26. พี่เสือ น้องกระต่าย กับโรงเรียนมัธยม ๒
หลังจากเข้าแถวแล้ว สี่สหายก็กลับเข้าชั้นเรียน สอางค์เปิดพัดลมมือถือจ่อหน้า บางทีก็ส่ายไปให้เด็กผู้ชายตัวเล็กกว่าเธอด้วย
"กระต่ายมานั่งนี่" พี่เสือชี้ที่เก้าอี้ข้างตัวเอง
ส่วนลูกโป่งนั่งกับจัมโบ้ สอางค์วิ่งปรูดไปนั่งกับเพื่อนใหม่ชื่อฝนแล้ว
"นี่ฝน เพิ่งเจอกันเมื่อกี้" สอางค์แนะนำเด็กหญิงสวมแว่นอีกคน ท่าทางเรียบร้อย เจ้าตัวเลยยิ้ม
"ดีจ้า"
"ส่วนนี่จัมโบ้ เจอกันเมื่อกี้เหมือนกัน ตัวขาวๆ เล็กๆ นั่นกระต่าย ตัวเล็กๆ ขาวๆ ที่นั่งโง่ๆ นั่นลูกโป่ง ตัวดำๆ สูงๆ นั่นฝาแฝดกระต่าย ชื่อเสือ"
"เฮ้ย กูโง่ตรงไหน!" ลูกโป่งตบโต๊ะ ลุกขึ้นพรวด
"อ๋อ ตอนแรกฝนก็ไม่แน่ใจคนไหนลูกโป่ง คนไหนกระต่าย ตอนนี้รู้ละ" ฝนร้องอ๋อ ยิ้มจนตาหยี จัมโบ้กับสอางค์หัวเราะก๊าก
"โง่ใช่ไหมละ"
ฝนยิ้มรับ "จ้ะ โง่จริงๆ ด้วย"
ท่าทางจะปากร้ายไม่แพ้สอางค์ทีเดียว พี่เสือได้แต่หัวเราะในใจ มองกระต่ายน้อยที่ทำหน้าเหลอหลาไม่เข้าใจว่าเพื่อนๆ หัวเราะอะไรกัน
ส่วนคนนี้... จะซื่อไปไหนหนอ...
การเรียนวันแรกไม่มีอะไรนัก คุณครูแจกชีทและอธิบายสิ่งที่ต้องเรียนทั้งเทอมและงานต่างๆ ลูกโป่งได้รับชีทแล้วบ่นกระปอดกระแปด ส่วนจัมโบ้ก็มัวแต่หลิ่วตาให้สาวๆ จนไม่ได้ฟัง มีการสะกิดพี่เสือเป็นระยะๆ
"คนนั้นสนใจกูแน่เลยว่ะเสือ"
"เออ"
"เห้ย น่ารักอ้ะ"
"เออ"
พี่เสือตอบอย่างไม่สนใจ พิจารณาบทเรียนแล้วโล่งอก ดูท่าจะไม่ยากสำหรับต่ายน้อย เพราะที่เรียนพิเศษมาทำให้พื้นฐานน้องน้อยแข็งขึ้นมาก ส่วนที่เรียนก็เพิ่มขึ้นจากป.6 เท่านั้นเอง
พอออดดัง เด็กนักเรียนก็กรูกันไปกินข้าว ด้วยขนาดของโรงเรียนที่ใหญ่มาก ทำให้มีโรงอาหาร 3 แห่ง ฝนทำหน้าที่ถือแผนที่แล้วพลิกดู
"จะไปกินที่ไหนดีเอ่ย ?" ฝนเหมือนสอางค์มาก ทั้งเรื่องคบง่ายและปากร้าย ฝนแค่พูดจาสุภาพกว่าสอางค์เท่านั้นเอง
"โรง 3" จัมโบ้ตอบ
"นั่นโรงอาหารม.ปลาย นะ" กระต่ายน้อยว่า อ่านรายละเอียดในมือ
"กระต่ายน้อย" จัมโบ้หัวเราะหึๆ กอดคอคนตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม "ทำไมหนุ่มหล่ออย่างพวกเราต้องไปดูเตี้ยๆ แบนๆ ของม.ต้นด้วยล่ะ จริงไหม ?"
คนฟังกลับขมวดคิ้วมุ่น หน้าตางงๆ "อะไรเหรอเตี้ยๆ แบนๆ ?"
เด็กม.ต้นแบนๆ สองคนที่เหลือเลยขยับแว่น "ถ้ามึงไม่กลัวโดนม.ปลายรุมก็ไปดิ"
"กูไม่ไป" พี่เสือตอบเด็ดขาด ขืนไปรับมือกับพวกรุ่นพี่ที่มาจีบกระต่ายอีกพี่เสือคงอกแตกตาย ทุกวันนี้แค่กันน้องไม่ให้รุ่นพี่ที่ค่ายมวยมาจีบก็เหนื่อยจะแย่แล้ว
"กูไป!" ลูกโป่งร้อง ตาเป็นประกาย "หึๆ มึงไม่รู้เหรอโบ้ ว่ากูยังสูงได้อีก"
"ดีมาก! เป้าหมายของเราคือรุ่นพี่สาวสวย หมวย อึ๋ม!" ว่าแล้วสองสหายก็แท๊กทีมมุ่งหน้าไปยังโรงอาหาร 3 เหลือแค่สองสาวกับสองหนุ่ม พี่เสือเลยหันไปบอกสอางค์
"ปล่อยพวกมันเถอะ"
ที่เหลือเลยไปกินข้าวที่โรงอาหารม.ต้น
ร้านอาหารเยอะแยะเลย... น้องกระต่ายตาวาว พี่เสือจูงมือน้องวนดูอาหารรอบหนึ่งก่อน แล้วไปจองโต๊ะ นั่นเรียกความสนใจได้เป็นอย่างดี
แค่พี่เสือก็เด่นจะแย่แล้ว ร่างสูงใหญ่หล่อเหลาเล่นเอาสาวๆ มาตามจนคอเคล็ด ส่วนกระต่ายน้อยก็ทำให้นักเรียนชายทุกคนใจสลายเมื่อเห็นป้ายที่หน้าอกนำหน้าว่า ด.ช.
"ต่ายน้อยนั่งรอนี่นะ" พี่เสือมองอย่างไม่ไว้ใจ เหมือนนั่งในสนามรบ คนรอบข้างจะสนใจอะไรนักหนา
"งั้นฝนนั่งเป็นเพื่อน จะได้สลับกันเนอะ" ฝนโดดลงมาช่วยอีกแรง เพราะได้ยินเรื่องราวสองพี่้น้องคร่าวๆ จากสอางค์แล้ว พี่เสือได้แต่มองอย่างขอบคุณ
"ต่ายจะกินไร ?" สอางค์ถามอย่างใจดี กระต่ายเลยตอบ
"เอาผัดผักกับแกงจืดจ้ะ" น้องกินเผ็ดไม่ค่อยได้ แต่ชื่อเมนูเล่นเอาพี่ชายขมวดคิ้ว
"กระต่าย กินเนื้อบ้าง ถ้าอยากโตต้องกินเนื้อเยอะๆ"
น้องหน้าม่อย "เดี๋ยวหนูกินนมก็ได้นี่นา"
"เอาเถอะเสือ วันแรกน่า" สอางค์ปราม หัวใจเจ็บจี๊ด ถ้าไม่ติดว่ายังไม่สนิทกันล่ะก็ ป่านนี้สาวแว่นปากร้ายเท้าสะเอวด่าพี่เสือไปแล้ว
ไอ้ห่าเสือ มึงไม่รู้รึไงว่าการทำให้คนสวยหงุดหงิดน่ะเป็นบาป!
พี่เสือเลยยอมแพ้แรงกดดัน ออกไปซื้อให้โดยดี
ส่วนน้องกระต่ายที่นั่งรอก็ง่วนอยู่กับการแลกเบอร์กับฝน อย่างที่พี่เสือไว้ไม่ผิด แค่น้องหยิบโทรศัพท์เครื่องเล็กขึ้นมาก็เล่นเอาเด็กหนุ่มรุ่นพี่โต๊ะข้างๆ พุ่งเข้ามาแล้ว
"โทรศัพท์สวยจังนะครับ" คนทักเป็นรุ่นพี่ม.3 หน้าตาหล่อเหลาทีเดียว เล่นเอาฝนแอบเอามือทาบอก
หญิงแท้ๆ นั่งติดกันดันไม่ทัก ทักเด็กผู้ชาย แหม่ะ!
"ขอบคุณครับ" กระต่ายน้อยขี้อาย แทบมุดหลังเพื่อนใหม่ ไม่ชอบเลยผู้ชายที่มาทักทายแล้วทำเสียงกรุ้มกริ่มๆ แบบนี้
"มาแลกเบอร์กับพี่ไหม พี่ชื่อเรย์" รุ่นพี่ยังพยายามต่อไป คนตัวเล็กหน้าแดงจัด ก้มหน้างุดๆ ช่างน่ารักสุดๆ
"...."
"น้องชื่ออะไรครับ ?" พี่เรย์พยายามต่อ "พี่ใจดีนะ อยู่ม.3/6 ครับ ถามใครก็รู้จัก"
แต่กูไม่รู้จัก... ฝนตอบในใจ รีบช่วยเหลือกระต่ายน้อย "เอาเบอร์หนูแทนไหมล่ะพี่ เพื่อนหนูขี้อายอ่ะ" ฝนเงยหน้าขึ้นมอง พี่เรย์หุบยิ้มแทบไม่ทัน ถึงฝนจะผิวพรรณดี แต่ก็ห่างไกลจากคำว่าสวยนัก
"เอ่อ... ไม่เป็นครับ ไว้พี่มาทักทายใหม่นะ" พี่เรย์รีบเผ่น เล่นเอาฝนพ่นลมหายใจพรืด
"เค้าไปแล้วล่ะต่าย"
"ฮือ... อย่างที่พี่เสือบอกจริงๆ ด้วย"
"หือ ?"
"พี่เสือบอกว่า... พวกโรคจิตบางทีก็ชอบมาขอเบอร์ หน้าตาดีๆ ก็มี" ใบหน้าหวานแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว ฝนเลยหัวเราะก๊าก ลูบหน้าลูบหลังกระต่ายน้อย
"ฮ่าๆๆๆ เออๆ ใช่ๆ บางทีก็มีเหมือนกัน"
ไม่นานนักพี่เสือก็ฝ่าฝูงชนมาถึง ฝนรีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังทันที พี่เสือได้แต่พยักหน้า กัดฟันกรอดๆ
เมื่อกินมื้อเที่ยงเสร็จแล้ว น้องจะเข้าห้องน้ำ พี่เสือเลยเดินไปส่ง จับน้องเข้าห้องแยกต่างหากเรียบร้อย พี่เสือเลยได้โอกาสเรียกสองสาวมาคุย
"ตะกี้ขอบใจมาก"
"เออๆ ไม่เป็นไร" ฝนตอบขำๆ
"เป็นงี้บ่อยเหรอ ?" สอางค์ถาม แต่แล้วก็โบกมืออย่างไม่ต้องการคำตอบเมื่อเห็นใบหน้าเหมือนยักษ์ขมูขีของพี่เสือ
"ไว้กูเป็นไม้กันหมาให้ละกัน" ฝนสนิทกับพี่เสือรวดเร็ว ตบไหล่เพื่อน "ไม่ต้องห่วง แนว Incest นี่สาววายแบบกูชอบบบบบ"
"หือ ?" พี่เสือขมวดคิ้วกับศัพท์ใหม่ สอางค์ยิ้มกริ่ม
"เหมือนกันเหรอฝน!? อ๊ายย" สองสาวเอามือไฮไฟว์กันแล้วหัวเราะคิกๆ น่าสยอง ก่อนจะบอกพี่ชาย
"มึงไม่ต้องห่วง มีพวกกูอยู่ ไม่มีใครกล้าเข้ามาแน่" สอางค์ตบอกปุๆ ฝนรีบพูดเสริม
"ช่ายๆ เชื่อพวกกูเถอะ ของชอบแบบนี้"
พี่เสือละเหี่ยใจ เลยตัดบทสนทนาที่ไม่เข้าใจอะไรเลย
"งั้น ขอบใจมาก กูไปดูน้องก่อน"
พี่เสือเข้าไปในห้องน้ำสักครู่แล้ว ฝนจึงหันมาสบตากับสอางค์
"สาววาย..." สอางค์เริ่ม
"มีไว้ให้ชายสะพรึง*" ฝนต่อ แล้วสองสาวก็กรี๊ดกร๊าดกันอยู่สองคน
พี่เสือผลุบเข้าห้องน้ำชายก็เจอกระต่ายน้อยโดนพราน เอ๊ย... นักเรียนชายล้อมอยู่ตรงอ่างล้างมือ
"น่ารักจังครับ เป็นผู้ชายจริงๆ เหรอ ?" ไอ้คนแรกตัวดำ หน้าตาแย่พูดเสียงหื่น ไอ้พี่เสือตัวดำอีกคนเลยคำรามก้อง ยังไม่ทันจะก้าวเข้าไป ร่างสูงๆ ของใครอีกคนก็เข้ามาช่วยกระต่ายน้อย
"ทำอะไรน่ะ!" รุ่นพี่เมื่อครู่นั่นเอง ร่างนั้นสูงกว่าพี่เสือ แต่บางกว่า
"ไอ้ห่าเรย์!" พวกพรานหนุ่มอุทาน พี่เรย์ขมวดคิ้ว ดวงตาดุ
"กระต่าย มานี่!" พี่เสือเรียกน้องเสียงดัง เล่นเอาน้องสะดุ้ง เจ้าตัวเล็กมองหน้าพี่ชายกับคนมาช่วยคนใหม่เลิ่กลั่ก
"กระต่าย!" พี่ชายเรียกซ้ำ ทำให้ร่างบางต้องรีบวิ่งไปหา หาไม่แล้วพี่เสือจะโกรธ...
...แต่แล้ว...
มือบางอีกข้างโดนเกาะกุมอยู่ ร่างสูงโปร่งของพี่เรย์กุมไว้มั่น
"ชื่อกระต่ายเหรอ ? แล้วไอ้นั่นเป็นอะไรกับเราครับ ?"
กระต่ายน้อยอยู่ในสถานการณ์น่ากลัวสุดชีวิต เบื้องหน้าเป็นหมาป่าสีขาว ด้านหลังหมาป่าเป็นนายพราน ข้างหลังเป็นเสือใหญ่
สัตว์ตัวเล็กโดนหนีบไว้ตรงกลางตัวสั่นระริก ปากอิ่มเบะออกน้อยๆ ดวงตาร้อนผ่าว
ฮือ... ทำไมมองหนูกันอย่างนั้น หนูกลัว....
"ร้องไห้ทำไม ? กลัวไอ้นั่นใช่ไหม ?" พี่เรย์พยักเพยิดไปทางพี่ชายฝาแฝด "ไม่ต้องกลัวนะ มาหาพี่เรย์มา" พี่คนใหม่โมเมคว้าเอวบางเข้าหาตัว พี่เสือหยุดไม่อยู่แล้ว พุ่งเข้าหาแล้วกระชากร่างเล็กออก
"กระต่าย! ทำไมไม่มาหาพี่!" พี่เสือตะคอกเสียงก้อง น้องน้อยยิ่งตัวสั่นด้วยความกลัว
"ตะคอกทำไมวะ! เห็นๆ อยู่ไม่ใช่เหรอว่าน้องกลัว!" พี่เรย์ขึ้นเสียง ยื้อน้องกลับ
"กระต่าย!" พี่เสือฉุดแขนน้องเล็ก บีบข้อมือบางแน่นเหมือนคีมเหล็ก
"อึ้ก! เจ็บ!"
"น้องกระต่ายใช่ไหม ? มานี่ดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้องเรียน" พี่เรย์พยายามปลอบ แต่คิดไม่ถึงคนตัวเล็กขาวบางที่สั่นเป็นเจ้าเข้าจะสะบัดมือตัวเองออก แล้ววิ่งไปหาคนตัวดำ หน้าตาอันธพาลตรงปากประตู
"ฮืออ พี่เสือ หนูกลัว" กระต่ายน้อยโถมตัวเข้าหาพี่ชาย ซุกใบหน้าหวานๆ กับอกแน่น พี่เสืออดเงยหน้าขึ้นมองไอ้หน้าขาวนั่นอย่างท้าทายไม่ได้
"ไม่กลัวนะครับต่ายน้อย เดี๋ยวพี่เสือเลี้ยงน้ำหวานนะ ป่ะ ไปกันเถอะ" เสียงพี่เสืออ่อนโยน ไม่มีท่าทางดุร้ายสักนิด น้องน้อยเลยพยักหน้าหงึกๆ ยอมให้พี่ชายจูงมือไป
ทิ้งไว้แต่พี่เรย์ยืนอึ้งกับพวกอันธพาลด้านหลัง
"ไอ้เรย์... เด็กนั่นผู้หญิงผู้ชายวะ ?" คนหนึ่งถามขึ้น
"ไอ้ห่า! เข้าห้องน้ำชายก็ผู้ชายสิวะ!" พี่เรย์ตอบ ขมวดคิ้วมุ่นก่อนคาดโทษ "พวกมึงก็บังอาญมายุ่งกับเด็กที่กูหมายตา อยากโดนรึไงวะ!" เสียงของรุ่นพี่เข้ม ดุจัด เล่นเอาพวกนักเลงหัวหด
"แหะๆ กูจะรู้เหรอนั่นของมึง"
"ไม่รู้ก็รู้ซะ! แล้วอย่าเสือกเข้ามายุ่งอีก!"
กระต่ายน้อยพอเข้าโรงเรียนวันแรก ก็กลายเป็น 'เด็กไอ้เรย์' ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
น้องเล็กงอแงอยากกินน้ำแข็งไสแทนน้ำหวาน พี่เสือเลยยอมตามใจควักเงินซื้อให้แต่โดยดี สองสาวเลยมองตาปริบๆ
"กูไม่เลี้ยงพวกมึงหรอกนะ"
"แหม หยั่งกะกูอยากให้เลี้ยงตายห่า" สอางค์ปากไวตอบทันใด ฝนยิ้มๆ พูดว่า
"นี่ขอถ่ายรูปหน่อย"
"หือ ?" พี่เสือเงยหน้าขึ้นมองด้วยคำถาม สองมือยังสาละวันกับคราบน้ำหวานบนหน้านวล
"เดี๋ยว ไปที่ลับตาคนหน่อย เออๆ แถวนั้นๆ" สอางค์เสริม รีบคว้าแขนคนตัวเล็กให้ไปนั่งตรงม้าหินอ่อนหลังต้นชมพู่ บังสายตาคนภายนอกได้ดีทีเดียว
พี่เสือเลยได้แต่ลุกตามไป ไม่รู้พวกสาวๆ จะเล่นอะไรกันอีก
ฝนจัดแจงหยิบโทรศัพท์มือถือราคาแพงขึ้นมา ชี้ไม้ชี้มือ "เสือ มึงนั่งข้างน้อง"
พี่เสือขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำตาม
"นั่งเหอะน่า รับรองมึงชอบ"
พี่เสือเลยยอมนั่ง
"ทีนี้ก็หอมแก้ม!" สอางค์สั่งต่อ หันมายืนข้างๆ ฝนอย่างตื่นเต้น กระต่ายที่ง่วนกับน้ำแข็งไสเลยเงยหน้าขึ้นมา หน้าตาตื่น
"เอ๋ ?" ช้าไปแล้ว.... พี่เสือฉกหมับเข้าที่ข้างแก้มนุ่ม ฝนสาดแฟลชอย่างบ้าคลั่ง
"กรี๊ด สุดยอดๆ ทีนี้เอาน้องนั่งตักดิ๊" พี่เสือไม่รอให้สั่งซ้ำ จับเอวบางยกขึ้นนั่งตัก มีฝนรัวชัตเตอร์ตาม
"อั๊ยหย่ะ ทีนี้จุ๊บปาก"
"อ๊ะ!" น้องอุทานอีกระลอก แต่ก็ไม่ทันพี่เสือที่จุ๊บริมฝีปากอิ่มทันใด
"อ๊ายย ต่ายน้อยน่ารัก"
"เอาอีกมะ ?" พี่เสือยักคิ้วแผล่บ อุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นแล้วแลบลิ้นเลียน้ำหวานที่เลอะริมปากนุ่มเบาๆ
"กรี๊ด กูยังไม่ทันได้ตั้งกล้องเลย" ฝนร้อง พี่เสือหัวเราะหึๆ อย่างอารมณ์ดี ส่วนเจ้าตัวเล็กแม้จะยังงงๆ แต่ก็พอเดาได้ว่าโดนแกล้งเลยงอแงใหญ่
"ฮื้อ... พี่เสือ! ปล่อยหนูลงนะ!" แรงเท่ากระต่ายน้อยดิ้นเร่าไม่อาจทำร้ายควาย... ไม่ใช่... เสือได้หรอก แต่พี่เสือเห็นว่าใกล้โรงเรียนเข้าเลยยอมวางน้องลงแล้วดึงเจ้าตัวบางไปสอน
"กระต่ายครับ ทีนี้ต้องระวังตัวรู้ไหม เดี๋ยวก็เจอแบบในห้องน้ำอีกหรอก"
"ฮื้อ... ก็หนูเข้าห้องน้ำตามที่พี่เสือสั่งแล้วไง" ก็จริง... พี่เสือสั่งหนักแน่นไม่ให้น้องใช้โถปัสสาวะชายแบบคนทั่วไป ให้น้องเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย... ก็หนอนน้อยขาวๆ น่ารักๆ แบบนั้น... มีเหรอพี่เสือจะยอมให้ใครเห็น!
"ครับ ทีนี้ไปไหนให้พาพี่ ไม่ก็ลูกโป่ง..."
"ไม่งั้นก็เราสองคน" สองสาวพร้อมเพรียงเสริม
"นั่นแหละ... ไปด้วยนะ" พี่เสือจบจนได้ กระต่ายน้อยเลยพยักหน้าขึงขัง
"จ้ะ หนูก็ไม่ชอบเหมือนกันที่ใครๆ ก็ชอบทำท่าแปลกๆ กับหนู"
พี่เสือได้ยินแบบนั้นก็วางใจ
บ่ายวันนั้นพี่เสือจูงมือน้องเข้าเรียนโดยไม่มีเหตุน่าตื่นเต้นอีก พอเข้าห้องเรียนลูกโป่งก็ปราดเข้าพร้อมกับเสียงตื่นเต้น
"นี่ๆ มึ๊งงง สาวๆ เพียบ"
"โอ๊ย พรุ่งนี้แข่งกันจีบมั๊ยเสือ" จัมโบ้ร้องลั่น แทบจะเต้นระบำกับลูกโป่งอยู่แล้ว
"เออ ดีใจด้วย ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนมึงจะมีเรื่องแล้วนะ" สอางค์หมั่นไส้ เบรกไว้
"หา มีอะไร ?"
พี่เสือขมวดคิ้วไม่ตอบอะไร จูงมือกระต่ายน้อยไปนั่งที่ สอางค์เลยรับหน้าที่เล่าเรื่องทั้งหมดที่ได้ยินมาจากต่ายน้อยอีกที
จัมโบ้ฟังแล้วตบอกปุๆ "นี่ถ้ามีใครมาจีบต่ายน้อยอีก มาหาพี่โบ้นะ"
"จ้ะ" กระต่ายยิ้มแห้งๆ รับ
พี่เสือถอนหายใจแรง
________
Note
*Chel Chellin Cygnel FC วลี สาววายมีไว้ให้ชายสะพึงมาจากที่นี่ค่ะ
https://www.facebook.com/Chellin.FC ^^'' เราทำการขอยืมมาเรียบร้อยแล้ว (จะได้ไม่เป็นนิยายเถื่อน
)
งาน งาน งาน งาน งาน เค้าส่งงานแล้ว งาน งาน งาน.....