เหนือกว่าจอมยุทธ ยังมีมนุษย์เมีย ๑
อันว่าในบรรณพิภพนั้น เหนือฟ้าย่อมมีฟ้า เหนือกระดาษย่อมมีซาลาเปา เหนือจอมยุทธอันดับหนึ่งของบู๊ลิ้ม รูปหล่อ หน้าคม ตาดุ ตัวล่ำบึ๊ก มีอาชีพการงานที่ดี มีคนนับหน้าถือตา ย่อมต้องมีผู้เหนือกว่า...
...สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ขาวๆ ตาโตๆ ตัวสูงแค่อก เอวบางๆ ที่ชื่อว่า...
มนุษย์เมีย!ทันตแพทย์หนุ่มวัยสามสิบต้นๆ มีชีวิตดีๆ เมียสาว(?) สวย คอนโดห้องกะทัดรัด ตึก(เช่า) 1 หลัง รถ 1 คันและเงินฝากอีกนิดหน่อย กว่าจะเดินมาถึงจุดนี้ แม้หนี้จะยังไม่หมด แต่ชีวิตก็สบายขึ้นมาก จากที่เคยต้องทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด ก็ได้พักบ้าง เช่นเดียวกับกระต่าย เมียคนสวย (?) ที่ปิดร้านอาทิตย์ละวัน ให้เวลาตัวเองได้พักผ่อนบ้าง ช่วงไหนหยุดยาวก็หยุดพัก ได้ใช้เวลาอยู่กับคนรักเสียที
ในวันปกติ เมื่อกลับบ้านมา กระต่ายจะอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกาย ทำอาหารเบาๆ ไว้กินกับคนรักมื้อดึก แน่นอนว่า... คนที่ลงพุงไม่ใช่คนทำ แต่เป็นหมอฟันคนเก่ง แล้วมนุษย์เมียไร้เดียงสาแสนไร้พิษสงจะเตรียมของสำหรับวันพรุ่งนี้ ส่วนพี่เสือจะนั่งคุยบ้าง ดูทีวี จิบเบียร์ ตากแอร์เย็นๆ... ปล่อยเมียล้างจาน หั่นผัก ซักผ้า รีดผ้างกๆ อยู่คนเดียว
...แต่นั่นคือวิถีชีวิตเมื่อตอนอยู่ด้วยกันใหม่ๆ และเน้นอีกครั้งว่าเมื่อตอนอายุยี่สิบปลายๆ เท่านั้น
แต่เมื่ออายุยี่สิบปลายๆ จนถึงสามสิบ.... และไปจนแก่เฒ่า…
"พี่เสือ ไปซักผ้าหน่อย" กระต่ายส่งเสียงร้องจากในห้องน้ำ เสียงน้ำกระทบกระเบื้องชวนคิดลึกชอบกล เสือหนุ่มจึงลุกจากเตียง ย่องไปเปิดประตูห้องน้ำ แอบดูคนตัวเล็กๆ ก้นงอนๆ ในห้องน้ำ
"อ๊ะ!" ดวงตากลมหันกลับมาพอดี ใบหน้างามร้อนฉ่าเอามือปิดแทบไม่ทัน ด้วยอารามตกใจ
ผลั๊วะ! ขวดแชมพูลอยติดหน้าสามีเสียงดังสนั่น เสือหนุ่มร้องโอดโอย เอามือกุมหน้า
"พี่เสือ เข้ามาทำไม!" เสียงหวานดุเสียงแจ้ว "ยังไม่ไปซักผ้าอีก!"
"ครับๆ" เสือรีบโกยอ้าว... ก่อนจะโดนครีมนวดผมขวดลิตรขนาดครอบครัวหรือครีมอาบน้ำขวดใหญ่ที่สุดลอยตามมา
...เสือไม่ได้กลัวกระต่ายตัวน้อยจริงๆ นะ แค่...
"หนูเก็บผ้ามาแล้วอยู่ในตะกร้า อย่าลืมรีดด้วย!"...พอได้ยินเมียสั่งไม่รู้ทำไม ร่างกายมันขยับไปเองทุกที!
พอเอาเสื้อผ้าโยนลงเครื่อง ตวงผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่ม เปิดน้ำ ปิดฝา กดปุ่มเสร็จ เสือก็หอบตะกร้าผ้าออกมาตั้งพร้อมกับโต๊ะรองรีด กระต่ายออกจากห้องน้ำพอดี กลิ่นครีมอาบน้ำลดราคา ซื้อชิ้นที่สองเหลือ 1 บาทหอมฉุย ผิวขาวๆ เป็นสีชมพูนุ่มนิ่มเหมือนมาร์ชแมลโลว์ ตาดุๆ รีดผ้าไปจ้องเอวบางๆ ก้นกลมๆ ที่เดินเข้าห้องครัว หยิบกระป๋องเบียร์และชาเขียวอย่างหื่นๆ แต่คนเอวบางแค่หันกลับมามอง ยิ้มน้อยๆ แล้ววางกระป๋องเบียร์ไว้ให้ข้างๆ "เดี๋ยวหนูเปิดบอลให้ดูนะ"
เอาใจกันขนาดนี้... ตายไปเลยดีกว่า!
แอร์เย็นฉ่ำ เบียร์เย็นๆ คนงามยิ้มหวานข้างตัว... บอลแมทช์สำคัญของทีมโปรด... จะดีกว่านี้ถ้า...
"ดูบอลได้ จิบเบียร์ได้ แต่มือห้ามหยุดรีดนะ!"
"...ครับ" มือหนาพลิกเสื้อเชิร์ตของตัวรีดต่อไปเงียบๆ ไม่กล้าเถียงสักคำเดียว!
กว่าจะรีดผ้าเสร็จก็เกือบห้าทุ่ม บอลยังแข่งไม่จบแต่เสือก็ล้าไปทั้งตัว กระต่ายเตรียมของสำหรับวันพรุ่งนี้เสร็จแล้วและกำลังลำเลียงเอาผ้ารีดใหม่ๆ อุ่นๆ หอมกรุ่นเข้าตู้ ริมฝีปากอิ่มแอบยิ้มบางๆ
...ยับยู่ยี่ขนาดนี้ กางเกงแสล็คมีจีบของพี่เสือน่ะ รีดเอง แต่ไม่มีจีบหน้าแล้ว
เหมือนกระต่ายจะ 'ใช้' คนตัวโตก็จริง แต่เสื้อผ้าเรียบกริบ กางเกงมีจีบสวย แม้กระทั่งเสื้อยืดหรือกางเกงยีนส์ยังเรียบเนี้ยบสมกับเป็นคุณหมอน่ะ... ก็ไม่ใช่ใครหรอกที่แอบมารีดให้อีกรอบ
มือบางปิดตู้เสื้อผ้า วันนี้ยังพอดูได้ ไม่ได้ทำส่งๆ เหมือนทุกที คิดแล้วก็ปิดทีวี คลานขึ้นเตียงอย่างเมื่อยล้า แต่ก็ยังหยิบสมุดบัญชีของร้านและเครื่องคิดเลขมานอนทำบัญชีรออยู่
เสียงน้ำกระทบพื้นกระเบื้องหยุดลง พี่เสือคงอาบน้ำเสร็จแล้ว ตากลมปรือเต็มที่ กระต่ายเอามือเท้าคางยันตัวเองไว้ พอร่างสูงใหญ่ที่โดนกระต่ายขุนจนเหมือนจะตัวโตขึ้นอีกเท่าตัวหนึ่งเหน็บผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำ ตาโตๆ ก็สำรวจร่างกายคนรักอย่างเปิดเผย
ไหล่กว้าง... หยัดตรง ดูดี สง่างามเหมือนทหาร ท่อนแขนมีรอยสักด้วยหมึกดำที่บอกว่า... ต่อให้ร่างกายนี้แข็งแกร่งดุจหินผา ดุร้ายเหมือนสัตว์เพียงใด ก็จะยินยอมเพียงคนคนเดียว...
...ยินยอมและเป็นของกระต่ายเท่านั้น!
แผ่นหลังสีน้ำตาลแดงสุขภาพดีมีเสื้อปกคลุมแล้ว กระต่ายกัดปลายปากกาน้อยๆ อย่างขัดใจ...
"ยังทำบัญชีอยู่เหรอ ?"
"เสร็จแล้วล่ะ" เสียงหวานตอบ เก็บข้าวของใส่กระเป๋าเอกสาร เมื่อร่างสูงล้มตัวลงนอนข้างๆ กระต่ายก็หันไปถาม "ปิดไฟแล้วนะ ?"
"อืม" ตอบเสียงเนือย เมื่อห้องมืดมิด…
"ยอมเหรอ ?" เสียงเบา ทุ้มนุ่มคล้ายยั่วเย้า "หืม ?"
เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด "อายุปูนนี้แล้ว..." เสียงหวานกระซิบกลับ ดวงตากลมโตเป็นประกายในความมืด ร่างเล็กพลิกกลับมานั่งบนหน้าท้องแข็งแรง... แต่ช่วงหลังๆ นี้ด้วยวัยที่มากขึ้น เริ่มลงพุงนิดแล้วๆ
"แก่แล้วนะ..." นิ้วเรียวจิ้มแผ่นอกแข็งแรง "ลงพุงแล้วด้วย" เสียงหัวเราะคิกคักตามมา จนได้ยินเสียงคำรามฮึ่มฮั่มพร้อมกับร่างกายที่ร้องประท้วงสัตว์เล็กไม่เจียมตัว
"ยังแจ๋วอยู่ ไม่เชื่อคอยดู!" เสียงหวานร้องหวือ โดนจับพลิกกายโดยมีคนตัวโตคร่อม ริมฝีปากอิ่มยิ้มกว้าง หัวเราะเบาๆ
"...เป็นรางวัลก็แล้วกัน... แต่พรุ่งนี้หนูต้องเข้าร้านนะ"
ไม่มีคำตอบ มีเพียงริมฝีปากร้อนและมือหนาที่จับแก้ผ้าล้อนจ้อนภายในเวลาอันรวดเร็ว...
เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด... แต่ก็ไม่อาจดังกลบเสียงหวานที่ครางแผ่วๆ และเสียงคำรามอย่างสัตว์ร้ายได้เลย
....
ตอนนี้เป็นตอนพิเศษหลังจากที่เสือกับต่ายมาอยู่ด้วยกันค่ะ เคยลงในเพจแล้ว แต่เอามาปรับแก้นิดหน่อยค่ะ
สำหรับภาคปกติ จบแล้วค่ะ จบที่ตอนที่แล้วค่า ส่วนเรื่องราวหลังจากที่สนามบิน จะนำไปรวมในรวมเล่มนะคะ <3
ยังเหลือตอนพิเศษอีกตอนค่ะ อาจจะอัพประมาณสิงหาค่ะ ติดตามกันด้วยน้า
ขอบคุณค่า
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1180341 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก