หัวข้อ: When we call it 'LOVE' ... [[หนังสือวางขายที่ร้านนายอินทร์]]

[Roman chibi]

  เกลียดโทจิงๆเลย รุนแรงตลอด

สนุกมากๆๆๆเลย 

[DeShiWa]

ประเด็นคือคนทำต้องการอะไร และโทรู้เรื่องได้ยังงัย เว็บเกย์นะ  ใครส่งรูปให้โท และโทได้ติดต่อกลับไปหรือไม่
ตอนนี้สงสารนะโมมาก คนที่น่าสงสัยที่สุดสำหรับเรายังคงเป็นบูม รู้เรื่องก่อน เคลียร์เรื่องได้
และเป็นคนใกล้ตัวที่รู้รายละเอียดของนะโมมากพอทีเดียว ....

เห็นด้วยกับความคิดเห็นนี้

มาต่อด่วนๆ เลย อิอิ

[aeaeja]

นะโมโดนตลอด เฮ้อ
ไม่อยากเดาแล้วอ่ะค่ะ รออ่านต่อดีกว่า อิอิ

[Zalzah_iP]

ให้ 3 คำ
สั้น ค้าง คา
=_______=

[-west-]

ป้องเอ๊ย ซวยไปด้วยเลย
ได้อริแบบไม่รู้ตัว

[MaRiTt_TCL]

เฮ้ยกำลังอ่านเพลินๆมันสั้นรึยังไง
สงสารนะโม ฮือออออ โทนายต้องการอะไรอีกกกกก

[THiiCHA]

สงสารนะโม   T T

[hotladyanyavee]

อ่านแล้วปวดหัวมาก สรุปตามที่คิด โทชอบนะโมใช่ไหม เลยทำแบบนี้ แต่คนรักกันเขาทำแบบนี้เหรอ ไม่หาเหตุผล
ไม่ช่วยแก้ต่าง ไม่เชื่อทุกคำพูด ยึดความคิดตัวเองเป็นใหญ่ แบบนี้ไม่เรียกว่ารัก แต่เรียกว่าเห็นแก่ตัวมาก
เรื่องนี้เรา เคยคิดว่าเป็นบูม ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เลิกคิด เพราะบูมน่าสงสัยเกินไป  มันง่ายเกินไป บูมเจอ บูมลบ
ง่ายไปเปล่า ส่วนปกป้องเหมือนจะเข้ามาพัวพันแบบแปลกๆกับนะโม หรือความจริงแล้ว มันมีที่มาหว่า
อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ภาพในมือถือโทมาได้อย่างไร มาจากใคร และคนนั้นต้องใกล้ชิดโทมากๆ และอาจใกล้ชิดนะโม
จนทำให้โทเชื่อทุกอย่าง แล้วภาพที่ไม่เหมือนตัดต่อ ภาพที่นะโมยังคิดว่าเหมือนของจริง ภาพของผู้ชายคนนั้นที่อยู่กะนะโมเป็นเป็นใคร หรือจริงๆแล้วโทเป็นคนทำทั้งหมด ทำเพราะต้องการยึดนะโมไว้เป็นของตัวเอง ทำให้นะโมถูกทุกคนรังเกียจ และตัวเองจะได้เข้าถึงนะโมง่ายๆ แสดงละครเองทุกฉาก หรือบางทีโทกับนะโมอาจเป็นแฟนกันมาก่อน แล้วผู้ชายในภาพคือโท และอะไรอาจทำให้นะโมลืมโท โทเลยโกรธ เลยแต่งเรื่องมาแบบนี้ โทษฐานที่นะโมลืมตัวเอง เดามั่วๆเอาเอง
เฮ่อ ขอโคนันทีเถอะ

[✿PIERRE]

เอาอิมเมจปกป้องไปก่อนนะคืนนี้
ในรูปปกป้องสูงมากกก (คนที่2จากขวา) ขนาดต้องยืนขาถ่าง 5555


แพรจะอัพวันศุกร์ให้น้า มีดิคเตชั่นภาษาจีน T______T
ไว้จะอัพให้ยาวๆเลยงับ


ขออนุญาตคนในรูปด้วยนะคะ มิได้เจตนาร้ายแต่อย่างใดค่ะ

ปล.หากไม่ตรงใจใครอย่าว่ากันน้า แหะๆ

[becrazie]

  loveเลย 55555

[BlueCherries]

รอๆๆๆวันศุกร์ค่ะ

โฮๆๆๆ ช่างยาวนาน 

[anntonies]

หนูปกป้องช่างหล่อจนมดลูกถามหาพ่อ 

[Wordslinger]

 

เร่งเวลาให้ถึงพรุ่งนี้ เอาความมันส์เป็นสำคัญ!!!!!!

[aimjungna]

บวกเป็ดให้ 1 ตัวคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ*O*

[shoi_toei]

น่ารักจุงเบยยยยย ปกป้องงง

[mystery Y]

โห ปกป้อง~

[question09]

เปลี่ยนพระเอกกกกกกกกก

เป็นปกป้องงงงงงงงงงง แทนนนนนนนน


 

ชอบเด็กกกกกกก กินเด็กกกกก

[black-egoistic]

น่ารักอ่ะ
เด็กๆ ใสๆ มากเลยอ่ะ 

[::UsslaJlwaJ::]

เด็กน่าแงะ  อุ๊ย!! แมวพิมพ์

[B52]

- 3 -
(part2)

ผมเดินตรงไปยังร้านค้าอย่างหงุดหงิด ไอ้เหี้ยโท...มันแขวะผม แบบจงใจและซึ่งๆหน้าเลยด้วย แบบนี้คงไม่ต้องไปถามมันแล้วว่ามันเห็นรูปผมที่ถูกโพสในเว็บเกย์รึเปล่า?


“น้ำเปล่า 2 ขวดครับ”


ผมรับยื่นแบงค์ยี่สิบไปให้แล้วรับขวดน้ำมา ที่จริงผมไม่ได้ต้องการจะมาซื้ออะไร เพียงแต่ทนกับคำพูดของไอ้โทไม่ไหว ขืนฟังมันพล่ามต่อมีหวังผมไม่ได้ชกมันกลางมหาลัยแน่


ผมเดินกลับมายังโต๊ะ พยายามก้าวเท้าให้ช้ามากที่สุด แต่ทว่าใครบางคนก็มาขวางทางเอาไว้



“ซื้อน้ำมาเหรอ?” เสียงคุ้นเคยที่เหน็บแนมผมไม่กี่นาทีที่ผ่านมาดังขึ้น


“...”


“ปกติเห็นแต่ขายน้ำ...”


“พอซะที!!” ผมตวาดลั่น


บางอย่างในหัวสมองผมขาดผึง จากตอนแรกที่ผมว่าจะอดทน ไม่บอกมัน เพราะไม่อยากให้มันมากลุ้มใจเรื่องของผม แต่กลับกลายเป็นว่ามันดันเข้าใจผิด แล้วยังมาซ้ำเติมผมแบบนี้ สู้บอกความจริงให้มันรู้ไปเลยดีกว่า


“กูไม่ได้ขายน้ำขายนวดเหี้ยไรทั้งนั้น!! กูโดน...”


Rrrr Rrrr Rrrr

เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ดังขัดจังหวะ และเสียงเรียกเข้าที่ว่านั่นก็ดังมาจากโทรศัพท์ของผมเอง ผมล้วงหยิบมันขึ้นมา เบอร์แปลกโชว์หราที่หน้าจอ


ใครวะ?


แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้กดรับ มือของคนตรงหน้าก็กระชากไปต่อหน้าต่อตา แถมยังกดรับแล้วแนบหูทันที


จากใบหน้าที่ดุดันจากแรงอารมณ์อยู่แล้ว กลับกลายเป็นว่าตอนนี้หน้าหล่อๆของมันเหมือนกับฆาตกรที่พร้อมจะสังหารคนได้เสมอ มันกำโทรศัพท์แน่นจนผมเห็นว่ามันสั่นน้อยๆ นัยน์ตาสีดำจ้องผมเขม็ง ตรึงให้ผมอยู่กับที่ ไม่กล้ากระดุกกระดิกหรือหนีไปไหน


มันเงียบไป ไม่พูดอะไรกับคนในสายสักคำ จนผมนึกว่าอาจจะเป็นคนโทรผิดหรือไม่ก็เพื่อนคนใดคนหนึ่งในภาคที่ผมไม่ได้เมมเบอร์ไว้ก็ได้


แต่ดูจากอาการแล้ว...ผมคิดว่าไม่น่าใช่ทั้ง 2 กรณี


“นะโมไม่ว่าง ตอนนี้กำลังรับแขกอยู่” ในที่สุดมันก็ปริปากพูดกับคนในสาย


รับแขก..?


“ไว้โทรมาใหม่ทีหลังละกันนะครับ” แม้มันจะพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่หน้าตาของมันตอนนี้ไม่ได้สบายๆอย่างน้ำเสียงมันเลย มันกดวางสายแล้วหันมาพูดกับผมแทน


“ลูกค้าเยอะจริงนะ”


ลูกค้า!? อย่าบอกนะว่า...มีคนสุ่มเบอร์ผมจากเลข2หลักที่หายไปได้น่ะ!?


ชิบหายละ!!


“มะ ไม่ใช่นะเว้ย กูไม่...”


“กูปฏิเสธให้แล้ว” ไอ้โทบอก ซึ่งผมควรจะดีใจ แต่อะไรบางอย่างมันทำให้ผมรู้สึกกลัว



กลัวมากๆ




“เพราะวันนี้มึงต้องบริการให้กูทั้งวัน!! เสียใจด้วยนะ มึงคงไม่มีแรงไปรับแขกคนไหนได้อีก!!”


สิ้นคำมันก็กระชากผมอย่างแรง ดีที่ว่าแถวนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ไม่อย่างนั้นผมก็จะกลายเป็นขี้ปากชาวบ้านแน่ๆ ยิ่งทะเลาะกับไอ้เหี้ยโทแบบนี้ด้วยแล้ว..


ผมต้านแรงมัน ฝืนสุดกำลัง น้ำเปล่าที่ซื้อมากระเด็นไปไหนแล้วก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเสียดายเงินที่เพิ่งซื้อน้ำไป ผมควรเอาตัวให้รอดจากหมาบ้าตรงหน้าก่อน


“มึงฟังกูก่อนสิวะ ไอ้เหี้ยโท!!” ทั้งเตะทั้งต่อย แต่มันก็ไม่สะเทือนหรือมีทีท่าว่าจะเจ็บเลยสักนิด


“เก็บเสียงไว้ครางบนเตียงเถอะ!!”


มันเหมือนคนที่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เสียงผมเข้าไม่ถึงประสาทการรับรู้ของมันเลยด้วยซ้ำ เรี่ยวแรงจากการยื้อยุดฉุดกระชากเริ่มหายไปเรื่อยๆ


ในที่สุดผมก็ถูกจับยัดลงในรถยุโรปคันหรูของมัน


“ถ้ามึงออกมาจากรถ มึงพ้นสภาพจากการเป็นนักศึกษาแน่” มันกระซิบบอกผมก่อนจะปิดประตูอย่างแรง


ผมรู้มันเอาจริงแน่ ไม่ใช่แค่คำขู่ พวกคุณอาจคิดว่าพ่อหรือแม่มันเกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยแห่งนี้ แต่เปล่าเลย...แค่มันบอกใครต่อใครว่าผมขายนวด แค่นี้ผมก็คงไม่มีหน้ามาเรียนแล้ว ดีไม่ดี เรื่องคงไปถึงหูคณบดีและตัดสินให้ผมถูกไล่ออกก็เป็นได้




 

 

ภายในรถเงียบงัน บรรยากาศอึดอัด ผมมองออกไปนอกหน้าต่างตลอดเวลา แต่ผมก็สามารถรับรู้ได้ว่าอารมณ์ของคนขับยังไม่คงที่ เพราะฉะนั้นผมควรอยู่เฉยๆถ้ายังไม่อยากตายตอนนี้


ไอ้เหี้ยโทไม่ได้ขับซิ่ง ขับเร็ว หรือขับกระชากแต่อย่างใด เพราะถนนในกรุงเทพไม่ว่าจะเวลาใดก็สามารถติดได้เสมอ ทางที่มันขับมาผมคุ้นนิดๆเพราะป้ายชื่อถนนย่านคนรวยที่ที่ดินแถวนี้คงแพงมากกว่ารถ1คัน แต่ผมก็ไม่กล้าถามมันว่าจะพาผมไปไหน


ไม่รู้ว่าป่านนี้ไอ้บูม จ๊อบ หลามจะเป็นยังไง แม่งคงสงสัยว่าผมไปซื้อน้ำที่โรงงานผลิตรึเปล่า แต่ช่างเถอะ การที่มันไม่โทรตามผมแบบนี้ก็ดีแล้ว การเรียนช่วงบ่ายก็คงต้องโดดไปตามระเบียบ


20 นาทีต่อมามันก็เลี้ยว ผมเห็นแว๊บๆว่าเป็นชื่อคอนโด...คงคอนโดมันละมั้ง?


ผมไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับตัวมัน อย่างที่บอกไปตอนแรกๆ ผมไม่ค่อยรู้สึกสนิทใจกับมันเท่าไหร่ และยิ่งตอนนี้ผมควรระวังตัวให้มากๆ อารมณ์ของมันตอนนี้คงอยากฆ่าใครสักคน


และคนๆนั้นต้องเป็นผมอย่างแน่นอน


“ตามกูมา อย่าให้ต้องใช้กำลัง”


ไอ้สัด อยากจะด่าเหลือเกิน แล้วที่เมื่อวานจู่ๆมึงมาชกกูละ ไม่ได้ใช้กำลังเลยงั้นสิ?


ผมลงจากรถ เดินตามหลังมันไปยังล๊อบบี้ มันสแกนนิ้วมือเพื่อเปิดประตูไปใช้ลิฟท์ เมื่อก้าวเข้าไปข้างในไอ้โทกดเลขชั้นสูงสุด


ยอมตามมันมาถึงขนาดนี้แล้ว คงพอที่จะทำให้มันหายบ้านิดนึง


ทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออก ไอ้โทนำออกไป แต่ผมหยุดอยู่กับที่ ซึ่งมันคงรู้สึกได้ ผมใช้จังหวะนั้นรีบอธิบายทันทีก่อนที่จะมีอะไรมาขัดจังหวะอีก


“กูโดนแกล้ง” ผมรีบพูดต่อ “มีใครก็ไม่รู้เอารูปและเบอร์โทรกูไปโพสในเว็บเกย์นั่น”


ไอ้โทเงียบ จ้องหน้าผม และประตูลิฟท์กำลังจะปิด


“ออกมา” มันพูดเรียบๆ


เฮ้ออ มันคงยอมฟังผมบ้างแล้วสินะ ผมก้าวออกไป ไอ้โทเดินนำไปยังห้องมันต่อ



ณ เวลานี้ผมรู้สึกโล่งไปเปราะหนึ่ง อย่างน้อยผมก็ได้พูดความจริงแล้ว





ห้องมันก็อย่างที่คิด กว้าง หรูหราแต่เรียบง่ายสไตล์โมเดิร์น ทำเอาผมต้องรีบถอดรองเท้าเพราะกลัวทำพื้นเปื้อน ห้องชุดนี้แบ่งเป็นสัดส่วนทั้งห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องนอน ห้องน้ำ เฟอร์นิเจอร์ครบครัน


ผมยืนอยู่กลางห้อง ทำตัวไม่ถูก คือเอาจริงๆแล้วผมไม่เคยอยู่กับมัน 2 คนด้วยซ้ำ ไม่เคยคิดว่าผมจะได้มีสิทธิ์มาเหยียบคอนโดหรูของมัน


“เอ่อ...กู...” ไม่รู้จะพูดอะไรกับมันดี ควรจะเริ่มจากตรงไหนก่อน


ไอ้โทหันมา ยืนกอดอกพร้อมกับสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า


“ถอดสิ”


หะ? อะไร? ถอดอะไร?


ผมงงเป็นไก่ตาแตก จู่ๆบอกให้ผมถอด อะไรของแม่งวะ?



“กูสั่งให้มึงถอด วันนี้กูซื้อมึงทั้งวัน กูจ่ายไม่อั้น”

!!!



“ไอ้เหี้ยโท!! กูบอกแล้วไงว่ากูโดนแกล้ง ไอ้สัด!!” ผมตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อมัน แต่นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมหันต์ เพราะมือมันโอบรอบเอวผมก่อนจะกระซิบที่ใบหูเสียงเหี้ยม


“มึงคิดว่ากูเป็นควายหรอ?”


ผมนิ่ง


“มีคนหวังดีมาบอกกูว่าเห็นมึงเดินเข้าออกม่านรูดกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้า”

“แล้วมึงก็เชื่อ!?”

“มีรูปด้วยนะ อยากดูมั้ยล่ะ?”

รูป? รูปเหี้ยอะไร?


ขณะที่ผมกำลังสับสน มือเรียวของคนตรงหน้าก็ค่อยๆปลดดุมเสื้อนักศึกษาทีละเม็ดอย่างช้าๆ ปากก็พูดต่อราวกับเป็นเรื่องธรรมดา


“นอนกอดกับผู้ชายอย่างมีความสุขเลยนะ หึ แถมยังได้เงินด้วยนิ งานอะไรจะสบายไปกว่านี้ จริงมั้ย?” มันค่อยๆไล้สันจมูกไปกับซอกคอ สร้างความปั่นป่วนให้กับผม


“มะ...ไม่”


“แต่วันนี้กูขอซื้อมึงทั้งวันเลยนะ กูบอกแล้วจ่ายไม่อั้น ขอแค่มึงบริการกูให้ดีก็พอ ให้สมกับที่เป็นเพื่อนกันหน่อย” ไอ้โทยังคงพูดพร้อมๆกับมือของมันก็ทำหน้าที่ลูบคลำไม่หยุด


แต่คำว่า ‘เพื่อน’ มันทำให้ผมได้สติ


ผมผลักมันออกไปอย่างแรง ไม่สนว่ามันจะเซไปชนกับอะไร ผมรีบวิ่งไปยังประตู แต่รู้สึกว่าระยะทางมันไกลเหลือเกิน และยังไม่ทันที่ผมจะได้คว้าลูกบิด วงแขนกว้างก็รวบตัวผมไว้ได้ทัน


คราวนี้ไม่มีการพูดดีอะไรทั้งนั้น แววตาของไอ้โทครุกกรุ่นไปด้วยความโมโห มันผลักผมล้มลงกับพื้น หลังผมกระแทกเต็มๆแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่จะต้องสนใจ ในเมื่อคนตรงหน้าขึ้นคร่อมผมอย่างรวดเร็ว


เสื้อนักศึกษาที่ปลดกระดุมยังไม่ครบมันก็ไม่สน มันฉีกเสื้อแล้วมัดมือผมไว้เหนือหัว แผ่นอกเปลือยเปล่าปรากฏแก่สายตา ขาผมถูกกดทับด้วยน้ำหนักตัวมัน


“ไอ้เหี้ยโท ปล่อยกู!!!” ผมขืนตัวสุดกำลัง แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนัก


“กูบอกให้ปะ..อื้อออ!!!”


ริมฝีปากทาบทับลงมาอย่างแรงจนเจ็บ ลิ้นร้อนสอดเข้ามาอย่างรวดเร็วและตวัดพันเกี่ยวอย่างชำนาญ มันกวาดไปทั่วโพรงปาก ไม่มีความอ่อนหวานหรืออ่อนโยน มีแต่ความโกรธโมโหที่ผมสัมผัสได้


จูบ...ที่ไม่ใช่จูบ มันไม่ใช่เลย ผมรู้สึกขยะแขยงและรังเกียจ อยากจะกัดลิ้นหรือขัดขืนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมันบีบคางผมไว้ให้รับจูบทุเรศๆจากมัน ส่วนมืออีกข้างของมันยุ่งอยู่กับการปลดเข็มขัดและกางเกงของผม ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานนัก ความเย็นกระทบกับผิวหนังทำให้ผมรู้ว่ามันทำสำเร็จแล้ว และในตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่ปกปิดร่างกายผมไว้


“อื้ออออออออออ!!!!”


ผมตาเหลือกทันทีเมื่อมันจับหว่างขาผมแล้วบีบ แต่มันก็คงยังใช้ลิ้นต้อนไปทั่วจนผมชักเริ่มหายใจไม่ทัน ซึ่งมันคงรู้สึกได้จึงถอดริมฝีปากออกไป


“เล่นตัวอย่างกับไม่เคย แต่ก็ดี ได้อารมณ์เหมือนกัน”


“ปล่อยกู!!!” แน่นอนว่ามันคงไม่ทำตามที่ผมบอก ปากมันเคลื่อนต่ำไปยังบริเวณยอดอก ครอบริมฝีปากแล้วดูดดึงอย่างช้าๆ อะไรบางอย่างในตัวผมตื่นขึ้นมาทันที เท่านั้นยังไม่พอมือหนาเลื่อนสิ่งที่ปกปิดร่างกายสิ้นสุดท้ายออกไปแล้วกุมน้องชายผม จากนั้นก็เริ่มปรนเปรอจนผมแทบครองสติไม่อยู่


“พะ พอ พอได้แล้ว” จากที่ผมตะโกนกลายเป็นว่าน้ำเสียงผมแผ่วลง คล้ายกับจะอ้อนวอนด้วยซ้ำ


แต่ไอ้โทมันไม่หยุด ซ้ำยังทำให้มันหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ มันต่างกับการที่ผมช่วยตัวเองอย่างมาก มือของมันควบคุมผมได้เพียงเพราะกำน้องชายผมที่กำลังพองโตอย่างเต็มที่เอาไว้


“หึ จะเสร็จแล้วเหรอ? อะไรวะ?” มันเงยหน้ามามองผมอย่างดูถูก


“ไอ้..หะ เหี้ย..” ได้แต่ด่า ทำอะไรมันไม่ได้


ในมือมันยังคงรูดรั้งน้องชายผม จนเมื่อถึงจุดๆหนึ่ง จุดที่ผมพร้อมจะปลดปล่อยความทรมานและความเสียวซ่านทั้งหมด แต่มันกลับหยุดมือ เอานิ้วโป้งมาปิดทางออกตรงปลายยอด


“สัด!!!!!”


“เรื่องอะไรจะให้เสร็จก่อนละครับ” ไอ้โทพูดแบบยิ้มๆ แต่ประโยคต่อมาทำเอาผมอึ้ง “ทำให้ลูกค้าด้วยสิ...แต่ด้วยปากนะ เห็นว่าถนัด จัดซะหน่อยสิ”


มันยืดตัวขึ้น น้องชายผมเป็นอิสระแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าอารมณ์กามที่คั่งค้างจะหมดไป คนตรงหน้าค่อยๆถอดเข็มขัด รูดซิปลง เผยให้เห็นชั้นในสีดำที่นูนเด่นออกมากลางลำตัว


“ไม่!!!!!” ผมดิ้นหนีทันที แต่มือผมถูกมัดทำให้ทำอะไรได้ไม่สะดวกนัก



แค่นี้กูก็ขยะแขยงเต็มทนแล้ว อย่าให้กูต้องรู้สึกแย่ไปกว่านี้เลย...


ถึงแม้จะมีอารมณ์ แต่แบบนี้มันไม่ใช่ ยิ่งกับผู้ชายที่เป็นเพื่อนด้วยแล้ว...



“ทำไม! ทีกับคนอื่นนี่หน้าระรื่น กับเพื่อนตัวเองแค่ทำให้นิดๆหน่อยๆไม่ได้รึไง!?” ไอ้โทจิกหัวผมขึ้นมาแล้วตวาดใส่



เจ็บ.. .


เจ็บทั้งกายและใจ


สายตามันไม่ได้มองผมว่าเป็นเพื่อนอย่างที่ปากมันพูดเลย


หรือบางทีถ้าผมทำให้มันจบๆไปอาจจะดีกว่านี้...


มือหนาของคนตรงหน้าผลักหลังศีรษะทำให้หน้าผมจ่อกับน้องชายของมัน


แค่อมๆเลียๆให้จบๆไป...


ผมค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ ใช้ริมฝีปากดึงขอบชั้นในสีดำลงมา น้องชายของมันปรากฏตรงหน้าผม ผมหลับตาลงและเริ่มทำในสิ่งที่มันขอ



ไม่รู้ว่าตอนนี้สภาพผมเป็นยังไง แต่มันคงทุเรศและไร้ศักดิ์ศรีสิ้นดี



“ทำดีๆสิวะ!! แม่งเอ๊ยยยย!” ไอ้โทสบถอย่างหงุดหงิดเพราะผมทำไม่ได้ดั่งใจมัน



อยากจะหันหนี แต่มือที่รั้งไว้ตรงคอมันทำให้ผมต้องทำต่อ


อยากจะอ้วก เพราะน้องชายของมันเต็มปากผม



“ไอ้เหี้ย พอเลยมึง” มันดันหน้าผมแล้วผลักออกอย่างแรงจนหัวผมไปกระแทกกับผนังห้องที่อยู่ไม่ห่างมากนัก



ปึก!




สิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นคือใบหน้าตกใจของมันและสองมือที่กำลังจะคว้าผมไว้แต่ไม่ทัน...




Next Chapter >> - 4 -





Talk
มาช้าแต่ดีกว่าไม่มานะค๊าาาาา

กด+ให้ทุกคนเลย ขอบคุณทุกท่านที่เม้นต์ให้นะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ

[B52]

อึดอัดใจมากๆๆๆๆ สงสารนะโมไม่รู้โดนใครแกล้ง ทำให้ต้องโดนกระทำแบบนี้ โกรธโทมากอะแอบรักเขาแน่ๆแต่มีหูไว้กั้นหัวเฉยๆ โกรธเพื่อนทั้งสองคนด้วย อะไรวะเพื่อนตัวนะนั่นไม่รู้นิสัย หรือการดำเนินชีวิตเขาเลยหรือไง
เฮ้อ!!!เหนื่อย อยากอ่านต่อรอวันศุกร์

[drunrew]

อึดอัดโว้ยยยยยยยยยยยยยย ทำไมไม่บอกอิโทมันไปคะน้องนะโมมม หนูต้องเอาตัวรอดเป็นยอดดีนะคะ ปล่อยมันคุกคามทางเพศแบบนี้บ่องตง เจ๊ไม่ปลื้ม 

ปล(ป้องหล่อ). กุงเกงน้ำเงินน   

[Wereena]

ปวดตับ คำเดียวสั้นๆ คือแบบ เป็นคนไม่ค่อยถูกกับนิยายที่พระเอกราวกับกินหญ้าเป็นอาหารวันละสามมื้อแบบนี้อ่ะ แต่ชอบนายเอกนะที่เป็นคนดี อึดอัดที่ิอะไรๆไม่มีท่าทีจะคลี่คลายเลย มีแต่นายเอกนโม โดนทำร้ายตลอด แล้วแบบว่า แต่ละตอนมันสั้นง่ะ ความค้างมันเลยทวีคูณ อ่านไปๆ ความรู้สึกเหมือน กำลังอั้นอึ อยากจะเบ่งก้เบ่งไม่ออก แถมความปวดทวีมากขึ้นอีก(เปรียบเทียบอะไรของม้าาน)  เอาจิงๆก็ชอบเรื่องนี้นะคะ แต่รอให้อัพหลายๆตอนแล้วค่อยมาอ่านดีกว่า บ่องตรงกลัวทนพิษอาการปวดตับไม่ไหว ตามไปบึ้มบ้านคนเขียน โทษฐานทำให้คนอ่านอินมากเกินไป

[DeShiWa]

ครับผม จะรออ่านพรุ้งนี้ครับ

มาเป็นกำลังใจให้ครับผม

ว่าแต่เมื่อไรจะรู้ความจริงซะทีละครับ

[FinBL]

อีโท แกนี่มันครบสูตรพระเอกนิยายจริงๆว่ะ หล่อ โหด โฉด เลว ระยำ ความคิดต่ำช้า 
อย่าคิดว่าชั้นจะชอบแกนะ เชอะ   

แล้วอีหลามกับอีจ๊อบ พวกมึงสองตัวเป็นเพื่อนภาษาอะไร ไหนบอกว่าไม่เคยรังเกียจเพื่อนไง คบกันมาตั้งปีแค่นี้ก็ดูไม่ออกเหรอ ว่าโมเป็นคนยังไง ส่วนบูม(ขออย่างเดียวอย่าให้ไรเตอร์หักมุมกลายเป็นว่าบูมอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนะ เพราะถ้าเป็นแบบนั้น ชีวิตนะโมก็จะไม่เหลืออะไร) ตอนนี้บูมเป็นที่พึ่งทางเดียวให้กับนะโม ไม่เหมือนอี (อดีต)เพื่อน สามคนนั่น

ปล. บรรดาคนที่เราสงสัยว่าอยุ่เบื้องหลังของแผนการทั้งหมดมีดังนี้
1 พี่หรือน้องรหัสของนะโมเอง อาจะเป็นตอนที่พาไปเลี้ยงสายรหัสไรเงี้ย และบางทีคนที่นอนอยู่บนเตียงน่าจะเป็นน้องรหัส เพราะตอนนั้นนะโมพูดเหมือนว่าคุ้นๆกับสีผมใช่มั๊ยล่ะ แล้วน้องรหัสของนะโมก็เป็นลูกครึ่งด้วย
2 ต่อมาคือ ปกป้องกับปลาวาฬ อาจจะเป็นหนึ่งในสองคนนี้มีใครแอบชอบอีโทอยู่ก็ได้ (ซึ่งสิ้นคิดมาก) หรือทั้งสองอาจจะร่วมมือกัน อย่าง ปลาวาฬเอาข้อมูลของนะโมมาจากหลาม แล้วเอาไปโพสลงเว็บเกย์ ส่วนภาพตอนที่นะโมเข้าโรงแรมหรือนอนกับผู้ชาย อาจจะเป็นตอนที่นะโมโดนมอมเหล้า แล้วใครบางคนในนี้สะกดรอยตายอะไรงี้ ถึงได้ถ่ายภาพมาได้ จากนั้นก็ส่งภาพเข้าเครื่องอีโท เพราะยังไงหลามกับโทมันเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว

ปล. นี่เป็นแค่สิ่งที่คาดเดาทั้งหมด เพราะไงๆ ซ่ะคนที่รู้ทั้งหมดทุกอย่างก็คือไรเตอร์สุดสวย ไรเตอร์จ๋าาาาาาาา มาต่อไวๆ น๊าอารมณ์มันค้างอ่ะ




[attachment deleted by admin]

[PoPuAr]

ไอ้เพื่อนโท เลวระยำสม่ำเสมอจริงจริ๊งงงงง

ก็ยังคงเป็นปริศนามืดดำต่อไป  ว่าใครเป็นคนทำร้ายนะโม

[hotladyanyavee]

+1ให้กำลังใจ ในเด็กดีแบนอีกแล้ว เซ็งตับ

[chisarachi]

ชอบแนวเรื่องแบบนี้จัง ดราม่าาาา
มืดๆ พี่โท!!!! ของน้องงงง  ปลื้มมม
ชอบนิสัยพี่โททท คิดว่าเขาต้องเป็นผู้ชายที่น่ารัก จนหาตัวจับยาก
แม้ตอนนี้จะร้ายกาจก็เหอะะ คิดว่าพี่โทรักนะโมแน่ๆ
ไม่งั้นนางคงไม่หึงรุนแรงขนาดนั้นหรอก
ขอให้นะโมไม่เกลียดพี่โทเป็นพพอ  ดกรธเคืองได้ แหมโดนข่มขืนนะจ๊ะ
แต่โกรธคนที่ลงรูปและใส่ร้ายน้องมากกว่า แรงนะ  ทำกันได้
ถ้าเป็นเพื่อนนี่จะยิ่งแรงไปใหญ่  แต่เพื่อนๆน้องนี่น่าตีเหมือนกันนะ
ไหนว่าเพื่อนกันไง ทำไงไม่คุยกับนะโม หายไปเลย
หรือว่าโดนใครใส่ร้ายมาอีกหรือเปล่า แต่อีกแง่ก้เข้าใจเพื่อนนะโมนะคะ
ไม่รู้ซิ อาจจะเป็นเพราะเพิ่งมาสนิทกันไม่นาน ผ่านอะไรด้วยกันมาไม่มากมั้ง
เพื่อนๆเลยหายไปจากนะโมเมื่อเกิดเรื่อง 

ชอบนะโมตรงที่เป็นคนน่ารัก แต่ติดตรงปากดีไปนิด ชอบท้าพี่ดทเขา โดนเลย
แต่อย่างว่าคนปากกัดตีนถีบจะอยู่นิ่งๆเป้นโสรยาได้ไง แรงมาก้จะแรงกลับให้
แต่ภายในน้องคงช้ำมาก โอ๋ๆๆไม่เป็นไรนะ ตรงที่บอกว่ากอดตัวเองเหมือนเดิม เพราะไม่มีใครให้กอดนานแล้ว
ตอนนั้นน้ำตาซึมเลย สงสารนะโม คนที่ตั้งใจ  คนที่ทำงานเลี้ยงตัวเองอย่าสุจริตสมควรหรอที่ดดนแบบนี้

น้องป้องงง รักหนุนะ แต่รู้สึกว่าอยากให้ป้องเป็นพี่น้องกะนะโมมากกว่าฮ่าๆ
คาแลตเตอร์น้องป้องน่าหลงมากอ่าา  แต่แบบไงดี เป็นพวกที่ไม่ชอบตัวรองทุกตัว
เพราะกลัวมาแย่งความรักจากนายเอกไป หรือมาโดนตัว มาจับ มาจูบ นี่จะรับยากมากกกกกกกก
แม้น้องป้องจะน่ารัก และพี่จะรักน้องป้อง
แต่พี่จะไม่รักนะถ้ามาโดนตัวน้องโม <<<พระเอกข่มขืนเธอไม่ว่านะ แต่น้องป้องยังไม่ทำอะไรเลยได้ข่าว ลำเอียงมาก

สรุปว่ารอติดตามต่อนะคะ เรื่องนี้อ่านแล้วเข้าใจง่ายดี  แต่นิดนึงงง ถ้าเพิ่มการบรรยายที่ทำให้รู้สึกร้าวไปถึงทรวงในนะ
จะอินมาก อย่างตอนที่บอกไม่มีค่า  มีค่าแค่นี้(ที่พี่โทบอกนะโม)  หรือแม้แต่ตอนที่กอดตัวเอง เล่าเรื่องที่บ้าน
มันเกือบบจะร้าวถึงทรวงละ แต่ไงดี มันอีกนิดเดียว น้ำตาก็ซึมเบาๆ ถ้าเพิ่มอารณือีกนิดนะ จะอินมากก!!

[MunashiiSora]

เชียร์น้องป้อง !

 

[Julytastic]

พึ่งเคยเข้ามาอ่านครั้งแรก โอยยย ค้างมาก!
สงสัยว่าใครเป็นคนโพสรูปนะโม แต่ที่สงสัยยิ่งกว่าคือรูปในมือถือโทนี่คือรูปนะโมจริงมั้ย - -
หรือจริงๆแล้วนะโมจะมีแฝด
แต่โทนิสัยน่าเตะเว่ออออ หมั่นไส้
ขอเดาว่าโทน่ะ จริงๆแอบชอบนะโมอยู่แล้วแหง พอเห็นรูปเลยคิดว่านะโมขายจริงๆ เลยจับกดซะ แบบอารมณ์ผิดหวังแล้วก็อารมณ์ส่วนตัวที่อยากจับกดอยู่ตั้งแต่แรก 55555
แต่ชอบพระเอกโหดๆอย่างนี้จริงๆ 
รออ่านตอนต่อไปนะคะ