หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<

[koikoi]

แค่สโลแกนก็มองเห็นอนาคตรำไรแล้วแพะเอ้ย

[goosongta]

พี่แพะสู้ๆ
คนแต่งสู้ๆ โชคAนะ

[Aomampapeln]

พี่แพะสู้ๆคนแต่งสู้ๆเชียร์สุดใจA.antนะค่ะ

[lovejinjunno]

โอ้

ฟ้าประทานน้องอ้อม กับน้องกัน

มาช่วยพี่แพะแล้ว

กามเทพตัวน้อยสองคน 555

งานนี้แพะสู้ยิบตา


สู้สู้นะแพะ

ถึงจะไม่มีอะไรดีที่พอจะแข่งกับเขาได้

อย่างน้อยที่สุด แพะก็มีหัวใจที่รักน้องมากๆนา

ตามมาจากกทม.แน่ะ

555555

[HISY]

ดับเครื่องชนเลยพี่แพะเก้านิ้ว ฮ่าๆๆๆ

[MunashiiSora]

สู้ๆๆ 

[yowyow]

พุ่งชนนนนนนนน!!!

[sukaz]

 

[m_pop91]

สู้ๆครับคนเขียน

[หมูกระต่าย]

พี่แพะรุกเลยพี่ แบบนี้ต้องดักฉุด

[snowboxs]

เข้ามาให้กำลังใจพี่แพะ ให้พิชิตใจน้องน้ำแข็งให้สำเร็จ
ความฮา ความบ้าของพี่แพะนี่แหล่ะจะชนะใจน้ำแข็ง สู้สู้

[na-au]

สู้ให้เต็มทีเลยหลานแพะ

คนแก่เอาใจช่วย

 

[mellowshroom]

 

[greensoda]

พี่แพะสู้ๆ พี่แพะสูตาย
พิชิตใจน้องให้ได้นะ

[tuktik_narak]

วิสกี้ พาร์ท

   ตึง!

   ความรู้สึกเหมือนเส้นมันกระตุกจวนเจียนใกล้จะขาด หนังตาผมนี่กระตุกถี่ยิบๆ พาลให้หนังหน้าผมมันเริ่มหงิกงอ แต่ดูเหมือนว่าไอ้ตัวต้นเหตุมันจะยังไม่รู้ตัวนะว่ากำลังจะทำให้ความอดทนของผมใกล้ระเบิดเต็มที

   ผมมายืนอยู่หน้าตึกคณะนานพอสมควรละ ไอ้เราก็อุตส่าอารมณ์ดี ที่ไหนได้ลงมาเห็นภาพบาดตาสะเทือนใจ ไอ้โคแก่กำลังแทะเล็มหญ้าอ่อน หยอกล้อคุยกันอย่างสนุกสนาน ขนาดว่าผมมายืนอยู่เป็นชาติมันก็ยังไม่รับรู้ถึงรังสีอำมหิตของผม

   “ฮ่าๆ พี่ริวนี่ตลกจังเลยนะคะ แอมคิดว่าพี่ริวจะดูนิ่งๆซะอีกเห็นเป็นเพื่อนกับพี่เขียนก็นึกว่าจะนิสัยเหมือนกัน”น้องคนหนึ่งดูสวยสะเด็ดเชียวล่ะ หึ!

   “ใช่ค่ะ หวานชอบเรื่องที่พี่ริวเล่าจังเลย”น้องอีกคนถามขึ้น คนนี้หน้าตาหวานสมชื่อ แต่ดูแล้วทั้งสองคนนี้ก็ไม่ได้อยู่คณะสถาปัตนะ ไม่เคยเห็นหน้าเหมือนกัน

   “โธ่ อย่ามองพี่แบบนั้นสิครับ เพื่อนกันแต่ก็ไม่เห็นต้องนิสัยเดียวกันนิ”มันว่า แต่ทำไมต้องส่งสายตาหวานเยิ้มใส่กันด้วย!!

   “ใช่ค่ะ แบบนี้ก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ”น้องที่ชื่อแอมเป็นคนพูดขึ้น หึ!

   “สูสีกับไอ้เขียนได้หรือเปล่า”ยังคงไม่รู้ตัว

   “ได้สิคะ พี่ริวก็หล๊อหล่อ ถูกใจสุดๆ”

   “พี่เขินเลยเนี่ย ฮ่าๆ”

   ผมยืนนิ่งๆ มันยังไม่รู้ตัว อ้อร้อตอแหลจนน่าหมั่นไส้ ผมไม่พูดอะไรอยากจะรู้ว่ามันจะเป็นยังไงเวลาอยู่ลับหลังผม

   “ว่าแต่พี่ริวมาทำอะไรที่ตึกสถาปัตอ่ะคะ”น้องมันถาม

   ผมหันมองหน้าคนถูกถาม มันเลิ่กลั่กหน้าดูตกใจ มันจะตอบว่ายังไง ถ้าตอบดีมีรางวัล ถ้าตอบไม่ดีก็มีรางวัลเหมือนกัน แต่อาจจะสะใจกว่า

   “เอ่อ พี่ก็เดินมาเรื่อยๆ เพื่อนพี่ก็อยู่คณะนี้”

   ผึ่ง!!

   ผมว่าตอนนี้ผมได้ยินเสียงเส้นความอดทนมันขาดผึง เพื่อน! เพื่อนเหรอมันบอกกับคนอื่นว่าเพื่อนเหรอ ไอ้ห่าริว!!

   “แหนะๆ ไม่ใช่ว่าแอบซุกใครไว้ที่คณะนี้นะคะ”

   ผมยืนระงับอารมณ์ตัวเอง ไม่อยากโวยวายใส่มันตอนนี้เพราะอะไรนะหรือก็ถ้าผมแสดงออกเยอะเกินไปคนก็รู้น่ะสิ ว่ามันกับผมเป็นอะไรกัน แต่ไม่ใช่ว่าผมจะยอมมันนะ ผมเป็นใครแล้วมันเป็นใคร ทำกับผมแบบนี้สงสัยไม่อยากอยู่ครบสามสิบสอง

   “ก็ว่าไปนั่น”เดี๋ยวมึงจะได้ไปนรก ไอ้งั่ง!

   ผมหลับตา สูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆทีหนึ่ง ก่อนจะลืมตาพยายามยกยิ้มมุมปากเอาให้เท่ห์ที่สุด เสน่ห์ของผมยังมีเหลือเฟือถึงแม้ว่าช่วงหลังๆจะไม่ค่อยได้ใช้ก็เถอะ แต่ดูว่าวันนี้คงต้องงัดเอาออกมาโชว์ซะหน่อย

   “อ้าวพี่ริว มาหาใครน่ะพี่”ผมเดินเข้าไปหา ใบหน้าผมยิ้มแย้มดีถึงแม้ในใจจะไม่ได้ยิ้ม แต่ผมก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแล้วนะตอนที่เห็นว่าไอ้ห่าพี่ริวหน้าเหวอและหดเหลือไม่ถึงสองนิ้ว

   หึหึ เดี๋ยวพ่อจะเล่นให้หงอยไปทั้งอาทิตย์เลย

   “วิสกี้!!!”มันตะโกนเสียงดังมาก ผมนี่แทบอยากจะบีบคอมันพร้อมหัวเราะให้ฟันหักไปพร้อมๆกัน

   “พี่ชื่อวิสกี้หรอคะ”แต่เสียงของน้องผู้หญิงคนข้างๆก็ดังขัดขึ้นมาซะก่อน ผมหันไปมอง เอาแบบไม่ได้เข้าข้างตัวเองเลยนะ ยัยน้องหวานอะไรเนี่ยต้องชอบผมแน่ๆ สายตาชัดเจนจริงๆ

   “ครับ น้องชื่ออะไร”ผมเลิกสนใจผู้ชายอีกคนที่ตอนนี้ยังคงช็อคกับการปรากฏตัวของผมอยู่

   ผมหันหน้าไปหาน้องคนนั้น ทำเป็นว่ากำลังเดินข้ามสะพานที่น้องเขาทอดมาให้อย่างเต็มใจ ทั้งๆที่ในใจนี่ผมกำลังรู้สึกตรงกันข้ามทุกอย่าง

   “หวานค่ะ ไม่ค่อยเห็นพี่วิสกี้เลย ไม่คิดว่าจะมีพี่หน้าตาหล่อขนาดนี้ในคณะสถาปัตด้วย”น้องพูดไปทำหน้าเพ้อไป ฮ่าๆ น้องครับ น้องไปอยู่ไหนมาถึงพลาดคนหน้าตาดูมีออร่าแบบนี้ไปได้

   “พี่ก็ไม่เคยเห็นเราเลย น่ารักกันทั้งคู่เลยนะครับ”

   ปกติผมอาจจะดูพูดน้อยนะ แต่เวลาเจอสาวๆผมก็ต้องมีชั้นเชิงในการจีบบ้าง แล้วอีกอย่างผมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ไอ้คนข้างๆมันกระวนวาย

   “อะ แฮ่ม เอ่อ พี่นึกได้ว่ามีธุระขอตัวก่อนนะครับน้องสองคน ป่ะวิสกี้กลับกัน!”มันไม่พูดเปล่ามีดึงมือมากระชากแขนผมด้วย คิดว่าง่ายรึไง


   พลั่ก!

   “ยังไม่กลับ ไปคนเดียวละกัน”ผมมองหน้า ตาเขม็ง มันจ้องผมกลับเขม็งไม่แพ้กัน มันมีสิทธ์มองผมด้วยสายตาแบบนั้นรึไง ต้องเป็นผมสิที่สมควรจะโกรธ แล้วผมก็จะเอาคืนให้หนัก

   “ว่าไงนะ”

   “ยังไม่อยากกลับ วันนี้อยากชิลๆ”ผมยักคิ้ว มันคิ้วกระตุก

   “’งั้นคืนนี้เราไปต่อกันไหมคะพี่วิสกี้”ผมยกยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำถาม นี่แหละคือสิ่งที่ผมกำลังรอ

   มันมองหน้าผม สีหน้าเริ่มเปลี่ยนเหมือนกับไปโกรธใครมาถ้าเป็นปกติผมคงกลัว แต่ตอนนี้ผมไม่....

   “ครับ พี่ตกลง”

   “วิสกี้!”ผมยืนจ้องหน้า โมโหไม่แพ้กัน

   “ขึ้นเสียงทำไม!”

   “ก็...”มันก็คงตกใจที่มาขึ้นเสียงใส่ผม ผมไม่ชอบนิ แล้วเรื่องนี้มันหรือผมที่ผิด ที่มันยังม่อน้องเขาได้เลย แล้วทำไมผมจะไปเที่ยวกับน้องเขาบ้างไม่ได้

   “จะไปไหนก็ไปเลยไป”ผมหันหน้าหนี

   ผมนั่งลงที่เก้าอี้อีกครั้ง พยายามยิ้มให้น้องสองคนที่นั่งทำหน้าเหวอ จะจัดการก็ต้องทำให้ถึงที่สุดสิ ไม่งั้นคนในปกครองมันจะไม่เกรงกลัว ก็บอกแล้วว่าผมน่ะใหญ่

   “งั้นคืนนี้ที่ร้านxxสามทุ่มนะคะ”น้องหวานแอบขยิบตาให้ผม แค่นี้ง่ายๆ รู้สึกหวั่นไหวอยากกลับไปเที่ยวผู้หญิงอีกครั้ง ถ้าไม่ติดไอ้ผู้ชายหน้าตาห่วยๆที่ยืนกำหมัดแน่นอยู่ข้างหลังผมอ่ะนะ

   “ครับผม”

   “วิสกี้ กลับบ้าน!!”มันมากระชากผมอีกรอบ

   “ปล่อยดิวะ”ผมสะบัด แต่ไม่หลุด ผมว่าตอนนี้ผมทำให้มันโกรธจนถึงขีดสุดแล้วล่ะ

   ไอ้พี่ริวมันเคยโกรธผมมากๆครั้งนึง รุ้สึกว่าตอนนั้นแฟนเก่าผมจะโทรมาหาเพื่อขอคืนดี แล้วไอ้ผมก็ดันเผลอคุยแล้วให้ความหวังเขา ไอ้ห่านี้เขาเสือกจับได้ มันบุกไปหาน้องเขาถึงคอนโดเลยนะบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเมียมัน ผมนี่แทบจะกระโดดถีบขาคู่

   ส่วนผมคงไม่ต้องถามว่าเจออะไร รู้ไว้แค่ว่าผมเดินไม่ได้ไปเกือบอาทิตย์ สามวันแรกนี่แทบจะต้องนั่งวีลแชร์ มันต้องหยุดเรียนเพื่ออุ้มผมตลอดเกือบทั้งอาทิตย์ แต่ผมไม่ได้โกรธอะไรแค่โวยวายหงุดหงิดนิดหน่อย เพราะผมยอมรับว่าผิดจริง

   ส่วนครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ผมเห็นเหมือนมีไฟลุกจากตาของพี่มัน แต่ครั้งนี้ผมไม่ยอมเพราะผมไม่ผิด ถ้ามันทำกับผมแบบนั้นอีกครั้ง ผมจะตอนมัน!!

   “ไม่ให้ไปนะเว้ย วันนี้อ่ะ”มันทำเสียงอ่อนลง แต่หน้าตามันยังดูหงุดหงิดอยู่เหมือนเดิม

   “เสือกอะไร”มันจะรู้ว่าถ้าผมโมโห แล้วผมจะไม่มีมารยาทเรื่องคำพูด

   มันถอนหายใจ พยายามอย่างยิ่งที่จะเดินเข้ามาเพื่อกอดผม แม่ง!! ตบหัวแล้วลูบหลังกูเหรอ มันก็รู้นะว่าผมอยากได้ยินอะไรจากมันมากที่สุด แต่ทำไมแม่งไม่พูดวะ

   “ขอโทษครับ”มันหยุดความพยายามที่จะกอดผม เพราะยิ่งมันเดินเข้ามาผมก็ยิ่งถอยหนี

   “ไอ้งั่ง ไอ้เหี้ย!”ผมตะโกน

   รอบๆบริเวณเริ่มไม่มีคนแล้วครับ โชคดีไป ไม่งั้นได้เป็นขี้ปากชาวบ้านแน่ๆ

   “ได้ยินที่พี่พูดใช่ไหม ที่บอกว่ามาหาเพื่อนที่นี่น่ะ”

   “หึ”มันยืนทำหน้าจ๋อย โธ่แล้วเมื่อกี้ทำมาเป็นโกรธใส่กู

   “ขอโทษครับ ยอมรับผิดทุกอย่างเลย”มันยกมือขึ้นเหนือหัว

   ผมยืนจ้องหน้ามัน มันก็รู้ว่าผมไม่ชอบ ไม่ชอบๆ แล้วถ้ายิ่งเวลาที่ผมกำลังโกรธ มันก้ต้องรีบแก้ตัวสิ ผมไม่ชอบค้างคาในใจนานๆ แถมมันยังเสือกมาตะคอกใส่ผมอีก ไม่รู้รึไงว่าผมตกใจ

   “อย่าไปเลยนะ ยังไงก็ไม่ยอมให้ไปแน่ๆ”มันเนียนๆเดินเข้ามาหาอีกครั้ง ผมยืนนิ่งๆ ไม่ได้ถอยหนี มันเดินเข้ามากอดผมและโยกตัวไปมาช้าๆ

   “จะไป”

   “แหนะ อย่าไปเลย ถ้าอยากไปเดี๋ยวไปกับพี่ก็ได้ ขอโทษนะครับ นะ อย่าประชดพี่แบบนี้สิ”มันดันตัวผมออก ก่อนจะพูดบอกกับผม

   ผมจ้องตามันกลับ มันยิ้มๆ คงอยากจะให้ผมหายโกรธมันน่ะสิ

   “……………………”

   “อ่ะๆ ตบหน้าทีนึงก็ได้”จัดไปดิ

   พลั่ก!!

   “โอย!”มันจับปาก กูไม่ตบแต่กูต่อย

   “หึ”

   “ซี๊ด หมัดหนักจังวะ”

   “ทำไม ไม่พอใจ?”

   “ยอมๆ โอเคตกลงวันนี้ไม่ไปนะ”มันทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม แล้วเดินมากอดผมอีกที

   ผมไม่ตอบ แต่แอบยิ้มมุมปากไม่ให้มันเห็น

   บอกแล้วใช่ไหมว่าผมน่ะใหญ่กว่ามัน แล้วถ้าผมจะเอาคืนก็ต้องทำให้มันสุดๆ แล้วคิดว่าวันนี้มันจะห้ามผมได้เหรอ??



นักเขียนขอเม้าาาาาาาา

มาแล้วจ้าาาา มาแล้วจ้าาาาาา

>/////< ขอคั่นคู่รองอีกคู่

 

[lovejinjunno]

555
จัดไปอย่าให้เสีย(ของ)กี้จัง
555555555555555555555
ขอหัวเราะด้วยความสะใจ
กี้จังเอาคนในปกครองอยู่ด้วย
ดีมากลูก หึหึ
เจ๋งจริงหลานป้า 555

[muiko]

สมน้ำหน้าพี่ริวจริงๆ
วิสกี้ อย่ายอมๆ ต้องเอาให้ถึงที่สุดๆๆ

[shoi_toei]

สมน้ำหน้าพี่ริว จริง ๆ

[น้องแกะน้อย]

 :ling2:X เอาให้หนัก จะได้รู้ว่าใครใหญ่ ม่อหญิงไปทั่ว แบบนี้5555555

[took-ta_naka]

   วิสกี้นายแน่มาก  ต้องให้ได้อย่างนี้   ต้องปกครองคนของเรา  เอาให้อยู่

  +1  จ้า   รอที่เหลือจ๊ะ

[hembetaro]

 
 
คิดถึงพี่ริวกับน้องวิสกี้มากมาย

มาปุ๊บจัดเต็มเลยนะวิสกี้

พี่ริวมันต้องจัดการให้อยู่ตั้งแต่ต้นมือ

รอลุ้นตอนต่อไป

 

ปล.  วิวแชร์  >>>>>>  วีลแชร์

[Zelsy]

พี่ริว สมน้ำหน้าาา 555

[kp]

โหดอ่ะ แต่มันต้องเจอแบบนี้ผู้ชายเจ้าชู้

[@Lucifer_Prince@]

อ๊ากกก  วิสกี้โหดดดด  ทำเอาพี่ริวหงอยเลยยย  แต่อิพี่ริวนี่ไปม่อน้องเค้ามัยอ่ะ  ห๊ะ  ตัวเองมีเมียอยู่แล้วแท้ๆ  ชอบอ่ะ  วิสกี้โหดแบบนี้บ่อยๆนะ  ชอบบบ  รออีกครึ่งนะคัฟ^^

[Nano PL]

เอาเลยวิสกี้ เอาเร้ย ลุยมันเลย วิสกี้สู้ๆ อุ้ย!! ออกนอกหน้าไปนิดหนึ่ง แหะๆ

[sukaz]

สะใจ

สมน้ำหน้ามัน

เชอะ!!!!

 

[snowboxs]

สมน้ำหน้าพี่ริว อยากเจ้าชู้ไม่เลิก
คราวนี้เจอวิสกี้เอาคืนจนน่วมหัวใจแน่ ๆ

[HanATarO]

อ่านทันจนได้ ชอบเรื่องนี้อ่ะ

วิสกี้ สุดยอดมาก เอาพี่ริวอยู่่หมัดเลย

[aoihimeko]

โอ้วววววววววว พี่ริวเปลี่ยนไป กลัวเมียมากกว่าเดิมอีก

แต่ว่าวิสกี้เองก็นะ ถ้าไม่พอใจจนต้องประชดกันขนาดนี้ล่ะก็อย่าทำเลยนะ

หาเรื่องยุ่งใส่ตัวเปล่าๆ  พี่ริวเองก็เิลิกม่อได้แล้ว

[Gutjang]

ทำถูกแล้ววิสกี้ ทำดีมาก