32. พี่เสือ น้องกระต่ายและปิดเทอม
เผลอแป๊บเดียวก็ปิดเทอมแล้ว กระต่ายน้อยและพี่เสือก็เก็บเงินได้มาก ถึงจะไม่ได้ไปไหน แต่กระต่ายก็ดูมีความสุขดี พี่เสือซื้อเตาอบ เครื่องตีไข่และอุปกรณ์ทำขนมจำนวนมากให้ ป้านกยังขยันซื้อหนังสือทำเค้ก ขนมอบภาษาอังกฤษมาให้กระต่ายฝึกภาษาไปด้วย
กระต่ายง่วนอยู่กับการทำอาหาร ตื่นเช้าไปช่วยพี่เสือซื้อของ ฤดูร้อนนี้ น้องเล็กไม่มัวแต่เขินอายแล้ว เจ้าตัวจ้อยสามารถเดินดูของ ต่อรองราคา และเลือกสินค้าอย่างไม่เคอะเขิน แต่เฉพาะกับเจ้าของร้านที่สนิทกันเท่านั้น พี่เสือดูพอใจกับการเติบโตของน้องมาก กระนั้นเลย กระต่ายจะอายุสิบสี่แล้ว ยิ่งโตก็ยิ่งสวย ผิวขาวๆ เหมือนแตงร่มใบ สวมสื้อยืดแขนยาวตัวหลวมโคร่งบางครั้งก็อวดเนินไหล่ขาวเนียน ชายเสื้อเจ้าตัวยัดใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นเผยเรียวขาเพรียว ขาวสะอาด ไม่มีขนสักเส้นจนสาวๆ มองตามอย่างอิจฉา หนุ่มๆ แทบน้ำลายหก ยิ่งเสียงหวานๆ ใบหน้าเล็กเท่ากำปั้นน่ารักเหมือนตุ๊กตายิ่งทำให้กระต่ายโด่งดังทั้งในตลาดและในซอย
พี่พีลูกชายเจ้าของเขียงหมูเจ้าประจำคอยชะเง้อชะแง้ไม่คลาย เด็กน้อยเริ่มคุยกับเขามากขึ้นแล้ว แต่ส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับเนื้อหมู เนื้อไก่อยู่ดี ไม่โรแมนติกเอาเสียเลย พอจะเข้าเรื่องอื่นๆ ก็โดนไอ้เสือตัวยักษ์คำรามขู่เอา ตอนนี้พี่พีและหนุ่มๆ กลัวพี่เสือกันแล้ว เพราะแค่ปีเดียว เด็กชายร่างสูงใหญ่ตัวโตขึ้น สูงกว่ารุ่นพี่หลายคน แขน อกและหน้าท้องขึ้นกล้ามแล้ว ถึงจะไม่ค่อยมีเรื่องต่อยตีเท่าไหร่นัก แต่พี่เสือก็เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่เด็กผู้ชายในละแวกบ้านและโรงเรียนใกล้เคียง ว่าถ้าพี่เสือลงมือแต่ละครั้ง ไม่เคยมีแพ้
"เอาอกไก่สี่ชิ้นจ้ะ" เสียงหวานๆ ชี้เนื้อที่ต้องการ พี่พีรีบกระวีกระวาดตักให้ ยิ้มตาหวานเยิ้ม
"ทำไมเอาสี่ล่ะครับคนสวย ?"
ใบหน้าน่ารักขึ้นสีระเรื่อนิดหน่อย กระต่ายเขินอยู่ดีที่โดนเรียกว่าสวยไม่ก็น่ารัก ถ้าสนิทกันน้องจะทำหน้ายู่ให้แล้วยืนยันว่าตัวเองผู้ชาย
พี่เสือกัดฟันกรอด ดูสายตาที่มันมองกระต่ายสิ เหมือนจะกลืนเข้าไปทั้งตัว! ทั้งแทะโลม เคลิบเคลิ้มจนพี่เสืออายุกระชากเสื้อคอมาต่อย
"เสือก!"
"พี่เสือ" กระต่ายเตือนเสียงเบา ดึงชายเสื้อพี่ชายก่อนตอบ
"วันนี้จะเอาไปทำสเต๊กให้ที่บ้านทานดูจ้ะ"
พี่เสือฮึดฮัด จ่ายเงิน หยิบถุงใส่อกไก่แล้วคว้าข้อมือน้อยออกจากพื้นที่เสี่ยงภัย
ในช่วงเย็น ทุกคนในตลาดจะเห็นคนร่างบึกบึนของบ้านแก้วกิจการแบกถุงแป้ง ไข่ไก่ เนยและส่วนผสมขนมอื่นๆ กลับบ้าน ใบหน้าดุดันที่ไม่เคยยิ้มให้ใคร ไม่เคยพูดเล่นกับใครจะสดใส แต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม ข้างกายมีคนตัวเล็กที่สูงไม่ถึงอกพี่ชาย คุยจ้อตลอดทาง บางครั้งจะหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้พี่ชาย
กระต่ายชอบทำขนม ไม่ว่าจะเป็นขนมอบหรือเค้ก คุณแม่คุณพ่อเลยอ้วนขึ้นเยอะ
คุณแม่ชอบกินของหวาน วันนี้กระต่ายน้อยทำเค้กส้มหน้านิ่ม คนตัวเล็กบรรจงช้อนเค้กก้อนสามเหลี่ยมใส่กล่องพลาสติกใส มีคุณแม่นั่งชิมอยู่ใกล้ๆ
"อร่อยอ่ะ"
แก้มเนียนแดงจัดเพราะความร้อนจากครัว กระต่ายน้อยยิ้มเขิน "ขอบคุณจ้ะ"
"อันนี้ให้ซ้อ อันนี้ให้เถ้าแก่ ของคุณพ่อ ป้านก ลุงเบิ้มแล้วก็พี่จิ๊บ" กระต่ายผูกโบว์แล้วจับลงถาด ใส่ตู้เย็นให้เรียบร้อย คุณแม่อดขมวดคิ้วไม่ได้
"แล้วของพี่เสือล่ะลูก ?" ปกติลูกชายคนเล็กเคยละเลยพี่ชายที่รักเสียที่ไหน แต่นึกไม่ถึงว่าเจ้าตัวเล็กจะเบือนหน้าหนี ให้คุณแม่เห็นแค่แก้มใสๆ ที่แดงกว่าเดิม
"เดี๋ยว... หนูจะทำบราวนี่แยกจ้ะ" เสียงหวานตอบเบาด้วยความเขินอายอย่างไม่ต้องสงสัย คุณแม่ตักเค้กส้มชิ้นสุดท้ายเข้าปากอย่างเสียดาย ก่อนจะนึกขึ้นได้
"อ้าว ทำแยกอีก ก็เหนื่อยเพิ่มขึ้นนะลูก ทำไมไม่ทำเผื่อพี่เค้าแต่แรก ?"
กระต่ายปิดประตูตู้เย็น เดินเลี่ยงไปทำความสะอาดเตาอบ เตรียมทำเค้กอีกรอบ ขณะตอบช้าๆ "หนูไม่อยากให้พี่เสือกินของที่ไม่ชอบ.... พี่เสือไม่ชอบกินหวาน..."
คุณแม่หัวเราะ ไม่ลืมสั่ง "ทำเผื่อแม่กับป้านกด้วยนะลูก แม่ชอบ!"
ปิดเทอมนี้นอกจากเด็กๆ จะไม่วุ่นวายแล้ว คุณแม่ยังอ้วนท้วมสมบูรณ์ เพราะกระต่ายเดินเข้าเดินออกครัว วันไหนไปทำงานพิเศษก็จะทำกับข้าวเตรียมไว้ตั้งแต่เช้า มีทำแยกเป็นถุงๆ ไว้ต่างหาก คุณแม่รู้ทีหลังว่าเจ้าตัวเล็กกับพี่ชายเอาไว้ใส่ตะกร้าไปใส่บาตร กระต่ายทำของกินได้สารพัด ล่าสุดซ้อเง็กสอนทำเป็ดย่าง สูตรหนังกรอบ อร่อยและเยอะจนเล่นเอาคุณพ่อต้องใส่ปิ่นโตไปแจกลูกน้องที่ทำงาน
คุณแม่เลยฮึดบ้าง จากที่ต้องนั่งหลังขดหลังแข็งลงสีรูปนิทาน เปลี่ยนมาตื่นเช้าพร้อมลูกๆ
"เสือ ต่าย แม่จะตื่นไปวิ่งกับลูกๆ นะ"
กระต่ายที่นั่งเงียบๆ กับพี่เสืออ่านหนังสือกันสองคน เงยหน้าขึ้นมามอง
"ฮะ ?"
"หนูตื่นเมื่อไหร่มาปลุกแม่ด้วย แม่จะไปวิ่ง" คุณแม่ย้ำ "เจ้าต่ายทำแม่อ้วนแล้วนะ"
สองฝาแฝดพยักหน้ารับ
ยังไม่ตีห้าเลย คุณแม่ก็จำใจลากสังขารลุกจากเตียง ใส่รองเท้ากีฬามาวิ่ง ดูเด็กสองคนที่พลังล้นเหลือแล้วอดเหนื่อยใจในความชราของตัวเองไม่ได้
กระต่ายเอากับข้าวที่ทำเมื่อวานมาอุ่น แล้วหยิบถุงกับข้าวใส่ตะกร้าให้พี่เสือถือ คุณแม่นั่งรอพี่ชายผูกเชือกรองเท้าให้กระต่าย รองเท้าคู่ใหม่อีกนั่นแหละ พี่เสือหมดเงินไปกับกระต่ายเยอะมาก แต่ไม่รู้บริหารจัดการเงินยังไงจนยังมีเงินเก็บเหลือ
คุณแม่วิ่งเหยาะๆ ตามลูกชายทั้งสองคนไปตลาด พอถึงหน้าป้ายรถเมล์ สองพี่น้องก็ถอดรองเท้า รอพระมาบิณฑบาตเรียบร้อย มีเสียงทักตลอดทาง
"คุณจุ๋มมาวิ่งเหรอ?"
"คุณจุ๋มเก่งจัง สอนลูกยังไงคะนี่ ?"
"พี่เสือน้องต่ายน่ารักมาก"
คุณแม่หน้าบาน
หลังจากตักบาตรกับเด็กๆ แล้ว คุณแม่ก็เตรียมตัวจะวิ่งกลับบ้าน หากไม่ติดใจกับรอยยิ้มประหลาดของลูกชายคนโตเสียก่อน
"เสือ ?"
"ฮะ ?"
คุณจุ๋มลังเลใจ ก่อนจะตัดสินใจถาม "ท่าทางตอนตักบาตรลูกแปลกๆ นะ ขออะไรรึเปล่า ?"
พี่เสือยิ้มบาง "ขอให้.... ชาติหน้า... อย่าเกิดมาเป็นพี่้น้องกับกระต่ายอีก"
คุณแม่ใจหายวาบ "ทำไมล่ะลูก ?"
พี่เสือจ้องตาคุณแม่เขม็ง "เพราะ... มีบางอย่าง... ที่เป็นพี่น้องกันแล้วไม่ดีที่สุด" พี่เสือไม่รอให้คุณแม่ถามต่อ เขาจัดการปิดประเด็นสนทนารวดเร็ว "เสือรักน้องมาก... คุณแม่วางใจได้เลย... เสือต้องไปทำงานแล้ว คุณแม่กลับดีๆ นะครับ"
คุณแม่อึ้งงัน รู้ดีว่าไม่สามารถง้างปากลูกชายได้มากกว่านี้แล้ว
หญิงชรานั่งจิบชากับสามียามบ่าย มีขนมเค้กส้มเป็นของว่าง กระต่ายกับพี่เสือกำลังช่วยกันล้างกระทะและถาดสแตนเลส
"วันนี้ไม่มีของพี่เหรอ ?" พี่เสือแกล้งถาม ทำเป็นมองไม่เห็นกล่องใส่เค้กบราวนีของตัวเอง
"มีสิจ๊ะ" กระต่ายรับหน้าที่ล้างน้ำเปล่ารับเอากระทะเหล็กฟองฟ่อดมา ตอบพาซื่อ "หนูทำบราวนีแยกให้พี่เสือ"
พี่เสือกลั้นยิ้ม แสร้งตีเสียงขรึม "พี่ไม่ชอบกินบราวนี"
"เอ๊ะ" ครั้งที่แล้วก็ทำให้ พี่เสือก็กินจนหมดนี่นา ใบหน้าหวานสะสวยซีดลง
พี่ชายเลยอดหัวเราะไม่ได้ ล้างมือให้สะอาดแล้วฉวยโอกาสตอนน้องเผลอจุ๊บแก้มใส
"ชอบกินกระต่าย"
"อ๊ะ!" กระต่ายไม่ทันพี่ชายหรอก แก้มเนียนขึ้นสีสด จะผลักคนตัวโตออกไปก็ไม่ได้ เพราะมือยังเปื้อนฟองจากน้ำยาล้างจาน
"โดยเฉพาะแก้มกระต่าย" พี่เสือเมินแก้มแดงๆ เหมือนแอปเปิ้ลของน้อง ก้มลงจูบหน้าตาเฉย "กับปากกระต่าย" ริมฝีปากหนาสัมผัสริมฝีปากนุ่มนิ่ม อวบหยุ่นอย่างได้ใจ แล้วถอยออกมาดูผลงานตัวเอง "อร่อยที่สุด!"
"ฮื้อ!" น้องร้องอย่างขัดใจ รีบหยิบถาดใบสุดท้ายล้างน้ำเปล่าจนสะอาดดีแล้วจึงยกกำปั้นน้อยๆ ทุบแขนพี่ชายเบาๆ
"เฮ้ย! ตาเสือ ลื้ออย่าลวนลามลูกสาวอั๊ว!" ซ้อเง็กตะโกนมจากหน้าบ้าน หมั่นไส้อีตาฝาแฝดสุดๆ ทีอยู่กับผู้หลักผู้ใหญ่หรือใครๆ ก็ปั้นหน้าขรึม ทีกับน้องชายคนเดียวยิ้มแป้นเป็นจานดาวเทียม แล้วไหนจะกะล่อน ชอบหากำไรกับหมวยเล็กอีกต่างหาก
พี่เสือส่ายศีรษะ ไม่ตอบคำแต่โอบเอวบางให้แนบตัว เล่นเอาซ้อเง็กควันออกหูประหนึ่งลูกสาวโดนทำมิดีมิร้าย
"ถอยอ่อกมา! ทำอาไลหมวยเล็กของอั๊ว!" บางทีซ้อก็ลืมไปว่ากระต่ายไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง เพราะซ้อทั้งรักทั้งเอ็นดูทั้งหวง
กระต่ายน้อยหน้าแดงจัด อยู่ตรงกลางระหว่างพี่ชายและซ้อเง็ก มือน้อยพยายามแกะหนวดปลาหมึกออกอย่างเงอะงะ เถ้าแก่ที่กินขนมหมดพอดีเลยมาช่วยห้ามทัพ
"หมวยเล็ก"
"ครับ ?" โดนเรียกจนชินเสียแล้ว กระต่ายไม่กล้าแย้งผู้ใหญ่หรอกว่าเป็นผู้ชาย
"ขนมลื้ออาหล่อยลีนะ ไม่ทำมาขายบ้าง"
"เอ๋ ?" คำแนะนำจากเถ้าแก่เหมือนจุดประกายบางอย่างในตัวกระต่าย ซ้อเง็กเลิกขู่พี่เสือฟ่อๆ แล้วพยักหน้า
"เออ ลีๆ มาขายอย่างสองอย่างก็พอ วางที่แผงก็ล่าย"
กระต่ายน้อยฟังแล้วคิดตาม "แต่... หนูไม่รู้จะตั้งราคายังไงนี่จ๊ะ"
"เสือมังลู้น่า เลียนจากอั๊วไปเยอะ" เถ้าแก่เห็นเป็นเรื่องธรรมดา
กระต่ายเงยหน้ามองพี่ชายอย่างขอความเห็น พี่เสือยิ้มรับ "ถ้ากระต่ายอยากทำก็ทำเถอะ พี่จะช่วยทุกอย่างเอง"
"อะ... แต่ทำขนมมันหนักนะ.... ไหนจะซื้อของ... ทำความสะอาด เรื่องเตา... แป้ง...."
"วางใจเถอะที่รัก" พี่เสือกุมมือน้อยแน่น ตาไวเห็นซ้อเง็กเดินไปเข้าห้องน้ำ เถ้าแก่คิดบัญชีแล้วค่อยกอบกุมมือเล็กมาจุมพิต "พี่เสือคนนี้จะทำให้ทุกอย่างเองนะครับ ขอให้สั่งมาคำเดียว"
ก็จริงของพี่เสือ.... พี่เสือเป็นคนช่วยหิ้วส่วนประกอบต่างๆ มาตลอด เรื่องเช็ดล้างครัวก็มีพี่เสือคอยช่วย ต่อจากนี้ไปถ้าจะทำขาย ก็มีพี่เสือคอยคิดบัญชีให้อีก
"ขอให้กระต่ายอยากทำ อยากลอง พี่เสือจะทำให้ทุกอย่าง"
กระต่ายน้อยกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ เขาไม่เก่งเรื่องค้าขาย ยังเด็กเกินกว่าจะคำนวนกำไรขาดทุนได้ ตัวเล็กเกินกว่าจะไปขนอุปกรณ์ ส่วนประกอบได้ไหว
แต่หากมีพี่เสือข้างๆ...
...กระต่ายรู้ว่าทุกๆ อย่างย่อมเป็นไปได้
เจ้าตัวเล็กพยักหน้าเบาๆ แววตา สีหน้าเชื่อมั่นในพี่ชายนั้นทำให้พี่เสือโอบร่างเล็กแนบอก พรมจูบบนเรือนผมนุ่มหอมกรุ่น
"ไว้ใจพี่เสือนะคนดี พี่เสือจะให้ทำให้กระต่ายทุกๆ อย่างเลย"
กระต่ายน้อยยิ้มยิงฟัน น่ารักน่าฟัดเหมือนตุ๊กตาตัวน้อย พี่เสือหมั่นเขี้ยว แอบคาดโทษไว้ในใจกลับไปจะจูบให้แก้มช้ำเลย...
วันถัดมา ซ้อเง็กก็ออกงิ้วอีกหน เพราะอาหมวยเล็ก หลานสาวสุดที่รักมาพร้อมกับปากอิ่มบวมๆ แก้มกลมๆ แดงเป็นแตงโม
"อาเสือ ลื้อลังแกหลานอั๊วอีกแล้วช่ายไม๊!"
เสือยกไหว้เรียบร้อย ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ยอมให้หญิงชราเท้าสะเอวด่าฉอดๆ ส่วนกระต่ายก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตา เดินเลี่ยงๆ ไปจัดขนมที่ทำมาเมื่อวานบนแผงหน้าร้าน
"โอ๊ย โหย่ว!" เถ้าแก่อุทานกับขนมในกล่องพลาสติกใสเล็กๆ สามสิบกล่อง "น่ากิงๆ นี่อั๊วจะเรียกค่าสินสอดเท่าหล่ายกัง ?"
ซ้อเง็กได้ยินดังนั้นก็ค้อนขวับ "ตาแก่ ลื้ออย่ามายุ่งกะหลานอั๊ว! คนนี้ใคมาขอก็ไม่ยกหั๊ย!"
กระต่ายหน้าซีด คันปากยิกๆ อยากบอกสองผู้เฒ่าว่าตัวเองเป็นผู้ชาย แต่ด้วยนิสัยที่บ่มเพาะมาให้เคารพผู้หลักผู้ใหญ่เลยได้แต่นิ่งเงียบ ผิดกับพี่เสือที่ยืนหน้าตาย ตอบกลับเสียงเรียบ
"เฒ่าแก่คิดเท่าไหร่ล่ะ ไว้ผมจะมาขอ"
เถ้าแก่ระเบิดเสียงหัวเราะ ซ้อเง็กออกงิ้วอีกรอบ
กระต่ายเบือนหน้าหนีเหตุการณ์อันครื้นเครงเกือบทุกเช้า ไม่อยากเข้าไปต่อล้อต่อเถียงด้วยแล้ว.... ผู้ใหญ่รังแกกระต่าย... พี่เสือก็ชอบแกล้ง...
ปากอิ่มเชิดรั้นอย่างแง่งอน พี่เสืออมยิ้มแล้วแอบหอมแก้มเนียน กระซิบข้างหูอย่างหมายมาด
"นี่นอกจากพี่ต้องสู่ขอจากแม่จุ๋ม พ่อฉัตรแล้ว ต้องผ่านด่านซ้อกับเถ้าแก่ด้วยเหรอ ?" กระต่ายหน้าร้อนฉ่า หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เสียงพี่เสือทุ้มกังวาล แล้วยังอยู่ใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน
เจ้าตัวน้อยเอามือปิดหน้า เขินอายเกินกว่าจะตอบได้ พี่ชายเลยยิ่งได้ใจ
"บ้านเถ้าแก่รวยขนาดนี้คงไม่ยอมยกให้ง่ายๆ... งั้นหนีตาม... วิวาห์เหาะเลยดีไหมครับที่รัก ?"
ใบหน้าเนียนแดงก่ำจวนระเบิด พี่เสือขี้แกล้ง! รู้ทั้งรู้ว่ากระต่ายไม่ชอบถูกทำเหมือนเด็กผู้หญิง ก็ยังจะแกล้งอยู่นั่นแหละ! แต่ทำไมใจมันเต้นแรงได้ขนาดนี้นะ!
"มะ... ไม่รู้ด้วยแล้ว!" กระต่ายขี้ขลาดเกือบร้องไห้โฮ ร่างเล็กสะบัดออกจากการเกาะกุมของพี่ชายแล้ววิ่งหนีไปทางหลังบ้าน
พี่เสือหัวเราะในลำคอชวนสยอง สองผู้เฒ่าหยุดทะเลาะแล้วมองหน้ากัน
"เสือ ลื้อไม่ไปง้ออีเลอะ ?" ซ้อถาม ปกติพี่เสือต้องวิ่งตามไปง้อคนขี้งอนตัวขาวแล้ว
คำตอบที่ได้ชวนให้ผู้เฒ่าขนลุกและสะกิดใจแปลกๆ "ไปครับ... รอแป๊บ... กระต่ายตอนอายน่ะ น่ารักจะตาย"
ขนมของกระต่ายขายดีจนหมดตั้งแต่ช่วงเช้า เถ้าแก่อยากให้ทำเพิ่ม แต่จนใจเพราะทำมาแค่นี้เด็กน้อยก็คงเหนื่อยพอตัวแล้ว
ดูเหมือนแม่บ้านที่ผ่านไปมาจะหยุดที่แผงอย่างสนใจ เพราะกระต่ายโด่งดังในเรื่องของความน่ารัก เป็นเด็กดีอยู่แล้วจึงชวนให้แวะหา
"ทำเองเหรอลูก ?" แม่บ้านอีกซอยปั่นจักรยานมาหยุดถามทีเดียว
เจ้าตัวเล็กยิ้มเขิน น่ารักจนบรรดาแม่ๆ อยากลักพาตัวกลับบ้าน ถ้าไม่ติดที่พี่ชายฝาแฝดยืนทำหน้าถมึงทึงกับซ้อเง็กที่หวงประหนึ่งลูกในใส้
"น่ากินจังเลย ขายกล่องละเท่าไหร่จ๊ะ ?"
กระต่ายน้อยบอกราคา คุณแม่บ้านหยิบเงินให้โดยกำชับไม่ต้องทอน พร้อมซื้อกับข้าวอีกสองสามอย่างใส่ตะกร้าหน้ารถจักรยาน
รายถัดๆ มา นอกจากแม่บ้านละแวกนั้นแล้ว ยังมีไอ้หนุ่มที่ไม่กล้าก้อร่อกอติกกระต่ายเหมือนปีก่อน เพราะบารมีของเสือร้ายที่ถึงแม้ตัวจะช่วยเถ้าแก่นับสต๊อกในร้าน แต่สายตาดุร้ายก็สามารถตวัดมามองพร้อมแผดเสียงได้ลั่นๆ
"ไอ้ห่า! เลิกจับมือน้องกูได้แล้ว!"
"ไอ้สัด! แม่งได้ของแล้วก็ไสหัวไปซะ!"
"มึงจะพูดเหี้ยไร!? อยากกินตีนกูใช่มั้ย ?"
กระต่ายย่นคอกับเสียงตวาด แต่ก็ได้ผลดี ไอ้พวกหนุ่มๆ เลยไม่กล้าออกอาการมากนัก นอกจากลอบมองคนขายยิ้มหวานตาเยิ้ม
ส่วนซ้อเง็กกับเถ้าแก่หัวเราะก๊ากทุกครั้งที่พี่เสือฟึดฟัดกับบรรดาหนุ่มๆ ที่มาจีบ แต่สามารถหันกลับมาปลอบสุดที่รักด้วยท่าทางอ่อนโยนได้เหมือนพลิกฝ่ามือ
"นี่น้องลื้อนะ ไม่ใช่เมีย"
"ถ้าเป็นเมียอั๊วะก้อพอเข้าจาย" ซ้อเง็กวางตะหลิว หัวเราะกึกๆ "แม่งทำหยั่งกะผัวขี้หึงกับอีเมียเหล็กๆ"
พี่เสือตาลุกวาว ยิ้มสุภาพ ริมฝีปากพึมพำบางอย่างที่ผู้ใหญ่ไม่ได้ยิน
'ไม่แน่...หรอกนะซ้อ'
....
// คือ... นิยายจะอัพทุกวันจันทร์ค่า
แจ้งข่าวนะคะ ในเพจมีการเปิดโหวตอยู่ค่ะ อย่าลืมแวะไปนะคะ XD
ส่วนเรื่องตอนพิเศษ หนูน้อยหมวกแดง ยังไม่ได้รีไรต์เลยค่ะ
เลยยังไม่ได้มาลงเล้า... บอกทางเข้านะคะ
หนูน้อยหมวกแดง =
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=467887679964745&set=a.449890541764459.1073741828.449883245098522&type=1&theaterตอนกระต่ายหึง = หาไม่เจอค่ะ T^T ใครเจอช่วยโพสต์หน่อยนะคะ
ส่วนนิยายเรื่องอื่นๆ มีแต่เรื่องสั้นนะคะ
Short Story: The moon and the wood cutter =
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38114.0Short Story: Mr. Summer Time =
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38010.0เฉลยสัญลักษณ์และความหมายในเรื่อง ในมุมมองของคนเขียน =
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=466288970124616&set=a.449890541764459.1073741828.449883245098522&type=1&theaterMini Series: Until death do us part: Part 1, Figure 8 =
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=473425069411006&set=a.449890541764459.1073741828.449883245098522&type=1&theater
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1191344 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก