กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
เหมคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเข้าใกล้น้องเพราะเหมือนคนรักที่จากไปแต่สิ่งที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงของคนสองคนก็คือ เหมบังคับน้องได้ ในขณะที่ทำกับอีกคนไม่ได้เพราะรู้ว่าน้องรักและยอมตามใจเลยใช้สิทธิ์นั้นที่ทำไม่ได้กับอีกคนจนเหลิง ลืมสำรวจความรู้สึกที่แท้จริงว่าแค่ถูกใจน้องหรือมากกว่านั้นวันเวลาที่อยู่กับน้องคงผ่านไปเอื่อยๆ สบายๆ ไม่ได้เร่งเร้าให้เหมต้องมาพิจารณาสถานะน้อง(ในใจ)อย่างแท้จริง ก็อย่างที่อ่านแล้วจับบรรยากาศระหว่างสองคนได้ว่าเวลาอยู่ด้วยกันนั้นราบรื่นแค่ไหน และน้องเองก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะเร่งเร้าให้อีกฝ่ายย้ำฐานะตัวให้ชัดเจนอะไรด้วย จนวันที่คนเก่ากลับมา แม้จะเคยออกปากว่าถ้าอีกฝ่ายจากไปถือว่าจบกัน แต่เอาจริงๆ นั่นมันก็แค่ข้ออ้างเพื่อรั้งไม่ให้ไป ถึงจะจากกันในช่วงเวลาที่น้ำต้มผักเริ่มจืดจาง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าทั้งสองหมดรักต่อกันไม่แปลกเลยถ้าการกลับมาของมิวจะทำให้เหมไขว้เขว ในเมื่อคนนึงเป็นรักแรกที่คบกันมายาวนาน แต่อีกคนเพิ่งได้ใกล้ชิด เป็นใครจะไม่หวั่นไหวบ้าง.... เป็นเราก็คงต้องขอเวลาพิสูจน์หัวใจตัวเองพักใหญ่เลยทีเดียวเหมเองอาจจะดูเหมือนประชดประชันมิวโดยการพาน้องมาให้กลุ่มเพื่อนรู้จักในวันที่มิวกลับมาแต่หากมองในอีกมุม การเปิดตัวน้องก็แสดงถึงพื้นที่ข้างกาย ณ ปัจจุบัน ให้รู้ว่าเขาไม่ได้ตัวเปล่าอีกแล้วมันคงจะง่ายกว่ามากหากปกปิดการมีอยู่ของน้องแต่แรกเมื่อใจฝักใฝ่จะกลับไปหาคนเก่า แต่ที่เหมไม่ทำ แปลว่าพื้นที่ในใจส่วนนึงก็คงมีน้องไปจับจองอยู่ไม่มากก็น้อยจุดแตกหักในใจน้องก็คงเพราะตัวเหมเองที่ไม่ชัดเจน ทำอะไรลับหลังโดยไม่ให้รับรู้ แล้วยังบวกกับการกระทำของผู้หวังดีที่ประเดประดังเข้ามาไม่ได้คิดว่าเหมถูก แต่น้องคงลืมไปว่าเหมที่ตนรู้จักนั้นเป็นอย่างไร เคยเป็นคนช่างพูดช่างอธิบายรึเปล่า แล้วตัวน้องเองเคยช่างถามช่างซักไซร้เรื่องของอีกฝ่ายรึเปล่า ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเพราะน้องเริ่มรู้การมีตัวตนของมิวต่างหาก ถ้าไม่รู้ ฟ่างจะต้องทุรนทุรายเพราะคิดว่าเหมเปลี่ยนไปมั้ย..... แต่การที่น้องตัดสินใจเดินจากมา มันก็เหมือนเป็นจุดเริ่มที่ทำให้เหมต้องกลั่นกรองจิตใจตัวเองให้ชัดเจน เพราะหากน้องทนอยู่ในฐานะเดิมโดยไม่เรียกร้องไปเรื่อยๆ สุดท้ายคนที่เหมจะตัดสินใจเลือกอาจเป็นรักแรกก็เป็นได้การหายไปของคนข้างกายคงทำให้เหมตาสว่างขึ้น ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองมากขึ้น ทันทีที่ได้คนที่หายไปกลับคืนมาแต่ทั้งนี้ไม่รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้จะช้าเกินไปรึเปล่าในความรู้สึกของใครอีกคนที่รู้ตัวว่าเป็นเพียงตัวสำรองเสมอมาหากน้องไม่ยอมกลับไปยืนเคียงข้างดังวันเก่า คงต้องเป็นหน้าที่ของเหมที่จะเดินเข้าหาน้องเองแล้วล่ะ เริ่มนับหนึ่งใหม่ก็ไม่สาย เพราะมันคงลบล้างคำว่า "ตัวแทน" ในใจน้องได้ไม่วันใดก็วันนึงโอ้โหหห ตกกะใจ นี่เดี๊ยนเขียนเรื่องสั้นหรือนี่ เม้นต์ได้ยาวมากกกกกจริงๆ อยากบรรยายอะไรอีกมากมายหลังได้อ่านและอินกับตัวละครเรื่องนี้งอมแงมแต่เกรงใจ เอาไว้ตอนจบค่อยใส่ทีเดียว ฮ่าๆๆปล.ไม่รู้ว่าเรามองตัวละครได้ลึกซึ้งแค่ไหน แต่ก็เป็นมุมมองจากคนอ่านคนนึงเท่านั้นจ้า (ยิ้ม) รอ ร๊อ รอ ต่อปายยยยยยยยยยย
ยกมือกุมแหวนที่ห้อยอยู่กับคออย่างใจลอย... ผมควรจะดีใจที่คนที่ผมรักที่สุดกลับมาเสียที แต่มันกลับกลายเป็นว่า ความว่างเปล่าเท่านั้นที่มี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
