27. พี่เสือ น้องกระต่ายกับคนที่มาจีบ
[/b]
วันแรกๆ กระต่ายน้อยโดนจีบแทบทุกที่ ทั้งที่เนียนๆ เข้ามาบ้าง เข้ามาตรงๆ ขอเบอร์บ้าง แต่เพราะการ์ดแข็งแรงอย่างลูกโป่ง จัมโบ้ สอางค์และฝนอยู่ด้วยตลอด กระต่ายน้อยเลยรอดตัวมาได้
เผลอแป๊บๆ สองพี่น้องก็อยู่โรงเรียนมัธยมได้เดือนที่สองแล้ว พี่เสือยังคงป้องกันน้องอย่างแข็งขัน แถมยังมีเรื่องชกต่อยกับเรย์... ไอ้หน้าขาวที่มาบังอาญจีบน้องน้อยตั้งแต่สัปดาห์แรก โชคดีที่ไม่ถึงหูครู
พี่เสือเลยยิ่งดังใหญ่ เพราะเรย์เป็นถึงประธานนักเรียนและขาใหญ่คุมชั้นม.ต้น คนที่กล้าต่อยกับเขาแล้วชนะมีไม่กี่คน
พี่เสือเป็นหนึ่งในนั้น วันนั้นพี่เสือกับจัมโบ้ตะลุมบอนกับรุ่นพี่ม.สามอย่างไม่กลัวฟ้ากลัวฝน มีลูกโป่งเป็นกองเชียร์ใกล้ๆ
พี่เสือคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของเรย์ ถึงตัวจะสูงกว่า แต่เรย์ที่เป็นแต่ชกต่อยกับรุ่นเดียวกันมาตลอดไม่สามารถสู้พี่เสือที่ซ้อมมวยมาตั้งแต่เด็กได้แน่ๆ
พี่เสือฟันศอกใส่ ร่างสูงของเรย์ก็ลงไปนอนคู้งอก่องอขิงแล้ว
"กูไม่เอาเรื่องมึง แต่ห้ามมายุ่งกับน้องกูอีก!" พี่เสือสบถซ้ำ จัมโบ้จัดการลูกกระจ๊อกของเรย์เสร็จแล้วปัดมือ
"เออ กระต่ายถือเป็นน้องกูด้วย ถ้ามีเรื่องกับกระต่าย ก็ถือว่ามีเรื่องกับกู" เห็นแบบนี้จัมโบ้เองก็เป็นเทควันโดสายดำแล้ว รูปร่างหนา สูงใหญ่นั้นชวนผวาไม่น้อย
"ไปเหอะ เสือ โบ้" ลูกโป่งร้องเสียงแจ้ว ไม่มีส่วนร่วมสักนิด กระโดดหยองแหย็งตามเพื่อนต่างไซส์
หลังจากนั้นชื่อเสียงพี่เสือก็โด่งดัง น้องกระต่ายที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยก็พลอยปลอดภัยไปด้วย เพราะขนาดเรย์ เจ้าพ่อคุมม.ต้นยังพ่ายให้เด็กม.หนึ่งแฝดพี่แล้ว ใครจะไปอยากยุ่งกับพี่เสือเล่า
หนำซ้ำกระต่ายน้อยยังมีจัมโบ้ขนาบข้างอีก ส่วนสองสาวนั่นก็ปากกรรไกรเสียจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ พี่เสือเลยไว้วางใจขึ้นมากจนกล้าปล่อยให้น้องไปซื้อขนมกับสาวๆ ได้แล้ว
"นี่ๆ เธอน่ะ" รุ่นพี่ม.ปลายมัดหางม้าคนหนึ่งสะกิดพี่เสือ
"?"
"เสือใช่ไหม ?" ใบหน้าน่ารักของเด็กม.ปลายทำให้จัมโบ้รีบสอดปาก
"ใช่ครับ มีอะไรฮะพี่ ? ผมจัมโบ้นะ"
"คือเพื่อนพี่น่ะ" รุ่นพี่คนนั้นยิ้มกวนๆ พยักเพยิดไปทางรุ่นพี่อีกคนที่ยืนหน้าแดงอยู่ไม่ใกล้ไม่ไหล "ชอบน้องอ่ะ มันชื่อแจงนะ เบอร์ 06XXXXXXX"
รุ่นพี่ที่มาคุยกับพี่เสือหลิ่วตา "คุยกันได้ มันเป็นดาว รร. อยู่ห้องม.4/2"
พี่เสือแค่พยักหน้าแล้วไม่สนใจอีก จนกระทั่งจัมโบ้ช่วยสานความสัมพันธ์ให้
"นี่ มึงพี่แจงๆ" ลูกโป่งช่วยสะกิดอีกแรง ชี้ชวนให้ดูรุ่นพี่สาวหน้าตาน่ารักที่อยู่อีกฝั่ง
"ใครเหรอ ?" น้องกระต่ายถาม มองบ้าง
"เค้ามาจีบพี่เสือของต่ายน้อยไง" ลูกโป่งตอบ หัวเราะหึๆ ส่วนสองสาวแทบเขกกบาลเพื่อนโง่
น้องเล็กชะงักกึก "เค้าชอบ...พี่เสือเหรอ ?"
ลูกโป่งยังไม่สำเหนียกถึงเงาทะมึน "ช่ายๆ เดี๋ยวพี่เสือก็มีแฟนแล้วน้าาา" ยังไม่วายล้อเลียนน้องเล็กอีก พี่เสือเลยฟาดกะโหลกเข้าให้
"หุบตูดไปเลย! ไม่มีอะไรครับต่ายน้อย ไม่ต้องไปสนใจนะ"
แต่คำปลอบใจของพี่ชายไม่อาจเรียกรอยยิ้มกลับมาสู่หน้าหวานได้
พี่คนนั้นชอบพี่เสือ... กระต่ายน้อยกอดตุ๊กตาเสือน้อยแน่น พี่เสือไปซ้อมมวย ปล่อยน้องอยู่บ้านคนเดียว... กับคุณแม่
ดวงตากลมหวานร้อนผ่าว...
...พี่คนนั้นน่ารัก มีหน้าอกด้วย พี่เสือต้องชอบแน่ๆ ขนาดจัมโบ้กับลูกโป่งยังชอบเลย
หัวใจดวงเล็กบีบแน่น เจ็บปวดไปหมด
ทำไมกัน... ?
ทำไมถึงเจ็บปวดขนาดนี้ ?
พี่เสือเคยส่งยิ้มให้พี่คนนั้นด้วย...
พี่เสือชอบพี่คนนั้น... พี่เสือกำลังจะมีแฟน...
...แล้วต่ายน้อยล่ะ ?
"พี่จ๋า" เสียงหวานคราง หยาดน้ำอุ่นๆ อาบแก้มนวล
เสียงเคาะห้องเบาๆ ขัดจังหวะ ทำให้น้องเงยหน้าจากเสือน้อย ไปเปิดประตู
"คุณแม่ ?"
"ต่ายน้อย กินไอติมไหม อย่าบอกพ่อนะ... อ้าว ร้องไห้ทำไม ?"
ลูกชายคนเล็กรีบเช็ดหน้า "ไม่มีอะไรจ้ะ"
แต่คุณแม่ไม่ยอม "มีอะไรรึเปล่า ? ที่โรงเรียนเป็นยังไงบ้าง ? ทะเลาะกับเพื่อน ?"
น้องส่ายหน้า คุณแม่เลยปิดประตู จับคนตัวเล็กนั่งบนเตียง
"มีอะไรบอกแม่ได้นะลูก ร้องไห้ทำไมครับ ?"
กระต่ายน้อยกัดริมฝีปาก กอดคุณแม่แน่น ร้องไห้โฮ ความอดทนที่มีพังทลายไปหมด เจ็บปวดเหลือเกิน
"ฮือ คุณแม่ พี่เสือจะมีแฟน คนนั้นเค้าน่ารัก เค้าชอบพี่เสือ ฮือออ"
คุณแม่พอฟังภาษากระต่ายรู้เรื่อง เลยลูบหลังลูกชายเบาๆ "ดีแล้วนี่ครับ พี่เสือมีแฟนน่ารัก"
"แต่..." น้องสูดจมูกแรง "ทำไมหนูปวดใจไปหมดเลย ?"
"โอ๋ๆ" คุณแม่กอดลูกชายตอบ "หนูเหงาไงลูก ต่ายน้อยอย่าร้องไห้เพราะเรื่องนี้ให้พี่เห็นนะลูก พี่เสือเป็นหนุ่มแล้ว มีแฟน ต่อไปก็แต่งงาน กระต่ายน้อยจะยึดพี่เสือไว้คนเดียวตลอดไปไม่ได้"
พี่เสือมีแฟน... แต่งงาน... แค่คิดหัวใจก็ร้าวรานแล้ว
"ไม่เอานะ... ไม่เอา หนูไม่ให้มี!"
"อย่างอแงนะลูก พี่เสือจะลำบากใจรู้ไหม"
กระต่ายน้อยรักพี่เสือ... มือเล็กปาดน้ำตา
ถ้าหากพี่เสือรักคนอื่นที่ไม่ใช่ต่ายน้อย.... มันเจ็บปวดไปหมด... น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง... อยากให้พี่เสือกอด ปลอบโยน จูบแค่น้องคนเดียวเท่านั้น
...แต่พี่เสือกำลังเป็นหนุ่ม... อีกหน่อยจูบของพี่เสือก็ต้องเป็นของคนอื่น ผู้หญิงพวกนั้นก็จะได้อยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของพี่เสือ เสียงทุ้มๆ อ่อนโยนพวกนั้นพี่เสือก็จะพูดเพื่อคนอื่น
กระต่ายน้อยนั่งตัวงอ
เจ็บปวดจากหัวใจแล่นไปทั่วทั้งร่างกาย...
...ไม่ใช่ของกระต่ายอีกต่อไป น้ำตาเม็ดแล้วเม็ดเล่าไหลรินอาบแก้ม
"พี่เสือลำบากใจ ?"
"จ้ะ ถ้าหนูร้องไห้พี่เสือจะลำบากใจนะ"
พี่เสือลำบากใจ....
พี่เสือไม่ใช่ของกระต่ายน้อย...
ร่างเล็กกัดริมฝีปากแน่น
กระต่ายน้อยรักพี่เสือ... รักมากกว่าชีวิตตัวเองอีก... ถ้าหากพี่เสือลำบากใจ... กระต่ายน้อยคงไม่มีความสุข
ใบหน้าหวานแหงนเงยขึ้นสบ มองคุณแม่ด้วยน้ำตา "งั้นหนูจะไม่ร้องจ้ะ หนูรักพี่เสือ... จะไม่ให้พี่เสือลำบากใจ" เสียงหวานสั่นเครือ ร่างเล็กสั่นเทา คุณแม่ปวดใจไปด้วย แต่ถึงอย่างไร... กระต่ายน้อยจะต้องเติบโต
"ดีมากจ้ะ เก่งมากนะคนดี"
คืนนั้นเอง กระต่ายน้อยพยายามไม่ซุกเข้าหาอ้อมกอดพี่ชายเหมือนทุกคืน
ร่างเล็กเตือนตัวเองตลอดเวลาว่า พี่เสือไม่ใช่ของกระต่ายแล้ว...
พี่เสือขมวดคิ้วอย่างฉงน
"โกรธอะไรพี่เหรอที่รัก ?" เสียงทุ้มลงท้ายนั้นช่างอ่อนโยนจนน้องใจสั่น กัดริมฝีปากนั่นกลั้นเสียงสะอื้น
ต่อไปนี้... พี่เสือจะเรียกที่รักกับคนอื่นๆ ต่ายน้อยก็ห้ามร้องไห้
"เปล่าจ้ะ" เสียงหวานเบาหวิว พี่ชายจับร่างเล็กพลิก แล้วเท้าแขนคร่อม
"เปล่าแล้วทำไมร้องไห้ หือ ?"
"นะ... หนูไม่ได้ร้อง" กระต่ายน้อยเอามือปิดหน้า เนื้อตัวสั่นเทา พี่เสือค่อยๆ เอามือน้องออก
"งั้นมองหน้าพี่นะคนดี"
ถ้าหนูร้องไห้... พี่เสือจะลำบากใจ...
...ถ้าให้พี่เสือลำบากใจ กระต่ายสู้ยอมทนรับความเจ็บปวดนี้ไว้คนเดียวดีกว่า
มือน้อยๆ ค่อยปล่อยออก ใบหน้าหวานเนียนใสช่างดูเปราะบาง ดวงตากลมโตมีน้ำตาเอ่อ พี่เสือจุมพิตเปลือกตาบางอย่างระมัดระวัง
"มีอะไรบอกพี่นะ"
"หนูจะไม่ร้องไห้" เสียงหวานสั่นพร่า ใครฟังก็รู้ว่ากำลังกลั้นเสียงสะอื้น พี่เสือปวดใจนัก
"ทำไมครับ มีอะไรบอกพี่เสือนะที่รัก"
"เพราะพี่เสือจะมีแฟน... แล้วพี่เสือจะลำบากใจ"
พี่เสือนิ่งอึ้ง นึกโกรธลูกโป่งไม่ได้ เอาเรื่องโง่ๆ มารบกวนสุดที่รักเขาได้อย่างไร!
"ไม่นะ พี่เสือจะไม่มีแฟน"
"แต่... แต่... คุณแม่บอกว่า..." เสียงหวานขาดห้วง เอาสองมือปิดปากแน่น
พี่เสือค่อยๆ ดึงมือออก กลัวว่าน้องจะหายใจไม่ออก "คุณแม่ไม่ใช่พี่เสือ พี่เสือสาบานนะคนดี ว่าพี่เสือจะไม่มีแฟน ต่ายน้อยจะเป็นคนสำคัญสำหรับพี่ตลอดไป"
ร่างเล็กถอนสะอื้น "ฮึก... คนเดียวนะ ?"
"ครับ คนเดียว" ดวงตาสีดำสนิทของพี่เสือหนักแน่น ซื่อตรง น้องเล็กเลยร้องไห้โฮ สองแขนเรียวกอดคอพี่ชายแน่น
"รักหนูคนเดียวนะ อย่ามีแฟนนะ"
พี่เสือช้อนบั้นท้ายนุ่ม ค่อยๆ ลุกขึ้นให้น้องนั่งตัก "พี่เสือสาบาน"
"รักหนูนะ รักหนู"
"ครับ พี่รักกระต่าย รักที่สุดเลย" พี่เสือมัวเมากับกลิ่นกายหอมหวาน ท่าทางออดอ้อนน่าเอ็นดู ผิวเนื้อนุ่มนิ่มแนบชิดร่างหนุ่มจนตรงกลางตัวปวดไปหมด
น้องค่อยๆ ปล่อยมือออก หน้าแดงก่ำ ดวงตามีหยดน้ำตาเกาะพราว "นะ... หนู"
พี่เสือยิ้ม ปวดหนึบไปหมด อยากรังแก... อยากร่วมรัก... อยากข่มขืน...
มือใหญ่ค่อยๆ สอดไปยังใต้เสื้อนอนหลวมโคร่งตัวเดียวของน้องเชื่องช้าราวกับงูพิษ
"ให้พี่นะ ?" เสียงทุ้มนุ่มชวนหลงใหล น้องเล็กไม่เข้าใจนักเลยถามเบาๆ
"ให้อะไรจ๊ะ ?"
"ทั้งตัวต่ายน้อย... ให้พี่นะ ?"
มือสากของพี่ชายค่อยๆ ดึงออกจากภายใต้เสื้อนอนตัวหลวมที่กลายเป็นกระโปรง แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมน้องออกช้าๆ
"จ้ะ" เสียงหวานพึมพำแผ่วเบา ก้มหน้างุดๆ อย่างอับอาย แม้ไม่เข้าใจอะไรนัก แต่ถ้าพี่เสือต้องการ... แล้วกระต่ายให้ได้ กระต่ายก็จะให้...
พี่เสือมองภาพนั้นอย่างเอ็นดู
"พี่จะไม่ทำให้เจ็บเหมือนตอนป.หกนะครับ"
"อื้ม" เสื้อตัวหลวมหลุดออกไปอย่างง่ายดาย พี่เสือวางน้องลงกับเตียง ซอกซอนจุมพิตไปทั่วซอกคอขาวเนียน ฝากร่องรอยสีแดงสดไปทั่ว ปาดลิ้นเลียชิมรสหอมหวาน
"หวาน" เสียงทุ้มพึมพำ แลบลิ้นเลียต่ำลงมายังยอดอกสีชมพู ขบกัดรีดเค้นจนร่างเล็กสั่นระริก
"อึก... พี่เสือ ทำไมต้อง อา..." ริมฝีปากพี่ชายดูดยอดอกนิ่มจนแข็งจัด ปาดลิ้นละเลงน้ำลายไปทั่วรอบฐาน อีกมือหนึ่งไม่ปล่อยให้ว่างเว้น บีบคีบหนีบแนบแน่น จนแผ่วหลังบางสะท้าน แอ่นโค้งเข้าปากพี่ชาย
"อา... พี่จ๋า" เสียงหวานเบาหวิว พี่เสือยังคงโลมไล้หยอกล้อกับยอดอกตึงแน่น แต่ทำไมมันหวิวๆ ไปหมด ? แถมกลางลำตัวยังอึดอัดอีก...
พี่เสือเห็นน้องมีอารมณ์ร่วม จึงกระหยิ่มยิ้มย่อง เลื่อนมือไปกอบกุมหนอนน้อยน่ารัก นวดเคล้นเบาๆ เย้าหยอกด้วยเสียงทุ้มหวาน
"หืม แน่นไปหมดเลย ? ให้พี่ช่วยนะครับ ?"
"อะ... อย่าจับ พี่จ๋า อย่าจับ... มัน อา..." มือใหญ่เคล้นหนักผ่านผ้าบางๆ ของกางเกงในสีขาวตัวจิ๋ว
"จะดีเหรอ ? ต่ายน้อยทำเป็น ?"
ใบหน้างดงามส่ายไปมา ดวงตาแวววาวด้วยน้ำตา "ไม่เอานะ พี่... อ๊ะ!" อุทานเสียงหลงเมื่อพี่เสือล้วงเข้าไปในกางเกงใน หนอนน้อยน่ารักค่อยๆ ผงกหัวทักทายพี่เสืออย่างเริงร่า หากเจ้าตัวกลับอับอาย พยายามหนีบสองขาสั่นระริกเพื่อปกปิด
"ไม่ต้องอายนะทีรัก" พี่หลอกล่อ ค่อยๆ แหวกเข่าเนียน "ให้พี่เสือมองนะครับ"
"อ๊ะ อาา อย่ามองนะ..." สายไปเสียแล้ว พี่ชายจอมลามกแหวกขาเนียนจนแบะออกกว้าง กลิ่นกายเด็กน้อยหอมหวานฟุ้ง พี่เสือสูดดมแล้วเล็มเลียบริเวณต้นขาขาว
"ต่ายน้อยน่ารักจะตาย... น่ารักไปหมดทุกส่วน อืมม" ปากจูบ ขบกัดตรงใกล้ๆ ท่อนลำเล็กของกระต่ายน้อย
"พี่เสือ อาา อย่า... ตรงนั้น มัน.... จั๊กจี้..." น้องหลับตาแน่น พี่เสือค่อยๆ ไล้เล็มขึ้นบน ตวัดปลายลิ้นคล้องกับสองถุงนุ่มนิ่ม ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย มือก็หยอกเย้ากับช่องทางหอมหวานไปด้วย
"ตรงนี้ ?" เสียงพี่เสือลามกเหลือเกิน นิ้วมือหยาบหนาค่อยๆ ดันเข้าไปตรงก้นเด็กน้อย ปลายลิ้นสูด ดูดสองถุงน้องแรงจนร่างบางแอ่นหยัด
"อาาาา"
ถุงเล็กๆ หดเกร็ง ร่างน้อยสั่นระริกเกร็งแน่น ปากทางด้านหลังตอดรัดแน่น หยาดน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกจากปลายหัว
"อ๊ะ!" น้องน้อยเกร็งไปหมด ตัวชายิบ หายใจหอบถี่จนพี่เสือต้องจูบปลอบโยน
"ถึงแล้วเหรอ ?"
ดวงตากลมโตมองพี่เสืออย่างเลื่อนลอย เห็นได้ชัดยังอยู่ในภวังค์แสนหวาน
"อา..."
"ให้พี่ทำต่อนะ ?"
"อา... อื้ม..." ริมฝีปากนุ่มถูกบดเบียดช่วงชิงคำตอบไป พี่เสือโหมจูบ สอดปลายลิ้นเกี่ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย อีกมือนวดคลึงช่วงล่างของน้องเล็กที่เรียบเนียนไร้แม้ขนสักเส้นอย่างรุนแรง จนร่างเล็กที่เพิ่งสุขสมมาสั่นระริก บดเบียดขาเนียนไปมา แนบร่างกายอันหอมหวานกับพี่ชายด้วยสัญชาติญาณ
"อื๊อ..."
บริเวณต้นขาเนียนเกร็งแน่น ร่างกายโยกไหวอย่างรุนแรง พี่เสือนวดเคล้นแรงขึ้นเพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวขาวกำลังจะถึงอีกแล้ว
พี่เสือละริมฝีปากออก น้องกระดกตัวอย่างหวามไหว ปล่อยน้ำรักพวยพุ่งออกมาอีกครั้ง
"สองครั้งเลย" พี่เสือหัวเราะอย่างเอ็นดู จูบแก้มเนียนปลอบใจ
"เอาอีกทีนะ" พี่เสือค่อยๆ เลื่อนกายไปยังท่อนล่าง เครื่องเพศของน้องชายยังชูคอ อวดท่อนลำเล็กขาวสะอาด ปลายหัวแดงจัด พี่เสืออ้าปากง้างงับเข้าไปทั้งท่อน ห่อแก้มดูดดุนเร้าอารมณ์
"อา... อา... อย่า พี่จ๋า..."
เข่าทั้งสองข้างหนีบแน่น มือน้อยจิกศีรษะพี่ชายจนขึ้นข้อขาว พี่เสือดูดเลียปลายหัวหยักสีแดงน่ารัก รูดขึ้นลงแล้วดูดแรงจนแก้มตอบ น้องน้อยรู้สึกเหมือนโลกตีลังกา แกนกลางท่อนเล็กสั่นระริก เนื้อตัวสั่นเทา ร่างไร้เรี่ยวแรง เอวบางแอ่นโค้งกับแรงดูดกลืน
"อ๊ะ อา อา หนูจะ... อ๊าาาา" น้องกรีดร้องเสียงหวาน หลับตาแน่น ร่างกายเกร็งเขม็ง ปลดปล่อยของเหลวที่เหลือเพียงแค่น้ำใสๆ จนสุดทุกหยาดหยด พี่เสือแลบลิ้นเลียกลืนกินจนหมดสิ้น
"อร่อย" พี่เสือยิ้ม หยิกแก้มเนียน คนตัวเล็กจึงได้ลืมตาขึ้นแช่มช้า ใบหน้าหน้าแอร่มสีชมพูช่างน่ารัก ดวงตากลมโตแวววาวหวานฉ่ำ
"ละ... แล้วพี่เสือล่ะ ?" เสียงหวานถามค่อยๆ จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ทำนั้นจบลงด้วยน้ำตา
"หืม ? เดี๋ยวพี่ไปจัดการเอง ต่ายน้อยรอก่อนนะ" พี่เสือคลุมผ้าห่มให้คนน่ารัก "เดี๋ยวพี่มาเช็ดตัวให้ จะได้นอนสบายๆ"
กระต่ายน้อยกลืนน้ำลายเอื๊อก รวบรวมความกล้าผงกหน้าน้อยขึ้นดูท่อนล่างพี่ชาย
ท่อนลำแข็งแรงโป่งนูน ดูดดันออกมานอกกางเกง ท่าทางอึดอัดเหลือเกิน แต่กระนั้นพี่เสือยังคงอ่อนโยนกับเจ้าตัวน้อย
"ที่รักครับ นอนพักก่อนนะ"
น้องชายกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ ก่อนถามกล้าๆ กลัวๆ "ขะ... ของพี่เสือ... ให้หนูทำไหม ?"
พี่เสือสูดลมหายใจลึก เมื่อครู่ก็เกือบหน้ามืดข่มขืนสุดที่รักไปแล้ว ตอนนี้ยิ่งเสี่ยงใหญ่ เพราะเจ้าตัวเล็กยังอยู่ในห้วงอารมณ์หวามไหว
"ไม่ต้องนะคนดี เดี๋ยวพี่จัดการเอง"
น้องเล็กเลยหน้าม่อย กำมือแน่น "อะ... ปะ..ปาก" เสียงหวานสั่นเทา ไม่มั่นใจเลยแม้แต่น้อย แต่พี่ชายยังรอฟังจนจบ แม้ร่างกายจะอึดอัดเข้าขั้นใกล้ระเบิดก็ตาม
"ปาก... หนูทำให้... นะ"
"อา... สุดที่รักของพี่" พี่เสือกอดเจ้าตัวเล็กแนบแน่น ให้เอวบางถูไถกับเจ้าเสือน้อยที่ชูคอผงาดเป็นการเตือน "พี่สาบานแล้วไง ว่าจะไม่ทำให้ต่ายน้อยไม่ชอบอีก"
กระต่ายน้อยผงะกับความใหญ่โตแล้วตอบเสียงสั่น "กะ.. ก็ตอนนั้นหนูไม่ยอม..."
"ตอนนี้ยอม ?" พี่เสืออดใจไม่ไหว ลูบไล้เรือนกายขาวเนียนไปทั่ว
ใบหน้าเล็กร้อนฉ่า แดงจัดน่ารังแกเป็นที่สุดค่อยๆ พยักเบาๆ พี่เสือเลยปลดกางเกงออก
"ค่อยๆ นะที่รัก"
เจ้าตัวเล็กร่างกายเปลือยเปล่าคุกเข่าลงตรงหน้าพี่ชาย ท่อนลำใหญ่โต ถมึงทึงชูคออย่างน่ากลัว กระต่ายน้อยกลืนน้ำลายอย่างหวาดผวา ก่อนเสียงของพี่ชายจะดังขึ้นเหนือศีรษะ
"ที่รักครับ ไม่ต้องทำก็ได้ ลุกขึ้นมา"
สองมือแข็งแรงของพี่เสือคล้องเข้าที่รักแร้ จะดึงคนตัวเล็กขึ้นมา แต่กระต่ายน้อยหลับตาปี๋ ง้างงับท่อนลำเข้าไปทั้งท่อน!
"อุ๊ก!" พี่ชายถึงกับจุก เพราะน้องเล็กที่ทำไม่เป็นครูดโดนเอาฟันเน้นๆ
กระต่ายน้อยสะดุ้งเลยรีบคายออก เงยหน้ามองด้วยดวงตาแป๋วแหววจนพี่เสือต้องยิ้มปลอบ สอนเสียงหอบ "อย่าให้โดนฟันนะครับ"
น้องว่าง่าย แลบลิ้นเลียปลายหัวหยักอย่างลังเล ก่อนจะอมเข้าไปทั้งแท่ง... แต่จนสุดไม่ได้เพราะขนาดใหญ่โต... พี่เสือร้องซี๊ด... ไม่นานนัก แท่งร้อนผ่าวภายในโพรงปากนุ่มๆ อุ่นๆ ก็ขยายตัวขึ้นอีก ใหญ่คับปากเล็กจนน้องครอบไว้ไม่ไหวจึงค่อยๆ คายออก
พี่เสือหายใจหอบ ทั้งภาพน้ำตาและเสียงครางแสนหวาน สัมผัสนุ่มอุ่นภายในโพรงปากปะปนกันมั่วไปหมด พี่เสือหลับตาแน่น ปากพร่ำบอกเสียงขาดห้วง
"ไม่ต้องแล้วครับ... เลียเฉยๆ นะ"
น้องเล็กมองพี่ชายกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะแลบลิ้นแตะเบาๆ ท่อนลำขนาดมหึมานั้นก็ชักกระตุกแล้วพ่นน้ำขุ่นขาวร้อนจัดออกมา! กระต่ายน้อยหลบไม่ทัน จึงได้แต่หลับตาปี๋ ปล่อยให้น้ำรักของพี่ชายฉีดพ่นใบหน้านวลเนียน พี่ชายจึงค่อยๆ ลืมตา หายใจหอบ
ภาพตรงหน้านี่มันน่า...
...ข่มขืน...
ใบหน้าหวาน เล็กเท่างบอ้อยหลับตาปี๋ น้ำรักขาวข้นเลอะเปรอะเต็มใบหน้าทั้ง จมูกโด่งเล็ก ริมฝีปากอิ่ม และแพขนตาหนายาวงอน
พี่เสือครางเสียงทุ้ม ใช้มือตัวเองรูดชักไม่กี่ที ก่อนจะฉีดพ่นอีกรอบ น้องเล็กไม่ทันลืมตาหนี พี่ชายก็จ่อให้พ่นโดนใบหน้าหวานหยด
"อา..."
"อะ..." เสียงหวานอุทานเบาๆ เช็ดน้ำกามพี่ชายออกจากใบหน้าอย่างงงๆ พี่เสือจึงได้สติ รีบอุ้มสุดที่รักตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ
"อย่ากิน!" พี่เสือสั่งห้ามคนตัวเล็กที่เอานิ้วแตะน้ำกามพี่ชายแล้วจะเอาเข้าปาก
กระต่ายมองหน้าพี่ชายอย่างไม่เข้าใจ "ก็พี่ยังเสือกินได้..."
"พี่เสือแข็งแรงเลยกินได้ น้องต่ายไม่แข็งแรงกินไม่ได้" พี่เสือตอบแบบกำปั้นทุบดิน รีบเปิดน้ำฝักบัว อาบน้ำให้น้อง
ไม่ต้องบอกว่ากระต่ายน้อยมีปฏิกิริยาอย่างไร น้องพยักหน้าหงึกๆ อย่างเชื่อสนิทใจ แล้วอ้าแขนออกเพื่อให้พี่ชายอุ้มขึ้นนั่งบนเคาเตอร์อ่างล้างหน้า
พี่เสือถอนหายใจเบา พอน้ำอุ่นดีแล้วจึงค่อยๆ ชำระคราบคาวออกจากหน้านิ่ม
"ขอบคุณครับ"
น้องเงยหน้าตามเสียงทุ้มนั้น ไม่เข้าใจนัก "?"
"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ พี่มีความสุขมากจริงๆ" เสียงทุ้มนั้นอ่อนโยน กระต่ายน้อยสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่แผ่วเบา... อ่อนหวาน แต่กระนั้นเขาก็ยังเด็กเกินกว่าจะรู้ว่าคืออะไร
พี่เสือล้างคราบกามออกจนใบหน้าหวานใสหมดจด ค่อยๆ จุมพิตข้างแก้ม ริมฝีปาก ปลายจมูกและเปลือกตาทีละจุดอย่างแผ่วเบา เชื่องช้า...
"ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณพ่อแม่... ขอบคุณทุกคนที่ทำให้กระต่ายน้อยเกิดมาบนโลกใบนี้... ให้พี่เสือมีความสุข"
น้องเล็กโอบกอดร่างสูงใหญ่แนบแน่น "หนูดีใจ... ที่พี่เสือมีความสุข..." พี่เสือโน้มตัวลงให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับคนตัวเล็ก
"จริงเหรอ ?" พี่เสือถามยั่วเย้า ใช้ปลายจมูกโด่งของตัวเองเขี่ยกับปลายจมูกเล็ก โด่งรั้น
"อื้ม" น้องยืดตัวเล็กน้อย จุ๊บริมฝีปากพี่ชายบางเบา "หนูเกิดมาเพื่อให้พี่เสือมีความสุขนะ"
"ขอบคุณครับ" พี่เสือกอดร่างน้อยแน่น แทบกลืนหายไปกับอก
"หนูรักพี่เสือ... ไม่ว่าพี่เสือจะเป็นของใครหนูก็รัก ไม่ว่าพี่เสือจะรักใคร..." เสียงหวานแผ่วเบา... และเสียงนั้นคงมีเพียงตัวเองที่ได้ยิน
___
คำตาม
งีบไปตอนห้าโมงค่ะ กะว่าสองทุ่มกว่าๆ จะตื่นขึ้นมาอัพ มาทำงาน ที่ไหนได้หลับยาว....
ขอโทษด้วยนะคะ มาดึกเลย....
ระยะพอมีมาม่าให้กินบ้างค่ะ
เพื่อให้ได้อารมณ์ ฟังเพลงนี้ไปด้วยนะคะ
http://www.youtube.com/watch?v=Yy5cKX4jBkQปล. ขายของค่ะ
เรื่องสั้น Mr. Summer Time = นิยายปรัชญา ว่าด้วยความตาย ตัวตน การยึดติดค่ะ พื้นฐานจากคติฮินดู พุทธ และเต๋าค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38010.0เรื่องสั้น The moon and the woodcutter นิทานพระจันทร์และคนตัดฟืน = เรื่องสั้นตอนเดียวจบ เรื่องโรแมนติกของมนุษย์โลกและดวงจันทร์ผู้สูงส่ง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38114.0
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1178820 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก