Special Episode: Strip
Warning 18+
แรงกระแทกหนักหน่วงจากคนด้านบนทำให้คนสวยใต้ร่างร้องครวญคราง ปากทางนุ่มนิ่มถูกขยายใหญ่จนกว้างพอที่จะรับความใหญ่โตได้หมดจด
ไม่ว่าของใครคนใดก็ไม่รัดรึง ตราตรึงเท่านี้...
"อะ... อาา พอ...." เสียงหวานทั้งคราง ทั้งวิงวอน เอวบางแอ่นโค้งตามแรงกระแทก ท่อนลำหนายาวดึงจนหลุดออกเกือบสุด ก่อนจะสาวกลับเข้ามาใหม่จนสุด
"แกง... แกง...."
"อา.... พอ" มือสีน้ำผึ้งเรียวจิกแผ่นหลังกว้างจนเลือดซึม คนตัวยักษ์ด้านบนโน้มใบหน้ามาคลอเคลีย มอบจุมพิตแสนหวานให้เพราะรู้ดีว่าคนในอ้อมแขนชอบฝืนตัวเอง ไม่ชอบร้องคราง แต่จะกัดริมฝีปากจนเลือดซึมแทน... เขาจึงต้องคอยสอดริมฝีปากเข้าจูบ
ฟงอวิ๋นเร่งจังหวะรุนแรง ร่างบางสั่นสะท้าน เตียงนุ่มดังขโยกขเยกสั่นสะเทือนไปหมด
ภายในรัดแนบแน่น หยาดหยดอารมณ์ของคนตัวบางกระเด็นจนถึงหน้าอก ริมฝีปากอิ่มหอบฮั่ก สองขาเรียวถูกบังคับฝืนยกพาดบ่าทั้งๆ ที่ไร้เรี่ยวแรง
"แน่นจัง" กระซิบข้างหู พลางกระทุ้งตนเองเข้าจุดวาบหวาม ร่างน้อยในอกสะดุ้งสุดตัว ริมฝีปากหวานสุดจะทานทนความร้อนแรงภายใน เปล่งเสียงครวญครางอย่างไม่อาย
"อาาา อาาา"
หยาดหยดเหงื่อจากคนข้างบนไหลรินรดใบหน้า ภายในร่างกายตอนเองบีบรัดท่อนลำใหญ่โตถี่ยะยับราวกับโสเภณีร่านตัณหา น้ำแกงเบือนใบหน้าสะสวยไปทางอื่น ปล่อยให้น้ำตาหลั่งรินรดอาบสองแก้ม
ฟงอวิ๋นครางริมฝีปากดังซี๊ด ก่อนจะปลดปล่อยน้ำคาวจนทะลักทลาย ไหลท่วมช่องทางคับแคบจนเปรอะเปื้อนต้นขา
"อะ... เอาออกไป" คนตัวบางกระซิบสั่ง เมื่อภายในตัวยังมีเจ้าวายร้ายนอนสั่นระริกอยู่ ไม่ยอมถอดถอน
"ไม่เอาน่า เดี๋ยวก็ได้ใส่ใหม่" คนว่าไม่มียางอาย น้ำแกงอับอายจนด่าไม่ออก ได้แต่พยายามดิ้นรนหนี ฟงอวิ๋นรู้ทัน เขาตะปบท่อนแขนสวยไว้แน่น ก่อนจับร่างบางพลิกกายอย่างง่ายดาย
"น้ำแกงชอบท่านี้นี่ ? เสร็จเร็วทุกที" คนสวยถูกบังคับให้คลานเข่า เปลี่ยนท่าทั้งๆ ที่บางอย่างยังปักคาแน่น ดวงตาเรียวรีหันกลับมามองอย่างชอกช้ำ
"ไม่เอา... ไม่..."
ฟงอวิ๋นเลียริมฝีปาก ก่อนค่อยๆ ขยับตัว น้ำกามเหนียวข้นภายในช่วยหล่อลื่นได้ดี เอวหนาค่อยๆ เริ่มจากจังหวะอ่อนโยน เชื่องช้า ประคองสะโพกกลมไม่ให้ลู่ลง
"ฟง... พอ... อา..."
"แกงชอบใช่ไหม ? ชอบให้ฟงเป็นผัวแกงใช่ไหม!?"
"อา พอ" เขาเริ่มเร่งจังหวะ ช่องทางภายในบวมเป่ง สองมือบอบบางขยำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อคนข้างบนยังเสือกไสตนเองเข้ามาจนสุดลึก คว้านควักภายในจนยากจะทานทน
"แกงเป็นของฟง.... แกงเป็นเมียฟง....คนเดียว!"
"แกงจ๋า.... กินนมมั๊ย ? กินนมแข็งแรงๆ น้า"
"....."
"งั้นจิบซุปมิโสะก่อนนะครับนะ.... ใส่เต้าหู้เยอะๆ แบบที่แกงชอบเลย"
"...."
"โอ๋ๆ ไม่อยากกินไม่เป็นครับ" ฟงอวิ๋นสติแตก เพราะหลังร่วมรักแล้วภรรยาที่เคารพก็นอนขดตัว เอาผ้าห่มคลุมโปง ไม่พูดไม่จา
ชายหนุ่มยอมรับ... ว่ารุนแรงไปหน่อย...
...เพราะหลังๆ มา แทบไม่ได้จู๋จี๋กับเมียรักเลย ต้องทำงานกีฬาสีวุ่นตัวเป็นเกลียว น้ำแกงก็ผัดผ่อนมาตลอด จนกระทั่งงานเลิก
จึงได้ทวงถาม
ใช่ว่าเขาจะไม่ตกใจ เมื่อถอดถอนออกมาแล้ว พบคราบเลือดไหลปะปนมากับน้ำกาม เงยหน้าขึ้นมองคนรักก็พบกับใบหน้าสะสวย
ซีดขาว ริมฝีปากอิ่มและดวงตาแดงก่ำ บวมช้ำ
"แกงจ๋า..." ไอ้คนตัวโตสิ้นท่า ยอมวางถ้วยซุปมิโสะลง เอนกายลงกอดดักแด้ในผ้าห่ม "ฟงขอโทษ... ฟงกะแรงไม่ถูก... คนดีอย่าโกรธฟงนะ"
"...."
"แกง...." ฟงอวิ๋นใจไม่ดี ไม่อยากคิดว่าจะทำให้คนรักเจ็บปวดขนาดไหน... สองมือแข็งแรงช้อนร่างในโปงผ้าห่มขึ้นมาประคองกอดอย่างทนุถนอม
แต่ไหนแต่ไรมา น้ำแกงไม่เคยนิ่งงันเช่นนี้มาก่อน
"ฟงขอโทษ ฟงมันเลว... อย่าร้องไห้นะครับ" ชายหนุ่มซบหน้ากับโปงผ้าห่ม ความเงียบงันเย็นชาที่ได้รับเหมือนมีดผ่าหัวใจให้เป็นสองซีก
"แกง..."
"ทำไร ?" เสียงทักจากปากประตูห้องนอนทำให้ฟงอวิ๋นเงยหน้าขึ้น จมูกแดงๆ เหมือนยักษ์ขี้แย
"แกง..." ชายหนุ่มอ้าปากพะงาบๆ มองโปงผ้าห่มกับคนตรงหน้าสลับกัน
ศรีภรรยาขมวดคิ้ว เช็ดศีรษะไปด้วย มองคนรักไปด้วยอย่างไม่ไว้ใจนัก "ฤดูติดสัดเรอะ ? ผ้าห่มยังไม่เว้น ?"
ฟงอวิ๋นปาผ้าห่มทิ้ง กระโจนเข้าหาร่างบางเหมือนสุนัขตัวโตเจอเจ้าของ เนื้อนวลนุ่มนิ่มยังกรุ่นอุ่นไอร้อน เส้นผมนุ่มยังชื้นๆ เนื้อตัวน้ำแกงยังหอมหวานด้วยกลิ่นสบู่
ชายหนุ่มกอดเอวบางแน่น ซุกใบหน้ากับหน้าท้องแบนราบ เขาได้ยินเสียงถอนหายใจดังขึ้นเหนือศีรษะ
"เป็นอะไรอีกครับ ?"
"แกงอ้ะ" เสียงอู้อี้ คนตัวโตพรมจูบหน้าท้องไม่เว้น "ฟงออกไปทำกับข้าวแป๊บเดียวก็เห็นแต่ผ้าห่ม เลยนึกว่าแกงโกรธ"
"โกรธสิครับ" น้ำแกงถอนหายใจอีกเฮือก เดินลากเอาเจ้าโกลเดนรีทรีฟเวอร์ตัวเท่าหมีไปด้วย "รู้ตัวนี่ว่าน่าโกรธ"
ฟงอวิ๋นเงยหน้าขึ้นมอง แล้วลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะคว้าเอาเอวบางมาอุ้มท่าเจ้าหญิง "ฟงผิดไปแล้วครับที่รัก"
น้ำแกงหัวเราะ ส่ายศีรษะ ดึงผมเกรียนๆ ไอ้หมีควายเล่น "พอก่อนๆ"
ชายหนุ่มอุ้มคนตัวบางแนบอก และวางลงบนเตียงอย่างทนุถนอม "คราวนี้ไม่ผิดตัวแล้ว... แกงครับ ฟงรักแกงนะ" มือไม้ซุกซนคว้าเอามือบางมาจุมพิตทีละนิ้วๆอย่างโหยหา
"รู้แล้วครับ"
"ฟงขอโทษนะที่ทำแรงไป... มีเลือดด้วย..." น้ำเสียงอ่อนลงอย่างรู้สึกผิด น้ำแกงอมยิ้มบางเบา
"แกงไม่เถียงนะว่าเจ็บ... แต่แกงไม่ได้บอบบางขนาดนั้น... ฟงลืมแล้วเหรอว่าแกงเป็นผู้ชาย ? ฟงไม่ต้องทนุถนอมมากมายก็ได้"
ฟงอวิ๋นหยุดแทะมือเรียวสวย ก่อนเชยคางเรียวให้สบตาตรงๆ เสียงทุ้มเอ่ยย้ำหนักแน่น เหมือนวันแรกที่พบกัน "ฟงทนุถนอมแกงเพราะ... แกงเป็นคนรัก... ไม่ได้เกี่ยวกับเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะฟงรัก... รักมาก... ถึงเป็นห่วง"
ได้ยินคำบอกรักแสนซื่อและอ่อนโยนขนาดนั้นมีใครบ้างที่จะเฉยชา น้ำแกงส่งยิ้มหวานให้ฟงอวิ๋น ยกสองมือเรียวขึ้นคล้องคอ
"ขอบคุณครับ ที่รักแกง..."
"ขอบคุณแกง... ที่รักฟง"
รอยยิ้มหวานบนใบหน้าเหมือนกับเทพยดาทำให้ฟงอวิ๋นเคลิบเคลิ้ม กลิ่นกายนวลหอมกรุ่นยิ่มเร่งเร้า มือเรียวบางยก ขึ้นลูบไล้ใบหน้าตี๋จืดอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลยไปจนถึงกกหู
แล้วออกแรงบิด!
บรรยากาศแสนหวานหายวับไปกับตา นางฟ้าคนงามตรงหน้าไม่ต่างจากราชินีมารที่มีดวงตาคมหวานวาววับเอาเรื่อง
"บอกแล้วใช่ไหมครับ ?" น้ำแกงยังคงยิ้มสะสวย น้ำเสียงหวานระรื่น แต่มือเรียวเพิ่มแรงจนคนตัวโตร้องจ๊ากอย่างหมดท่า
"อ๊ากก เจ๊บบบ เจ็บบบ!"
"เจ็บก็ดี บอกแล้ว ทำไมไม่จำ ?"
"เจ๊บบคร้าบบบบ!"
น้ำแกงยิ้มหวาน ยอมปล่อยมือจากติ่งหูบวมฉึ่งของคนรัก ก่อนเลื่อนมือไปแตะหูอีกข้าง ฟงอวิ๋นขนลุกซู่ รอยยิ้มของน้ำแกงเหมือนบรรจุคำด่าหยาบคายที่สุดไว้รวมกัน
"จำได้ไหมครับ น้ำแกงบอกว่ายังไง ?" มือเพชฆาตเล่นติ่งหูอีกข้างแล้ว ฟงอวิ๋นครางหงิง ตอบเมียรักเสียงแผ่ว
"อย่าทำแรง... อย่าพูดหยาบคาย"
สัมผัสอบอุ่นของคนงามเลื่อนไปประคองใบหู ชายหนุ่มตัวสั่นระริก ชาวาบไปทั้งตัว
"แล้วทำไมถึงทำ!" น้ำแกงถามเสียงหวาน บิดสุดแรง ไอ้ตัวยักษ์ร้องปานโดนเชือด
"ขอโต๊ดก๊าบบบบบบบบบบบบบ"
http://www.youtube.com/watch?v=5SUC8vTEYYg > อย่าลืมฟังเพลงนี้ไปด้วยนะคะ Strip-Chris Brown
...
แก้ค่ะ TT ข้อความมันซ้ำ (คิดว่าปัญหาจากเน็ต ><)
นานๆ ทีจะเขียนฉากหื่น... เลยเอามาลงกับสองคนนี้เลย... ดูยังไงก็ฮามากกว่านะ 555
ขอบคุณมากค่ะ วันนี้มาดึกเลย...
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1224426 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก