ชอบพาร์ทของฟ่างมากกว่า...อ่านแล้วมันปวดใจดี ส่วนของพี่เหม...เหมือนเป็นส่วนอธิบายเหตุผลมากกว่า ไม่ใช่การแก้ตัวให้ตัวละครหรอกค่ะ เพราะในเมื่อคนแต่งตั้งใจจะให้พี่เหมเป็นพระเอกแล้ว(ถึงแม้ว่าเรื่องจะจบแฮปปี้หรือไม่ก็ตาม) มันก็ควรมีเหตุผลสนับสนุนที่ดีมากพอสมควร ที่จะทำให้ฟ่างกลับไปหาคน ๆ นี้ได้โดยที่คนอ่านไม่รู้สึกคาใจ....
พี่เหมเองก็ได้บทเรียนมากพอแล้ว ในความคิดเรา...การที่ฟ่างห่างออกไปอย่างเงียบ ๆ ปล่อยให้อีกฝ่ายได้อ้างว้างทุรนทุราย มันเจ็บเสียยิ่งกว่าเห็นอีกฝ่ายไปมีคนใหม่ซะอีก เป็นการตอกย้ำความผิดของตัวละคร ให้พี่เหมได้คิดถึงความผิดของตนเองบ้าง บอกตามตรงว่าหมั่นไส้ตัวละครตัวนี้ในตอนแรกมาก....ไม่ชอบตั้งแต่ตอนต้นแล้ว เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง พูดจาไม่รักษาน้ำใจคนฟัง ไม่แคร์คนอื่น ยิ่งตอนข่มเพื่อนในกลุ่ม หมั่นไส้มากกกกกก