
ห้าเดือนหกวัน หวังว่าพี่เหมจะไม่เอนเอียง... ไม่ว๊อกเเว๊ก... ไม่เหลียวเเลคนอื่น(ที่พยายามกลับเข้ามา)
ฟ่างเข้มเเข็งไว้นะ เวลาไม่ใช่น้อยๆเลยที่อยู่เเบบไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนที่พี่เหมรัก หรือเป็นตัวเเทนใคร ...
เข้าใจว่าเขาคงลืมไปแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่า เขายังให้ความสำคัญ มันเจ็บกว่ารู้เเก่ใจตลอดเวลาอีกนะ
การมารู้ทีหลัง มันทำลายความเชื่อมั่นที่เคยมี คงเหมือนคงจะจมน้ำ เเต่กลับถูกอีกฝ่ายร่วมด้วยช่วยกันกดหัวไว้

ระหว่างนี้ เคลียร์ตัวเองให้ดีเเล้วกันพี่เหม ทั้งจากเพื่อนๆที่น่ารัก(เป็นบ้า) และคนที่พยายามดันตัวเองเข้ามาในชีวิตน่ะ
หวังว่าฟ่างจะไม่ต้องเจ็บใจอีก หากตัดสินใจกลับมา คงไม่ต้องเห็นภาพเกยตัก หรือคำพูดหมาที่ไม่เห็นใจใคร
ผู้ชายซะเปล่า... ทำตัวได้ทุเรศมาก ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเพื่อนพี่เหมที่เเสนจะเฉยชา