หัวข้อ: (เรื่องสั้น)เมื่อความรักเท่ากับศูนย์ แล้วใจนายฉันเท่ากับอะไร แจ้งข่าว10/10/2557

[เจ้าหญิงหิมะ]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

-----------------------------------------------------------------------------------
บทนำ
ชายร่างบางได้อ่านข้อความหนึ่งจากเว็ปหนึ่งที่มีข้อความว่า

// มีหลายวิธีเราจะตั้งโจทย์ที่ได้ผลลัพธ์
เท่ากับ 6
2+2+2=6
2คูณ3=6
12-6=6


มีหลายวิธีที่จะทำให้น้ำเต็มแก้ว
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยู่
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยุ
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก

ในการที่จะง้อเพื่อนที่โกรธกัน ก็มีอยู่หลายวิธี
-ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าเพื่อน พร้อมทำหน้าสำนึกผิด
-ซื้อขนมที่เพื่อนชอบมาแบ่งให้เพื่อนกิน
-เขียนกลอนง้อเพื่อน

การบอกรัก ก็เป็นเช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆในชีวิตที่ว่ามา
เมื่อเราจะบอกรักใครคนนั้น ที่เราแอบรักมานานแล้ว
แต่การเดินเข้าไปบอกเขาตรงๆว่า
"ฉันรักเธอนะ เรามาเป็นแฟนกันไหม"
เป็นสิ่งที่ต่อให้ตายแล้วไปเกิดใหม่ เธอก็ยังไม่กล้าทำ
ก็อย่าเพิ่งท้อใจ แล้วก็อย่าเพิ่งถอดใจว่าชาตินี้ ฉันคงจะได้แค่ แอบรัก อย่างนี้ตลอดไป
เพราะว่าเธอยังสามารถ...
-ยื่นเพลงบอกรัก ให้เขาไปเปิดฟังเอง
-เขียนจดหมายสารภาพรัก (ถ้าเธอเขียนถนัด และเขาเปงผู้ชายโรแมนติก)
-ให้เขายื่นสมุดการบ้าน โดยเขียนไว้ในสมุดก่อนยื่นให้เขาว่า''รักคนลอก''

ความรู้สึกรักที่มาจากใจนั้น เป็นความรู้สึกที่ดี
จึงไม่ใช่เรื่องน่าอาย ที่เราจะบอกใครสักคนว่ารัก
ไม่ว่าจะบอกด้วยวิธีใดก็ตาม
และจงเชื่อมั่นในความรักไว้เสมอว่า
แม้คำตอบที่เขามีให้ จะไม่ได้เป็น"เราก็รักเธอเหมือนกัน"
เขาอาจจะยื่นเพลง"แค่เพื่อน"ให้เธอกลับคืน
เขาอาจจะส่งจดหมายสารภาพรักคืนให้เธอหน้าตาเฉย
หรือเขาออาจจะเอาสมุดการบ้านมาคืน พร้อมกับเขียนต่อ
จากข้อความบอกรักของเธอว่า
"ขอบคุณที่รักกัน แต่เรายังไม่อยากรักใคร"
ก็ไม่ได้หมายความว่าความรักกำลังทำร้ายเธอ
เพราะบางที ความรักก็ต้องการสอนให้เราผิดหวัง
เหมือนที่ธรรมชาติสอนให้เราล้ม ก่อนที่จะเดินเป็น
ขอจงมีความสุขที่ได้รู้จักใครสักคน แม้ว่าหนึ่งใจของเธอ บวกกับหนึ่งใจของเขา
จะได้เท่ากับศูนย์ก็ตาม  //

น้ำตาไหลออกมาจากตาคู่สวยของร่างที่บอบบางนั้น
สายตาเหลือบไปมองไดอารี่และวีดีโอที่เขาอัดไว้ให้คนที่รัก
หยิบไดอารี่ขึ้นมาเขียนข้อความลงไป มันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาได้เขียนถึงคนที่ตนรัก
เขาจึงเขียนเยอะเป็นพิเศษ ให้ตัวหนังสือเหล่านั้นส่งไปถึงใจอีกฝ่ายหนึ่ง

--------------------------------------------------------------------------------------------------


                                                                                       by. มีน

                                                                                       จุ๊ฟๆ 

[เจ้าหญิงหิมะ]

ตอนต้น (คนข้างกายที่ไม่เคยได้เป็นคนข้างใจ)

ภายในห้องที่แสนเย็น มีร่างสองร่ายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
ด่านหนึ่งมีชายหนุ่มนอนหลับสบายมีรอยยิ้มบนใบหน้า เหมือนตกอยู่ในความฝันที่สวยงาม
ข้างกายมีชายหนุ่มร่างบางใช้ผ้าห่มคุมกายที่เปลือยเปล่า มีหยดน้ำตาไหลรินไม่ขาดสาย
มืออันบอบบางไม่ต่างจากผู้หญิงสัมผัสไปที่ใบหน้าชายหนุ่มข้างกาย อย่างกับต้องการจดจำทุกสัมผัส
แต่ต้องชะงักเมื่อร่างบางได้ยินเสียงครางในลำคอจึงก้มไปฟังใกล้ๆ

เหมือนหัวใจกำลังแตกสลาย โดนทุบด้วยค้อนอันใหญ่


"ฉันรักเธอ"

"ปาย"


"คุณไม่เคยรักปั่นเลยใช่ไหม" ปั่นได้แต่พึมพำออกมา กับร่างกายที่สั่นเทา

ปาย

 คนคนนี้มีความสำคัญกับคุณมากเพราะเธอคือแฟนเก่าของคุณ

 หญิงสาวที่สวยงามเพียบพร้อม ซึ่งสามารถทำให้ชายหนุ่มนามว่าคุณที่ได้ชื่อว่าเจ้าชู้มาก
ตกหลุมรักหญิงสาวรักจนเลิกนิสัยเจ้าชู้  แต่แล้วปายก็ไม่เลือกคุณ เพราะเธอต้องการคนที่ดีกว่า
เหมือนโชคชะตาเล่นตลกที่ปั่นเป็นตัวกลางละหว่างทั้งสอง คนหนึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องอีกคนเพื่อนสนิท
เหมือนโชคชะตายังเล่นตลกไม่พอ ในคืนหนึ่งคุณเมามายด้วยพิษเหล้าและรัก เผลอคิดว่าเขาเป็นหญิงสาว
เลยมีความสัมพันธ์กัน โดยที่เขาพยายามขัดขืนเต็มที่แต่คงเป็นเพราะจิตใจในส่วนลึกเขารักเพื่อนสนืทคนนี้มาก
ทำให้คืนนั้นเปลี่ยนไความสัมพันธ์ของทั้งสองไป

 คุณยอมรับผิดชอบโดยการเป็นแฟนกับเขา  ทั้งๆที่เขาท้องไม่ได้เพราะไม่ใช่ผู้หญิง
แต่คุณก็อยู่เคียงข้างปั่นมาตลอด ปั่นมีความสุขมาก แต่ความสุขมักไม่ยั่งยืน
เมื่อเขาได้ยินคนที่รักละเมอเรียกชื่อแฟนเก่าบ่อยครั้ง



คุณอาบน้ำเสร็จยิ้มให้ปั่นเมื่อเห็นอาหารบนโต๊ะ ปั่นช่วยคุณแต่งตัวเหมือนทุกวัน
ร่างสูงของคุณเหมือนยิ้มให้เขาแต่ในใจปันรู้ดีว่าในสายตาร่างสูงตรงหน้าไม่ได้มีเขาคนเดียว
เพราะบ่อยครั้งตอนมีเช็กส์กันคุณเผลอครางชื่ออีกคนขึ้นมา ทำให้เขาเจ็บแต่ก็ยังยอมที่จะเจ็บมากกว่า


"ปั่นวันนี้เดียวเลิกเรียนรอด้วยนะกลับพร้อมกัน"

"จริงหรอ ปั่นจะรอนะ"

"ไปก่อนนะ"

คุณกับปันถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็กก็ไม่ได้เรียนคณะเดียวกัน
ทำให้แทบไม่ได้เจอกันที่มหาลัย

อีกหนึ่งอาทิตย์ก็วันเกิดคุณกับเขาที่ปังเอิญเกิดวันเดียวกันห่างกันแค่ปีเดียว
ปีนี้คุณตื่นเต้นเป็นอย่างมากเพราะปีที่แล้วเขาไม่ได้ฉลองด้วยกันปีนี้จะเป็น
ปีแลกที่ฉลองวั้นเกิดด้วยกันในฐานะคนรักกัน



คุณรีบลงมาจากตึกเพราะปั่นรออยู่แต่ต้องชะงักเมือเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามา
ถึงแม้ไม่ได้เมมชื่อไว้แต่ยังจำได้ดีเพราะมันติดลึกลงไปในหัวใจ
สมองเขาสั่งให้กดตัดสายเพราะคนคนนี้ไม่ใช่ของเขา เป็นแค่คนที่ทำให้เขา
แทบอยู่ไม่ได้ เจ็บปวดลึกที่หัวใจเหมือนมีมีดนับพันทิ่มแทง

แต่แม้สมองจะสันแต่หัวใจที่อ่อนแรงและมือที่ไม่ทำตามสมองยอมแพ้แก่หัวใจ

"ครับ...ปายมีอะไรหรือเปล่า"

[ฮึก ..ฮือ ..คุณ ..คุณ..ช่วยปายด้วย แทน แทนเขามีคนอื่นแล้ว ฮือๆ]

หัวใจคุณมันอ่อนแรงแทบหยุดเต้น

"ปายปายอยู่ไหน อยู่ที่ไหนตอนนี้"

[ปายอยากเจอคุณ คุณมาหาปายได้ไหม ปายไม่ไหวแล้ว คุณมาหาปายได้ไหม]

"ได้ชิปาย สำหรับปายคุณว่างเสมอ"

เมื่อพูดจบในใจและสมองคุณลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ลืมว่าต้องทำอะไร
ลืมแม้แต่ใครบางคนที่รอเขาอยู่ ลืมว่าคนที่รอเขาอยู่คือคนที่อยู่เคียงเขาตลอดมา

----------------------------------------------------------------------------------------------


                                                                                       by. มีน
                                                                                       จุ๊ฟๆ 

[อยากกินไข่พะโล้ โปะ]

เลวมาก

[เจ้าหญิงหิมะ]

(ตอนกลาง)ที่ผ่านมาเราเป็นอะไรกัน

ปั่นรอคุณอยู่นานฝนลงเม็ดอย่าต่อเนื่องมาเป็นเวลา10นาทีแล้ว อกด้านซ้ายกระตุก
วูบแปลกๆเหมือดำดิ่งสู่ก้นเหวลึก

สี่ชั่วโมงผ่านไปปั่นรอคุณจนมืด ปั่นโทรหาคุณหลายรอบแล้ว
คุณไม่ได้ปิดมือถือ แต่ทำไมไม่รับ นานเข้าก็กดสายทิ้ง

รางบางเดินตากสายฝนออกไปเพื่อชำระล้างของเหลวใสๆที่ขอบตา
ในใจมีแต่คำถาม คุณไปไหน


กลางดึกเป็นเวลาของวันใหม่ร่างบางอยู่ในความมืด แอร์เย็นเชียบ มีแต่น้ำตาที่อยู่เป็นเพื่อน
แกร๊ก เสียงที่ดังขึ้นมาทำให้ร่างบางรู้สึกดีใจกำลังจะดันตัวขึ้นจากที่นอน
แต่ต้องชะงักเมื่อได้กลิ่นเหล้าและบุหรี่ คุณทิ้งตัวนั่งบนที่นอน
ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าคุณเมามายแค่ไหน

"ปาย ฉันให้อภัยเธอได้เสมอ ขอแค่มีเธอก็พอ ฉันต้องการแค่เธอ"
"ฉันรักเธอปาย ขอโทษนะปั่น ขอโทษ"
เหมือนโลกหยุดหมุน ร่างบางไม่อยากแม้แต่จะหันไปมอง ได้แต่หลับตาลงช้าๆ

นี่คือคำตอบของทุกๆอย่าง

ไม่จำเป็นต้องสงสัยอะไรอีกแล้วไม่จำเป็นต้องหาหาคำตอบ

ได้แต่หลับตาอยุดทุกอย่างไว้ให้เป็นเพียงแค่ความฝัน ให้ทุกอย่างในคืนนี้แค่ฝัน
ยอมหลอกตัวเองในวันนี้ ทำใจและสมองให้ลืมทุกคำพูดที่พึ่งได้ยินไป รอเวลาผ่านไป

เมือได้ยินเสียนกรนเบาๆข้างกาย ปันจัดให้คุณน้อนท่าที่สบายที่สุด ใช้ผ้าที่ชุบน้ำหมาดๆ
เช็ดตามรอบคอ แขนและตัวหวังให้ร่างสูงจะหลับสบาย แต่บนหน้าที่แสนอ่อนโยน
นั้นกลับมีแต่น้ำตาไม่ขาดสาย ดวงตาจองมองใบหน้าร่างสูงที่ตนรัก ภายใต้ความมืดที่มีแสดรอดเข้ามา

"คุณไม่เคยรักปั่นเลยหรอ"
"คุณจะให้ปั่รอไปถึงไหน"
"ปั่นเป็นอะไรสำหรับคุณ "
"คุณตอบปั่นสิ จะให้ทำอย่างไง"

ทรมาน

เจ็บเจียงตาย

เหมือนมีดค่อยๆแล่หัวใจช้าๆ

ลมหายใจแทบจะขาดหาย

ร่างบางค่อยๆทิ้นกายลงไปช้าๆขยับให้แนบชิดกับร่างสูงเพื่อหาไออุ่นเหมือนทุกวัน

"คุณ ... ปั่นรักคุณนะ  ปันแรกทุกอย่างได้เพื่อคุณ แม้แต่จะเจ็บเกินทน"


เวลาผ่านไปจวนจะถึงวันเกิดของร่างสูง

ในห้องที่เงียบสงบมีเสียงร่างบางที่ยิ้มให้ร่างสูง แต่ในตาสั่นเทา
กับร่างสูงที่เหม่อรอยไปแสนไกล ในดวงตาคู่นั้นไม่มีร่างบางตรงหน้าเลย
เหมือนร่างบางเป้นแค่อากาศธาตุ



"คุณ"


"หืม.. เออ ..มีอะไรหรอ"

ปั้นมองชายตรงหน้า ที่ไม่ได้ฟังเขา หรือมองข้าม ไม่เคยแม้แต่ใส่ใจ
เหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลาที่อยู่กับเขา ปั่นได้แต่สมเพชตัวเอง

"พรุ่งนี้วันเกิดเราสองคน คุณอยู่กับปั่นนะ ฉลองด้วยกัน"

ปั่นอยากฉลองวันเกิดกับคุณในปีนี้

ปีสุดท้ายที่เขาจะได้ฉลองด้วยกัน

เพราะเขาตั่งใจ จะปล่อยมือจากคนตรงหน้า

ปล่อยให้ไปหาสิงที่ดีกว่าเขา

คุณทำหน้าหนักใจสักครู่หนึ่ง
"อื้ม.. ได้ชิ เราเป็นแฟนกันนิ"แล้วร่างสูงก็เดินเข้าห้องน้ำไป

แค่คำพูดสั้นๆเหมือนไม่ใส่ใจ  แต่ทำให้ร่างบางยิ้มได้

แต่สายตาของปั่นไปสดุดกับมือถือที่คว่ำหน้าบนเตียงเข้า
เหมือนมีแรงดึงดูดมือเรียวบางค่อยๆหงายขึ้นมาช้าๆ

สายตาจ้องไปที่มือถือสั่นไหว เหมือนเวลาหยุดลง
เหมือนมีน้ำเกลือสาดเข้าที่แผลสดๆ

รูปภาพชายหญิงกอดกันอย่างรักใคร่ นี่หรือเหตุผลที่เขา
ไม่สามารถหยิบจับมือถือของอีกฝ่ายได้เลย
เพราะเคยจะเอื่อมมือไปรับโทรสัพให้แต่โดนตวาดใส่เสียก่อน

น่าหัวเราะ แค่นี้ยังทำร้ายเขาไม่พออีกหรอ

"ปั่นจะปะ......เหี้ย"

ร่างสูงเดินเข้ามาแย่งของสำคัญของออกจากมือของอีกฝ่าย

"ใครให้นายยุ่งของส่วนตัวของคนอื่น ห๊ะ"
"ทำไมทำตัวอย่างงี้"

ร่างสูงตะคอกด้วยโทสะโดยที่ไม่ได้สังเหตุดวงตาที่แดงก่ำ

"คนอื่น"

"สำหรับคุณ ปั่นเป็นอะไร"


"...."

"คุณไม่เคยลืมปายเลยใช่ไหม"

"...."


"เห็นปั้นเป็นตัวแทนหรือไง"

ร่างบางค่อยๆๆทรุดลงทับพื้น

"เหี้ย "
ร่างสูงสถบพร้อมเดินออกไปจากห้องไม่แม้จะหันมามอง

ปั่นได้แต่ร้องไห้แทบขาดใจ
มันจบลงแล้วด้ายเส้นบางๆที่ผูกเขากับร่างสูงเอาไว้

ผ่านมา2วันปั่นก็ไม่เจอคุณอีกเลย

วันนี้เป็นวันเกิดของปั่นและคุณ เวลาร่วงเลยมาเกือบ2ทุ่มไม่มีแววว่าจะมีใครเข้ามาที่นี่



ปั่นได้อ่านข้อความจากเว็ปหนึ่งที่มีข้อความว่า
// มีหลายวิธีเราจะตั้งโจทย์ที่ได้ผลลัพธ์
เท่ากับ 6
2+2+2=6
2คูณ3=6
12-6=6


มีหลายวิธีที่จะทำให้น้ำเต็มแก้ว
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยู่
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยุ
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก

ในการที่จะง้อเพื่อนที่โกรธกัน ก็มีอยู่หลายวิธี
-ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าเพื่อน พร้อมทำหน้าสำนึกผิด
-ซื้อขนมที่เพื่อนชอบมาแบ่งให้เพื่อนกิน
-เขียนกลอนง้อเพื่อน

การบอกรัก ก็เป็นเช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆในชีวิตที่ว่ามา
เมื่อเราจะบอกรักใครคนนั้น ที่เราแอบรักมานานแล้ว
แต่การเดินเข้าไปบอกเขาตรงๆว่า
"ฉันรักเธอนะ เรามาเป็นแฟนกันไหม"
เป็นสิ่งที่ต่อให้ตายแล้วไปเกิดใหม่ เธอก็ยังไม่กล้าทำ
ก็อย่าเพิ่งท้อใจ แล้วก็อย่าเพิ่งถอดใจว่าชาตินี้ ฉันคงจะได้แค่ แอบรัก อย่างนี้ตลอดไป
เพราะว่าเธอยังสามารถ...
-ยื่นเพลงบอกรัก ให้เขาไปเปิดฟังเอง
-เขียนจดหมายสารภาพรัก (ถ้าเธอเขียนถนัด และเขาเปงผู้ชายโรแมนติก)
-ให้เขายื่นสมุดการบ้าน โดยเขียนไว้ในสมุดก่อนยื่นให้เขาว่า''รักคนลอก''

ความรู้สึกรักที่มาจากใจนั้น เป็นความรู้สึกที่ดี
จึงไม่ใช่เรื่องน่าอาย ที่เราจะบอกใครสักคนว่ารัก
ไม่ว่าจะบอกด้วยวิธีใดก็ตาม
และจงเชื่อมั่นในความรักไว้เสมอว่า
แม้คำตอบที่เขามีให้ จะไม่ได้เป็น"เราก็รักเธอเหมือนกัน"
เขาอาจจะยื่นเพลง"แค่เพื่อน"ให้เธอกลับคืน
เขาอาจจะส่งจดหมายสารภาพรักคืนให้เธอหน้าตาเฉย
หรือเขาออาจจะเอาสมุดการบ้านมาคืน พร้อมกับเขียนต่อ
จากข้อความบอกรักของเธอว่า
"ขอบคุณที่รักกัน แต่เรายังไม่อยากรักใคร"
ก็ไม่ได้หมายความว่าความรักกำลังทำร้ายเธอ
เพราะบางที ความรักก็ต้องการสอนให้เราผิดหวัง
เหมือนที่ธรรมชาติสอนให้เราล้ม ก่อนที่จะเดินเป็น
ขอจงมีความสุขที่ได้รู้จักใครสักคน แม้ว่าหนึ่งใจของเธอ บวกกับหนึ่งใจของเขา
จะได้เท่ากับศูนย์ก็ตาม  //

น้ำตาไหลออกมาจากตาคู่สวยของปั่นช้าๆ สายตาเหลือบไปมองไดอารี่
และวีดีโอที่เขาอัดไว้ให้กับคุณ คนที่เขารักหมดใจ
ปั่นหยิบไดอารี่ขึ้นมาเขียนข้อความลงไป มันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะเขียน
เขาจึงเขียนเยอะเป็นพิเศษ ให้ตัวหนังสือเหล่านั้นส่งไปถึ่งใจอีกฝ่ายหนึ่ง

------------------------------------------------------------------------------------------

TT^TT เศร้าใจ

                                                                         by. มีน
                                                                         จุฟๆ 

[hello_lovestory]

สงสารปั่นจัง เรื่องมันเศร้ามาก น้ำตาแทบร่วงเมื่อนึกถึงความรู้สึกของปั่น

[เจ้าหญิงหิมะ]

(ตอนปลาย) คนเก่า คนใหม่  กับความรัก
 
ร่างบางเดินไปทางที่คุ้นตา เพื่อที่จะไปจบทุกอย่างด้วยตัวเอง

หยุดอยู่ถนนทางเข้าหอพักของคนที่ตนรัก ค่อยๆเดินเข้าไปช้าๆ

ร่างกายชาไปทั้งตัวเหมือนเรี่ยวแรงหายไปช้าๆ ถึงแม้ในใจจะอยอมรับความจริงอยู่แล้ว
แต่เมื่อมาเห็นภาพตรงหน้า ภาพหญิงสาวและชายหนุ่มที่คุ้นตากอดกันแนบชิดไม่อายสายตาผู้คน
อ่อมกอดที่เขาเคยคิดว่านั่นจะเป็นของเขาเพียงคนเดียว แต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่อีกแล้ว
เจ้าของที่แท้จริงกลับมาทวงมันมันไปแล้ว  นี่คงเป็นเหตุผลทั้งหมด

ปั่นนายก็เป็นแค่ตัวแทน

ปั่นนายก็เป็นได้แค่ตัวเลือกยามเขาเหงา

ปั่นนายก็เป็นได้แค่แก้วร้าวๆที่เติมน้ำเท่าไรก็ไม่เต็มซะที
มันคงได้แค่เป็นแค่ทางผ่านของสายน้ำที่พยายามรั้งไว้เท่าไหล่ก็ไม่มีความหมาย



ปายกอดคุณไว้อยากร้องไห้ออกมาแต่กลับไม่มีน้ำตาออกมา คงเป็นเพราะอ้อมกอดที่อบอุ่นนี้ที่เธอเคยทิ้งขว้าง
ไปคบกับแทนคนที่เธอคิดว่าดีกว่า แต่แทนกลับมีคนอื่น

ปายปรายตาไปมองในมุมมืด เธอจำได้ดี ร่างลูกพี่ลูกน้องและยังเป็นเพื่อนสนิทคุณ

"คุณ...นั่นพี่ปั่นนิ"

"หืม.."
คุณขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วหันไปมองยังทิศคนที่ตนรักมอง

คุณค่อยๆดันปายออกเล็กน้อย

"ปะ ปั่น"

"พี่ปั่นมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ มาหาคุณหรอ"
หญิงสาวพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า รอยยิ้มที่ทำให้โลกนี้สดใส
รอยยิ้มที่ทำให้ชายใดก็ตามเห็นแล้วเกิดความรักความเอ็นดู หนึ่งในนั้นคือคุณ
ทั้งสองเหมือนภาพวาดที่ควรเคียงข้างกัน มันแตกต่างจากเขามากที่ดูอย่างไง
ก็ไม่สามารถเคียงคู่กับชายหนุ่มตรงหน้าได้เลย ไม่อะไรที่คู่ตวร
เหมือนอยู่กันคนละโลก  เขามีดีแค่ร่างกาย


"อื้ม.. คุณลืมของไว้นะ พี่เลยเอามาคืนให้ "
ปั่นยิ้มออกมาให้ปาย

ปั่นยื่นถุงกระดาษให้คุณรับไว้  ชายหนุ่มรับมาด้วยความมืนงง อยากรู้ว่าคนตรงหน้า
จะเล่นตกอะไรกับเขา แต่ร่างบางยิ้มให้ปายและเขาด้วยใบหน้าที่จริงใจ

"ปายจะกลับมาคบกับคุณหรอ"
ปั่นถามคำถามที่ทิ่มแทงจิตใจของเขาอย่างมากมาย

ปายหน้าแดงแล้วยิ้มออกมาเลือบมองไปยังคุณเหมือนต้องการคำตอบ
แต่ต้องแปลกใจที่เห็นคุณมีสีหน้าเรียบเฉย เหมือนจิตใจไม่อยู่กับตัว
มีเพียงเววตาที่สั่นไวแปลกๆ มือกำไว้แน่น แต่ปายก้ไม่ได้เอะใจอะไร

"ก็หน้าจะเป็นอย่างนั้นมั้ง เราคุยกันใหม่ได้เป็นอาทิตย์แล้ว..."

ได้ยินแค่นั้นปั่นก็เหมือนไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว เพราะมันคือคำตอบของทุกสิ่ง
ปั่นต้องกั้นน้ำตาไม่ให้ไหล เขาอยากจะกล้าพอที่เดินเข้าไปตบหน้าคนที่รัก
คนที่เขาไว้ใจเสมอมา อยากตัดพ้อต่อว่า อยากทำตัวเป็นนางร้ายแย่งของๆเขาคืนมา

แต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะตัวเขาเหมือนมีฟันเฟืองที่แตกหักไม่สามารถทำอะไรที่ควรทำ
เพื่อยื้อคนที่เขารักกลับมาได้เลย เขาทำไม่ได้เพราะรู้ว่าคนที่ตนรักกำลังจะมีความสุข
มีความสุขมากกว่าได้อยู่กับเขา


"พี่กลับก่อนนะปาย กลับแล้วนะคุณลาก่อน"

'ดะ..เดียว อย่าไปนะ' คุณพยายามจะพูดออกไปแต่เหมือนเสียงนั้นจะไม่มีใครได้ยินเลย

ปั่นกำลังเดินข้ามถนนที่ว่างเปล่า แต่เหมือนได้ยินเสียงคุณแวๆเลยหันกลับไปมอง
แล้วส่งรอยยิ้มที่จริงใจไปให้อีกครั้ง เหมือนมีอะไรดนใจให้คุณคิดว่าไม่ใช่เขาต้องไปหา
คนข้างหน้าไม่ใช่ยืนอยู่กับปายคนนี้ หัวใจเขาเหมือนกำลังจะขาดเมือเห้นรอยยิ้มนั้น
คุณกำลังขยับตัวเพือไปหาปั่น

แต่ทันใดนั้นถนนที่ไรวี่แววรถนั้น มีรถคันใหญ่วิ่งมาด้วยความเร็วสูง

เหมือนคำสัญญาของพระเจ้าสิ้นสุดลงด้วยความปรารถนาสามประการ
ก่อนที่มนุษย์จะเกิดมาบนโลกใบนี้ ความตายเป็นอย่างสุดท้ายที่เป็นข้อตกลง
ปั่นกำลังก้าวเท้าจะเดินกลับเขามาหาคุณเพื่อบอกบางอย่างแต่เมื่อหันไปทางขวามือ
กลับเห็นเพียงแสงไฟสาดส่องเข้ามา พร้อมเสียงตะโกนของคนที่ตนรัก

โครม!!!!

"ปั่น!!!!"

เหมือนโลกของคุณหยุดหมุนหัวใจของเขาที่เคยคิดว่าเจ็บที่สุดเพราะปายหญิงที่เขารัก
แต่มันกลับไม่ใช่อีกต่อไปแล้วตอนนี้เขาเจ็บ เจ็บเกินทนเขาไม่เคยรู้สึกเจ็บเท่านี้มาก่อน
น้ำตาลูกผู้ชายไหลลงมาเหมือนแต่ละวินาทีเดินไปอย่างช้าๆความเจ็บปวดเข้ามาสู่หัวใจ

"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"เขาได้แต่วิ่งไปหาร่างตรงหน้า
เขาอยากให้มันเป็นเพียงความฝัน อย่าให้มัจจุราชมานำตัวร่างบางตรงหน้าเขาไปเลย
เขารู้แล้วว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คืออะไร ใครที่สำคัญสำหรับเขา
น้ำตาเขาไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมสายฝนที่โปรยปลายลงมา
เหมือนสวรรค์ต้องการชำล้างร่างกายของร่างที่บอบบางที่เต็มไปด้วยเลือด
ออกจากชุดสีขาวสะอาด


---------------------------------------------------------------------------------------
  ไม่ค่อยมีคนติชมเลยเนื้อเรื่องเป็นอย่างไงบ้างคะ ดีหรือไม่ดี
อีก1ตอนจบแล้วนะ ที่จริงก็แต่งแล้วละ แต่กำลังหนักใจจะลงดีไม่ดี
ตัดสินตอนจบไม่ได้ จะดราม่าหรือhappy  แต่เค้าก็แต่งเสร็จแล้วล่ะ
ขอเวลาตัดสินใจตอนจบอีกทีแล้วกัน

ฝาก คนโงที่รัก....  ด้วยนะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36047.0

                                                                       by.มีน
                                                                        จุ๊ฟๆ

[andear]

เอ้ มาม่ากันเข้าปาย

[linziess]

สงสารปั่นน อย่างี้ตลอดเลย คุรอะ ต้องให้ปั่นเป็นอะไรก่อนหรอ

ฮืออ มาต่อไวไวนะค่ะ

[hello_lovestory]

เรื่องเศร้าบีบหัวใจมาก ตอนจบอยากให้ปั่นมีความสุขจังเพราะดูเหมือนปั่นจะเป็นคนที่เจ็บปวดมาโดยตลอด ขอร้อง อย่าให้ปั่นเป็นอะไรไปเลย 

[อยากกินไข่พะโล้ โปะ]

ฉันมันคนโงเหนือใครใครมีรักแท้อยู่ดูแลไม่ได้

[jimmyFG]

เอาจบ happy นะ

สงสารปั่นๆ

ร้องไห้ไม่หยุดเลย

[КίmY]

อึก ถึงกับจุกกันเลยทีเดียว   
ปั่นอย่าเป็นอะไรไปน๊าาาา   
รอตอนต่อไปนะฮะ  :')

[milkshake✰]

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกดีค่ะ
ลงตอนต่อไปเถอะะะ เราอยากรู้!!

[Jthida]

มาคิดรักตอนนี้ก้สายไปไหมเธอเอ้ยย

[jimmyFG]

  มาต่ออีกนะๆ

[รอยยิ้ม]

บางทีคุณก็รู้ตัวช้าไปนะ
สมควรแล้วล่ะกับความเสียใจที่ได้รับ ทำกับปั่นไว้เยอะนี่นะ ลองมาเจ็บเองบ้างจะเป็นไรไป
ปันรักมากก็งี้แหละนะ

[♠DekDoy♠]

บางทีต้องรอให้เกิดการสูญเสียก่อนถึงจะรู้ตัวสินะ

[Singleman]

ชอบมาม่า ดีจัง อยากให้คุณ ได้รู้ซึ้งบ้าง ว่ามีรักแท้อยู่แล้ว แต่ดูแลไม่ได้

[เจ้าหญิงหิมะ]

(บทสรุป)  ความรักที่ไม่พอ


หนึ่งสัปดาห์หลังจากเหตุการนั้นในห้องของปั่น

คุณนั่งอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดที่เคยเป็นที่ของเขาและร่างบางที่เขาไม่เคยจะสนใจ
เพราะด้วยความคิดง่ายๆว่าคน คนนั้นจะอยู่เคียงข้างเขาตลอด
คุณค่อยเปิดวีดีโอของคนที่ตนพึ่งรู้ตัวว่ารักช้าๆ ภาพชายร่างบางที่เขาโหยหาคิดถึง
ปรากฏขึ้นบนหน้าจอด้วยรอยยิ้มเศร้าๆที่เขาไม่เคยคิดจะสนใจกับกีต้าร์
พร้อมเสียงกีต้าร์และเสียงสั่นๆ

เด็กธรรมดาที่ไหนก็พอจะรู้ ไม่ต้องทำให้ดูก็พอคิดได้
สองลบหนึ่งได้หนึ่งก็รู้ดี คงไม่มีใครไม่เข้าใจ เรื่องราวง่ายๆ เคยผ่านพ้นตา
แต่ความเป็นจริงจากฉันมีใครเข้าใจ ไม่ได้ดูง่ายๆ อย่างเคยรู้มา
รักที่ก่อนก็เคยมีกันสองคน แต่วันนี้หนึ่งคนมาขอลา หมดปัญญาเหนี่ยวรั้งอะไรต่อไป
รักเธอก็รักด้วยตัวทั้งตัว รักด้วยใจทั้งใจ เมื่อวันนี้เธอไป ก็เอามันไปทุกอย่าง
ให้เธอไปแล้วด้วยคนทั้งคน ชีวิตนึงมืดมนและเลือนลาง
ไม่มีหวัง ฉันมีทุกอย่างเป็นศูนย์
เกิดมาที่เคยได้พบอะไรไม่ดี ยังไม่เท่าวันนี้ที่ดูไร้ค่า
เหมือนจะเจ็บแต่มันไม่รู้ที่ใด อยากจะร้องก็ไม่มีน้ำตา ได้แต่รอให้ถึงเวลาขาดใจ
รักเธอก็รักด้วยตัวทั้งตัว รักด้วยใจทั้งใจ เมื่อวันนี้เธอไป ก็เอามันไปทุกอย่าง
ให้เธอไปแล้วด้วยคนทั้งคน ชีวิตนึงมืดมนและเลือนลาง
ไม่มีหวัง ฉันมีทุกอย่างเป็นศูนย์
รักเธอก็รักด้วยตัวทั้งตัว รักด้วยใจทั้งใจ เมื่อวันนี้เธอไป ก็เอามันไปทุกอย่าง
ให้เธอไปแล้วด้วยคนทั้งคน ชีวิตนึงมืดมนและเลือนลาง
ไม่มีหวัง ไม่มีเหลืออะไร
เพิ่งจะรู้วันนี้ ว่าสองลบหนึ่งเป็นศูนย์ เพิ่งได้รู้วันนี้...

จบลงด้วยร่างสั่นๆพร้อยรอยยิ้มเศร้าๆ

คุณมองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่ปวดร้าว เขาทำทุกอย่างผิดพลาดไปหมด
ทำให้คนที่รักเขาต้องเจ็บปวด โดยที่เขาไม่เคยใส่ใจ เห็นร่างบางเป็นแค่สิ่งเคยชิน
เห็ยเป็นที่ระบายอารมณ์ทุกครั้งด้วยความอยาก โดยไม่รุ้เลยว่าเขาขาดคน คนนี้ไม่ได้
คิดมาน้ำตาก็ไหลออกมาช้าๆ เขาเจ็บเกินทน เจ็บกว่าครั้งที่โดนสลัดรัก
สายตาเหลือบไปมองหนังสือเล่มไม่ใหญ่ไม่เล็ก หยิบขึ้นมาดูข้างในเป็นไดอารี่มีทั้งเนื้อหา
ภาพวาด และภาพถ่ายของเขายามกลับ ยามเผลอ ตั่งแต่ตอนอยู่ม.ปลาย บอกเล่าเรื่องราวมากมาย
จนถึงปัจจุบัน 2หน้าสุดท้ายของเล่มลงวันที่วันสุดท้ายซึ่งเป็นวันเกิดเขากับปั่น

..14/2/xx
นี่คุณรู้ไหมปั่นเจอเว็ปหนึ่งเขาบอกไว้ว่า
มีหลายวิธีเราจะตั้งโจทย์ที่ได้ผลลัพธ์
เท่ากับ 6
2+2+2=6
2คูณ3=6
12-6=6
มีหลายวิธีที่จะทำให้น้ำเต็มแก้ว
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยู่
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก
-นำแก้วไปรองใต้ก็อกน้ำที่เปิดอยุ
-รินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
-ตั้งแก้วเอาไว้นอกบ้านตอนที่ฝนตก
ในการที่จะง้อเพื่อนที่โกรธกัน ก็มีอยู่หลายวิธี
-ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าเพื่อน พร้อมทำหน้าสำนึกผิด
-ซื้อขนมที่เพื่อนชอบมาแบ่งให้เพื่อนกิน
-เขียนกลอนง้อเพื่อน
การบอกรัก ก็เป็นเช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆในชีวิตที่ว่ามา
เมื่อเราจะบอกรักใครคนนั้น ที่เราแอบรักมานานแล้ว
แต่การเดินเข้าไปบอกเขาตรงๆว่า
"ฉันรักเธอนะ เรามาเป็นแฟนกันไหม"
เป็นสิ่งที่ต่อให้ตายแล้วไปเกิดใหม่ เธอก็ยังไม่กล้าทำ
ก็อย่าเพิ่งท้อใจ แล้วก็อย่าเพิ่งถอดใจว่าชาตินี้ ฉันคงจะได้แค่ แอบรัก อย่างนี้ตลอดไป
เพราะว่าเธอยังสามารถ...
-ยื่นเพลงบอกรัก ให้เขาไปเปิดฟังเอง
-เขียนจดหมายสารภาพรัก (ถ้าเธอเขียนถนัด และเขาเปงผู้ชายโรแมนติก)
-ให้เขายื่นสมุดการบ้าน โดยเขียนไว้ในสมุดก่อนยื่นให้เขาว่า''รักคนลอก''
ความรู้สึกรักที่มาจากใจนั้น เป็นความรู้สึกที่ดี
จึงไม่ใช่เรื่องน่าอาย ที่เราจะบอกใครสักคนว่ารัก
ไม่ว่าจะบอกด้วยวิธีใดก็ตาม
และจงเชื่อมั่นในความรักไว้เสมอว่า
แม้คำตอบที่เขามีให้ จะไม่ได้เป็น"เราก็รักเธอเหมือนกัน"
เขาอาจจะยื่นเพลง"แค่เพื่อน"ให้เธอกลับคืน
เขาอาจจะส่งจดหมายสารภาพรักคืนให้เธอหน้าตาเฉย
หรือเขาออาจจะเอาสมุดการบ้านมาคืน พร้อมกับเขียนต่อ
จากข้อความบอกรักของเธอว่า
"ขอบคุณที่รักกัน แต่เรายังไม่อยากรักใคร"
ก็ไม่ได้หมายความว่าความรักกำลังทำร้ายเธอ
เพราะบางที ความรักก็ต้องการสอนให้เราผิดหวัง
เหมือนที่ธรรมชาติสอนให้เราล้ม ก่อนที่จะเดินเป็น
ขอจงมีความสุขที่ได้รู้จักใครสักคน แม้ว่าหนึ่งใจของเธอ บวกกับหนึ่งใจของเขา
จะได้เท่ากับศูนย์ก็ตาม
  น่าเศร้าเนอะ คุณสำหรับคุณปั่นเท่ากับอะไรหรอ
เป็นเพื่อน เป็นตัวแทน หรือแค่ที่ระบายอารมณ์
แต่เมื่อก่อนปั่นคิดว่าเป็นอะไรมันก็ไม่สำคัญหรอก เพราะขอแค่ให้ปั่นรักคุณก็พอแล้ว
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก หัวใจปั่นมันอ่อนแอเกินไป มันต้องการความรัก
ปั่นรับมันไว้ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ขอโทษนะปั่นไม่เคยคิดเลยนะว่าเวลาของเราสองคนจะสั้นแค่นี้
ตลอดมาที่มีคุณอยู่ข้างกายปั่นมีความสุขมากนะ.. สุขที่ได้รักคุณอย่างนี้
ปั่นไม่รู้หรอกนะว่าปั่นจะมีชีวิตยืนยาวแค่ไหน
ขอแค่คุณไม่ลืมปั่น ปั่นก็จะอยู่ข้างคุณตลอดไปถึงแม้จะไม่ได้อยู่ข้างกายและใจคุณ
แต่ปั่นของอยู่แค่เสี้ยวหนึ่งในความทรงจำของคุณก็พอแล้ว
คุณ...ปั่นรู้สึกได้นะว่ามันคงไปต่อไม่ได้แล้วชินะสำหรับเรา
ปายคงมาขอคืนดีกับคุณแล้วชินะ ปั่นขอให้ทั้งสองคนมีความสุขนะ
อย่าทะเลาะกันละ ปั่นจะยืนมองในที่ของปั่นเสมอ...
จำเอาไว้นะคุณปั่นอยู่ข้างคุณเสมอ
สายตา ร่างกาย และหัวใจนี้เป็นของคุณเสมอ และจะเป็นของคุณคนเดียวตลอดไป
เพราะมันมีไว้สำหรับคุณมานานแล้ว

ปล.ปั่นรักคุณนะ ปั่นจะรอคุณตรงที่ของปั่นเสอมไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอ...........

ชายหนุ่มยิ้มเศร้าๆออกมาด้วยน้ำตาที่สมเพชกับความโง่ของตัวเองโง่ไร้ที่สิ้นสุด
เขาไม่เหลืออีกแล้วรอยยิ้มของคนที่เขารัก หัวใจเหมือนแตกไม่เหลือชิ้นดี
ทำไมเขาไม่รุ้ใจตัวเองตั่งงนานแล้ว ทำไมคิดแค่ว่ารักคนเก่าหรือเขามัวแต่ใช้สมอง
เลยหลงลืมใช้หัวใจของเขาดูว่าข้างในเป็นใคร มารู้ก็ตอนที่สายไปแล้ว สายไปเหลือเกิน

'พระเจ้าขอคนรักของลูกคืนได้ไหม' ชายหนุ่มได้แต่พูดออกมากอดหมอนของร่างบางพร้อมปล่อยน้ำตาออกมา

มันคงจะสายเกินไปแล้วสำหรับเขาที่จะได้รางบางไว้เคียงข้างมันไม่ใช่ละคร
ที่ถึงแม้พระเอกจะเลวร้ายขนาดไหน ถึงแม้จะทำให้ใครเจ็บปวดก็ตาม
แต่ตอนจบพระเอกก็ได้คู่กับนางเอกเสมอ แต่ความเป็นจริงมันโหดร้าย
พระเอกเลวๆที่ไหนจะได้คู่กับนางเอก หรือเพราะเขาไม่ใช่พระเอก
เป็นแค่ผู้ร้าย ที่ทำร้ายนางเอกเรื่อยมา
------------------------------------------------------------------------------------

TT^TT เอาอย่างงี้ละกันสมเหตุผลมากที่สุด 
เพราะถ้าแต่งไม่จบอย่างงี้มันยาวแน่นอน
เพราะมีนไม่เหมาะกับเรื่องยาว ยาวมากแล้วสับสน 
ฝาก คนโงที่รัก....  ด้วยนะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36047.0

ปล.น้องๆบอกมีนเกรียน (มันไม่จริง)
มินิ..เจ๊มีนเกินไปมั้งจบงี้อะฆ่ามินิเลยกว่ามั้ง
มีน..-*- ทำไมละ อย่ามาอ่อน โลกนี้มันโหดร้าย
มินิ..จบแบบhappyอะเป็นไหม อย่ามาดราม่าให้มากมาย
ขนมหวาน..หวานว่าจบแบบนี้อะดีแล้ว พระเอกเลวๆไม่ควรจะสมหวัง
ปอฝ้าย..เจ๊ทำไมไม่ให้ไอ้มินิมันแก้ให้เยอะๆกว่านี้อะอ่านแล้วขัดๆไงไม่รู้
มีน..แก้เยอะก็เป็นนิยายของมันอะดิ
ฝุ่น...จบแบบนี้เจ๊โดนคนอ่านกระทืบแน่
(มันบอกโดยที่มันยังไม่ได้อ่านเลย )
แล้วก็เงียบกัน
มีน..งั้นโหวดใครให้จบแบบนี้
เงียบ
มีน..จบแบบhappy
พรึบแล้วมันก็ยกกันหมด
มีน..หวานไหนแกบอกจบแบบนี้ดีแล้ว
ขนมหวาน...ก็เค้าสงสารปั่นอะ
มีน...สรุป จบแบบนี้ละ
ทุกคน...ห๊ะ แล้วจะโหวดเพื่อ
มีน...มันนิยายพี่นิ จบแบบhappyมันก็นิยายพวกแกอะดิ
ทุกคน...เจ๊เกรียน!!!
(ม่ายยยยยยยยยยยยยย ยอมรับไม่ได้เค้าออกจะมีเหตุผล) 

-------------------------------------------------------------------------

                                                            by. มีน
                                                            จุ๊ฟๆ 

[♠DekDoy♠]

ไม่อยากให้ปั่นตาย อยากให้ปั่นมีความสุขกับใครที่รักปั่นจริงที่ไม่ใช่คุณ แต่ถ้าจบด้วยการที่ปั่นจากไปพร้อมความรักที่มีให้คุณแบบนี้มันเศร้าเกินไป 

[BBChin JungBB]

เศร้าจัง แต่จบแบบนี้ก็ดีล่ะ 

[Singleman]

อยากอ่านอีกแบบจัง ขอลองอ่านแบบจบแบบ happy บ้างสิ เพราะเหมือนคุณจะรักปั่น มากกว่าปายนะ อยากอ่านอ่ะ พี่มีนนนนนนนน

[hello_lovestory]

ทำไมต้องเป็นแบบนี้ปั่นคงเป็นคนที่โชคร้ายที่สุดสินะ ส่วนคุณก็สายไปนะกว่าจะรู้ใจตัวเอง ถ้าเรื่องมันจบแฮปปี้ก็คงดีสงสารปั่น

[jimmyFG]

  จบแบบนี้หรอเนี่ย

อีกแล้ว สรุปว่าปั่นตาย คุณมีชีวิตต่อไป

สักวันคุณก็คงจะลืมปั่น คงรู้สึกผิดได้ไม่นานหรอก อนาคตคงมีใหม่ มีครอบครัวแต่งงาน อาจกับยัยปาย

ขนาดตอนแรกรักปายจะขาดใจตาย ตอนสุดท้ายพอคุณอยู่เคียงข้าง ก็รักคุณ

ทั้งที่รู้ใจตัวเองตอนปั่นตายก็เถอะนะ ใจคนรักได้ก็หมดรักได้เช่นกัน เราว่าคนที่ตายน่าจะเป็นคุณมากกว่านะ

แต่ถึงอย่างไรนะจบอย่างนี้ก็ดีแล้ว แต่แอบผิดหวังเล็กๆ ในชีวิตจริงก็ดราม่าพอแล้ว พอเจอในนิยายก็ไปไม่ถูกเมือนกัน

[milkshake✰]

ชอบประโยคสุดท้ายมากอ่ะะะ อ่านแล้วจี๊ดถึงทรวงเลย 55555
จบแบบนี่แหละดีแล้ว ดูเหมาะกับชื่อเรื่องดี (ดราม่า)

[รอยยิ้ม]

จบแบบนี้ก็ดี มันเหมาะที่จะจบแบบนี้

ขอบคุณค่ะ

[อยากกินไข่พะโล้ โปะ]

แอบเฟลเบาเบา TT

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

เศร้าอ่ะ 

[Kaewkaew]

ชอบอะะ ดราม่าดี 
สงสารปั่น คนเรารู้ตัวก็มั่วสูญเสียสินะ ; ;
เนื้อเรื่องโอเคแล้ว สู้ต่อไปป เย้

[evil_kun]

โฮกกกก
เศร้า..... สงสารปั่น อยากให้ปั่นเจอคนดีๆ