ำยังโยนลงตรงหน้าอย่างไม่สนใจใยดีมันสักนิด โหยยย แพงนะนั่น

   “ไม่รู้ดิไม่ได้รับ แต่ถ้ามองไม่ผิดรู้สึกว่าจะเป็นน้องมิลค์นะ”ไอ้ห่า น้องนมนั่นเองแล้วบอกว่าไม่มีอะไรกัน ต่อหน้ากูทำมาเป็นไม่สนใจน้องนม ลับหลังก็แอบกินกันบ่อยๆ ไอ้สัส โคตรตอแหลอ่ะพูดแล้วโมโห แดกเพียวๆแม่ง!

   “หรอ อืม”ผมหันหน้าหนี ไม่อยากสบตากับไอ้พี่เขียน หงุดหงิด ชอบทำเหมือนตัวเองเหนือกว่า

   “น้องส้มด้วยมั้ง”พี่ปานเสริมต่อ แม่ง! ไม่ใช่น้องนมคนเดียวนี่หว่า น้องส้มไหนอีก อยากแดกวิตามินซี นี่เองถึงว่าบอกจะเลิกแดกนมเพราะเจอคุณค่าทางอาหารอย่างอื่นสินะ โมโหๆๆๆๆ แดกเพียวแม่งงงง

   “อึกๆๆ”

   “เฮ้ยๆๆๆๆๆ เดี๋ยวเมาตายห่า ไอ้เหนือ”ไอ้วิสกี้มันกระชากแก้วเหล้าออกจากมือผมไป ผมตวัดหางตาไปมอง ก็เห็นพี่ริวกำลังลวนลามวิสกี้อยู่ เพื่อนผมก็ไม่ได้ขัดขืนด้วยนะ นั่งนิ่งๆหรือว่ามันจะไม่รู้ตัว

   “ไอ้เหี้ย!!!”ผมตวาด รู้สึกเห็นวิสกี้มีสองร่าง ตาเบลอๆ หัวมึนๆ แต่เสียงผมทำให้พี่ริวตกใจ เพราะผมหันปากไปทางมันไง แต่จริงๆแล้วผมด่าคนอื่นต่างหาก

   “น้องเหนือด่าพี่เหรอครับ”น้ำเสียงดูสลดแต่มือก็ยังล้วงเข้าเสื้อเพื่อนกูลึกขึ้นๆ ไอ้ห่าวิสกี้ก็ใจง่ายเกิ๊นนน แหมๆพอคบกับเขาหน่อยก็ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ทอดกายให้เขาเชยชม เอิ๊กกก กูไม่เมานะแล้วก็ไม่ได้พาลด้วย เอิ๊กกก

   “หึ ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยย”เสียงผมยานครางมากมาย เริ่มฟังไม่รู้เรื่องละว่าคนรอบข้างเขาพูดอะไรกัน

   “แม่งเมาละ แดกเพียวเป็นแก้วๆแบบนั้น”วิสกี้มั้งที่พูด ผมจำได้ กร๊ากกกก บ้าละกู

   “เพื่อนพวกมึงแม่งบ้า”ผมหันขวับ จำเสียงได้

   ไอ้พี่เขียน คนขี้เหร่

   ทุกคนนั่งเงียบ แต่เห็นพวกพี่เชพี่ปานและพี่ริวขำหน่อยๆ อ้อ!ไอ้ห่าดินด้วยแอบขำแต่คนอื่นนี่นั่งเงียบแทบกลั้นลมหายใจ
   
   “ไปว่าน้องมันทำไม คนเมาก็แบบนี้”พี่ทายชัวร์ คำพูดดีๆแบบนี้หาไม่ได้จากคนอื่นๆหรอก ส่วนใหญ่แม่งชั่วไง ฮ่าๆๆๆ

   “ไม่ได้บ้าอย่างเดียวนะ ปากดี ปากแข็ง ขี้งอน”มันร่ายต่อ ผมลุกขึ้นยืนชี้หน้า ทนไม่ไหว มาว่ากูได้ไง โดยเฉพาะขี้งอนเนี่ย!!!

   “มึงสิปากดี มาด่ากูทำไม”ผมตะคอก ชี้ผิดๆถูกๆ มองภาพตรงหน้าเบลอไปหมด หัวมันติ้วๆ ยืนไม่ตรงดีที่มีวิสกี้คอยจับขาไว้ไม่ให้ล้ม

   “พวกมึงทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ เกลียดขี้หน้ากันเหรอวะ”พี่ซันถาม พี่แกคงไม่อยากให้พวกผมที่เป็นน้องกับพวกมันที่เป็นเพื่อนต้องมีปากเสียงกัน แถมวันนี้ยังเป็นวันเกิดพี่ซันอีก

   “เปล่า/ใช่”พี่เขียนกับผมพูดพร้อมกัน

   “อ้าวนี่ไม่ชอบกันเหรอ”ไอ้ห่าดินมันถาม แต่แสยะยิ้ม สัส เดี๋ยวมึงเจอ

   “เออ เกลียดโคตร”ผมตอบ

   “หึหึ”ไอ้พี่เขียน

   “อ้าวเหรออออออออ”ไอ้ดินมันกวนตีนลากเสียงยาว ผมหันไปมอง สติเริ่มเลือนๆลางๆ

   “อะไร”ผมถาม

   “กูแค่แปลกใจไง”ไอ้ดินตอบ

   “แปลกใจอะไร”

   “มึงกับพี่เขียน”

   “ทำไม”

   ผมเดินเข้าไปใกล้มัน ทุกคนมองพวกผมสองคนเป็นตาเดียว อะไรจะอยากรู้ขนาดนั้น

   “พี่อยากพูดเองป่ะ”มันไม่ตอบผมแต่หันไปถามไอ้พี่เขียนแทน ผมหันไปมองหน้าพี่มัน ก่อนจะเดินเข้าไปหา

   “มึงมีไร”ผมถามอย่างหาเรื่อง เมาแล้วโคตรเก่งอ่ะ

   “มึงแม่งบ้า”ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

   “เชี่ย”ผมกำหมัดแน่นจะต่อยเข้าหน้ามัน แต่พี่แม่งเสือกฉลาดคว้าหมัดผมเอาไว้ได้ทันแถมยังบีบซะแน่น

   พี่มันดึงมือผมให้ผมต้องก้มเข้าไปใกล้ๆพี่มัน ริมฝีปากหนาคลอเคลียอยู่ที่หู

   ตึกตัก ตึกตัก

   บอกตรงๆใจเต้นแรงอีกแล้ว คราวนี้มันทำต่อหน้าประชาชี จะหนีจากมันก็ทำไม่ได้ ขาแข็งแล้วไงก้าวขาไม่ออก

   “บ้า....”

เกือบจะโมโหอยู่ละ ถ้าประโยคต่อไปไม่ดังซะก่อน

   “แต่โคตรน่ารัก”

   “เหี้ย!!!!!!”คำๆนี้ออกจากปากทุกคน ยกเว้นผมกับพี่เขียน ทุกคนร้องดังมาก แบบว่าข้างบ้านต้องได้ยินอ่ะ

   “พูดเหี้ยไรอ่ะ”อันนี้ผมถาม สร่างเมาซะดีไหมกู

   “หึหึ”มันยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

   พี่เชปรบมือผิวปากอย่างชอบใจ ไอ้พวกพี่ห่านี้แม่งรู้แน่ๆ ว่าเพื่อนพวกมันคิดจะเคลมผมอยู่

   “ไอ้เหนือมึงโดนแน่”อันนี้เป็นวิสกี้ มันพูดปลงๆเหมือนเห็นสัจธรรม สัส อย่าคิดว่ากูจะได้ผัวเหมือนมึงสิ กูต้องเป็นผัวเขาเว้ยยยย

   “ดินๆ เอาเพื่อนมึงใส่ถุงแยกน้ำด้วย เพื่อนกูอยากกินว่ะ ฮิ้วววว”พี่ปานพูดจบก็หันไปเฮกับพี่เชอยู่สองคน

   “ได้พี่ รับรองเพื่อนผมรสเด็ด ระดับภัตตาคาร”ไอ้ห่าแพะมันช่วยเสริม นี่พวกมึงตกใจกันแปปเดียวเองหรอวะ แถมยังมีหน้ามาล้อเลียนกูอีก

   “ไอ้เพื่อนเลวววว”ผมหันไปว่าพวกมัน ความเมาเริ่มหาย ความอายเริ่มเข้ามาแทรก

   “ไม่น่าเชื่อ เพื่อนเหนือจะโดนเคลมแหละ ว๊ายยยย”

   “ทานให้อร่อยนะพี่ เพื่อนผมแซ่บ ฮ่าๆๆๆ”

   ผมยืนกำหมัดหลับตาแน่น โมโหมาก แต่ท่องไว้ ยุบหนอพองหนอ อย่าสนคนบ้าอย่าถือสาคนเมา อย่าไปสนใจยิ่งเรากระวนกระวายพวกมันจะยิ่งได้ใจ อย่าตื่นตูมนะเหนือนะ มึงต้องใจเย็น เดี๋ยวทุกอย่าจะผ่านไปได้ด้วยดี โอเค เริ่ดๆเก๋ๆ

   “กูรู้ว่ารสดี...”เสียงไอ้พี่เขียนดังแทรกกาตั้งสมาธิของผม

   ทุกคนหันไปมองรวมทั้งผมด้วย รู้สึกใจตุ้มๆต่อมๆ คำพูดพี่มันน่ากลัวมากนะโดยเฉพาะคำพูดที่ทำให้คนอายกับทำให้คนอยากกระโดดถีบปากเนี่ยพี่มันพูดโคตรเก่ง

   “รู้ได้ไงว้า”พี่เชแกล้งถาม

   พี่ซันกับพี่ทายที่หน้าถอดสีตอนแรกก็ยิ้มแย้มเหมือนถูกอกถูกใจ เห็นผมเป็นของเล่น

   “กูชิมมาแล้ว แซ่บจริง เด็ดจริง”


   “ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววว”

   พี่มันตอบมาอย่างนั้นแล้วผมจะทำอะไรได้

   “ไอ้ห่า!!!!!”ตอบโต้ได้แค่นี้

   ส่วนที่เหลือจนจบงานผมก็นั่งหน้าแดงอย่างเดียวสิคร๊าบบบบบบบบ



นักเขียนขอเม้าาาาาาา

ช้าอีกละ งานเยอะจริงอะไรจริงช่วงนี้

ถ้ามาช้าบ้างก็อย่าว่าเค้านะ T^T

TBC___________________________

[harumi]

 

[snowboxs]

เหนือน่าสงสาร โดนเพื่อนๆ พี่ๆรุมแซวซะเขินเลย

ไอ้พี่เขียนหื่นไม่ดูที่ดูทางเลยนะ ใต้ต้นไม้ก็จะเอา

จะรอตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ