ตื้นตันค่ะ รู้เลยว่าตอนนี้เขียนยากมากๆ เต็มไปด้วยอารมณ์จริง อึดอัด กดดัน บีบคั้น แต่ก็สนุกมากด้วย
ลุ้นมาตลอดว่าต่ายจะทำยังไง พูดยังไงให้พี่เสือยอม แต่ต่ายก็มีทางของต่าย ช่วงแรกๆ รู้สึกเป็นห่วง
และไม่มั่นใจในต่ายนะ แต่ตอนนี้มั่นใจขึ้นมาก ได้รู้ความนึกคิดของน้อง พี่เสือคิดว่าเด็ดไปลาออก
แต่ต่ายเด็ดกว่าหาทางออกให้เสร็จสรรพ ไปเรียนซะ เดี๋ยวมาเปิดร้านข้างกัน ซึ่งแบบน่ารักมากกกกกก
ประโยคนี้ของน้อง คนอ่านน้ำตาซึม ภูมิใจในต่ายมาก
"หนูอยากอยู่กับพี่เสือไปตลอดชีวิต... อย่างเท่าเทียม มีเงิน มีงาน มีหน้ามีตาให้ใครๆ ก็อิจฉาพี่เสือ..."
พี่เสือจะบอกพ่อแม่แล้ว จะช็อคจะเงิบกันไกม ลุ้นกันอีกหน่อย ประโยคสุดท้ายน้องทำให้พี่มีแรงสู้
ต่ายน้อยร้ายจริงๆ
ขอบคุณค่ะ