เปิดฉากมาก็ฮากับครอบครัวสุขสันต์ก่อนเลย
พ่อนกกับลูกหนู เป็นพ่อลูกที่เข้ากันได้ดีมาก ทันกันตลอด ฮากับคุณพ่อนกมีงอนมีอยากให้ง้อ จากคุณหมอฉัตร แหม่ ๆ เลเวลความเป็นเคะ เริ่มแผ่ไม่น้อยหน้าลูกหนูสักนิด
แต่ชอบพ่อนกนะ ที่รักลูก รักคนที่ลูกรัก รักหลานที่ถึงจะไม่ใช่หลานแท้ๆ แต่ก็รักด้วยใจจริง เป็นคุณพ่อตัวอย่างจริงๆเลยจ้า
หนูกับเฮียก็มีแอบมุ้งมิ้งกันตลอด อย่างว่าหนูน่ารักอยู่ใกล้ก็อดไม่ได้ที่จะรักและก็
แต่ได้แค่เฮียนะ ถ้าคนอื่นได้โดนเฮีย
แอบมีเศร้ากับเฮียเล็กน้อยเรื่องน้องทั้งสองคนที่ถูกแฟนบอกเลิก และญาติบางคน แต่น้องเฮียดีมากที่เลือกจะเข้าใจความรู้สึกและรักเฮียมากกว่าคนอื่น มันก็จริงอย่างที่เฮียว่า เวลาลำบากเราจะรู้ว่าใครจริงใจกับเราบ้าง
มีเบียร์กับอีพี่สิบแวบมาไม่มาก แต่โชว์ใหญ่มาก ดีนะไม่เห็นทั้งดุ้น แทนที่จะอาย คุณตำรวจยังมีหน้าจะเซ็ทให้มันตั้งตรงอีก
ประทับกับวันสงกรานต์มาก เป็นสงกรานต์ที่ต่างสถานที่ แต่ให้ความอบอุ่นไม่แพ้ที่ไหนเลย น้ำตาซึมกับตอนที่รดน้ำดำหัวมาก มันทำให้นึกถึงภาพคนที่อยู่ในนั้น ที่มีทั้งคนดีที่ไม่ได้ตั้งใจจะทำผิด หรือแม้แต่คนทำผิดที่คิดจะกลับตัว ที่เขามีโอกาสไม่มากนักจะได้เจอครอบครัวที่พวกเขารักและอยากกลับไปใช้ชีวิตอยู่ด้วย
และก็ขอปิดท้ายด้วย
"งานคืนสู่เหย้าชาวเรือนจำ" 
ถ้าไม่ใช่หนูเมียเฮีย นี่ คิดไม่ได้นะ ขอบอก
หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 ) (อ่าน 1757855 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก